Commentationes Propertianae

발행: 1869년

분량: 117페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

si illectit fidein suani firmet, Ornosiorum sub Troiae nioenilius et postea iii mnii periculareninibus nota et dociliatnta litae ili-eere se posse glorintur sed hi onniihil fra tinentis nati sisvv. Si optime secuntur, So nam pro inissam fidem sieexeipiunt ipsiu rei testimonia atque uv. 8 lolireti83imo cohaerere cum v I sq. evinei v. lo2:im pari , ubius est dum y-- meis, comparatus eum v. Sori meis sibi bul Prius esse 'det nihil tamen ueramur,v. Si sq. post V, 1, io vel b. 83 io post V l, ob ea lili ero uelare transpositis sed vv. l 36 quilipe tui de astroloria sint, in eo quod, i in i iii inteariniue lueum suum, Sed alium atque nunc teneant habuisse apparet abhorrent nutomiti eiusdem arguntento v. Sibi I. qiu Troiae ui inaeque t iraeeor uni viptorum fata nesei quem eantaturum esse promittunt. - verum similis natura ut eorum,

de quibus modo locuti vinus, est etiam uv. lod Il8. primum quid tandem sit hoc v. dis quod Jovis Lil,yes antrum non explieet e versibus ante dentibus nemo elieiei; sed expulsum esse hune loeum e suo sententiarum nexu manifestum est porro euiusnam i ei exemplum Calictas dieitur, nos an hae ratione oro demonstraturus est hi, quod, soatangat usitatis vulgaribusque oraeulis pronimitari non possent ni iram prosi et hoc erit testimoni uni se prorsus dissinii lippitium. Pilis enim Caletiant vatieinandi ignarum fuisse, sed orne illi Rui illine bonum veniunt listrare reprent in exitium Danaorum voeasse nitet ii maiussisto si iissent atqui oeipsum vntis ieeentum eur notaticii os qui suis orneullis fidem

taeere studet ergo M. ad sqq. horos pirassent et auctoritatem non modo non e infirmani, sed inveriunt etiam iam

vero de M. ita sqq. Onsilio quid iudieabimus horoseopus suae fidei doeumenta editurus quid Troiam eupiam, rerum Matiar, quid inedia, libidine sua in ponitelam ruentem deridos at

32쪽

locutus videtur Laelinimi ad illud priseum Graecorum immi tunium respiei 3. quod si feeit lacrimas pro adversa fortuna mineupans loeutione, ut mihi videtur, non solum plane inusitata, sed ea usus est quim nemo ad Graeeorum perniciem faeile reserati ergo eum verbis me ad litu devehor astra haud

dubie Chaldaeus iam Propertio oraevium se editurum eme pronuntiei ex huius sententiae indole pro LACRI interim, dum melius quid inveniatur, repone SACRIS. quo voeabulo or

euluin illine et iis est gravitna et ipsius vaniloquentia, appellarelii, ii rit lini tyloniti IIctros reliytae solioles itaque ne haec quidem Laeli manni aditi talio ini pedit quominus uv. si Ll-ll8 expellamus eleetis autem his versibus liene procedit oratio a v. tu ad v. sis restat, ut illi qui pertineant quaeramum

atque M. iod lo huius reminis quod vati nostri vatiH-nium eontinea partem eaedere iterum astrologiae mentio proba nimirum Me quod explieare Iuppiter Ammon nequii illud est quod Romi Propertio vaserinaturus est sed loeus, quem sententia hae sine dubio mutilata reteris deperditis in oedarmine olim obtinuisse potest, unus tantum relinquitur.

nam . So et v. 8s, tum v lo2 et v. lis bene ohaerere vidimus, nisi ante v. 8 et post v lo alia exeiderunt exempla fidei clitam si id vindieatioro R. nos liti inter v v Tl, o utvv. s-ID2 aut uv. 2s- Ilio alios versus interponere lie et,

praeterquam piod ne sententia quidem v lo3 sqq. his locisaeeommodata est quibus observationibus efficitur, ut uno tantum lom, inter v llo et v. illi inseri posse putemus,

log no8. aique postquam M. iis sq. Propertio vatiH-nium promisit, statim eius gravitatem est. v. ida pro sua magniloquentia haud inepte egeres Imros laudari etiam astr limia virtute, no3 sqq. mi eonsilio etiam M. 81-86, de

quibus supra disseruimus, inservire videntur ab hac autem artis suae laude pete transgreditur vates ad v. 2 sqq.quibus ipS hac arte poetae patriam gentem vitam novisse se simulat est. v. l 22) ergo v. lo3-lo unaque v. 8i-86Disitiatam Cooste

