Vita b. matris Teresae de Iesu, Carmelitarum Excalceatorum & Excalceatarum fundatricis, in quinque libros distincta. Auctore R.P. Francisco De Ribera, è Societate Iesu, ... Ex Hispanico sermone in Latinum conuertebat Matthias Martinez

발행: 1620년

분량: 496페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

381쪽

su VrTAE B. MATRIs Trans AEAicbat proinde, bonam humilitatem non videri, acceptas caelitus gratias

agnoscere nolle.

Quadam tempestate, cum pagum quempiam ingressae ita arduum &impeditum dubium incidisset, ut ad ipsum certo dissoluendum magna eruditione & ingenio opus videretur , inque eo se iam versari videret loco, in quo neutra dote iuuari posset, quid tamen ageret, ipsa fluctuans nesciret . in Deum fiducia collocata , ipsum loci Parochum consulere statuit, &, quod ille consuleret, ipsum exequi; certissime confidens fore, ut, quamquam doctrina is non adeo praestabat, illi Deus opt. max. inspia- araturus es et,quae fieri 1 se vellet, cum alium,quem consulere ad manum tunc non haberet. Atque ut sperabat, ita con git; quod enim Curio con

filium dedit, ipsum deinde &al praestantes Theologi interrogati dea

iunt.

CAPUT XV. DE EIUS HI MILITATE INTERIORI.

quam e uerit profunda.m X sublimitate, ad quam Deo ipsum subuectam diximus, facit he

spici potest, quam eiusde humilitas cum interior, tu exterior profunda fuerit: soli enim profunde humiles ad tantam altitudinem sustolluntur. Haec porro virtus tanta in ipsa fuit, tamque manifeste semper eluxit, ut qui quaecumq; de illa dicenda essent,diceuo prosequi vellet, inem non inueniret. In duas proinde,quidquid de illa scio, utpote plurima, partes distinguam: primo de interiori, de exteriori deinde humilitate locuturus. Interiorem voco,humilem contemetamque quam de se ipsa habebat opi- ..im. Ei,' nionem, uti illius e verbis liquido statis apparet: exteriorem vero, quae viiiiiii ie. in aliis operibus eiusdem eluxit. Internae huius humilitatis euidens satis id argumentum est,quod toties tamque frequenter de suis criminibus mentionem faciat, & eo quidem exaggerationis pondere, quamuis ea re in se parua essent, & variae illi ad eadem excusanda rationes minime deessenti Nec vero satis illi est eade plangere &extollere, nisi etia, acceptam a D

mino gratiarum narratione ordiri cum vellet, hunc in modii loqueretur, sectem ex amore Det rogito. rt quidquid hactentu deflagitiosa vita meae mi ume de spe. catu meu narraui, id tam inde ab hoc tempore evulget. Huius illi rei facult rem facio, Ni ct omnibus confessam,s meis, qui fiunt illi,quibus haec a me mittuntur ies.sae P. voluerim, iam tum me riuente id fiat obsecro, ne hominibus podhac ampliustum est. vi imponendosucumfaciam. sunt enim, qui aliquid in me esse bonifals.fibi persuadet.

382쪽

proferantur: at quae podhac comemorabo situ oria manifessatura ut, nolim illorenu, e contig runt,nomen aperire nere a quo haec remant,nec quidem quis illa si iis fetu. h.: b causam meum hic nomen non depromo, nec alterius cuti quam , sed quam potero ratione occultissima. O ad latendum comm distina eadem descri

