장음표시 사용
171쪽
1 s 8 Addit . ad Collectan. Doci . in Lib. U. Decretal.
pignus, aut cautione petere,postea vero officio Iudicis liceat ad obseruantia cosuetudinis agere, quae si ab exactionibus initium habuit tanquam irrationabilis non excusabit, quo casu intelligendae sunt auctoritates supra adductae, quibus consuetudines improbantur. Sin autem a pia fidelium deo uotione incoeperine, laudabiles erunt, & obseruandae , & ita tex. hic procedat, ita glosi verbo
laudabilem , in praesenti, & post Hostie n. & alios
antiquos resoluit Abb. ibidem eol in. Anan. num. 6.
testatur communem Felin. num. 2. eandem etiam
resolutionem latius probant idem Abbas Anan. &Felin. in eapsuam , hoe eodem tit. & colligitur ex
S. Thom a. a. quas. Io o. artie. 3. in corpore. S. Antonin. p. 2. tit. I. cap. . s. aa. Sylvest. verbosimonia
quas . M. Sol. de Iustit. lib. s. quas. 6. artrc. a. Sed haec communis resolutio quamuis in se vera sit, non tamen propositas tollit dissicultates, adhue enim dubitari potest an omnis exactio prohibeatur in exequi jS virum etiam vera semper comittatur simonia ab exigentibus an id praesumatur, aut prohibeatur tantum lege humana ltem utrum in omnibus prohibitio procedat indistincte, an vero in ijs tantum, quae ex ossicio ad exequias tenentur Quapropter apertius , de verius resoluendum est eodem pacto circa exequias esse distinguendum , etenim si temporalia tanquam pretium exigantur, vera simonia erit, sin minus vera simonia non erit, nam leges Canonicae non solum spiritua-
Iium venditionem , seu appretiationem diuinis legibus interdictas prohibuerunt, sed etiam omnes illos actus, qui venditionis imaginem habent, qualis est exactio antequam spiritualia conserantur,
pactio , & his similia, non quia in his vera sim
nia committatur, si intentio ad aliam causam referatur , quae a pretio spiritualium sit diuersa , sed
quia talis exactio, & conuent so adeo sunt commutationi , εἰ dationi similes , ut non leuis sit praesumendae simoniae coniectura, aut certe manifestam
habesi cupiditatis, & scandali rationem, ideoque merito mala, & quae mali foeciem habent, vel occasionem in re tam periculosa sanctissime prohibuerunt. Vnde praecitata Iura, quae in exequijs
mortuorum temporalia exigi vetant, dc consuetudines damnant, non solum intelligenda sunt quando vere in ratione preti j exiguntur, sed etiam absolute si exactio , & pactio in erueniat, nec praeceptum legis estugiet qui rectam habuerit intentionem recipiendi ex consuetudine si contra legis ma- datum exigat, aut paciscatur, leges enim praedictae non solum simoniam praesumunt ex eo facto, ut Sylvest.& alii existimant, sed etiam factum ipsum sua prohibitione essiciunt simoniacum, ut infra declarabitur. Cum ergo id, quod iuxta laudabilem consuetudine absque ulla exactione ultro a fidelibus offutur, aut post ministerium petitur nullam habeat mali speciem , cum manifesta causa sit ob quam recipitur, merito tex. in praesenti idem permittit, sic Sacrorum Canonum prohibitionem in hac re declarans. Insuper est hie distinguendum vivum exequiae ab illis fiant, qui ex ossicio tenentur, an vero ab illis, qui nulla ration
sunt obstricti, etenim de illis tantum praeeitati
Canones sunt intes ligendi, qui ex ossicia neces tate faciunt, nam cum ab Eeclesia, & parochianis congruam sustentationem habeant, sic quod exigunt pro eo ad quod tenentur non ratione sustenis rationis , quam habent, nec ratione accidentalis
laboris, qui illis iam incumbit, videntur exigere, sed pro ipsis spiritualibus simoniace, vel saltem auare id facere ab Ecelesia iudicantur, etiamsi praetextu consuetudinis petant, eum possint post peracta spiritualia absque ulla mali suspitione
recipere. Posteriori vero casu quando ad exequias vocantur aliI, qui obstricti non sunt, nullum est in- conueniens, ut vel ad sustentationem, vel ea quam mercedem laboris aee identalis, si ibi reperiatur, temporalia exigant, de his enim prohibiatio praedictorum Canonum non agit, quod post alios re te aduertunt Sylvest. S. Antonin.& noui re S et bisupra . Nec etiam locum habent eum alias in exequi Is adhibentur, quae necessaria non sunt.& a spiritualibus distinguuntur, ut recte docet Sol. dicto loco, quod vero post Caietan . ait Nau.
d. cap. 23. num. 66. consueta dari etiam ante exigi
posse ad euitandas lites, tutum non est , nisi de iis
intelligatur,qui ad exequias non tenentur propter ex prellam Canonum prohibitionem, quae etiam praetextu consuetudinis contra peti non patiuntur, & propter omnium Do. traditionem,qui con trarium citatis locis assirmant,& vltra eos S. Tho.
Quod vero ad consuetudinem attinet licet Αbbas, S communis dictis locis ita distinguant ut ea, quae initium habuit prauum nunquam excuset, dc de hac intelligatur praedicta Iura, quae eonsuetudi. nem improbant , quae vero a pia deuotione processit iusta sit & obseruanda, & de hac loquatur tex. in praesenti. Illud adhuc dissicultatis superest, quod vix poterit constare iuxta Doctorum distinctionem, quando consuetudo bona sit, aut praua , tum quia adeo est inueterata, ut memoriam hominum excedat, ve DD. fatentur, tum etiam quia
materia subiecta videtur postulare, ut ostendamuscosuetudinem offferendi aliquid proprijs ministris. qui ex ossicio tenentur, a deuotione inecepisse. Unde dicendum est quod si consuetudo ,& usus h beat ut temporalia tempore, quo spiritualia ministrantur, ab obligatis ministris pacto, vel exactione
petantur, nec antea spiritualia conserantur, quam temporale illud praestetur,qua tumuis longaeua fuerit , veluti irrationabilis improbatur, quia ab inuitis videtur extorqueri ,& simoniam praeseserre, vel saltem expressam imaginem ipsius, taleqἰ videtur fu i lle eius initium, qualis eius usus nunc reperitur ,& de hac plane agunt citata Iura ν quo rum verba huic sensui maxime conueniunt. Sin autem consuetudo ita habeat ut eius usus sit , ut
aliquid a fidelibus libere sine exactione per logum
tempus osteratur , & ita recipiatur,nec praeterea
spiritualia denegentur, quod ante temporalia non praestentur, tunc laudabilis est consuetudo ,& apta deuotione iudicabitur incoepisse, & ita intel ligatur lex. tu prasenti. Nec oportebit unquam
172쪽
initium eonsuetudinis aliter expendere quam ex ipsius usu, & progressu , quicquid DD. inuoluant, nee etiam locum habent Canones, qui consuetudinem exigendi improbant in ijs,qur non tenentur ex ossicio,si ratione sustentationis, vel laboris acet dentalis exigant iuxta supradicta. . Verum adhuc dubitant DD. quo pacto circa oblationes huiusmodi,quae in exequijs & alijs ossi-cijs diuinis offeruntur proprijs ministris, consuetudo quantumuis longaeua possit necessitatem im- Onere, etenim receptum est per actus omnino li-eros, qui merae facultatis appellantur,absque contradictione consuetudinem vel praescriptionem , introduci non posse, ut probat tex.in eap. Abba- se a 3Mey ad hoc autem,de verbor.Agnis. I. I.f. d nique Mareelius Isin meo arss. de aqua pluura docet Bart. in I. eum de in rem Oersos . de Uurii, laee post alios Rip in e. eum Ecelesta a num. 3. de
AEausa posses ct in I. quominus 13a. F. de stamin.
Cou.in reg. possessor p.a. s. s. num. 6. Menoch. de a litnca Io o. a n. 3. Qua ratione qui diu eleemosynam prεstiterunt aliquibus personis nunquam cogi poterunt,& qui diu obtinuerunt nunqua alios prO-hibebunt, ut resoluunt Dee. consa I 3 .nu.a. ROland.
