De initiis ecclesiae Forojuliensis dissertatio, historica, chronologica, critica, profanosacra. Accessere appendices tres 1. Praesulum forojuliensium ... 2. Diatribam de ecclesia ... 3. Notas uberiores in Concilium Arelatense, ... Auctore Josepho Ant

발행: 1680년

분량: 294페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

251쪽

' iis DE INITIIS

x . Tramn seu J Etsi ritu Sede, ignoratur, Provincialem tamen ip scopum suisse praedis legata satis suadent. Memoratur enim in Edilto a Letonii ad comprovinciales Epis. Pol Metropoleia

relatens s.ls. Z.ttici. J Hu ii nulla uspiam in horum temporum monimentis memoria.to. C is uti. J Forte Cliti saphis cujus subst. iptio notatur in memorata Epistola ad Leonem 1 e usique nominii, & inter haec tempora Chrisaphius in serie Episcoporum sistaticensium Antistes confir

CuM Arelate in ' See retario Ecclesiae convenissemus, praemissa preee ad Dominum, nullo extrinsecus arbitro inte veniente resedimus, de remedio scandali quod in Monasterio in Insula Lerinense obortum fuerat, pertractantes. Placuit ergo nobis, Sancto, ut credimus, Spiritu gubernante, ut Om-- nibus quae in controversiam venerant solicite ventilatis atque discussis, Sanctus ac Beatissimus frater ' Theodotus Episcopus primum exoraretur a nobis, ut scandalum quod ipse sicut & nos graviter dolebat exortum, differendo in tempora manere diutius non ' pateretur, sed potius ad recipienda' satisfactionum remedia festinaret: & lanctum Presbyterum '

Faustum Abbatem Monasteri j supradicti, i indulta, si qua illi

esset, eulpae venia , ' in pristina pace toto caritatis affectu reciperet, & ad Insulam ac Congregationem ipsi Deo dispensante commissam, cum sua gratia & caritate i ' remitteret: Nec quidquam ex his, quae sibi fratrem Faustum arguebat fecisse,aut

uti ra. verbis repeteret, aut animo retineret. Quin potius Uconlationem , ' ' ut pote antiquus' Abba de Episcopus, et 'ut piam ac necessariam perpetuo exhiberet, desolatia secutura, quae verbis dignabatur promittere , rebus ipsis, in quo usui exigeret , plenissime exhiberet. Hoc tamen sibi ' tantummodo vindicaturus , quod decessor suus sanctae memoriae Leontius Episce opus vindicaverat: nempe ut ' Clerici, atque Altaris ministri non nisi ab ipso, '' vel cui ipse injunxerit ordinentur: '' Chrisma nonnisi ab ipso speretur: Neophyti si fuerint ab . eodem confirmentur : '' Peregrini Clerici absque ipsus praecepto in communionem,uel administerium non admittantur. Monaster ij vero omnis i laica multitudo, ad curam Abbatis

252쪽

ECCLESIAE FO ROJULIENSIS . ri

pertineat; neque ex ea Episcopus sibi quidquam vindicti, aut aliquem ii ex illa Clericum, ' nisi Abbate petente, praesumat. Hoc enim de rationis de religionis plenum est, ut ' Clerici ad ordinationem Episcopi debita subjectione respiciant, laica, vero omnis Monaster ij Congregatio ' ad solam ac liberam Abbatis proprij, '' quem sibi ipsa elegerit, ordinationem dispositionemque pertineat. Regula, quae a Fundatore ipsius Monaster ij dudum constituta e st, in omnibus custodit a.

x . In surae. i. J D versas Labet signit cationes vox ista , hic tameti pro sanctuario accipiendum tira enim Patres Concilii Areuenita vulgo II. circa haee tempora celebrati Can. XV. vocabulum interpretati sunt. In secretario Dracano intor Prasidi ero, sed.ro neu lictat, visi eorum Christi pres me F latero tragere non ' fum. t. senou si fecerit ab oscio Di iconatus a cel. t. Sancta autem impelli ii non solita nili intra Sanctuatium , quod erat quarta Eccle: ae pars penitissima, cujus in med os tum erat altare primarium , in ' uo Sacerdos sacra sacietis, versa ad populum facie, stabat. raque dispotitione observantur Romae Basilicae Patriarchxies, xlixque , inter quas, ea SS. Nerei di Achiilei Praetermitti non debet , quod illius litum venerandae antiquitatis vestigia omni ex parte sincere te praesentantem, eius Titularis Caeser Cardinat. Baronius immutati, insculpti marmori monitione, Prohibuetit. Porro per interiorem Sanctuarii cicu uti m. dissoliti erant exedit rro Sacerdotibui, 'ul bus in medio ac imo San uarii hemicycio rieminebat Epis opalis Cathedra. I rat igitur locus ille, celebrandis sieti: comitiis accommodat illuniri, unde & Concilium Calchedonense in ei Eccles ae arte habitum suit. Ad niem c inquit Liberatus Diaconua in is maria e p. III. Marcian In erator ad Secretari iam , cum Iudicib- Sacro Se arre . . rotutioii Hrba fistit in oncilio: tirlurima Concilia Africana in Secretariis Baldicatum celebrata commemorantur. Sed hic etiam inqui rendi cauti suppetit, n uia plura forent in Ecclei i Secretaeria i Et quidem, qui illud persuadeat , in t gnii locus extat apud Severum Sulpiciam lib. III. ge mla s. Maesint, his quae leddimus verbis: D inde Derataria in ingre . (2. Martinua Episcop. cum s IH c ut eta: at e. . u.lo I re eret, hanc enim siliis Eleusia folii luem , 3ermissa Claricis silertate , trae abat , c a e ..iam in alio Sperataria P, te is saerent, vel fal-tati misis. vaeantes , HI audiendis ni et is oee pati. Ex quibus arguitur duo plane d vers. in Ecce a suis Ne Secretaria. Cur igitur in hoc posterioli , Lirinensium controveis a judicata non siit, cum per se locus ille tractandis negotiis destinatus esseti quia scilicet temporales secularium cause hic eventilabantur , sacras autem & Fiael asticas in secretar is penitioribus, ipso ite Sanctuario etsi tu i convenientius erat. Porro Secretarium illud passim receptorium S sal Platolium apud Apoll. Sidonium lib. e. E NVII. Greetorium lib. I e. Ea. L I m. nominatur. Sed S in Ambrosii viti apud Theodotrium tis. V ea . NU III. mentio habetur d. adleula Iautato ia, in qua conlidebat Ambrosus Theodosium Imperatorem ad Ecclesiam venientem operiens, quEm a Salutatorio S receptorio memoratis diversam non puto, nisi quod Mediolanensis aedicula, aut in Ecclei et vestibulo , aut ab ea i .ntillum seiuncta suisse, qua autem a sulpicio disci ib: tur intra Eccles t septa collocata videatur. et . Exir i. J Nulli extrinsecus intervenire poterant, quod Sanctuatium undique cancelli circuit luderent, ut videre est apud Eusebium tib N. Zor. e,3. IV. in splendida deseriptione Baslicae Tyti, a Paulino Episcopo dedicate: ut is, inquit , haee Sarraria L. a te et

aa , iis hamis eantellii munisit, die. Hic autem siecialis urgebat causa, cui nullus extrinsecus arbitet interveniret, quia eum tractandUm esset de scandalo inter Deo consecratos homines ero: to, cui atrocitas exteros quosdam ministros obvolvebat, magna cauteli & rerum gestarum lilentio, comito ver l. a componenda erat.