33쪽

26 suam sedem hi olim habuisse suspieor, sed si a vincula,

ciuibus hae fragmenta inter se iugata erant, non iam eontingit ut erat Rinu . steterum vv. ios Io . quos et ipsoS IO inoviluus ut Rq. ad aliud de Troiae elade armen pertinere in liri inlitu est. - ntque eiusdein argumenti sunt etiam

V, i v. 3s et , et ipsi in iudice ab illo loco alieni et primum tuidem, suanquam Romam vel Latium signifieari apertum e t tamen huc v. as quo proprie referamus non habemus namque Jambus ad h. v. qui illud ad terram Romanam

iam bello valentem spectare opinatur, et Malinem in Philo- iugi DLXXVII. p. 6a rei vel virius Romana deseribi videtur, rumi audiuni senientiam euiu, in versibus anteeedentibus noverumtigium tuidem deprehenditur: quae quidem interpretandi

ratio diligenti et probo poetarum lestiore indigna est minus

pDtius exspectas P deni lue poeta id secutus, ut e parvulis initiis et moenia aedificiaque et aera Romana magnificentissime aueta esse ostendat, tuo tandem consilio dis seeundis Troiam penate suo in Italiam transmisisse praedicat 2 namque Troiam potentiorum hostium praedam saetam bene eonfugi, e inierram tam bello valentem poeta pronuntiare sine iusta enuba aue o visus est quod si veram esset, non modo in proximis versibus ollieum Romanorum virtutem

laudari dueeret, sed etiam haec otiania a totius arminis consilio velo rupter ea in ligam sententiam diserepare censenda i-lit ne luere nilii tulit tuam ea ad id quod poetae propo8itum egi Xpli altillini ei nistri maiorem autem probabilitatis

speciem Ribi vindieatir veri l. l. pp. 6 sqq. interpretatio. i magnitudinem potestatemque qua sua aetate Roma floreat a poeta deduci rei et ex insita priseis Romanis morum simplicitare aevirtute ac niuneta illa eum propitio deorum Troianorum Iuliorumque numine quanquam Propertius hue quidem ear-miud non illud sibi proposuit, ut quibus ausis opes Romanae amplifieaiae tui, sed ut esse eas revera vehementer

34쪽

adauctas exponeret. sane enim huius elegia rntionen esse proberi eo eomprobatur, quod templa institutaque parea quae antea erant et eadem magnificentissima quibus nune Roma ornata est uv. a Gnstanter inter se opponuntur.

deinde etiamsi huius ineremonii eausas quoque augere volui tamen hic illud totum ex ip8agentis Romanae indole et natura una ortum esse dieit euius rei doramentum sunt, si sq.: limes irruetum matris Am Murua rebus,

qualia crebertini moenia mole ruo. iani vor extrusis his, de quibus quaerimus, versibus quam hen conveni Ant v. , Rit et V v. b sq. nemo non Utitit. quae cum ita sint, earmen prinuim piod fertur tria contui et carmina primmii v. - et 55 Io perscriptum est.

alterius habonius hae tragmina: v. 3s ad ST,SS; liis il8 quorum liuod uerit argumentum postea diligentius indag imum tertium praeterlamissa nonnulla comprehenditvv. ii iii Ss-lo2 iis, leto id3 - 1d8 8l-86; isti ibo atque hae quidem ex ordine in posterum his notis signabimus V ia Moth; V loe sed de his satis

diximus. Age vero similiter e earin V, 6 eximendi sunt M. ii 68, ut singulare de Apollinis Palatini templo efficiant armen; at uv. L io et v. 6s-86 poeta bellis celebratis iam ad laetiores res eaneiulas sese aninuim applicaturum 8se prolitetur sed quin armina belli ea quae omittere se seribit v. sis seripta fuerint de bellis ab Augusto gestis, duabus de musis dubium esse vix potest namque inter ea argumenta quae aliis poetis inuenda cedit hae ipsa enumerat uv. I sqq.:UM HAMosos memore seriares cambros, ta eam me Merom hucque reo hic refervi sero eo fessum foedere Parthum. deinde ruetor Aposio v. 6 sq. haud dubie in memoriam vietoriae Aetiaeue eommemoratus est quani huius maxini dei auxili liaratani esse anti tui poetae saepe seribunt, velut vergilius Aen. VIII, id reqq.: Disitiatam Cooste