ςυ. rq .n. I. Personat .rn trae. de adipis.posse n. Ioa. seqqmouent dissicultate Innoc.& alii in praesenti, fatentur idem Innoc. & Labaret. consuetudinem hanc nullo tempore necessitatem imponere, aiuntque in hoc tex. singulos nolentes cosuetas oblationes dare cogi non posse, eos tamen qui voluerint Consuetudinem euertere persuadendo alijs ne id faciant, per Episcopos compelli, quae intelligentia confunditur ex illis verbis tex. ibi, praecipimus obseruari, & optime refutatur per Abb. hie,' in L p. suam infhoe tit. & Soeein. in tras. de oblation. Ab. 3. q. 6. varijs modis respondent, inter quos receptum est exactibus mers facultatis in fauorem Ecclesiae consuetudinem introduei posse arg. tex. in c. ex parte, de een AEa Anan.& Felin. n. q.in d cap. fuam,Curi. iun. in Isi eertis annis n. 13. C.de pactιs,
99. n. 3. qui alios plerosque citant . Verum fauor Ecclesiae efficere non potest, nisi aliud addatur, via et is merae facultatis ex tempore necessitatem im-Ponant, repugnat enim naturalis ratio ut quis ad id compellatur Inuitus, quod semper libere abs tuo animo se obligandi fecit. Obstat etiam quod iuxta hanc communem sententiam sequeretur idem esse dicendum in quacunque pia praestatione,quod DD. negant. Quare alijs duobus modis praecitati DP. intelligunt tex. an praesenti, & aliter Roman. co/f3 Φ.n. I.ct a. Paul. U. 363. lib. r. Dec. υθι supra, sed nemo dissi euitati fatis faeit. Ego igitur omisso intellectu, quem in Collectan. ad hunc tex. praestiti, qui iuxta supradicta vix sustineri potest, dicendum puto quod licet per actus merae facultatis non inducatur consuetudo,vel ali qua obligatio, id tamen proeedit si nihil aliud ap. pareat, unde necessitas dandi, aut animus se obligandi colligatur , quod si appareat quamuis prima facie actus secundum naturam suam saeuitatis vi- aleatur, nihilominus recte consuetudo, di obligatio
iudicabitur introducta, seis potius per diuturnum tempus censebitur ea praestatio, seu obligatio conis stituta, hoc enim casu magis ex praesumpta partium voluntate obligationem constitutam, quam consuetudine, seu praescriptione aequisitam verius existimo iuxta tex .in d I eum de in rem verse,cti.
si quis diuturno in prmeip. Vs fruitus vendis tur L. a. sic intelligenda de constituta seruituteis per scientiam, & patientiam diuturni temporis, C. seruit. O aqua, quicquid varijs in loeis ea de
re Doctores contendant. Constabit autem voluisses partes diuturna praestatione obligatione facere, si aut reciproca sit,qualis inter dominu , & vaia saltum, seu colonum diuturna praestatione contrahitur , ut praedictis locis D D. resoluunt, vel quan do ipsi praestanti hoc utile fuerit, aut necessaria alia dandi causa ; vel coniectura obligandi appareat . Cum autem oblationes, quae fiunt Saeeta tibus , non semper sint liberae facultatis , sed ali quando necessariae Iure naturae debitae ante ullam legem scriptam , vel decimas introductae iuxta illud Exodi a 3. Deuteron. Ib. Eecisas. 2 o. notatur in cap.omnis Ch sianus , de eonse erat. dιHinct. r. di quatuor necessitatis casus tradit D. Thom. ab omnibus receptus d. an. 3. Soccin. Ubi supra sSylvest. verbo deeima quas . a. Sol. de Iusit. Itb.y. quaH. 3. art. r. iuxta quae videtur in proposito populi consuetudo naturalem illam Obligationem certis diebus, & actibus determinare, vel saltem ita constituere, ut Sacerdotes ad corporalem residentiam , & illa ministeria spiritualia melius peragenda alliceantur, maioremque habeant iustentationem,ut aptiores ad illud munus reperiantur, & ne deficientibus decimis in egestatem deueniant, quae omnia essicaees sunt obligationis coniecturae, quod videtur sentire Sylvester Obi
Sussicit autem ad huiusmodi consuetudinem inducendam decennium , tum quia consuetudine Spraeter Ius etiam in foro Canonico decem annis praescribuntur ex doctrina elog. i. in capit. vltimo de consuetud. in sexto, resoluit Abbas rn cap. Ult.
num. G. de consuetud. Felin. in eapsatuimus num. I. de maiorit. ct obedien .Roeh.de consuetudfect. 3.num. a X. Αym. de antiquit. par. ρ. princip. num. 7. Duen. reg. r39. tum etiam quia consuetudo haec
contra laicos inducitur, quo casu secundum Iu SCiuile siue contra , siue praeter Ius decem anni iussiciunt, communis ex Ias. iv l. de quibus, num. 41.β. ad legibus Aym. υbι supra num. 9. & ita in terminis huius consuetudinis circa oblati nes resoluunt Abbas in dicto eap.suam, Felin. in
prUenti, in Me, & a reliquis probari assirmat Roch. Ubi supra num. 3. CAP. IACOB VS. XLIV. num. 3. prope
Ibid. post num. 3. Verum in hae materia quinque conclusionibus omnem dissicultatem dirimi posse censeo, quarum prima sit. Si vacanti benescio onus aliquod temporale sit impositum quod certa pars fructuum, aut pecuniae quantitas imi. O a pios
173쪽
16o Addit. ad Collectan. Doct. in Lib. U. Decretal.
pios usus reseruetur, vel ad sustentationem ministrorum nulla facta conuentione, id erit absquGvlla controuersia licitum,& ab omni mali suspitione alienum. Probatur conclusio quoties nihil temporale pro spiritualibus exigitur , nulla ue pactio
fit, aut concientio, nulla est simoniae labes, sed sic eo- tingit in proposito, igitur,&c. probatur etiam euidenter ex cap.vnic .LUD.υι Eccle sica benefle. Δ-cit cap. s propter, de rescript in 6. & omnes Q praeitati D D. hane conclusionem admittunt etiam nulla extante consuetudine, aut lege, di proculdubio est. Secunda conclusio. Si vaeati heneficio hoc temporale onus appositum non sit, sed a personis reeipiendis, instituendis , aut henedicendis exigatur nulla id constitutione, aut consuetudine permittente, siue illud in profanos, aut proprios, aut in
usus pios conuertatur, simonia merito iudicabitur. Probatur conclusio, quando temporalia ab eo exiguntur, eui spiritualia ministrantur, simonia ab Eeclesia iudicatur,quoniam talis exacti O preti j rationem habet, sed ubi nulla lex, aut consuetudo id termittit, manifesta fit exactio ab eo, qui recipiepiritualia, igitur simonia iudicabitur, maiorem
probat eap. quicquid, cum multisseqq. I. q. I. VbI Om. nis exactio damnatur, & gratiosa tantum oblatio permittitur, idem probant cap. nonsatis, c. eum in Ecelsa Me tiι.Minor patet,consequentia bona est, auctoritas vero expressa est in cap. ex multis, hoe eod.tit. ubi Summus Pont. Omnem exactionem prohibet etiamsi in usus pios fiat, quam citati DD. intelligunt ubi nulla lex, aut consuetudo viget, in idem facit cap. tua nos , hoc eod. tit. & hanc conclusionem omnes ibidem admittunt nemine contra-
Tertia conelusio. Si ex lege, aut consuetudinea recipiendis Canonicis,clericis instituendis, alijsve similibus aliquid in proprios, aut recipientium
usus exigatur, simoniae crimen incurritur, lexque, aut consuetudo nullius erit momenti. Probatur,
lex, aut consuetudo Iuri Diuino, aut rationi contraria, & quae manifestam praebet delinquendi oecasionem nullius est momenti cap.υu.de consuetud. cap. est.de prascript. cap. erit autem lex ε. disinct. Haec autem consuetudo , aut lex, quae aliquid temporale exigit sub ea forma, repugnat Iuri Diuino, quia simoniam permittit, repugnat rationi, quia manifestam continet cupiditatem, & auaritiam,&praebet occasionem delinquendi, quia sub legis, aut eo suetudinis praetextu poterut passim celari si moniaeae exactiones, & saltern negari non potest quin horu trium aliquod in his legibus, aut eosuetudini-hus reperiatur, igitur,&c. Probatur item conelusio auctoritate d.cap. cum in Ecclesia, ubi nec ratione legis , aut longaeuae consuetudinis licet aliquid reeipere temporale a personis Ecclesiasticis ponendis in sedem , aut instituendis, improbaturq; consuetudo quasi Iuri Diuino,& rationi contraria ;id ipsum facit Pontifex in eap.in tantum, hoc titulo
insne, ibi, prauam consuetudinem, tex. in praesenti, ibi, eonsuetudine non obstante ; hanc etiam conclus. omnes DD. admittunt citatis locis, & hodi
comprobata est in cone. Trid. Iess. a . de reformat.
e. Iq. quo loco damnantur constitutiones Episcopo. rum,& consuetudines, quibus aliquid a recipiendis Canonicis, seu instituendis Clericis exigitur in alios, quam in pios usus conuertendum.