an ovir. v.rjam. 2 Discussa quidem sunt in Coucilioqui in controversiam venerant, at pror ter rei

253쪽

rii DE INITII s

tigioli nominis repetentiam contignata non Heiunt. Laistiniat i plerique eruditi Theodorem Erilicvum , dum iurisdictionem de vilitandi lux i: i Litinense Nonasterium exequi vellet, obsistente Ab-,aie Fausto repulsam passum esse : quod non abnuimus. Io. T . I iis, J Ex his aliisque ius a notandis evinci pesse videtur Theodorum in Urbem Atelatensem veniae.

si. Ea raraeur J Eet eo agnoscunt Patret plenissimam Dioecesiani Episcopi potestatem, di in exorti lino dat i cauti , in nullo prorsus sui: Se culexbilem, cum & ipse , sicut reliqui Episcopi exortum xt

viter diaetent.

set. tri trans. J Laudant etiam Tlieodoti patientiam ct mansuetudinem, quarum mirum exhibueat specimen in dilatione vindictae , quam sociuolis ratio marimam postulabat: tantum area ut aliquid piaecipiti animo , & extra disciplinae seciorum C nouum piaest riptum attentaverit. H. Pateretur. J Novocant ergI illum Palles ad saccuui dit iplinae mucronem diligentius exere: dum , quo eroni Landali causar, pro ea qua pollebat aucto . itate, atque sapientia , omne, ani putare: l . sisti, a ii '-m ramisia. J Ob repulsam utique, aliasiue tatanta quibus impetitui suerat. A que . haec la: is lacti una remedia non prascribit Synodus , sed Theodori modestiae de dis retiovi omnem correptronii dc poenitentiae rationem permittit, ut ex ea, quam Diincculo districiebat, auci ritate, eandeat magis sudicere di venetari alii docelentur.3 s. Faustum A. ait n. J Hic tandem venitur ad Faustum , in quem e iudicibus plures Iropensi ira fuisse videntur: Nain multa in se molitum fuisse conquerebatur Tite o ut, unde ;6. Indutia vem an pro Faut o deprecantur , cujus tamen culpa.n attenuare collaborant. I . In pristi O. a Non desint qui exilliinant Faustu ua communione alienuin factum fuisse decreto Diceresani. 38. R. nitiet t. Inici & ab Aseetetit moderamine, Pontincto judicio exauctoratum; quorsum enim debui set ad insulam & congregationem ab Episcopo reui teti, inia ab ejus administratione suam Vb contumaciam remitus suisset liv. Cellationem , vel conlatianem. J De hac voce nihil hactenus, apud eo. qui huiusce Concili iresia attigere , o ervatum fuit. Ego puto secundum propriam di senuinam significationem intelligi debere Sc sumi collationem pro canone, seu congiatio, vel tributo. Bu iacui namque collatio nem pio talea vertit Cultati,nim , inquit , antiqui vocabant, qua . i. i. isti a latine dicitur et vulgus taleam vocat. Plinius is P uetjr. Nam misi raritarui e-mgem te c. aliisve, rem si te, Anatidiun, r/s..disse, con larium . -lisse. in eundem tensum accepit Livius lib. IV. iic enim sub finem habet et M tres eran, raeperant rem p s. praetur turri, rans erre i si im .s quia nens m aret entum sit natum iret, ei tr.ava pia ris quidem a I ararium c. iv entes , feci iam etiam rorare enim faci sani. Loquitur dei irendit. in iliti e Romanae ex xte publico assignatis. Caeli ut i hodis n. lib. V. si ioniam antis r ea M. Asemi- Pasi aram, inquit, iri terum amara fatis tria r canoram hi in tonitori, in me ligetiem: tibi nem kr in vim disrarat ne et in il oram qua vis Io dicitur talea , latine eo citio si re cole clares apisi Ciceron in lib. II. de . at re. Collatio itaque pro Canone, talea, vel tributo accipi debet ;duuique Patres Theodorum Episcopum deerrem tur , ut Fausto Alabaci collari. n/m exhibeat, nil aliud indicant, nec intendunt, quam ut Antistes , ex eleemosynis ab Ecclesia sua et pati solitis,certam rori ionrm iii Monasteris testigerium impendere non de inat Atque haud icio an a ludant tum Patre , cd illud Apostoli et . ad A. man. cap. Ne. Proba, ristit enim Macedonia oe Achaia cor it et alie a m facere is pauperes san Paris, qui Ani in m.rissabm et liqta dein Dilariorum vertit iniet prechanc vocem Graeci textus aeonu tar , quae communionem seu communicationem significat, de ut ait Gagneius in hunc locum de batis seis imi rei i. Certe vox illa apud Eccletiasticos stris torto in eadem ligni scatione sequerit 'r adiit tur. S. Leo inter plura, uae passim in eius Sermonibus de radimobsereati possunt, speciali Strmone Ze collectis haec habet: Providenter a Sanctu Patribui, et adi positam e t , ut in diis sis iam .ri,M avidam essem Iia i , ehi ge, torum fietis Fortili ad Coa. ii nem

lati pio eleemosvni,pra praestatione seu misericorsi a m n. ., inaniseste usurpariat. Quem etiam in sensum a sumit eandem vocem Edicium de orici Regis cap. Lae x vulserui, Curtatem, . - Collisti itum aist servum per xxx. anna Ut erit , qvi mullam patrie fua coeationem Ditisse me ratis , eos p. diarum sis minii issemis a quira et quia scilicet a laetam pensitationem Reipu' licae non persolverunt Hinc ut passim insuete Civili observatur, Collatores dicuntur , qui tributa conserunt, eorumque se tuens est mentio a II ali vim Ante est C. DN II.... Gratis autem nullateram v. -- AN

254쪽

ECCLEsIAE FOR O J ULIENSIS . a sy

te ut militis is e. lato iis- , litet minime .is apparata futrint annona, OTue autem intre ta a colla ris- eaigenda e . t. inim- , tis os in aes sm . et Iemnai undique censem ara j ii tam est. Et i in C. L-quenti: milites pro annonis suis e spuiti acti ara desint , quaa Iaca inuem,e irriserat est , 'a' autem eis rore taleis ecias, tua in ea Pra viveta meri in v muntur, Neque prepter hoc vexare collatores.

