장음표시 사용
31쪽
Addit. ad Collectan. Doct. in Lib. L Decreta I.
sunt impedimento executioni, sed recurrendum esse ad legitimum superiorem iuxta Iuris RegulaS, Obseruant Ioan . Andr. Cardin. Abb. & DD. communi ter in praesenti, Se in eap. ex litteris,sup. hoc tit. Ubi Abb. n. . idem Abb. in eap. de caeteron. 3. de re iud. Et suadetur quia iuxta hunc tex. huiusmodi merus executor nullam omnino habet iurisdictionem , cui isthaee coercendi potestas adhaerere debeat iuxta I.υu.in est . de Uisio eius, ct d. cap. ex litteris, ibi, eum huiusmodi; qui tex. in υerfex qua, quem haec glossa expendere videtur, non obstat , quia secundupraedictos non agit de mero facti executore, sed de executore Iuris , eui iurisdictio in causa executionis demandatur, ut patet ex littera ibi, iurisdictionem, & ibi, quam scilicet iurisdictionem) potuerui,&c. iuctis verbis sequentibus ibi ,ex qua scilicet iurisdictione) eoerctionem, dic. ct in veri. cia huiusmodi, & de hoc executore intelligenda est glosa. ibi,quam Abb.& alij tanquam huic similem de mero facti executore intelligunt. Sic similiter node facti, sed de Iuris executore mero intelligitur tex.in cap.signi akii .in e,cti glospen .sup. boctit. secundum omnes ibi,& Bellem.n. ab . Alexandrin.
in cap. cui a.q. I. ubi contra glos. hic cum supracitatis defendit communem, nili ex ipla commiisionis forma aliud colligatur. CAP. PUBLICATO. LVIII. de elect. n. 3. ins.
Haec ratio vera est, quia per Canonicam electionem quaeritur electo ius ad rem Abb. in e. eum Bertoldus de re ris. Felin. in eap.in nostra num. 2S. de rescrιρι. Itot. deef.6. de elect. in nouis, Gom. ιn reX.de non rotundo Iure quaesito q. r. Nauar. in cap. accepta post. S.n. 7. Flamin. de resignat. lib. a. q. 23. n. 7. quod
ab eo absque ipsius facto auferri non clebet, postularo vero nullum ex postulatione ius quaeritur c. pen. de postulat. Praelat de post Abb. n. ra. & alios in cap. bona memoria ita illo tit. resoluut Tiraq. in I.bouess.boesermone lιmit. 23.n. Ia. 8e Rebus. In concord.tit. de reΤ.nomin. s. I. verbo per postulationem, nec lucru, quod postulato aufertur, considerabile est, nec in
eius persona radicatum , sed a mera superioris voluntate dependens, unde priuatio illius praeiudicium non infert considerabile, ut colligitur ex I. vlt.adfl. C. de eodietu. resoluit Padi l. in I.3.C.de Iuris &Deii ignor. Haec de d. e. publieato adde ad tit. de eis I. ubi
per errorem inserta non fuerunt.
Ad Lib. I. Tit. X X X. de ossicio Legati.
l: ge primo tex .nrocedere etia in beneficiis iuris p. Ecclesiastici, adhuc enim sine consensu patroni pr*dicta beneficia Legatus conferre p5t,ut probant tex .in praesenti, & in c. eu diu Eius de iure patr. resoluit Roelius de Iurepat . verbo bonoriscia q. 3. n. Io. Intellige secundo poste Legatum praedicta beneficia suae collationi reseruare iuxta formam , de qua in c. praesenιi, verse .prohibemus de ossis. Legati lib.6. Rota antiqua decf. ao6. CaIder. in cap. mandatum, de rejcriptis. Intellige tertio tex. non procedere in benefici js, quae ad Episcopum tanquam delegatum spectant, in his enim Legatus se intromittere non potest,patet si expendas talem Legatum non polla con eurrere,eum Episeopo in illis rebus in quibus Sedis Apost. delegatus existit, aduertit in specie Selua de benefpart. 3.
bendis M. 6. lie similiter in reseruatis beneficijs Sedi Apost. non potest se intromittere,ve aduertit Gigas de pensonib.q.6. n.I9.
Ad Lib. I. Tit. X X XI. De Ossicio Iudicis ordinarij.
CAP. CUM AB ECCLESIARUM. III. post
n.3. In tex. ibi Usumfaetas inuioiabititer obis fruari3 Dum tex. in praecitatis verbis interdictum, de excoicationem latam a Plebano iubet, ab Episto-pis obseruari, videtur probare cuilibet Sacerdoti potestatem competere ferendi censuras,cum tamen certu in Iure sit omnes, & solos illos, qui ecclesiast. habent iurisdictionem fori exterioris censuras serre posse, ut probat eap.quaerenti,ibi,discretus Iudex, decerbor/gnis resoluunt D.Thom .m .as. IX. q. l. ad
Ad tex. igitur in praesenti responae tur ipsum in principio supponere Plebanum de quo ibi, habere rurisdictionem puniendi malefactores, atq; ita agere de Pralato inferiori habente iurisdictionem fori eontentio si , ut probant verba illa , Ecclesiarum Praelatis, notant Abb. S DD. communiter, ut constat ex relatis per Cou. in d. cap. alma p.a. s.a. n.6. Quod autem sit Plebant otheium atteio Iure comum colis liges ex e. I. ad sin. ne chrior vel monachi Isb. 6. explicant post alios Rebum in praxi p. 3 Anatura,verbo,
tuationis n. 6. Petr.Greg.Θntet. Iuris ob. I S. e. a . n. Ia. Laeli. Zechi. de Repub. Eccles . cap. a . a princ. Posse autem consuetudinem , vel priuilegium Romani Pont .Plebanis, S reliquis parochis iurisdictionem tribuere fori exterioris probatur ex reg. tex. in e. eia contingat, defor. compet. 9 cap. osmul ins hoc tit. cum similibus, de quibus Balb.depra ri. a.p. 1 .princ q. 3.prin .d princιp. Nau. in cap.placuit de Poenit. dis. 6. n. 36.Cou. in reX.possessor p .a .s. 3.n. r. Retenta igitur communi Doctorum re Iuli ne tenentium illos solum habentes praedictam iurisdictionem polse excommunicatio m promulgare, eontra eam non obstat rex. in praesenti iuxta responsionem, & intellectu, quem modo praestiti, nucvero necesse est, ut alijs Iuribus respondea, quae haesententiam prima facie corruere videntur. In primis ad tex. in cap.nemo a. q. I. dum inquit Presbyteros ferre non polle excommunicationem nisi probata causa, respondeo intelligendum esse non gener
liter, sed de illis tantum Presby teris,qui iurisdictionem habent sori contentiosi, cum enim aliud princi . paliter decidat,dum de Presbytero meminit. termini habiles debent supponi, iuxta vulgarem doctrina tex. in I.qui tesamento, ibi, si alium Zee.j de te Dam. quo modo etiam intelliSendus est tex. in cap.atia, in
32쪽
. De Ussicio Iudicis ordinarij. Tit. XXXI p
He ro .ga.ubi loquens de Presbytero inquit illi lucere tradere Sathanae, quod idem est atque excommunicare , ut scilicet loquatur suppositis terminis habilibus, atque de Presbytero habente iurisdictio-I I. Eodem etiam modo intelligitur Gratian. in .mrramur,vers cum ero SacerdotibuI, iq. q. t. quod non voluerit generaliter quemlibet Sacerdotem in Sacerdotali unctione, cum charactere potestatu ex. communicandi in actu recipere, sed supponedo tenminos habiles disputare an illi,qui eam habet potestate in ab Ecclesia, eandem amittant. propter haereri sim , quamuis Gratianu in hoc propolitOaeprehen dat Ugolinta. .ry.π.o.αΑd capra v. me Di .ex lititera patet solutio,idum enim conceditur Sacerdotibus potestatem excommunicandi auctores damni, clarissime loquitur de Sacerdotibus habentibus in Iildici ionem tori contentioli, ut patet ibi:, nisi Iudi. clario ordine quis probare possit, &c. Ibid. post n. a. Collige ex hoc tex. P latoSomnes Epilcopo inferiores, qui iurisdictionem habent fori contentiosi, habere poceltatem ferendi censuras, ve
eet soli Episcopi plenam , & simpliciter in tota sua dioecesi Ordinariam habeant iurisdictionem , Nos verbo iurgia in eapleriectis 2 s. dii . non tamen in conuenit , quod alij inferiores Praelati quoad non .
