장음표시 사용
321쪽
Ecclesia Lateranensi celebratum an Pracside Calixto II. cum 3oO. Episcopis,. et 6Qo. Abbatibus. Coaς tum fuit pro tollenda discordia inter Sagerdotium, et Imperium, Orta ex usurpatis a Principibus Beneficiorum Investituris, et pro sacro bello ineundo vel in Hispania, vel in Palaestina contra Saracenos . Tunc imp rabat Henricus V. Io. Lateranense II. ad an. II 39, sub Inno centio II Papa, un1 cum Episcopis circiter Iocio. , Lo hario. Imperante. In eo darim natum fuit sc bisma Petri Leonis, proscripti errores Petrobrusianorum, et Arnaldistarum, ac tandem Cleri disciplina in meliorem.
krmam restituta. II. Lateranense III. Episcoporum. 3O2. pro Ecclesiae reformatione coactum An. II 8O. xu emph ad relarmandos mores sim Onia, usu
ra , aliisque vitiis depr*vdtoa, ad Media quaerenda pro tollendo inceps schismate, ac tandem contra errores V ldensi qm, et Albi gensium, qui in eo damnati fuerunt, Praesesidente AlexandrQ III., et Imperante Fride-tico I. Iz. Lateranense IV. sub Innocentri ULPraeside cum Episcopis 4ra. , et Friderico II. Impex. ad an . ISIS . Celebratum fuit pro damnandis erroribus Ioachimi Ab., Almari' ci, et Albigensium. : item pro recuperanda. Terra sancta, et disciplina Ecclesiae restauranda. Ex eo prodiit celeberrimus ille Canon:
Ia. Est Lugdunense I. ad an. Iz g. , re
322쪽
gnante In Gallia S. Ludovieo, et Praeside
Innocentio IV. , cum interventu I4o. Episcoporum . Coactum est contra Fridericum II. Imper. , de pro decernenda io Turcas expeditione, et Cleri, populiqRe pravis moribus
resormandis. I 4. Est Lugdunense II. an. Iaz4, sub Gregorio X., ad quod convenerunt Patres fere IO Q. , quos inter Episcopi goo. Ad hoe Concilium vocatus S. Thomas Aquinas, in Monasterio Fossae Novae obiit in itinere, et in ipso decessit quoque S. D. Bona Ventura .
Convocatum fuit ad unionem Graecorum cum Ecclesia Catholico- Romana, ad correctionem morum ac item ad celςriorem, quam antea, Papae electionem faciendam, Sede vacante.
5. Generale Concilium celebratum fuit Viennae in Gallia an . iam . pro variis Hae resibus damnandis, nemph Fraticellorum, Dul-ςin istarum, et deguardorum, ac pro uxtin
clione ordinis Militaris Templariorum. Oe mente V. Pontifice, et Praeside, et Henri-CO VI i. Imperante, praesentibus Episcopis aQP., az. pluribus Regibus, scilicet, Eduat do II. Angliae, Iacobo II. Aragoniae, et Philippo Pulchra Galliae Rege , cum tribus sitiis, qui posteac successivh regnarunt. I 6. Est Florentinum ad an. I 38. , ad sim te Eugenio IV. cum Episcopis 34I., et Praesentibus Joanne Paleologo Imperatore, Pstriarcha Cp., et Legatis Alexandrini, Antiocheni, et Jerosolymitani Patriarcharum. Hoe Concilium incaeptum fuerat Ferrariae
323쪽
ineunte an. I 438. , ubi habitae sunt Settimnes Iis., quarum Primae praefuit Card. Albergatus ex Ord. Cariusiano Legatus a latere; ceteris ipse Eugenius. Sess. Iz. caepit Florentiae in Ecclesia Maiori die 26. Febr. an. I 439. In hoc persecta est Unici utriusque fcclesiae Graecae et Latinae, et promulgata est Desinitio Fidei, quae vulgo dicitur Decretum Unionis, in quo sancitum est: I. Spiritum Sanctum a Patre et Filio unica utriusque spirayione procedere'; idcirco vocem illam Filioque consulto symbolo additam fuisse. 2. Christi Corpus tam in fermento, qu)m in azimo validε consecrari. 3. Existere Purgatorium, in quo fidelium animae ingratia decedentex, sed non Plenh purgatae,