Et alibi septu . Collatotea itaque denominabantur qui tributa ex os scis ratione conseiebant : qui autem eisdem ob servitutem obnoxii elint, Collaterij audiebxnt; de quibus vitalis Oscens, F p si opes, qui potuit Iacobi I. Araronum Regis temporibus, haec habet et Dorunt xtiam quanto, a. tui ei i

rasa irae cladi. di i H i. Sed de collatione de deductra inde denominationibus satis, nam melicationem hanc nostr 1m sequentia clariorem incient, . . .. . o. Impora antiquis Ahἷa c E3 γ. - . J Qno enim magis pietatem de liberalitatem Praesulis commoveant, in memoriam revocant, quod ipse olim Monachorum patet extiterit, ut utroque o Ec i Praeteriti & praesentia intuitu, tam sanctae congregationis pateruam cur in suscipere perseveret Nam verba illa antiquis Abba tae E p. - , non niti de Theodoro pollunt intelligi, eoque aperti a l. ii- cir contextus de ratio sermonis, ut legenti inani sestum set: neque alias ipse Faustus antiquus Abba dici poterat, quippe qui praesectus tantum suerat Monasterio ab annis sexdecim. Denique apertus es omismnia scilius in contexta ; ut rhi. .e- eoliationis, , uipsa antiq-- Assa , Miscum , ei c Faurio scilicet. exhiberti : ubi vides alterum ab altero ex elicate distin ui. t. iam ae nec pariam. J Collationem illam piam ac necessariam Partes vocitant, quia ad pietatem Traetulis i pectabat, illim erogare,necessit Et que erat Monachis Evangelicae paupertatis sectatoribu , illam, in vitae sustentationem recipere. Atinim ( ut habet S. Hilariuc in vita decessuris dii .ea: nihil sita, nihil Sis praet/r a aeuitiam .iariam , tum in vesinum reserva varat, exha- aeua CF - quanti, ais erasa, i s. st vita , Fiei nisti quam. His consummatae persectionis institutionibus ad Hreie post multa etiam stacula Lli tuenses gloriati sunt, ut mirum non fuerit, si Forojuliensis Ecclesiae censu ae solitis stipendiis indigetent. Ho, certe inter primarios pauperes censere debuerunt Forojulienses Episcopi, qui omnibus seculi facultatibus abdicatis, Mudam crucem , nudi sequi aemulabantur, bis iue quadratei ius adstringebatur Ecclesia tot solatia impendere , ut pro his quae in mundo spreverant, ad Evangelicam mensuram, centuplum in sinctioris disciplina conlectatione recuperarent. Ntque in eo deodotus & pro te in pote iuccedentes Epiicopi, aliquid Sanctorum Patrum exemplis, aut a sacrotum Canonum praeceptionibus alienum exequebantur. Fundarunt enim, dotaruntque, majorem perte, , Episcopi, quae supra sunt monasteria, etiam ex rccletiae redditibus. S.Ioxiane, Al xandrinu Eleemosynarius nuncupatus duo huiuscemodi sandaverat Alexandriae, teste Leontio ei ut vitae sciiptore. Balilius innumera , in Monachorum solatium, praest iterat. s. Gregorius Papa multa Monao terra sua muniticentia cumulavit, qui jam ante Epite xtum plura fundaverat. Hunc in Hispanili imit tus sui: S. I docui Hispulentii Epistopus in Baetici, it Leandrum fratrem : Sed qui multis liberalitate, atque exemplo ante oriendi sunt; lo sunt Galliae Dol ra Praesiles quorum piis eleemosynis debet sermδMonastica proseuio , quidquid ibi ab antiquo suum computat. Nota omnibus S. Exuperii Toloraui Episcopi ire Monachoi munifica propensio, quos nedum extra Dioecesim, sed extra Europam Ecclesiasticorum proventuum erogatione iovi ie , cumulate laudat s. H eronymus prefatione is lib. i. 1aeeh..ta et Gavi 'um ( illius verba sunt di re se fessi: m di mem rem msti, omni eur iri, is qui in san . l. tia Domina sere iunt , in ver m rapi' iu fatis tibi amicos da mibo mammanis. Hee Hieronymus dum Hierosolumis degeret. S milia habet prefat. in lib. LI. Erat talis : F a re Sisi,niis E di tum ira f metat , ut Od. .m j na Pagrantia eisi a te mi Is est, fratribis ilia: - Ott 'risi, in neq-. -am ni M. io Jumine, Galliarum I et i M. armis ri stetur arva si seni a. Tacra lesyaelio Nauenti, ac Veixtio Arelatenti Episcopis, qui ambo Monasteria in ui bibus citi fui l. s. . memorantur. Licet autem, id tacti, Sanct i ssimorum Praesulum exemplis, satis curetque laudibile .videretur, accesse e tamen taeseitae leges in variis Conciliis elitae , quibus donaria illa, ex EeZ-. i. rebus, in Mouxchorum solatia lib-ral ter concelsa, firma rataque habentur. Conei lium III. To D. num hane Episcopis sacultatem servat cari. III. si et ii ver ad Mittitatem nan gra,/t Fatbia ,

255쪽

ntio liberales extitutem Ipiscopi, quod decuisti temporum in his solum verae pietatis exempla splende-reiit a ne tamen ejus specie, res Ecclesiae omnino distraherentur , tacultas donandi ultra quinquagesin 1m bonorum Ecclesiae portionein, adempta suit Epistopis can. v. Concilii l X. Toletani. Mona p.ria

nes ampli, a quam quine etesimam partem dare de ebit reb. Ecclesie, cui Dissidet. Porro ante F. xc , curam istam Monasteriorum commendaverat Cal hedonense Concilium his IV. Canonis velis: O v. t. tri ai tem Episi pum, oportet eam, suam par es, onaster er m curam gerere. In quae, ita Theod .