nullos actus,& certa aliqua negotia, vel certas personas attento eodem iure communi ordinariam habeant Iurisdictionem fori exterioris, ut bene adueriatii Bero. in rub.de osse. deler n. I I. Unde Guardianos, Abbaccs,Generales, Bebalios Praelatos Regularium, Iure communi absque aliquo priuilegio excommunicare , aliaSq. centuras ferre poli e probatur ex supradictis, diximus namquGomnes illos censuras ferre posse, qui iurisdictionem habent fori contentiissi, sed Generales, Abbates, &alij Religiosorum Praelati, in eos hane exercent fori contentioli iurisdictionem , ad eos cnim omnis potestas, & solicitudo pςrtinet sta Mones urij e. Iumi
noys c. nudam IB.q. a. atque etiam bilonachorii cor. rectio,& excessuum punitio, c. quanto hoc sit. c. ea, qua iunctam I.de statu monach.cum multis aliis, quae latissime prosequitur Abdi in eap. cum contin gatia n. ar deforo campet. de alii de quibus Boer. denc .a7Ι . z.Flate Fri Emman. quaest. Iarao Liq. IT .an. f. cumseqq..de plene relati a Cened. ad Decreta l. eouessit. Ia I. Ergo eodem Iure communi cen.
Soar. dyeLI. 2.n. y. 6. item.Superiores, iuncto.n. I Iate Fr. Emmau.rom. 2 q oy. Neque Obsta tex. me. quidam, ct in cap. monasterιa 18. q. a. quia I r. pro. cedere in monachis laicis , quales olim erant sere omnes c.sic ut euis. q. I. Vel intelligi potest procedidere quoad correctionem, quae semper ordinariis reseruata fuit,cap. boe santum c.cognovimus I S. q.a. c. I .c.in gutta Ilorroide IIa tu moaacb. Vtrum au-
tem Abbates in Guardiani, aliiq. pralat i quasi Episeopalem iurisdictionem non habentes posine ferre
excomunicatione ad fine reuelationis furtoru, aut pro rebus deperditis, negative respodet Fr. Emma. ἀ q.F9. art. . id enim solum concedi Episcopus deis ei die Conc.4 ridis a 3 .de reform.c. 3.Vs rum autem Abbates isti extra docum suae Praelature in suos suboditos censuras ferre possint, disputant lare Abb. in
ἡ-Sie etiam ex dictis. infertur attento Hure communi omnes Epiis of SIPraelatos superiores ee suras utre posse, 'diximus enim hos omnes censuis
ras ferre posse, qui iurisdictionem habent fori conistentioli. constat hane habere Episcopos,& alios su
periores .Praelatos attendo Iure communii c. I. c. Irre
de a Uar. Ergo lure proprio eos basi habere potestatem date communi attento probRI Lex. ιν c.ad reprimen m. reis e. conquerente hoe tip. re Iuunt vltra ordinarios ibi, omne&supra citati m vers. Ibi d. post m. a. ampliantes pris edere in Episcopis eo usir maliS, quamuis nondum consecratis per east. tranf- missis de Heia. ubi notan omnes, teste Ugolia.d.9 . a bonA. vers. quarto, Henrici .d.c. ao. in princip. Iacob de Grase. M. n. dictu Deis idem resoluentes in capitulo Sede vacante. ν. . Ibid. post n. 3. In texab, . amfaetas cte.JProbae hic tex. sententia excomunieationis prolata a Praelato inferiori no posse ab Episeopo relaxari sine c5 a satisfactione,& ciusdem Praelati inserioris con entia . Quod quidsi Bontificis responsum non sine difficultate procedit,nam certum est absolutionem cetis arum ab his praestari posse, qui eas protuleorun , vel ab eorum superioribus is Abb. hic II.
Episcopi in suis dioecesibus plenam quoad omnes
habeant iurisdictionem c. I. hoe tit. p. cum Episcopus. eoduua,. 6. aliorum q. inferiorum Pralatorum
luperiores sint, & hi non nisi ex speciali Epist
porum commissione valeat excommunieare ex dictis in addit. ad cap. Arebidiaconis, de inciArchid. ideo videbatur a censuris latis ab inscrioribus sine ipsorumi conscientia posse Episcopum abso iere , quo fundamento si Episcopi ab illis absoluant , a soritionem , licet iniusta sit propter debitum modum non seruatum, meto tamen Iure validam cenisset glos Uu. in praesenti. quam sequuntur Abb.& DD.
comininuniter, teste Cou. d. s. ra. n. I, comprobat Vmlin. d.c. S. I. n. 7. O Io. veramque,& communem praedicat Soar. de censur. ferii. a. n. II.
Verum in contrarium urget, quia superior ad a soluendum in proposito is censetur a quo, vel ab inferiori iurisdictio absolute dependet,vel quando occurrit casus, in qu otestatem habet in eum, qui absolui dur,tex. autem in praesenti agit de Pralatis, qui Iure speciali, priuilegio scilicet, vel consuetudine habebanei iurisdictionem priuatiue respectu Episcoporum, vel si cumulative in eum tantum sensum, ut fprguuntioni maneat locus, & perconsequens postquam . iniurior excommunicauit, Epi-
ιcopi iurisdictimem prauon illa, seu praeocupat
33쪽
Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. I. Decretas.
censendus est, ita ut Episeopus valide in causa prae-
ueta se intromittere vel absoluere no possit ex reg. tex. in I. Un. F. de . cons de quae late explieat Couar. practicarum cap.int. d n. r. quo fundamento merito eontra glos. & communem tenuerunt plures Doctores an tiavi, quos refert Abb. hic n. II.
versis. in Nos sinat. de de veritate eiusdem communis dubitauit Couar. ubi proxime. Neque pro illa communi facit , sed magis retorquetur in contrarium tex. in praesenti,dum enim inquit excommunicatione a Plebano latam sine ipsius eonseientia, ab Episcopo relaxari non posse, magis supponit,quod si relaxaverit,absolutio non vale bit, utpotE a non suo Iudice lata, iuxta reg. texa in cap. ais clerici, in princi de iudie.cum similibus S significae tex. per locum ab speciali in c. Uenera bilibus glane,in Ane,de sent. excom.ti .6.du eo tan. tum ea su absolutionem a superiore praestitam vale. re deei die, quo ipsi superiori competat de exc-- municatione eognoscere, eum ergo communis supponar ad Episcopum non pertinere cognoscere doexcomunicatione lata a Plebano, sed potius eam in . uiolabiliter obseruari facere debere, ut te . in praesenti expresse probat, recte sequitur quod si excommunicatione relaxaverit, absolutio valere no potest.
