장음표시 사용
201쪽
Rev. lii Deus praecipit rabicio, ut omnia, quae loquutus esset, in notitiam consiliariorum et orditium omnium deducat nationum. Et Rem M. in ut divulget ad Genies et linguas vocem sermonum suorum. Et Rev. 4l et 556 praecipitur ne timeat testimonium
dare de hoc libro. Inter rationes, quae Revelationum divinitatem persuadere debent liae non infimum occupat locum, admiranda scilicet Dei tutela quam ad hunc usque diem rabieius est expertus etiamsi esuitae et Capucini, hostes ipsi insensissimi, cunctorumque aliorum ordinum cultores noctes illum diesque exagitarint. Quid tria illa coronata papam Imperatorem et Hispanorum regem, de quibus stupenda profert, commemorem capita Sileo tot in summa potentia fastigio constitutos, quos iam audacter appellati Mirum sane, cognito natati ejus solo in vivis eum adhuc esse. Rev. o dixit Dominus, 40 evertendae Domui Aintriacae annos se destinasse, sum vero M annos iam esse exactos. Nunc itaque decennium sere ad dictum jam praeterfluasit terminum, dictam nihilominus domum erectam et Principum auctoritate ac potentia u. nitam ac sulcitam conspicimus et cui non ita pridem si agettis credimus filius natus est, cuius quidem mors etiam relata fuit an autem veritati, quod dicitur, consentaneum sit, non sum certus. Estne igitur haec prophetia tantum comminatio Ninivensis Si esset, ad exemplum Ninive poenitentiam egisset aut agere simulasset ut Achab I Reg. c. l. Id quod tamen ad aures nondum pervenit, Si venerandus Senex, omnique eruditione et doctrina excultus vir, ut tu, lustrissime comment, et adhaec pastor et vir probus, qui viso propheta, Ii, dies cum ipso degit, quo praesente Spiritus propheticus Drabicium ut cibis abstineret, admonuit Qui ab ipsius Prophetae manu, quem inde a Juventute novit, evelationes
accepit, de his rebus in dubium venit, ut onstat ex litteris rabicio missis, et Rev. 77.m,licatione quid non lactent, qui huius Regni Hispaniae et Sumae extrema, aut in malis,
Dubia tua, praestantissime Commeni aucta suere Rev. 455 ut patet ex epistola ad Drabicium missa. Sed qui fit inquiet increduliis ut suspensus et incertus, et adeo affectus et turbatus fueris super sermones Domini, ut pro satanicis prorsus imposturis haberi jam ista diceres his verhis exclamans A quantum acandali ignoscat nobis Deus hanc editionis praecipitantiam quod inde signum et tu et Drabicius habuistis, quo prophetias confirmaretis Nonne aliam adhuc paulo post aerioribus verbis ad rabieitam misisti epistolam Dedit quidem Deus Rev. 460 3 seb. 1059. multa memoratu digna complectentem responsionem. Ad quid agas cum ingenio parum valentibus quibus sortiora induci posse argumenta, persuasis nulla ratione satis fit. Rev. m. loquitur ad rabietiam Deus zelum et candorem princip. Sigismundi ab omnibus probatum iri. Zelum, inquam, quem ostenderet in mactandis adjuvante Turca idolatris Sigismundus interim obierat, post haec Revelator praecipit, ut digito premant labella, extraordinarium hunc procedendi modum sic purgans: Quis novit cogitationes Domini allegato Elisaei exemplo, cui non revelam in iis mortem Sigismundum autem mortuum esse Drahicio dicens aliisque in Terra degentibus sibi autem indisserens esse loqui de vivo vel mortuo. Haec altiora esse confiteor, quam ut intellectu meus attingat. v M. 19 Feb. 1652 animo maxime pendere sicae ibi enim Deus inquit, Dominationis Austriacae terminum fuisseram annor et secundum calculum humanum annis iam 379 st
tisse restante sic unico adhue anno, quo praeterfluxo evertenda foret Verba haecce secumtum cauulum humanum, mysterium aliquod includunt, aut suum prophetia non habuit effectum.