Baleamon. Quem ego etiam MonacI ii , qui im nuca sunt fac hales , si nere artis ad bitum fulsigio Z. itreamur, hi venti. - , ea vaea ad mictum milia f-nt se ab Dis peditari , eanen hic jubet. x. I petuo exhil ru. et i in planiorem clarioremque explicationem nos tam produnt: quanamen in tam pia & necessaria poterat esse collatio illa , a Theodoro perpetuo exhibenda, niti cinnou & caritatis tributum continuo ad Monaster ij sustentationem impendendum e sane neque Theodo rus , neque succedentes Episcopi talubie Patrum consilium exequi destitere . aut saltem si Theodotur fato praeveniente, quae verbis dienatus saerat proinittere, rebus ipi s plenissime exhibere non potuit, id eius Cathedrae succetates cumulate praestitere: nam Gancelmus seu Gaucelinus Episcopus, Lirinensi Motinetio & Monachit ibi in perpetuum Deo famulantibus et Eccles.s eum se is omnisu. altarib- ν . tinem tu, iterumque aliam Ecclesiam S. Patri ad Figeli. cum so si onsalitio in Monachorum cohvictum dedit L ineunte XI. saeculo. Et qui eum non multo post subsecutus est Bertrandus: Desis. ., inquit, eorum Prasis lism feeisi vestitia qui Dis optim Monas tria fundaverant ( decessores suos mitiinte i sit ) Li incnsci A nacho, in Dei famularis die n: Tuque perseveramet , multis magn .sque e ruit, illec it , ut alios omittam. Unde & merito Forojuliensi Ecclesia non tam auctoritate, quam piratate de censuum perpetua erogatione , Lirinensium mater & nutrix pientissima dici potuit. Et iselati a seeutura . Elii solatium pro quovis auxilij renere accipi possit, se ita accipiant ple. rique auctores, ut Gregorius M lib. I. Di i. NIII. AS. N. D. N e. Regula Tamat ensis Se R-rula S. Benedicti . fornaudes do res . Geticis cap., II. in quD haec habet: Da een enit 3atis , ut Plae:

.iIiam sororem Vrincipii redderet , sua rue sola ita Hema a Ne publice, usi exigeret, non dem ar i t

udi similia serme sunt, his Suae hasentur dicta ad Theodorum ;quaeve quamvis in eundem sensui trahi possim, haud stio an rectio , solatia illa quae verbis dignabatur premittere Theodor se debeant quem-,dmodum c. Eatia , rursus intelligi de pensitatione seu centu caritative ab Eccles a Formiat ent . per so:kendo; namque apud probatos scriptores , eandem interpretationem accipit hoc vocabulum. sucliatius Antecessor coiisi itui. CXXIII qua/ sieciei uni rum i que numeri optiones sine ullis ii ii. n. Iustipi mei militib- erogare possint , quiratu iecima viselicet perte, pro statio sili retinenta , . in fluvios .m irae a debis de iis em im e linc. sed clarius Gregotiui Al lib. II. Di .m ratad D. nnem Efiscopiam Abielitanam rescribent, in causa Castelli eniti Monasterii. Indita . um is iis, inquit, prasi ii Asenachi Castram eis i Schia litanum dicitur , in f Io jum Mona ery e rum esse fun- . iam, i quis habitarites si hoc illic faeis Abessis Solati-m annis singulia Dc .ndisse persul, ris, s d 3 . . in in isse, di ab ea em se praestati ne Acten isse. Hic autem exsi cate S.Iasium pro tributo, seu

Iouitatione usurpatur

. Tant MM Z.. J Plura haud dubie ex antiquet disciplinae usu postulabat Theodotui, quae eo, cedenda non censuit Concilium , eo quod praecipue S. Leontius talia i bi non vindicasset. Unde e Patribui plutes haud dubie in Faustum & Monachos propensiores, hac unica , sed in specie probabili resioue, Theodori postulatis modum ponere i bi proposuerunt ; tanta enim Leonti j Sanctitas tamque celebratus ejus prudentiae rumor , ut nil Theodoto ingratum se facturos arbitrati sint, si ejus Sed a praerosa: ivas ad Sanctae memoriae decessoris normam coluralierent. Hoc tamen haudquaquam ausi suissent tanti Praesulenti ad eorum aures tunc perventis et lex in Concilio Calchedonensi senerali can. I v promulgata , qua omnimoda in Monachoi jurisdictio, ad Episcopos in quorum territoriis Monasteria constructa sunt, declarata est pertinere : quae etiam nostram de huiusce nostri Concilii circa an. CCCCI. collocata epocha sententiam mirifice roborant. Si enim Theodorus Canonicae disciplinae vindex uetri, miti Oecumenici Concilii desinitionem pro se tum temporis habere potuisset, haud dubie causam suam tanta auctoritate suffultisset, adversui quam instite Lirinenses , ab ea Patres, vel transversum unis tuem, discedere temetarium prorsus suisset , atque schis uiaticum. Ied , ut sciunt omnes, Calati doneus a synodus hoc eodem anno decurrentis iaculi quinquagesimo primo celebrata est. Et ii vel ius quenti anno , quo eius definitionum notitia Occidentales latere non poterat, eoactum suisset Arela tense Concilium, incunctant et tantae auctoritatis decretis adhaei si iit, ut certe praestiterunt in suis subse-

suentibui synodicii comitiis. Quo enim rea sit tuo lumine mulsesta, non pigebit ostendete, quomoeo

256쪽

ECCLESI FORO ULIENSIS.

D et Praesules Arelatensii Provinciae, post praelitae Oecumenicae Synodi praescripta, circa Mon tace disciplinae cognitionem sererint. Qui prior se offert Arelatentis Provinciae PP. Conset sui, haud dabis est Agathensis sub Caelio an. Dul. cujus canon XXVII. si non iisdem verbis, eodem plane se. ita. Capracitatam Calchedonei,sis Concilij can. IV. svictionem ex parte repraesentat. Quod replicatius su sequens Arelatense Concilium V. vulgo dictum C. DLIV. statuit, dum omnem indefinite in Alonasteria, Monachos atque Abbates, locorum Epticorii, juxta ejusdem sacrae Oecumenicae synodi

Placita , aucto: itatem permittit. Atque haud scio an in hocce Concilio Arelatenti v. ad istud nos trum Patrer intenderint i dum in illius prae satione, antiquis n.niarum. parumia , pro Dr rdinata , 'As jangere velle restantur: ut nimirum in hoc post riori consessu, ampliare, de ad Calchedonentu con tituta tegulare volui sent, quae suetant alio plus aequo contracta. sane ab hac interpretatione non cito discrepabit, recedet ve, qui septem tantum canones in hac Synodo prolatos esse animadverterit, quorum tres praecipui, II. scilicet Ill.& v. circa hanc materiam versantur, tantumque in lingulis,Episcoporum in rem Monailicam auctoritas propagata suit, ut eam ritu ipso aluis longius a 'I n.iseria vagari, siue Episcopi permisiana prohibitum fueritiquos etiam , si secus secerint, juxta amis at Cananes ab Di cops fise regularitir cortici praeceperint. Per antiquos autem Canones, certissimum est , haudquaquam alios quam Calchedonenses hic des anxii: nam Canon I v. totus in eo est, ut circumcursanias in se biί- na- hi ab Episcapra coerceantur, aliique propria Monafaria relinquere non possint,nis quandoque a Civitati, Episcopo erum permissam fisarii. Quod is tunc , Calchedonensem Sanctionem hanc innovare volutiunt

