장음표시 사용
481쪽
Et beatissimus, atque omni laude dignus, et charissimus omnium discipulorum, antelattis Proindo disc*ulis, Continens omnes , maior ceteris, et fortissimus vostolorum, et PrincePs OPA-Cνalis coronae , et nominis PACOPalis et honoris auctor. Haec vero ab synodo chalcedonensi I), a Gregorio nagian Ze
gene s , qui Petrum maiorem apostolis ceteris suisse confirmat, ab Eusebio caesariensi 6 , ab imperatoribus Theodosio, et Valentiniano , ab Siricio, et Innocentio, et L imo, et Sixto pontificibus maximis 8 , atque ab aliis pluribus dicta , litterisque
consignata sunt, quos equidem libens praetereo.
Et os disc*ulorum, orbis terrarum Piscator, ecclesiae Dura , vostolus inconcussae auctoritatis, candelabrum, disc*rdorum lingua, Praedicantium Oox, in apostolicae dignitatis culmen adscitus Praedicator summus , vostolicaeque Prin-cγs dignitatis, atque magister orbis , a Deo omnium beatissimus Pronunciatus, Primusque, ac celsior gradu in tam ne vostolorum ψstina sverans Paulum. Discipulorum deinde os, principem in ecclesia primum piscatoremque Orbis terrarum Iohannes chrysostomus appellavit Petrum 9). Ecclesiae vero figuram Augustinus cum alias Saepe , tum praecipue in septuagesimo, ac sexto sermone ro). Principem vero apostolorum inconcussa praeditum auctoritate Gregorius se-
482쪽
cundus pontifex i . Candelabrum Epitraemius syrus a): ut et linguam discipulorum 3 , praedicantiumque vocem 4); virum
que adscitum in apostolicae dignitatis culmen, electionisque primitias latina ecclesia in sacramentario, quod leonianum vocant 5 . Praedicatorem summum Cyrillus antistes Hierosolymorum 6). Apostolicae principem dignitatis latina ecclesia in sacramentario leoniano ): ας οἰκουμίνης Θιδα Ηου magistrum, seu doctorem unia mi Orbes Iohannes chrysostomus 8 , a Deo omnium beatissi
mum pronunciatum Agatho pontifex 9 . Primum in agmine apostolorum Arator io , celsioremque Venantius Fortunatus ri), ipsum superantem Paulum Pelagius secundus pontifex ra .
Et Petra ccclesiae, et aediscandae ecclesiae Petra, et aedificationi ecclesiae subiacens, et aedificationem ecclesiae in seia Psum recistiens, et σεμα πέτρα sirma Petra, ct Petra, quam non incunt inferorum portas, ct Petra solidissima, cui Dominus sui nominis communionem indulsit.
Petram porro ecclesiae Hilarius pictaviensis s 3 , Gregorius nazian genus r 4 , Ambrosius Ig), innuine rabilesque alii. Λedi sit
candae autem ecclesiae petram Τertullianus, Origenes, Cyprianus, Firmilianus 16 . Aedificationi ecclesiae subiacentem ir) et
483쪽
aedificationem ecclesiae in se ipsum recipientem Basilius r), et ρομα, πλρ mam Petram Epiphanius a , et petram, quam non Vincunt superbae inferorum portae 3 Augustinus, ac Leo 4 pontifex, et petram solidissimam s5 Origenes, aliique appella
verunt. Indultam vero Petro ab Christo suisse sui nominis communionem, Maximus taurinensium antistes scribit 6).
Et secundum furi montum, ac magnum ecclesiae, confessionisque fundamentum, fundans ecclesiam sua firmitate, ac super fundamonio Primus. Iam vero secundum, seu posterius sundamentum Gregorius
nazian Zenus ). Magnum autem sundamentum Origenes 8). Caput, et sundamentum, seu θηώλιον latini in libris liturgicis 0), patres synodi ephesinae io , Ambrosius ), et pseudo-Clemens ia). Fundamenta ecclesiae in se recipientem Gregorius na-Zianzenus r 3), et sundantem suapte firmitate ecclesiam Petrus
chrysologus si ), et primum super sundamento Paschasius Rat-bertus i5 dixerunt.
484쪽
S. X. Et frmamentum ecclesiae, atque vostolus, in quo est ecclesiae mamentum, et smamentum Mec et columna ei, et crePido ecclesiae. Sed firmamentum ecclesiae ab Ambrosio r , ut etiam apostolum, tu quo est ecclesiae firmamentum a), firmamentum vero fidei a Chrysostomo 3), columnam autem a patribus ephe
sinae synodi 4 , et crepidinem ecclesiae ab iis suisse appellatum liquet, qui ad clialcedonense 5 concilium convenerunt. S. XI.