Quarta conclusio. Si lex,aut consuetudo temporale aliquibus casibus recipi, aut praestari iubeat, iuste fiet si spiritualia libere eonferantur, nec ideo subtrahuntur,quod prius temporalia data non sint. Quod si ita exigatur pecunia, ut non aliter spiritualia ministrentur, quam ipsa prius persoluatur, illicita erat exactio, & irrationabilis lex, aut consuetudo si ita fieri patiatur. Probatur conclusio,Iicitum est percipere ab his temporalia,quibus spiritualia conferuntur ex pia lege, & laudabili consuetudine , sed cum lex, aut consuetudo aliquid inpios usus praestari iubet gratis tamen, & liberaliter prius concessis spiritualibus, pia est, & laudabilis . Igitur, &c. Maior probatur in cap. ad 'o
licam, hoc. tit. Minor patet,consequentia bene colis ligit. Probatur etiam hoc prius membruin conclusionis auctoritate D. Thomae a. a. q. IDO. art. 3. in
corpore, di ibi etiam consentiunt omnes D D. &aperte comprobatur ex Concit.Trident. Ubisupra. Posterior autem pars sic confirmatur; quoties per subtractionem spiritualium temporalia prius exiguntur, expressa est venditionis species , sed in his
casibus omnis exactio, quae venditionis speciem habet, interdicitur, nec lege, aut consuetudine deis fendjtur . Igitur,&e. Maiorem prohat tex. in d.cap. in tantum,veri eum vero, ibi, expressius exprimae
venditionis specie in , qui prius pretium , &c. faciutex. In cap. veniens, hoc eod. tiι. obseruat S. Thom. Ubisupra. Minorem vero probat tex. in cap. audi nimus, hoc tIt. aperte agens eo casu, quo spiritualia denegantur antequam praestentur temporali ,
probat etiam hoc posterius eonclusionis membrum S.Ihom. ubi supra, ct in M. dis. 1 3. q. F. quem om nes Theologi sequuntur, & Sol. tib. 9.de Iusit. q. 6.art. 1. N ad terminos huius conclusionis reducendum est decretum Concili j Tridentini Ubi supra , quod licet improbet absolute constitutiones,& co- suetudines, quibus aliquid exigitur in usus non pios, non propterea approbat omnes, quibus exigitur in usus pios , quin imo in ijs etiam iubet eui tari quicquid simoniae habent, vel habuerunt, atque ideo plane locum habet quando in usus pios debitis modis temporale recipitur, idque fiet si liberaliter concessis spiritualibus postea temporalia petantur iuxta doctrinam Sancti Thomae, & supra dictam conclusionem . Huic etiam conclusioni conuenit tex. in cap quam pio r. quas. a. ad emibi, accedat gratis,& vltra S. Thom. & alios Theologos Ubi supra, Sylvest. Uerbo monia. quais. s. Viger. de insilui. cap.1.A. 6.vers. q. Victor in retita. des monia num. 27. S testimon Ium Theologorum squi in hae materia constanter docent nunquam
licere per subtractionem spiritualium exigere etiam ad pios usus temporalia , quoniam licet exi ulla causa petantur, habet talis exactio venditionis speciem, oblatis tamen gratis,& libere spiritualibus doeent illi licitum esse secundum legem ,
aut consuetudinem temporalia petere ex causa iu-
satin eadem sententia est Card. in praesenti ad AO in
174쪽
ct in Leap.ad Aponori eam rei. a. ad med. hoc tit. &iuxta haec intelligendus est Dec. in cap. cum M. de constituι. 8e sub distinctione huius concl. utriusque partis argumenta dirimuntur, & communis sententia defenditur, quibus adde vix probandum esse , quod de cautione exigenda ait Card.dι I. loco,quoniam durum est, & scandalo plenum . Quinta conclusio. Constitutione S, & Consuetuis
dines, quibus aliquid temporale in usus non pios ante vel post spiritualia exigitur, vel etiam ad pios per spiritualium subtractionem extorquetur, ita demum sacris Canonibus improbantur si ab illis recipiantur temporalia, qui ex ossicio spiritual illud ministerium confirmandi, aut instituendi, vel
simile tenentur exhibere, quod si non teneanturino uti sustentationis stipendium antea peti, & In prOPrios usus poterunt couerti. Probatur conclusio ea ratione, quod non licet simoniacam receptionem iudicare ni si eo casu, quo non apparet honesta recipiendi causa, ut per se patet; sed tunc demum non apparet causa iusta quando ab illis exactio fit, qui ex ossicio tenetur, siquidem cu aliunde habeant sustentationis stipendium, nempe ex fructibus bene fie ij, vel salario ossicij, si pro actibus particularibus pecuniam exisant non ad sustentationem, sed quasi
pretium, vel saltem ex avaritia videntur exigere . Ergo , &e. quod ipsum euincunt omnia Iura praecitata, quibus eosuetudines improbantur, agut enim
de Episcopis , Archidiaeonis , & alijs Praelatis ad quos confirmatio, institutio, reeeptio, & alia huiusmodi pertinent, ut ex illis videre licet, & sic etiam loquitur Concit. Trid. Ubisupra. Ex quibus illud lieet colligere, quod ut in ijs institutionibus , confirmationibus beneficiorum, &Canonicorum receptionibus aliquid temporale iuste recipiatur a personis, tria simul requiruntur, Primum ut constitutione , aut consuetudine id receptum sit: secundum ut in pios usus conuertatur: tertium ut non exigatur prius per subtractione mi, aut moram spiritualium, quae tria ex praepositis conclusionibus,praesertim ex ultima colliguntur, ut per S. Thoma, de omnes Theologos, atque etiam nolitos Canonistas si recte expendamu S.CAP. SI QUI S. XLVIII. numί. in prine. ibi,
Ad Lib. V. Tit. VI. de Iudaeis, &c.
IN rub. num. 2. ibi, per totum, Farinae fragm.
Ibi d. eod.num. An med. ibi, nu.r . ubi dieit glos Iam in praesenti non esse veram, Menoch. remed. 9. s. recup. num. 388. ubi propterea dieit Iudaeos hv.
CAP. SICUT IUDAEI. IX. num. . lin. 8. ibi, ostendunt, ultra illos vide Cardin. Tusch.lit. I.-bo
Ad Lib. V. Tit. XI. de Infantibus
s. 1. de hospitaLO infantib.expositis nu. r.Sanctaret. variarum resoL q. M. Ego ipse de vicio, ct pote H. Misopi p.I. oug. I l. num. Iso. CAP. SI A PATRE. VNI C. num. a. in e . Et Iudi eis arbitrio sunt puniendi , Menoe h. ae ais.casu 396. num. 1. Aloys. Ricc. in praxi aurea resoLa8. Ego ipse de incio, di potes. Episcopi par.3. aueg.