post n. a. sed quamuis haec responsio sit communi ter recepta ex verbo conquestus ut notauit glos hic, & Abb. n. ae Zab. 1 . oppos . ex diametro Ia men videtur offendere litteram huius tex. ibi,cum excommunieationis sententia &c. Quare facilis est: solutio , quae tolligitur ex littera, agere scilicet Ponti fieem in praesenti de eausa ab Archiepiscopo ad Episcopum excommunieatorem remittend non ex debito necessitatis, sed honestatis, ibi, quasi Coepiscopo deserens, quod non negat, immo expresse concedit tex. in eap. per suas, de sententia excommunicationis, ibi,nisi voluerit Episcopo dice-ce sano deferre, quod e Ieganti trimembri explicauit
Ibid. post n. 6. Ine ad. glos. ibi spersimplicem querelam ) Ex doctrina & similitudine huius glosi
colligunt Doctores communiter sententiam in causa matrimoniali, quae appellatione cessante in rem iudicatam transiuit, veritate comperta non nisi re
medio querelae retractari posse, & ita proeedere c. lator, is cap. eo anguinei, de re iudie. sequuntur
Gcf. θορ. idem admittentes in alijs sentent ijs,quae in rem iudicata transeuntes retractari possunt, de quibus pi r Marant. d. loco, quamuis ali; per viam supplicationis, restitutionis, seu per omelum Iudicis, vel condictionem ex lege retractari putent. Intellige querelam in proposito competere non tantum prout importat querimoniam, qua quis queriatur de Iudice iniuste grauante, ut hic in speeie hv. ius tex. fieri enim recte potest ut sententia in causa matrimoniali secundu probationes,& merita canis iustissime, sed contra veritatem prolata fit, ut ind. eap. lator. & in d. cap. consanguinei, veru etia intelli
situr quo tala, prout dicitur remediu principaliter
CompetenS, quo accusatio, actio, vel petitio eon tra aliquem proponitur super eo, quod ex se iniuis stum est, iuxta Lquereia. C. defassis c. a. de procuratis Sic sane super huiusmodi retractatione sentetiae ne cellario adiri debet superior ille, qui principaliter etiam per viam querelae competens est,ueluti ordi narius, Summus Pont. vel Legatus in sua prouincia,d. c. Διπ,9 cap. confanguineir. de inc. IV. non autem Archiepiseopus respectu subditorum sui suffraganei, inter quos nonnisi per appellationem competens est e. r. in princip. de Dra com Iib. 6. idque ex mente huiuSglolaatentur omnes praecita ti, Si alij ut per addit . ad Berna Id. rero I. CAP. DILECTUS. XVIII. u.3. ibi,limitae, Abh. σου g. in eves. I. Aym. cons. I 88. num. 8. Rura
enim sententia stricti iuris, & intelligitur prout s mi ,I.Paulus Fue re iudicata,I. r. Coa plures unici sent.Αym. confi88. nu. 6. vinc. de Franchis deos. I71. n. g. quia illa tantum disponit quantum loqui
CAP. HIS QUIBUS. XX- & vlt. n. 3. in α&ita agit teri in do .caurum de eo delegato, cuI nudutantum ministerium absolutionis comissum est,hoc est absolutio remota ab omni iurisdictione,quia scilieet delegans omnem praemisit causae cognIlIonem, solumq. nudum absolutionis ministerium commisit, patet ex littera ibi, nam non sibi iurisdictio, sedeertum ministerium , dic. eo enim easu talem delegatum subdelegare non posse tam absolutionem, quam alia ministeria de quibus ibi, merito pro regula receptum est. Priuilegium enim Iure concestum delegatis a Principe ut possint subdelegare, in his tantum procedit,quibus iurisdictio commissa est. l. d iudice. C. de rudiei s ibi, ludex datus, cap. Fa- floratis,in prine. ibi, iurisdictio dandi iudicem, lato delegati,a subinde ad eos non debet extendi, quibus non iurisdictio, sed nudum tantum ministe
rium eommittitur. Per contrarium vero tex. in
praesenti agit de ordinariis, quibus potestas absoluendi eum iurisdictione, di ex proprio ostieio com petit, ut suadet rubriea,ti patet ibi, quibus ex ossi-ςio; attento enim Iure semota reseruatione competit Iure magistratus Episcopis facultatem absolue di a censuris per quoscunque CanoneS Iatis, iuxta tex.in cap.nuper, de sentenιia excom. unde semota reseruatione res reducitur ad antiquum Ius, & ipsis Ordinariis suo Iure talis saeuitas copetere censetur ex reg. tex.ιn cap. ab exordio. 3 3. .IL . er in c.
si onus x.pactuas de pactiι,quo pacto ita haec Iuraeonciliat glos, hie eommuniter recepta secundum
plices tex. in praesenti agere de absolutione ab exc municatione proprer manus violentas in elericum,
quae soli Pontifici noscitur reseruata in caps quis Dadente, 17. quas. o. ac subinde in quibus casibus absolutio a Iure conceditur Episcopo, videri ipsuur
delegatum a lege, & perconsequens non posse suo- delegare iuxta reg. 1. r. in prisc. Τ. de Uic. eius, &quae late explicant Aleiat. Bel Iun. & alii, quos refert Alphan. colurii. 37 . Respondetur quod quando lex
34쪽
Iex Canoniea aliquibus easibus eo edie Episcopis
potestatem absoluendi ab excommunicatione reserauata adhuc ipsi ordinariam suam, novero delegata exereent potestatem, eum enim Iure communi possint absoluere ab omni censura Iuris non reseruata, p. nuper, Vers in secundo,desent. excomm. sublata reseruatione regrediuntur ad suam ordinariam potestatem, quae per reseruationem erat impedita, atque ita non nouam delegatam potestatem, sed antiqua,& Ordinaria ex officio suo die untur exercere, ut expressit tex. in praesenti,& deducitur ex reg. rex. in c. cum aliquiburi Uerse. si veri, de referiptis Itb.6.
CAP. IRREFRAGABILI. XIII. A. Caeterum post n. I 3. in tex. ibi, C tanquamsuper hoc de. Igatus a nobis J Collige ex tex. illum,cui a lege cOmittitur iurisdictio, qualis est Metropolitanus doquo in praesenti, no ordinarium, sed delegatum ten
n. 6.facit Tridine .s .de reform. c. r.e Us6. c. 1.3. O . di alijs in locis, in quibus Episcopi delegati constituuturin illis casibus, in quibus per Conei l. Trid.
Epis committitur potestas,quae antea eisde competebat.Nec obstat, quod ordinarius in his, quae sibi a Papa ebmittuntur, si alias ad eius spectat iurisdictio.
ne,non delegatus, sed ordinarius est,in eap. heel boen ubi Abb.n. 3. refert plures Boer. decisa sa .n. . 8c constat Metropolitanum habere alias attento Iure potestatem circa querelas Episeoporum ex cap. r.
79.dis. em ex capμ inter Episcopos o. q. . Respondetur enim supradictae obiectionis fundamenta procedere in dubio, non vero quando ex verbis, vel aliun de constat nouam, S delegatam potestatem concedi, veluti quia concedens utitur illis verbis, ut delegatus a nobis, vel auctoritate, seu viee nostra, tune enim quantumque potestas e edatur Ordinario ad quem Iure communi pertinebat,& priuilegium exe-ptiones, aut caetera impedimenta contraria tollantur, non dicitur ad Iuris comunis terminos restitui, sed iuxta verba, vel mente cocedetis noua,& delega. ta potestas coceditur, prout in specie probat rex. in
ς.ca aliquibus,verse. nis de reseriνι. in 6. & ita contingit in hoc tex.& in d. eap. ad abolendam de in pleri'. alijs Conc.Trid.decretis in quibus conceditur potestas Episcopis ordinari js, ad quos celsantibus, priuilegi js, Se similibus impedimentis Iure communi competebat, sed ad ijcitur, ut tamqua Sedis Apost. delegati, vel auctoritate Apostolica faciant. Nec etiam obstat declaratio Illustri A. Cardinalium ad Cone.Trid se .a . de reformatione cap. ἔο. ubi Episcopus , ut Sedis Apost. delegatus visitat, &tamen declarar ut Illustrissimi appellationem quoad essectum deuolutivum interponendam esse ad Metropolitanum , unde necessario sequebatur Episcopos in specie non e enseri delegatos , a quibus non ad Metropolitanum, sed ad delegantem appellatur ex capsuper quas tonum .porro, de off. detegati. Respondetur enim de illa declaratione plene non con stare, praesupposito vero quod ita emanaret, procedere necessario debet in specie de qua loquitur, ubi non apponuntur absolute illa verba , ut delegatus, sed dieitur etiam tamquam delegatus, plane particula, etiam,exprimit unum casum,& alium in eludit,& supponit, ut per citatos a me ipso in remissonibus
de dictionibus , ct Haufutis dictione 93. nu. . di ita sit sensus, quod Episeopus ibi sublatis omnibus imis
pedimentis non solum tanquam ordinarius ex potestate Iure communi competente, verum eriam ut
delegatus faciat, & quia in his terminis Episeopus utramque potestatem, scilicet ordinariam, te delegatam exercere potest , in dubio si contrarium non constat, censetur uti potius ordinaria potestate, de ita firmiori, ut aduertit Dec. in eapsanΘ il a n. a.dolfdelegatι Corras. Ab. 3. miscedan. cap. Py. ac proinde in dubio ab Episcopo illo tamquam ab Ordinario ad Metropolitanum appellabitur,ut praefata d claratio decreuit, quae alias non procedit fi appareat quod non ordinarius facit, sed tamquam dele. gatus, quia in hoc ea su ab eodem non ad Metropolitanum, sed ad Sedem Apostolicam appellabitur ex
Ad Lib. I. Tit. XXXIII. de Maioritate, & obedientia.