cur Diribus Revel et ii potissimum dicit Deus anno aetatis decimo Sigismundum
animam exhalaturum qui tamen mortem non nisi quindecim init quia, inquies, e plicatione in Rev. ut consilui Dei jam suerat interemptus, reipsa tamen quinquennio demum post mori debuit. Ego vero nec in Revelationem, nec in responsionem Penetro, si non ibi forsan loquatur Dominus de Calendario aliquo Coelesti nobis ignoto, qui annos non eo, quo noster, definiat modo. Rev. 1: υ mandat rabicio Deus, ut lamentum super diem nativitatis suae mittat, Ecce tamen in eristola tibi scripta Excellentissime comment, quam post Rev. 455 reperies neruium hunenium Vae mihi, mater mea, quod oministi me, em -- maledicio Q. An non
202쪽
minus quam par est, credulus erga Revelationem videtur cur si fidem haberet et ipsum Deum esse crederet, nonne ab eius modi dictis temperasset Quod testimonium arato toribus praecipiente Serenissima Transylv. Principissa, dat vin pro Drabicio id, mea quidem
sententia maxime tacit et ad credendum adducit. Praeterea conclusio Pastorum ex diversis congregatorum Provinciis, illorum novem imprimis qui Drabicium Cum suo examinaver
adve ario, anima magnopere permota sic concludere facit Hic est Dei digitus.
His addam quoque I rahicii probitatem sustentas aerumnas, paupertatem, exilii m. suom, extraneos et intraneos hostes. Revelationum aequabilitatem, Prophetiarum cum
Vereri et Novo Testamento congruentiam et rerum sublimitatem et hoc etiam omnium admiratione est dignum, quod Deus prophetae sui cogitationes revelet, antequam ipse viva illas voce protulerit Id quod Sathan, qui corda non scrutatur, fieri nequit. Inter omnes Revelationes It , 20 7Mi Ii,5 2 contra Sodomam et Babylonem acta in admirationem rapit qua timore aliis et horrore perculsis, solatium aliis adhibet. Sed Myius ille, grandis verbis stylus Divi Johannis in Apocalypsi dicendi genus optime imitatur, fieri autem nequit ut Drabicius sine Duce supernaruria tam commoventia et sublimi stylo concepta Scriptis mandaret. Ad priora nunc revertor, ut in dubiis meis illustrari pergam non immerito admirationem id creat, quod Deus non magis dilucide loquutus sit de cometa qui coelo stetit
An ii 32 et quem Drabicius nonnisi octavo post Revelationem die conspexit. Si non prohibitum esset Deum interrogare, cur id facis quaeri posset, cur dictum Cometam non
exhibuerit in iei signum petenti hoc enim signo cunctis iniectos adimere scrupulos,
vel etiam sithsequentes Cometas qui non multis annis post apparuere et toti reneri humano terrorem praebuerunt, praedicere potuisset Permitte, obsecro, ut quaeram ex te an
quod Deus in mandatis dederat inmei et tibi aliustrissime comment, Rev. i7i an iorum se Decembri, consectum fuerit Emitne propheta Leuischoriae Mei Balsami semunciam λunxitne caput Principis Pransylvaniae, et Principissae inquis manus concionemne habuisti super verba ps 2 v. 6, ut in mandatis habebas. Visionem Johannis Humi gladium sescatum teneniis quod attinet, non magis illa mihi
videtur Apocrypha quam caeterae, et argumento meo quidem judicio optime quadrat; licet ea de re non pauci dubitent. Certe quicquid ibi continetur de conviviis inordinatis et impia Ecclesiasticorum Securitate, et quo pacto gregem non debeti pascant, veri imum est, et optandum timet, ut hanc quotidie Revelationem aeque ac breviarium suum perimerenti Eo nunc eventum est ut de rythmis in Revelationibus passim repertis pauca dicamus. An hic non potest objici, secula praeterita nihil unquam simile habuisse. Scio quidem quosdam rythmice scripsisse Prophetas ut Moses, David et Salomo, at Deum versus illos ore suo immediate pronunciasse nunquam excepi. Idem de cantu dico his Itythmis iuncto nusquam enim relatum St, se ad cantum usque Deum depressisse omitto quae d. C. egit dum in carne Terram peragraret, et quod resertur sec. Matth. c. 26 evini e canticum. At Dominum Deum post ascensum in Coelos unquam cantasse nemo sinite demonstraverit.
Ecce interim rem memoratu dignissimam Rev. II, ubi Deus non plane condemnat Lumeranos, et data Evangelicae causae victoria ob simplicitatem Religionis, quamvis mores non laudet, ut tamen dictos sufferamus Luthemnos praecipiti Juxta decretum Synodus suae nationalis a Charenton An. I II habitae. Rev. 214 me non facile extricavero Ibi enim loquitur Dominus remitti ad aliud tempus minam. D. A. Annus autem Isin illi suium erat uitalis, quo vox haec audiri debebat. Cecidit, Cecidit interim amen prospiciendi et resipiscendi illi conceditur tempus. Potest
quidem assere exemplum Ninivense, verum animo id satisfacere non videtur. Inter memoranda, quae in hisce occurrunt Revelationibus, primum occupat locum,
quod Rem 204 continetur ubi ad an. 81 usque vitae terminum in icio praefigit Deus.