3 r. num. Ι . & me citato Sanctaret. υari. resolui. q. I. num I. ubi num. I. cum Αloys. Rice. in praxi aurea resol. 13. nu. a. resoluit poenam latam contra parentes exponentes filios comprehendere etiam eosdem quando exponunt filios spurios . Ibid.num. 3.3nsne.Sanctaret. d. q. I. num. a. Ibi d. num. 7.1nsine ibi, afferentia,quod etiam do. eent Surd. de alimentis tit. 6. quast. IX. num. I9. Azor.innitui.morat. par. a. lib. r. cap. ad. quas. 3. Ego ipse d. oug. II. num. III. Se me citato Sanctaret. d. quas . s. num s. Stephan. Gratian. d. cap. 267.
IN rub. in ne. Vincent. Filii ue. tom. a. tract. 28. CAP. SICUT DIGNUM. VI. num. 6. ins
ne. An, & quando irregularitas contrahatur ab eo, qui ebrius existens aliquem Occidit, aut mutilat. vide Cou.in Clem floriosus in princip. 8.I. num.I. Nau .in man. cap.27 .n. 23O. Soar .de censer. disp. 6.ses. I. n. Ia.Sayr. eod. tradi. Iib.6.cap. ἔγ.nu.3 . Auit. eod. tradi.p. 7. b. de homicidio directe voluntse i. idub. II. vers. secunda conetasio. Ibid. n. 7. 1 ine. Et an,& quando dormiens irregularitatem contrahat homicidium patrando videSayr. d. lib. 6. e. II. nu.36. e q. Auli. eod.trarii.p. 7. νώθ.de homicid.casuari di p.6 jecit. I. dub. I . Farin.
CAP. EX LITTERIS. XV. n. a. ibi, vers quin
175쪽
1 6 1 Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. U. Decretal.
CAP. SIGNIFICASTI . XVI. num a. ibi , vers. simili modo, Maiol. de irregularit. lib. 3. cap. S. g. 3. num. II. verse. praeterea si parum d Iigenter , ubi dicit quod isto case incurritur irregularitas si equitanS parum diligenter equi habenas custodiat, ut pote vel quia illas contractas, vel inutiles ad cohibendum, & e Maenatum equum habeat, secussi adhibita debita diligentia,debitisque habenis equo adhibitis inconsiderate , & imprudenter aliquis equistaenum fregerit, & ob id furens equus aliquem interfecerit , Cou. in Clem.s furioses, par. 2. g. .
num. 6. vers posterior, Sayr. de censuris, Iib. 7. e. 6.num. I. 9 num. 21. ubi loquitur de fratre Franci scano, qui equitando casiti inopinato puerum occidit, Αuila eod. tract. par . 7. di p. 6. se I. l.dub. r. Ibid. nu. ψ. ibi, ut per Felin. hic nu. a. Roman. eonsi. 39 I. in e , ct conss. 76. num. 3. Guid. Pa.
CAP. SIGNIFICASTI . XVIII. num. IO. ibi, num. a ρ. Nicol. Garc. de benefici par. 7. cap. II. sub num. I. Farin. fragment. crimin. par. a. tit. I,
verbo abortus, Autl. de censur. par. 7. disp.6sedi. 3.dub. 3. Farinorum. eriminat. par. a. sit. I, nu. 33. ubi num. σ39. resoluit irregularitatem multo magis incurri ab eo, qui abortui causam dat percutiendo mulierem praegnantem. Ibid. num. M. in e , Farin. d. lit. I, num. I. Ibid. num. 6. in sine, Nau.In man. cap. 27m .r33. di num. aai. Cou. in Cum furiosus, par. r. in1niti onum. 3. Farin. in praxi crimin. q. Iaa. n. I 3 9. cum seqq. ct fragm. crιmin. par. a. tit. I, nu. I. ubi num. M a. cum glos in prasenti docet quod irregularitas licet iucurratur ab eo, qui abortui causam dat hoe tamen intelligitur si faetus erat animatus, secus si non dum animatus , ubi inter alios citat Aui
aduertentem Constit. Sixti V. volentem illo case irregularitatem intrare etiam quod scelus non sit animatus, esse correctam, & ad viam Iuris reducta:u a Greg. XIV.CΑΡ. IO ANNEM. XXIII. num. a. ibi, n. rg. Farin. fragment. crimin. par. 2.lit. I, num.s Oy. Ibid. num. 3. in . ibi, num. 32. Ideoque irregularitas non incurritur ex homicidio sequuto ex eo, quod quis rei licitae operam dabat, si is omnem adhibuit diligentiam ne homicidium sequatur, alias secus, ut per Nau. in man. cap. 27. num. 29y. SVr. d. lib. I. c. s. a num. I. SOar. t m. 1. de censur. di.
Ad Lib. V. Tit. XVI. de Adulte-
CAP. SI SEDUXERIT. I. nu. r. prope .
ibi, eam dotare . Quia tamen in hoc mire variant DD. securius duxi in hac re tenendam esse sententia, qua olim amplexa est Rota in Taurinen.
Matrimonν, et . Ianu. I so. Coram D. Penia, quae
sic ait. Quantum ad primam partem dubii domini
consormiter censiterunt Boninum praecise, & absolute non esse cogendum ad Alasinam ducendam iuxta c. a. de adulter. ubi praeceptum de ducenda, & dotanda Virgine deflorata non ponitur copulatiue , ut in e. i. sed distinctive, tametsi veteres Canonime , Innoc. Host. Butr. ZabareI. & plerique alis in d. cap. I. de adulter. tenuerint defloratorem etiam inuitum Iudicis auctoritate cogendum ad Matrimonium contrahendum , speciale ibi esse dicentes ratione delicti, ut quis inuitus nuptias inire cogatur. Nihilominus contrariam sententiam esse receptam testatur Gom. ad i. So. Tauri, num. S. vers. Ped bis non ob nanti. bus , Clu. in s. suprum, num. I. vers sed quar o quasi poena, sensit Panor. in d. e. I. de adulteri Cou. Ioan. Gulier. S. Antonin. & ali1 paulo ante relati pertex. in c. a. de adulter. per quem temperatur dispositio e. I. iubentis virginem defloratam & ducenda,& dotandam simul, nam ex duobus illis Capitulis minui iniunctis domini censuerunt hanc deduci sententiam menti Legislatarum consormem, ut qui Virgine deflorauit cum ea praecise Matrimonium contrahere non compellatur , sed causiatiue, Anch. in eap. r. de
adulter. not. 2. num. 3. ct q. s. S. Antonin. par. a. tit. 2. cap. 6. s. I. vers. hodie autem, Ruin. U. IX9.uum. 8. Iib. a. Ioan . Gutier. canon. quasi lib. r.
cap. 37. num. G. Nec obstat si dicatur, quod e r.de adulter. est desumptum ex veteri testamento Exodie. 21. Vbi recensentur praecepta iudicialia, quod cum fuerit relatum in Ius Canonicum per potestatem habentem debet praecise seruari, S. Thom. Par. a. q. Io . art. s. Sylvest. in sum. Verbo Luxuria, q. s. Paris. cons. 63. num. Io 6. lib. o. ImOl. ine. eum tanto , num. 7-9 I. de consuetud. quoniam dixerunt
domini quod idem legislator, qui in corp- Iuris Canonici reduxit, & vivificauit, illud praeceptum ex veteri testamento , quod aliis erat mortuum,statim sub eod. tit. de adulter.e. a . appositit aliam dispositionem disiuncte in qua censetur voluisse praeceptum , e. I. obseruandum cum illa qualitate , de qua in c. a.
Haec in illa decis CAP. INTELLEXIM VS. VI . num in sue, ibi, num. 3 s. eum seqq. nouissime Hieron. Buccaron. de disserent. inter iudicia eluitia, ct eri-
Ibid. num. s. in med. ibi, num. 3 . quibus adde Anton. Scap. in tract. de iure non scripto, lib. t. ti . de personis, ct rebus Ecclesia , cap. so. Baiard. ad
CDr. s. adulterium , num. IS. Farin. in praxi eri- min. f. I P. n. ro . Hieron. Buccar. d. diser. IIbid. num 3.i ne, nouissime Hieron. Buccaron. d. disser. I a. nu. I.
