장음표시 사용
91쪽
verit ), consequitur primum Symmachi aetatem ultra do. eimum primum vel ad summum decimum secundum post Christum saeculum On posse rejici sed ex duobus illis grammaticis priorem, Suidam, certum est ipsius Symmachi librum non usurpasse aliter enim non potuisset Symma- .cheam interpretationem cum ejusdem reprobatione junctim in volumen suum recipere ). Satis igitur longum inde ascripto Symmachi libro praeterlapsum tempus erat, prius-ctuam Symmachi copiae, hic illic correctae et vituperatas εive per scholiastas sive per exicographos aliosque ejus generis homines Suidae innotuerunt utri enim doctorum generi scholiastis an lexicographis sua debeat Suidas, non poterit certo affirmari antequam de lexicographorum indi. eul Suidae exemplaribus praemisso quid statui oporteat, ratione ac via demonstratum erit. melius aulem ab hae uidem parte disputationi nostrae provisum est Bitschelii isquisitione de aliquot tymologici magni sontibus, quod ille persuasit non minus quam tymologicum Gudianum transcriptum tenere Orionis exicon, item alia multa ex Orimilesii scriptis quae et ipsa maximam partem excerpta ab Orione luerint j sed interiri saeculo post Christum secundo vel tertio ' clari grammatici notationes multa sunt, quae iξεις quoque κωμικας tractasse virum indicare videam tur .); inde autem credibile est fluxisse, quae extant in Etymologico magno p. 200, 38 seqq. βλιμώων το ταθο-λαμεῖν et γουν μηλασαν τα στηθι καὶ τους μαστους καταλαμβάνειν τῆ φῆ, καὶ πτεσθαι τέων ἀπορήγητέον ελῶντων. γυναικειων καὶ διεγειρει τας ἐπιθυμίαi, ως φησι Κοα- τινος ως μαλακον καὶ τέρεν το χρωτίδιον diu noc Λαὶ γὰρ
I CL supra . . 2 CL supra . 22.3 CL Riisebi de Oro et Orione p. 14. a in id ibid. p. 29, 5, etc. a Ut id ibid. p. 3 seq.6 Cf. Ritselit. l. l. p. II, qui eum posuit Phrynicho ser aequalem,
aggentiente Lebraio in immermanni diurn ann. Ν35 n. 56 p. 44s. Cuius miliones et si Droh in universum tamen br3nichum et Herodianum impugnari ob oro potuisse puto etiam aliquo jam annos mortuos, vitrii medio fere saeculo p. Chri tertio vixisse orum statuam, non videar eupidius rei meae prospexisse. 7 CL Ritselit ibid. p. 70 s. imprimis tym Mag. a. τηλία.8 Cratini fragmentum RunkΘlius posuit n. l. p. 82, nec ausus est quicquam mutare e cantico chori desumpta orba putans et nietri in. certi. quidem tamen trochaicos numeros agnoseere niihi videor atque in hune modum mendanda verba enseo:
92쪽
μαγ. Ραειροος ὁ και υμMπ0ς παοὰ το βλιααων του μαζου ἐγκει ιιενου κ τ λ. quae in brevius contracta redeunt in Elymologico Gudian h. II0, 9 eq.; nam quod ibi tim die quidem legitur MVNoων κ τ λ. mirun est manifestum Iibrariorurn Vitium non correxiSSe turgium. - Est autem aperte ista observatio ex Symmachi commentariis Aristo. phaneis petita et extat etiamnunc in scholiis, licet non adadito Symmachi nomine mirum enim esset ni huc pertineret schol. Av. 530 μιιιαων κυριιος του υπογαστοίου καὶ του στήθους πτεσθαι, περ ἐποiουνὰ τους ορνιθα ωνουφιενοι, οἱονεὶ oti uri ιν Quae si cum tymolomei verbis comparantur, apparebit opinor scribendum ibi esse - παρα το λι Παζειν του μαζου ἐγκειμένου δ); illa enim quae nunc vulgantur: βuMάζειν - παοὰ το βλιαά ιν,8nsu carent neque tamen cui iam hucusque quod sciam suerunt ossensioni. Sed si