장음표시 사용
21쪽
Aristonhaneas una eum scholiis transcripserit vir quidana haud doctus, in sine cuilisque sabulae ingenue monuerit, unde illa copiae petitae sint, id quod non penitus abhorret
ab ejus aetatis more habemusque etiamnum unum salteus
ejus generis indicem, singulis sere rhapsodiis in Homeri codico
Venetois subscriptum, quo ex quattuor libri grammatico
rum Aristoniel, Didymi, erodiani, Nicanoris monemur collecta esse, quae qui primus istum adornavit codicem scholia adjecit. - Sed illum codicem si haberemus servatum, non dubitandum, quin multo certius hic aptiusque ad per-εuadendum posset uisputari nunc ne illud quidem pro certo sumi potest, codices Venetus et Lei densis num ex eodeminorque vetusto codice una cum scholiis etiam subscriptiones traduxerint; tum, si traduxerint, num subscriptionem genuina forma servaverint; postrem hoc imprimis inceritum est, num quattuor illae subseriptiones ad eas tantum tres fabulus' eosque codices pertineant, quibus subjectae fiunt, ni reliquorum et codicum et sabularum scholia aliundo necesserint, an valeant de omnibus sabulis codicibusque, elapsae sive hominum socordia sive temporis injuria e ceterarum sabularum fine, at in tribus illis fausto quodam casu servatae solis. Apparet igitur, quam parum per se Valeant subscriptiones illae ad sontes senotiorum certissima ratione eruendos, ut nisi alia accedant, quae vel firment in quibus consentiunt singulae, vel corrigant in quibus dissentiunt,
nullum sere usum videantur habere, certe non talem, unde iusta disputationis exordium et sundamentum sumatur. Itaque nos longe alia progrediemur Via primumque videbimus, quid liamsi non ossent subscriptiones illae servatae, ex ipsis scholiis extricari possit; cui deinceps admovebimus Subscriptiones, X eaque comparatione verum invenire cona
Ac prae celeris quiden in scholiis loci nonnulli advertunt animum, quibus hypomnemata citantur ad explicandum Aristophanem adhibita, non illa quidem auctorum O-I Ad Pacem Aves et tertiam quandam sabulam haec quaenam sit ob illoisoni silentium incρrtui est, nisi quod hoc aliinde colligi potest, viversam eam; sabulam a reliquis duabus quas posui esse. Namque quum Codex ille Venetus 474 seeundum Zanetti Aeaee. Div. Marci bibl. Codd.NSS. D. 250 foliorum sit 27 nihilsuo contineat nisi raristophanis sabulas hoc ordine scriptas Plut diuti Ran. Equit Av. ac Vesp. - credibile est lolium 43. ubi subscriptionem istam illoisonus legit, Pertinere neque ad Aves nequo ad Pacem neque ad Vespas, ut ultimas codiei tabulas, sed ad aliquam intor friores. id recte me coniecisse, Betaerus postmodo me docuit, qui in fine Nubium Villoisoni legi subscriptionen asserit, reliquas autem sabulas praeter v ea et
22쪽
mIn t Ignita, serit ni videas tamen, satis antiquorum et
lociorum indicari grammaticorum cumme'tariosis quos ego locos sigillatim enumerabo, quum nec unii omnes generis
sitit, et ad rem nostram multumi ideantur Consterre. -