176쪽
De Raptoribus, &e. Tit. XUII. I 6s
Ad Lib. V. Tit. XVII. de Raptoribus, &c.
num. I. insne. Furearum erectio est actus Iu .risdictionalis de mero imperio, Mascard. de probationib. ne 9 6. num. Io. Auenda n. de exequendis mand. p. a. c. ar. n. 3. qui post Fabr. in s. retinendanum. 23. Insiit. de interdictis, dicit quod furca erecta ab extraneo Iudice potest armata manu demoliri.Meru enim de mixtum imperiit nemo exercet in Regno absque expressa Ae speciali concession G, Afflict. in praelud. eonfiit. q. 6. num. . O decis Iaa. Franch. decis in b.n.3. Tapi. ad I ff. de constitui. Principi. I. v. a. N.3. An autem simpliciter iurisdictione eoncessa illud veniat y quaestio est dubia , , in qua licet negativam partem tueantur Afflict. in
Ad Lib. V. Tit. XIX. de V seris.
CAP. SAL VB RITE R. XVI. post n. ra.
De materia huius tex. adest decisio Rotae intainon a Tiburtina dotis q. Icinyi 623. coram D. Nauarro, cuius particulam multa utilia pro supradictorum intellectu continentia hic referre operaeis
pretium duxi, & sequitur. Secundo quia fructus pereepti tempore Matrimoni j, & dilatae solutionis dotis iuste in stipulationem fuerunt deducti, DD. magis communiter in cap. salubriter, Cou. lib. 3.
Tertio quia ij fructus iure percipi possunt ex
causa donationis ex dote, ubi socer tradens genero pignus ob dilatam solutionem dotis donare praesu- mitur fructus pignoris ad alendam filiam,quia sicut donauit quantitatem dotalem, sic de potuit fructus dare non computandOS in sortem, Medin .de eontra. Elib. q. de usuris s. ad capsalubriter, quem refert Cou . Ubi supra,vers. caterum, Barthol. de Medi nata. n sum. g. aa. Mercad. in opusculo de Uuris, meus collega ouetensis non minus pietate quam doctri
na clarus Nau. in man. c. I . n. a O3. Felic Ian. de cen in
. Bb. s. n. Io. 9 ao. quia donatione constitui potest annuus redditus,facit LUD.C.de rerum permut. Roman. cons 3 oz. n. r. praecipue quia nullum mutuum verum, vel palliatum potest hic considerari. Quarto, Si ultimo haec eonuent Io iustifieatur ratione statuti, vel municipalis legis, ut insatuω bis I 37. IV. r. Ac obseruantia Regni Aragonum ex Sesse υθ upra num. rg. de foro Regni Valentiae, vetestatur Hieron. Leo in d. deris. Valentina sa. quae statuta valida, di iusta, & frequenti calculo recepta testatur meus ouetensis Nauar. Roch. de Cur te ιπς.vis. q. I.n. I9. de consuet. Afflict. decis a I . Caepol. conflauorum ciuitium 3. Ricci . lib. a. reeeptarum sentent.very. consuetudo, seu statutum, Se Gemin. intit. de Uuris ad I. curabit C. de action. empti n. y I. in sortioribus terminis tenet praedictos, fructu S vere retineri a creditore ultra sorte propter irregularem moram in cuius odium potuit statutum hoc disponere, sed ne nostrum egrediamur limitem tenet Nau. in caps feneraueris I . q. 3. 1n 2I.nonnum. 6 . hanc opinionem expressis iis verbis ;&per hanc eandem rationem possune defendi statuta terrarum, quibus cauetur, ut qui d item promittit. de haeredes eius quousque illam soluant, marituS, qui recipit eam , & haeredes eius, quousque illam restituane uxori viduae, aut separatae , certum quid ex centum singulis annis soluant,quia, sicut di.ctum est, non iubene illud solui , ut usuram mutui veri, vel palliati, sed ut quoddam debitum certum subrogatum loco debiti incerti, quod pro conseruatione dotis tacite promisit, qui eam dedit, de etiam tacite repromisit eandem accipiens. An vero eadem militet ratio secundo tempor post mortem uxoris cum cessent onera Matrimonij maior est dubitandi occasio, quae respieiunt pers nam mulieris tantum, ut fuit dictum in Bononien. dotis eoram Card. Pamphil. . Iunν 3397. dc in e dem causa coram Card. Lancellorto a . May I6OΟ.ct in Nepe a laudi io. Martis 26I . eor a D. meo Caualerio, de late prosequitur Modern . discept. δε- re .c. 27.tib. I. cessare etiam videtur ratio a DD. considerata quod fructus debeantur respestu oneris matrimoni j licet in se pugnent interpretes in I. I. O rub. st .soluto matrim. de Rota tenuit etiam per existentiam filiorum durare onera matrimoni j dein
functa uxore, ut in Senogalien .dotis coram bona me moμ. Card. Pamphitis, Modern. de obtigat. Cameracdeeis Io n. 6. ct in d. Romana dotis coram Littata νCard. Tu sch. verbo dos conel. 7 i. n I IX. dc fuit dictum in Romana dotis coram Reuerendis. D. meo Deeano,& confirmata coram D. meo Piro uano. Tamen certo certius est praemissam coclusionem negativa non procedere qua do vir non poterat agere ad dote propter dilationem conuenta, ut in terminis legati, quod nec utiq; fauorabiliter interpre
m Rom.seu Comen legati py a . April.praterin eo-ra D. meo Caualerio, quia tali calu si no sustinetur ista exactio fructuum ratione oneris Matri reonii poli mortem uxoris , saltem sustinebitur vel virtute iuramenti, de obligationis Cameralis ex d. evdebetiores, de ex infra relatis , vel ex promissono
facta conuentione I. 7. s. ait prator cum concord.
ff. de pactis , I. t. νit. II. lib. l .frι suae, vel ex aequitare , quia nihil imputari potest viro si dotemno exegit stante dilatione coueata,vt in pucto fuit, dictum
177쪽
1 64 Addit. ad Collectan. Doct. in Lib. U. Decretal.
dictum in Bononien. peeuniaria , I 6. Iuni= Ida . coram Reuerendissimo D. Patriarcha, & conducunt maxime deducta an Romana dotιI, 9. DecembrιI, 16 I9. coram D. meo Remboldo,& in terminis quam do fructus fuerint deducti in couentione inter parteSquod debeantur etiam soluto matrimonio firmauit Rot. in Romana fructuum dotis coram bona mem. Penur, I a. Iuni I6o6. &ita tenet Modem. di ept. forens declarando, di ept. ag. in addit. eod 1b.I.
DI. O S. Haec in dicta Tyburtina dotis.
Ad Lib. V. Tit. X X VII. de Clerico excommunicato, &c. CAP. LATORES. IV. n.a. in ne. Vnde
pro uenit versiculus ille,ob populu mutili crimen pertransit inultum, refert Fusc. de Vistat. Db. a.
C A P. IL L V D. V. post nu. I. In tex. ibi diuina si fecit, cte. Notatur ad hoc quod irrcgularitatis poenam praescriptam contra ClcricoS maioribus , vel minoribus ordinibus insignitos, qui excommunicati, vel suspensi Diuina celebrauerint,incurrunt etiam illi, qui auctores sunt, ut alios se praesentibus Diuina faciant, notant glos verbo celebrare in Com. a. de priuileg. recepta secundum omnes ibi,
sum. lib. I . cap. 7. g. 3. iuncta lit. T, Salaed. ad Bernata. in pra I. cap. 33. lit. A, in princ. quicquid dicat Soar. tom. F. disp. II. serit. 3. num. F. Odisp. 3 . fct. s. num. Io. Ibid. nu. 3. in principi ibi, ad hoc, quod fama plene probat excommunicationem prolatam, S producit plenam notitiam, ut ligatus abstinere tene tur,& ab alijs evitetur, idem probat tex. in cap. cum de erea 31. υerffecunda quantoni, de sentent. excom. traduigus verbo in hoc, Abb. num. s. Se ali; in praesenti, Felin. nu. a. in cap. cum contingat, de refcst. Duen. reg. 399.6mit. ist. Villadieg. de irregui.
c. a. Cou. qui aliOS refert ιn cap. alma mater, par. r. s. 1. num. q. nam cum notitia censiirarum non sit
necessaria nisi ad tollendam excusationem ignorantiae, quae alias ab obseruantia censiirat potest excusare iuxta reg. ignorantia in 6. de notitia per famam sufficiat ad praedictam excusationem tollendam, nece Gsario dicendum est interueniente praedicta notitia statim dari obligationem abstinendi a communione, prout colligitur ex hoc tex.
