장음표시 사용
191쪽
naturale libenter se in se et quae habet circa se reflectens, in suis naturalibus deliciatur verissimuna tamen est, OS PCr Crreno doctore a terra
non elevari doli 3 vs. 13, 27, 3l, 323. Cavendum ergo ne tardiores simus illa Samaritana, quae ab homine doceri non contenta, ipsum verum omnium Doctorem, Messiam, expectavit Ioh. 4:25, Aut Pharaone, qui regni sui regimen non homini nudo, sed Spiritus Dei pleno committendum putavit
Gen. 4l 38). Prorsus praeposter agunt, qui in hac suprema Schola humanum inirentum a sui, sellii reverentia ad Cathedrae honorem evehunt. Naturales scientiae per lumen naturale Rationis, tuo ramnitius inest intelligi possunt scientia divinitus inspirata nonnisi divino lumine apprehendi Poterit inquit Savonarola, Expos. I. in Orat Dominic).47. Hic desino Scriptu iiii lue tuum lanaice Oil luce disinissimum cstn-sens ut illii cito emittas rogo ne sorte Joati cum Abiatharo Adoniam Regem Proclamando, convivia agitando, et buccinis jubilando nimis diu sibi
placeant. Spero equidem non delati ros coelesti Salomoni prophetam Natam cum matre Bosabe: Tu tamen inter hos pium Sad cum age, qui Salomonem oleo sancio ungens buccinia cani faciat, ut totus Dei populus clamet, Vivat coelestis Salomo Christus, cum coelesti sapientia sua i Reg. I regnetque
per FIDEM in cordibus nostris ut in charitate radicati et fundati comprehendere queamus, uin omnibus Sancti S, tuae sit latitudo et longitudo sublimitasque et profunditas dilectionis Chri Sti supereminentioris omni notitia ut impleamii in omnem plenitudinem Dei Illi autem qui potens est omnia sacere abundanter, supra quam petimus aut intelligimus, secundum
ViRTUTEM QUAE OPERATUR IN NOBIS, Ipsi sit gloria in Ecclesia per Christum, in omnia seculorum secula Amen inph 3:vs. 7 est )CCLXVIII. ΚomenSk Gerhardovi Demeer.
a e svym dedi cst mimo se egi i polehnani v et echia. Suesdikndobrodinci pisatelnem nos eis, sin vice se est rivaran, Amile mi de molno, omMetti Mo- nsio, a tio Mesce. Nobilissi in an inia, ne G. C G. Lugero cum lugentibus jussi sumus ab Apostolo et consolari nos invicem Contra morti in Sulitas, De suturae vita una non propter vitan hanc speremus in Christum, nos ad spem ita nieliori vocati. .go cana iacparte accuso infelicitatem, quod quum beatus Vester progenitor ultimum Vobis Vale diceret. Spiritum autem fido Creatori redderet, praesens esse non poteram, morbo detentus nec vel a cato obitu advolare et mortuo ultimum dare osculum potui Progressus quidem sui, sed debili gressu medio
192쪽
326C CCLXVIII. CCLXIX. 166 1667. scre itinere absoluto pedein rcferre necesse habui id solatio habens, visurum me in mino aeterni Patris brevi quem in Ecclesiae domo aeterno amore complexa sui anima mea Metuebam o, durante diuturno illo morbo, e jora sed ei verabam i cum tot bonis, abyssum tamen judiciorum Dea non intelligentibus meliora. Nunc quia non pro spe nostra cessit, quid dicam quid aliud nisi Davidi cum illud Oh mutui quia Tu Domino id se isti Ouod
idem ibi cum dilectis maestis sororibus dicendum quia alii id ran restat, quam Vitae et mortis ibitro aeternum debita praerstar otis quia Tanto magis, quod non amisiSS certi sunm S, quem Dei loco liabuinius et coluimus,
sed praemisisse duntaxat relicta Vobis interim non haereditate tantum no-rentissima, scd et haereditari possidenda, in seramque posteritatem diffundenda, opulcntissima benedictione, si modo paternarum et avitarum Virtutum fideles imitatores os exhibueritis. Mihi magis dolendum est adoptimus Domus