tionem. ubique sequor , ubi quotquot Scrip laesulit annot
ξυλον φασὶ πλατυ, εις, οἷ αρτοκοποι τους αρτους ἐπιγραίνουσιν ἄλλοι di τηλὶαντο γῆς καπνοδοη ς.πῶμα ν ἐστι περιφερὰ φ ησὶν ουν τι διὰ δακτυλio ἐλκυσθειης, ἐὰν ὁ δακτυλ*ς τηλία τουτο ὁ ως παχείας αυτης υσης καὶ δυναμέρης ρια δακτυλio ἐλκυσθνῆναι, χλλὰ διὰ πηλίας. Ille dignus est qui audiatur IIomsterhusius, de verbis τι di σημνάλλεται, τ λ. ita disputans, dilut p. 37 Scha eLe,, ex his sensus exsculpi nulluo potest, quo indicio tacito eorruptelam sube Q.deprehendas nihil aliud suppetit, quam ut o conjectura remedium preessamus, quod ita recte cid ministrasse sibi videbatur, unior δ' ἀμφιβάλλεται ser, beret, quorumn Xerborum hanc ipse subjecit interpretationem: , ambiguum vocabulum sis significationisque conir versae, hoc Scio. Quae tametsi, facile largior ab ejus, qui
commentarium perscripsit, monte non magnopere abhorrere tamen nondum mihi potui persuadere, ut cum corrupta verba putarem, tum jure medicam eis manum osse adhibitam. Nequo enim video quid impediat quominus hoc Lxisse videatur scriptor commentarii: -τηλι quid sit nescio, nisi quod hoc scio, adhibitum vocabulum esse ab Eupoli dis interprete ad eum explicandum ἐν Nαριηj locum, quo
13 nam linam dienum est ab institi in uos ira, e mmpn tartiam In senoriliastas scribere, praesertim ubi rem, de clua cum maximo agitur, nihil hoc attigerit, animi tamen causa tum alibi nonnulla expromotu, pia adncholiastas magis quam ad rem noεtraria porti ne int, tum hic illud moneo, istam interpretationem τηλιαν esse το πῖς-- οὐπης πῶμα aperto nuxisso ex Aristoeliane ipso vesp. 147, quod einstertiust non suboluit. Praeterea illud quod tractamus scholium una i in eo quod statim apii d Behherum sequitur, adque eandem explicanda in vocem scriptum est, ita in rem suam convertit Philemon lex tecti, p. t seq. satin ut in nituna utrumque conjungeret, idque satis negligenter, quandoquidem, is nulliun Aristophanis mentionem fecit, ita tamen graniinaticua peroravit: ε; ει Οἰν, τ λ. Idem cadit in Phavorinum camertens. Disjlias by O .e
23쪽
curatius scriptoris Verba premam: scio, locum nostrum ob vocem τηλια re interprete Eupolidis cum sim;li quodam allius coniici loco compar litum esse. , Quod enimalinsuram mali tu in alium poetam comicum commeritarios respicito riptor, id nec per se alienum est a cauto Aristo. phanis interprete, qualem elim ipsius verba demonstrant1uisse, et alibi etiam in ipsis hisce scholiis Aristophaneis factum est, ut alio aliorum poetarum commentarios inspicere jubeamur quo magis mirum est me insterhusium, quem
accurate tractassea nec nimiorum copiarum frustula non unus docet in egrestio illo commentario locus aut neglexisse
'prorsiim istum usum, 'nutoum Orte non esse recordalum;
sed idem ne in Ostorum cuiquam accidat, diligenter cavebimus. Primus autem quo hoc Oinprobem in conspectum
venit qui in his ipsis in lusum scholiis locus legitur, ad