Provivendum igitur illi ad I Ii annum. Quieto itaqii animo expectemus hoc nam i zon. tinget, prophetiarum liber plane confirmabitur, aut multa ad minimum sufferentur dubia.
Docet nos Rev. sae rem, quae mulios non vinari, doctrinae esus diu suspensos detinuit, nam nec aes C. nec ab Apostolis vel Mambus tale quid habemus; forsan
203쪽
quod docetur Apocalypsi de ruina magnae Babylonis, verum quidem est quod dicta Reves. reseri, Eliam et quosdam alios in Veteri Testamento idolatriae mactasse et exterminasse
Non facile haec, quae Rev. Iae Dei leguntur verba, concisuo .crom ess vir sanguinis, inussit sal inem Regis, quod non debuit sed constringere itium carcere. Quod autem illi benedicat Dextera in ea inde est, quia compensat ille Zelo pro aperienda Gentibus via ad
cognoscendum me hique ecce ideo magnificabo illum et cooperatores ejus. Non tamen videmus, ad ullum honoris gradum ultimos ejus cooperatores Sr, evectos, cum plurima
parte occisi sint, reliqui vero iuga sibi consuluerint Rev. 38 haec adirinicium sunt Domini verba. Ah hodierna die intra vim septimanas mira audies, nam ut sues illos Pillo nos tractabo. Intelim tamen haec non impleta videri ipse fateris. Ast nonne hic duae forsan septimanae pro duobus sumuntur annis λRev. D. 2 oet imi iubet Drabicium Dominus ad te scribere ut Galliae Regi ad
iunctam dictae Revelationi, et sic incipientem scribas epistolam tiri a Dominati r Te rrae. An vero Regi traditae cum epistola suerint prophetiae, et quanti ipse et consiliarii ejus eas aestimaverint, discendi perquam Sum cupidus. ne ad mirabile et nunquam auditum transeo Michaelis Laseo lacium, quod validi simum ad evertendas Drabicit Prophetias iit Argumentum, iunniti prodigiosa sunt vivarius per octiduum mors paratus sepulturae pectus frigentibus reliquis membris ei nonnihil caluisse adhue, nullo alias vitae indicio consumpto autem ociiduo, vires simul cum lingua, testante Historia, illum iesumpsisse, et praecedente sepulturam nocte resurrexisse Georgio Racoci se nomine Dei singularia trahere nuntianda narrantem cum ad eum in castra deduci postularet, per duo milliaria deductus fuit ubi ad principem admissus, praesentibus Aulae magistris, mandata sibi divinitus data recitat ut princeps animose in Tuream arma capessat Excitaturum esse Deum auxilio illi Moscorum imperatorem, qui vere suum
magno cum I xercitu venturiis. Con Atant in polinque obsessurus sit quo eodem tempore
Princeps suo cum Exercituque udam . Hungariae metropolin ut petat, ipsi pentecostes diebus expugnandam. Haec ille flexis genibus postquam recitasset, surrerit, Deum laudans, quod sibi mandata exequi dedisset. An non maiora haec et veriora, quam Drahici videntur miracula Aperiat nobis Deus oculos in his tam densis caecutientes tenebris. An non mirum videtur, quod Princeps his potius quam Drabicianis crediderit. Id vero animum potissimum implicat, quod vel Drabicius ipse, istud imodigium divinitus esse lacium, existimaverit. Interim nihil horum quae dictus Michael Lasco praedixit evenit nec Moscus scilicet Cum Exercitu comparuit, nec coci Budam vidit, nec armorum eius successus ullus, interitus potius ipsius Principis consequutus est. Quid do his Salanicum fuisse ludibrium Et cur haec potius quam tot tantaque Drabicio praedicta non tot comitata prodigiis II ic o miis nostros illustres animosi Rev. bo γ. 7 Novemb. l662 videmus, scripta Drabiciana eodem jam tempore in manu laisse ipsius Papae propterea, Speciatissime Comment, scire perquam velim, unde ea acceperit ab Author enim nondum tradita suerant Id quoque pro certo scire vehementer exoptem, an scilicet omnes Europae et Asi te Principes imprimis autem Magnus Mosco viae Duri, Turca, Tartarus et Pervi hunc possideant librum, et an nullum hujus unimae editionis exemplar Romam missum fueriti Eadem Rev. dicitur quo Papa Drabicium videre vellet id ne propterea ut illi o. ceret vel ut Revelationum ampliorem acciperet instructionem λ Hoc quidem illo verisimilius videtur; sed e medio illum procul dubio tandem sustulisset. Possem arguere aliquid contra haec, quae sequuntur in eadem Revelatione, ubi Deus