Vestrae alumno quod gratitudinis meae debita vivo vergetae non datum jam exsolvere tanto tamen obstrictiorem me hibens annoscam se Stinare Cum iis omnibus quibus data fides apud Tl asse haeredem exsolvi OS sit, de
quibus loqui dum non permittit luctus, diti cro, Tibi cum omnibus igentibus Spiritum paractetum omniaque solamina comprecatus. Vale, vige, et Deo vive, dilecte Salomon, sanctissimi Davidis Viri secundum cor Dei sapientis sim haeres, decus et gloria sutura totius Domus Tuae afflictique qua, bitur Israelis, Ecclesiae. Quod sic optat fidelis Christi, et Vester servus
senex Comenius L Ahig. 600 senili languida manu. Coll. v vates J
Nobiliqsinae I Olclen burgi anaico ct fautor cinoi and l Scripsi ante mcti- duum D. Polenianno de cognoscendis nulli rena an clandis quibusdam ad Isiti liorum Turc. cclitioncm spectantibus, nunc ad Teipsum recta veniens de Pra
figenda iisdem Bibliis dedicatione conceptum nostrum communico Placeat illustri Domino qui sancto etes in usum convertendae ad Christum magnae gentis lingua eorum Ocndo Tostamento novo impensas facit communicata judicioque vostro ac censurae libra dignari, postulamus praeterea ins mari
193쪽
c. cc DC c XX CCLXXI cc ML 1667. 827L An operam vestram nostrae aut nostram vestrae jungi placeret Nempe ut ex nostro veteri, et vestro novo est fiat codex Biblicus unus integer λII. Si opus nostrum absolvendum est nobis habemus enim etiam hic opos
Arabicos, et correctorem linguae Tur petitum Shel, in Candi Aleprusem, natione Armenium ut nobis numerum exl mplarium prelo subjectorum indicare velitis, ut ne XCadamus aut deficiam iis III. Simulque ad nos transmittere exemplar unum pro desumenda inde forma, ut omnia sibi respondeant.
lv Indicare item pretium quod operariis pro singulis philyris solvitur. V. Si denique ipsismet vobis exemplar nostrum mitti, et sic opus integrum cauta diligentia continuare velitis, quibus id conditionibus fieri posse putetis quanta
nimirum exemplarium pars cedere possit nobis. De his responsum a Te, et pia illa illustri anima quam primum expectabo Deus et nobis et vobis gausere halcyoniis certi speramus, Pacis consiliis jam jam inchoantibus, faxit Deus Prospero Successul Senilis manus Vestri mensi. Coll. r. h. inlini
194쪽
CCLXXIII. Romenshy uryve et onceptu .
vit se inruis ad tim, e rabili nevoli ubera cli magnaist evangelickschesmenovat, meti nimi ME pisatele, labest cum pro in lass. a, bud Boh ohoridati osvectute se a nlaesi cnsm nem einui. Ut has ad Tuam claritatem a Monim elarissime, darem, obici destramenta me compulerunt quis qualis sit illius Spiritus, et quomodo se insinuet huic homini, a multis
examinatur, non potest ipse explicare ac rationem reddere sibi dictorum. Et ego quidem nil uris in ipsum habeo, tamquam diversae Religionis hominem, ut illius causa laborare non necessum haberem Tamen quia Phanaticus hic ausus est Nomina eorum, qui nihil unquam commune secum habuerunt, nec habere voluerunt, suis chartis inspergere, et medio tui Typis publicate: E re Necessaria putavi ad te non illi perscribere. Ubi imprimis miro Tuae Claritatis audaciam et lacilitatem, qua nugas ominis non suscipis solum, sed approbas, iuvas, vertis et evulgare non cessas in Scandalum muliorum imo in Tuam et Ipsius uortimque perniciem Dolenter certo sero, quod inter coetera haec Phantasmata Magnates non nullos nostrae Religionis de Nomine apposumit: eumque Nomen illis addere veritus non fuerit. Quo animo id una Tecum faciat, dabit coram Deo rationem. Ego vero coram Domino Deo et Mundo solenniis prolestor, Nihil obis et Vestris esse Negotii, cum isto Tuo Phantastico et Minusiastico Vale. - Magnates, quonam Nomina inspergis .... Excerp. V vatel.
