De Aristophanis Nubibus prioribus

3쪽

DISSERTATIONES

PIIILOLOGICAE IA LEX SES

MDCCCLXXXXVIII.

4쪽

Inlinit K leoniania, M., Reliquiarunt dialecti Cretida puras I. Glossae Cretieae uni eouiuaentariolo de universa Creticae dialecti indole. - ut selie G. Qua0stiones de Ioniserico tymno no ererem. - Walther, E. de astiti studiis lietoricis. - Fri edet, . . de Sophistarum studiis Itomeristis. - Schin k, . de interiectionum epiptionemat tantiliae vi atque usu apud Aristoplianem. - Ohimanti R. de verbi i raeci temporibus. - Zacher K., de Prioris nominum compositorum s raecorum artis formatione.

Inhait: e ingurinor, Ad. de IIoratio Lustretii imitatore. - Vot Sch, ., Quaestiones de infinitivi usu Plautino. - Schmidi, J. de Ierodotea quae fertur vita Homeri. DOberent g Aem. de Sehosii in Thucydidem. - Matthias, . de Scholiis in Juvenalem.

Inhait: Zacher K. De nominibus graecis in ιος, ια, αιον. - Ne id hardi, Aem. De Euripide poetarum maxime tragico.

Inhait Hendess, R. Oracula graeca quae apud Seriptore graeeo romanOS-que XStant collegit paucasque ObServatione Seleetas praemiSit. Huebner, . de temporum qua Aeschylus utitur praesenti praecipue et storiste varietate. - Oelcher, F., de raeeorum fabularum auctoribuS. - Lange, . Quid cum de ingeni et litteris tum de poetis Graecorum Cicero senserit. - egebade, J. Observatione grammaticae et criticae in Petronium. - Holla eniter L. de militum coloniis ab Augusto in Italia deductis , arbe, H. de s enturionibus Roma

norum.

Inhait Selimidi, J. De Seviris Augustalibus. - Baege, M. de Ptolomaeo AScalonita. - Jungblut H. Quaestionum de aroemiographis pars prior: De Zenobia. - o Ob H. De mutis quae Oeantur personis in Graecorum tragoediis. - immer mann R. Quibus auctoribus Strabo in libro tertio geographieorum conseribendo usus Sit, Haeritur

epimetrum de Platonis codicibus. Κarba um, . De auctoritate ac fide grammatieorum latinorum in constituenda ieetione Ciceroni Orationum in Verrem. - Schulge E. h. De Q. Aurelii Symmachi Vocabulorum formationibus ad sermonem vulgarem pertinentibuS.

par Seeunda. 1886. A 4 00 Inhait Hause hild O. De serm0nis proprietatibus, quae in Philippieis Ciceroni orationibus inveniuntur. - Volgi Th. De Atrei et Thyestae

fabula. Vol VH 1886. A 10 00

Inhali Gra et Zel P., De pactionum inter graeea civitates laetarum ad bellum pacemque pertinentium appellationibus Ormilli ratione. - Brineli, A., Inscriptiones graecae ad choregiam pertinenteS. - Oelli g, E. Dec0dicibus Strabonianis, qui libros Ι-IX continent.

7쪽

De Aristophanis Nubibus prioribus hoc aestulo multi multa

scripserunt et disputaverunt et illud certe inter omnes sere constat hanc, quam nos legimus, tabulam non eandem e8Se, quam archonte sarcho Dionysiis anni 23 a Chr. n. Athenis datame8Se accepimus, Sed quoniam sabula ceciderat, a poeta postea mutatam ac retractatam neque retractationem Aque ad finem perductam. Sed de singulis mutationibus magna varietas est sententiarum. Deinde, ut in omnibus dissicilioribus quaestionibus, ita in hac quoque tam dissicili de Aristophanis Nubibus

quaestione a superioribus, qua uavis diligenter materiam pertractavissent, nonnulla neglecta, alia aliter decernenda esse milii videbantur imprimis nemo adhuc, quomodo totum argumentum atque actio tu priore sabula se tabuisset quaeque in ianc partem ex ea, quae nobis tradita est, fabula erui possent, continenter contexteque disserere conatu erat. Itaque e luidem a C. Roberto, viro doctissimo atque de me optime merito, adductus summaque benignitate adiutus hae re suscepta materiam denuo tractare et conari mihi proposui, si quid novi in ianc partem ad ea, quae a Superioribus maxima diligentia elaborata

erant, addere OSSem.

Ι Sexta hypothesis et Fraginelli R. Sexta' hypothesis.

8쪽

Adnotationes erilicae.

