장음표시 사용
401쪽
adiutor Pauli fuerit, unaque multas regiones peragraverit, σim primatum totius orbis suisse consequutum, emphasi quadam,
aliquando dixerunt; quamquam nullus esset, qui parem fuisse dignitate Paulo Timotheum, adeoque in fidem universum orbem , Dei beneficio, recepisse iudicaret. Eodemque modo explicandum est, quod legimus, tributum a Petro, et Paulo romanis pontificibus suisse apostolicorum I) nomen. Petri enim apostoli caussa ,
402쪽
cui pontifices maximi succedunt, ipsi sunt pontifices vostolici appellati. Cumque Paulus et apostolus, et adiutor Petri fuerit, Romaeque evangelium nunciarit, martyrio perfunctus sit, ecclesiamque a Petro, atque a se ipso constitutam suo sanguine illustraverit ; nihil prohibebat, quin a Petro, ac Paulo consequuti suisse
nomen apostolicum pontifices dicerentur. Quod si scriptorum c tholicorum sententia est, Personalem si) suisse amplissimam reliquorum apostolorum auctoritatem, eamque non in episcopos, sed in unum pontificem manasse; quid obstat, quo minus, quam a Petro, et Paulo, eamdem a Petro, et Paulo, et Iohanne, et Iaco-hO censerentur pontifices consequuti apostolicorum appellationem pSed do his plura fortasse, quam neceMe fuit.
Iudicum et , Patrum δ), quibus sint pontifices nati filii,
Princ*um ), Praecipuorum, atque summorum vocabula ut in Paulum, ita in alios quosque apostolos cadere interdum possunt; quare non sunt primatus illius, de quo agimus, argumenta. Irenaeus a Petro, Pauloquo sundatam ccclesiam g) romanam dixit; eamdem vero ccclesiam principatum, Pauli caussa obtinere, non dixit. At cum ei adhaerendum csse , propter potiorem principalitatem statuit, ut Petri , ita quoque Pauli mentionem
fecit. Quis negat 3 Sed non video quid sequatur. Quid Θ An Iohannem adversarii principem christianae rei publicae summum fuisse defendent, qui caput cum Petro, Pauloque unum componeret ; quia Tertullianus, de romanae ccclesiae dignitate loquens,
403쪽
Petri, Pauli, atque Iohannis, a quibus amplificata suisset si , moeminit p Id si negent negant autem vehementer, ut video ), quid
est, quod esse ex Irenaei verbis consequens arbitrentur, suisse Paulum Petro pontificatus maximi dignitate , auctoritateque parem p Verum longe discrepans suit Irenaei, atque Tertulliani ratio. Hi namque haereticos expugnaturi, eam a quoque Christiano doctrinam coli oportere constituerunt, quam a Christo docti a apostoli suissent, iisque ecclesiis tradidissent, quibus suos auditores praefecerant. Institutas autem occlesiam smyrnensem ab Io
hanne, corinthiam, philippensem, thessalonicensem a Paulo, romanam a Petro, Pauloque ; iisdemque ecclesiis praesectos fuisse illos, qui disciplinam ab ipsis apostolis accepissent, ut Polycarpum
Smyrnensi, romanaeque Linum, aut Clementem. Esse igitur ab horum successoribus dogmata Christi repetonda, non ab haereticis, qui rebus novis delectarentur. Cum autem romanae ecclesia incidisset mentio, ut vim, ac pondus suae Irenaeus adderet orationi, huic esse in primis auscultandum animadvertit, ut quae sit princeps ceterarum. Verum Petri ne, an Petri simul ac Pauli ra tione id principatus genus obtineat, explicandum non putavit: non quod res illum tam certa, tamque testata sugeret quemadmodum namque vir doctus, inque libris sacris tanta cum laudo Versatus, quae Scripta Sunt de Petro et pastore agnorum , atque ovium, et regni caelestis clavigero in evangeliis ignorasset p), sed rei alius caussa. Credo ne abs re sibi ad demonstrandum proposita recessisse videretur.