tuis jugum Rustald et complicum suorum demetant. Nullus vero Princeps qualiscunque Religionis ante quinquenniin Menionem nihilominus reddidit. At, quod consectum non est, sacrum reddetur. Vel quod non peractum in Terra, decretum est in Coeso, et tempore emet destinato. Hi certe meo quidem judicio, nonnisi caecutiendo et p. lirandi inci, litur. Rev. Id mentio fit epistolae, quam Sigismundus alcosti ad Imperatorem Turci cum
exarare debui . quae etiam commemoratur Rev. in ubi Septentrionales dicto principi seiungere, et Turcae scribere debebant. Et Rev. W0, 7 princeps ineat his diebus consensum
204쪽
cui Turca, Tartaro, ad faciendum demandatum tibi opus; posthaec Drabicius proprio io literas pistasii, an veri, exhibitae suerint meae, quo tempore, et, earum Maxin ebium Transylvaniae et Flungariae intulerit, scire iram maxime exoptem. NomNullis in prophetiis permulta e Regis nostri re ore reperi destinata illi potissimum Imperii commupromissisque non ullis provinciis, quibus obtentis Evangelicis Ius praerogativum impedituum iri praedicitur Paxit Deus, ut Revelationum quam primum videamus eventum, et super omnes Regem conatibus ejus restituros triumphantem hostes Ad magnificum illum Thronum plenis jam passibus serri videtur. Dici autem pro certo potest,miro prudentia illium, sortitudine et animi generositate instructum, honore dimitate, divitiis, Minitate, viris. armis, subditorum obedimitia Deus donavit, trementibus cunctis, anquam caetem apud leonem animalia, vicinis. . I m erat mandatum Dei, ut Galliae Rex in Impeiatorem eligeretur, adrivilvero in Regem Poloniae, id tamen non sui effectum. Rev. m. n. Ηἰ ἰl coelitus oraculum edidit, ore iit enitem anno caderet Bavarus, tum Domus ac iana, arundo stacta Hispanus, et Titio ambustus Papa Romanus Ast praedictioni non respondit eventus. Rev. - vox Dei audita est, dicens: Amoc in finem laetam Babylon et Bestiae, cum stupore omnium. Haec vero adhuc sunt laciendae certo, praedictiones sine eventu, librum hunc non leviter perstringunt. Caetera, quae hic oblici possent, omittenda censeo, metuens ne scribendo nimis iam longus fuerim. Reliqua igitur in compendium collaturus paucis dicam: Multos procul dubio se plura An. It 65 et 1666 quam videre, visuros sibi promisisse idque tanto magis, itanto acrius scriptis tuis monentur, ut oculis et animis, quanta fieri posset attentione, ad id attenderent. Rem notatu dignam omiseram, nimirum necessiim fore, ut istoriae universali, de qua supra Imperatorum, imprimis autem blaximilianorim, Carolomim et Odolphorum ius
Ecce, clarissime Domine, causas principes in obire facta lectione observandas. Igno escas rei si mi ut curiosius illustrari desiderem vero ad Dei gloriam, Ecclesiamque aedificandam hoc resertur desiderium. Si vero tantum temporis non superesset, quo ad omnia responderi posset, magis necessaria solum solvantur, te Clarissime Domine, etiam atque etiam rogo Dominus a Bercthoffer in Arce Amutionensi pro nubernator tuas mihi litteras tradere dignabitur. Ut tandem epistolae clausulam faciam, certiorem me facias oro, praestantissime inmine, an venerandus ille pastor Drabicius sit adhuc in vivis an aliae laetae sierint Revelationes, et an Typis illas sit commissurus Deum Opt. Max ingeniorum illustratorem supplex oro ut nostris illuminatis animis ab omni Satani a illusione divina servemur clementia et divino nobis asstatis spiritu pungentique pietatis oestro percitis, omnia nostra facta ad gloriam Dei spectent, annorumque tuorum numerus augeatur. Reverende Domine Pater
servus tuus humillimus et obedientis,imus P. Murati
Ab eo tempore, quo sancti ministerii langor munere, duo mira contigere prodigia, de eae aemone unum et a cacodaemone insesso alterum. De his aliquando tecum agam, modo sciendi ea te cupidum esse, et epistolas tibi tradi certus sim. Reliquas post Revelationes evolvere per otium non licuit. Epistolam non ita pridem ab erudito quodam viro Lausa iura Ielvetiorum accepi, in qua se de prophetiis in inanis ad te scripturum esse duosque novos propheias sibis:i Ctίis Revelationes ira lueen ellidisse significat Morin nomina, modo sint nota, si mihi memores, tibi ero magnopere devinctus. Revelationum otteri, Christianae et Drabici exemplar pretio emere si fieri potest, gaudebo.