Provinciales Episcopi , probabiliter quae antea, in nostro hoc Concilio in causa Fausti, a paucioribus Episcopis orditiata sierint, supplete te in levitimum Pontificiae jurisdictionis usum extendere in hoc ampliori conseisu , mens de scopus illorum fuit. Quo maxime, quae Concilii is ius prae lationem

caudunt videntat H ducere, ubi enim se quaeda in antiquis Cammim 'bjungare velle proposuere PP. haec continenter adiiciunt, quibu. hoe roboris mago esse creti limus, quod a plurimis, charitate intervene te, consentientibus prona vetamates matum est. Per ea enim insinuare videntur, velle se in hoc Episcoporum undevi inti ( totidem enim per se vel per vicarios suos praetentes fuere ) numeroso coetuta , meliori sententia immutare, qua antea , a tredecim duntaxat EP copis in peculiari causa ad pacem & caritatem redintegrandam consentanea judicata fuerant. Cei te Expectatus noster seu spectatus

Stertiae singulatis Episcopui, c ut eluta, quae ad Ecclet allicae disciplinae robur praestitit, fidem sa-ciunt huic V. Arelatensi Concilio inter primarior subscripsit, aliique magni nominis Epis opi inter- suere, qui sanctae & uni italis synodi constituta pro os cij ratione debitae executioni mandate no omitiae, censendi sunt ; adeoque quae suetunt in Lirinentium gratiam indulta , salta tecta, omni eae parte , saltem a tempore ordina: ionis hujusce Concilii, peran illisse vix quisquam crediderit. Nam utriusque constituta sibi invicem adversantur, & nulla pro Lirinensi Monasterio apponitur exceptio. Porro Ac crebra suere deinceps exempla, quibus Monastica privilegia juxta Conc lij Calchedonentia definitionei discussi fuerunt, ut ex Antani Concilii judicio inserius annotabitur. Quo etiam antextui est, quod sub II Ludovico Imperatote in Catiliaco Palu lo celebratum fuit an. DCCCXXXVII ubi rursu; praetensa exemptio a Monachii vatii & indisciplinatis Monasterii S. Catilephi iii Di creeti Cranomanen , uti supposititia proscripta fuit ab Episcopis, qui prece ertim a .rre Canones c verba furtina tumenti super eo consecti ) . quisu. in praeseruit omnium in plenaria Sonodo relecta est s/ntexit.i Coucis, l. h. l.ntust, de Cl ritu ui prae . ra Pt,chiis val M. nasteriis Capitulum VIII. roni rem bee et Cis. rici qui preficium ar, tet e. refertur intelle Canen ille , inorque subjungitur: p.rlet Ia a tem hae ses-i ntia ii rum inter orati sint Monacbi, si ag se essest ita inon ientis ut 3ri . . Illi veri in ea tis peristi alia 3 rmanentes , tune iuditi. omnium ni Poporum in um versarii S. Cerret secundis, hanesmeni iam ab .mmbis. Eri se re r. iruis satergelisu. exclusi fluxi ab omni Satars tali rata leto crcommunione . Tum ab omnisus Episcopis in reliquii Dei p.rvii , si a a reniris icenventu iudicat iam e II , utriti peret praefatus A lrseus Dos Monachos, re fa ceret ex eis dii quid et ii, tum D e, ii, tre. Haec aliaque praesuum Concilium,cui ex nostris intersuitNotho Arelatentis Archieris opus & Provinciae Primai. Porro S: eorum actorum notitiam nunc primiam et uimus ex tore.

III. Atifice neor. D. Steph. raturii viri literfitissimi , suoque nomine sitis noti, cui quippe S Respub. literatia multa debere gloriatur , majoraque etiam debebit in posterum. s. Citrici atque Altari, mini ri. Egregie hic Clerici ab A ltaris ministris secernuntur , prioribui namque ad Altaris ministerium accedere prohibitum: quippe qui solum discreti a populo, dc i.i sortei Domini vocati delecti sunt, ut ementis militiae sacrae gradibus, adsiperiora, pro meritorum ratione Progrediamur. c. A.' nisi s it . a Nunc solum ad Politisci a jura ventum ea, inter quae Primum momento

257쪽

m DE I NITI I s

S o: gine illus eensetur: ut G. iii atris. A rara. ministri n. s nisi is nempe Theodoro Diomes ino) or irai: ur. In quo certὴ antiquiolam Canouum disti plinam secuti sunt , cujus summam in ii in ita,tum delecta de ordinatione pol tam esse omnis aetas ab Apollolii ad nos iisque professa est. Vtile qui sabeosum nomine circunserviatu. Canones, Epii copuin veluti in rubi Anii Mahistrum com- n u itotie privandum ceus eat, qui alienos Clericos susceperit ore. me I. Cui mina Nicaetna Synodus iliciaeceiis eodem Can. A. me I. explicatius praecipit, quod si quia minii iuni , ad alium rein ni vim avila I e tu asere, tR imSa. EccI a oretis renia mam, non consonti me E iseo , a te. Vi retulae manci atur, ordisario h-j-S . D irrita c.m re&e: r. Notae luiit quaeatit ac inter Dem ttium Alexandrinum , Theo i istum Caesareensein , & Alexandrum Hierosolymitanuiti ire cadi in or lina tionis Ocigenis, luem Pieibvietum creaverat Hierosolymitanus, Alexandrini injuria, quod eius IEccles et Licior et t. notae, inquam, sunt illoruin controveri , tuae tuo rumore Catholicum orbem te pleve-ictat Nanii ut autor e i S. Hieronymus de seri tori,M. Lectasi ei rei, et Dim trita. tanti dissae halia. itur isGnia, t yer i ij m mvmi- , . tr h-jus nomine seraberet.Tantum linguiaris innataque Dioeceiano Eriis copo laticati facultas, proprio, Clericos ordinandit Non abiliuili, fuit Epigonii in Concilio Catilia ibernu ili. Caet. . m. ad recta, Iulianum querelu, quem apud Patres temeritatis de audaciae postulat, quo Lectorem suum Oidina iet: quam rem ipti , cum iniqtie de indigne facta.n iudicassent, statuerunt ut niti Iulianus errorem corrigens, in in utrum Neo e J-a fiserat elis no rest carat; contumaciae suae , se-3 arath ab , , , j. etiam exradieret. Occurrunt innumeta in hujus constitutionis robur, quae consulad bre lini consulentes praetermitti in . Illud solam n onere mens est, quod si tam e re esse Maj citus dii am sarrit, ut ab proprio Aut illi te Clerici otai narentur, non minor ergara nix horum delectuna a thibenda fuit dilisentia: cum enim pauci , iique meliores , probatiores ad mirati erium a sumerentur, quod horum primitu, ofi la, ab illi, Clericorum omnino diicieta reputarentur , maturo judicio examinanda erat promovendorum indole que sapitis ob Mona uicen in juventae flore susceptam, inexplorat , externa coinpolitione , incautum decipere poterat. Uniae illud monstrosiain plane' in utriusque rroresso iis contumeliam ereniebat, ut fiet et e bouo Monacho malas Clericus, quod sua aetate maximo intutore experio est S. Augustitias, ut diserte teliatur ' L , V I. nimis .elin iam , si ad ta-