Iam vero patres de Petro, ac Paulo coniunctim persaepe et loqui, et scribere consueverant, propterea quod sese illi mutuo dilexissent 3 unaque Antiochiae, ac Romae versati suissent, evangeliu in nunciassent, eorumque alter dignitatis, auctoritatisque ei a Christo tributae; alter doctrinae, itinerum, laborum suscepis-
404쪽
rum ratione principatum tenuisset I , atque uterque eodem die,
eademque in urbe sanguinem, christianae religionis tuendae caum
De apostolis ut suerint a maioribus et columnae, et doctores,
et principes vocati, satis disputatum est 3 . Dicam de petrae appellatione , sed breviter. Igitur et si fuisset aliquando a veteribus christianis Paulus separatim appellatus hoc tanto nomine, nihilo secius nunquam assentirer iis , qui omnibus rebus aequalem fuisse Paulum Petro contenderent. Non enim Paulum , ac reliquos apostolos solum, sed omnes etiam christianos, qui recte vivunt, petras 5 intcrdum fuisse dictos intelligo. Quotus vero
405쪽
quisque adversariorum est, qui apostolos, apostolos autem p immo vero christianos bene institutos omnes eodem iure atque Petrus,
suisse si) appellatos petras putet 3 Quod si nemo est, quem de
mum ipsis concessurum sperant, suisse Paulum Petro parem, propterea quod ille, etsi perraro, fuerit tamen a patribus vocatus Petra Θ Quamquam sateor, legisse numquam in veterum Scriptis me, Paulum dictum fuisse petram, quum non cum Petro simul, Sed
solus nominaretur. Quae aute in caussa fuerit cur ambo, una nO
minati, petrae interdum dicerentur, quoniam explicatum alio loco α) est, nunc omittatur. At enim ita est Paulus columna, et princeps, et Praepositus, et praesectus, et rector, et gubernator, et petra dictus 3), ut ne
406쪽
riae quidquam a Petro accepisse, neque suisse Petro inferior vi-eatur. Miror equidem adversarios, qui acuti videri velint, quae dicta de Pauli sapientia, laboribus, apostolatu denique fuerint, ea
contorquere suisse ausos, ut cadere etiam in pontificatum posse
defenderent. Quod si patres minus clare, minusque distincte his de rebus loquuti essent; id equidem, etsi graviter, at serrem tamen. Cum autem ubi Paulum non inferiorem suisse Petro , ne que a Petro apostolatus aecepisse auctoritatem dixerunt, eo se
pacto dixisse ostenderint, ut indicarent, vel de apostolatu I sese
suisse loquutos, vel ita comparasse cum Petro Paulum, ut cum
ille pontificatu praestantior fuerit, hic doctrinae a), laborum 3 , propagati latissime evangelii laude praecellere visus sit, qua
407쪽
qua demum considentia consequens hinc esse quisquam conten
tione nominis similem stili a Petro te laloe . quod ut hie ante S. meo. post Pelius. ita ille saulna. p t Pati. Ius Ll api .lla M. Cata in iis a. Georoi ι.ε. .. . p. 37s
408쪽
det, nihil suisse divinitus datum Petro, quod veteres concessum quoquo fuisse Paulo non putarint 3 Nihilo gravius est, quod de Potri apud iudaeos, deque Pauli apud gentes auctoritate obiiciunt. Est enim de apostolatu i), non de pontificatu intelligendum. Cum enim apostoli, qui Hierosolymis agebant, datam a Christo potestatem apostolatus Paulo fuisse tot signis, prodigiisque cognos.sent, datis dexteris a), in societatem Paulum, atque Barnabam
., qui pro paxi. Media laetis tibera pote gerit ia
- eltionem. Tantum ut pa perum memor a rasam ii.
rihulae in aulam a Peleo reusa pluris ad christiana
409쪽
receperunt, decreveruntque, ut hi quidem gentes, illi iudaeos do
cerent, ita tamen, ut si tempus, Si ratio, si opportunitas monuis. set, fas esset Paulo iudaeos, Petroque ethnicos instituere. Verum commissum numquam ab eis est, ut Petrus et centrum, et sons r , et radix, et caput unitatis, adeoque etiam et primus antistes , et pontifex maximus, qualis erat a Christo constitutus, esse desineret. Immo vero patres cum haec et Saepe, et magnifice praedicarent de Petro, tum numquam esse dicenda de Paulo iudicarunt, quod satis explorate Perspexissent, hoc genere suisse Paulum Pe
tro inferiorem ab Quod adiungunt de Paulo nulli secundo 3), simile est superiorum. Nemini enim secundum apostolatu 4 , sapientia, laboribus, itineribus, zelo Paulum fuisse assentior; nomini autem socundum pontificatu 5), nullo modo prorsus assentior. Titulos
praeterea honoriam omnes suisse Paulo tributos, qui tribui consuerint Petro, vehementer nego. Est id namque omnino falsum. Nam Petrum minorem, inferioremque Paulo vocatum numquam legimus ; Paulum contra minorum , in serioremque Petro dictum
legimus et apertis verbis, et saepe si . Quid Z Caput Paulum
usquam, aut centrum, aut sentem, aut radicem unitatis, quacum ceteri apostoli coniuncti esse deberent, ut schismatis tollerentur occasiones, quisquamne fuit maiorum qui diceret, quae omnia fuisse de Petro et dicta, et litterarum mandata monumentis cons
tat 3 Quod addunt, redargutum fuisse Petrum a Paulo, quale tandem estp An Petrum Paulo potestate inferiorem suisse censen ty
410쪽
CHRISTIANARUM LIBER IV. 393Minime gentium. Atque licio etiam restabat, ut gnosticis auscul
tarent, qui Paulum Petro praetulisse videbantur. Quorsum igitur hoc pertineat quaero. Nam si nihil impedire aiunt, quo minus ab aequali reprehendi quisquam et possit, et interdum etiam de . beat ; sciant ni bit perinde obstare, quin et possit, et debeat aliquando ab I insertoro. At quae esse inferioris in superiorem auctoritas potest Θ Ridiculum i Quasi vero par in parem quidquam obtineat potestatis. Si enim obtineret, non par ille quidem,
sed superior haberetur, et esset. Itaque cum et moneri superior
ab aequali, atque ab inferiore, et reprehendi, si ratio id postulet, uod est a patribus traditum , non modo possit quandoque, uti xi, sed etiam debeat, reprehensio illa, cuius est in opistola ad
galatas secta mentio, non tam efficit parem fuisse Paulum, quam in seriorem Petro. Quare non est ad rem. Extremum, quod obiiciunt, ut separatim Petrum , ita etiam Paulum separatim suisse et rectorem a patribus , et principem apostolorum sa), et Pastorem, et ducem Omnium, ac moderatorem, et clavigerum, et petram ecclesiae appellatum, non est simile. Nam Petrus ab omnibus constanter, perpetuo 3 , Semper; Paulus perraro, atque a paucis his est ornatus titulis honorum.
Quemadmodum autem neque Athanasius 4 , neque Cyprianus 5 , neque Timotheus 6 , neque apostoli quidam, etsi