205쪽
Philotia. Am pisatele an adressata inurat ei vini. η, an datum nevi homi Movati in Id quod extri Reves. Drabiti LXVil litis videtur salsum.
Rev. LXIX. t. l. sub finem dicit, quoci debuerunt evenire necessario de iis tamen loquitur quae non eveneiunt Atque ita non debuerunt evenire nece sario. Quid sentiendum de promissione facta videnti, quod sit annuntiaturus nomen Dei et
oculos eius visuros opus Dei Rev. LXXXV. et alibi. XUL 9 jubentur scribere et imprimere quarumvis Gentium linguis et mittere ad nationes Tenae quod non secerunt sicut dicitur. Cur non obediemant, si credant ista esse Divina 3 MN. 17 et seq. videntur argumenta prora sancta Trinitate non concludere. Pra sertim iit. 2i nam Dominus cui dictum est, est idem qui sedet ad dextram, et ita loquitur
Psalter tantum de duobus Dominis Tituli 2 probatio videtur utilis et detorta in alienum sensum, et etiamsi possit allegorice sumi, tamen probatio est nulla. GL 23. levis est probatio, tae M. videtur ridiculum, vocem genui tribuere perisonae Trinitatis, irae nec genuit nec genita est. XCI. annotatione an sano sensu dici possit, quod Deus ludat Cum servo suo. MVR iit. 6. praeceptum de interficiendis injicit scrupulum piis conscientiis. XCIII. it. 9. 23 Jan. videtur innui an It,i; vel 1060. de quibus infra quod tamen salsum illi annis de huit saltem iniri consilium et 23 Ianuarii congregari populi Orientales. tit. I0 loquitur de Sigismundo tanquam vivente, qui tamen erat mortuus annotatio non satisfinit dubio, nam demisissimis idem potest dicere delusor. Titim annotationis ornon solvit dianum, neque titio annotationis II solvit dubium neque tit 7 annotationis
CIV. nam non quaeritur quare non informavit Drahitium de morte Sigismundi; sed cur de mortuo tanquam vivente loquatur, eique praecipiat quae non poterat audire nec sperari
quod auget scrupulum, victa Rem Oxi 5 sub finem: ego nil, ab illos, scilicet filios
coci quorum tamen unus erat mortuus, Sigismundus. Pag sub finem, dicit terminum dominationis ustriacae decurrere necessario
an Is63 quod non evenit, nec tamen dubium solvit Commentus etsi liber suerit excusus tantum M. 1664. Necesse re nosse nomina distincta omnium huius sectili iracorianorum. Quod de termino ann. 1665 et i , in praedictum fuerit videtur salsum fuisse. Ne satisfacit quod dicitur de initis circa illud tempus consiliis, quorum executio sequentibus almis sit expectanda rim id n m est certum, et aeque facile potest negari, quam a mari. Quid de Domo Palatina λCaetera quorum solutionem in annotationibus et appendicibus videre contigin non moveo dubio. Domine Per temporis angustias haec paucula observare licuit, Si quae alia sunt addenda in aliud tempus ea disseram. His vero paucis abunde si nobis satisfit, poterimus esse contenti. Molestiam mihi creat, quod meam in te tibi significandi observantiam non concedatur copia. Si sub vesperum te reducem esse scivero, in Castellum me conseram. Verum utut erit fratrem meum mittam, et tuis confidens promissis tui memoriam perpetuo pariter cum ipso vitae progressu producam, et ex intimis cordis visceribus ero Domine Servus tuus humillimus et obedientissimus Demardus.
