장음표시 사용
51쪽
DCis. Dionys. I. s. θ εο 64. Ceterum ab Appiano tempus να-- ae rate definitur, qua, quo tertius ille annua rege- -- est..t, me eis quidem signas verita torii in aetem annus post fugam ἄπο - ἐξολου pectoetua priore Meo intelligendus est si Dionys. e. 64i Diodoro qui ab eapta Troia numerat apud Eus . veheris 386 et fragm. v. messestaec I p. 63. . De altero anno tertio, quem I eae να-- ον evit. -- Dionato et Ainano mo rus quoque l. r. at e Vimilluc AEn. II, 265 ---tiunt Ceteri annos paeaetermiseFunt.' Cis Liv. I, 2. Aliter Dionra L s. s. m. Diamus. Exe. Vales III Reimae. p. Eonar VI , . Auet. o. G. R. Virgil. eera taeent. Quod vero Appianua de viis Aboriginthus, non ut Livius de utraque quis dieit -- euriae fortasse trauendum. Ie annot Seh-ei aeuaeri Meua nulla nisi exhom transpositorum eorruptela mihi videtu Iahorare. --τορ νῶιν Meetivum est, ομνικων. Ceterum rea Tumimegentiique inter a videtur eonfudisse Appianuari qua-- quam eue Rutulo Tyrrheno appellaverit, non is mirari debet, qui Alexandrinum geographum aliunde noverit.' Cre praeterea Dio Casa. fragm. V. Resinae. p. 8 . o. s. R. e. XIII Eonis V, 1.
52쪽
uolneopa commutaturn ab Dionysio ' suuiptum adi Matro vero Creusntu, quar Dionysius tertio demtam thro o. D eommemoravit h. l. Appinnus sive ex in moria alvo ex altero fonte videtur addidisse quanquam rea vulgata fuit. A duplwem memoriam do Aseanio in Livio I M ommunem unus oster hahet. -- quo enim de Ascanio, Laviniae filio, in patris regnum
domortui per manus a recedente, ultrim usquana mentio- non iacit Dionysius, qui tamen harum rerum diligontianimus plurimos scriptores inter se compRrntos consu-Iuit, neque Diodorus Siculus, neque Dio Cassius, quorum uterque Rgnum quoque sontium numerum ad in num habuit, neque Virgilius, poeta doctissimus, nequE Ovidius, in fabularum copia, ut qui maxime, Versatus; quibus testibus gravissimi accedunt eteri et scriptorea rerum et veteres grnmmatici, quorum clarissimis, GauIio. Servio Festo, ex magna scriptorum copia hodie de-porditorum haurire licuit uvae quum ita int, Livius aut hae vel illa re deceptus fabulas do Ascanio tSilvio, utroquo Eneae filio, id quod potius crediderim,
' Dionys. I, 65 αρυλ Hτονομασήθει. 'Aσκανιος ἐν τῆ φονῆ. Inud Ver nomen, quod Dionys fortasse ex vetere aliquo poeta hausit, apud neminem hodie, nisi Auet. . G. R., Invenitur, Qui in his Aus Dionysius ad manum videtur fuisse.
3 Cn. Dionys. I, 65. D. III. 31 Diodor. S. fragm. apud Euseb. ueher p. 3883 Dio Cass. excerpi Reimara, P. 3ν Virgil. n. I, 267. VI, 763; vad metam. XL Lear. XLV, 583, os, L Fast. IV, 3s, sqq. Geli. Oeti Att. l. 16. de Silvio Postumo Servius ad AEn. . II, Los, qui Catonem laudat, Livium in errorem ineidisse dieit nimirum quod Silvio quoque nomen Aseani fuerit; Festus v. Silvii Aue o. G. R. e. IX. XVI, XVII Zonar VII, 3.