195쪽
E CCLXXVs CCLXXV I668 CCLXXVI.
NB. Pro informatione stron porostalychis P Stephana demee pini da praydawam sequentia ex literis Reverendi Domini Comenii Anno 16. Novembris datis. Amoris redintegrati ccce sacio initi lina Vobis Plus tribuendo etiamnum, quam nobis. Ne vase dividendo tot an Suna mana lia tora S Z es t si ACQ ardychuc ni in partes I 2, Vobisque tribuendo i, Nobis etc. Ct: ACclPite igitura . . Schmeetati de illis 6000 - 3500 sed in praesens 20 0 tantuni, reliquos 500 intra annum una cum laenore, quod pro cent numerando, licet hic alii non supra tres solvant s0 facit accepturi. Galli rice Iuunder
196쪽
Reverende Domine Pater. Iam inde ab adoleseentia operum tuorum celebritas ad aurea mihi pervenerat, quae opera data suerant tanquam filum Ariadneum, quo duce uterer, ex quibus, licet nonnullam in iis perceperim dissicultatem, non mediocre commodum, voluptatemque linus nuo imam. verum, non ita pridem Doctissime Domine, alia quaedam in manus meas venere quae in altiora ascendunt rerum arcanarum fastigia Annotationes puto in otteri, Christinae et Drabicit sicias Revelationes, quas in Latinum transtulisti sermonem, quibusque doctissime praelatus, et in easdem mirabilem in modum commentatus es. Nae ex tuis, Clarissime Domine reconditioris itidem et singularis doctrinae scriptis elucet, Angeli cluamvis non divinitus ea tibi patefecerint, ut olim ottero, nec Jesus Dominus noster, neque omni potens Pater vel dormienti vel in ecstasin rapto sese obtulerint, Spiritum tamen sanctum venerandi sui luminis splendorem super intellectum tuum comiscare secisse, cum volianiati, tum linguae adspirasse, plectraque tua rexisse, quo tot artis specimina in lucem prodirent, nec non placuisse, ut in Summa senectute esses instar Phari in littore vastissimi
procellosae huius vitae oceani, et tanquam oculum, si sic loqui licet, quod consulendum existimem, si suturorum, nec sensu, nec ratione pervestigabilium cupias illustrationem, vesut alter ad enodanda aenigmata Salomo. Perlectis non sine magna animi voluptate ac admiratione supra iam dictis Revelationibus, tantum Dei sulgentem expertus sui splendorem, quantum nunquam in ullis e cepto sacrarum literarum codice admiratus sum libris. Κoueri colloquia Christinaeque visiones lucem suam coelesti sortitas esse afflatu, et a verbo originem ducere divino, lace a ius lucet meridiana propterea compressis digito labellis, infinitam divino um judiciorum altitudinem, sapientiam et cognitionem reverenter adorare debemus. Nimis inconsultus orsan videbor, si quod est De ii scio ab inani gloria esse alienissimum, proferam Deum scilicet, quae eius est gratia, aliquid lucis in
me radiare, ut possim spiritus probare, num sint a Deo cum divino amatite Numine, miliaque Spiritus Sancti illuminante ad sacro-sancit Evangelii ministerium vocatus sim.