CAP. QUOD SUPER HIS. IX. n. g. insine,
quos etiam enumerat Monet. de distribui. quotid.p. a. q. II. a n.6. & nouissime Io. Anton. Massobr.
de Onodo Episcopi. eap. . dub. o. cumseqq. CAP. CUM IN ECCLESIIS. X. post nu. I. Ex diseursu huius tex. manifeste costat Canoni eos Reis gulares, Qui suo Prae Iato iuramentum obedientiae praestiterant,& ex post facto exhibiti iuramenti immemores eidem Priori per omnia restiterunt, coge- dos esse in poenam eontumaeiae subire alterum obe dientiae iuramentum : sed obstat quod absque ne-eessitate nullus est cogendus iurare iuxta re g. e. es risus,versio. quoniam ad iuramentum,de ruretur quo argumento elericos seculares ad iurandu Prae. latis suis non teneri resoluunt Doctores m eap. his qua, infra boe tit. uni addam, in hoe autem tex. videtur omnino otiosum posterius iuramentum cum prius sub eadem forma super eadem re,& inter easdem personas praestitum fuerit; sentiunt dicte ultatem glos r. Abh.& Doctores in praesenti in in cap. D. gebatur hoc tit.inter quos Card. Lab. in praesenti oppost. 6. existimat, quod scille et hic te v. specialiter procedit in illis Canonicis, qui propter i bedientiam fuerunt exeommunicati, quibus posterius iuramentum licite defertur quando eis ab excomm ni eatione beneficium absolutionis impeditur, iuxta reg.cap. cum de eres,de ibi glos verbo ad cautelam, defenten. excomm. Cuius solutio licet reeeptior sit, vera tamen non videtur,quamuis enim in specie huius tex.excommunieatio non praee essisset, illa tamen notabilis inobedientia sufficiens erat ad iustain posterioris iuramenti declaratione, idq. ex eo, etenim
licet huiusmodi iuramentum priori nihil addat, &vti tale ad vinculum illius formandum non sit ne-eessarium ap. veritatis,de iureiurando,est tamen ne .cessarium ad estectum satisfaciendi superiori laeso, cui illata fuit iniuria per inobedientiam, quae sane commode reparari non potest quam per solemnem
35쪽
14 Additi ad Collectan. Doct. In Lib. I Decretal.
eiusdem inobedientiae abiurationem iuxta reg. eap. Cis. ibi, in qua quis deliquit , de immunit. Eecusarum. Insuper cum semel is obediens semper praesumatur talis iuxta reg. cap. semel maius, de rem Iuris lib. 6. ae subinde aduersus illum semper adsit quaedam suspicio inobedientiae , quae commodius quam per iuramentum purgari posse non videtur, recto fit ut illis Canonicis iurametum deseratur eaquam
de praedicta inobedientia suspectis, quemadmodum de suspectis de haeresi, & de clericis in Sacris matrimonium de facto turpiter contrahentibus notane
Nee obstat quod periuris, quales constat es , Canonicos de quibus in praesenti, iuramentum non est deferendum, iuxta cap. qui exigit. aa. qua f. r. δέ:cap. elericos , ibi, ne periuri reatum &c. de cobabi- , tat. Herieorum, glos. verbo, periuri=, per tex. ibi in cap. tesimonium, s . versesivero, de to ib. Quia respondetur distinguendum e ste inter iuramentum oneris & iuramentum honoris; prius est illud,quod non in poenam , & ad remouenda aliqua mali suspicionem iniungitur, veluti illud per quod haeret leus cogitur haeresim abiurare, eap. ad aboiandam,de hae. ret. item illud de quo in eap.a. qui Clerici vel vo- uentes, cum similibus. Posterius vero est illud, quod non in poenam, sed magis in honctrem iuranti desertur , veluti iuramentum testis, vel illius , cui honorabile aliquod ossicium confertur. Quo lupposito dicendum est huiusmodi Canonicos periuros, de suspectos de inobedientia non subire iuramentum ho. noris iuxta supradicta Iura sic intelligenda, quae
tales a iuramento repellui, interim tamen no examin iuramento oneris , de quo hic, ne alias ex malitia sua commodum reportent contra re g. cap. 1ntelleximus, de iudieus,cum similibus;quam distinctionem colliges ex glos. verbo,prater, insine in cap.litteras, depraesumpt. ubi Tabaret. Butr. Abb.& communiS , idem Abb. in dicto cap. intelleximus . nu. I . Dec. in cap. quasioni n. 3. de appetiat. quI omneS rem intelligunt in specie dicti cap. Διteras a suspecto
de haerest de quo ibi,ess e iuramentum exigendum, Scdictionem,praeter, in tex. positam, est e intelligendam inclusiue, id est ultra, non vero exclusiue, quali iuramentum excludat, ut perperam sentiunt Imol. ti Felin. ibin. aa.
CAP. HIS, V AE. XI. n. a. ibi, prope fin.
Vincent. Filii uc. tom. 3. trarii. l. cap. r. n. IS.
Ibid. n. 3. in sine. adde, Quos quidem Cardinalium titulos cum prius essent quinquaginta duo Leo X. Kalend.Iuris is I . ad septuaginta duos au
Sixtus V. ad septuaginta ex sua Confiit. ss. DbDat. Idus Aprilis I Fig. In rex. ibi manuaum obedientiamine. Ex his
verbis deduxit glo. verbo obedientia, in praeseti Clericos teneri suis Praelatis obedire absque eo tamen quod de praestanda obedientia iurare , aut aliquam
seripturam conficere compellantur, eadem ver
ha habentur in eap. olim rr. ibi, obedientiam facere manualem , ubi glos D de restit/poliat. tex.optimus in eap. legebatur, ubi glos verbo, iniuria, supra hoc tit. tex. in cap. nullus. D ubi glos. r. de iureiur. 9utrobique resoluunt Doctores. Sed obstat, quod vel Clerici non renentur ad praestandum obedientiae iuramentum suis Praelatis,quia ipsis indignum,ti indecens sit iurare , vel ex eo
quod tale iuramentu omnino sit otiosum,nulla enimalia potest excogitari ratio ιζ quae ad haec duo membra non reducatur,sed clericis aurare indignum nouest, immo eum oportuerit ad iuramentum praestandu sunt cogendi, iuxta cap. ad abolendam,pori prine. de haret. ubi Clerici haeretici meliori tantum ducti consilio ad Fidem Catholicam reuersi coguntur sua haeresim abiurare, sic cleriei in Sacris constituti, qui matrimonium de facto turpiter contraxerunt, uxores solent abiurare, cap. a. in prine. qui Clerici vel viuentes. Deinde huiusmodi iuramentum de praestanda obedientia otiosum diei non potest, immo valde nςcessariu , cu Reipublicae expediat quod obedientia subditorum iuramento confirmetur, iuxta reg. cap. omne , ibi, solidius consistit, a a. qmor. r. igitur elerici nullo casu a tali iuramento videntur
immunes . Secundo obstat cap. quamquam , iuncta glos. recepta verbo cautιone ax da r. ubi omnes Cleriei indistincte ad obedientiae iuramentum com pelluntur . Tertio obstat cap. Ego N. de iureturan -
, ct cap. dilecti ix hoc tri. ubi ab Episcopis dum
consecrantur auramentum obedientiae, & fidelitatis
exigitur, idem dari Archiepiscopo, quando pallium ei traditur,docet tex. rn e. Agnificasi,versc.hoc nἔ- miram mati , ibi, pro obedientia, de Hemone, cap. antiqua, versis seruata, de priuiisg. Quarto tandpm,& vltimo obstat cap. cum in Beetistissu. hoc tit. ubi canonici Regulares suis Praelatis obedientiam
praestare compelluntur, igitur similiter Clerici seculares ad obediendum suis Episcopis iurare lane
compellendi. His tame non obstantibus verissima est conclusio quod Clerici nec ad scripturam, neque ad obedientiae Iuramentum tenentur, iuxta d. eap. Iegebatur,
hoc tit. ct cap. nullus, de iureiur. Ad argument a vero facilis est responsio; nam ad primum dicendum est, quod huiusmodi iuramentum est otiosum,neque aliquam praesesert utilitatem , etenim cum omnes Clerici indistincte eo tempore,quo ad ordine S promouentur praestent obedientiae Iuramentum, iuxta d. cap. quamquam, & ibi glos. d. vecto, cautione, recte sequitur non esse necessarium, immo otiosum
aliud iuramentum exigere, nihil enim potest priori, quod promotionis tempore reddiderunt, addere: sic alias iuramentum fidelitatis simul praestitum Papae
excusat ne ad totam suam vitam , etiam successoribus Papae iurare teneatur, eap. veritatis, de iure iur. Ad secundum de d. p. quamquam respondetur iuxta modo dicta agere de elericis tempore, quo promouentur , in qua specie illos ad iuramentum teneri fatemur, nos autem loquimur extra tempus suae ordinationis , iuxta dictum eap. nullus, quicquid Doctores comuniter dictum eap. quanquam reducant ad terminos dicti eap. nulius, ut scilicet procedat in clericis,quibus ecclesiasticarum rerum cura commissa est, qui tamen aperte confunduntur, quia dictum cap. quamquam cum agat de clericis tempore, quo Sacris initiantur, omnibus conuenit, nec ad solos rerum ecclesiasticarum admini
stratione habentes restringi potest . Ad tertium d
36쪽
' De Maioritate, & obed. Τit. XX XIII.