53쪽
inte e --Mdla- iudieandua eat, aut ex Mngulari quodam a reo nitor fonto, quom meri ovi naomento -timanaon vel etiam eognitiam . non habuissem, illaindo An aio ritiaque filio Silvio narrationen hausisses 33. In tempore definiendo, quando acanius, Athae conditor, morintha it, ni nunherus annorum, quΘm libri exhibent, integor est, primo illo quidem speetu ab Dionysio se atque Diodoro l. e. p. in inter a consentientibus diaeropare dicendus at, ned, nurn ille nurnerua apud nonhinom odia inveniatur, tudio rei variandae, ut Mei' , indiactus, potius Dionysii loco porperam in- tolloeto si falsa deinde coinputandi stione inita, quam nlio tanto onavit in illain diaerepant atra videtur incidisas 3 3. Silvium deinde nominat, Ascanio aueerde
teni quis autem fuerit quo V Pntre natus , ne uno quidem herbo indicatur Iam vero quod ad illud etε-33 Errat vero Lartimarin. de fonti iv. P. I, p. 52 , qui ex in quae in orig. G R. e. XIII de Pisone leguntur hune fortasse Livio ducem fuisse suspicetur oeulo enim se I- it de Amatae morte non de tarni mentionem seri. Si duod tuadeamnimum illum annum sis βασιλείας, quem Dionysima ι. e oauit. Appianua de regno Golan in univeratam interpretatus est et triginta Ilo anno inter .amisitam et AIham eo oniam deduetam Liv. I. a Dionys. I, ων, --Amodum etiam Diodor I. e. aeque imiI. AE I, 26s parum acetarate fererunt, in neae morte
or a quarto post Lavim. Eondit anno numerare .epit, morti annus a Naate indieatus o quartus post Ais. eoaed. et elatur, noeestae eat.
54쪽
quidem Eneae, sed ex more Latini eoniuge Silvia natum prodi Ovia mihin des via genere taest morum x ris Io Fast. IV. I. ubi partim Psaluarina hine' partina' Proximus hale' mas dant vi edit Herhel. 3. Sed Li-
Ius I, 3 errore, ut videtur, alio ex alio apto hune Silvium Aseani filium appellat, quam narrationem alios quoque auctores hahuillae τι quisquam ex eo eoniecerit, quod in alto Dionis fragmento ex xelgis scholio exeerpto Rei- ma p. 3 editio Basu addit κατα τινα 'Aσκανιο νιος et βιος, quae V. Reimar. unera includit. De eertamine inter Si vium, Eneae, et ulum, Aseani filium, Dionysiina I. e. uberius exposuit, quoeum consentiunt Diodor. t. E. P. 88 sqq. et Auet. D. G. R. e. I VI . Ceteriem Ascanio quoque ab nonnisi nomen No sive - isthaei res
55쪽
het. Nomen Romulum apud Appian et iam sine ulla Variotate omnes Imri dant.
56쪽
telligi voluit, velis inodum infra xlin, qui apud illia in
V, 4M clientes nominantur, eo servos fuisse ibi pΘravasit Fabulam aut ii de Vestali a Mart compressRne dignum quidsi exiκtimavit, quam rovi Prho t- tingeret Hactentia omnia quasi perpotiro filo cohaerer vidimns dam vor Photium dicas, no excerptum nimia abrupto concluderetur, Mansulam illam Pis/ιος δὲ, τ λ. ceteroquin nrum pinna, antΘqunm finem fucor tis xeerpendi, mi superiora adjunxisse , iuris pnrticulae Rrgumentum inguinquo verba ab Appiano ill quidem, sed non eontinum rium narration sumpti haud dubio anni que enim alia rations aut intrus ill subitias tu transitus a pueri exponi jussi in Romulum Remuni quis
materno genero glorinntea, ut pari gram uictiic subo-runt fructura non mimi videtur offonsionem 4abero; nisi forte pannus ex deinceps marrntia excer uti RiquΘInceratus superioribus assutus esse dicendus potius est, ' Dio Cass. Reima I, p. 3, 4 Faustu o pastori pueros in
Tiberim laetendos traditos sae narraei. an narrationem Plutarehu quoque Rom. 3 Eogratiam habuit, quae ai Auetori . G. R. e. XXI, eredere ieet, a Valerio Antiate originem videtur duxisse.