Nae ego saepissime cum huius ministerii langor munere tantum percipio gaudium, tantaque conscientia Sustentatur consolatione, ut ex hoc molesto jam sublatus corporis
ergastulo, apud Deum Coesesi jam mira tui, eumque cum Angelis descendentem comtemplari mihi videar adeo mens nectare illo et supercoelesti sacrarum litterarum imbuitur humore. Hinc illa illustratio, quam Deus omnium sere fidelium animis accersere solet, dum in hac miseriarum valle degunt. Haec sunt anticipata illa experimenta de quibus ianius apud Theologos sit sermo. Anima enim nostra, quae divinae aurae radiolus est, mira interdum contenti ne pii senat, terrenis cassibus sese extricat, et Dactis, ut ita loquar, pessulis, avulsisque cardinibus, carceris sui sores Miligit, et compedibus huius corporis exoluta in coelos evolat, et cum Deo sermonem conserti Nec mirum id videatur: Anima enim ex paradiso deducta, ibique suos agnoscens natales, eius adhuc tenetur desiderio Haec alte quibusdam rerum hi relictarum inhaerentibus daeis natale ex interdi
vallo revisit solum, id licet per temporis aliquot puncta, projectasque tantum fiat cogitationes patriam nihilominus aecedit, inque eam se transfert. Id autem tunc potis imum
usu venit, cum suos in viridario sacrae scripturae oculis pascens pulcherrimos flores olfacit et paulo curiosius contemplatur. Verum ad jam supra spectata ut revertar praegustata sic Clarissime Domine, aliquali modo sempiterna viventium aquarum scaturi
gine gaudiisque vitae suturae maiori de his libertate intiocinari licet, et iudicare ad eundem
hae revelationes in anima producant essectum, quem sacrarum divina lite larii eloquia, et an inessabili ac glorioso, quemadmodum promissa Evangelica, delibutum me reddant gaudio. Quoniam autem sacra, tanquam βασανι', utor scriptura, has quoque, maxime vero
Koueri et Christinae illi contuli revelationes, quibus quantum per otium licuit, ponderatis. cum reliquis Theologis, multa miranda divinoque Dei verbo consentanea in illisis periri,
197쪽
ctimne omni legitima esse, bene confiteor dixi serme omnia, quia illi aedam sensu ac ratione aliis minus sunt penetrabilia ubi praedictiones nullum sortitae sunt eventum.
adeo ut animum in judicando suspensum ac incertum pendere faciant. Id mihi propterea accidisse credam, vel quod animo fuerim parum attento, aut tempus fuerit anguStius, quam
in exacte cuncta examinare mecumque ruminare potuerim, verum, ut ut sibi vernas quae passim in his libris occurrit, et inaudii quorum nos commonefaciunt, toti Generi humano
oculos aperire debitiqiae officii admonere idem de heret. Nos autem, nihil tale ab Apostolorum seculo ad has usque Revelationes accidisse, aut visum luisse, optima fide dicere possumus.
Admiranda profecto Dei in Revelationibus apparet consiliorum dispositio qui, quae
immensa eius est misericordia a servis suis rerum mox mox eventurarum commonefactis,
eodem, quem ab initio servaverat, modo cum homine ore in os loqui non dedignatur. At quis te hominum qui vivunt, vivit fortunatior, cuius Deus opera utitur ad ipsissimos prinphetas et consolandum et iuvandum suasque divinas Revelationes in conspectu omnium hominum ponendum λ mo missus a Deo, extraordinarius tanquam legatus divini inter pretis et praeconis fungeris munere. Magnum illium sollicit Iehova, ut ad hane illimam inflandum tubam cuius quatuor mundi plagae clangore personent, excitatis e vitiorum tumulo mortuis, Angelico te donare
dignetur robore I 'axit Deus ut eundem in omnibus vox tua orbis urbibus, quem olim Jonae inive pariat fructum, nos vero quicunque simus, Sive pastores, sive greges, Clientes
ves principes, subditi sive Reges peccatorum poenitentia affecti, divina antevertere queamus
Judicia. Instat enim extremum udicium, instat, inquam, et celeriter appropinquat, quod nihil aliud quam strepitus et turbas ore Sophonias author est. Certe, nulla sere Coeli est plaga, nulla sublunaris machinae regio, quae non jam pluribus abhinc annis extremam hanc diem, quam omnes cum stupore gentes, et timore nescio quo perier in expectant appropinquare animadverterit, licet ex tanto vastissimi hujus orbis ambitu nec unus quidem sit, qui eam prosequatur cunctis ab ortu et occasu Solis utroque cubili, et ab utroque Polo,