igitur judicij trutinam conserre Episcopum oportebat , ne cleo manu illi tin isti, tueri, alii a virtutibuet, ad suimet custodiam nec ei Ia iis, praesulgentem observaverat , eundem postea vel in mytate1iorum dispensatione , via in aliorum regimine deiidem , vel inhibilem depreheuderet. Pro qui bas consulendus etiam S, CErvsostomus ti a Drard.ti. N alibi parant. b. V.I .i eis et virit. J Pa tuan fuisset Clericos, vel Monachos ad ordinationem . ab proprio Erilemo recipiendam adegi iis , i. ipta vel decuninente ex infirmitate, vel aliis negotiis prepedito, rinui ni initiandi citra eius iacultatem ad alium accedere vult igitur Synodus ut D caeceianus sacroso diues pet se non administratis , id ofi ci i, cui ex Collegis placuerit, committat; ad quem teneantur Monachi se iis ete. Hinc dimittorialium , quas nunc vocamus, literarum etiam in Monacho. Regularesque usui ac observantia. Antiquior tamen haec erat disciplina , Patres liquidem Carthagi eatis

etiam alterium domicilii Monachum inditore, imo nec in sua Diorceii suscipere. Ciqui laudabilis con- te: uilinis insigne habetur exemplum apud Ferraridum auctorem bita S. G tui, Ruspens a F piscopi et iste inim cum humiliationii lingulari liudio, relicto cui pre debat Monasterio, hii aliud in quo ini rint obtemperaret contagister, Fausii Dii ecetani Episcopi auctoritate ( cuiui patres inium , illius M. naclii enixius implorave derelictum , se inconsulto, moderamen rursus capessere coactus suit; neve in posterum si lia tentare cogitaret, ab eodem Episcopo Presbyteratui os cio illigata, s it:

258쪽

ECCLESIAE FORO ULIENSIS. 11s

Seio . nee Monasterium relintnere, nec in alia Ecclesia posset e mari. I ritur , , inn, i, compedibM vinctos N. Fulgenti s ari animiter Monasterium rexit. Ex quo facio colligit illuli. Hatit rius iii suis ad Ordinationes Cleri Gallicani Commentariis , ad Artim a I tan:-m ab e ut Mouaeri tim liberiores fa erant, quin imo eo titulo magis auicti e eat si a Episcopo : Et quidem , ut prosequitur: consat antiqvirus etiam aliena originti homines solite, fuisse ab Episco'. ubique ordinati, seri u n iliit Monachos; qui do um AIonasterio triansire ad aliis Z sim Episcopi fui commentariora: ' rorum su viae poterant. Sed de ex eo aliisque edocemur insuper aut nullam, aut exiguam loci originis rationein

tunc habitam fuisse, cujus lolum a temporibus Bonifacij octavi autoritas apud Canonictas iuvalete coepit, cum antiquitus domici ab Episcopus proprius & ordinarius censeretur. Quod etiam contaturit adductum superius Epigonij factum, neque enim ille sax Diceceseos, ab origine mini illum i bivendicabat , qui ex adverso, se constente . uti Civi, vitalitanus a suo fuerat Episcopo ad Diaeona tum promotus: sed injuriam in eo sibi sinam causabatur Epigonius , quod in millet ille, a lon o tempore in Dioecesi commoratus, & vitae exigente merito Ecclesiae suae Lector ordinatus, hoe da-plici nexu ita Dioecesi devenisset adstrictus, ut ab alio etiam originis Episcopo ordinari non potuisset. Quod , ut notavimus, tam a Synodo laudatum , qua in Iuliani molitio iniqua S indigna disclarata suit. Hac etiam censura perstricta est , quae post annos sexcentos circiter, ab Epii opo Ga licano tentata fuerat adversus disciplinam instactio, in pratiam Monachorum, inliguitque Abbatis, cui etiam Lirinensis Coenobij praefectura commiisa erat. Fuere illi: Burchardus Viennensis Antistes de odito Cuniacens s Abbas. Cum autem ille circa M. M X XI v. Propiij Abbatis rogaria, quonam Monachos in Cluniacensi sacello ordinasset , ab Gaul leno Matisconensi Dice esano in judicium vocatus fuit in Concilio apud Ansain non longe a Lugdunensi Civitate : ubi et binii factum excusare niteretur Butchardus , eo quod ad Sancti Odilonis Abbatis, in consessii praesentis, de Romanae Ecclesiae privilegio ad hoc communiti, petitionem, blonachis ipsius manus imposuisset scatamen quia aut iquorum Canonum auctor itat i, tam sacinus quam pii vilegium ad verubantur . temerarium judicavere Patres Viennensis excelsum ; quod de ratione convictus gnoscem ipse, sat issictionis loco , quaedam in Matisconensis Eccles ae , cujus jura calcaverat, commodum praeliare quoad viveret, oblata etiam fideiussione promisit. Notatu dignissima sunt Concilij verba quorum ideo , quae ad finem leguntur subjicere, jucundum fore lectori putamus. Aelegentei ergo Samii Cale es

nensis , di plurimor m authenticorum Centiliorum sententia, qui sui precipitur, qualiter per unamquamque regionem Asbatet in Menachi proprio 'Pese debeant Episcopo, cr ne Epi cepi . in parochia ait ri audeat ordinationes , vel eonsecrationes a que licentia ipsius Episcopi facere et decreverunt cha tam non esse ratam , qua canonicis non strum ram concordaret, sed etiam coaetrairet firmiis. Adj- dira verum quoque Domnum Abbatem non tesse existere Archiepiscopo Iegitimum auctorem canentea . . seu An . : unita praedictus Archiepiscopus ratione convictui , petent vimiam a Gausimo Episcopo , Deo salii- factimis 'mavis, per e alii ipse voluit Sejusseret , ut unoquoiue anno quandiu ambo viverent , tempore quadragesima fus emiam olei de elavit ad ce ciendum chrisma , ipsi preflveret sine ne his vita. Hactenus Ansani Concilij definitio, in qua quidem I atres de Romani privilegij aequitate , vel obiv-cione secundum regulas ab illius Sedis Pontificibus praescriptas dijudicarunt , quod , videlicet , ab