recte conjeci, quod est sane maxime probabile, istam Symmachi originationem ex Ori, seri plis init3mologica manasse, statim illum habemus secundo saeculo vel ad summum tertii famculi mitio clarum inque concinnandis p.rum interpretum Aristophaneorum commentarii oecupatum. Aeque recentior Symmachi aetas videtur e lexico rhetorico Bokkori eotiligi posse, quod etsi non constat qua aetate scriptum siti ita tamen comparatum est, ut vel totum prioribus post Cliristum saeculis conscriptum Vel a recentiore grammatico exram antiquo jbro maximam partem constatum si In eo igitur exico citatum Symmaclium vidimus, et una ei latum cum Seleuco, qui sive Homericus sui ' sive γλωσσῶν seri .eonis ποσθω in Aristoph. Pac. 1266 significare velis perinde si In
certius autem τι est, cui tamen ne illud opponas: ως ita a voee sua dirimi es simile exemplum in Arist. Nub. 2l0 - τοῖτ' ἀλκθῶ 'Ἀττικοντο χωοίον, et quae Rutherius olleEit, in Ialon. Conviv. p. 146 Item
POPPO, Observat in hucyd. p. 223. I Homeri versum apposuit, ex Odyss. 7, 22I, at φλωεται habeti 2 Quae aeqnuntur, non ad μιμυων, ηεd ad G mi pertinent, quod eaden sere rati me explicatur in schol Εquit. 79 et Lysiste. 471 sod
ad Av. 30 eribi rei'; ita enim habet Suidus subistitieiζειν, hiniax linam scholia Aristophane partem descripsit fortasse etiam, utrum horum verum est, sed tertium hoc unicuique testi restituendum: OM ρα vin o. - illud autem certum si non esse inretymol Ma nocorrigendum τοι - -ου vel το τ μα- γ' uiso: quod eavet Lehrsu admonitio in immerm diurn. l. L p. 457 sive in Quoest ente.
um sub Tiberio floruisse putabat Menagius ad Diog. Laertia Iosa
93쪽
ptor societate sua Symmachum non pati videtur ad re-eentius iram quod posuimus saeculum detrudi. Tum videndum sintne eae quoque notationes, ita in Orionis le-rieo .. 8, 23 eq. et p. 18, 22 sem citantur ex ,sπομνηματι εἰς 'ADισωρμνην, A et in scholiis Aristophaneis i. e. in excerptis ex Symmachi commentario redeunt paululum de- eurtatae, ex Or libris depromptae ut sic quoque appareat Oro antiquior Smmachus, si quidem Vere hujus nol/νζει
Longiorem in venienda Symmachi aetate viam Ih- gressi sumus, licet mulio breviorem minusque impeditam patere alii arit quispiam qui memor sit iterodiani, ulus supra produximus ex libro περὶ μον λεξεως locum hunc: naoεgυλαξεν Συρι ιαχος . . L namque alium atque quis-rum lio his res est ab Herodiano intelligi hominem nec alii facile persuaderi sibi patientur nec ipso credo; at illud nondum mihi liciti explorare quam verum sit, quod Dindomnus affirmat. Praes iram graec. p. IlI, imui unem Stum Herodiah lihellum ab grammaticorum interpolati otii bus esse, reteris omnibus qui Herodiani nomine inscripti adhuc pro dierint libollis dissimili prorsus sortunae obnoxiis. Sed h4cdoelioribus ut excutiant relinquo ipse quod potero faciami Nimirum istum Herodiani locum qui est de νεφάλλω unicum video in toto esse ibello, quo seposita quam tracta ibat materia ad aliud argumentum evagatus sit eum Sta nullo Messitatis vinculo conjunctiim id quod eam saltem vim habebit, ut ne eonfidonlius ob istad sosum testimonium
pronuntios Symmachiann Herodiano non fuisse recentiorem: neve inutilem et supervacaneam nostram cenSea Operam qua idem onabamur demonstrare, secundo sallem p. Chr.