ex qua Mundi plaga haec procella ortum acceptum sit, observantibus. Hic est vox Dei in horto ambulatis Christianissimi. Hic est terror Domini supra nos, Hic eius digitus ut olim
supra Aegyptiacos praecipuum autem horum malorum remedium erit, si divinae gratiae thronum accedentes, publicis Deum precibus ac gemitibus assiduis ardentissime oremus, ut nos divino regeneratos igne inflammare dignetur. Cum autem, Reverende Domine ister, tanta res summas et divinas apprehendas perspicacitate, ut vel in ipsa prophetiarum irrepas penetralia concede mihi, obsecro mea ut iace tua accendatur candela Scrupuli quidam mihi forsan injicientur, quibus exemptis alios nonnullos dubiis nunc aestuantes in veritatem et stam adductum iri e sistimo. Antequam autem triplici contignatione exstructum hocce ingrediar Palatium, patiare, obsecro, in hoc ut paululum subsistam frontispicio, doctam, quam fecisti, admiraturus apologiam digna enim est, ut aureis litteris in lucem prodeat, digna, inquam, omnium doctorum lectione, et dignior adhuc, ut in cuiusvis animo alie defigatur. Nam praeter summa rerum fastigia, ad quae conscendit non possum non ordinem, et in dicendo servorem, rebusque adhibitam mirari illustrationem. Quid dicam de sacta ad omnes, quos Terra sustinet, Reges et Magistratus admonitione, quae ut erit pernecessaria, sic quoque seiiciter publicata fuit. Id autem optandum ore maxime ut uniusciuusque Monarchae vernacula eam interpretati quidam fuissent. Reges enim fideli hus nonnunquam Interpretibus et Consiliariis sunt destituti, illorumque arcanae, qui eos veritatis illustrare, et in rectum oberrantes fidei tramitem reducere deberent ut Nurimum interest propterea lacernam super candelabrum ponendam sub modi recondunt. Dedicatoria ad Theologos et Ecclesiasticos in lucem merito prolata apud illos resilaeti Eruditis erudite loqueris. Et ut uno verbo dicam, nihil in divino hoc non splendet,sulget et elucet opere imo vel ipsa ad lectorem informatio, quae ad usum Revelationum plurimum Valet. Interim, ut quod sentio loquar, nihil mihi optatius foret, quam si volumine hocce
Typis exarato, cum in mei, tum multorum aliorum hunc librum lecturorum aedificationem, fidelis ac verus aliquis Historicus omnia bella, cunctaque alia memoratu digna in Germania ab eo tempore, quo ouem primo per inlatum propheticum divinavit, ad hoc usque
198쪽
c CCLXXVII. 666. seminis iacta opere aliquo Historico in lucem api, se aes et mala imprimis infinitea quae in Brandeburgis, Saxia Dania, uecia, Polonia, Silesia, Transylvania, Moravia. Ηungaria, ohemia Palatinatu, Gallia, Plandria, Anglia, Lusitania, Hispania, Italia, Venetiae, et sub Turcarum Imperio, de quibus omnibus loquitur rabicius, contigere. Opus hoc citristianis fore utilissimum et admodum necessarium censeo. Et si quis Historiam de his conscripsit vel Revelatioribus non contulit vel contrariae fuit Resigioni addictus: idcirco maxime optandum, ut dictum opus quamprimum prodeat. Nunc demum in materiam penetrabo, Miterum et Christinam succincte, particula, ire autem Drabicium, prae caeteris animum mari, suspensum detinentem, indagaturus. uerus eo lectorem majori capit admiratione, quo a splendore omnium onarum Artium magis fuit alienus, alter Amos vel Petrus id est, a plebecula nihil disserens, quo in se transsere illiud Iesu Christi posset dictum, ομολογουμαι σοι - τερ, κυριε τογουρανον ἀ