temporales poenas pro culparum reatibus luunt, ibique viventium fidelium posse suffragiis adjuvari; eas vero, quae nullis maculis faedatae sunt, sed Prorsus mundae ab omni labe statim ad claram Dei. Visionem adsumi. 4. Rom. Pontificem esse verum Christi Vicariem, B. Petri Successorem, Caput totius Ecclesiae, Patrem, et Doctorem omnium Ecclesiarum, cui in B. Petro data est a Chri-
sto plena potestas Pascendi, regendi, gubernandi universalem Ecclesiam, sicuti iam ingestis etiam Oecumenicorum Conciliorum, sacrisque Canonibus continetur. Post Graecorum disse, um remanserunt
Florentias cum fugenio cardinales, et Epi copi nonnulli eum Theologis verὲ doctis, a quibus Apocrisarii Patriarchae Armeniorum
324쪽
instructi sunt, et in sinum Ecclesiae Catholicae recepti a Papa Eugenio. Quae cum
ipsis de hac sancta unione saepe contulerat, et egerat cum parvo Concilio Eugenius, compendiose citantur in Scholis sub nomine Decreti Eugeniι ad Armenos . Florentia autem digressis Armenis, advenerunt item Iacobini, et Jacobitae an. I 4 I., quos plenius instructos Eugenius ad Rom. fidei unionem recepit. Anno tandem I 442. Concisio. jam Romam translato, eo advenere Legati Aethiopum, seu Abissinorum Regis unionem cum Ecclesia Romana suppliciter rogaturi. Fausta quidem multa sub id temporis. evenerunt pro
Catholica fide: quae tamen , proh dolor lnon longae fuerunt durationis , Graecorum duritie, atque superbia . Ir. Fuit Lateratiense V. , celebratum an . Is I 2. Primis quatuor Sessionibus praefuit Iulius II. Papa; quintae , ipso Iulio lethaliter aegrotante , Raphael Cardinalis Ostiensis septem ceteris Leo X. recens electus.
Iulio iam vita functo. Huic interfuerunt Episcopi II 4. , Cardinales I 8., Patriarchae Alexandrinus, et Antiochenus 1 non quidem Orientales, sed Titulares , cum Aquileensi . Coactum fuit ad schism extinguendum, instaurandam disciplinam , concordiam Princi . Pum Procurandam , et ad suscipiendam in Turcas expeditionem . Ab hac Synodo rein probata sunt Pisani Conventus Acta, et Pragmatica Sanctio, quae per id temporis in Concordatorum Tabulas, multis immutatis ,
325쪽
no Conventui interfuerant, Veniam Petentes , restituti sunt. Vetitum in ea fuit, ne in Phi-Iosophicis Scholis de mundi aeternitate, de mortalitate, et unitate animae contraria fidei Christianae dogmata traderentur. I 8: Concilium Oecumenicum est Tridentinum, indictum , et caeptum sub Paulo Iu. an. Isqs., continuatum sub Iulio III. an. I 55 ., diu interruptum, ac tandem sinitum sub Pio QU. an. I 563. , Emperat. CR rolo V., et Ferdinando. Huic adfuerunt 6 Cardinales, 4. Legati, 3. Patriarchae, Archiepiscopi 3o. , Episcopi 228. , r. Ordinum
ministri Generales, et s. Abbates, Praeter Episcoporum Procuratores, atque Theologos exercitatissimos. Coactum fuit adversus haereses Lutheranorum, et Calvinistarum, qui in eo damnati sunt, et insuper editi Iaz.
Hoc Concilium , quod merito dici potest
Concilium Conciliorum, magno est in pretio a Pud Catholicos; sed valdh displicuit Haereticis, et Haereticorum amicis, in primis turbido illi. viro Fratri Paulo Sarpi, qui Historiam Concilii Trid. mendaciis, calumniis, Convi ciis refertam iamdudum composuit, quam e professo solidh consutavit Card. Palla vicinus ex Aetis Concilii in Biblioth. Vaticana Ser Vatis, eidem communieatis iussu Alex. VILSarpi mendacia, et convicia renovavit, et nova antiquis addidit Franciscus le Coura-Σeo Gallus , qui ex Canonieo Regalari A
326쪽
postata faetus, Doctor Oxserdiensis factus est in Anglia.