saeculo ad summum tertii initio Symmachum vixisse; cui quidem detraonstrationi hoc addo, quod alid sane leve est, ipsum illud tempus egregie convenire labori qualem Symmachum subiisse demonstravimus. Postquam nimierodianus, quique cum eo laboro et diligentia cortarunt de promovendis litteris Atticistae magnam doctrinae mulem, ad linguam imprimis spectantis, in unum contulerunt criticesque legibus in artem aliquam redegerunt, auri extitere, qui ita in illi monstraverant viam donui, ni redi pro-lirioque Marte magis etiam colere sustinuerint immo eius et utilius usabant ore, si quae illi comportaverant, in breviorem summa in contraherent, itaque ad usurpandum
eui vereor ne Ranlitus silo it Arist. CLXXIX not. 61 injuria assensus sit; nn milue Iuba Augusti aequAlis, Meuo πρ 'u ις solvero innabatur
94쪽
aptiora et faciliora redderent' . Itaque hoc tempore o.
ruit Athenaeus, studiosus multorum librorum lector et epi. tomator, floruit Actianus, qui in argumento versabatur non admodum dissimili floruit Diogenes Laertius, item multorum et antiquorum librorum epitomator floruit non admo-- dum multo illis anti uior Diogenianus, qui Zopyrionis et Pamphyli in item Didymi δὶ, o classe elia in aliorum i is
in unum corpus conjunxit hac denique aetato ut alios omittam, quorum obscurior memoria est ille vixit, quisquis tandem fuit, qui ex Aristonici, Didymi, Herodiani, Nicanoris libris Homericis prima jecit scholiorum Codicis Homerici Vonoli A sundamenta ), non multum ille Symmacho nostro dissimilis, nisi quod in codicis alicujus Homeriet oras comportavit quas Symmachus in proprio aliquo libro conis
iunxerat veterum interpretum observationes suis adjectis interprelationibus. - ua in re, ut paucis describam ejus commentarii oeconomiam supra hic illic indicatam ita re. peri virum versatum esse, ut fere nisi in rebus obscurioribus et difficilioribus, aut si quid parum recto an liquiores videbantur adnotasse, horum non asserret placita, idque breviter additisque plerumque ni fallor ipsorum orninibus, modo ipsorum servatis Verbis integris is quidem breviora
erant , modo in brevius contractis, modo ita quoque, ut si qui in eandem sententiam consentirent plures numero, unius latitum vel integra vel decurtata apponeret verba; brevitati autem quum studeret. Consentaneum erat, ut quae
alibi a se explicata monere videbat antiquiores interpretes tacite in rem suam converteret, nec nisi rarissimo is in schol. Plut 9- - ipsos illos sineret in suo commentario loqui et ad ipsorum provocare scripta. Quocum conjunctum erat, ut interdum ubi tacitis expeditu res erat, etiam ii cite illorum uteretur interpretationibus tamquam suis qnas
illi in eo ipso quem Symmachus interpretabatur loco Pro. 'posuerant. Tum Suam ipsius interpretationem subjiciebat, qua in re quomodo se gesserit imprimis ex schol. Ban. 44 apparet, ubi longior ejus ratio apposita est integra '); num
1, Verba sunt Bernhardii, histor litter grae I p. 23. 2 Cf. Ranke do esyeh. p. 72 seqq. a CL id ibid. p. 34 seqq.4 Haec probabilis est de aetate viri Lehrsi suspicio, de Aristarch. p. 35. Longe tamen aliter statuerat Gotting. Praefat. ad Theodos. p. XIII. quem iure castigat ut geli te heogon. p. 29 noti 5 De talibus loeis difficillimum plerumque est judicium, ut multa
exempla aliqua probabilitatis specie asserre me posse non credam; sed certiora talia sunt exempla, uti de ipso illo loco cui appositum scholium est tamquam de adventicio aliquo et secundario nec nisi in aliuansum adhibito disputatur, ut in schol Εquitia 18 et Vesp. 884. Duamquam ea exem ni non eiusdem omnia sunt generis. 6 Schol nan. l. Συμμαχος Ουτω αὐτῆ τῆ λέξεν φαοα---.M L
95쪽
autem etiam alti praeter verborum interpretalionem attigerit, postea patebit. q. 274
Eam autem Symmachi aetatem si conjectura recte sumus assecuti, certius haec pertractari poterit quaestio, quos sontes Symmachus sequutus sit, quorum autem usus post illum demum scholiastis aliunde patuerit. quamquam vel sic facillime hic potest errari, quandoquidem multorum Be- tas scriptorum in scholiis ita torum non constat satis certo. Sed illud primum certissimum est, copiam Symmacho fuisse interpretationum et observationum Callimachi, ratosthenis,