baim; atque ita id ipsa ex amore Dei supplex Oposio. se i ii Quod vero se paratam ait crimina sua scripto committere; haud du- Qti. bie etiam fecisset: sed id fieri an mae moderatores vetuerunt, ut eiusdem libri initio proditum est. Lamdem quoque facultatem numquam non Cossessoribus ac superioribus, tam in priuato conscientiae foro, tuam extra concessit. idque eo a se fieri diccbat, ut scirent ipsi &perspectum haberent, qualis reuera esset ,&suis in rebus nullus ipsis sucus fieret, neve plus aequo sibi crederent. Ad libri ciusdem sinem scribit, in veri tate asserere se audere, grauius sibi fuisse & acerbius acceptos 1 Deo satio res scripto committere, quam quae unquam commiserat scelera. Ex humilitate etiam (quamquam ea vera non fuit, quae tamen humili e cordet procedebat, quodque humiliter de se sentiebat anni spatio orati ni studium intermisit , indignam se rata , quae eamdem frequentaret,& gratias ab eo reciperet , cui tam indigno ipsa famulatu obsequer tur. Initio etiam intelligere se videns , quidquid libri spirituales de orationis etiam altishmae excellentissimaeque modo scribunt, eos ipsa non legebat: id enim cum humilitate non stare putubat, quod ad eos orationisse pertigi sie gradus, qui iisdem declarantur. crederet. hinc libentius vita rum Sanctorum lectioni vacabat, quod illorum in se exemplis ruborem

confusionemque excitaret. - iGraue illi etiam erat, cum se videret ab aliis, ac praesertim a magni o stari nominis viris&auctoritatis, magni fieri: cumque caelestes suos fauorcs aliis diuulgandos nosset, cruciabatur quam maxime . Hanc ob causam Tui, ' maliquando Abula demigrare volu t, & alteri eiusdem instituti coeno bio procul inde, dote sufficienti data , sese includere, in quo obscura&omnibus incognita delitesceret. Sed vetuere id fieri Conisessarii, quod ad maiora eam Deus reseruasset. Nec hic illius stabat humilitas: verum etiam laicis aggregari petiit sororibus, ut hoc in statu vilis. simis, infimis, durissimisque domus ministeriis occuparetur. Et saxo sine controuersia in hunc se minimarum ordinem redegisset, si modo assensum super iores praebui sient. Quodam tempore hunc potissimum in finem suam omnem asi ludorationem l rigebat, ut, qui sublime quid & altum de ipsa sentiret, huic Deus illius vicissim manifestare peccata dignaretur, hocque pacto oeralia sua videret is, quibusnam ipsa, adco indagna, a Dco satiori bLs csset cLmulata. Denique tecte, vel quomodocumque poterat, sua parcicci char P - ii , qui benecata illi, quem bene de se sentire notat;nec ante quiescebat, qu in

383쪽

s 8 vir An B. MATRis TtRr Aripsa secisset teque etiam prius sua manifestare peccata intermissi utar ligionem illi Consessuli mouerent. Missas ad aliquem e Consestaribus litteras hoc epiphonemate concludit : Dominatio vessit a ficiat velim, insignem hoc in loco mihi commoditatem esse , quam muli, ipsa tempore consectatasum : nam quamuis exterior homos visit,non habens,qui illi asseri e consolation solebat anima tamen quiete pe eui m. 85 shq tur, psi ro Aco , cpmmodita haec est,non magis hoc in loco Teresam de Ie- .use ei es seu notam esse,quam nulla prorsu in mundo foret. Irs haec est ratio, cur hinc a tres e se in i ,- procuratura non m , nisi aliud iubeant moderatores: nam interdum contrectabar, dum basie audiebam ineptis: nam cum illic dicitur, Savera est, tutem eant oportet, fine pedibus O cap te. Rident,quia ego dico rifaciaut ibi aliam, qua nonus dicto Overbo rim illis constercap.; . Toletum concedere ad Aloisiam de la Cerda consolandim iussa magna huc secum confusione abire dieitabat, viso qua huc is cui specie& titulo et Superiores mitterent, &qudim grauiter fallerentur; atque naec fuit ratio, cur importunis a Domino precibus contenderet, se Toletum abire ne ib

neret.