35쪽

uiue igitur discimus Propertium epirem de rebus a Caesarege,sis opus indoliasse, sed nondum absolutum abieciMe. nam si e sedissei illud aliis seripioribus has ros celebranda3 se relinquere vix eonfessus esset M. Ti sqq. neque neredi-dile est ante nostrum tamen 'v. s-lo et M sqq.), quod posia. 38 l6. finem perseripilam esse videbimus, huic operietini operam dedisse, quoniam illuit iam aran. Η, o quod a TZ2 22. conlaetum est Augusto promisit et a Mithiae amor liber fortavse statim seribere oepit. ' sed, ut te deam imite digressus sum, v il vi a ceteris ut separem, his adsim musis nam si omnes huius e minis versus esse

tenemus, quod aliud eius argumentum esse potest, si quidem Apollinis Palatini iusto eonsilio mentionem suetam esse volumus, atque quod Ilerreberrius I. p. 28 et 22 proposui ludorum quinquennalium 1 38 i6 in pugnae Aetnaeae honorem celebratorum praeparatio namque ne post hos

ludos habitos ad eos laudandosque earmenioni positum dum vetant verboruin eoni unetivi in v. I sqq. inprimisque futurum tempus in v. 85 q. ino tamen ponsilio capto Sy- eam tiros devictos, ii pontinemurn re nondunt potuit Propertius propter temporis rationerum quas Opi istu infra eXponemus. praeterea ludorum in toto armine eommemoratio indagabitur

nulla, sed et M. il sit et uv. 6 sq. unde aedes Palatina Apollini dieari sit explieare se diseriis verbis poeta testatur. neque quisquam versus illos nune in media elegia positos prooemiorum et elausularum, suibus reierae de antistius urbis Roma locis saeris templis elegiae instructae sint, speciem

praerae ferro et naturam negabit eollatis , , I sq. et s3 sq. ut V, sol sq. et si lil sit in tuis Uv. iis it.:

bella Sulla cecini cithctrum 3 D poscit Aso Otuctor et ud lucidos exuit,rm choros est quae eupit ii iuri' de iis rebus disputavimus

36쪽

refutant armilais divisionem respiciendo Ap initiis apud Actium auxiliuiti quod v. lis 6 enarratur bella tanton

qui poterit decinisse sibi videri is qui Apollinis Palatini aedem

se relaturiun esse promittit vWal sq. quique ita argumentuni maxima earminis parte eonlaeta persequium se esse seribitumii,si 2 denique qui in ipso earmine pugnae mentionem in iranseursu tantum inieest, sed Apollinis Aesiae orationem et auxilium eopiosissime explieavit deinde etiam disseetolio earmine versus illos probabilem habere interpretationem

supra signifieavimu3 sileetant nimirum ad epicula Propertii carmen quo in il Egerit lenito proelio Aetiae lupi imis Apollo armis insignis hiudatus erat ergo horum versus nil proxime antecedentes referre nimbo e linuru sed te possunt quidem illustrespistere nam tempus quod iam sv 6s et iunio v. Tl partieulis desinitur ab illo diversum est quo bellataeeinit poeta hae tamen si traetasse fertur proximis versibus eiusdem elegiae qua nune leviora argumenta se petere adseverat, prο- laeto simul utrique rei operam navavit, quoniam eodem tempore huius earminis versus hines persei ipsae qua de musa bella antea alio earmine, non nostro eantavit itaque neri 6 sq. quidem eos qui proxime praecedunt exeipere possunt

porro armina amatoria pompositurus Philetae et Callimaelii exemphim si hi se proponere merito narrat poetasV, lol sqq.at hie eum de Apollinis 'alatani vel templo vel uilis grande earmen edituru git, luale et it se uv. 2 sit s. promittit et Ilerigher i gententia, si vera est, postulat, quid Philet os corymbos v. 3 et Cyrensem,qucs v. a erepat, res ab argumenti