respondendum in terminis illorum iustam causam iurandi adesse, nam ratio boni communis suadet ut Eeelesiae Principes , quales sunt Episcopi cap. Ecelsa 31. diis. ad tuendum Romanae Ecclesiae Primatum , & conseruandam ipsius Ecelesiae dignit tem iuramento adstringantur, iuxta d. p.An ca-ni,verse.hoc nimirum malo, cte. quin etia ob aliam quoque causam Episcopis iuramentu defertur, quia
ipsis principaliter rerum Ecclesiastiearu dispe latici est commissa, tu sint principales pastores, ac subinde iuxta reg. d. ρ.niatas, Omnino iurare debeant.
Ibid. n. s. in sine. Et quod vacante Sede Abbatiali Conuentus succedat in locum Abbatis quoad iurisdictionem tenent Felin. in praesentin. N. Abb.
n. a. 9 3. Rot. decis. 3 6. n. 3. p. r. recent. CAP. DILECTA. XI 1. post n. a. Ex qui bus omnibus satis deprehenditur Abbatissas,& Prae fectas monialium ecclesiasticam iurisdictionem ha here posse, quamuis aliqui teneant illas solum eis instar matrisfam. nec ampliore habere potestatem, quam istas in priuato domo, ex quorum numero
Dicendum ergo est longam esse disteretiam inter ea, quae sunt ordini annexa, & ad sacramentalem potestatem pertinent, di inter alia,quq sunt iurisdictionis; eoru enim,quae ordini annexa sunt, foetninae sunt omnino incapaces,& minime possunt per quamcunque humanam potestatem fieri capaces . At vero ea, quae sunt iurisdictioni S, quamuis Christus Do. minus foeminis non concesserit, non tamen inconuenit quod ea possint exercere ex Ecclesiε comissione, fatetur Vict. n.s. & multos referens Soar. n. s. dictis locis; quemadmodum ex eadem a laico exerceri possut per doctrina glos. Verbo, laico, in cap.bene quidem, 96 .dist. unde quamuis leges Canonicae foemiis nis regulariter interdicant omnem potestatem spiritualem et: speciali S Lamen ratio indecentiae effecit ut Abbatissis in suis monasteriis spiritualis potestas concederetur, atq; etia propter euidentissimum periculum, quod suberat si viri praeessent moniali-hus, ut resoluit S. I bom. in additisnIb. ad 3. partem quas. 3 ρ. ara. L. ad sinem.de multi, quos refert,& sequitur Honriq. lib. 6. cap. a. s. s. iuncta Iittera X.
Vnde fit consequens ex speciali Ecclesiae comi Dsone,quod Do t. omneS ad miti ut, poste habere Ab hatissas spiritualem iurisdictionem, quae tamen O dinis non sit, sed etiam generaliter a lege Canonica huiusmodi poteltatem concessam esse in respicientibus sui monasterii, & monialium gubernationem,quod magis docet S. Thom. dicto Deo,Hin M.
dis. as. quas. a. arι. r. ad secundum , dum scribit Praelationem, quae competit Abbatissis,non esse oridinariam, sed quasi ex commistione propter periculum imminens ex virorum cohabitatione. Vndo merito Doctores inquiunt Abbatissis competere omnem iurisdictionem , quae Abbatibus eompetit,
veluti in benefici js eonferendis, & in bonis sui monasterii administrandis, ac caeteris supra relatis. Et quemadmodum Abbates ita etiam Abbatissas iuuari regula de triennali comprobat Rebus depaef.
16a . er in alia Tuum. seu nultius praebendaria, a 6.
Febr. I 6aF. eoram R. P. D. Buratio. Praebendae a uintem talium Canonicarum usque adeo mere temporirales sunt, ut cuiuscunque simoniae expertes sint, Uerali. decis. 336.n.6s.2.
Ibi d. num. s. in sine. Vel potius omisso praedicto communi in tesse diu Doctorum , qui dicunt suspensionem, de qua in hoc tex. non fuisse Ecclesiae censuram, sed simplicem quamdam prohibitionem potius facti, quam Iuris , tenendo opinionem veri simam, quod sceminis interdicta est potestas ferendi
censuras, ut multis comprobant Cou. in cap alma, p. I. g. Ir. num. a. late V golin. de censer. tab. I.
cap. a. s. p. a princip. facilius ad hunc tex. responderi potest negando Pontificem in praesenti approbare suspensionem Abbatissae cum potius rescribens Abbati eide imponat, ut per censuras ecclesiasticas faciat obseruari salubria monita Abbatis; ae, quod sane necessarium non erat si suspensio Abbatissae valuisset, iuxta reg. tex. in cap. eum ab Eccle-sarum , de osse. Orsin. notat optime Ugolin. d. s. . in fine, di postea Soar. tom. F. disp. a. se ri
CA P. DILECTI. XIII. post n. r.Collige exlex. manifestam differentiam inter Episcopos exemptos , & immediate Summo Pone. subiectos 3, & Ppiseopos,qui alijs superioribus,veluti Arehiepiseopis,
immediate subsunt,ut priores Summo Pont. teneantur iurare , posteriores autem non ita, sed suis superioribus , idem probat cap. υιsuper, iuncta glos. Verbo, sacro, de rebus Ecclesia , eam est. de Eectis aedi . sic alias Clerici dum ad ordines promouen tur suo Episcopo , Se immediato superiori iuramen
tum praestant obedientiae , & non Summo Pont. eap. cum Heriei, r9. de verborin f eap. quamquam as. dis . sic Religioli tuo immediato Eriori iurare e guntur in cap. cum m Eecies ijs ,ro. hoetit. Obstat tamen maxime cap. Ego N. de iureiur. ubi praescribitur forma, qua omnes Episcopi Summo poni. tenentur iurare. Cui di me ultati ultra alios intellectus, qui solent assignari, responderi potest cum
muniter sequuntur, D. Antonin. p. a. ar. IO. e. s.
s. a. ut scilicet d. cap. Ego N. procedat solum in Episcopis exemptis , qui immediate Summo Pont. subijciuntur, non vero in Episcopis, qui immediate Archiepiscopis , aut aliis superioribus subsunt, qui cum ab ipsis promoueantur ν& con
firmationem , ae consecrationem accipiant , c. est.
ibi, is Metropolitani iudicio praeseratur, 63. diis.c.
sufraganeis It .de elect. ipsis Ze no Sumo Ponti tene tur iurare iuxta hunc tex. Hodie tamen per regulas
Cancellariae prouisiones Episcopatuum soli su ne Summo Poni. reseruatae,& ideo omnes Episcopi inis distincte illi iurare debent, iuxta forma praescriptam in v. cap. Ego N. praeter.quod Iuramentum aliud C quo
37쪽
16 Addit . ad Collectan. Do R. in Lib. I. Decrerat.
quoque ab eis exigitur continens Fidei professionuex Conc.Trid Iesia . de reor. c. r.ad med. RegeS vero solum per epistola simpliciter aliquem nominant Sum dis Pont. ad Episcopatum vacante, Ponti sex ve. ro proponit in Consiliorio Cardinalium vacare Epiuscopatum,& a Rege unum commendari,& unusquis. que sententiam dicit, & is eligitur in quem maior pars concurrit, expediturq. ca re cedula consilloria iis,& committitur aliquibus Praelatis, ut sic electu, S: auctoritate pontificis confirmatum consecrent.