lationes, illud solum dicturus, nihil non et sapientia et consolatione plenum in illis reperiri. Numeri eius Arithmetices arcanis pleni sunt sensibus, et nihil nos mile his unquam habuimus Librii christinae quod attinet attento illum animo sine commotione et admirabili quodam ardore, qualem quidem haud posset excitare in lectoribus cuiusquam alterius, quamvis lacunda oratio, legi posse non puto. In colloquendo cum sponso suo quanta comitas, quam gravis et erudita in admirabili eius oratione est institutio Taniae sapientissima doctrinae colloquia humi me degere non sinentia, ad altissimam mente salvatorem nostrum contemplandi metam sublata, ex ardenti in ardentiorem eius me duce bant amorem. Apte meo quidem iudicio, secundae editioni Ponlatoviae in sponsi sui quaestiones responsa inseruisti quae licet non sint omnino nolae, ex responsis nihil secius capiuntur, et trahunt vel ut melius loquar, animum rapiunt in altum. Animum autem sequentia duo in dubium adducere possent et primum quidem mors
et resurrectio dictae iam filiae, quae pro veris habentur. At obite potest quod Medicis
placet, poplecticum nonnisi quarto a morte die sepulchro mandari debere. Ponlatovia vero nec 2 1 horas in eo statu permansit. Exemplum quoque militis cuiusdam, Transylvaniae Ducis sensibus motu et ratione per octi duum destituti, nullo alio vitae indicio, quamianimo circa pectus calore, hanc rationem confirmat, primamque illam mortem in dubium
Asterum censetur quod accidit puero cuidam Genevensi, nomine Danielis decla Rive); patrem venerandum senem et eiusdem civitatis Consiliarium optime novi. Dictus puer duodecimum agens annum eodem, quo Pontatovia tentatus morbo, de rebus ingenii capium superantibus ratiocinari coepit, et spiritus qui ex illo loquebatur, esse e Lindem qui Leones et multa alia mira Christinae in Polonia ostenderat, persuasuriis eventumque praedictionibus procul dubio responsurum confirmans, mulios, per aliquot dies abundanti Theologia doctrina praeditos, et eandem profitentes doctrinam in s audem impulsit, et si per aliquot dies, cur non per biennium verum illud possem clare responsum in illo Sathanan puero coelestis Angeli speciem mentitum fuisse. t dementioris ac inconsideratioris aliquis temeritatis et majoris de hac re dubitationis idem forsitan diceret de Pontatoria, id quod credere nolim, et prohibeat Deus ut eiusmodi divinis de colloquiis suscipiam cogitationes, tanto enim animam meam inflammarunt amore, ut nullum unquam qui Canticum Canticorum Aermonis suavitate, acrimonia, et divina institutione propius accedat, me habuisse librum, laim necesse habeam. Caeterum eadem sentio, quae 10 illi pastores, qui ad serenda sua de Christinae Revelationibus judicia ex diversis confluxere provinciis, et cum Obo c. I l, ου dico sunt altitudines Coeli, quid ages Est res prosandior Tartaro, qui cognoscesῖ Nunc ad illustrem prophetam propero, qui maxima aeque ac mediocria distorquet ingenia Drabicium puta praeclarum ac praestantem illum Dei servum quid Revelationibus ejus admirabilius o quantas Deus per has in lucem profert, rursusque alias tenebris occultat et circumfundit resim operibus hi Sce constat, Deum pl. Max praesenti hocce seculo et ultimo mundi tempore evidentibus praesentiae suae signis hominem alloqui et illum quidem peccatorem
199쪽
pastorem nihilominus, sed suo munere dejectum prodigum quidem, sed ad se redeuntem, cui Deus accurrem in complexum venit, et una ex praecipuis stolis, quibo olim fideles Prophetas induit, inductum ad convivium Coeleste accersit, cui adsunt Esaiae, Jeremiae, Ezechieles et ubi Danieles, Malachiae Pauli, Petri et Johannes ei proxime assident, et Jesus Rummus noster propheta primum occupans locum, verbi sui panem illis distribuit. Quanto Dei iuba clangore personat, et quanta monuis in monumentis suscitatis, et perisum terrore malis, fideles consolatione permulcet omnia ad primam vel ultimam divina hac voce restaurationem praeparantur, quae mihi profecto, ut vere, quod sentio, dicam, sanctum timorem, nec non magnum adhibuit solatium.
Ecclementi Domini eno in icium Rev. 2. de S. scripturae' electu increpatione, in
tera Omnia tanquam ex ill Eue leonem, perspicere mihi vide har O pulcherrimum exordium, suum sanctificare prophetam eiusque summa labia pruna candenti, ut ita dicam, attingere.
Diabolus procul dubio non in manus daret formidano arma, ipse quibus profligaretur. Si prophetam amasset eiusque negligentiam Sathanas reprehendisset, dissideret cum
--ipso ac stare nequiret avertat nihilominus ac propulset a nobis insidias Deus.