qua Didymi verba esse, Non alamedis Eleatici, ego quoque eum Meckhio' facile concedo cognomini meo Ioanni heophilo. In eundem porro sensum ea dicta sunt, quae in scholiis ad Phil. 589 Urostant: - πα--τ λειριον, σνὶ utii νει δέ τι ονθος, ἀφ' οὐ καὶ ωνῆ λειριοεσσα ἡ ἀν-ono καὶ κυριον Ποδα ειριος. - πεo ,ου καὶ ἐν Ῥγ λια δ ad cujus interpretos disertius respici iubent scholia in ac 376 παρατηρητεον ουν de voce ἀμαλδυ- νειν προς τους παρ' 'υμ- - ἐξηγουμένους τειχος Mαλ- δονας φ); quae quidem duo scholia aliud in memoriam mihi rovocant quod in eadem luti tabula ad v. 55 ascriptum ita legitur corris plo: - μαλλον αν τις υπονοήσειενετερον Λιονυσιον Θρασυβουλου του Κολυττεως ἀδελφον ἡ hoe jur inseruit Hemsterii. επιστα συγγενείας ιναι καὶ ἐν τῆ γλιάδι σαω ἐστε oo οἶδεν ἡ κατα id υμον.ως ει τις λεγοι . . i. emendatumque est ab Henasterhusio in hunc modum: - καὶ ἐν ,3nvrάδι σαγέστερον οιδεν scit. ο Ῥοιστο p.). ἡ κατα ἰδυμον ως ει τις λεγοι, ae τ λ. qua in emendatione tum illud ὁ Ἀριστοφάνης σαφέστεων οἰδε nescii quomodo displicet, tum neque η neque κοτα sidvμον respondet loquendi usui, quem constanter in scho-I CL Boeevh. Praes schol. Pindar. p. XVIII. 23 Quamquam de lio nihil hodie extare redo in selioliis Homeri-
eis, probabile tamen est de hisee disputasse grammaticos ad explicandam vocem λε ριόεις, quam quidem disputationem invidebant nobis epitomatorum in excerpendo rationes ad Iliad. r. 152 aut . 830. - Sed ne redas, scholiastam Aristophaneum ad ipsam Diadom non ad ommentarios in Iliad. respexisse, illud vetat καὶ ω τῆ μαδι. 3 De hoe quoque nihil hodie legimus in veteribus commentariis Homerieis, quod iure aliquo ad eos amandasse nos scholias tam Aristopha
24쪽
liis observatum videmus, quique hoc sero sagitat αλλως' siδυμος, aut siδυμος δὴ - ut ita potius suspicor haec olim litteris consignata suisse καὶ ἐν Γηρυταθη εανέστε- ν οἶδεν ἡ 'νταυθα idvυος, ut ad Didymi commentarios in istam Aristophanis sabulam provocare videatur scholia- sies. Sed ejusdem Didymi commentarios etiam in scholiis ad Vesp. 51 respici credo, ubi haec leguntur: τον 'πεκ-
matici )ὐ lamen equidem quemquam inter eos praeter Didyinum ita simpliciter poluisse Cratini interpretem diei in Aristophaneis scholiis praehac te negaverim. Nec majore jure dubitare possis, num etiam in scholiis vitam v. 738 Didymi commentarii intelligendi sint: μὴν ,ομέναι' ιδ δετο τουτο ἐν τοῖς ἁμως. ειρηmαι is τουτο ἐν τοῖς νενανδρείοις, quod ita interpretor ,. quod ii. e. illud antari in nuptiis solitum fuisse dictum est in commentariis Menandreis; nam phymnium istud si in Menandrea aliqua fabula ex late dicere voluisset scholiasta, dixisset opinor καὶ ἐν τοῖς M., mirumque suisset, Menandrum eum uoluisse testem citare quum multo locupletior in propinquo esset ipse ristophanes in nec extrema ). Quod autem non dubitari posse dixi num Didymi in an alius cujusdam grammatici commentarii Menandre citentur, id quo iuro dixerim, infra . 2S OL ult patebit.