CΑΡ. SI CELEBRΑΤ. X. post num. 3. Ego tamen breuiter dicendnm puto huiusmodi electionem , si de iscto sat de excommunicato minor excommunicatione mero Iure valida esse,ut resoluunt multi ex hoc tex. in vers si tamen , ibi electio est irritanda, quasi donec per sententiam irritetur,vale at, ita Felin. in cap. dilecta num. au . de exceptιon. Richard. & alij, quos relari, & sequitur Soar. tom. I. disp. a . seci. a. 4 num. I. Tolet. ob. I. cap. II. num. U. Verum contrariam sententiam , quod ipsis
iure non valeat, tencnt Hos . cuius sententiam magis communiter receptam testatur, & sequitur CO su cap. alma maIer, par. I .m 8. num. 3. 'Plin. cenIuras rab. 3. c. o. s. a. Vi ld. in candelabro aureo, ιιι. ae eAcommunIcat. num. M. qui mouentur ex ratione, quam tex. reddit, quae videtur conclud
re non solum illicitam, & irritandam, sed pro iure inualidam esse electionem hiui nodi,siquiaem ad ea
suscipiunda eligitur a quorum susceptione priuarus . est. Ad verba autem tex. ibi, irritanda , respondent secundum rubiectam materiam esse explicanda, irrita esse dcclaramus, ut in multis alijs locis glossatores explicarunt, διυ. ωι. in eap. ctsi Cbrisus, de iureiur. cum suntlibus . Scd priori sententiae adhaerendum exaltinio,quod scilicet electio mero iure valeat, tum ex vcrbiS huius tex. quae non possunt sine violatione aliter intelligi; tum quia ex natione manifeste comprobatur, vel enim huiusmodi electio est nulla ipso iure , vel speciali Iuris Pontificia constitutioni, vel ratione subiectae materiae, & ex defectu alicui causae essentialis, Iuris Pontificii auctoritas necessario non concludit si aduertas electum ad beneficia non directe eligi ad Sacramenta suscipienda, sed p tius ad ea conterenda subditis, atque ita licet esse quando contingat necessarium esse lisscipere, ut alijs conscrat, hoc tamen non cst quod directe, & pri cipaliter agitur, & perconsequens stando in mero Iuris rigore illud,quod minus principale,est attendi non debuit, nec sulficiebat ad actum annullandum ex reg. I. I. ibi, prima enim ratio Τ. de auctorat. tui. cum inultis similibus, quae adducit Mantic. paralip. dialogo Ex quibus atque etiam ex ratione,quod lex Canonica solum irritandam decernat, & poenae extundendae non sint reg. in panis, tib. 5. cum vulga' ribus , merito sequitur veriorem esse in rigore prima
Vtrum autem supradicta huius tex. decisio proce dat in beneficijs simplicibus, vel alijs, quae nullo mo do in suo munere requirunt alicuius Sacramenti s sceptionem, ut scilicet si ad ea eligatur minori exco municatione ligatus,electio debeat irritari Partem affirmativam tuetur Soar. d. fe i. a. num. 2 . Ose ea ratione, quia decisio huius tex. generalis est , ideoque generaliter intelligenda iuxta reg. I. I. ibi, praetor enim simpliciter est ,st'. de adulterib. Cum similibus . Verum contraria sententia negativa te nenda videtur: ratio enim , qua tex. nititur ibi, cum ad susceptionem eorum cligatur, &c. minime con uenit his beneficijs simplicibus, quorum institutio non ordinatur ad Sacramenta suscipienda, neque etiam conserenda; sed solum ad diuinas laudes Deo recitandas , ideoque simplicia dicuntur , nequo requirunt quod quis ad Sacerdotium promoueatur ,
ut argumento tex. ι n cap. υἱι. de praebendis Cum
similibus,explicat Rebuis in praxι benes par. I. ni. DeuIare henescium quotuplex, nu. Pa. Petr. Greg. θntagm. Iuris , IIb. 17. c. I 3. d num. 6. & perconsequens dictum huius tex. pcr eius rationem debet restringi iuxta celebrem rcg tex. In I. cum pater, g.
dulci mii, f. de legat. a. cum similibus, de quibus
178쪽
De clerico excommunicato, dcc. Τit. XVII. I 6s
Lib. .eap. a princ. 8e omnino refert innumeros Molin. de primog. lιb.I. c. . n. 9. quod praecipue in proposito admittendum est eum materia poenalisse & odiosa, scilicet de irritandae lectione , & per- consequens restringenda iuxta reX. odia , edi, in poenis lib.6. Nec obstat quod Soar. considerat, scilicet omnia benefieta etiam simplieta ex intentione Ecclesiae ad hune finem ordinari ut diuina Sacramenta beneficiarius suscipiat,& celebret: negamus enim cum ex dictis constet institutionem simplietum beneficiorum solum dirigi ad reeitationem diuinarum laudum, facilius autem ex eadem rati ne consequitur eam decisionem ad electionem officii secularis trahi non posse cum illis ea ratio longe minus conueniat, atque ita in illis nobiscum libenter consentit Soar. d. loco n. r4. Vtrum denique si minori excommunicatione ligatus ad beneficium ecclesiasticum ignoranter eligatur debeat electio irritari I Partem affirmatiuam tuetur Nos verbo scienter, bie, quam sequuntur DD. communiter in praesenti, ut testatur& sequitur Cou. num. 3. vluald. 9. Vgolin. a. Soar. ex num. I .dictis locis, qui eo mouentur fundamento, quia in ijs, quae respiciunt ipsius excommunicati
commodum, nihil refert an actus fiat scienter, arta, ignoranter iuxta doctrinam Innoe.1n cap. eum diu Aus, de consuetud. iunctis iis,quae circa Extrauag. ad euitanda notant DD. facit reg tex. In I. Uns
mantia 7. F. de Iuris O facti ignor. dum probat