Si quando apud homines sanctimonia claros ageret, sui ipsem pudebat,& coram ipsis apparere erubescebat. Munia,quae aliquam praecellentiam honoremque in Religione includerent, abhorrcbat, & qu in poterat na ces .s,. xime subteri Ugiebat. Dicebat item, vitam se longiorem desiderare non posse,cum non pro eo ac quidem oporteret Deo viveret, quodque tam n gligenter ac ligniter Domino esset suo famulata , sicque tot impers Aionum naeuis inquinatam cernerct, ut saepe quidem optaret omni prodisus carere sensu, ne tantum de se malum intelligeret: querebaturque nonnumquam Dominum, quod in nonnullis tricianio, in alia etiam quap am

triduo perfecerat, tot in se annorum spatio efficere nonpotuisset hinc ipsis non illibentcr stiperiorcs O potiores cedebat , ante nescisse sed ctitansccquid esset obedientia , quam a suis eamdem edocta esset moniali

bus.

Mirari etiam se dicebat cos, qui quae ab ipsa opera patrabantur, iis fidem adiungcrent; ac sto i .le facere censebat cos, qui aliquo ipsam iudicio don tam crederet,quod aliqua in re ibri8 recte sentiret. Hinc etiam 1 vilissima insimaque consilium petere monacha graue non ducebat. Adhaec quidquid dcinum a geret, nonnisi Consessariorum id nutu suasuque auspicaba

tur.

Tot in se notabat imperfectiones,adeoque easdem exaggerabat,etsi eae- Quomo o idem perexiguae & viderentur,& reuera essent ut qui hoc audiret, haud ol scure vidcret, non modo insigni has ex humilitate ac Dei amor verum et, albuta. iam illustri quopiam coelesti lumine radiante perspici Numquam aliquod de se narrari malum audisse rescrebat, quin liquido eos, qui ipsum nuraranti

384쪽

Li nrn IV. CAPur XV etant,verbis nimio re id imminuisse cerneret De monasteriolori sun&tionibus,in quibus tanta & egit & pertulit,tantacu modestia tamen semper& humilitate scribitivi pene sub libri,quo easdem coplexa est, initium

noc modo loquaturis ui haec legerit, caueat,ne quid hinc in me laudis transferat cum a Veritate se nimium quantum delirarere quin potius maiestatem eiusdem roget, mihi ut ignoscere dignetur,quod = cuni tis ab imogrates acceptu tam mihi exisguum collegerisfructum. Longe maiorproptere carisIma meae, de me conqueren

di est,quam mi ingratiarum ob ea quae acta sunt referendarum ratio. Ceterum ex amore Dei lectorem horum obsecro, ut vel Mamsalutariovem Angelicam pro me reciter,ut hoc pacto diris purgator, egredi cruciatibus Oleamo ad Dorem nos hi

Iesu Christi constretum admitti,M.Et optabat inprimis,ut manifestare Dominus omnibus dignaretur, quod ipsa fecisset, vix aliquid esse. Aiebat quoque se magnas quidem omnimodis a Deo opt. max. gratias recepi stet illam vero omnium maximam videri, quod haud dum in tartara ipsam praecipitem, prout quidem flagitiorum commerebatur grauitas, deturbasset. Adhaec, nescire se causam,cur ut bona & sancta ab omnibus suspice retur ac merum mundo se sucum facere: si enim homines se penitus perspectam haberent, fore ut omnes in ipsam unguibus inuolarent, &in faciem conspuerent.

Filias quoque suas humiliter rogabat, sibi ut demortuae diuinum precibus Numen propitiarent:dicebat enim, metuere se, ne, quemadmodum stolide eam mortales opinionem imbiberunt, quod sancta esset, eam se mortua omnino exuerent, seque interimdiuturnis in purgatorio suppliciis sinerent expiari. Primis viginti ac duobus annis magnas mentis passa ariditates est; int rim tamen amplius quid I Deo poscere ne in mentem illi quidem umquam veni: quod se crederet indignam, cui vel aliqua de Deo cogitatio concederetur: sed nonnisi insignem maiestatis ipsius gratiam videri,quod ante suos ipsam oculos versari sineret. Numquam aliquam a Deo cum visionem,tum reuelationem sibi fieri petiit. vel aliquid inter precandum aperiri, nisi quod ad illi seruiondum, reuelatio . ac ne ullis impos uris diabolicis pateret, necessarium erat. Et quamuis DC pMin x Deo perfamiliaris erat, numquam tamen curiose quid ex ipsbsciscitabatur, etsi saepius id facere rogata. confestarii interdum, periculi faciendi gratia, Lacra eam communione Te eo si peucebant;quam ipsa abstinentiam etsi hinc permoleste ferret, illinc tamen magis de Dei quam de suo honore solicita, ipsum interim astidue dilauda- Ernis, Du.bat,quod,vt honoris diuini rationem haberet, ac caueret. ne diuina ei ul-dem malet M tam vili diuersorio succederet, consessori inspirasset. Quibus illa cogitationibus mota, magna animi quiete ac tranquillitate, illorum ius ui acquiescebat, etsi non sine tenera quadam & amicabili poena: A a x imo