3 Hane, quam merito valde incertam Din dorsius frag Arist. p. 117
appellat Menastertius ii conjecturam retinui tamen, quui Ipse non multo certiorem excogitare potuerim. Etsi enim ob mutandi facilitatem haud paulo praestaret Dranii tuo quae Cratini sui sabula eadem prorsus ratione apud Hesychium sub Mιγρία commutata in Nin υς . tamen Cratinus in ea sabula vix potuit ob temporum rationes istu in Dionysium memorare. Quamquam hoc ita possis infringere ut alius quideiu. fionysii a Cratino mentionem saetam dicas, a Didrino autem r.liquos tiam cognomines ei homines ad istum loeum enumeratos esse, id quod in nostris quoque scholiis est identidem factum ' 2 CL ne in hiiim, Quaest Scen. III. p. 4 et 5. Serius ad me emilatus est Berghi liber, quem inscripsit eommentationes de reliquiis comoed ait antiquae is accurate de Cratin internretibus disputavit p. 6 sqq. et p. 264 aeq. ita tamen, ut non multum abessot qui Didymum numero eximeret; namque Didynaum, inquit Cratini comoedias illustravisse, dubium propterea est, quod lexico comicum composuit. Sed idem tamen Didymus Aristophanem quoque illustravit. 3 Seeus tamen visum einelio, viro doctissimo, qui fragmentum hic Menandreum latere arbitratur, Menandr et iiii 'm reliq. p. diu. 4 Didymum in Menandrum commentatum osses docet Lexie Gudian. p. 338, 23. citatum a Me inevio , Quaest Scen. III p. b.
M Quales vide apud Aetneh. Proles ad Menauta. p. XXXIII seq.
25쪽
Sed nondum eum opposui locum, qui omn;rim est aptis-aimus ad tuendam in schol Plut vulgatam lecti om est
ου ἐ- ο που καὶ το Πλατωνος παράκειταιέξωδώνιδος, ubi eadem plane ratione atque in luti scho- Iio, alius poetae comici Fersum ascriptum in commentario fuisse vides tum ejusdem poetae Vocabulo cuidam, tum ut statim quid sentiam eloquar in ab eodem interprete, Didymo. In hunc enim quod librum istum transtulerim, nο- sim quisquam ita existimet, me iusto saepius aut cupidius meminisse scripta ejus, quum ipsum suorum nimis oblivio-εum suisse librorum, docet του β ιολάθου cognomen, quo
eum ornaverat Demetrius TroeZenius certas enim rationes secutus um, ut commentariorum Eupolideorum ),
ruos qui scripserit aliunde non constat, auctorem fuisse idymum purarem. Extat namque Behheri industria scholium ad Aristoph. hesin. V. 162 satis doctum, quo tum illud ognovimus, Ἀλκαῖος in alto Aristophanis versu a cognomine grammatico demum Me repositum pro χαιος, tum hoc, parum illam probatam fuisse conjecturam Didymo, qui ita judicarit ου ἐπεπολαωτα Ἀλκαiou διὰ τῆνοιάλεκτον L is a schollast haec subjecta sunt: αλλα-
ποιητολύντος τολλογον quae sine dubio ita sunt emen-
I Us Athenaeum libr. IV. p. 139 C. 2 Commentarios Eupolideos attigit etiam FrIlxschius, Quaesti Arist.
I. p. 46 noti, sed ut neque de eorum auctore quaereret vir ad suspi-
ast ου τε ἐκεῖ, υτε ἐνθαδε δεῖ ξενίοσθαι qui versus videbatur Beeghi essh, comment. p. 3463. Ceterum duo testimonia praetermisirans et ipse supra et Fritetschius Achol. Equit. 938 - ἔστι δε πολλα καὶ παρ' LDnoλιδι εσχειωμμα, tum schol. Paris ad Apollon Rhod. 4. 144.