Mira Dei in sustinendis obici infirmitatibus tollerantia in mentem revocat eam, qua usus est erga populum raeliticum, iam in Idumea, quam cananea. Novit enim D minus figmentum nostrum, et quoniam in mandatis dat, ut T 70. condonemus, initium a se primiis facit. Mortuorum exempla acociorum, eorundemque matris, casus subitus isterseidii, Meggessit, emen Ianosin et nonnullorum aliorum, qui reiecto hoc opere, neglectaque Dei voluntate, de vita opinione celerius decessere, timorem mihi incutiunt, qui eadem de hoc, qua alio de opere absolute humano, audacia loqui prohibet. Ad haec grandia illa verba, quae libri huius gratissima est iciunt colloquia sublimes cogitationes, quas nullus adhuc Theologorum orationis in medium protulit Mylus inauditae Revelat innes, et Consentanea praedictis evenia reddunt elinguem, et apertis animae oculis sutura praevidere cogunt. In libris pure humanis multa saepe scitu digna, cogitationes sublimes, orationis
periodos eleganter ornatas, suaviterque cadentes reperies, omnes qui Periclis, Demosthenis, Ciceronis Quintilii et coeterorum eloquentiae parentum sere inexhausto orationis stylo suppeditantur flores in unum collecti numerosoque sententiarum tractu circumducti orationi adhiberi possunt. Inter Theologos etiam nostros reperiuntur, qui ad abstrusas et maximas res quas natura a communi hominum intestigentia disjunctas et remotas esse voluit, aperiendas, magna vi iudicioque eruditissimo sunt praediti. Ast divina hic loquuntur oracula, et doctrinam reperias magis quam humanam, res antiquas et recentes, antiquas praedictione,
recentes executione Antiquas, inquam, quia iam multis ab hinc seculis Babylonis ruina
a prophetis sui praedicta, novas autem ob praecipitantem, ut patet ex Drabici et praecedentium paulo ante prophetarum evelationibus, Babylonem Considera modo depressam in Germania domum Austriacam Inflicta Bestiae plagas contemplare, necnon specioSissimum, quod non ita pridem a Sueco et Turca evulsae ex Aquila praebent pennae, speci Culum, nunc vero a Gallo, qui leonis instar robusti eam pedibus calcat adeoque premit, ut ad foederatorum auxilia celeri cursu et magno clamore confugiat. Quis enim non Videt etiamnum intermiptione et dissidio tanti Imperii tu Gatam aciem maerere Hispaniam, quae amissa Portu galia non paucas etiam celebres et copiosas amisit urbes. Quis etiam ignorat Poloniae deteriorem quotidie in statum prolapsionem, pluribus abhinc annis occupantes et vastantes eam tenebras, tempestates et procellas Poloniam,
inquam, nimis a Drabicio saepissime iactatam. Nunc tandem eo eventum esse videtur, ut limus libri maxima praestentur promissa, cum omnes orbis Christiani Principes jam
sint in armis, et tres horridi cometae a voluminis huius claustro apparuerint hac ipsa, hacce qua scribo, hora unus in nostro ab Orientis parte conspicitur Horizonte, cuius
pallidi crines omnium Cometarum, qui unquam vis suere, longissimi eius enim diameter
tertiam Coeli partem longitudine capere dicitur gravissima Christianis denunciant mala. Deus umorem supra cursorem, Prophetam supra prophetam, signum supra signum, cometam supra cometam mittit, qui ad resipiscentiam nos revocent, qua non prompte et
serio acta, ad interitum destruemur.