osolita se de non diriguntur c ut ait Zacharias Epist. I. ad Bonifac. o qua contraria esse Pat, is sive Canonum insitutis invenirentur. Et surdem quod ad ordinationem ministrorum spectat, suctaesecentibus , quantumlibet Monachorum privilegiis, haec tamen de stylo a Sede Romana ap polita est clausula et OrAnationes Clericorum qui adseros ordines promovendi fuerint, a Dircesano suscipietis Discopo , siquidem Catholic-s fuerit, re et ratiam Se ii Ap .lica habuerit, in a quo perunta , Io actione aliqua vobis voluerit exhibere. Haec apponi solita in exemptionum d plomatis exceptio , quam Prorsus observavimus specialiter , in omnibus privilegiis,. quae Ecclesiae ejusce Dioeceseo, exemptionem olim praetendentes ex illibueriint, in cursu Episcopalium visitationum , quibus imo Hii, ut aiunt, in comitatu. Indeque quis iue videre & colli ere poterit M an Decani, Praepositi, eo umque vicath Formatas literas,seu Dimissorias ad ordines sucipiendos a quot nive maluerint Epissopo impartiri potuerint, . quando haec ipsa privilegia contrarium ex integio praeserunt & Clericorum ordinationem Episcopo reservant. Itaque antiqua illa , aliaque sit ilia umbratilis libritatis documenta c si tamen germana sunt haudquaquam plerimque aliud tribuunt, declarantque , quam piotectionem quandam Collegiis & Capitulis ab Apostolica sede concessam. Scitum autem inter jus exemptioni, de protectionis , multum discriminis intercedere et & Papa quidem quamlibet Ecclesiam in suae proiectionis gratia suscipere, quia nulli injuriam irrogat i in libertatem autem Eccletiam alteri immed uid

259쪽

ra DE INITIIS

subjectam vindicite aud semper potest, quia superiori praejudicium iustit, quem inculpatum de

inauditum jure suo spolia te nefas, & a Sede Apostolica , citra obreptionis & sub tertionis vitium , obtinere in iis et viii. Crix ea pressa Lepiusque inculcata Romanorum Pontificum exceptio est, & ii tet eos Alexandri I l l. in collectione Ant. Augustini , ubi haec ait:Aut Ius,t a. n ra. a. 'atri sui

nostris ' Coepi rapis no ru volumus riservari, ita eor ni jura nos i cibata convenit cuso sire. Cujus quidem Pontificis verba libentilis adduximus, tum eo quod supressa fuerint in Gregoriana compilatione, cum quod is seruet Alexander aperte hanc distinctiouem protectionis a libertate, ( juxta ea quae atin tavimus statuat t. p. Aecepimus VIII. de Privileg tu; in quam ita omnino animadvertit C lossa. Iicti Papa recipi .it aliquos subfua protectione, non sunt propterea Dίtracti a juriflichene uis eporum , Oc. Moxque ad hoc quaesitum et v id ergo confert aut prii et Ii esubditur et Certe parum, sicut partim valet

confirmatio : in forma communi tamen aliqua revet enti.i plus .ebetiar illis o forte cratus Papa ma-vetur pro eis, cum injutrie aravantur , ad Ilitra concelen M. Ita Glossa de posteri omnes Glossatores de hac protectionis praerogativa sentiunt: quod notat Barbosa in Collectan. in Ap. V. Decreta l. cod. cap. num. VII. testans ex Andr. c ait, aliisque communem esse omni aem scri hentium sententiam. Parum igitur conserunt huiuscemodi protectionum praerogativae t parum omnino, quae utique ad tam levem gratiam rescruntur: Et tamen vix aliud complectuntur, quotquot serme in annosis membranis ostentantur privilegia c Ecclesiarum intelligo , nam Monasteriorum alia est ratio o quae proinde ad amussi in examinata, nil aliud habent praeter umbram & vetustatem. Unde & minus mirum videri debet, ii hoc aevo tot fuerint exsufflata in celeberrimo de nunquam satis pro dignitate laudato Patisiensi Senatu, id potissimiam ex osiicij ratione plomovente viro incompetrabili D. Dionys o Talon primario Catholico Advocato , qui ob stupendam eruditionem , studiuntque in Hierarchici Ordinis dricus S incrementum, ab omni aetate commendandum, quasi totius Ecclesiastici sutis Sacerdos spectati, suscipi, celebrari de coli debet, cuique adeo de plures florent inimi Regni indignes Eccleuae , vel de restitum postliminio suis primaevis iuribus, vel servatis, aeternuin obstrictae erunt. 8. Chri finis. J Vetus etiam Ecclesiae disciplina suit , ut Chrisma quod in unaquaque D oecesi s lum ab L piscopo confici poterat , ab eo etiam duntaxat acciretetur. Extat de eo apud Gratian. dare ter. d. t Q. Concilii Valentini I decretum , Si de more in privilegiorum chartis a Romanis vel Oidinariis Episcopis eoncessis, haec de Chrismate a Dioecesiano petendo uebat res ei vatio. Ita Landericus Parii ens , Epit opus in institimento privilegii attributi Sau-Dionysiano Monasterio: reser at Chri 'matem oleo ab Episcitatu Parisiensi petendo. A quo coustiti to , cum postea privilegiorum poscieritatum obtentu, se solvisseti ipsi Monachi , Chrismaque & ordines ab alio quam a Dinc sano accipereni, graviter a Paschali II. increpiti fuere speciali idiplomate , quod rescit Qq remanestore. I v. ubi haec singularia habentur : Et eis: Iem privilegia pro pravis in malis cocaia fiant, mr ad

aedificationem,uan ad Canauum deserue lienem alicui censeruntur , dcc.

s. Net isti. J Varias habet sgnificationes vox ista : aliquando enim Neophyti d cuntur Noviiij Cleiici, recensque ex locorum vel etiam Monachorum ordine in Clerum adscripti ; De his enim in- .iellia i de te videtur Can. a III. Vncit Sardi c. In quo haec habentur: nam nise convexieris es, necratia , nec disciplina patitur, ut temere aut leviter ordi et ur, aut episceptiis , aut Pres Ier, aut Diaconis , qui Neo boim est. Asaximi cum Aeatissimus Apesolus O h.e feret dinuntiasse prohi-hu . ,:Jeatur , sed tu quorum per tengum tem examinata si vita CR merita suerint rem rotata. Quem etiam in sensum , Hinc tuarus Ic emensis as merum re plebem Bellovat. Neminem ex Laicis e thoram , id est, noviter attoris 'i'ai Ecclesiasticai gradus pro . I m , Disceptim elici ordinat.