Piihil horum innotuit Lucae, de Cratin et Eupolid. p. 90.3 Hane adnotationem maxime sibi et miram et memorabilem visam esse Ranhius profitetur, de vita Aristoph. I. p. LXXVIII. not. 58: t esset sane maxime mira, si quod ille sibi persuasit, hoe sibi voluisset Did1mus, Alcaei carmina propter dialectum non legere potuisse Aristophanem; nunc autem quum aperte dicat Didymus, Aleaeum propter dialectum non a multis Atticis teitum fuisse, ideoque parum esse verisimile eius mentionem esse factam in comoedia, ut quae notissima quaeque producere oleat. - hac igitur ratione non video. quid insit unci. Ceterum proPter maολαζειν es schol Pac. 25. Dissilia πιν Orale
26쪽
danda ou α δἐ . . u. μεμνῆτο πάλι - α λ. - έλη ἀλλ' Ἀλκαio του κιθαDcodo M. T. . Quaeritur autem 'monam tandem ali in loco istam aes madversionem repetierit Didymus, in Aristophanicis an in alius poetae commou-lario. Horum illud parum est credibile; nam nisi soratasse statuis, quod hodie saciunt multi ut prorsus ἀποοσ- διονυσως copias suas essundant, id in veteres quoque illos interpretes caderes necessario ita esset existimandum in una aliqua Aristophanis sabula itidem de eodem Alcaeo ei tharoedo mentionem fuisse lactam quod si suisset, mirum esset talem locum Didymum, magnae virum lectionis su
gisse, quo suum de Thesmoph. v. 62 judicium multo se masset melius quam Eupolideo. Et tametsi scimus Atho nae teste XV p. 94 A Aristophanem in aetatensibus quoque similiter scripsisse haec: Dισον dii μοι σκολιον τι λαβων Ἀλκαίου κἀνα-
putasne, si ad hunc versum ista statuis Didymum ope atiisse putasne igitur interpretem qui Didym Obloquitur
hunc quem ita cognitum habere portebat versum noluisse afferre quamvis aptissimum eum ad firmandam Aristophanis grammatici in Thesmophoriagusi conjecturam tum ad propulsandam Didymi opinionem - Sed quod ad testimo nium dicendum de Alcaeo citharoedo non Videmus provo-
ea tum quemquam nisi Eupolidem, id ipsum satis diserto videtur indicare, plures ejusmodi locos qui aliquam in hae causa vim habere potuerint doctis Grammaticis non innotuisse, ut si quid de eo homine adnotare vellet Didymus quod a loco quo erat positum non abhorreret, non posset nisi in commentario ueolide extare ). - Qua si vero disputata sunt et mihi quidem Videntur veri admodum similia, acile est ad intelligendum quid de ration tu dicandum sit, quam scholiast in hac componenda adnota tione adhibuerit nominat quidem Didymo, sed celato quo ejus observatio prostaret loco inventi Eupolide versus o molam sibimet ipsi studuit comparare, id quod ne ab antiquioribus quidem grammaticis omnibus ubique abhorret. Simul autem non erit mihi magnopere verendum ne quis nimiae me arguat audaciae, si statim subjecero, in luti scholio a quo exordiebatur nostra his disputatio ejusdem
Didymi commentarium Eupolideum non alius grammatici nescio cujus mihi videri eum intellexisse, cuius nouνnααεcholiasta excerpsi
diaeterum quae hic posui non refragari eis, quae supra dixi p. II not. Iexxr. Iaeuo concedet qui utramque rem accuratius consider erit. Dissilire by Q
27쪽
Vulgatam igitur in luti scholio scripturaminemster-husio non fuisse sollicitandam satis, credo, probavi ), nimis ortasse longa disputatione, sed quam tamen ad aliam
quoque rem demonstrandam non poteram tuto mittere.
Etenim videbam, si persuaderem lectoribus Didymi commentarium Eupolideum ad partes vocatum in isto scholio esse, Statim assensuros mihi esse omnes affirmanti, πομνημα illud, ex quo excerpta dedit scholiasta, non fuisse a Didymo conscriptum; nam diversum utriusque scriptionis cum commentarii upolide tum του πομν-ατος auctorem esse ipsa πομνήματος verba exscripta satis aperte indicant Illud igitur si persuasi, ut persuasisse me credo, pro certo jam et indubitato ponere alterum potero, quod in reliquam nostram disputationem non exiguam habebit vim, si quando scholiastae το πομνημα sic simpliciter citatum excerpsisse se latentur, de alio cogitandum commentari esse atque de Didymi libro. Quod ut lectores studiose tenere velim, ita et ipse tenebo mordicus nec
manibus eripi mihi patiar, praesertim quum, si quis oppugnare velit, causam meam tueri polliceatur aliud scholiuna ad ac 742 qu post Bekkeri demum operam Disce reliquiis navatam cum fructu aliquo uti ossultius in id ita habet: αμίας Οχεις δοαστικοὶ γαρ οἱ σεις. Λίδυμος δέ - διολοποιεῖ τινας πεις αμίας. Τῆλυ γαρ ἐντευ- Τεν και ἄμος ἡ πολις των αιστρυγονιυν λέγεται δἐ ἡ --
μία ηλου καὶ ' ni θυγατηρ, quibus post expositam
uberius Lamiae historiam' haec subjiciuntur υτυυς ευρον ἐν πομνλὶμ το quae priusquam accuratius tractabo, e schol.