Aristarchi, Callistrati, Didymi, Euphronii, Dionysii Zopyri; hos enim ipse citavit Symmachus cs. . I9. I uuibus
lubet enim antiquorum grammaticorum in Aristopnane positam peram quantum fieri poterit una cum Symmachi memoria explanare, mallimachus iustum commentarium in Aristophanem non scripsit, concedente etiam Stoec ero,
de Sophocl. et Arist. interpret graec. p. 4. Ex ejus libris in scholiis citantur primum πιναξ των - διδασκMων, de quo Bankium vide, de it Aristoph. p. CLVH seqq. 3; tum η των ζτοοων ναγραφῆ in schol. Av. 692 postremoli ho mo doνων es. Suid. in schol. v. 305 306 765;S83 IISI. - rum ratosthenes item non propriam Aristophani operam impendebat, suntque ejus observationes, in scholiis servatae, sino dubio ex libris πεο κωμωδiας de quibus Bernhardium vide ratosthenic. p. 203 seqq. depromptae sere omnes leguntur autem in schol. lui. 797;
Aristarchus non dubito quin omnibus editoris et interpretis AristoΡhane partibus satisfecerit, nec unam tantum alteramve sanulam in discipulorum suorum gratiam leviori των MOHκων πομνηματων instituto attigerit quamqu- hoc e videtur commendari, quod in Banarum potissimum scholiis Aristarchi memorantur placita a v I 34 I9I 308;
Pro isto alias eodem sensu legitur , - - λε ιν α sehol. Ran. 55, Acharn.
96쪽
31. - aulo saepius citatur Callistratus, non ignobilis prosecto grammaticus, cujus in ali is quoque poetas ex la-Dant commentarii de Aristophaneis viri studiis, quae aderisin pariter atque ad interpretationem pertinebant, s.
dymo paulo post disputabitur quo recentiorem Euphromum vixisse puto, ignotum ceteroquin grammaticum, sed Iem Athenaeo fuisse antiquiorem docet Athen XI, p. 495 C.
Ibi quae citantur ejus Πομινχὶματα non videntur a Commentariis Aristophaneis diversa esse ). Horum vestigia super
I74I; item ni fallor in tymol. Magn sub ἐνεσμος et apud botium p. 383, 2 vel Suidam sub ποDαιωοουσιν unde αγηνιστὰς quoque Aristophanis interpretatum hominem esse suspicor quorum pleraque non admodum Geuratum interpretem Euphronium fuisse docent ). - Ο.stremo Dionysium Zopyrum aliunde se nondum cognovisse profitetur eursius, de Dionysiis Gronov. hos Tom. X p. 603 , ita rue facile persuadet Fabricius, ibi graec. Ivp. 413 et VI p. 364 Ilari. , ιονυσιον καὶ Ζωπυρον legendum esse, quos item composuerit Diogenes Laertius VI,
I Haec observatio fluxit fortasse Aristarcho invito e eommentariis Homericis es schol Venet. Il. ι, 41. Solebant nil recentiore grammatici quae Aristarchus de Homerico aerinone indagarat ad alios quore poetas transferre es schol Apoll. Rhod. I, 299 coli schol Veneti ad Il. , III et schol Apoll. Rhod. I, 769 et 3 3 eoli schol Venet. ad Il. n i di, etc. dein de aliis alioruin observationibus valet ita in schol Apoll. Rhod. 4 973 est: μνημονευε δὲ του oειχαλκου καὶ
unde Fabrieius bibi graee Tom. IV. p. 265 Hari suspicabatur, Arist phanem in recensendo Apollonio occvnatum fuisse, jure propterea notatus a Veicherto, de Apoll. vit et scripl. p. 393. - Atque hoc quidem habebit aliquam vim in ea dijudicanda quaestione, quam Rulinhi nius moin vili Praelat Hesreh. p. VlIl nut graminaticos antiquos aequalis Poetas opera ominentarii illustrasse redibile sit - in quo Bunn niuin in universum quidei errasse Meinevius monet, de Euphorione, p. I7, not. 7Add. Merhelium, Prolus ad Ovid. Ibin p. 347. a Bergh comment pag. s potius commentarium In Cratinum inoisiligit. 3 Antipatrum nescio quem qui in schol. v. 1403 una eum Euphronio citatur, ut qui Lasum Ilermionensem primum κυκλίου χορους solo ita memoriae prodiderint Ἐντίπατρος δὲ και Eripρονιο is τοῖς πο- εν uuo φασί , non dixerim eum Stoechero l. l. p. II commentarios in Aristophanem scripsisse. Sed quod una cum Euphronio in testimonium Oeatur hoc videtur non multum recentior suisSe.
