De infinitivi temporum usu Thucydideo. Dissertatio ..

발행: 1873년

분량: 90페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

21쪽

15a0risti infinitivo ci adjieitur, nihil hane voculam dubitationis

d0eet n0tare, ubi eum praesentis infinitivo conjungitur, rem non vere laetam, sed cogitati0ne setam significare. Dagegenstehi das Prasens mitra . . . ni Von iner Wirklielikeit,s0ndern vo bl088er Vorstelli g pag. 8). At Verba νομίζω, ελπίζω, similia, de quibus agitur, Semper ad res spectant,

quae mente alicujus effinguntur: 0 curat Seriptor, Ongruantne hae cogitationes cum rerum eventu neene. Si illudo σον υ εσαλετ at τους ΙΙ, 94, 1 non rem Vere laetam,

sed cogitatam tantum continet; nihilo autem minus insnitivus aret oeula ν. Insistendum igitur ut in pini0ne vulgata infinitivum praesentis, perseeti, a0risti in oratione obliqua conjungi cum ν, ubi quid lenius proseratur mode

Aliud est genus infinitivi eum αν, qui, ratione restia in obliquam Versa, pr indicativo praeteriti temporis eum apponitur es. hue. ΙΙΙ, 2, 1. V 46, 3. ΙΙΙ, si h passim .

Postquam temp0rum infinitivi usum in universum adumbraVimus, e0ngerenda sunt eXempla hueydidea et explieanda, ubi a regula videntur aberrare. Et hane quidem partem disputationis non uno corp0re e0mplectendam putavi, sed eo ordine disp0nendam, ut primum de simpliei infinitivi structura di eam, deinde de aestusativo eum infinitivo e0njuncto, tum de aecusativo eum infinitiV ex anal0gia orto, denique de infinitivo arti qui Ornnto.

DE SIMPLICI INFINITIVI STRUCTURA.

In simpliei infinitivi struetur duas tantum formas adhiberi p0sse, aut praesentis vel perseeti aut oristi infinitivum, jam supra vidimus quid ero inter utriusque usum intersit, satis e natura temp0rum apparet, ut nihil pus it verba sacere de talibus l0eis: βουλομαι αρξαι imperium suseipere, hue V, 1 et βουλοντο αρχειν imperium gerere, VIII, 9l, ), πειρώομαι πείθειν suadere III, 54, 1 et βουλόμενος σι εἰσαι persuadere III, 2, 2. Attamen 110 sem-

22쪽

per tam facilis est distineti utriusque infinitivi. 0nseras, quaes0, Thue. I, 139, 4, ubi erietes sertur λέγειν τε και πρήσσειν δυνατώτατος fuisse, cum eis quae IV, 4, 2 de Brasida distuntur: ην δε υκ δύνατος, o Αακεδαιμόνιος, εἰπεῖν. Quibus verbis quin eadem Perieli Brasidaeque virtus eloquentiae tribuatur, in universa quidem sententia hi lodi congruunt; sed qui diligentius rem perpenderit, in una re variam rationem cogitandi et distendi seriptorem sequium

esse non negabit. Nam Verbis δυνατώτατος λέγειν in universum magnam eloquentiam contendit fuisse in Peridie eum Vero Brasidam O adsparo ν ειπεῖν dicit, eum ostensione oblata non imperitum distendi fuisse narrat. Alterum sic sortasse Verteris: Perietes praestantissimus erat orator , alterum jam e0mpositis Verbis eireumferibere portet: Bla fidas, ubi res p0stulaVerunt, non indiserte loqui solitus est, Brasidas Verstand wen es araus antiam, ut Zu Spresthen. Inlinitivi 0risti proprium est ad singularia pediare, praesentis ad generalia referri. At quaerat quispiam sortasse: ,,Qu0nam pasti fit ut 908 καλόν, δίκαιον, δικον, αισχρόν, γενναῖον ευλογον ευ ρεπές εστι, Similes ejusmodi formulas, quibus notione generales subjeetae sunt, infinitivus oristi inveniatur 2 n 0 reet Horatianum illud: Dule et de- eorum est pro patria mori graee si verti existimas: δῖ