ad Vesp. 1035, ubi eadem Aristophanis verba redeunt, lucem aliquam adipiscantur; ubi quum scriptum sit: αμiας
1 Addere in eandem rem reliquos poteram locos similes schol. Pac. 474, ubi citantur commentarii Hipponactei tum schol. 2 ad Nub. 397, ubi ipsa adeo verba apponuntur e commentariis in Apollonium Rhodium quae in nostris ad eum scriptorem se holiis redeunt ad IV 264 . Sed hoc scholium non puto antiquum esse totum. Addere quoque poteram schol Phit. 286 ἐν Σοφοκλεῖ roνται περὶ od ρον, τι καὶ ραχυ οτι, δι καὶ ξυνετα . . sed id quum e Cod Parisino prolatum sit aure dubitabam cum ceteris comparare quae eitantur ab antiquioribus grammati eis quam quorum vestigia in eodice arisino alibi superesse soleant a Quamquam ad Sophucleos non commentarios quidem, sed tamen codices respicitur etiam in schol Aldin ad Plut 493.2 τε υμβαλλεται alioquin, opinor scriptum esset καὶ ἐν si ρικῆ υπολια τῆν T. μντερα εἰκαζε Uiλω, vel simile quid eadem ratione.
3 Supplevit enim Bevhorus o odie rineto 474 ut arbitror hoc
o carent priores scholiorum editiones: ἴτας ευρον ἐν πομνηματε, in quo cardo rei nostrae vertitur.
4 Eam iuridis libro secundo rerum Libyearum petilam Me a tot ox schol Vesp. Ioab.
28쪽
υρνις Aαριία θηριον, πωτου-mγαν λαιμον, λαι- μία καὶ λαμiα. Dαστικοὶ di οἱ πεις τ λ. - facile paparet in Pacis scitolio priorein interpretationem hodie do- Curtatam et mancam legi, quam ubi e Vesparum scholio suppleveris, statim longe aliam rationem videbis ad inter
pretandam ρῆσιν Aristophaneam Didymum iniisse de cujus interpretatione illud jam tenendum, quae sequatur de Lamia historia ab ipso Didym esse appositam aliter enim ejus interpretatio ΘῆD γαρ - ne intelligi quidem posset;
neque ad eam solam pertinere illud υτως ευρον ἐν πο- μν ιιιανι sed ad priora quoque Didymi verba ad haec autem si pertinent, necessario etiam ad priorem istam interpretationem, quam e Vesparum scholiasta supplendam dixi mus, simul sunt reserenda nam et cohaeret utraque interpretatio externa sua forma arctissime, et si ad Did1 mitantum adnotationem illud quod subscripsit pertinere voluisset scholiasta si nihil aliud certe schol Plut 103 1idem sacit, praeposita non postposita illa nota ita sere eum
είδωλοποιεῖ, τ λ. 3. Extabat igitur utraque potius interpretatio in veteri illo hypomnemate, et quod inde statim Consequitur, auctor πομνήuατος a Didymo plane sui diversus, quippe quem ab illo citatum et ad ipsius condendum librum in auxilium vocatum Videamus. s. 5. Inde quae in rem nostram commoda redundant prius-PIam exponere aggredior, solvam nomen et qui restant de unouν uασιν a schbliastis Aristophaneis in interpretando poeta citatis enumerare locos pergam. Quorum eum qui os ad Vesp. 544 temperare mihi non possum quin totum ascribam quum et solidae doctrinae tenus sit et e codice Veneto 475 nunc demum recte intelligi queat sic au
γραπται. θαλλοφοροι ἀνiri του ἐογαται, θαλλον ἐριφοισι
1 Est etiam nod contra me afferri posse video saepissime in scholiastarum et exicographorum libris diversas asserri notationes δὲ particula disjunctas easque e diversissimis petitas operibus, quae nu quam nisi in istis solis parum accuratorum scriptorni libris conjunctae
re legantur vel legi possint vide itseli de Oro p. 20, 23 te.);
id autem cur hic quoque statuam factum esse ausam video nullam, noumaeis quam in aliis multis scholiorum locis quos postea proponam.