206쪽
310 C CCLXXVIII CCLXXIX. CCLXXX. l668 CCLXXVIII. Antoni Bourigno nova Labadi eoui.
hynou nec aves te nedalelio. Domine. Si verus es discipulus Iesu Christi, dolendum sane adhue Congregationi alicui affixus sis, cum nullae sint hodie in mundo Congregationes in itibus praesideat Spiritus Sanctus. Omnes desecerunt, et nullae sunt Corporationes sine corruptione, et malum hoc irreparabile est. Quod enim semel com tum est, non potest nisi singulari dei miraculo in vitam restitui, quod quidem hac in re suturum non exspecto ast potius judicium universale eo quo malum nunc est universale Credo ego, quod judicium nomine altissimi a latum sit, et quod prolata sententia sit irrevocabilis imo quod et excepta jam sit executioni dimandari. Adeoque operam ei laborem impendere Ecclesiis illis sustinendis et reformandis est inutiliter templis terere: orandum potius ut Deus illas destruat. luandoquidem sanctae non sint et ut aliam aedificet quae non sit hominum manu lacta; nosque interea praeparemus, ut animae nostris singillatim, praechaei istius aedificii lapides fiant emento charitatis in unione Spiritus Jesu Christi uniti et compacti. Reliquas vero perire necesse est. Finis enim mundi praesto est. Hae sunt Lumina, quae mihi deus largitur, quorum me motam sensi Te participem sacere, quamvis mihi ignotum, non desinam manere in aeternum
Doleo infelicitatem meam, quod me verba quae per os et manum tuam fluere lacit Deus, sine interprete intelligere nec abstrusum quorundam scim
207쪽
Sum Satis asSeilui queam, nisi tu ipsa inter Dres fueris ad mentem tuam ct
Christi, quem in te porte loqui confido, plenius intelligendum. Quo mihi scriptionis hujus ad Te causa exstitit quam ut henigne accipias oro. Non disputandi causa, unam et alicram questioncm proponam, Sed desiderio proficiendi Credo tempus illud, quo alii alios docere non opus habebimus, appropinquare nondum tamen ad se, adhuc docendo et dis- condo progredi nos in luce si experior.
Duo simi, quae scrupula,m movent in scriptis tui et quorum soluti m mpostulare C cesse habeo: lertit ma autem intra me ipsum concipio, quem ut mihi per c quoque DeuS, Niniat, oris.
Primum quod offendit, reperio in pistola ad Dominum Labadic, Nemi. nem verum Christi semum posse cuiquam particulari Ecclesiae pastorali Og io esse aedictum eo quod minus e ius jam in si ne sit, cui praesideat Spiritus Stus omnes ita esse com os, is nulla emendatio sperari possit orandum prolude potius, ut Deus evertat omnes, faciatque sicut promisit noma omnia.
Hic justum geli modum excidi statuo statuentque in dubie omnes qui ista Osrent. Tametsi enim Corru Pta osse omnia in Ecclesiis, Con Cedatur Cnrruptionis an Cn Sse gradus ollari non debet. Sunt Ecclesiae, qui inis nihil
insit sani, Sed non deerunt, in quibus aliquid boni, aut conservatum fuit semper aut tot superiori saeculo reformationibus postlimitu reductum.
Quod mare, totaliterque omnes Ecclesias damnare velle sine contumelia ipsius Christi, et Spiritus ejus in omnes veritatis ducem Ecclesiaeque
custodem dati, vix fieri potest. Sed multo malilis offendit quod alio scripto nemo etiam in individuo
su Iteresse dicitur, clua L Cum recte ravit ut illuminatissimorum etiam Ecclesia doctorum ut nunc sunt' nomo sit cuius Doctrina et vita minus a Christo, tuam in sernus a caelo distet Itanes Hic vero Clus longius quam clus Eliae
progreditur; qui e proli laetis verisque Dei cultoribus se solum unicum superesse, dictabat, neminem tamen tam immane damnans judicium totum Deo
relinquens. Haec autem sententia injuriosa osse videtur, non tantum in pias passim gentium Christo deditas animas se et in ipsum Christum quasi Ecclesiam penitus interiressiverit ut nulla sui, rsit. Nam si nullus horninum I cci fidelis supereset nulla ergo in tCrris superest Ecclesia, ne invisit,ilis quidem at pietum Christus erit sponsus sine sponsa, quod nulla ratione asserendum nec
ullus unquam hereticus nedum orthodoxus dixit, loquendique talis sermula plena scandali esses. Tandem expono scrupulum, qui multis jam ab annis animum meum torsit, nec illo liberari hunc usque in diem satis potui. Nempe cum aevo
nostro tot prodeant novi prophetae, et octores aut octrinae et quilibet horum a deo se missum esse credi velit Duo modo Spirituum probatio instituonda sit ut quinam a Deo Cniant, aut Ccus citra decorum aienoSC POSSit. Non enim omnes illos venire a Deo, aut etiam non omnia unius eiusdemque,
induine colligitur, ex co quod tam dissonantia et sibimetipsis contrariapo contur, quod impossibile foret, si omnes c omnia ab uno eod que Spiritu Dei qui Spiritus veritatis est, et in diem veritatem ducit provenirent.