CAP. STATUIMUS. XV. n.ε. ibi, in a. edit. Et antiquior in Collegio in seiuentijs proferendis est
praeferedus Henriq. cons. 7. n. 6.-ι n. 7. cum Specu. in tit.de citat. in Uerbo ram de citatione vers. porredieit, quod Canonici plures si sint delegati a Sum
ino Pont. antiquior in salutatione praefertur,
Ad Lib. I. Tit. X X XIV. de Treuga,
AP. TREUGAS. I. nu. S. in sine. Et elausula
Ad Lib. I. Tit. XXXV. de Pactis.
faciunt tradita per Pereg. cons. 37 . n. rr. I. r. Nihil enim est,quod magis refulgeat in Principe,quam re. cta fides Linter claras G.de summa Trin. Alex. cons.1 . n. I s. Nol. .ROlaud.co I 3.n.13 .υol. 3. ROdulph.
Ad Lib. I. Tit. X X X V I. de Transactionibus.
CAP. STAT VIMUS. II. nu. a. in e. Illud in
praesentiarum summe notadum est tex.in prae senti intelligi posse de propria, & vera transactione alivo dato,& recepto, nam de spiritualibus ad spiritualla, prς sertim eiusdem generis, transactione recte fieri certum est, sed in hoc tex. fiebat ab utraque parte de decimis transactio, ut uterque aliquas haberet, aut minus solueret, ut costat ex illo verbo,co positio, igitur merito definit Pontifex tralactionem ibidem valere iuuat quod hic tex. notorie intelligendus est iuxta iit. de transactionib. sub quo collocatur. Nec obstat verbum, compositio, positu in prς senti,est enim generale comprehendes transactione, ubi enim copositio pro amicabili ponitur seper additur verbum amicabilis, aut aliud simile, ut probattex. in c. vereo,boeti Confirmatur ide intel Iectus, quia in hoc tex. non agitur de titulo benefici j, sed solum de decimis, quae iure im Pontificio inter spiritualia connumerantur, probature ziam in e veniens
hoc tit. π in edisggestum,ct in e.ex multiplici,de de . rimis. Probant hunc intellectum Innocent. Im l. &Λbb. n. a.ιn prasenti, & alij, quos refert Dueni regιθλ7. n princιp. quamuis glos r. hic, quam sequitur Dec. in ceram Menerabuis, de eo matione initi n. 3. velit hunc tra. non esse intelligendum de transactione, sed de amicabili eompositione. Nee iobstat, quod in hoc tex. requiritur auctoritas Epit copi quasi ne. cellaria ad purgandam speciem simoniae, iuxta c.nisi essent, de praebend. responde ciu enim auctoritatemhpi non requiri ea ratione, sed ad hoc ut transactio circa Iura Ecclesia, quae alienationis speciem cotionent, sustineatur,& perpetua sit, alias paciscentibus tantum praeiudicat in vita sua,& probat tex. in c.
CAP. CON STITVT US. IV. postm . r.
Probat hic tex. non esse licitam transactionem et r. ca beneficia , idem probat tex. in eap. super to , hoc tit. 9 utrobiq. gis. Innoc. Labaret. Adb. & omnzsDD. ibidem,Siluet t. verbo transactio pos princ. An. gel .eodem verbo A. . Lamberem. de iurepatronib. 3. q. q.princip. art.6. Pro qua sententia ultra praediacia Iura tres ad duei solent rationes. Prima quod licet transactio iuste fiat ei rea Iura spiritualia, non sie fiet circa ros, quae ex spiritualibus, & temporalibus componuntur, prout sunt bona, res sacrae , dc religiosae, quoniam temporale quoque interuenit.
quod pro ipsis spiritualibus datum videri potest,
quam rationem ex premit Abb. N Sylvest. Ubisupra; Secunda ratio ex eo deducitur quod is, qui religiosum beneficium transactione dimitti, nihil dat, nam si aduersarius verum ius habeat ex Canonica institutione, a superiore recepit, non ab eo, ex reg. cap. quod autem, de iurepatr. sin autem alius ius non habeat ex transactione nihil eonsequitur iuxta regula benescium in sexto , sicq. transactio non constabit. Tertiam rationem addit Padi l. in I. Ult. num. I .C. hoe tit.quod beneficium pro alimentis datur iuxta cap.clerici I.quasi .a. cap. eum secundum,de prabend. de alimentis autem transigi non potest ex L cum V. 3.Τ. de tranfaction. ita resoluit Gig. de pensionibuι quas . t. d num. a I. Verum licet liqc sentetia ab omnibus recepta sit, cotraria verior eli, ut si habilis dentur termini cir- ea beneficia tralactio lieite fieri poe,idq. ex eo pro batur, quod certu est, & ab omnibus cofessum cita tis locis. transactione circa alia Iura spiritualia re. cte fieri, modo id ql datur,& recipitur sit spiritu te, ut prae alijs docet Sylv. N I.amber. locis cit. sed nulla ratio suificies reddi potest quare magis circa alia Iura spiritualia, qua circa beneficiu transactio fiat, ergo in omnibus ide dicendu . Accedit,quod species simoniae dari no potest nisi in conuentione spiritualium temporale considerabile interireniat, ut a contrario sensu probat tex. in eap.ωι. de rerum permut. Praeterea si omnia Iura, quae de his transactionibus, di colluentionibus agunt,recte expendantur, his ratum
38쪽
De Τransactionibus. Τit. X X X UI.
tum casibus speciem simoniae constituunt , vel de ea dubitant ubi aliquid temporale ratione census, peu.sionis, aut expensarum recipitur, ut colligitur ex ς. cum pridem,de pactis, eapsuper eo,cap.praeterea ἔ.cta. hoc ιιι. c. a. de arbit.c. nis essent,de praebend. c. diu-
eius ii I. de on. Vnde licet colligere quod si nihil
teporale interueniat erit tralactio iusta circa bene. ficia, utpote si de duobus beneficiis cotrouersia fuerit, vel de beneficio, & alio spirituali iure simul, co- stabit transactio si unus in gratia alterius unius ius dimittat,& alterius ius recipiat, iam enim aliquid datur, & recipitur, ut transactio existat,ab utraque parte spirituale, ut species oes simoniae absint: nee refert si quis dicat posse contingere,ut unus tantum ex collitigantibus in utroque ius habeat, vel neuter, sicq. non constabit transactio , cum in effectu nihil recipiatur, respondetur enim ad existentiain trania. ctionis suffieere, ut v uusquisque dimittat id, quod suum esse putat, vel lus quod praetendit, iam enim quantum in eis est datur aliquid,& recipitur, ordinarius tamen, velis ad quem pertinet, titulum examinabit, ut sic vel admittat, vel repellat, etenim
transactio in re dimissa ius non tribuit L spro undo C .de trans I. ubi glos. Bare.& communis, las. in I iipulatio ista s.s quis forte, nu. 7. Τ.de verb.oblIX.