Et summam rerum de Pascendis Ouibus obtinens, et peccatorum Porta, ct beatus, resque maximas in sidem acc*iens, et προπος του πραγ-τος Mi ης Primus in n otio auctoritatem ha
bens, ct cliarcae custos aulae, et ccclesiae retinens Cacumen,
ct Pater, doctor, atque magistre totius mundi, a quo omnium fortitudo munitur. Summam autem illi, de pascendis ovibus, creditam fuisse cu
ram, scribunt Chrysostomus 6), et, qui Chrysostomo longe antiquior fuit, Origenes ). Peccatorum vero portam appellat Ephraemius Urus quarti seculi celebris in primis auctor 8). Resporro maximas in fidem accipientem Gregorius nagian Zenus o ,
485쪽
et πρωτον του προ tu τος molντην primum in negotio auctoritatem ha
bentem Chrysostomus si , et ethereae custodem aulae, retinentemque ecclesiae cacumen Arator a), et patrem, atque doctorem totius mundi Stephanus larissensium antistes 3 , magistrumque
disciplinae Ambrosius ). Estque Leo I. auctor, muniri a Petro omnium sortitudinem 5 . S. XII.
Et bono unitatis electus, ct unitatis origo, et PrincePS cla e , et recludens creditas aeternitatis ianuas, καρ εουσι , Potestate agens, et consequutus Potestatis iudiciariae, et regni caelorum cla s, et arbiter ligandorum, ct sol oridorum, et solus claora obtinens ceteris communicandas, et ianitor caeli, et caelum, in terra Positus, veniens, et Huδου ος cla iger, et exactor iudicis Christi, et custos caeloriam, et in terreno iudicio Dulox caeli. Bono denique unitatis electum dicit optatus 6). Unitatis originem Cyprianus 7 . Principem clave venantius Fortunatus 8), et recludentem creditas aeternitatis ianuas Prudentius 9 ,
et Wrτ ιαν secundum Potestatem, seu, ut nonnulli interpretan
tur, potestati e ligantem, atque solventem Sergius episcopus Cypri ro), et regni caelorum, iudiciariaeque potestatis claves con
trum ligandorum, et solvendorum s. Leo pontifex i 4 , et solum claves ceteris communicandas obtinentem optatus I5 , et ianitorem caeli Hilarius si si , atque Leo i 7 , et caelum, etsi posi-
486쪽
tus sit in terra, aperientem Ambrosius I , et κλιδουχον τ- οππινων clapigerum castiorum Cyrillus episcopus Hierosolymorum a , et exactorem iudicis Christi Basilius 3 , et custodem caelorum Ephraemius syrus 4 , et in terreno iudicio caeli iudicem Hilarius ipse pictaviensis 5 . Scio multas appellationes usurpari a
patribus Consuesse, ut, quae Petri potestas, auctoritas, dignitas es-Set, quamque summus apostolus ceteris praestantior haberetur, ostenderent. Sed omnes colligere, atque in hunc locum transse re longum est. Hoc autem breve dico, nullum suisse in numero Christi auditorum, qui tam multis , tamque magnis laudibus celebratus a maioribus nostris suerit. Quae res singulari esse amgumento debet, ut, omnium veterum christianorum consensione, principatu in ecclesia summo suisse potitum Petrum constituamus.
. Petrum Romam Denisse , in eaque urbe martyrio fuisse
Perfunctum, Melerum christianorum auctoritate constat.
Etsi nonnihil me de Petri in urbem adventu dixisse memini tu altero autiquitatum christianarum libro si , tamen, ut ordine
agerem , ostenderemque , quemadmodum in pontifices romanos auctoritas tanta manaverit; iis explicatis , constitutisque rebus, quae ad eius praecipuam post Christum in ecclesia dignitatem, Potestatemque confirmandam spectarent, revertendum ad eam quaestionis partem iudicavi, qua plene , cumulateque Persecta , munirem mihi ad episcopatum summi apostoli romanum statuendum viam, efficeremque, successionis iure, eo principatus honore in re publica populi christiani, iisque privilegiis romanum antistitem gaudere, quibus auctum suisse a Christo Petrum multis et sacrorum bibliorum to is, et testimoniis maiorum demonstratum est. Quod ut recte, distributeque fiat, numerandi principio sunt, qui Petrum iter suscepisse romanum negant, tum ii qui assi mant commemorandi; ut cognitis auctoribus, utri acumine, doctri
487쪽
na, veri a salso distinguendi facultate, animo a studio partium Vacuo, ac libero, vetustateque praestiterint, intelligatur ; propositisque argumentis certa illa , quae diuturnitate temporis confirmata est, atque una cum saeculis, hominurnque aetatibus inveteravit, constabiliatur, maneatque seu tentia.