De Conciliis, quae non ab omnibus omnino approbantur..INter Concilia, quae non adeo certam fidem faciunt, ut dubium omne repellant: an legitima fuerint, et si legitima ab initio , an talia etiam fuerint in progressu, NI sine, in acceptatione Z quinque praesertim
numerantur: I. Saerdicense. 2. Quinisexum , seu Trullanum. 3. Pisanum . . Const.ntiensq s. Basileense.
I. Sardicense itaque s Sardiea , indietum fuit a Iulio Papa I. an. 347., cui praefuit per Legatos suos. Ad illud convenerunt Episcopi Sro. , partim Occidentales, partim Orientales: hi autem ab Occidentalibus segregaverunt se, et Philippopoli in Thraei
Conciliabulum habuerunt . Interea occidentales S. Athanasii innocentiam jam vindicatam declararunt, fidemque Nicaenam eonis firmarunt; ac tandem Canones a . , aut 23. eondiderunt, iusque appellandi ad R. Pontificem confirmarunt. Qui Can Oney cum tempore RR. ΡΡ. Zosi mi, et Bonifacii pro Nicaenia habiti sint in Ecclesia Romana; hoc factum lo- eum dedit controversae in Ecclesia Affricana circa numerum Nicaenorum Canonum. Erroris huius, seu confusionis occasio fuit , et quia in eo confirmata sit Nicaena sides , et quia
327쪽
plerique Nicaenorum Patrum Sardieensi adfuerunt, ipsemet S.' Athanasius , et Osius Cordubensis Episcopus r quare hoe Concilium veluti quaedam Nicaeni. Appendix inveteribus Codicibus cum suis Canonibus coniungitur . Cum autem Episcopi illi, qui Sardica recesserant, Arianam formulam sub nomine Concilii Sardicensis Concinnassent: nata hinc est confusio utriusque Conventus in unum, adeout a S. Augustino, aliisque Patribus non . Prorsus. approbatum. fuerit Sardicense Concilium ..u. Constantinopolitanum , Trullanum dictum, eo . quia in Secretario Palatii habitum sit , quod ob fastigium concameratum Trulli, seu Trullae nomine appellabatur . iDicitur Quinisexta Synodus quatenus quin tae ex sextae velut Appendix coacta sit eo Praetextu , quod quinta et sexta Synodi Oe-Cum enicae nullos edidissent Canones de disciplina . Iuxta Bellarminum , et Natalem Alex. , indicta fuit ab . Imper. Iustiniano Iu - niore an. 688. In ea editi 'sunt Canones Ioa. reiecti tamen a Sergio , aliisque R R. Pontificibus, nec non a Patriarchis Orientalibus uno excepto CP., teste Anastasio Bibliothe- Cario, eo quod non pauca. cum moribus Pu gnantia Occidentalis Ecclesiae ipsi enunciarent. Adfuerunt Episcopi plusquam 2OO. a. Pisanum indictum fuit an. I AO9. RCardinalibus obedientiae Gregorii XII. , et Benedicti XIII. , qui de Papatu contende bant, ut schisma tolleretur . Utroque Pon tifice
328쪽
etifice post citationem exauctorato , electus est ab utriusque partis Cardinalibus Alexander V., qui si illegitimus fuisset , equidem
Alexander VI., non sextum , sed quintum se dicere debuerat . Praeter Cardinales adfuerunt etiam Episcopi supra 3OO. Hoc Concilium tamquam illegitimum reprobat S. Antoninus; sed illud defendit Nar. Alexander. . Constant ense, indictum primum a Ioan ne XXIII. an. I I3., ac deindδ successive a Gregorio XII., et a Benedicto XIII. Celebrari coepit an . I 4I . die I 6. Novembris, et sinem accepit u a. Aprilis IψI8. Depositis tribus illis Pontificibus, electus fuit Martinus
V. Sess. 4 I. H. Novembris an . IιII., qui
reliquis Sessionibus praefuit usque ad 4s. In hoc Concilio damnati sunt in globo 45. Articuli Ioannis Wiclem iam antea defuncti, etao. Articuli Ioannis Hus, qui propter suam