200쪽
Haec sane prodigia ad evolvendum dictas jam saepius Revelationes, magnum in animo ciere debent deiaderium, quoniam ad seriam nos invitantes poenitentiam, de tempestate, qua totum jam iactari videmiis Christianismum, loquuntur, et qui hil malo occurrere possimus remediis ostendunt. Ne tamen cum scriptis ignoti mihi Doctoris, et catholica catho licae Ecclesiae adhuc carentibus approluitione, maturius quam decet, sentire videar, definitivum ad accuratiorem usque explorationem sustinebo assensum, quaedam, prima quae in dubium specie venere propositurus Prima dii ficultas occurrit Rev. I. ubi rabicius impetrata a Domino venia petendi signum, videtur debuisse petere, quod conspicuum fuisset vel in coelo vel in Terra, nec sub eius solum, sed et aliorum cecidisset visum, ut inde certitudinem pro se et aliis, convictis manifesto obloquentibus hausisset. Verum quod ultra temeritatem dictum sit interrogari posset, cur Deus non dederit ipse signum aliquod, quod rem in controversia non reliquisset Nam ad hoc quod actum es . laesi respondebitur punctionem et coram sionem in fronte vel in genis fieri naturaliter, ebulliente ex inflammatione sanguine, vel etiam a se ipso, nec non opera aliena, et hic nullam reperiri convictionem. Altera dubitatio liae est. Mortuo sine unctione Balaam et absque honoris corona Transylvaniae Principe, Drabicius in dubium ipse adductus, Re comburere cogitabat. Rev. l. An non satis examinaverat vocem eam 8 nonne datum illi in genis et in fronte fuerat signum qui fit igitur cur post tot signa ancipiti fluctuet sententia, cum se homini Deus manifestat, annon evidentibus id praesentiae suae tacit signis, ut a bonis et malis Angelis, necnon hominibus secernaturλDicit Rev. 74 signa cessasse . . quare maiora potius quam minora si cessavere, cur duo Dominus exhibuit rabicio si non, cur signa non fecit, unde Drabicius et Se et alios confirmasset λω dicet aliquis cur Deus lucis, misericordiae et consolationis, toties qui comminium nuncupat ilectum et cujus opera usurus est ad Celebrandum nomen Uum Suasque
non solis Christianismi Regibus, sed et omnibus Mundi gentibus et nationibus publicandum Prosilietias, cur, inquam, Coeli Terraeque conditor signo servum suum non confirmavit Commentum, facto ad illum, aeque ac Drabicium Domini verbo Annon omnes illae prophetiae, testibus duobus in firmiori suissent stati Haec sane captum meum tranXCendunt. Deus ad haec in mandatis dederat Drabicio, Rev. 5 ut centena aliquot huius operis Conscriberet exemplaria, ac in omnes Mundi partes mitteret Id quod et alibi iteratum suit,
interim tamen in nostra visa suisse Gallia nemo dicit.
Quid igitur impedit, quo minus id fiat, cum liber iste Christianis admodum Sit necessarius, et quod si diutius lateat, periculum fuerit in mora; incne procedit quod vel tibi, Excellentissime Commeni vel Drabicio dubium fuerit de Revelaiumibus' aut quod ad ill is ypis exarandum desuerint media aut quod alia forsan humana consideotio fuerit impedimento λSi a Deo dictae sunt Revelationes, cur non per omnem, secundum Dei mandatum Terrarum divulgantur orbem; cur non in omnibus Mundi plateis clamatur post o dies
Ninive unditus evertetur lAt publicatae suere et haec est secunda editio. Id verum quidem est, sed ad nos
non pervenerunt, et si privatim inas evolvi, tactum id sui per gratiam viri cuiusdam nobili ioco nati, et magnae apud principum Auranicum aestimationis cuius bonitate huiuη hcsauri, quem maximi pendit, tanquam unicum in hisce regionibus, et ex Baltavia allatum,
eterea dicitur Rev. 22 prophetias Latina primum Lingua publicatum iri, et alios
poStea suas in linetias translaturos esse. Et Rev. D in Battaviam et Angliam scribere iubetur rabicius ad incolas ibi a partibus eiu stantes, ut hos in vernaculam vertant libros exhortandi gratia. An vero mandatum exequutus sit, omnino me latet O quam optime esset sacrum, si in Gallicum potissimum tranes erretur sermonem cum Rex noster, qui actor huius voluminis illustrissimus est, linguam irim calleat Latinam, Deus autem Imperiali corona eius caput ait honoraturus, cunctis sub eius Regno populis ad Evangelicam
se conversuris doctrinam. Tum etiam, quod Gallica non minus late, quam Latina, dissem, nata sit lingua.