97쪽
IM quamquam ne sic auidem constat ab omni parte, de quibus cogitarit Symmactius hoc autem certissimum videtur, non de industria viros Aristophanem vel emendasse vel
t morum autem grammaticorum unum alterumve in eis
quoque scholiis intelligendum arbitror, quae . 5 et .
enumeraVimus unde quam instructus ab antiquis et bonis commentariis Symmachus fuerit apertum est Sed possunt ibi aliorum quoque intelligi commentarii inter eos, quos deinceps enumerabo, unde perspiciatur denuo, quot olim docti viri Aristophani operam navarint, Symmachumque nostrum in explicando Aristophane adjuverint. Ducat agmen Lycophron, quem commentarium in Aristophanem conscripsisse certissimum visum est Stoechoro, p. 9; ego em-sterhiasium potius sequor, ad lut p. 70, et Mei ne hium, Quaest Scenic III, p. 3, qui quae passim citantur in scho- Iiis Lycophronis placita ex libris πεδε κωμωδiας sumta pu
phanem Byzantium cognominem sibi poetam illustrasso commentario idem Stoecherus negabat, I p. 6 at mihi sat certa ejus commentarii vestigia extare videntur in schol. Fub. 994 Ran. 1204 cs Bergk comment. p. 95 Ot. ἔΑv. 15 4 et I 620, ne quid de argumentis metricis dicam de quibus vi te Berni, ardyum, histor litter graec. I, p. 3b , quae in aliam rem potuit componere. aditionis autem Aristophaneas memoria extat in schol. Ran. I 53 et hesmoph. I 62. Praeterea Aristophanes ἐν ταῖς ἀμετροις παροιμiαις citatur in schol. v. 1292 ad eundemque librum respici arbitror ibid. ad . I 463. Iam una restat de occentu ob-
Aervatio in schol. Nub. II34, quo Lehrsius uti potuit de
Aristarch. p. 258. Sequitur Crates Pergamenus, quem non lam Pro pie ἀναγοαφὴν δραυάτων assero, nam de hac incertior res est quam cinekio visum, Quaest Scen. III, p. 5 quam ob ἀττικχην διάλεκτον, in qua etiam de verborum significatione exposuisse eum oportet vide modo Athen. III,
imprimis autem eundem IX, D. 366 D. ubi Aristophanis versum in quit. 629 male in hunc modum citasse Crates
dicitur καὶ λεπε σίναπι καὶ τὰ προσω ἀνέσπασε. um
igitur librum tum in hypothes ad Pac laudatum arbitror tum in schol. an. 294, ac 259, Vesp. 884 de quo seliolio s. Din dors. Fragm. p. I97 . Hinc videndum, quo jure eum alchenario Praefat. hoeniss. Meinekius dixerit, Quaest Scen. I, p. 29, in schol Vesp. 884 Cratetis commentarium in Phoenissas Aristophanis intelligendum eβSe; nam de proprio aliquo commentario nihil hucusque
98쪽
vidimus prolatum. Idem tamen Meinehi libenter assentior, tum in schol. an. 320 ejusdem Cratetis nomen restituendum esse pro Pherecratis, tum in schol. Equit. 79 pro Cratini poetae nomine affirmanti, Quaest Scen. II, p. 38 et I p. 28. not. t de scholio Equit. 95 hucusque dissentimus a viro doctissimo; s. supra . I not. 4. Tum Apollonium quem potissimum inter cognomines multos, a Meursi bibi. Attic. s. v. Gronov. hes. . . p. 1234 seqq. , Ossi de histor graec. I, 23, Jonsio descriptorib histor philosoph. 3 7, 5 recensitos, Aristophanis interpretem fuisse iudicem dubius haereo. Semel in schol. Vesp. I 22 laudatur Ἀπολλωνιος ι oriριδος num filius an