putas Peridiem Thue. II, 3, 2 dixisse: o τυραννίδα γαρ

ὁ εχετε αυτὴν se την αρχὴν), ην λαβειν μεν αδικον δοκεἶ εἶναι, ἀφεῖναι ὁ εαικένδυνον γ Non ego puto immo aptissimum hie 0ristum esse seto. tenim si dicis καλόν στενυπερ της πατρίδος ἀποθανετν, mente tibi fingis stivis eiriusdam pr0 patria acceptam mortem, ante eul0s tibi p0nis unum aliquod hujus rei exemplum et laudas hane praeelaram mortem, sed ita laudas, ut omnibus, qui illud exemplum Sequuntur, reVerentiam deberi dieas. Ubi infinitivus oristi, eum e longa serie exemplorum unum Sumat pro omnibus Τ),

23쪽

eodem m0d a singularibus ad generalia asstendit atque ejusdem temporis indicatiVus, quem oristum nomicum didimus. Itaqueierietes λαβεῖν et φεῖναι in sum OeaVit, non λαμβὰνειν neque ἀφιέναι, quia id 0tissimum pediat, qu0d Athenienses partim secerunt, partim iacturi erant, quamquam judietum de tali rati0ne agendi in universum saeit; sin autem praesenti tempore usus esset, omnia similiter laeta 110ti0ne generali comprehendisset. Hane disserentiam lavidi h0mines siqui Graeei per varia verborum themata indieant, nostrates et Latini exprimere non p088unt nisi per ambages, veluti ho J0e0: Si quis superbum d0minatum arripuerit, injuste adere Videtur, in missum sederit, perielitari, eunEiner in tyranniselle Herrsehas an teli reisst, s selieinter Unreelit u liaben gleb ea si aus, s begiel, er sieli in Gelahr. Ubi vero in nostra lingua aut in latin sermone infinitivus usurpatur, utriusque infinitivi graeei partes 8118cipit: Dominatum deupare λαμβάνειν et λαβεῖν injustum videtur, deponere ἀφιέναι et ἀφ εἶναψ perieul08um, es seliein ungereelit, die Heri selias an si et Zu reissen, undges hi liel, si saliren ii assen. Sed ides, addidere posse, ut utr0que temp0re uti ieeat, eum pr0rsus eripi0ris arbitrio permissum sit, ut hane vel illam enuntiandi rationem sequatur. Haud dubie hueydides I, 139 4 distere p0tuit δυνατώτατος ει αεὶν καὶ ρῆξαι, e0ntra IV, 4, 2 υκ δύνατος λέγειν, sed pr diversitate m0di, quo rem cogita Vit, praetulit eas quae in libris leguntur V0ees CaVeamus igitur, ne milia ad perpendieulum dirigamus satis enim habemus

Sen Si percipere, qua re c0mmotu Seriptor tum praesens, tum noristum posuerit. Sed hae haetenus. Jam enumeranda Sunt Xempla

Thueydidea, quorum ea 80la tractab0, quae aliquid proprii videntur habere; nam de omnibus disputare et l0ngum et

SuperVacaneum St. pag. 383 infinitivum oristi, qui in ejusmodi sententiis, ut δεινὸς πήῖν, occurrit, neglegenter hungeuau' usurpatum dicit.

24쪽

βουλομαι eum infinitivo praesentis Vel perseeti e0njunetum inveni: I, 22, 3. 27, 1. 37, 2 bis). 52, 1 pers.).53, 2. 3, 4. 7, 4. 65, 1. 69 4. 1, 4. l, 3 ubi Classenio

16, 3 ter) 29 4 30, 1. 36, 1. 39, 2. 43, 4. 4b, 3. 49 4. 50, 3. 58, 1. 61, J. I, 3. 65, 4. 76, 1. 91, 2. 103, 2. 106.110. VI, 1. 8, 3. 4. 23, 3. 1, 4 bis). 62, 1 bis). 64, 1. 64 5. 5, 3. 76, 2 77, 3. 8, 2. 8, 3. 9, 2. 2, 4. 5, 3. 86, 4. 101, 3. 104, 1. 104, 2. VII, 22, 2. 22, 3. 33, 6 36, 1. 42, 5. 43, T. 48, 3. IS, bis). 1, 1. 52, 2. 3, 4. 69 4.

