De excerptis et fragmentis aliquot Appiani commentatio critica et historia ...

81쪽

Do Coriolano lapidibus obruto Appianum videnaeana Dionyalo omnino consontire, reliquo aeriptorem, quo hic comparari opua fuerit, omnes taeero Fabium vero, quem Dio secutus at vi inis. , de orto -- eii nuproma longo stiam aliis prodidisse Livius enim II, 4M, aliis alio loto Coriolanum oppressum narrantibus, hae do Fabio seribit: 'apud Fabium, longo antiquissimum auctorem ualus ad senectutem vixillae eundem invonio resertiserto, hanc Mepo sum Inoi mini. usurpasa vocem multo naiaerius non exilium esse:

Quam Fabii diserepantiam Dionysium ne uno quid vorbo attigi Θ, memorabit anne est, nam quod APpiR-na Dionysii vestigiis ingressu omnino neΘt, non mi--ndum ; neque vero Fabium unquam, nisi a villis ι. datum, cognitum Nostro fuisse facile iii probaverit. AntoMam si propositae finem fecero, reliquos soripi ros, Nos omparari hie ad rem pertinet, paueta verbiueomni emorabo. Livina II, 1, 41 in his robus pluris cum Dionysio communia habet, at similitudo utriusquo omnino alia eat, quam quae Appiano uni Dionysio in-toreedit. Alia diversa sunt oratio matr.3 alis praeter- mima orationcta pleraequo, fasces securesquΘ renimae,al. . Pluinrch. Coriol. - n. multa a Dionysio axacripsit, tram otiam nomin laudavit Comp. Atei-hiad. cum Cor. M, sed lios praetεren dueo se taes. Dionysii di imilia saepina est, quam qui, axime. D. Veturia atro et Volumnia uxor C. quum ceteri om- nos Dionys. Liv. Valer. . Appian. Dio C. Aura. V., .nar. inter o oonsentiant, unua Plutarchua vi ereput, qui pro Veturia Volumniam, pro Volumnia vir

82쪽

56hoi Coriolanum aut invidia oppres1uin ut sonio confoetum perisse tradit. Eonar. VII, 63, qui Dionem aequitur, o sola senectuto mentionem feeit Cis praetorea gotaea Chiliad. I, simar. II, p. 1526). norationibus denique nulli, nisi Dionys et Appian. intera similes.

Caedos Fabiorum apud Appianum ntea comm m rata fuit. Quod ad hujus fragmenti argumenturii attinet, Dionysii L IX, c. 23 et quae praecedunt, in usum eonvertit. Dieni autem Cremerensem Appianus πο- φράδα modo, Dionysius μέλαινάν τε καὶ ποιφραδα significat. Livius II, 60 de hac re tacet. Quod oro Dionyalus utrumque verbum conjungit, eis Gell. . A. V I , ubi de atrorum et nefastorun dierum permutatione agitur, quae in Graecas quoque signifieatione v let Coiorum de his diebus eis Plutarch. Camill e Is

Do Appio Claudio ab Reg. bellum a. u. c. maeum Volscis gerente, deque militibus ejus seditiosis h. l. mentio est. - nursus insigne documentum nobis offertur, qua compilandi ratione Appianus usus sit, qui Erba sententiasque, quae Dionysius alio loco in similiro adhibuit, illinc huc traducta suae narrationi inseruerit. Ex iis enim, quae apud Dionys. IX, ω a. u. c. 282 do militibus Appii imperium recusantibus loguntur: δυναριις -- ιιέσει is τρος αυτον cis ibid. e. - ἐθελοκακοόσα - ουκ ηξίωσε . πολεμίοις ἐις χειρας - -

ἄφευγον Ἀτρ δὲ κατοπιν ἡμερα, ἀπειθεία διεχρωντο

κατεδήσαντο - του χρωτος, ως τραυματίαι - his,

83쪽

inquam, Appianus sontentias suas priores composuit, vorbis modo nonnihil variatis posteriores vero x iis sumpsit, quae Dionys. IX a. v. e. 2 a d K. Fabii eoa militibus editiosi narravit τον et γεμνόν - ἐλοιδορουν - δι' ἀπειρέαν του στρατηγεῖν -- τάς τε κη-

pianus commune habet.