208쪽
342 CCLXXX CCLXXXI. Quid ergo hac de re sentiendum, aut quibus veris signis venas Dei spiritus agnoscendus sit, doceri cupio Deum humiliter orans, ut ea tibi organo suo inspiret, per qua cum aliis multis, o meis a scrupulis liberari queam Vale anima sancta Deus lumine tuo lumen aliis eliciter accenderopoli it E musaeo meo pridie 2 marii 1668, qui mihi annum per grinationis meae in terra septuagesimum septimum inchoat. Manus fratris in Christo et servi tui J Comenii. Coll. UMMAE
CCLXXXI. Romensk ktal ue speseenosti, LondyM.
illuminati Seculi Phosphoris, Nascinii reali Philosophiae feliciter obstetricanti Regiae Londinensi
Societati, Salutem, et Prosperos Successust
Illustres Viri, Non immerito de Via Lucis bellus ad Vos Lucis ministros quorum in haurienda e profundioribus Veritatis puteis Naturalis Philosophiae luce industria, per Europain fama clebrari incipit mittitur. Ideo etiam, quia ibi natus ubi LUCEM et VERITATEM venandi promissitatus nobis campus Vobis
209쪽
Mucessit iuxta illud tristi, suo sensu huc adhibendum, V laborarunt, et Vri in eorum a res ini Mistis. Accipite quid rei sit et quo fine haec eo,
unde venerunt, remittantur. 2. Quadraginta circiter anni sunt, ex quo cordi meo vota Davidicissimilia innasci voluit Deus, ut clamarem, L nitI. LUCEM VITATI MIuram h ut me ducan e .seducant i mo/II /λι ιλ=titiu/ror urn in Iabe nacula tua Ps. 43, 3. . Idque occasion ruinarun 'atriae nuxio I cclesiarum et Scholarum. Cum autem mox bellorum flamma vicina quoque Regna, et dehinc Europam, corripcret, omniaque in Christianitate vastitatem minarentur, non aliud magis erat solatio, quam antiquis de ultima Luce promissiones Dei, superiurum esse tu em tenebras. Ubi, quid humanae cooperationis requireretur, non aliud ore cogitabam, quam ut Iuventus e labyrinthis Mundi eripienda melius de omnibus a primis usque undamentis insormaretur.
Eoque me conden v fore Librum aliquem universalem, cujus ductu Mentes hominum sensim e teni bris in t cem promorae, a susineressis vis Osini nibus in unam sι licem aeIernae crisatis iam dis Terentur.3. Qua de re consumtae cogitationes quaedam in Angliam delatae, typis sueriint sub titulo Praeludia Maluum Prima hieorum Xonii primum, deinde Londini publicatae ego autem consilio piorum quorundam Theologorum et Episcoporum de propagando ad Gentes Orbis Evangelio,
occasione tum in Anglia nova eliciter actae sementis, pie solicitorum vocatus anno Gil. Conaliam ii consiliaque super iis rebus publica aut horitate agitari Caepta. O iluia incidentes per eos ipsos dies publicae turbae nihil consiliorum ad finem deduci patiebantur, inmaissus rursum sui conditione
annexa, Si Deus mucro nia est eris reditum non ne naei. Discessi itaque: relicta C Atatorum in scripta resatorum parte quadam, sub titulo VIA LUCIS et Sistula et vestimanda u. Sed quis nostrum castigationes divinas ore tam diuturnas sperare potuit Vae nobis quia perea ponus Thre 5, Q. Vivit
tamen adhuc Dominus benedi Ia rastes nostra, Deus salutis nostrae HSal. IS. 7 ad quem convertendi sunt numersi sucs crear, I adorent in consscctu ejus universae similiae Gentium Guoniam Iehmae eri r num is
dominabitur Gentibus Psal. 2. 28, D. vi Ita go tunc ex Anglia discessi sed spes mea in Deo fixa non recesserat a me quin dulce illud Jeremiae somnium de admirabili Ecclesiae ipsiusque causa Mundi, renovatione, eriai 26 et totis Capitibus at,32, 33δ versaretur perpetuo, cum subsermundi hac in re bonitati Dei desiderio
perpetuo. Processeruntque temporis tractu sancta haec desideri eousquc, ut quo ulterius progrediantur vi restet, Opere constructo septipartito cujus cardines hic attinui non ah re sui rit propter Vos, a Veritatum indagationem auth iritate publica iam armatos. Ut si nostra quoque Nova repertavera m deprehenderitis, Thesaurus thesauro junctus thesauros Lucis et
Veritatis intelligo rcddatur locuplesior 5. Prima pari operis nostri toto genere novum est SCOPUS unive salis, Emendatio RERUM humo rum OMNIUM M OMNIBUS OMNINO
quod nisi intendimus, particularia molimina semper et ubique incassum fore ostenditur.