25쪽

78, 3. 79, 1. 4, 2. VIII, 5, 2. 17 2. 9, 1. 26, 3. 28, 1. 30, 1. 32, 1. 44, 3. 46, 1. 46, 2. 52, 1. 56, 3. 57, 1. 70, 2. 71, 4. 75, 2 76, 4. 9 q. 87, 4. 91, 3 bis . 92, 1. 95, 1. 100, 3. 302, 1. 104, 3. θέλω Cum praesentis insultivo conjunctum: I, 27, 1. 39, 1. 65, 1. 144, 1. II, 1, 3. 6l 3. 4, 1. 89, 3. III, 8, 4. 56, 3 9l 1. IV, 13, 3. 48, 1. 9, 2 74, 1. 98, 5. 122 3. V, 14, 3 15 2. 22, 2 84, 3. VI, 33, 4. 38, 2. 6, 1. 56, 3.79, 1. VII, 6, 1. 18, 3. 18, 4. 72, 3. VIII, 15, 1. 4b, 5.58, 4. 72, 2. 78, 1. 86, 1. Si eiskii 0Meeturam, quae magnam probabilitatis Speciem prae se fert, ad optes V, 9,

Α0risti infinitivus sequitur: I, 28, 2 bis). 5, 1. 144, 3. II, 1, 2. III, 5b l. IV, 10, 2 bis) 22, 2. IT, 5, 4. 404, 1 bis). 107, 1. 108, 4. V. 82, 3. VI, 34 2 34 4 bis).105 2. VII, 3, 2. VIII, 83, 1. Α0risti et praesentis disserentia tam dilucida tamque

aperta est, quae neminem effugere possit. Prim enim

aspectu per8pieitur, cur Thucydides VIII, 29, 1 dixerit ὁιδόναι e0nstanter stipendium dare), VII, 18, 3 δίκας διδόναι judicium offerre), contra VIII, 76, 4 σφίσι re λιν

έθ aiων ἀφίστασθαι sp0pulus Plataeensis invitus ab Atheniensibus des diebat) V, 76, 3 τω δήμω επιτίθεσθαι, VIII, 19, 1 αφεστάναι V, 9 6 πείθεσθαι SurpaVerit, VII, 3, 2 vero πακουσαι, Ι 85, 3 αρξαι III, 55 1 ἀποστῆναι Ἀθηναίων υκ θελήσαμεν II, 3, 2 πιθέσθαι, II, 80 1 ἀποστῆναι VIII, 2, 1 πεισθῆναι adhibuerit. Et

a0ristum quidem non solum actionem m0mentaneam indicare,

sed etiam ibi l0eum habere, ubi de ira stert0que saei agitur,saeile perspicies, Si verba του μεν οὐκ θέλοντος υτε πρό τερον ναυμαχεὶν VIII, 8, 1 contuleris eum, ου ηθέλησαν ἀνταναγαγόντες ναυμαχῆσαι VIII, 3, 1 praesente

26쪽

utitur seript0r, ubi Ti Asaphernem omnino pugnas naVales evitasse narrat; ubi Vero Lacedaemonii stertam pugnam

navalem dirius Athenienses saeuitatem obtulissent VIII, 79 4), defugisse diduntur, oristus p0nitur. Si disserunt VIII, 22, 2 ξυγκινδυνείειν et , 20, 3 κινδυνεῆσαι; VI, 9, 2 υμεῖς Mευλόγ0 προφάσει τους μεν φύσει πολεμίους βούλεσθεώφελειν sq. 110 80lum hae in re, de qua agitur, Sed Semper, qu0tiesdunque auXilium illi opus est), τους δε τι μῶλλον φύσει ξυγγενεῖς μετὰ των χθίστων διαφθεῖραι i. e. nunc,

ubi excidi serroque Athenienses nobis nuntiantur); VI, 34 2 ἀμῆναι et VI, 5, 3 ἀμύνειν VI, 6, 1 dietum est βοηθεὶν βοηλόμενοι, pr0pterea qu0d Athenienses quasi legem sibi

esse praetenderunt εἱαρεπῶς), ut 0gnatis et ostiis semper, quand0dumque re p0Stularent, auxilium serrent, VI, 104 1e0ntra βουλόμενοι ια τάχους βοηθῆσαι legitur quia Gylippus et Corinthii singularem βοήθειαν in anim habebant. Atque praesentis et a0risti infinitivus non pr0misque adhiberi

in promptu Si eum Ver fieri possit, ut eadem res tum hoc. tum ill modo cogitetur, consequens St, ut nonnumquam seriptor in Variis temp0ribus eligendi suae sit potestatis, neeessitate adstringatur nulla. Declarab rem Xemplo.