ta quae pro prima contraria adduxi ; ad primum enim ex hoc tex. 9 d. cap.super eo, respondetur Iura illa agere eum de uno tantum beneficio controucr-sia erat, quo casu transactio dari non potest, qui L. qui ius suum dimitteret cum unicum sit tantum, &indiuiduum,nihil potest spirituale ab alio consequi, seque cum nihil reeipiat potius liberaliter cedit
quam transigit; sia autem aliquid recipiat temporale fimoniaca erit transactio. Igitur recte, Pontisces praedictis ludibus definiunt absolute eransactionem circa v num beneficium fieri non posse , idque significat d. eap. uper eo , in illis verbis , aliquo dato, vel recepto , oportet enim de temporali intelligere cum spirituali j ibi, recipi non potuerit ; vult enim Ponti rex significare quod ut plastio existae necesse est, ut aliquid recipiatur, prout glos & DD- ibi de colligunt,& Doctores etiam in d. I.sransactio, eum autem in eo casu nihil possit recipi nisi temuporale, recte colligitur transactionem non valere , Ad secundum respondetur nullam esse constitue dam differentiam inter res mere spirituales , dc mixtas, quae ex spiritualibuS, & temporalibus eo minponuntur , si in ipsis spirituale sit praecipuum, prout in beneficio contingit, in quibus spirituale Ius Dis
uini ministerii praecipuum est, temporalia vero quasi accessoria dependentia titulum benefici), sequuntur, atque ideo cum transactio circa Iura spiritualia fit,temporalia, quae ex necessitate legis titulum benefieii sequuntur, non sunt in coo sideratione , quoniam spirituale pro spirituali dimisso , non vero pro temporali datur . Ad tertium respondetur ad validitatem transactionis non requiri ut id,quod ab utraque parte dimittitur vere dantis sit, & ex ea transactione accipientis fiat. Ad ultimum dicendum bene fiet a natura sua non dari. i in Mediate, &principaliter. Pro alimentis, sed ut ossie n spirituale praestetur, eap.est. de reseripi. in 6.Conc.Trid. sess. ar. de reform. c. 3. vi autem ministri stipendium sanctis laboribus debitum accipiat, bona temporalia sub eo titulo spirituali constituta sunt, & hoc est
quod probat lex, m d. e. eumfecudum, unde illa ratio .parum concludit ad impediendam transactionem. . . CAP. CONTINGIT. III. post n. I. Re fert hic tex. solum Praelatum transigisse de re Lcclesiae , Capitulum vero tune demum non posse dissentire si tacite, aut expresse consenserit: conqueritur Panor. in praesenti Doctores tex. hunc minime aperuisse r nititur explieare Host. in sum. buiustit. M.quis,verssed quaero, aliqua per Felin. in c. edocere vers. Iequr potes , de reserari. & per Doctores ιn I. r. C saduersus transact. bifarie pol intelligi, primo transactionem hic faciam a solo Praelato potuisse valere,etiamsi esset alienario,si praelatus rein immobilem Ecclesiae ab aliquo detentam recuperauit, de peeuniam, vel simile dedit, tunc enim nihil aliud alienari videtur nisi pecunia , quapa ut & re Salias mobiles non pretiosas solus alienat,glos verbo immobile in eap. nuui, de rebus Eeeusae non alieu. comendat Roman sistros. Cremens sing.Fy. Ias. in l. r. g. fuit quaesitum, . ad Trebel. In quo intellectu consentit glos.celebratissima in I. ntiui f. hoe tiι. Vbi
nor. ubi lap. col.vo. ct in conf17. I. r. Secundo si Praelatus rem etiam immobilem relinquit sub aliqua conditione utili Ecclesiae requisito Capituli eo sensu, nam certum est alienari posse ubi est utilitas euidens,& solemnitas,in proposita speeie utrumque adest, ergo alienari potest: facit quod Iura vulgaria sepe restitutionem eoneedunt aduersus transactio nem facta a Praelato,& Collegio, sed non daretur re- .stitutio nisi transactio valeret, ergo c. quod adeo veni esse existimo, ut etiam Praelatus eum Capitulo possit transigere , & consentire aliunationi rei nunquam solitae alienari, si modo rita ab aliquibus usurpata sit, ut moraliter impossibile, aut difficile videatur ab eoru manibus extorquerit iuxta quς fieri pos
isti vi ea res cocedatur ei suem, vel aliis,ud recuperent eam honesta pensione & certitudine reuerten
d 1 ad Eeelesia ea bona; aestat enim,ut nquit poeta Senecat donare dimidi':quam perdere totum. Item prudens pateriam. suarum rerum ama oratius cere debuisset, diceretum. rchvs suis diligenter consulere, & huiusmodi contractauri : identem Eeelesiae utilitatem redundare.Vltimuinoueor in have sente-tiam auctoritate praelara ς a.defudis . ubi interminis drlicere Ρraelato, qui aurauerat nullo modo tres Ecelesiae de nouo inlaudare huiusmodi alienationem facere, nec pol tex. intelligi de re solita alienari, seu insevdar i, ut Panor.& alii intelligunt, quia de his non potuit esse dubitatio, praedixerat enim lex. Praelatum illum posse res solitas alienari iterum concedere et Iam postqui finita genera ioae ad Ecelesiam reuerterentur,asit ergo tex. quando bona
erant ma usurpata ι & tunc: primum inisud huntur, in quem sensum. illum te . intelligit Sylu est. n
In tex. ibi Lymoniaca pactio J Dum t ea. dicit pa-
39쪽
α8 Addit . ad Collectan. Doct. in Lib. I. Decteta l.
esse simonia eam aperte probat in venditione Iurisis patronatus simoniam reperiri, prout in specie tra
num. Io S. Pro quibus etiam facie , quia ubi ius aliquod ecclesiasticum, seu potestas Ecclesiastica venis ditur simonia resultat, & constat nihil aliud impor4tare Iuspatronatus quam potestatem quanda,& ius ab Eeclesia datum ad praesentadum ministru in beneficio vae ante, quod quidem ius, & potestas licet ex gratia ab Ecclesia concederetur , & a laicis possideatur,non ideo minus ecclesiasticum, seu ius spirituale est, S: potestatem Ecclesiasticam eontinet, quemadmodum potestas cligcndi Praelatum, iuxta tex. in eap. Sacrosancta, ct in eap. Messana, iuncto cap.r Ae elect. quae quidem potestas aliquando Prin. cipibus saecularibus, & alijs laicis cocella fuit,luxtat ex in eap. Adrianus, edi in cap. in Synodo , & quasi
per totam, 63. dist. Nee ςontra praedictam sententiam facit, quod
vasa sacra spiritualibus antecedenter annexa es dicuntur,ve docet Iurisconsultus in I. saera s. r. V. de rerum diuis ct ru sfacra risit.eodem, quae tamevendi possunt absque crim Ine simoniae, probat teru
fatetur l .Thom. dicta art. .ad seeundam,Sylv. loco citato, Nauar. cons. r. de rebuI Eressa; respondetur enim vasa saera,& smilia retiner: naturam temporalem propter materiam, cui consecratio,seu benedictio adhaeret, quae quidem materia temporalis , quae pretio aestimatur , essicit vi in illius venditione simonia non committatur, dummodo solum materia aestimetur,& non ipsa ordinatio ad spiritualia, prout declarant supradicti h Quae quidem mater ipeonliderari non potest in iurepatronatu S prout consistit in laeuitate praesentanda: & licet tex. ω dicto
sanda fiot priusquam vendantur , Obseruat D.Tho. ubi supra,in quo videtur significare ante praedictam conflationem dari sim iam, nihilominus tamen id loeum habet quando vasa sacra ad profanos usus
venduntor eontra regulam quod feme Iib. d. oportet enim ut illo modo amittant formam,qua amissa consecratio eua Deleat, ut sine indecentia a lateis tractari possint, secus vero ii ad sacros usus vendantur; tunc cisim Integra vendi post uni, quod idem
est in sanctis oleis obseruandum si tanta sit mate. ria , quae pretio aliqua aestimari possis, nee pretium illius valorem excedaz, ut bene aduertit Sol. d. q.
. t Nee similiter eontra praedimam sententiam fa,cit si dicatur quod ius sepulturae spiritualibus scia
stet annexum est , ut faretur glos r. in cap. non a
fatis, de smon. & tamen absque simonia vendi potest iuxta illud Genes. cap. a3. ctas. & attento usu quotidiano propria sepintura in Eeclesia nonnisi pro certo aliquo teporali datur, satis fit enim si aduertas ius sepulturae quatenus tale , puta in inmiterio, vel alibi, similiter nunquam vendi posse,prohat tex. in dicto e. non satis, Anem,ct in c.penuis. de sepult. Sed aliquando hoc fieri, quando aliquod temporale considerabile in illo reperitur, puta si fiat sepultura in capella, seu in alio loco honorifico, tunc enim non ratione sepulturae , sed ratione illius rei temporalis, quae considerabilis est, aliquod temporale admitti potest, prout intendit glos verbo δε-
pultura rn d. plentio. vel saltem ratione eleemosynae, ut in aliquibus partibus fieri solitum mihi
CAP. EX LITTERIS VI. post num. . In tex. ibi eum litteras fas obtinuitJ Notatur ad hoc
quod laicus non potest impetrare litteras ad bene inficium vaeaturum , etiamsi antequam vacet beneficium ad ordines promoueatur, constat enim tempore impetrationis laicum esse , ac proinde rescriptum veluti subreptilium nullum iudicari arg. teX.rn cap. si eo tempore, de reser t. tib. 6. iuuat quod virescriptum valeat debet fieri expressio rei, qua dein clarata redderetur Ponti sex dissicilior ex reg. tex.
in cap. super litteris, de reseripi. & in specie bene
probant tex. in praesenti, ct in cap. eum adeo, de rescript.GOm. de expectat. nu. yo. Rebussi in praxi tit. dserenita 1nter rescripta nu. 38. Sic alias prouisione benefici j facia laico licet ex postfacto ordinetur, nihilominus tamen b neficium vacare dicitur,ve aduertit Fuse. de Di . tibia . cap. a I .nu. II.