discipulus paterve nam uitamquamque interpretationem eodem jure sequare Vid. Jons. l. l. I, 2, 53, quem eundem etiam in schol Venet Iliad. H. 448 et ab apollonio O iphista sub φήνη et ιυπος iubi Ἀπολλωνιος ὁ λάριδος citari facile concedo illi isono Protegoni in Apollon p. XX et Prologo m. Iliad. p. XXlX. Ium ex Apollonio Sophista, de aetale viri conjecturam sacere licebῖt, item fortasse Chaeri dis aetate, qui et ipse praeter Homerum et Pindarum os. Villois. roleg Apoll. l. I. ubi adde schol uom. Odyss. 7 80 de Pindaro vide Boeckhium quoque, Praelati schol. Pind. p. XVI Aristophanem interpretatus videtur; cs schol. an. I 026, Vesp. 74; nam hujus commentarios Homericos Didymus usurpabat. s. Lehrs de Aristarch. p. m. Eum igitur Apollonium potuit Symmachus usurpare sed num diversus ab hoc is sit qui in scholiis Ranarum potissimum citatur dubito hoc tantum Scio, non esse continuo de Apollonio Rhodio cum Stoechoro p. cogitandunt propter schol. an. I 433, ubi 'ni fallor Apollonius ἀθετήσεως cujusdam Aristarcheae causam refert, et schol. Ban. II22 et I 267, ubi Aristarcheae sententiae laveti Ex reliquis locis ubi citatur Apollonius, nihil certi extrico:
In quorum uno alterove si quis de Dyseolo cogitare velit non magnopere refragabor semel etiam Rhodium significari concesserim, in schol. v. 1242 3, Ortasse etiam saepius idem citatur; neque enim sui ab hisce studiis alienus cs. Mutaeli de emendat Theogon. p. 287, et eichert liber d. Loben, Gedici, des Apollonius On Rhodus, p. 9 seqq. qui tamen Aristophanis scholia non attigit. - In universum autem hoc mihi videor affirmare posse, cujuscunque ista sunt Apollonii a Symmacho ea suisse tractata. De Demetrio similes oriuntur dubitationes; nam sub hoc quoque nomine plures fortasse latent in scholiis. Sed
I CL Ranhoras vit Aristoph. p. LIX, not. Ido.
99쪽
contra Aristarchum disputavit in schol. an. 3ω Demetrius Ixion, Adramyttenus, qui in Homero quoque Arista eho oblouuebatur; cs Wols. Prolegom. p. 254 no 39. Itaque in reliquis quoque locis, ubi Aristarchum a Demetrio quodam vituperatum videmus, Ran. 968 et idem xion videtur intelligendus esse. Praeterea Demetrius Ixion ἐν ταῖς Ἀττικαῖς λεξεσιν citatur in schol. v. I 569. 3. Diversus ab Ixione Demetrius Troenenius est, id umisere aequalis, ut cylligo ex Athen. IV, p. I 39 C, quem licet in schosiis diserte non laudatum possit tamen aliquis huc reis serendum putare propter Athenaei verba, I, p. 29 A: τι Ἀριστοφάνους τὰς δευτερα θεσμοφοριαζουσα Λελυήτριος Τροιζήνιος Θεσμοφοριασάσας myoάφει hinc enim apparere videtur, rOeZenium quoque operam suam et studium in Aristophane collocasse. Tum diversus item ab utroque Demetrius Zeno doteus est, qui intac. I 23 cf. schol. pro κολλίραν - μεταγρασει κονουλον. - Ηorum autem trium virorum quemcunque in scholiis simpliciter Demetrium Vocatum putas, unumquemque ob temporis rationem Symmachus potuit laudare. Deinde de Apollodoro non multo certior res est.