ignorantiam acquirere volentibus non prodesse, &Perconsequens eum valere electionem intersit ex communicati volentis aequirere beneficium, ad quod electus est, merito quod ipse , vel electores excommunicatione ignorauerint, prodesse non debet quo magis valeat electio. Confirmatur deinde quia ratio, quam tex. reddit, videtur ponere defectum in persona ipsius electi, quem habilem redde re non potest sola ignorantia, ac subinde cum ratio generalis sit, per eam ampliari debet decisio etiam ad ignorantes iuxta reg.l regula s. . ibi constituistionis initiu generale est, Τ. de Iurιs,ctfacti ignor. cum alijs, quae late exornant Mantica, Alvarad. &Molin. Iupra citatis locis. Verum contraria sententia, quod electio igno. xanter facta de ligato minori excommunicatione valeat, tenet Raymund. glossator antiquus, quem refert,& sequitur Sylvest verbo excommunicatio o. num. q. & plures , quos etiam sequitur Hendiq in sum. lib. II. cap. 3. I. 3. iuneta lit. V. eq. Mouentur primo ex auctoritate huius text. in eodem mersie. si tamen , ibi, scienter, & pereonsequens ad ignorantes trahi non debet, iuxta reg. tex. in cap. poena, de Poenit. dis. r. cum similibus . Secundo confirmatur ex dictis, resoluimus enim rationem , qua utitur Pontifex in prasenti in dict. vers. perie, non concludere, nec ponere desectum in causa aliqua esse atiali, qui sufficeret ad electionem inualidandam , & perconsequens cum sit lex uoua . N poenam imponat, succedit reg. quai Iure cur svulgaribus, quae docent ex identitate rationis in poenalibu , vel exorbitantibus non fieri extensione de casu ad casum. Neque hac secunda opinio se retcnta obstant quae pro communi adduximus si aduertas aliud esse quaerere an quando actus nullus es propter Iuris impedimentum , vel personae inhabilitatem valeat actus ab ignorante gestus, eoque ea su est verissimum ignorantiam non prodesse, quia habilem non facit eum , qui ex Iuris impedimento inhabilis est,& procedit praedicta doctrina Innoc Ind. cap. cum dilectus num.1. de consuetus. quam singularissimam dicit Felin. in cap. B dul-phus , num. 43. pos med. de rescript. de propterea collationem beneficis factam excomunicato ignoranter inualidam esse merito resoluit glos penuit. ad med. in eap. taponorica , . hoc tit. recepta per omnes ibi, ut testatur Cou. in eap. alma p. I. s. 7.num. 3. aliud vero est quaerere an poenae per legem impositae scienter facientibus extendi debeant ad ignorantes in quo casu certum est ad ignorantes probabiliter non extendi, neque etiam secundum magis receptam sentetiam ad ignorantes e lasse, ut resoluit No verbo, putabat per tex. ibi in I. r. sinquis j ne vii Aat ei, cum multis aliis , de quibus
Tiraq. de poenis temper. causa I . num. I. & fatetur D. Barbos in prata .l.si mora num. 9.j solutomatrimo
Ibid. num. 4. in stae. Nam ultra illam genera- Iem rationem quod hoc casu irregularitas Iure expressa non fit, ut est necessarium iuxta reg. tex. in cap.is, qui, Ig. in princ.de sentent. excom .lib. 6. ostenditur etficaci ratione, quia verum est eos solos hane irregularitatem contrahere, qui gesserint actum ordinis, a cuius exercitio per censuram prohibiti sunt, ut deducitur ex c.s quis Disco's 7. I t. q.3. O e. r.de re iudic.IG. 6. 9 μ e. is cui a o. ibi, in suo
officio, de sentent.excom. Od.tib. Nau. νn man. c. 17. n. a .Cou.in cap. alma mater p. a. g. 2. num. 3. late Ugolin .decensur.tab. I. e. I .F. I. constat autem per minorem excommunicationem non prohiberi exercitium alicuius ordinis, sed solum parti ei pationem passiuam Sacramentorum, ut infra notabitur, ergo recte deeidit Pontifex sic celebrantes irregulares non esse . Neque obstat quod minori excommunicatione ligatus celebrando grauiter peccat, ut fatetur Pontifex in prasenti; respondetur em pecca re quatenus celebrando passive participat,qus par. tiei patio ei non competie ratione sui ordinis , sed potius communis est tam Clericis quam laicis, constat autem ad hanc irregularitatem contrahendam necessarium esse ut fiat actus aliquis elerico ratione sui ordinis competens , non ita si fiant actus, quos etiam laici facere consueuerunt, quare meri isto hanc rationem ad hunc tex. post Abb. Henrie. &alios communiter ibi, explicarunt Cou. d.A. g. n. I.
O in Clem furiosus p. r. vers quinto, Ugolis. de
iuncta lit. M. quibus adde Sal Zed .m praes. Berna die. 33 .lit.D. Soar .de censu .disp. a iect. a. num. 3. Rationem vero disserentiae inter hunc ea sum, de illum de quo in d.cap.is cui, de eo, cui est interdictus ingressus Ecclesiae,vide per Cou.d. verfquinto. Ibi d. num. 6. ibi, Merbo excommunicatio ψ. n. r. Archi d. in cap. vir cum propria 33. quaesi. . a quo non dissentit, immonte moriae tenendum mo-- net Cou. d. s. S. num. a. vers sedet di Adrian. decla
179쪽
166 Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. U. DecretaL l
Clauib. ρ: 3. ex auctoritate huius tex. dum simpliciter inquit peccare conserendo , quod magis proprie adaptatur peccato mortali, accipiendo verbum peccat a principaliori significatione , iuxta reg. cap. pen.
tatis pressus cogi se eidem adhaerere concludit Soaritom. . HO. a . feei.a. num. 7. 9 9. ad litteram h ius tex. reseondentes procedere in eo , qui non solii consere, sed consercndo simul se stipiendo participat , ideoque peccare , Vt hic tex. habet, non quatenus confert alijs, sed quatenus ipse sibi istipit, atq;
intelligunt vers peccat autem, consionare principio textus, ubi de celebrante agitur. Ibiae eod. num. 6. in ne, expendentes etiam illa rationem, quia licet excommunicati minori excommunicatione nullum legis praeceptum directe offendant , ac subinde non peccent mortaliter, non tamestruant debitum rationis modum a lege intentum ;std potius immerenter agunt ea tractando , & alijs confierendo, quae lex prohibet ab ipsis se stipi, quam
irreuerentiam sussicere ad culpam venialem notant ex doctrina S. Thopnae, par. 3. q. 6 . an. s. rccepta ex multis de quibus Henriq. lib. r.cap. 29.f. a. I. Ibid. num. r. influe, Cou. rn cap. alma mater,pa . I. in initιo,num. . ct s. S. num. r. SOM. tom. 1.
disp. 2 . i. re seqq. & Cum hoc tex. Consonanteap. pen desentent. excom. cap. a. ibi, tantum a Sacramentorum participatione, de exception. Verum obstat tex. difficilis in cap. vlt. 3. q. s. dum de minori excommunicatione loquens inquit eam a fraterna
secietate separare , & deinde quia varijs in locis variae reperiuntur excommunicationes , quae aliqua ta-
tum priuant ecclesiastica communione, & perconsequens ad maiorem reduci non possunt, & tamen comunio,qua priuant, alia est longe diuersa a Sacramentorum participatione,c. I .in Me 3 .disf. ibi, a vestro collegio excommunicatus issicedat, e. Episcopi 6. ibi, communio illis usque ad tempus *nodi, II. q. 3. cusimilibus, de quibusNos verbo suspens in Ciam. eu.pientes,de poenis; quorum dissicultate pressus Vgolin.