385쪽

no VITAE B. MATRis Tr Rrs Arimo quamuis cuncti omnino mortales aliter suasissent, ne vel latum. quidem unguem ab illorum deflexisset imperio Saepe massa quada animi dem sione superioru reprehensionis sereb it,& illorum lusupplex ad pedes abi j ciebat donec ut surgeret, imperassent, nec ante verbum in sui purg itionem adferebat,quam facti sui esset rati

nem iussa reddere: quam tam paucis adeo a ue veracibus tum depromebat verbis. tam plane quoque&manifes N ,ut non solum super oribus eadem saceret satis,sed etiam interdum pudorem & ruborem in i jceret. Praelatus quidam ,eius patientiam exploraturus, acri in eam oratione 'invectus,inter caetera mordaciter sciscitabatur,cur in litteris, & quoties daretur occasio,Excalceatarum se sineret fundatricem appellari et cui illa

placide,Impera obse. ro,ne hoc me deinceps quis nomine compellet. neque enim

ea cognominati Omagis illam mulcebat,quam si Teresiae de Iesu nomine

diceretur

crari,i ex . Tam solicite porro acceptos coelitus fauores, & quidquid aliquam inirgii SP populo sui opinionem concitare poterat,supprimere satagebat,ut ne fi- h hibus quidem suis id minisestari pateretur Beaetio ad Hispalensium sedem costabiliendam prosecta, in eremitoriu, quod Entia locus habebat, aestus meridiani vitandi causa concesiit et quo loco,uti &Hispali,etsi cgregiis a Domino gratiis lit cumulata, soriae vero in eodem aprica irentur loco,semperque illi adessent, eaeque selecti sibmae,(vti quidem eas Ac ipsa vocat,& quales reuera ad labores, sui in itin re subeundi erant, perfringendos requirebantus nihil tamen umquam horum ex illa tum intellexere , donec tandem longo post tempore ini sthedis illius scripta haec reperere. Non tamen semper permittebat Domi nus,ut tam eximii thesauri in agro defouidelitescerent, nam Dei accedete nutu,sui ipsemet oblita,saepe quid manifestabat,e quo audientes maiore virtutum eius ad Dei laudem ac proprio ipsorum emolumentum haurire cognitionem possent. fieri enim non posse cui dens erat, nisi singularisiimam quamdam adhiberet curam , ut tantus, quem corde fouebat ignis, non aliquo se interdum luminis radio per rimulam occurrentem si quid di proderet. Si quando tamen necopinanter simile quid de se patefecisset,i-

β' lico ad sese conuersa ipsum quoad eius feri sine ullo mendacii periculo: ebetuo. poterat reuocare, vel saltem aliter detorquere satagebat. Hinc quadam cares lage tempestate,cum dicta a se dicta nollet, de audientibus quispiam vir pius ' idipsum notans, Iam dictum est, inquit, Mater, excusationes O tur purgandi

piatextum noli quaereremam quo plura infacti colorationem attuleris, eb ipsi in a pare t manifestivi.