I, 28, 5 pro cioiζεσθαι forsitan χαρίσασθαι aliquis adhibendum putet esse, sicuti in eo die Monaeensi G seeunda manu in margine adseriptum est, et serri sine dubio p0test. Nihil minus reete se habet quae Vulgo traditur Seriptura. ρίσασθαι enim si eriptum esset, ad 0num illud, quo Pausanias regi ersarum gratificari eupi Vit speetaret lieeat Vernaeule Vertere: indem te di dadureli inen GesallenerWeisen ill ), χαρίζεσθαι Vero latius patet meliusque per-sdum proditoris animum exsequitur; nam non 80lum captivis remissis ausaniam regi gratifieari, sed mnino ei addietum et devotum esse ostendit. Eadem igitur vi et gravitate praesens tempus hic instructum est, qua apud Demosthenem, cum proditore patriae, qui Philippo saVebant, τους μάλιστα

οἰομένους ἴτω χαρίζεσθαι dieit Or. VIIIa 40). Quamquam

tenendum est Giaeeos, qui rei narratae pr0gressum mente

27쪽

repetere et ante cul08 0nere amant, Saepius praesenti infinitivi usu delectari, ubi in linguis flavi eis a0ristus invenitur: es huc. I, 7, 4 προκαταλαμβάνειν contra a0ristus esturrit II, 2, 3. III, 3, 2). I, 2, 3 τιμωρ εἶσθαι - φέεσθαι. II, 3, 1 ποιεῖν. III, 2, 2 τιμωρεῖν. V, 22, 2 γίγνεσθαι. IV, 1, 1. 124 4 V, 38 2. I. 36 l. VII, 22, 2. 52, 2. 72, 3 79, 1. VIII, 11, 3. 82, 3. IV, 48, 1, alibi. Sed

redeamus ad enumerationem Xemplorum.

ὁιανοουμαι Cum praesentis infinitivo dietum I, 52, 2.141, 1. II, 100, 3. ΙΙΙ, 33, 2. V, 48, 2. 25, 2. V, 9, 1. 10, 8. 62, 2. VI, 88 11 93, 1. 3, 3. 96, 1. 98, 2. VII, 12, 2. 27, 1. VIII, 2, 3. 8, 1. 11 4. 15 3 50, 3. 100 4. 109, 2. Cuni oristi infinitivo I, 8, 4. IV, 13, 3. V, 43 2. 52, 2. VII, 47 2. Similite εν tapoici ἐναι et δε νορα ν τινε constraruntur , t 2. IV, 2, 2. VI, 5, 1 cum oristo IV, 2, 2. ε, ιι νοέω ter moristi infinitivo innueetitur l. VII, 2, 2. VIII, 1, 2. εν νυ ἐχον - εμφρύξαι IV, 8, 3.

επιθυμέω . raesens III 84, 1 V, 41, 3. 0ristus: IV, 117 2 bis . VI, 10, 1. 15 l. VII, 7, T. επιθυμία

προθυμ Ofμαι Praesens V, 71, 2 50 2. VIII, 8, 3. Α0ristus: IV, 9, 3). ΙΙ, 70, 8. 86, 3 ςτε ἀφεθῆναι. πρόθυμός ε μι ubique eum praesentis infinitiVo 0ns0stiatum 0eeurrit II, 20, 3. 3, 2. III, 8, 5. IV, 124 4. VI, 88, 11. ετ οἶμός εἰμι. PraeSens: I, 28, 3 εἰναι - ωςτεμένειν. 135 2. 141, 4. 145. III, 82, 1. 2, 5. 2 8.