Sed ne quis talem qualem efflagitavi in scribendo accurationem a scholiastis nostris plane judicet alienam, vide schol. Av. 1379 2'ίμμαχος - 2 In hoc enim odie squem Interdum se eonsuluisse Behherus narrat, Praes. p. VII quas lectiones memorabiles invenit quum in priore scholiorum in Pae parto in ipso contextu notasset uehherus, postea videtur ad imam paginam relegasse.
29쪽
ς ἐς ἀποσχεδια οντες. θαλλοφὀρους γὰρ φη βουλήμενος τους γεροντας δηλῶσαι, πειδὴ ἐν τοῖς Παναθηναίοις οἱ ἐοοντες
μέντοι Λικαίαρχος ἐν τω Παναθαγνα ιμ υκ la o του τὸ καὶ τὰς γραυς ἐν τοῖς Παναθηναίοις πειληφθαι scribe, ut in vulgatis legitur scholiis: πεiληφε θαλλο- φορεῖν, πολλιον ἀλληλοις ομολογοsντων εἶναι του scribe εἶναι τουτ εθος μονους τους πρεσβυτας θαλλοφορεῖν, γνοφων- τος πιν ἐν Συμποσίω ). Φιλοχόρου o ἐν τῆ δευτερα,
o γε καὶ τον κατάδοντα scribendum καταθέντα Bergk. commentat. p. 4 voluit κατάγοντα το θος Ἐριχθονιον συνiστησι μνημονευε του θους Κρατῖνος μἐν ἐν Ληλιάσι, Φερεκράτn δὲ ἐν 'Eπιλήσαονι - Haec primo aspectu eadem ratione mihi videbantur posita esse atque scholium illud initutum, a quo initium traxit haec nostra disputatio, putabamque hic quoque suum illud ποαννημα, quo in explicando comico utebatur, scholiastam intelligi voluisse et excerpsisse; nam quod qui ibi πομνύμα vocatur commentarius, hic πομνηματα audit, id non magno opere isti opinioni adversari et tum credebam et etiamnum existimo. Nunc autem re iterum pensitata aliter statuendum arbitror. Videntur enim in scholio nostro plurium potius interpretum υπομνηματα simul respici quam unicum illud quod in schol. Iul. 103 et ac 742 ad manus sibi fuisse scholiasta testatur; qui quum in ista interpretatione, θαλλοφορους esse ἐπάτας, consentirent omnes, illud brevitati datum, ut unius Verba ponerentur, eterorum in eadem interpretatione conspirantium verbis omissis Atque hanc quidem interpretationem non tam illud επερεῖς δέ εἰσι ἀπο- σχεδιάζοντες hoc enim, si verum lateri volumus, in utra que partem trahi potest eodem jure), quam scholium ali. quod ad Avium vers. 556 egregie confirmat, cui inter alia haec scripta observatio si εν ἐνίοις δ τῶν προμνημάτων ταυτα λέγεται - νιερι πολεμον λέγει, καθὼ προς θεους εσοιτο ἄμα δἐ του ἱερου πολέμου μνημονευει, γενOuiνου Ἀθηναίοις προς Φωκέας πῖρ του ἐν Λελφοῖς Gρου. ἐσχε δίασται δ υ αυτων, .τ. λ cujus observationis Orma alteri quam e scholiis ad Vespas apposuimus tam est similis, ut non temere mihi videar pronuntiare eundem utrius-rue auctorem esse. Atqui is hic quidem apertissime in-ieat, si qui eandem sententiam luerentur commentarii nu-1 Homerie vereus frustulum esse, ex Odyss.4 224, Indorsius
a Ct Xenoph. 1mpos 4, 17, iudieante eodem indorsio.