Neophyti etiam, novit ij in Monasteriis dicuntur, quorum saepe meminit Ordericus vitalis apud Quercet alium et ita enim lib. VI. Novitiorum copi.im asonachali norma mancipavit , Nee luti Aue optimos r. - , rigi se conversationis tragidit , de lib. VIII. mo ema. infitutiones m. hebrum i Monachorum

comm. notat. Sed in hac Arelatensis Concilii institutione ( quidquid alii divinare velint di Neophytide quibus hic mentio, neque pro recenter institutis Clericis , nec pro novitiis Monachis intelligi debent. Vacuus siquidem esset sensus, ut Clerici ab Episcopo confirmarentur, in quos omnimoda a P.uibus Theodoro servata est juris lictio : Monachi aurei nex integro Abbati subjecit suetant, quand quidem in illa laica multitudine censebantur, quam ad solatri, ac liberam Abbatis dispolitionem pertinere debet e censuit Synodus ; unde nec nece ite habebant illi in sancti professione ab Episcini o coasi mari, sed ab Abbate. Cenuina itaque interpretatio erit, ut hic Neophyli generaliter novelli & rudis adhuc in fide, ob novissime receptum baptisma, intelligatitur , non autem praecise novelli Christianie iudaeis facti, qui in hac praecipue Proviucia tiostra , hoc solo Neophytorum nomine des citamur.

260쪽

ECCLESIAE FORO ULIENS IS.

Hanc explicationem non modo probabilio: em , se .l necessariam petiti recidit anterioris Concilii R ieii iis nostri Can. I . quo, Armentatio Ebredunci li et li depolito indultum iu it : Aeneia utre, in iistina easemel a familia Neophros coormare in ta l. D re vicit. sinis; irata: c n. P . licetis aulo obscurior sit. In his liquidem aperte Neophyti dicuntur audet ad luc in fide ci nondum a eis .ci Christiani, qui utique nondum sacramentum Contarinationis acceperant et dice alio; dei suae e voluerunt in hoc Concilio, poli a rnos XI. in eadem Provincia habito, Patres Arelatenses, quo rura etiam aliqui Reiensis prioris Concibi lanctiones condiderant. Quae et ana clariola neue ex sequentibus. so. Confirmentur. J Lirinentis Insula de saeculi procellosta mari enatantibus fida ct aperta statio tune evaserat. Lx iis autem, qui ad tam tactum arylum majori ambitu confugiebant: hi erant haud dubie recens bapti lati, qui sacro tegenerationis lavacto , in Dei filiorum adoptionem adsciti, pimoiam &caudidam vestem, qualia acceperanc , ante tilbiniat Domini deserte , citra ullam sordiuin teipe: sionem, maximo studio satagete debebant .i Atque u rhytorum illorum confirmatio Proprio et talia Episcopo reservatur , quod fit veluti iis illum Dominicum, ut Paties loquuntur, quo completur Baptismus & baptirati Christiani pellecti cenient ut , seu c ut habet noldiu in sacramentale Forojul. vetustissimum quia confiammatio persee a Christianitatu . Mos autem suetat in Neophytos , nondum Chrismate unctos, majori diligentia iuvigilare . unde S de Antistite illo , cui, adclescentuli cuju dam curam eoinmiserat S. Ioannes Evangeli ita , icite Eusebio tis. III. cap. x I I. dicitur, quod ubi l gillo Domini tanquam pei secia turaque custodia eum oblisitavit , nonni Lil de cura & obtervatione in eo custodiendo remissi : quod scilicet in i tatve. to illo, vim illam rein lentem , ii vumque robur inuucto accedere, ad sidei depos tum conseivm.tium , Cinnes xgnosccrent. si . Inregrini Clario. J Ab initio Clericis interdictum Parcticiam tuam citra Epistopicol sc ei ci deserete : hoc proli ibet eas. N . ex his qui Apostolis tribuuntur , cui ad iis Llatur ea M. i I. Concilii Nicaeni, hisque expressui Concilium Laodicenum ean. N L II. in hare verba : n n oportet FH cerdotem dies Clericum praeter iussionem Episcvi as peregre nandum premes. ii, cui dei, selisu in se isentia

Concilia convenere, quibus d iideminum de more concinit sic. A v I I. cap. NU I. sicut igitur Clericis, absque litetis Episcopi testimonialibus, quas etiam, generalio: i nomine, antiqui ferinat is dixere, peregi mari nefas; ita re illis, eos vel ad communionem , vel ad ministet via ieci re illicitum. Porro illud te limonialium literarunt examen ad Pontificum auctoritatem is ectabat, quis re qui ob crebra cum Collegis coinmercia , qui in Eccletiae communione reri stetect, qui ab ea alieni facti Lissent, optime norant: adeoque S illis in promptu Spioi titia, literas a legitimis scis Pete, ciuiupraecipue sotinatae illae literae ( inde haud dubiu diox, quod Episcopalis i gilii fotina in iis implesta sui isset, ut colligere est ex epistit. C, oia vel Aetii ad Episcopo Isei regni, ram. I e. concit. at iique innumeris quibusdam symbolicis climacteribus conscribetentur, prout a Patribus secieto in concilii, determinabantur, ad Nicaenorum exemplum, qui cratis literis, i snisque commii nicatorias literea obsignari praescripserant , ne Ariani dolo malo in Catholicorum cca nix unionem recipi polloit. De quibus sese Batonius ad an Christi CCC; V. et Omnis Iaica invi o. Eorum scilicet qui nondum sacris ordinibus adplicii elant. illi enim solenni religionis voto , congregationi specialius addicti & eius qui pio: at cuiae subditi cetis e. tantur. Distinguit quippe eos a Clericii , Sacerdotibus, & alter i in alieti opponit : Suemadmodum Salvianus noster lib. I. de Guge matre ne Dei, ut omnes Lora iniectetere i ( inquit o quantum iram . Dei timere deleant, cum a praesemi eraa filiai facerXetu , Nec merit m parentis eripetet. s. Ex illa J Ex illa utique laica multitudine , quae cum Fausti Abbatis turae ciuia incilis com ni ita esset, bsque robore sui Set, Pa: rum causae ejus patrocinantium ordinario , si vel Theodoro liberum fuisset quos vellet ad ministerium promovete , vel Monachi; indultum G Clericatus honotem quo eos multum titillati alicubi notavit S. Hieronymus citra Abbatis conscientiam , vota convellete et cam enim ad ordines promoti fuerant, juris hebant Episcopi, ut infra videbitur. Quapros: er hac seb-jecta sunt: s . Nisi Abbate per me. J Collocarunt in eo Caenobiarchae Monasticae disciplinae vim de splendorem, ut ij duntaxat Monachi ad Ecelesiae m inister ia provehe emur, quis ipsi Abbates delegirent. Si enim Monachii ad illa patuisset indiscriminatim aditus, non diu lanctis numerosisque catervis Molia etia tuissent. U.ide se ipsum Clericatus desiderium ab eorum cogitatione depellere totis studiis Patres certaverunt; notatque Metaphrastes S. Pachomio familiare sui te inculcare : est a modum liniim O

valde utile sonat is, nota e arere honorem vir principatum v I gloriam, prirati .uumqtie a me truum,aut cleri comitationem , si inciderit in Aetolia hos , nec cito extinguatur , facile corram ere una. e. Am

SEARCH

MENU NAVIGATION