Communionis accessura mensam quadam vice adeo se in spiritu esse ri sensit,ut etia corpus sublime a terra extolleretur:quod ipsa persentiens, ambabus craticulam manibus atarchendit, quo se retineret. Displicebat

386쪽

LInrn IV. CApvT XU. Ci enim illi haec aliis coram fieri videntibus:Dominumque idcirco rogabat, ut, si quos sibi communicare fauores vellen id publice & palam non Derct. Quod ut obtineret , multis ijsq; instantibus precibus opus fuit, Graue eo , insiti.

quoq;&acerbum illi erat, filiabus inspectantibus mentis excessum rap- bis suis in . tumq; pvi; verumtamen,cum eos adco frequentes experiretur, fieri haud vita raptu

potera quin eosdem illi perciperent Hinc non adeo id illi acerbum erat. 23 'v' quam dum coram aliis diuina patiebatur; quae tum quidem quam poterra maxime dissimulabat,utq: eadem tegeret per simulationem,animo sese diccbat deficere.Vnde etiam nonnumquam,ad se reuersa, cibum sibi afferri petebat,ut quidnam passa esset,hoc modo dissimularet.Cum grauibus obtrectatorum impetebatur calumniis, & falsorum tesstium detractionibus uti Hispali contigit dicere solebat, Deo laus, quod hoc ipsa loco talis esse no- sementi . far, qualis reueramn: alibi quippe mines ita errorem perducti sunt, O falluntur, mel habent,qualem me ipsi i fingunt hic rero prout sum O mere'. Alsonsus Quignonius eques illustris,& probitate clarus, tecta dissimulataque specie, nec sese prc dens, scire auidus ecquid illa responderet, i

iam dum coueniret, inter alia monuit,Magdaleme Cruciae ut meminisset, quam quidem vulgus passim o sanctam suspexerat, quam tamen tartareus ille Planus ludificans omnes ancilla&clientem habebat. nihil hac Teresa mota oratione vel assimulatione est . qui n potius magna quadam cu humilitate respondebat:Nmnqua mila eius deceptasubit recordatio,qum contremisca. .

Deniq; virtus haec, & mijpsus contemptus ad mortcm usque illi per- sitni,, -- tuus sui tun qua nimirum erratorum suorum a sororibus veniam petiit, i ''ehi s Si ad Constitutionum illas ac legum obseruantiam est adhortata , simul . Tum ' etiam obsecrans, ne negligentem hanc tepidamque Religiosam (hoc enim se nomine designabar ut exemplum intuerentur.

Si, quidquid de illius dcmissione animi dicendum esset,llic prosequi di- 3cendo vellem, finem dicendi nullum sacerem.Duo solum huc,qus omniuinstar futura fiunt,attulisse sufficiat. Primum hanc illi singulari quada ra- Humilitatitione a Domino virtute esie declaratam & commendatam: ut mirum inime sit, tantum in hac illam fecisse prosterium:cum ipsemet Dominus suum '' 'illi nihil & vilitatem, nec non errata quae bet declararet. Et ita quide palam, ut quoties illi cunq; singulare quempiam vellet sitiorem impertiri, errata illius cum quae tum habebat,ium quibus olim fuerat obnoxia, anto acriter castigando reprehcderet Deinde vero,cum caelestia in ipsam dona

effundebat. ampliore simul illi Dei cognitionem, maioremq; sui ipsius d

spicientiam communicabat. Hinc, du secum die quada cogitaret,non tam

intima modo Domini nostri Iesu Christi prisentia,qu in olim habuerat. in corde sese habere,in eiusde penetralibus voce sibi loquente audiit, Hic praesens sim sed ridere te volo, quam parum ipsa sine me escere raseas. aliaque id Hi, nitur talis esset plagister, discipula adeo