Ego tamen hic non ta in cogito de Apollodoro Atheniensitamquam interprete Aristophanis, quamquam frequens ejus in scholiis mentio est, quam de Apollodoro arsensi schol. Ran. 320ὶ, qui in Euripidem quoque commentatus est, si recte conjecit Heynius, ad Apollodori fragm. p. 1174 edit. 17833. unc aut Apollodorum Cyrenaeum, glossographum, qui Pamphilo sui antiquior es Athen XI, p. 87, B et item uripidis fuit interpres, eodem iudice Heynio I. l. titatum arbitror in schol. Plut 535 alterum enim hunc comicorum quoque attigisse vocabula docent Suidas sub βοελυσσα et Etymol Mag. s. βωμωλοχοι At certior et illustrior Asclepiadis memoria est enim sine dubio Myrteanus grammaticus intelligendus cs schol. Theocrit. Id. 2, Νηὶ quem in Homerum quoque, indarum,
Aratum, Theocritum commentatum esse verserus docet,
Act philolog. Monac. II, 4, p. 53 seqq. - quibus Cratinum adjecit Meinekius, Quaest Scen. li I. p. 4. jus gi. tur ommentarios citatos arbitror in scho Ran. 1267; 322, 1340 Av. 348 567. Fortasse etiam editionem poetae adornavit, siquidem recte hoc colligo e schol. Ban. 1274.
I De hoe seboli quas duas interpretationes Meinevius proposuit, Duae si Scen. II, p. M aeq. earum ipse quoque secundam arbitror veriorem effie.
100쪽
Praeterea citatur in schol. Nub. 37 Asclepiades Alexandrinus, ignotus ceteroquin homo, cui jure pinor commentarios Aristophaneos non tribui probabilem de hujus Asclepiadis aetate conjecturam idem Merserus protulit, I. l. Pag. 554. Seleucum supra jam attigi ex ejus libris προτατμκοῖς non dubito quin aliae quoque manarint προτασεις, quarum in scholiis extat memoria, ut schol. hesm. 80 Ban.
Quamquam et aliorum ejusdem generis serebantur scripta ut Hephaestionis κωαικων ἀπορημάτων λυσεις. s. Suid , et post Symmachi quoaue aetatem idem mos haud paucis placuisse videtur. Se Seleuci duae tantummodo hodie supersunt προτασεις, diserte ei ascriptae, in schol Thesm. 840 et II 75, quarum primam solvere nuper conabatur sive Fritetschius sive Bergkius hin Act societ graec. I, p. 135. Ceterum qui de omni ista doctorum industria post Ionsin maliosque copiose nuper disputavit . Lehrsius, de Aristi p. 200 seqq. Seleuco nostro Iocum in catalogo p. 227 seq.
imachidas Rhodius do auo vide Meurs. sod. II, cap. I et Casaubon ad Athen VlI, p. 283i duplici adeo opera Aristopha per attisisse videtur, primum in γλωσσων libro de quo vid. Bankium de Hesγch. p. II seqq), ad quem possis schol. an. 120 reserre a reliqua ejus observationes, quae in scholiis Aristophaneis prostant, ad Ran. 55 610 848; 267 1280 1290 ex commentario aliquo
Aristontiane depromptae videntur. Timotheus nescio quis semel occurrit in schol. Ran. 449, citaturquerita, ut non possit non interpres Aristophaneus videri fortasse idem est, contra quem Aristarchus di putavit in schol. Hom. Iliad. 4 2l9. - Apion, nobilissimus sub iberio imperatore grammaticus, semel in testimonium vocatur in schol. Equit. 578 de voce στλεγγις De qua quo in libro exposuerit nescio illud autem affirmare ausim, si commentarium Aristophaneum scripsit, hunc πο- λικον πύρινημα fuisse certe e schol. ac 761: τι συνηθες ην τοι παλαιοῖς δειν θεων τε και ηρωων γάμους σημειουται ταυτα -οχθος i. e. Apion. s. Lehrs quaest.
I Schol. Ran. 347 1υετιμ δὲ Oeta; για παρα τῶν παλαιῶν οὐσιυς ατ a. Aeeessit hoc e copiis Victorianis Aet philolog. Mon. l. 1, p. 3663. quarum etsi in universum exiguus et parum erius ad nostras quidem qua fitione usus est, quum aut ii luis ocentissima quaeque admixta teneant,
tamen singula nonnulla ita redolent antiquitatem qua iure possis adhibere. Et consuluit sane letorius antiquos et bonos odiees, qui interdum eum optimis Ravennate et Veneto conspirant atque cum Veneto aliqno odice Aves se contulisse ipse monet victorius . l. p. 402.2 Vide nune Berghi commentation de reliq comm ait antiq. p. H P