장음표시 사용
71쪽
Dionys. βατηρίων - πειράσθαι - εἰ βουλεται - ποιησασθαιομολογίας - . Ο - ιρω-
τουτοις ἔδωκεν ὀ J L n κρισιν - ἀλλ' - - κελε--
positis ἐπὶ τοις τείχεσιν, Appian sententia ab Dionys a
72쪽
Dionys. Legatio quRriR. VIII, M. - Ουαλερίω Ποπλικολα - ἀδελφη- προσκαλεσα/tἐνη τας v. γυναικας - λέγει προς
ἐσθῆτα και τάς αλλας παραλαβουσαι γυναῖκας, καὶ τα τεκνα ἐπαγομεναι, βαδ ζω/ιεν ἐπὶ τὴν Ουετου- ριας, Μαρκέου μητρος οἰκιαν καὶ λω/ιεθα - προελθε, ἐπὶ τον χαρακα
του τεκνου Μαρκιου δεῖσθαι μυηδὲν ἀνηκεστον κατα της πατρ/δος ἐξεργάσασθαι. Add eapp. q. ubi Voluilinia illis adjungitur atque res a Valoria
Proposit quomodo acta ait, narratur usquo ad init. c. . - . 4 - προσήγγειλαν τα γενο/ιεν τοὶς υπάτοις οἱ δε - συνεκά-
Appinu. s. Βαλερια δὲ Ποπλι--κολα θυγάτηρ, πολλὰς
τρίδος. - wἐν - της βου- λης ἐπιτρεπουσης ἐξήεσαν, ριονα γυναλκες εἰς χθρων στρατοπεδον. is pausa verbis i inmanen illam narrationis Dionysii copiam
circumscripsit, singulas rea inde nutuatus. Incuria Rutem fareum est, ut pro
Poplicolae sorore Dionys. VIlI, as Plutarch. Coriol. aa filiam poneret, quRm inter obsides Porsena datos, velut ab Dionys. V, 32 o Plutarch. PopliαIRIM, sic etiani ab ostro
73쪽
quuiti Rotnnnae matronae v nire nuntiarentur, πρωτον
καὶ τ ραβδους καθ ρει .τ πελεκεας διὰ τήν ιρροτερα προσδραμών τ η- σπάζετο, καὶ ηγεν ἐπὶ τοσυνέδριον Βολουσκων .λεγειν ἐκέλευσεν ο τι χρyζοι. Jam vero videas, quomodo Appianus, rebus et aententiis, qua e diverat Dionysii lycia furatu sit, ad libidinein conjunelia nequo nia alia ratione diap itia,
74쪽
48 furtii ni sic obsouuntur iri speraverit. -- tu sciliestniatris orationem ad filiuni ita conscripsit, ut ontentia partim ex colloquiis mulierum apud Dionysium
soporioribus VIII, 4 -- prioreque apud eundem e.
4e matris oratione mutun retur; partim ens ex altera oratione matris apud Dionys --54hexcerperet, quam totam foro in suam priorem adhiberet partim ex inueti logati verbis ad Coriolanum factis, quae apud Dionys si pr. 23-m Pguntur, unum et iterum compilarol. Quae quum ita sint, responsum inius Coriolani, quod apud Dionys. c. τὶ ante ludirati orationen matris invenias, Appianus, unn quam ordinem reruni perturbavit, nihilo minus in usu ni convortu, additis yen toro aliis Dionysii verbis et Entontiis, quas exoration Coriolani apud Volimos c. τ), ex re sponsorius ad inucium 24, 2M, Ritiindo videtur sumpsisso.
Μatrem ab filio interpellai Dionysin sedit, filium a
matre Appianus, quod nimirum facPro coactus est, ut ordo rorum Dionysii a ostro perturbatus ad extremum in integrum restitui caset. Rebus nutem ita dispositis, quum jain, ut supra di Ni majorem partem sententiarum, quas alter oratio contineret, in suam prior m convertisset, haud ita multum ostro relicti in sat, quod κilla in alteram suam transferro commode posset quo factum est, ut ipse oratorem agore si unu/n aliquid Oxauporioribus locis Dionysii in Muri adhibere cogerotur, ad puta, quod de Sabinis multoribus Valoriam praedicanto in auditis Dion. c. q. Reliqua vero, quae apud Νostrum deinceps leguntur, haud per anthage ab Dionysio descripsit, singulis Verbis sententilaque nullum mutatis ot in brevitis contractis Longiore in his r bus sumus, ne quis Appianum ea, in quibus ab Dio-
75쪽
nysio diae fret, ex aliis fontibus putet hausisse. Sed videamus singulis. Dionys. Appiun. ἐξελαυνορι ἐνουε τῆς πολεως ουσα μιήτηρ ἔ η'ορα νοει Ρωμιαιοι . . a. o Illa vero dixit, soquoque, quae mater urbs expulsi esset, aini ut eum 3pso injuriain pati, sed videre, Romanos jam alia poenarum dedisse, ceti:
Haec cogitatio facito aniamum Appiani orationem incipientis subiro debebat, vel quum Veturiae verbRapud Dionys. e. 4 degeret
mea Gmeet in eoemptela eri inest in V. αελαυνομνη, ---SS. et M. hahent Sententiam Sehweighaeuaer m. p. 46 expedire ne quidem oriatur sed interpretatio eius haveda est et eum iis pugnat, quae a Nostro et avra et infra traduntur. Partieipium illud ἐξώἄ-ομε-- eodem ex eandum esse modo videtur, quo Ἀμπων, Aiax -ο , adaa; ad Nadris Syntax Graee. p. mo.