gravitate absonas 2 eontra levioris earmini, quale v 6 sqq.pertexitur, iusti illi forentur,ueiores at qui intem se appellat ei sacra se moere pronuntiat viis grandu prooemium rendii sublimi armini unire aptum sed ridentem poeiam nonne agnoseis qui remissaturus v I sqq. Baecto saera seria, eere iactat an etiam IV, i, is erilis illud, earminis levi- isti diserepat denique v. io:

quo novi generis carmen, in Share pronuntiat poeta, optime Disitiatam Cooste

37쪽

- exeipitur,v. 6 sqq. quibus carminibus epieis valedidit alia eantaturus eaque leviora quae cum ii sese habeatit, duo eminua separabimus, alterum quod M. V lo et 8 sqq.,

alterum quod M. ii G e Mitur; atque illud hae notari, si, hoe tali Trebriam distimemus. carminibus autem perperam inter se eonfusissimiles sunt versuum in singulis elegiis ipsis transpositione a. atque eum nuper duee Dilthei de Callimacti Cydippa p. 166

quin alienam sedem Mevaverint non dubitamus. Iterlabe gius explieari musam cur tam severum puellis imperium edideritinereules sibi persuasit, interpretatus ille quidem viae vocabulum de labore quo a mulieribus aditum ad fontes sibi expugnarii. Maiae sententiae oppugnat et exameae qui, quamvis propter anaphorae figuram similem sententiam comtinere videretur, tamen in aliam atque lientameter partem tenderet, et oe, quod Ilereules non terram. Red fontem totius inulieribus eripuit ergo his versibus miseri eo illinin iis lill Rinnuere densendus est inieeta laborum mentione is uilius eonfectus vix in Italiam venerit huius autem consilii cum

nulla sit utilitas nisi in ea oratione qua a mulieribus aquam petit, illud hi versus haud dubie sunt revocandi sed quemnam in ea loeum potissimum obtinuerint a diiudieandum difficilius est olim enim post v 36 inseri laeta satorum v. 65 mentione optime transdurere mihi visi sunt ad rerum mortale gestarum expositionem v et i sqq.). sed hi sententiarum nexus nimis quaesitus est neque facile lectori elueebit deinde ut iust, a collocemus hos versus, eo po8simus moveri quod si haud inei te significare videtur ercules eandent terrani, quam ollini suis humeris sustulerit, nune tamen sibi vix patere quanquam v. 3T M adeo inter se conexi

sunt et ipsa sententia et verbis eisdem repetitis eli. v. Taurumis v. Mundit , ut aliis intrusis separari vix possint.

38쪽

praeferretereulem hane terram . 66 non eani distere, quam olim tergo receperit, sed in quam nune advenerit, probatur ni fallor additis his omoustis hic mundi quae eum ita sini, nune ego quidem . 66 sq. ante, ad in totius orationis initio posuerim in hune modum: --hisa immili nune me mea sum triam macemitu hore fesso Piae mihi terra putet: 'o Precor, Sαcro Ame militis miro, pondite, essis o Tt Imri viris. quibus eo ni uneti Ilereul Plia modo fesso sibi hanc terrani non patere questum, iam eodem animo pertendente in saeerdotes

rogare animadvertes, ut desereis viris fana pandant Nun hine regrediamur ad V, 8 v I sq.:- sis , oretino sonuit eum, quo mes; si sine me fumue rem sim lube meae.

qui versus partieula eum prioribus ad diri iuueris quod per viam Appiam sint Cynthia aut impudentiam aut tempus a euratius desinituri videntur. nitamen utrique eonsilio pariter

non ennveniunt, quoniam turtii in taberna e invicia neque quidqlia in ad Cynthiae habitum deseribendum conferunt neque eertum teni pus in distant. sed omparati, Iii laxime vV. T sqq.nemo dubitabit si uin hi verrumus ad Cynthiae ui meretriethus

in obscura taberna v. 62. iurgia et melia spectent neque eis interfuit Propertius, ad quem a Mortis victrix Cynthia recurrit v. 63 x qua de musa ad nostram sententium bene quadrat meto: si sine me famae non sine me meae atqui hae si recte disputata sunt, . is, i in salsam sedem delapsi sunt nam ad latius e minis argumentum adumbrandum pertinent ideoque praesertim eum alius nullus eisloeus tribui possit in tota elegia, transferendi sunt post V 2. hae autem transpo ilione faeta nova ritu ilisfietilius nam duo enuntiata quae cisii partieula reguntur v. 2 et s. hanguide sese excipiunt nulla eoniunctione conexa at, etiamsi non adiunguntur,v. 1 sq. tamen de v. 2 integritate dubito