IV, 19, 3. I, 2. 1, 4. 80, 1. 3, 1. 108, 4. 122 2 bis). 124, 3. V, 4b, 4. 59, 5. VI, 29, 1 bis). 93, 3. VII, 1, 4. 3, 1. VIII, 1, 5 2, 2. 80 2 82, 1 bis). 92 6. 92, 7. Aoristus I, 28, 3. 85, 2. IV, 3, 2. 110, 1 V, 9, 2 bis). VI, 29, 1. VII, 83, 1. VIII, 5, 4. 50 5.

28쪽

μένειν VII, 49, 3. Sub idem genus adunt duo verba, quae primitus quidem Sunt Verba putandi, paulatim Vero amissa hae vi voluntativa sunt laeta ἀξιουν et ὁ καιουν. De ἀξιουν asseram quod protulit utim annus in editi0ne Midianae pag. 16 sq.):,,Hujus Verbi, inquit, significationes tam miram, in quadam tamen istinia, diversitatem praebent, ut non raro in eo sit ansa dubitandi. . . Tenendum est, ei signifieati0ni quae hujus Verbi e etymo propria est, dignum judicare, quoties aliud inde verbum in infinitivo pendet, statim admiseeri notionem Voluntatis quae eum partim ad alienas, partim ad proprias aetiones speetet, nascuntur inde duae signifieationes prinei- pales, altera p0Stulandi, altera se ipsum praebendi. Atque primaria illa vis, quae ad elymum pr0Xime aestedit, jam viget in ill ἀμαθέστεροι των νομων ἀξιουσιν ειrat Thue. III, 37, 5 et in his quoque lostis, ubi magi per εἰρωνείαν, quam Graeei oeant, adhibetur, ita ut idem Valent ad n0strum teli hera 118nelimen, latinum studere: , 132, 2 ὁ Παυσανίας) ξέωσεν επιγράφασθαι αυτὰς idia et o ελεγε isa τό de . III, 39, 3 ἰσχυν βιώσαντε ς του δικαίου Γροθεἶναι. I, 2, 2.

II, 42, 3 IV, 122 3. 65, 4. VII, 63, 3. Jam inest notio voluntatis in ejusm0di sententiis: ξίωσα γράφειν I, 22, 2),

ei. III, 5, 1. VII, 5, 4; pr0rsus denique idem est qu0d βουλομαι I, 4, 2: βιώσαμεν . . . μηδ' ς προλιπεῖν μηδε- γενέσθαι. I, 22, 4. 132, 5. II, 11, 5 ter). 43 53 l. 64 4. II, 38, 2 40 4 46, 3. 4, 1. 3, 4. ST, J. 98, 5. V 26, 2. VI, 10, 3. 86, 1. 7, 1. VII, 50, 3. 3, 1. VIII, 89 4 et bis υκ ἀξιόω I, 102, 3 et III, 61 2. De petendi et postulandi signifieatione ejusdem verbi infra distemus. Am-ιόω cum infinitivo praesentis e0njunetum est II, 7, 4 et II, 1, 3 bis), eum a0risti infinitivo II 41, 2.

29쪽

232 VERBA DECERNENDI, STATUENDI, CONSILII

Cum velle et e0nsilium capere unam sere notionem essetant, verba decernendi artissime eum olim taliVis e0haerent, vix ut certis limitibus separari possint. Ineipiamus ab illis, quae ad βούλομαι Verbum proXime aestedunt, a βουλεύομαι ejusque ognatis Boυλεύομαι II, 74. 1 bis . IV, 41, 1. 7, 4. V, 8, 3. 62, 1. VII, 60, 2 stet . 72, 2 eum praesentis infinitivo montieetitur, IV, 7, 4 ter) V, 1 l. VII, 60, 2 eum infinitivo 0risti. Similiter usurpatur δε βουλή 80. εστι μὴ ἀνθίστασθαι V, 103.

Sequuntur γιγνώσκω, γνώμην ποιουμαι Similia, e quibus praesentis infinitivus aptus legitur: IV, 8. I, 2, 2.53, 2. 140 l. II, 86, 3. III, 2, 2. IV, 25, 3. VI, 47, 2 quinquies). VIII, 44, 3. II, 12, 2. III, 2b, 2 ςτε ξυμβαίνειν, a0risti infinitivus pendet I, 91, 4. II, 36, 3. I, 28, 5 bis . II, 2, 4 bis). III, 31, 2. 96, 2. VII, 72, 2. VIII, 7, 1.