57쪽
Ceterm ubieunque apud A uinum illa verba suorunt alia loeus arne apud Dionya II, 2 an sin si anto
Sept tu regen Romanos, sicut Dionysiua L M, aio. Appianua etiana in tranaitu numeravit ille va o annom imporii singulorunt, inie sortem eorum supr. u. .apoxit Ceterum in alii quoque rebus ab Dionysio, hii illi diseossit Aneum Hostilium pro . Tullo vix quinquam noverit' ) Do initi patrioquo Romuli imperio Appianus, quum Dionysio II, - . Plutarcho Roin m Auni. M Zonarae VII, , qui sibimet ipse opu inet a l. loc Civi II, 14 , propius ad Livium I I
Ia aeeodoro videtur δ'). Inuunt oro aretur morbo perisaε, neque Dionysius, nec Livius, nec fieri seiunt; ex consua tueritoria cribens, rebus inter a perruixtis,aiei ad Ioatili uin Anci nomen, ita ad Aneuan Hostilii morbum, videtur rotulisse, quein Livius I, IRI syst Plutarchv Νunia, I non Dionysius III, 15 comma-mornvit. Plutarchus, qui similia fere habet Num. 22 oeu in eius animoque obversatus esse videri poterat nisi ea rursus hstarent. quae ah Ilio de Romus e. x et de trihus post Numa resthum trucidati iis referuntur; quanquam ea repugnantia apud Appianum non ita magni momenti est. In nominthus referendis a Nostro peeeatum sexcenties n-Venias; mendum autem ipsi Appiano tribuendum esse, Verba quae sequuntur, satia produnt καὶ Lenes μέρου, καὶ - μοι et alterius Anei, qui et Narcius vocatur Neque tamen negaverim hoe exeerptum nonnilii de etiat horare v. πατρικῶς vel simile quid ante βεβασιλευ- - brori fortasse praetermissum est; post v ωσσε num solleidit annorum. De moise Romuu eis. Mehuhe. I, P. ελDj0jtjgs,b OOO JIC
58쪽
S. Oeaea integer Apphini at, hae quoquo Θ momorti aeripsisse j iidieari debet. Apud Dionysiunx ΙΙ . duplex ammtis eris, Fabii Pi oris aequo Pisonis Cona
in 'noris ii uterque in aliis dimention Muta an a poetam . ect eas tradidit neque τ' o Livius diser pse, apud quem I, II , munia an opibus nomin eitativi, -4 in de Tarpeia tabulae invoninni re mutare ius au--m Rotn a , altu in dueem secutus, nurum et scutriuinina in onm congesta prodit idem Plutaret, eompilator Barns VII, 3. Quae unm it sint, Appi-um a Plα Meho propius abesse videas. At hoe fragmomum utrumn Appianum nemo referendum sit, primum dubitaritieet; sinde, quod loeus, nisi ad notionem vocabuli expliaeanduin, non adhiberi debuit, eo potuit fieri, ut partomaontentiae suo proposito limam Suidas oxcludorot v. V. Excerptum I de Legationibus. Quod ad hollum a Sabinis mulieribus compositum attinet, utrum Appianus Dionysii narrationQui uberiorem . in brevius contractam paulo liberius in usu in onvortErit atque ipse oratorem gerit, an in his rebus alium praeterea scriptoret consuluerit, haud facito pro corto amrit,au ris Hersiliaria, legationis princi pom ab Dion Dalo conini Emoratarn, quemadmodum Livius I, IM, sie Appianiis et tu in silentio praetor misit; neque enim eum haemorsilia Gnfundenda alia est; quam Livius upra o lI in linili causa e mmemoravit. Apud Plutarchum no in. c. Is non prius Hersiliae, quam post finita pre- eos, menti fit Res autein non ita magni esse momenti