de censur. tab 3. cap. I. multis contendit varias esse excommunicationis specieS, unam,quae priuat Sacramentorum participatione, aliam vero, quae priuat fraterna societate, vel aliqua alia ccclesiasticae communionis parte, & ita interpretatur teX. in d. c. vis. cum similibus, quae proxime retulimus , contra que tame instat irrefragabiliter tex. . e. a.cu similibus, in quibus per illam taxativam , tantum , explicant minorem excommunicationem sola priuare Sacramen torum participatione. Quare aduertendum est, quod licet negandum non sit dari posse tanquam possibiles varias minoris excommunicationis species , potuit tamen Ecclesia sub alio modo,& forma minorem excommunicationem instituere , illlique
hunc, vel illum essectum, vel plures hoc, vel illo casu tribuere secundum tamen praesentem Ecclesiae usum certum est unam tantum instituisse , illique unum solum effectum tribuish, scilicet quod a Sacramentorum separet perceptione, Ut constat ex d. c. a. 9 d. e. pen. cum similibus, quinimmo secundum antiquiorem Ecclesiae usiam unam tantum fiusse excommuni cationem minorem, unumque illius effectum probabilius est cum communi sententia, ut constat ex praecitatis. Neque obstant quae in contrarium adduximus , nam ad d. cap. est. 3. q. q. respondent Archid. Tu rec. Alexandrin. & alis communiter ibi, quod cum a in Sacramentorum participatione fideles inter se is
ternitatem, contrahant, ut Deum patrem Vocar possint, ut inquit tex. in cap. ad mensam TI. q. 3. qui per minorem excommunicationem ab hac Sacram
torum participatione separatur, recte etiam a se terna societate dicitur separatus, unde etiam intelliguntur plura Iura antiqua, ubi minor excommunicatio simpliciter excomunicatio dicitur c. de presb-terorum, II. f. ρ. ωρ. Deerdote, de consec. dis. I. cum iam hodie de sola maiori intelligi hoc nomen, di communicatio simpliciter prolatum decidat tex. in .pen. de sentent. exeommvn. Cuius rei ratio est, quia in primitiua Ecclesia ardentior erat Zelus Charitatis, quae postea paulatim caepit si igestere, ac sue binde primis illis temporibus grauissimum reput batur priuari sanctissimae Eucharistiae, & aliorum
Sacramentorum perceptione, ideoque hac Sacra Communione priuatus non immerito simplicitere. communicatus illis temporibus dicebatur,ut ex alijs
Ad alia respondetur poenas de quibus ibi proprie
censeras Ecclesiasticas non esse, neque ad excomm nicationem stricte qua censura est posse reduci; &quod attinet ad d. eap. Episcopi , quo praecipue est tur Holin. patet quia priuatio communionis reliquorum Episcoporum ibidem ad tempus certum praescribitur, scilicet usque ad tempus synodi, sicut in c. in Deo, s. q. q. sertur excommunicatio etiam ad tres dies , & in es praesenti F. q. T. ad unum, vel duos , quod longe abest a propriae censurae ratione , quae esse noscitur ut minime ad tempus praefinitum durare debeat, sed tantum donec durauerit Coni macia c. ex litteris , de eo tittit. Rursius de intri seca censerae ratione est quod priuet bono aliquo spirituali,qua tale est, iuxta principia in materia censuram, plane tam in d. e. Episcopi, dum illi priuantur aliorum Epistoporu communione, quam in d. cap. I. 3 . diis. dum veneratorem a collegio sito excomis municat, non priuantur isti bono aliquo spirituali; sed vel collegij, aut coepistoporum Communio circa negotia communia, qua ciuilis communio est, ut bene sensit NU. vlt.in d. c. a. quod vero ille tenviatur verbo, excommunicatus,non inconuenit, ponitur enim ibi in generali significatione, quatenus Ggnificat, δe idem importat ac excluses, seu exte
nientem ad *nodum iubet Ecclesiae communione sesse contentum, respondetur quod si prohibitio illa respectu aliarum Ecclesiarum censura est ecclesiastica magis reducitur ad interdictum quasi resipectu earum sit prohibitus, inductus censeatur; deinde verius es.sit cum gus est. ibi, cui similis vlt. in d. p. praesenti. poenam de qua ibi censuram non esse,neque bono spirituali priuare, neque Sacramentorum, & d, uinorum perceptione etiam in alijs Ecclesijs alumque impedire ne ille Epistopus, qui ad 0noduntia,
venire contempsit, ad negotia communia cum alijs
180쪽
De Excellabus Praelatorum . Tit. XXXI. 367
Episcopis admittatur , quod censurae non conuenit ex dictis . Quae omnia licet in rigore verissima existimem,non tamen inficior valde probabile esse secundum antiquum Ecclesiae usium distingui posse duplicem illam minoris excommunicationiS speciem , quam tradit Vmlin. aιcto loco , & ante eum Anan. inrub. num. . ct s. bulas xit. quamuis iam certum sit secundum praesentem Ecclesiae usum unum tantum esse minoris cxcommunicationis modum , qui conisistit in sola Sacramentorum perceptionis priuatione iuxta d. c. a. d.c.pen. ct rex. in praesenti.
'Ad Lib. V. Tit. XXXI. de Excessibus Praelatorum.
CAP. PERVENIT. I. num. 3. in e , Est
igitur in hoc tex. sancitum in grauibus, causis in quibus procederetur ad sententiam sit spensionis sore necessarium Capituli iudicium, idost consensus, ut explicant Felin. post alios in cap. irrefragabili sub num. 3. vers sed dic quod immo , de os reio Ordin. quamuis in leuibus sufficiat consilium,ut post Salged.
in prarii. crimis.canon. cap. 3. tradit Fr. Emman. eseit. Ad quod postea sorsan animaduertens Concit. Trid. ines.as. de reformat. e. 6. disposivit ut Capitulam initio cuiuslibet anni eligat ex Capitulo duos de quorum consilio, & assensu Episcopus, vel eius Vicarius tam in firmando processis, quam in caeteris omnibus actibus usque ad finem caulae inclusiue coratiotario tamen ipsius Episcopi, &in cius domo , aut consueto tribunali procedere teneantur, unum aututantum sit utriusque votum, possitque alter Epi scopo accedere hoc cum Episcopus extra visitationem processerit, de quo vide Franc. Leon. in thesauro fori
cit Trid. noue statutum est de adhibendis his duobus adiunctis, seruatur in Capitulis cxemptis, prout , in Sacra Congreg. Concilij & Rota decisum fuisse testatur Seraphin. de . 7 3. Aloy Ricc. rejol. 33.n. 6. O . Et habere locum tam in delictis grauibus , quam in leuibus, cum in omnibus necesse sit ut cum adiunctis procedat Episcopus, suit dictum in Rota in una Chartaginen. furikdictionis, 1 7. Nouembris Isss. coram Illustrissimo Seraphino, ut patet in eius deeis rorebi etiam quod possit procedere ex officio, refert Noys Ricc. d. resoL σ33. num. . Ubi num. s. ampliat ut procedat etiam in leuibus, in quibus non est opus tela iudiciaria, sed in his opus non esse adiunctis dicit Seraphin. decis. 7io. num. r. T . Quos quidem duos Canonicos a Capitulo initio anni eligendos, si quando pro formando libello, seu alijs actibus sine fraude tempore Diuinorum officiorii eos abesse contingat, priuandos non esse quotidianis distributionibus tanquam absentes propter Ecclesiae utilitatem ex officio sibi attributo resoluit Monet.
men praedicta Concilia Trid. dispositio ubi ageretur de crimine per totum Capitulum perpatratum, Ut nec quidem supersint duo innocui, qui possint adhiberi , hoc enim casti Episcopus procederet solus ex
his , quae censuit Rot. apud Seraphin. decis Io IO. n. I. ct M. prout nec obtineret illud decretum si procederetur contra aliquem Capitularem, qui accidentario esset subicctus libere, & absolute potestati Episcopi, idem Seraphin. deeis io 1 8. d num. a. Hinc etianon inepte me aduertisse censeo istos adiunctos omnino assumendos esse ex personis, quae vere sint de Capitulo, non inspecto an sint tales de Iure communi , quales stini soli Canonici, vel potius de Iure speciali, quales sent dignitates, vel cliam portionarij, seu heneficiati Ecclesiae, ut ex mente S. Congreg censuit Rota dees ro I. num. o. ct per tot.par. a. recent. Deinde aduerto concordias desuper in contrarium initas inter Episcopos, & Capitula non obstare , ipsam; sublatas esse per Concit. Trid δε .6. e. q. in illis verbis , concordijs, quae tantum suoS obligant auctores , quod sane est accipiendum , ut non intelligatur de Concordiss circa modum procedendi factis , &specifice confirmatis per Sedem Apost. prout saepetuit per S. Congreg. responsum, Seraphin. d. dec. 7s.
CAP. PORRO . VII. num. TI. ibi, nu. 9. de rescript. Tap. ad I. n. ff. de eonsit. Princip.
Ibid. num. I 3. in e , Issa vero quaestio an priuilegium Principis stricte, vel large sit interpretandum, Q let in praesenti a Doctoribus excitari, inter quos illa resolutio magis communiter tradi solet, quod priuilegium latissime debet interpretari, dum tangit Iura concedentis, stricte vero quatenus concernit te iij praeiuditium, ita Innoc. in cap. cum dilecti, de ' donation. Hos . Ioan . Andr. & Abb. not. I. rn pra
ibi, eones. I 3 a T. num. a. adde Corbul. de iure em- ρυι. causa I s. ob nou ΛΔιιonem canonu, q. .n. 1. Felician. de een . tom. a. lib. 3. c. υD. num. F. Uers sed an probatis, Cenci. eod. tra t. par. a. c. a. q. q. ars. 6. v num. 26. ubi num. a . cum Menoch. Co
bul. Cassan. &alijs hoc intelligit dummodo sint tres solutioncs distinctae , & separatae , & dc illis appareat
tres apochae, & dummodo dictae tres solutiones sint pro tribus annis proxime praeteritis, & immediate praecedentibus, secus si respiciant tres annos iam retro effluxos, & interpellate decursos. Intellige etiadummodo contineant solutiones pro tribus annis, nec sufficeret, quod continerent solutiones pro tri bus semestribus, Alex. eo H. io s. num. I. lib. 3.uem sequuntur Folutam sua pract. censuali in Uero qua quidem, uum. 73. ad em, Cenci. d. art. 6.