Post γεγενημένη itte supplet ευριώκεται, quod supplere facillimum, sed supplementum non ita veri simile est. Quid auctor hyp0theseos scrip8erit, cognosci iam n0n pote8t. 2 Fritetsche addidit: τα δε ante καί quod si acceperimu8,κa - καί intellegendum nobis est et Aow0h - alsauch, ut haec duo mutandi genera, quae degeribuntur verbis: ἐν τῆ τάξει μετεσχηματισται et ἐν Tu των προσωπων διαλλarῆμετεύχηlματι6ται, semper coniuncta inveniantur; sed id omnino

9쪽

Εquidem, cum nihil melius proponere po88im, virorum d0ctorum coniecturis pereensi sae illimam et lenissimam mutationem inveni Bue heleri tertiam, nisi quod pro λοὐχερῆ λοσχε- ρους scribere malim: α ε λοσχερους λὶς taGκευῆς τετυ-ZVχε, τοιαυτα, ita ut verbum ii a sh GTιν post Otat Ta neglectum inveniamus es. I illiner II, 1 354). Librarius, qui sententiae structuram non intellegeret et verbum Drya νειν cum participio c0ni unetum videre con8ue88et, τε TU Vχεν ad Ocat Tareserebat, quare a Ta addidit et verborum consecutionem mutavit.

ολοσχερους cum K0chlyo aliis lue Scrip8i, quae forma, ad τ/ῆς διαύκευῆς relata, ad sensum mihi magis accomm0data videtur quam nominativus λοσχερῆ, ad Dreserendus is qui hanc liyp0thesin scripsit, diei retraetati0nem absolutam esse talium

partium a.

τοιαυτ dicit, non ab Ta, quod non m ne parte Omnino retraetatas, sed nonnulla exempla sat τι κa allaturus est. 4 αυτικα μάλα, quod Venetus praebet, cum Bue chelero tenui, ab Tiae lio additamento confirmatur, SO . . leteli', es Dem. 25, 29 αυτικα δρὶ si λα. Apud Lucianum saepius invenitur. 5 τοὶ τελευτaIoi Bue cheler eripsit, recte mea quidem sententia manifestum enim est hypotheseos auctorem tertio loco ait erre exitum tabulae, den Schluss', quod e 8 TO εχευTato ν.

Quod ad interpretationem attinet, bene de sexta hypothesi egerunt Kock in Nub edit quartae prae sat pag. PSqq. et Teu stel-K utile in Nub edit. Sec prae sat pag. 29 8qq. excurS I). Quaera Ie id lives in sua de Aristophanis Nubium commentatione Bellage gum Program ni des gi Friedrich-Wilhelm-Gymnas. Zu Ulia pag. 42sqq. de hypothesi disseruit, parvi pretii sunt. Iucipit hypothesis a verbis: OCTO GUTOν GT TD προ- τερρο, i. e. lio e scit. do alia idem est atque prius, qu0 K0e kexplicat: die Hypothesis bellauptet, die gweiten ollienisti inmenim gangen mi de ei steti mach Inhal undet wech - libere in , et similiter Teiisse l-Κtiliter: das orllegende Stile Nub. II isti m esentit eben identisoli mi dem seu heren Nub l) '. Hoc rectum est; sed dortasse inliquant, longius procedere possumus.

10쪽

Nempe si tale liypollie se tragicorum et comicorum Graecorum editionibus a grauaniaticis Alexandrinis, imprimis ab Aristophane Byzanti praepositas e 880 con 8ideraverimus et hanc tanti momenti typothesin in illius editione ante altera Nubes locum suum tenuisse iam pHerimus, TH προτερο interpretabimur daAVOrige i. e. eam sabulam intellegemus, tuae in libro ante alteras Nubes l0 cum tenebat unde equitur Ari8tophanem et priores et alteras Nubes et novisse et edidi 88 ses in si a pag. 53. Auct0 hyp0 theseos dicere pergit Nubes ex parte retractata e88e, quasi poeta iterum dare Vellet, e quacunque de causa hoc consilio desi Ateret. Heidhue Ea με Ους, ex parte, istellWei Se , perperam interpretatur: in ei nem Telle', quod επὶ μερους significare non potest. i Poeta igitur tabulam priorem retraetavit, sed non usque ad finem retractati perducta est, et auctor hyp0theseos suspicatur 69 αν . . . id actum 8Se propterea, quod poeta primo sabulam iterum dare voluisset, sed postea ob aliquam causam ab hoc con8ilio destitisset. Deinde distinguit duas retractationi rati0nes, leviorem correctionem διορθωσις, Verbe88erung et graviorem retractationem chaoκευη, marbei tun g). Leviorem correctionem Talia παν μερος, per m nes partes, liber jeden Tei hin laetam esse resert huius correctionis distinguit quattuor ratione8: 0nnuli enim esse deleta περιι ρηTat), nonnulla in toxta Iraραπεπλεκτat, alia in alium locum translata εν ῆ ταρε μετεσχη

cularia.* παραπλεκειν mesyehius et Photius explicant: παραπλέξαι, εμ- πλεξαι Hippocrates vocabulum de mulierum capitis cultu usurpat. Translate dicit Strabo 1, 2, 27: λ τῆ δραματουργίη τουτο παρα-

Eustath pag. 1379, 15 το ς στορουμένοις ὁμολογῶν παραπλεκε καὶ