Haetenus exeerpta et fragmenta Appiani uin integris Dionysii Iahris comparare licuit iam vero nihi nisi particulae operis huius supersunt, quae X p. C. seeulo Imperatoris Constantini Porphyrogenneti iussu sieut ex Ilorum seriptorum Peri-hus, sic etiam e Dionysii thris sunt exeerptae quibus fra menta accedunt a malo reperta, . CCCXVII edita. ineaIiqua difficultas oritur quoniam reliquiae Ille admodum on-eisae saepe sunt res primae mediae, Extremae haud raro praetermissae, mutationes hie illi faetae, exeerptorum dispositio rerumque ordo interdum aliquatenus Perturbata, quin res saepius farraginis instar eongestae iv. XVI. 4-S , Iori denique et verba singula nonnunquam a thrario eormpta. Quae quum ita sint, resiquiis tamen utriusque aeriptoris inter se eeurate eo latis, non erit dubium, quin Appianus in iis quoque rebus, quae dein- .eps sequuntur, si non omnia ille quidem, at erte plurima Dionysii Ithris hauserit. Animus erat de his inun plura enarrare, sed angusto huius programmatis spatio impeditus nisi quae praeeipui momenti erunt, extrema commentatione non

exponam.

Lib. Italic. VIII Excerptum Petrescianum.

Qinae leguntur, o praedam Veientanam diem Propter eam Camillo dierum exi iumque eius pertinent. Seriptore vero iis singulis rebus inter se Ius minusve simi ea sunt. Liviustiis inus Camilli nune eosdem eum Dionysio fonte videtine assinae, nune prorsus daverasa mutae in partim Livium aequitur in uiua verbia interpretandi velitaetariam vel ignorantiam Iiiuguae Latiae prodit eis. Plut Cami . . , v. V, 22, de Junone eeintadia . partim ut in aliis inus, si in his etiam Dionysium consuluit eis. e. io τεν--os, partim alios duees

84쪽

habuit Claudium fortasse V. e. 4 pug . ad Aniem . Eo Laetum est, ut Appiano, Dionysii Ompilatori, hie inie aliqua eum Livio aut Plutaretio similitudo primo aspectu intereedere videatur Appianum autem Dionysii Vestigiis ingressum esse, et ex hoe excerpto et altero inis. Gall. plane inteniorue Caput I, quum Dionysius nihil ad omparandum praebeat, silentio praetermittemus. . . Quae hie Appianus plura habet, ea apud Dionysium excerptoris culpa desiderantur D. XIII, 5, 3. Quum eteri scriptorcs in eo omnes ronsentiant, ut et Caini Ium XV inalibus multari Liv. V, 32, Valer max V, 3, 2, Plutarch. C. 13, Zonar VII, 22 et eum absentem damnari faciant, Appianus eum Dionysio et eum a populo damnatum et Pecuniae uin--am, in Friades auetam, iam ante, quam in exilium abisset, ne qua orpus ejus contumelia afficeretur, a Propinquis erogatam esse produnt. In umeris priorihus Λ. Ο Io, , quos eteroquin corruptos puto, discrepantia invenitur; sed, id quod aput rei est, nomine μυριασι uterque utitur. Cetera, quae

apud Appianum leguntur de accusatore quodam sv UV. V, 32, Plutarch. C. 2 , de crimine oblato de quo scriptorum alius

aliteri, de popul indignabundo Plut 11, 2), do filii inoet ' Liv. V, 22, Plut Il), de precibus Aeli illeis Plut 13 , haec omnia, quum Dionysii locus XIII, 5 defeetu et corruptela Iahoret vid. de tribunis), nihil certe discrepantiae probant. Quinapso altero loco XIII, ), ubi preces Camilli ominemorantur, et crimina ei illata et a populo eum damnatum esse, Iari Ver- his indicatur. Quod vero de Achille, leut Plutarchus, ita Appianus mentionem fecit, ne illud quidem a Dionysio praetermissum esse dixerim, Post enim finitas preces alterum Dionysii lo-

eum abruptum Videas.

Lib. Samnitic. IV. Excerptum III de Legavonibus.