387쪽

quo oua, pisces, aut iusculum ritu saporeve condiret, qui a quotidiano di- eite Moni.-screparet, hacq; Dei ancillas condimentorum varietate, si qua posset, ob- ni', Icctaret. Hinc,cum ipsius ancillandi vices recurrissent, hebdomada illa ab. 'unde satis domui prospectum erat. Doc dum munere fungitur, Dominum suo condescendere desiderio nonnunquam dicebat; cum enim ipsa monae his bonum sapidumq; instruere percuperet prandium, liberaliter is des oris submittebat,unde parari id posset. Adeo ut ipsam penui & culin

praeesse,domui,etiam quoad corporis oportunitates,compendiosum imprimis esset His tamen ministeriis non usque eo immersia erat, DCi visui obliuisceretur;nec suis ipse partibus vicistim deerat Omnipotens,qui ancillum sitam ancillantem potinimum recreabat,& mira mentis dulcedine consolabatur. Obseruata est ab alijs culinam ingressis, dum sartaginem Trae sex igni applicat, in mentis e cessum rapta , de abalienatis sensibus,facie fulgi- ..hi, Q. da & illustri sartaginem tamen arcte adeo complectens, ut violenter haec patitu

extorqueri non posset.

In vilibus abiectisque etiam ministeriis semper prima erat & princeps:

Finc, dum ceterae alia atq; alia domus , euerrendo sordes, loca pursarent, chortem ipsa semper sibi siti aiebat euerrendam. Quo in ministerio sordido obeundo suaveolentia quaedam mira,quam nori item aliae sentiebant, nares eius afflabat. In omn: bus porro,ad quas cocedebat domos,id genus obire officia illi solenne erat . nimirum lances extergere & abluere, sordes euerrere, aliasi; eiusdem modi ministeria ancillaria exequi: M lagone, etsi alit icta valetudine, ea tamen mentis erat generositate, ut antealias lecto exsurgens,omnes domussordes conuerreret,collectam; in soricas deportaret. Cum ibidem domus illius, in qua modo moniales commorantur,aedificium construeretur, iam inde ab aurora ad usq; nocte

fabris ipsa praesens& inspectrix adesse , primasportam, prima scopas in manus sumere, ac deinde 1 Praeposita alijsq; Monialibus,cum aduenissent,

commissorum ea die tali in ministerio erratorum, pedibus earum aduoluta,veniam postulare, perinde ac omnium minima vilictimaq; exstitisset. ..hu erit 1 Nec vero solis Moderatricibus hac se animi submistione subiiciebat; commisso- verum etiam, si quam corripiendo Monacham, verbis animum ita illius M' P

exulcerasset,ut ad dies haec aliquot stomachosior appareret; ad pedes elusedem accidens,sibi petebat ignosci,non satis aduertisse sedictitans,quid reprehendendo effutiissct. - , si quando inLectionibus sacri Osscii recitadis impingeret vel minim, quomodo 'ilico se medio odaeo in solum prosternebat,hoc peccatum ritu protestata. et 'mo subminionis exemplo saepenumero sic adstantium monialiu viscera offitatis. eommouebantur,ut lacryrnantibus abundi oculis, suo inter recitandum

iungi lingua officio non posset. Inter nouitias vero & nuperas Monachas Aa a 3. . semper

388쪽

semper sibi sedem deligebat,& si quae sibi pronuncianda esset lectio, posteriores Praefcctae atque eius Vi catiae cedere pro more habebat. Domicilio in opido Villanoua dela Xa a constituto non minus in domesticis obeundis os fiet ijs sui haberi rationem volebat, qu3m alteriuscuiuspiam deturba;cumque unius dumtaxat brachii usum haberet liberum(altero scilicet male asse sto quomodocumque poterat, sordes euerrebat,& triclinio aut culinae,quoad poterat,operam sedula nauabat.

Cum ad aliquod venisset monasterium , suo Praefectas officio iungi,c et semper sinebat,perinde ac si ipsa non adfuisset, dignioremque iis nunquakouotaret. non locum cedebat. Si Suando odaeo euocaretur , facultatem exeundi I Priore magna summissione ac reuerentia postulatum ibat. Ha hanc si comune triclinium ingredientem Teresa accumbens conspiceret, exsurgebat, donec suo illa loco accubuisset. Cum Albae Guardianum quempiam alloqueretur , & Praestatam ad eumdem cenueniendum intrantem videret, ilico loco surgens illam co- sidere voluit,atque interim aliquantisper in pedes constitit,donec tande, ut Praestifcae,summopere ut consideret urgenti morem gereret, etiata dit. Huic Praepositae nomen erat Ioanna de S. Spiritu. euomodo Si quae monialium ex naturae imbecillitate quid haberet, quod quam- segetexex dam stomachi nauseam de aversionem videnti causaretur; ad hanc Terenuo, ,hie. simul&sensuum abominationem refraenatura,&humilitatem exercit nebantur ra,accedens propius familiarius sese in rebat , manus etiam interdum