30쪽
mero plures, unius tantum sese produxisse verba brevi hac nota, plurium eandem esse interpretationem, apposita; ut in priore quoque scholi eandem eum rationem tenuisse multo sit magis verisimile, quam quod olim me putasse dixi, de hypomnemale cogitandum esse isto, quod in pangendis hisce scholiis suis se culis usurpasse enarrator Aristophaneus in schol Plut etiac Il. l. affirmat Idem- quo prorsus do eis die tum velim, quae Vesparum versuP968 ascripta sunt ἐν τοῖς πομνῆμασι di γέγDαπται πεo των
πεπλάνηται di. ἐστι δἐ τραχν λιον τι βρα τελέως, παρα-nλν σιον τοῖς κυρηβιοις Cod Venet. κηρυκιοις voluit sine dubio κηρυμοις τουζεστι Πιτυροι κ τ λ. - quibus iterum apertius quid sibi velint indicant haec quae in simili interpretum dissensu posita sunt in schol. Av. 28I ἐν ἐνίοις di πύρινήμασιν, ου προκέφαλός ἐστιν ὁ Φιλοκλῆς iac ἐποην ἀλλ' υδαμου κεκωαωδηται. Neque eo Sque Drο- gressa est corrupti in schol. Av. 1075, quin facito intelligi possit, ad idem genus pertinere naae ibi in hunc modum
edita simi τινα των τεθνηκοτων των ἐπὶ θανατωφεποντων. ἐν δ τοῖς πομνλημασιν Ουτω γέγραπται ἐνυπερβολῆ και τους τεθνηκοτας ἀποκτεινειν, ἔστε μηδ' ἐν
πλασιά γνται ὁ τῆ ἀμφιβολία λέγει γαρ ἐάν τις τινατων τοῖς τυραννοις προσηκοντων ἀποκτεινη, ταλαντον λήψεται olla γυναιον, τεκνον, ἀδελφον, τ λ. - ubi Κusterus ese locus,' inquit, et mutilus est et corruptus, qui absque meliorum codicum ope suppleri et sanari nequit; μ recte quidem ille et sobrie quod ad mutilationem attinet, quamquam intelligere mihi videor, quid scholiasta dixerit 3; quod autem corruptionem non nisi meliorum ope librorum tolli posse putavit, mirarer equidem, ni talem opem omnes uno ore laterentur nostris hominibus pridem subministralam esse Victorii copiis quem Aloysius quidem Nicholius eumque sequutus indorfius ' post filio ἐν inseruisse ad
complendam lacunam πλαγιζονται affirmarunt, sed quem apertum est non tam πλαγιωνται, quam πλαγιάζονται, scripsisse, certe scribere debuisse, idque non ad explendam vel ex parte lacunam, sed ad emendandam vocem Corruispiam πλασιάγνται Illud igitur si deleta voce corrupta receperimus plana erunt omnia suerunt, inquit, qui chorum
I Nam hae quoque forma apud nonnullos in usu fuit; L Henrie. Stephan thes. d. Londin. 2 Namque iurarem paene hoc scriptum In commentariis istis suisse: ἄστε μνηδ' ἐν Nιdo σωυσθαι τινα, - si juratis Wolsi utor verbis crederetur in arte critica.3 Us. Copia Vietorianae in Aristophanem, quas exscripsit A. Ni-ehelius, ct philol. Monae. I, 3, p. 39ι.