Ex Dio.ysii libri XV fragmentis et hoe Appiani nee to

apparet Livium in bel o Samnitie et in iis, quae antee aerunt, exponendis parum accuratum fuisse; namque de Fregella et Mereia, in quibus aput rei Versatur, omnia mire pertur vites de helis ApuI seurius Ioquitur. Sed de his rebus nontii Ioeus dicendi est. I lem aueem Caudinam . Me ea quae praecedunt, paucis attingam. Quae de his ab Appiano narrantur, in Ursinins putat ab Livio esse sumpta aut saltem ex eodem, quo Livius usus esset, fotale hausta. Dissentire tamen pauitatum

85쪽

re, I rediderie, minitos iste Misae esu aetorea, arata. II. ma VIII, 22 non iam tirum B trarum Pn imma eorum emolle eumque more volaemima aure leto se a traxisse aeri in Dio Cassius eoaeaetitit, Rei ar. I p. M . At se a viniorue ei ut que, ex hoe mee to Appiani IV, 3-7 intelligittae eum Livii narratione ollato VIII, extri, I 1--s . Neque enim dae superiore maeniorum Samnitiumque ade, neque de Imaeis imperiae Romanae- innuentabus nevae de aptivia redemptis id am Liviis hahet plura longe aliter narrat nume meeeitae praetermittit de Pontio Daque patre uterque -- line dissimilis de nee a.diva multo heriua Appianus -- ait Livias eiaque de Samnitiam iniuriis ontumesiis e in Romano ineunte narrat, Appianus vero ea in rem ont eis tradit. At similitudinis inter Dionysium et Appianum must vestigia manifesta invenias. Cis primuin Diotira Romanis rotitumelias depreeamethus μηδεμίαν βριν--θῶν-τ συμφοραD, μηδε . σθυαμ περ μῆ--τοχαις ν Appian V. B μ ν ἐς σωματα ἄνδρῶν--χοωντων διφαιι deinde minitaee apud Dionys hid. 4 et si Ponti oratio atris ententiam re I-

ἀπ- προπέμπειν. . maius Coi Vatiean. p. 4ssi λι- Dionysii Dagmentum ad oratione legati Romani et Ponti histo eapo.- aetatis eistit. Appianus etiam eum Dictaeynio v. ---λέ-σ-umat, quos Livius oeat Palaeopolitanos iam Dionys. V. aqq. Appian IV, si Liv. VII , 25 . Quod de iuga explieando deque ani minoris ino eriti Pehu eonsentiunt, satia ait hie

VII. Exe V de Legationiblis. -- VIII. Exo. Petrescianuai. IX. Exc Petrescianum. - e. V de Legationibus XI. Exo. VII de Legationibus. all. M. Petreseianum.

De besto agitur eum Pyrrho et Tarentinisu es Dionya Ithh. XVII, 6 - adsti, XVIII. XIX. In quibus rebus Dionatu et Appianua inter a diaereparent et quaenam mihi viderentur hisidia diservantiae ausae fuisse, jam in superioribus mentionem Dei

86쪽

App. VII. 3 de Finitio eos. 3 , 5 de aptivis remissis X, 3, de Cineae dicto, quod alii, quibus u Zonaras, compitator Dionis VIII, 4 consentit, ad Pyrrhum retulisse leuntur; . , exesponsis ahrieti . At in summa re Appianus Dionysii vestigia perseeutus ubique est. Exempla afferam reviter App.

VII, 1 Dion XVII, 6 de Thaide Ap VII, 2 Dion XV I, 8, de Posthumi legato et Philonides App. VII, 3, Dion XVII,s' Io, de AE Iio App. IX, 1, 2, Dion XIX, I de Deeio Campano;

App. X, , , , Dion XVI l, -7, 2ο, de Cinea legatione, quam ante F rieii Iegationem Dionys et Areaaen. Post eam Liv. Epitom. XI I , onar. VIII, 4 sive Dio Casa posuerunt eum Dionys et Appian Plutarchus in vit Pyrrh. e. 18 nequidem eonsentit, sed e 2 Cineam deinde ante pugnam ad Asevium, Dionys. IX, 2, 3, Appian XI, 1, post pugnam ilIain demum Romam iterum missum tradunt); App. At, , Dion.

XVIII, 6-27 de Fabricio App. XI, I, 2, Dionys. A X, 3, de captivis et donis Appian X I, I, Dionys. IX, - de Pyrrho et Sieulis App. XII, 2 Dion I X s, Io, de donariis