pertinaciam brachio saecularis potestati; vivus exustus est, itemque Hieronymus de Praga propter relapsum in haeresim paulo ante eiuratam. Haec omnia, et similia, quae legitimo Conciliorum more constituta fuerunt,
recepit, et approbavit Martinus V. Ast Decretum in prioribus Sess. sancitum de immediata a Christo auctoritate Generalis Concilii, cui etiam Pontisces parere teneantur; quemadmodum et Decretum de celebrando Generali Concilio per singula decem nia, nu in quam rata habuerunt RR. pontifices. illud tantum ad casum Schismatis, et dubios Pontifices contrahunt communiter Theologi cum
329쪽
s. Basileense, indictione quidem, sed
convocatione Oecumenicum, exitu vero schismaticum . Verum quousque eius duraverit Oecumenicitas, magna est inter Theologos controversia. Nonnulli 16. tantum primas
Sessiones recipiunt, ceteras rejiciunt; alii illud legitimum faciunt usque ad 25 , alii etiam inter Gallos, ab ipso exordio totum illegitimum arbitrantur, ex quo scilicet, inquit Cabassutius in sua Notitia Ecclesiasti. ca ), supra R. Pontificem auctoritatem sibi arrogavit indebitam . Nostrum non est huiusmodi lites componeres brevem tantum modo Basileensis Concilii teximus historiam. Indictum itaque fuit a Martino V. an. 143o. ad comprimendas Bohemorum seditiones, et haereses, et ad mores fidelium reformandos. Initium habuit die I . Decem bris I 43 I.; e vivis interim sublato Martino , Eugenius IV. eius successor indictionem confirmavit, et Concilio nomine Papae Prae
fuit Iulianus Card. Legatus Apostolicus. Post 'imam Sessionem Eugenius multis de causis Concilium transtulit Bononiam primo quidem quia pauci admodum Episcopi convene rant Basileam; secundo quia propter bellum
iam excitatum inter Duces Austriae et Burgundiae, Urbs Basileensis minus tuta, et quie ta videbatur; tertio quia Graeci, quorum
unio cum Ecclesia Latina enixe optabatur, locum putabant commodiorem, et oris ma
330쪽
githnim Papam usurpare volebant. Huiutranslationi obstitit Concilium Basileense, et ibi manens usque ad I 6. Sessionem, Eugenii depositionem meditati sunt Patres. Inter haec dissidia Eugenius pro bono pacis revocat Con
cilii dissolutionem ; et Sess. Iz. vices suaScommittit Iuliano Card; qui cum aliis quatuor Concilio praesideat, certis Legibus prae scriptis, et conditionibus, quibus tamen inbedire noluerunt Basileenses . Hinc recrudes
eunt bella ; quare Eugenius Concili tim dissolvit, quod tamen eo insaniae devenit, ut sugatis Legatis, et post varias citationes, Eu genio deposito a Papatu , iterum Schisma illud crearunt, quod talito labore extinctum fuerat in Constantiensi, in Papam eligendo, et coronando Amadaeum a Sabaudia , sub nomine Felicis V., Antipapae 38. , uno tantum Cardinali Arelatensi agente, cum perpaucis Episcopis. Quod factum et principibus dis Plicuit , et totum scandaligavit orbem . Quid post haec egerit Eugenius , habes in historia Concilii Florentini, de quo supra egimus,
Decreta autem seu Canones Concilii Basi-Ieensis numerantur 33. , sesS. 45. , in quibus suffragiorum, non per singulos Episcopos , sed per Nationes habita ratio est . Hinc me rato reprobatum in Con. Lateranensi ultimo a Nicolao v. et tantum nonnulla approbata circa Bene sicia Ecclesiastica .
Quinque iam recensitis Conciliis , partim receptis , partim reprobatis , addendaqucque lunt SFrmiente , et Francosordie me