86, 3. μεταγιγνώσκω μὴ ποιήσασθαι I, 44, 1 ξυνδιέγνωσε πολεμεὶν II 64, 1.

VIII, 7, 1. ρήφισμα ποιοῖντο ζελεῖν ἀπο κτεῖναι IV, 122 3. Quam notionis permutationem verba ton et dira afo υν subeunt, en in do κε quoque Statuenda St, quippe qu0d primitus erat Verbum sentiendi, tum cogitandi, deinde notionem καλὰν, μεινόν μοι δοκεῖ assumpsit et verbum de- eernendi est saetum, leuti latinum Videtur mihi. δοκεῖ μοι. Ins praeSentis: I, 33, 2. 25. II, 24, 1

bis . II, 7, 1. II, 93, 2. IV, 15, 1. 22, 3. 18, 1. 118, 2. 18, 3. 18, 4. 18, 5 bis). 1l8 6 bis). 25, 1 V, 38, 2. 47, 9 77, 3 bis). 7, 4. 79, 1. 79, 2. 9, 3. 2, 3. VII, 1, 2.

30쪽

107, 3. 34 4. 139, 3. II, 24, 1. 77 l. 93, 2. III, 36, 2 bis). IV, 15, 24 57, 4. 1, J. V, 23, 5 bis). 38, 1. 3, 2. 77, 1. 77, 2. 7, 3. 77, 4. 79, 3. Ι 88, 2. VII, 4 4. 43 1. 74, 1. VIII, 8, 3. II, 2. Un0 0eo VIII, 81, 1 in dubium Voeatur, utrum ori

stus sit ponendus an praesen8 edit0re plurim08 0dides sequii seribi mi ςτε κατύγειν, eo de Vatistanus B ςτεχ aTaγαγε ἐν praebet. Et per se quidem a0ristus nihil habet offensionis, Sed eum praesen qu0que resti se habeat eodemque modo I, 26, 2. 111, 1. II, 33, 1. VIII, 53, 2 adhibeatur, tenenda est quae Vulgo fertur Seriptura.

3 VERBA ἴψετι- QUAE NOCANTUR ET INFINITIVUS EPEXEGETICUS.

ab iis disserunt, qu0d40u istum olivitatem consiliumve indieant, sed etiam adti0nem quandam, qua S, qui c0nsilium cepit, assequi prop0situm Studet. Talia sunt apud Thueydidem: αἱρέομαι. Ins praesentiS II, 34 4. VI, 12, 2. 8, 3. VIII, 64, 1. Ini. 0risti III, 9, 3. V, 36, 2 bis). VI, 80, 5 bi8 . - τηρ μένος αρχειν IV, 38, 1. ἐγλίχοντο μη φασθαι VIII, 15, 1. επιχειρέω II, 89, 3 et VIII, 86, 1 praes.).εγηγερμέν0 ῆσαν μη ἀνιέναι VII, 51, 1. ερρωτο ξυλλαμβύνειν II, 8, 3. πειρά ossas. Inim noriSti I, 2b, 3. 31, 2 50 4. 71, 4. 78, 3. II, 65 l. III, 8, 2. 39, 1. 54, 1. 62, 4. 63, 1. 78, 1. 97, 1. IV, 9, 3 12, 1. 41, 4. 60, 2 61, 2. 85 2 87 2. 92, 3. 126 1 V, 38, 5. 98. 112, 2. VI, 34, 1. 34, 5 40, 3. 48, 1. 48, 2 bis . ST 3. 88 8 89 4. VII, 70, 2. 70, 5. VIII, 3, 2 76 6. Ins. 0risti I, 143, 1. 144 5. II, 5, 3. 3b, 3. 58, 1. 72, 3. IV, 35 2 3b, 3 bis). 59, 3. 60, 2 66, 3 92 6. 102, 1. 28, 1. 29 4. V, 3b, 5 bis). 36, 2. VI, 18 6 38, 3 92, 3. VIII, 3, 3.

SEARCH

MENU NAVIGATION