76쪽
τῶν τε ἐγκληματιον ἄφεσιν-ὲ κάθοδον - τους Ἀερεις
-- porro eis sententiasinis. νε-b. παραιτησεις
τους κ. ἱερέας, κ. μιττερα κ γυναῖκα ipse addit τοτ άδίκημι ωνται ἀμνησ- τια κ καθοδω. um omnia ex Dionysii verbis et sententiis paulo liberius usurpatis composuit.
κω το κακον ιῶ ιιν δὲ συμφοραῖς ἐπιχεῖρε κοιναῖς αυτου τε σου καὶ τῶν ἀδι
77쪽
τον αρχὴν τήνδε παραλαμι- βάνων, θεους . . . et inis. θεους τ οεβο ιενος, ους ευ/ιοσα . ἄνθρωπους, Ola'. πίστεις εδωκα. Addo e M a med. sere ad fin. unde Appian illa exscripsit. ουτοι δὲ - πολιτείαν εδο- σύν ιοι - στρατηγον ἀποδεδείχασί μι - . πάντα τα κοιν ἐπ ἐμοὶ
Coriolani responsum: ου εἶναι πατρίδα την ἐκβαλουσαν, ἀλλά s. n.-- δεδεγιιένην ουδὲν r. .
78쪽
Post hanc rerum dispositionem, qua colloquiorum ordinem , qui apud Dionysium est, Plane convBrtit, ad extrema facta et verba matris filium interpell-tia Oxponenda illius scriptoris auxilio ita usus est, ut pauea quaedam ex orationis parte extroma apud illum c. si decorpta suo ingenio exornaret et exemplo illo ab Sabinis multoribus arcessito augeret, quod ex alio Dionysii loco c. - sumptum ad has res accommodavit. Appinn. Dionys.
προς Σαβίνους πολε/ιον πρεσβευσά/ιεναι διελυσαν
πεσεῖν - ἐγω δὲ καὶ του-το φέσταμναι προκυλίσο- ριαί σου.
καὶ λέγουσα εἰς τὰ ι - φος αυτὴν ἐρρίπτει. Ο δὲ
v. θεοῖ γενεθλιους' non euin Sehwei aeuaero eteeit imterpreti de Diis Nata ibus interpretor, sed Dionysii . 53respaesens s θεοὶ τῆς Ῥωμαιων φο λακες ἡγερωνεις meos Penates intelligi volo, quae interpretatio ab ipso Dionysio austentatur I, 7), hi de variis nominibus agitur, quae interpretes ad Penates Graee vertendos adhibere solent.
79쪽
Dionys. - αυτος δὲ - ἀναλο- μενος - ἀνέστησιν αυτὴν - καὶ - ἐγχέας δακρυα εἶπε νικας, ῶ ριῆτερ - νικην - υἱον ἀπολώλεκας.
Appia.. ἐδάκρυσέ τε καὶ ἀνεπήδω,
υιον ἀπολεου. Iam vero, postquam legationes, quod aput hujuaoxcerpti est, ad finem sunt perductae, reliquis deindae, quae de areio Appianus paulo uberius narravit, hpauea verba contruetis, in eundem fer modum, atquo similia, Dionysii libris exeorpta desinunt hane quoque elogam desinere videas. Appianum autom in ro- liquis his rebus Dionysii narrationem ita Eentum Ellam ut verbum fere e verbo exprimeret, quum ex ipso hoo Ioeo, tum e fragmento quodam Suidae intelligitur, quod paulo infra asseremus. Quae aequuntur verba, partim ita respondent, quae apud Dionysium ante ipsam ramaetam deliborantur, partim ex iis exseripi si ne quaedo Alii Tulli invidia et caedo Coriolani deinceps nar
Dionys. VIII, 14. δευτα εἰπων nunc deliberatio eum matro neque Ero ipsa prolaotio aquiluo - αυτον λ
80쪽
ωθήκας ποι -- - C. M. ἀν ἀπῆγεν - . Deindo de Atili ulti invidia et po-viislatis dicitur τὸ φθονον
ru Scildas in v. 'Hικαίου post alium Iooum ex Appiano itatum - in t αυθις 'ora momo αντιλθειν, eit., quae Verhaumam ad Marea uin Coriolarium an ad Marcium Philippuna Maeedonio XII XV essent referenda, Sehweighaeuaerin annotatione quadam suo exemplari ascripta dubitavit;
nimirem quod neque illum Dionysii locum VIII, 58 eognitum hinuit, neque Appianum Dionysii compilatorem ne eogit a. quidem Potuit. De annotatione illa vid Dido in
a Pro vulgato θειγιδίου Sehwei . Ἀττιδίου posuit, ex quoinu proxime corruptum esse apparere dieit Attitis v - aua ah avii II, 33, 3s et plerisque Dionysii editoribus VIII, I, 67 ille Volseorum dux voeatur. At apud Dionys. VIII, 7 in editione Stephani et in probato alias Cod. Vatiean quum ibi, tum alibi VIII, 1 υττίδιος seraptum esse monuit Hudsonius, quam seripturam apud Appian. quoque SehWo secutus est, non quod eam veriorem putaret, sed quod proxime abesset a eorrupti S leetione imo potius diceret, illud nomen eum Dionysio Λppianum Eompuatorem eoinmune habuisse. Ceterum Dionysius in nomine eeeaVerit, necne, alia quaestio est. Ex nomine
'Amato haud dubie etiam Ἀμφιλος apud Plutareti. Corias eorreptum est, qui Dionysium ducem habuit.