210쪽
3M c. CCLXXXI. 1668. 6. In secunda novum est, quod ad universalem illum scopum oste duntur VIAE nonae quae si dantur, evidens fiat quo collimatur veniri posse, imo non veniri non posse Dari autem illas ostenditur Principia nimirmo
omnibus ex ri quo innata trium grati num, juxta reqiiisita omnium Actionum, SCIRE VELI E POSSE Connascuntur ni in omni licimini nanium Scis t.
GIIII us pnac, quas Lia/urvunc Notitias vocant Et omni uin optan forum stimuli, litos cis nutunc iustini Ius dicimus et omnium faciendorum s una, quae
Communes facultates appellare liceat. Ecce hic novum est, Communium instinctuum, et om uim Fociatat/- classes Quippe hactenus Philosophis nonnisi de communisus Mitiis sermo suit: nec tamen eas quisquam corum in numerum et ordinem red Ut sparsim relictae sunt ut se cuivis Homini hac vel illa occasione ingerunt. Nos istos sapientiae rivulos primos putavimus ad suos sontes reducendos, suasque per classes digerendos Tentavimus ergo non sollini Notnias sed etiam Instinctus et I acultates, in Tabulaturas dispanil Cre novo prorsus artificio sic ut inde Patere possit inpossibile esse in his omni sapientiae humanae radicibus non convenire ΗΟINines omneS. T. Uuia ero tria illa ad exhauriendam omnem Rerum quomodo cunultae
diffusani varietate ni Sufficere, illaque ut normas ad quicquid Mundus habet
applicari, et si quid usquam aberrat a superadditis Divinis normis revelato Dei verbo emendari posse deprehendimus ausi sumus ex omnibus illis contexere Unicum mulscientiae Humanae i. e. Omnium quae homini sub coelo scire, loqui, agere datur, suta ma, sub PANSOPHIAE nomine Piaeniet hodo una PerPetita catenae instari omnia hujus et suturi seculi manifesta et CC sita ordine inviolabili nu Siluani interrupto ita enarret, ut nemo non attenta mente ista lustran Umnia intellegere OSSit, assensu vero non Probare non OSSit.
Ν. Et quia tria illa. Scires, Vm; disse, similiter se habere deprehendimus in omni natura humana, per omne genteS, aetates, Status ausi sumus conatum extendere ad uiserendas vias modosque quiriu eodem tua istoc sistis orientia prastinara possit cuisis homini nolo ut ne ulla ingenia inculta relinquantur, aut a communi harmonia dissonare permittantur, eodem Pansophico lumine tincta omnia. . . Quia denique deprehendimus unicum, sed praevalidum, ad Gentes
cum lumine hoc penetrandi obicem esse Linguarum nuisitu Aran, arietatem, confusioni m ausi sumus imite dimenti hu)iis amolitionem moliri, e noPaconsilia de Linguarum innium niseliore Cullula et de I 239gDItia reddenda iaciliore una denique δε a roraus nova prorsus facili, ror Susque uti
noli et Philosophicis imo Pansophica Lucis vehiculo universau, condenda. 10. Quae omnia, Omnibus optanda, si ad eam possibilitatem, ac sacilitatem jam reducta quippe cancellis tam certis ut effectus non sequi non possit inclusa esse demonstratum fuerit audebimus quoque tanquam in publico Mundi Concilio sententiam dicere. Quomodo ad daras immolas bases ERUDITIO RELIGIO, POLITIA, ad stimuin statum reduri querens, ut
cessante ubique ignorantia, dubitatione dissidiis, disputationumque ac rixarum, et bellorum strepitu ac tumultu, Lux, Pax, Salus orbi redeat, illudque a se-