.sbia . eiusdem exosculabatur,aut quidquam de paratis illi cibariis degustabat,

soneui mo aut alio id genus opere fastidientem naturam compestebat. uel ex Fuit,cum sua pleno in triclinio commissa pal in cnunciaret, & humi, H. iii ,. e patinis lancibulque ita comederet sord dulis , ut nauseam delicatioritiones Te stomacho pcperissent, quamquam munditici natura ipsa perstudiosa es

Ali s manibus pedibusque quadrupedis in morem reptando tricliniuingressa est, necnon multo saxo grauata,laqueoque collum insertum habens, quem soror quaedam pone sequens manu tenc bat illius, ut quidem credo,culpas reserens. Alias eodem ingressa est onusta palea suas magna humilitate culpas pronuncians,perinde ac si nouitia quaedam nupera sutisiet,quae ad sui victoriam & mortificationem huiusce humiliationis exercendae a Praefecta facultatem petiisset. nulli enim fas est monachae id genus mortificationes subi re, nisi Moderatricis ante facultatem magna animi demissione&fcruore postularit. De mortificationibus porro laic pax

O di co . cum ex hoc speci m i ne de rei i quis con iecturam facere procli ue sit, scientique quid sit mortificatio,quidquam de hac dicere necesse non sit cum in omnibus quas tractamus virtutibus sacile appareat, quanta sui vi-etrix sueriliquam absoluta sensuum passionumque domina, quantaque

389쪽

Liurn S.CAPvT XVI. ret; quidquid impedimento esse poterat,quo minus hcroicos illos virtutum,

quas cxercuit actus,exerceret, sortitudine exsuperarit. I. namque verib mortificationi studet,qui naturam expugnat, tentation bus obructatur, Dcoque omnia subiicit, nec propterea quid tu na eorum, quae Dei obs quium & amor facienda necessario ex gunt,omittit. Factum etiam cst, ut sacrum adituram conuiuium seuera superior orsitione, tuo ipsam mortificarer, inde ut facesserat,monuerit, ad quam ipsa etiam volem magna animi serenitalea humilitate ilico paruit, quamuis alioquin numquam non maxima sacri huius fiscuit fame teneretur. Cum ultimis vitae suae annis adeo viribuq esset exhausti, ut communes sequi leges commode non posseti, peti it ab ipsa loci, in quo tum versabatur, Praeposita,cone est et die ad triclinium ventura. Quae illam interr gatio adeo non commouit, ut etiam omnibus, quibus ibidem haesit diebus, triclinium frequentarit Cum in alterius monialis cub culo agentem Praeposita quaedam cum libertate aliqua sic corrupes lasset,Iesu bone. sterim ne restiam Reu. couumne Mater qua tamdiu illic commoratur ilico ianuam vultu hilari & sedato,nullum penitus proloquens verbum aperuit. Si quando coenobio aliquo excederet alio abitura, praui quod dede- quid diceretrat exempli peterea monialious veniam solebat , quod etiam secit, ciuia T.xesa edecedere de vita contigit, ut iam supr, dicebamus. Hoc vero tanta humilitate & animi teneritudine faciebat,ut omnium oculis Iacrymas excute

ret.