- , Ad Lib. I. Tit. X I. de Ijs, quae vi, &c.
CAP. SACRI S. V. post n. . Ego re matu
rε considerata, perpensi'. varijs ad hunc tex. Doctorii resolutionibus dimetiem illu reputo, dum
probat communieantes cum excommunicatis per metum mordis minorem excommunicationem non
euadere ; dissicultas in hoc est, quia ad incurrendas censuras non lassicit culpa, sed necessario requiritur
art. a. Nau. in man. cap. 27. n. s. quam quidem con
tu maciam non videntur habere illi, qui per metum mortis compulsi eommunieant eum excommunicatis non animo, & intentione ostendendi Ecclesiasti-eu praeeeptum, sed magis ut mortis periculum eua. dantiqua ratione lieet grauiter peccent ex glos vis. in c.non1olum I I.quas. 3. qui apud Saracenos , vel infideles metu mortis com Isi Idolis sacrificant, vel alios ipsorum ritu aselebrant animo Fidem Catholica retinentes, quia tame non agunt pertinaci ter, ut est de ratione haeresis, ut probat tex. in cap. dixit a . quaLI. 3. Castro de iusa bareιicorum punit. lib. I. cap. r. verse. quartum , O cap. 9. ideo pec
nas Canonicas eos euadere probant glos a. in ne,
di Doctores communiter per tex. ibi, in e. nunc autem.ar. diri. Abb. cons. .lib. t. testatur eommunem Clar. .harem na. 3. Si manch. de Catholicis cap. II. num. 81. Unde quamuis eommunicantes Cum excommunicatis per metam mortis grauiter Peccare cocedamus,ab excommun icatione tamen , alii'.
poenis Canonicis liberos esse die endum videbatur. Confirmatur magis dissicultas, quia ex causis mul
40쪽
to leuioribus, ut necessitate famis, vel causa extingendi debitum excusari communicantes cum excommunicatis, probat tex. in cap. quoniam multos. Ir quas . . Et constat ex illo vulgari versic. viil , lex, humile, lex ignorata, necesse. Igitur non est,pareredere voluisse Ecclesiam obligare subditos cum tanto rigore, ut instante mortis periculo teneamur excommunicatum vitare contra reg. tex. in cap. quod non es licitum,de reg. Iuris in antiquis. cap. a. de obseruat. ieiuniorum, iuncta communi Theologorum sententia de qua Sol. de iuriit. lib. I. quas. 6.ari. .cOI.antepenuit.& Iate post multos, quos reseri,S explicat Aetor. infuit. moraL par. r. lib. I. cap. II. quas. r. & agens de Carthulianis circa praeceptum de abstinendo a carnibus quod ad illud cum mortis periculo non teneantur disputat idem AZOr. d. par. Ιαλ .cap. 6.quas. 7. Quibus difficultatibus oppressi Doctores commu
tur circa intellectum huius tex. varias interpreta-tationes,seu magis diuinationes ad illum afferentes. In primis enim Innoc.rn cap.si Uere,d sent.excommintelligit agere hunc Lyx. de metu leui, quI regulariter no excusat I. Uani simoris f. de regutis Inris. Sed conuincitur ex lirtera lux. Ibi, pro nullu metu, Sc. Vnde Theologi communiter intelligunt agere docommunicantibus in Diuinis; ita D. Thu. Maior,&Ledeis a dictis locis . Alis ad solos communicantes in erimine, vel in contemptum Clauium, ita Nauar. Cou. Grais. Henricis S ar. 6c ΑΣ . praecitatis loci S. Verum hi omnes intellectus nimium restringue littera, & generalitatem huius tex. qui indillancic negat metum quantumcumque mortis sic communiis
Quare non videtur recedendum a generali regula Pontificis, immo generaliter asserendum nullum metum quantumcumque mortis eacusare communicantes eum excommunicato siue in Diuinis, siue in humani , & tam in crimine,& in contemptum aquam 5: lim,& extra illud, ut tenebant antiquiores commuDixex1 conflat ex Abb. n. 7. insine ιn p senιi,de ex Adrian . in s. q.do Gauibus q. 3.excepφ. II. de quo meo ML Cou.4. n. y .ve f.Primus Pro resolutiphe autem difficultatum aduert illum metum solummodo iustu melle, & excusare in utroque foro per quem quis eligit minus malu ad vitandum maius, ut probat tex.Op c. In Lmetum Iilf quod metus cavsa, explicat post D. Tl o. Arist. Fortun. di alios, Ou, despon I.p. 2. c.3.ρ. . n. a. ex vide quae scribit Sancti. ia Matrιmon. lib. . da . I. n. s. Plan qui eligit pςccatu ut mortem effugiat, eligit maius malum, ut e uitet minus, ideoq. a culpa liberum non esse probat lex nc.merito, ct in ea illa cauenda r s.f.I .cum similibus,quibus probatur eos, qui faciunt
aliquid per metum velle simpliciter, id quod agunt,
quia coacta voluntas,volutas est . muties.si me- .m, ibi, coactus volui,= quod metus causa, eamdemq. rationem insinuat Pont. In hoc eap. dum rcdd Is rationem differentiae inter vim praecisam, di metum, quod in prima omnino excusatur quia magis pati, quam agere videatur, non ita in metu, cum nullus metus. tanti sit faciendus, ut pro eo debeat quis mortale peccatum incurrere, sed oporteat potiti Somnia mala tolerare, quam malo consentire, ut inquit tex. similis in cap. itane 3 a. q. s. ex qua ratione merito Pontifex generaliter colligit in hoc tex. e OS, qui per metum mortis eum. excommunicatis communicant neque a culpa liberari, neque perconsequens excommunicationem euadere.
Quo retento intellectu no obstant suprapositae difficultates, nam ad primam de contumacia, respondetur repetita illa contumaciae distinctione forma lis scilicet,& materialis, in communicante cum excommunicatis per metum mortis, non reperiri contumaciam formalem regulariter, quae consistit in eo , quod quis non obtemperat praecepto superioris amnio, & intentione ei non obtemperandi, sed tamen non deficit contumacia materialis, qua. tenus iste legitime monitus per metum culpabit; ter superiori non obedit,ut mortem euadat, qua materialem cotumaciam sufficere ad censuras incurrcn. das docent Cou.ιn cap.alma p. r. g. s. n. 3. & Omnino verses tamen,& Valenuo. .diap. 7.q. .puncto .F. Illud vero quod in argumento adducebamus de sacrificante Idolis per metum mortis certum non est, immo contrarium constat ex via Ecclusa , quae tales consueuit absoluere, ut testatur ipse Clar. in argumento adductus, contrariumque magis probat d. cap. nune autem , ubi Marcellinus Papa eo
quod earnificii timore victus ab immanasiimo Diocletiano Imp. Idolis thurificare coactus fuit culpam suam in generali Concilio consessus est , di Ideo inquit tex. non fuisse depositum , quia prima Sedes a nemine iudicatur, ac subinde non ex desectu culpae sulficientis ad incurrendas poenas Canonica S, sed ex defectu potestatis, & iurisdictionis ,' ex hi stori s tamen Damasi, S reliquorum costat Marcellinum ipsu in Pontificatum deposuisse, quod magis probat Cardin. Bellarmin. ιom. I. de T omano Pont. Ab. . e. S. in sine, edi de auctorιt. Concri. tib. a. cap. I9. in prιnc p. reclamantibu S alijs, ut per Plat in . in eius vita, Turrecre in . de potestate Ecelsae' Iib.a.
Ad secundam posse Ecclesiani obligare praeceptis suis i ubditos etiam cum mortis periculo ut omnes latetur, immo id intendere quoties materia grauis est bonum publicum concernens, docet Caiet. r. a. q. 96. art. f. ct a. a. q. ras. an. . N. ten re sere omnes Iuris Pontificis interpretes fatetur
contrarium resoluens AZOr. d. lib. I. c. o. q. I.ις
princ. ib. s. cap.6..q. o. certum est enim in viola, tione censurarum commune bonum ostendi , quod magis consistere noscitur in auctori tote Ecclesiae, per censuras quae sunt ipsius arma tuenda & con. ieruanda cap. cum inter, de eons et d. c. r. de exinceptiomb. lib. d. in princip. 2 quia licet leue quid
videatur communicare cum ex Communicato saluistando, colloquendo, vel aliter in humani S, ex prae