hoc enim turbarum in Esquiliis Mete praeterita saetarum

39쪽

e Rusani poeta die et cum coniunctione delinire vid iur at sua lena tandena causani P in novo hortos quos Maeeenas in Esquiliis excoluerat, convenisse scribit vicinam hominum turbam vicinam scilicet ex adlaeensibus regionibus intellegis. atqui propior strepitum, de quo postea verba fiant, vicinam etiam ex aliis viris turbam a Murrisse quis eredat immo potius it haemei tabernae, in quo tumultus oriatur, vicinam ex ipsis agris Esquilinis singressam esse consentaneum est quod si probabiliter expositum est, sententiam sola v. 2 non satis elare expressam esse patet itaque etiam hae ratio-einatione movemur, ut V v. sis l. quibiis tabernae inentio ontinetur huc revoeemus si eni in sententia quam postulamu8 plene est Priur: uni turlii rixa iii arcana alterna Sonuit, vicina ei tui lia ex iis, vis agris ast eurrit. 3ed tamen hac transpositione laeta, si bis cum partieula ponitur, posteriorem(V. s.)priori v. 2. subiunetam esse sentimus quare languida et parum perspieua evenit enuntiati struetura hane autem ut expoliamus, cum variae emendationes exeogitari possint, ego prius illud oti, mutaverim initim partieulam qua plane definitur quomodo sequentes versus eum primo Ghaereant. totam igitur elegiae initium olim ho erat, praeterquam quod de stiparit verbi integritate dubito:

Ilis expositis veniamus ad V, b v. 62 qui eum mendosus in eodicibus si feratur:

per tem es ora Suri numerum,utra,

a plerisquo eleetu est sed quoniam versitatum ab hoe liuem evius tamen per se iam per8pieua est sententia, adeo abhorrei rem ab interpolatore reueinuatum esse vix eredibile est, sine dubio servandus illo est, dummodo probabiliter emendari

possit. immerito tamen et da bus:

Per telinem Ora mihi prerit,mnertit Cretem

40쪽

seribi iussit, quia, ut alia praetermittamus, Proportius non tam desiderio amitae mareeseii, quam odi lenae inflammaius est. nequo temporis momento, etiamsi gravissimi, dolore inpius est, ita attenuatur, ui per quies numerari possint ossa ncque vero ad Properii amicam, in quam invehitur Aemiliis, hie versus reserri potest, quia hae cur ita allaesa sit minus etiam intellegitur itaque id unum reli iti Iuiuii, ut de ipsa lena diei

ceu Samus atque ossa per tenusis utes numerati optime pon- venit in in subitam eius mortem illines enoris numine efficitur. sed etiamsi in hanc sententiam emendari lii test, ille inmenversus ille laterreri nequit ubi subito mortuam esse ninlierem nondum narravit, auetor quae fuerit orporis post in ,rtem species inepte exponit Iam vero . 68: Mimuit ut mi serpulo eurta foco nescio quo modo vagari mihi videtur inter reliquos versus quibus nulla sententiae nee situdine eoniungitur eur enim hoe potissimum lore lenae paupertatem memorat poeia 2 huius autem statim post orationem, qua puellae ut divitias sibil Inraret suasit mulier aptius mentio fit, ut huius consilii ausa etiam patent. Iuminis vero disputata sunt, v. 62 et v. 68 sedem illes e mutare debent si enim subita lenae morte Uv. 6 Sqq. narrata haud inepte adicitur,. 62. qui sic restitutus: a Ne Per tenues sunt numerata cules

suum laeum iuvi ur rerum versus iranspositionem olim sequia est partieulae ue iam sensu earentis praeiermissio ei voeabulorum traiectio. Sed nondum lio carmen relinquere licet age enim adspiriamus lenae praecepta illine, quanquam in singulis ordinandis ei tam iunndam lilierlatoni concedi imis poetae, tamen sine ullo eonsili conieeta merito dicuntur neque enim singulari uni praeeeptorum lios generalia vv. 2i 2 exprompta ordinem ita iniripere debebat eanthis v. 2s Ursimulare morum fretium Dest, cum alia eiusdem generis adhortatio praecederet

nulla recinde uv. 5T-6D in totius orationis fine ferri vix

SEARCH

MENU NAVIGATION