Virtutis porro huius perstudiose erat,&summa admiratrix; ipsum et- Curam etiam Dominum eiusdem amore teneri asserebat: cuius cur tantus is cultor esset,si scire optarent ,hanc esse rationem aiebat, quod amaret ipse ve- 'ritatem; humii itas autem aliud non sit, utina veritas, dum scilicet agnos, cimus, quam parum reue ii simus, & nihil peia itus 1 nobis nos ipsis boni solebat habere. terum virtutem hanc Sodalibus suis imprimis commendabat, D qiis ivr 'monebatque,ne, quae domi intra priuatos agerent parietes,m externi S pa- hominibus testacerent,nec sanctitatis apud mundanos nomen asseetarent, neu placere

hominibus studerent,quamuis id non alio fieret sine, qu1m ut hoc pacto illi ad domui benefaciendii induceretur.s enim iter hoc insisterent, fore

ut fame emoriantur. sed potius seruare conarentur, ad quae voto se obligarunt:etsi enim mundo incognitae essent, Deum Opt. Max. illarum intra claustri latebras latentium nomen hominibus in plateis diuulgaturum , viamque inuenturum , qua hi necesiitatibus ipsarum pro pi-

Hoc etiam suis praeceptum iniunxit,o,cum ab aliis coarguerentur,vel suidebit accusarentur, nihil in sui defensionem afferrent, neu se excusarent, nisi suis Tereis,

sorte aliud vel esuritas, vel alia causa iusta suaderet : partes enim &dese

390쪽

3 s VITAE B. MATRis TER Es AEdesensionem ipsarum Deum suscepturum. Si quas autem hoc imitari m nitum cerneret, singulari quodam gaudio efferebatur easque aliis maioris faciebat. Suadebat adhaec,ut in rebus minoribus se exercere assuescerent, quo paulatim ad maiores peruenirent. Ad vero se non excusandum permultum conseret cogitare, quantum nihil ad defensionem sui asserendo quis per omnia lucrifaciat, deinde quam parum hoc modo amittat Nam si rem bene consideremus, comperiemus non immerito nos castia gari, cum culpa pleni simus. Nam si forte hae, quas obiiciunt, culpae nobis non in sint, aliarum sane multarum rei sumus: imo vero nonnisi summo nos honore afficiunt,cum eas,quas habemus,subi cent. Verus porro humilis vere fieri parui,persecutionibus exagitari, & condemnari velled bet, etsi nihil culparum admiserit: si enim imitari Dominum voluerit, qua illum in re potius quam in hac imitetur ' Quapropter omne ipsarum aiebat studium in hac versari virtute debere e neque enim timendum hic esse, quod aliquod animae vel corpori damnum auferat: quin potius tan tum inde emolumentum & fructum secuturum, ut ne salse quidem viasiones vel reuelationes vllum ci sint allaturae damnum, qui vero humilis est Nihil adhaec esse, quod tam cito Deum vincat vel alliciat,qu in humblitas: hac quippe impellente & inuitante eum in materna viscera descendisse,& per hanc , nobis illum in animas nos fras vel crine capitis pellici dum tum etiam, qui plus habuerit humilitatis, plus etiam Dei: qui vero illius minusatiam huius minus habitu rem : ncque enim intelligeres poste,quomodo vel sine humilitate amor. , vel sine amore haberi possit humilitas. Demum duas illas virtutesime insigni quadam rerum omnium creatarum abnegatione non posse consiste: e. Ceterum illam e contra improbabat humilitatem , quae donorum 1 Deo indies receptorum cognitionem nobis aufert. Salutare quippe est eadem cognouisse, simul etiam agnoscere, ea nos minime promeruisse. si enim dona haec non agnoscantur, semper anima ad quid heroicum aggrediendum iners & torpida Non probat erit. Illam quoque vituperabat humilitatem,quae ab orationis nos studio' sis h. - auocaret,qua ficta quadam specie indignos nos dicamus esse, qui coram quae, dei ' Dei praesentia versemur, uti, illam, qua animam in bonorum operum ion um saciat exercitio languere, vel turbet. Unde ipsa, si quae miram horum om- . A 5-- ' nium experientiam habebat, esse de salsas quasdam humilitates eruta aut aliis bo- bat, quae facile hominem in fraudem pellicere possent , denis Ti.b ab his sibi ut cauerent,numquam non suas hortabaturi

Nihil adeo

Deum flectit quam humilitas.

SEARCH

MENU NAVIGATION