59쪽
via tur. In preethaeis lateriam reserendis Appiano cun Livio nonnivi similitudinia intoreodor videas in E--- robus Dionysio 'ster similior est. Vium aeram, quo regae convenero, do qua Livia tneet, Appiania eum Dionatrio ommunem habet: sine vero x illa Cosso 4.elum, ipse ex auo ingenio addit Plutarelaus amem l. e. . nem Mnaraa VII, 4 aequitur, pro ancrn in coinitium posuit, eui ab eoeundo nomon inditum ase interpretatur. V. Fragmentum apud suidam. - ΛΙΜΕΝΟΣ Loeus d consilia Fidonatium Veientiuntque perti-nit, qui in Romanos et Albanos inter g holligorantes impetum faeere eonstitubrunt. Quae ab Dionysio lil, Mmtritis verbis conini eniorantur, ea Ap pannua in pauciora redegit. Dionysius autein c. ' Mettum amat de illorum populorurn insidiis ab hospitibiis Fidem tibiis παραξενων litteriis aeeepisse; eas praesenti Hostilio recitari atque ipsam rem n eo, qui littΘra pertulisset, uberiuRvorbi exponi inperatorem Albanum jussisse Appiam a vero imperatorem Allia nunt eam rem, 'li Bin e privatis hospitibus θεαρ ἰδιοξενων ' comperisset, Hostilio renunciasse. De hac o Livius nihil habet; qui I, 2 Μettum coram Hostilio de periculis minantibus alio modo Ioquentem fecit.
Ηaees do Albani. diei esso. situ in Fuffetium eonvicio insectanti hua quod umnia rerum tribus viriae et commissa, jam o Liv. I, 2 et Dionys IlI, 22,
60쪽
aa, satis intelligitur. Quanquam ad verba Livio Appianua imilior est, nihil tamen obstat, quo minua illud Dionysii c. 22 ως κακῶς ἐστρατηγηκοτα auo uetBin eandem entontiam interpretatus eas existimotur.
SehWiaghneuser autem, qui ἄμμ' falso ad Tullum Ηouillium si tres illo viro ad Horatios retulerit, lo a citavit his rebus alienos Liv. I, 21 Dionys III, IS sqq. . VII. Apud Suidam. - Σ--ΟΥ Do pace eum Gabinis facienda Appianum non Ddoas nisi Dionysii verba IV, 14sin. variasse Appian.
συμβασεις ποιεὶν Dionys. ο/ιολογίας ποιησα ι'. . In . Appian. ἐφ οἷς αν TU. δικαιωσιν Dionys. ἐφοις αν ἐκεῖνοι θελωσι δ. Livius hanc rem omnino praetermisit.
VIII. Apud Grammaticum san-Germanensem, eis. Anecdot. p. 180, 15. Fabulam illam do libris Sibyllinis Dionysius IV, M refert, Livius omisit. Similia fore Dio Cassius narravit, ut ex getae ad Lycophroni Boimar. Il. p. Isim, et ex onara VII, II est colligendum). Haec in antiqui annalibus prodita esse Gellius diei Ι, Is). IX Fragmentum apud Suidam. - ΟΡΑΙ ΤΟΣ
Appiano Dionysii narration om V, 24, 25 anto oculas fuisse, perspicuum est, sed quae de vulnerationEapud illum leguntur, studio rei variandae purum, ut O- Iet, accurato reddidit. Livius II IO), Plutarchus Poplie. Is nihil de Horatii orto iniqua prodidorunt, quanquRm hic vulnera ejus commemoravit; quod iiauxab Dion osse factum, ecl. XLV, 22 colligendum est 37 .