Quinam Petram Romam uenisse, aut Romae
Itaque primum omnium, uti mihi quidem videtur, qui Petri romanum iter negaverit, Marsilium patavinum si) suisse certum
est: qui cum magnas cum pontifice inimicitias exercuisset, ad Ludovicum havarum imperatorem Iohanni xxii. infestum transsu
git. Huic qui in pernicioso, quem de iurisdictione imperiali, et
pontificia ad Ludovicum imperatorem dederat, defensoremque Pa
cis a) inscripserat, libro, Paulum, non Petrum , episcopum Videri romanorum dixit, propterea quod Lucas Pauli adventus in urbem meminerit, Petri non item ) assensum Iohannem de Ian-duno fuisse serunt. Sequuti deinceps sunt ii , qui cum male in
romanam ecclesiam animati essent, eversumque pontificis maximi summum in christiana re publica principatum vellent, quod c perent facile sese consequuturos existimarunt, si quam Marsilius inierat, ea indem terere perrexissent viam. In his Iohannes Aven
tinus, qui annales edidit botorum 3 , Udatricus Velenus h
488쪽
454 ORIGINUM ET ANTIQUITATUMmo de secta lutheranorum, Iohannes Calvinus i , Iohannes Func.
Franciscus Turretinus pseudo-ecclesiae gene vensis io μυδοδιδοπ-: ολος ab auctore sectae Calvino non dissentiens , au Ctor opusculi
anglice de Petri itinere, atque episcopatu romano , editi r687. Londini ii , alterque auctor ite in anonymus, qui a Petro ad B nedictum XIII. pontificem antistitum romanorum historiam ia publicavit, aliique haud pauci e numero protestantium. Iohannes
autem II arduinus is, qui vetera monumenta sere omnia, quasi a novis inventa, fraudeque antiquis scriptoribus attributa essent reiecit, non modo mortuum suisse in urbe Petrum inficiatus est, verum etiam ita est de summi apostoli itineribus loquutus , ut mansisse eum perpetuo apud Palaestinos statuisse videretur.
Quintim uenisse Petrum Romam , ibique mortuum fuisso crediderint. Contra sunt qui Petrum ipsum sui adventus Romam testem vocent. Nam Babylonem si 3), qua ex urbe suam se priorem scripsisse epistolam testatur, ipsam esse Romam defendunt. Ro
mam enim in apocalypsi i 4 ab Iohanne appellari Babylonis no-
489쪽
mine. Atque si non Papiam, at alios tamen veteres, qui ita sint interpretati r) locum illum postremi capitis epistolae prioris P tri, commemorant a . His autem et magni nominis viris, et antiquis , quorum aliqui proxime attigerint aetatem apostolorum , fidem haberi par esse. Prudentem enim, ac Sanum, qui hos negligat, ut novis quibusdam, iisque aut sedis apostolicae inimicis, aut absurdo ingenio praeditis assentiatur, reperiri posse Omnino
Clemens deinde is, qui Petri aud Itor fuit, in epistola, quam
ad corinthios, post sedatam tempestatem, quae commota ab DO- miliano in christianos suerat, perscripsit; cum res ab hominibus martyrio, uoti multo ante, Romae Periauctis gestas persequeretur, Petri, ac Pauli 3) mentionem fecit, ut quibus institutori
bus ecclesia tanta gloriaretur, Ostenderet. Hunc porro sequutus Ignatius vir sane celebris, discipulusque apostolorum, in epistola, quae est ad romanos, non tanta Se auctγritate, neque tanta virtute praestare dixit, ut eos , quemadmodum Petrus, ac Paulus, docere auderet ). Qua ex re intelligitur, ut Paulum, ita Ignatio teste , Petrum advenisse Romam, cives docuisse, ecclesiamque constituisse. Neque minus est illustris Papiae episcopi Hierapoleos de Petri in urhein adventu locus 5). Hunc autem , qui ab Iohanne presbytero synchrono apostolorum institutus suerit, etsi ob tarditatem ingenii dogmata quaedam assequutus non sit, res tamen
quae Acile intelligi , perspicique ut est iter Petri romanum
possent, ignoravisse, ac secus atque contigerant memoriae tradi
disse, quis credat pAccedit auctoritas Dionysii antistitis corinthiorum, qui romanos a Petro accepisse disciplinam, Petrum quo Romae J) obiisse
testatus est. Vixit autem saeculo christiani nominis secundo. Quo
490쪽
quidem saeculo Irenaeus I) de Petri et mora, et martyrio in urbe,
quae a maioribus acceperat, litterarum mandavit monumentis.
His assentiuntur Clemens alexandrinus vir incredibili crudi
tione α , Caius romanae ecclesiae presbyter 3 , Tertullianus ),
auctor carminum contra Marcionem 5 , qui certe scriptores partim secundo ecclesia o saeculo, partim ineunte tertio; Origenes 8, Cyprianus carthaginiensis episcopus ), Firmilianus caesariensis 8 , qui tertio; Arnobius, Lactantius 9 , Athanasius ro), Eusebius sit , Iulius pontifex ra), synodi sardicensis patres a 3 , Damasus pontifex i 4 , Gregorius nazianaenus i5 , Ambrosius r 6),