Proserpinae spoliatis et Pyrrhi lassis naufragio Quanta vero inter Appian et Dionys similitudo sit, maxime videas, si Epitoinas libb. Liv ΦΙ-XVI, Diodor. S. C. Vatiean. - , Iutareh. v. Pyrrh. , Dion Cass. C. Vatie. 148 1783, onar. VIII, 2 7 eum illorum narratione eomparaveris. Quin etiam videor inihi vestigia indagasse rei ab Dion3sio et Appiano eontra at-ove Meeteris omnihus seriptoribus narratae. Excerpta videamus Appian. IX, I, 2, 3 Dionys X X, I, XX, 7. De rehus a Deeio Rhegii praefeet gestis, de morb' eius, de medie Messana arcessito omnino inter se uterque eonsentit. In hae dositiit exeeept. Dionys. I. Appianus autem deinleps a Fabrietum ad milites seditiosos puniendos missum narrat; is 27 a C. eos iter hesium in ea regione festetis gessit et in eodem De- eius Rhegio praelaetus erat, Dion XIX, 13. Illorum denique supplicium et Decii mortem ominemorat. Hae eontra vulgatam seriptorum narrationem repugnant, qui nuIIam Rhegii seditionem noverint, nisi quae ab Genuei eonsule P. C. II post X annos praeterlapsos oppressa est. In suppliei narrando Ius minus dissentiunt, maxime vero Polybius a reliquis diseedit.

Diodor , qui de Decio prorsus Dionysio et Appian repugnatisrg. I. XXII, essesing II, p. 49 et Exe. d. Virtut 562 , Valer Max. IS, qui eum Diodoro videtur eonsentire),

87쪽

mo Casa. C. Vatie. p. 7M. -s. IV, 33, Frontin. stratu. v I . Quae quum ita sint, nomen Fabrietum apud Appian.

3--i aeuae eum Hesio eorruptum esse eenserit. At vi Dionys XX, I, 8, hi seditionem militum punitam ad Genucium eo.sulem ne quidem refert, sed eam utique alteram voeat, unde eoI agas, alteram anteeessisse, quam ad Fabricium e--- - tam fuisse veri admodum si Ie est, quum praesertimin eteris de Decio namatis uterque eonsentiat, ab aliis re dat.

- Galue I Epilom, libr. II EM. VIII de Legationibus III Exc. I de Legat. - IV Fragm. p. Suid. - c.

Appianum sietat in superiorihus, sic etiam in GaIIieis inus quanquam jam ah initio alium duce ad manum se hahuisse ipse dee aravit VI), Dionysii tamen narrationem ante omnia in usum Eonvertisse, in exordio ominentationis signifieatum est. Livius V. 34 sqq. praeeipue de Gallorum in Italiam transitu invitum Meeteris eriptorihus discrepat vid. Mehmann I, p. 2M Polybius rursus I, 6 ahillia diseedit; reliqui pIus minus inter se consentiunt. At inter Appianum et Dionysium et in re-hus et in verbis mirus plerumque eonsensus. Exempiae, quae hue pertinent, reviter ponam App. I, II et III, Dion II I, 34 3s de primo Gallorum adventu in Italiam super Alpes pro- Leetorum, de bello Clusino de tribus iniis eeterum apud utrumque plura ab excerptorinus sunt praetermissa, quae ad similitudinem singularum rerum leuius prohandam Here potuerunt; quod apud Dionysium XIII, 18 non est nisi de duobus Fahiis mentio facta, eorrupte ae dehetur paulo enim ante εις τῶν πρεσβευόντων, non ετ os legitur App. IV, Dionys. XIII, de Potitio Cominio, quem Seh.eighaeuae Valesium feeutua in noti ad h. I. eum Caediei per sevit; idem, quod supra monui, in hae quoque excerpta Valet eis praeterea Plutareh. C. 26,

GHI XVII, 2 Dio C. C. Vat. S Zonar VII, 23 App. V, Dion X II, 7, 8, de Caediei legato iapud eteros nihil de Cae-dieii Iegatione Iegitur; ne apud Livium quidem qui Caedietum V, 46 eommemorat, simile quidquam de eo refertur a Dionys VII exemto, quod maius eorruptum esse in noti ad h. I. monuit, Appianus eum Dionysio mire eonsentity App. I, V I, Vm, Dion XIV, Is Is II, de altera GaIlomm advemus .-

88쪽

εlli,essitione et Cainani mitisne ad milites Seh.eiu in Gsae rar. VII et VI I ad amorem Camilli pugnam eum Gaius

Baa. retulit de peiore ani pugna et aetoria Camilli inhi εBas tali et Appiam aeratione superest , si quae revater Inων Epit. . et Dionys XI I, 3 XIV, 13-1 indieantve. δαhiae duobus, quae ad alteram pugnam Pertinent fraginem iri Appianua manifesto se Dionysii eo pilatorem odit, Nus vertia et aetatentias in revius contraetas ad intemeetis instar eddidisse eum videas e. s. App. VIII. γυμνους - βοην βαρειαν - οὐ παταγουντες - ξίφη μοι φρα - κυεας αιωρου-- - το τολμ ν