장음표시 사용
321쪽
runt , statim fi dem adhiberemus C A P. IX.
a pacto fideles in veteri Ecclesius ad occursum stectrorum se gesse
DIxi ex Verbo Dei quomodo sepii
homines ad spectrorum apparitionem gerere debeant , atque ad hunc modum veteres chrisiani se gesserunt. Fuerunt enim fortes & impavidi, studuerunt sanctitati, omnibusque bonis operibus, caverunt sibi sttigiose ab illis quae Deo displicent: cauti insuperfuerunt ne hisce Spectris nimium tri
Usitatus mos fuit ad occursum ba γε relarum rerum se cruce munire: idem lio' eruce vino die quoque multi solent facere. Ter- nierunt iustianus scribit in libro suo de Corona militis, veteres Christianos frontem' suam saepe signasse cruce. D. Hieron=mus Demetriadem hortatur, ut crebi osignaculo crucis frontem muniat , ne
i locum in ea exterminator AEguti in-ὶ veniat. Origenei quoque, Epiphantur,ch α
322쪽
bunt de virtute sanctae crucis. D. Athan fus scribit in lib. de bummiti Verbi
ejusque corporali adventu, fol. 67. Olim, inquit, daemonia inani Deeie Iudibriisque rerum intricabant homines , insessis
alibi fontibus, alibi fiuviis, lapidibus aut lignis, atque ita praestigiis fatuos
in stuporem agebant: Nunc vero climapparuerit Dei verbum Dectra hujusmodi & ludibria imaginum cessaverunt. folio 3 6. item i. & aliis in locis eadem de re agit. Lactantius scribit divinarum Insurationum lib. 4. cap. 2έ. α per integrum cop. 27. hae de re r dicit ad il-Ios qui frontem cruce signant , diabolum non habere accessum, nec lae de re eos posse. Addit , chri; ianos hac ceremonia antiquitus in expellendis daemonibus, & sanandis morbis usos essE. Antoris Non quod externo crucis signo tan- Fg tam 'ina&ecticaciam ascripserint su-
La ni perstitiosum enim hoc effet) sed cruci, hoc est , merito chrijsi, cujus dignitatem simul in mentem revocarunt.
De sanctis quidem Ap ο'Olis & Apostolicis Ecetis is non legitur, quod ceremonia crucis in expellendis daemonibus
323쪽
nibus vel morbis curandis, aut alias quoque usi sint. Iudaeis, qui in AEgyρ-io superliminare sanguine agni signarunt, parsum fuit: non quod sanguis ovillus vim haberet conservandi homines ab interitu, sed typus erat sanguinis & crucis Chrini. yudaei vero sanguinem non ex sua hona intentione, ut vocant,asperserunt: sed jubente Domino. Sancti Patris illa ceremonia, quod cruce se signarpiat, suam fiduciam tu crucem, hoc est, in mortem chrini testari voluerunt, quae omnia mala depellit. Diabolus neque cru- e vae mcem, qua nos signamus, neque frusta n . illa crucis chrisi, quae pro reliquiis ostenduntur, timet: sed emcaciam &vim mortis christi, per quam ipse victus est & prostratus. Si quis ceremoniis nimium tribui t, excusari a superstitione nequit, quae meretur reprehensionem.
Legimus ad haec apud Ue teres, quod in primaeva Ecclesia, exorcisimis contra daemones usi flat Apud Tegiust i ii in lib. De ani q) Minis=ὰfuquod immundi spicitus homines Depe iadeceperint , se pro aliis venditarim, ac simularint se esse animas mortuorum , ne crederent omnes animas ad
324쪽
PΑχs TERTIA inferos quid per Inferorum vocem iis telligendum sit supra annotavi ) descendere , atque ita fidem de novissimo judicio & resurrectione mortuorum in dubium vocarent. Addit, quod postea eos ad jurarint , & compulerint invitos fateri quod impuri spiritus essent, non
Veteres ad haec impuros spiritus ex hominibus, & locis illis in quibus tumultu suo multis ingentem terrorem incusserunt, eosque laeserunt, depulisse legimus. Talis historia apud Abdiam Bahlonium extat , de S. yoame.
Etenim S. Apo soli , & postea multi viri sancti hac gratia a Deo praediti fuerunt : ut ejicerent immundos spiritus: quod donum in bonum fidelium Iongo tempore duravit in Ecelesa : postea vero desiit , ut alia quoque miracula. Facit ad haec etiam quod Tertuli. scribit hi sub sologetico ,fol. 8 s 8. s 8s 9. Iam satis intelleximus quomodo sancti Patres, & veteres chrisiani sese sterint quai do Spectra eis apparue
325쪽
Varias superstitiones paulatim crevi se, quibus Spectra peiure homines
voluerunt. DRogressu temporis superstitiones magis magisque creverunt. Paulus queritur suis temporibus Antichristum coepisse, mysterium iniquitatis agere , variasque sectas exortas esse: S.Ioann. scribit, suis temporibus multos Antichrinos extitisse: quid igitur mirum, si postea , & mature quidem, varii errores in Ecclesiam irrepserunt, i ybam. ε& postea cumulati sunt D. Augustinus lib. 21. De civit. Dei cap. 8. cum aliquot miracula recitasset, quae ideo edita sint, ut homines in chrinum credant, ponit talem historiam : Vir iribunitius Hesperius, qui apud nos est, habet in territorio Fus- Ialens fundum cubedi appellatum, ubi cum afflictione animalium' servorum suorum , domum suam spirituum malig
326쪽
jus orationibus cederent. Perrexit unus , sbtulit ibi sacrificium corporis chrisi, orans quantum potuiι , ut cessam ista vexatio: Deo protinus miserantecessavit. coeperat autem ab amico sua terram sanctam, de Hierosiob mis allatam , ubi sepultus christus die tertio resurrexit: eamque suspenderat in cubiculo fluo , nequid mali etiam ipse patere- 'tur. At ubi domus ejus ab illa infestatione purgata est, quid de illa terra fieret cogitabat, quam diutius in cubiculo suo reverentiae causa habere nolebat,&c. Hinc claret superstitionem fibtim coepis , li, ut sit, ingenti incremento auctam esse: ut si quis conglobatas nives promoveat, aut si moles ni-viuin in Alpibus deorsum serri incipiant, omnia onge lateque complentur nivibus. Mox etiam coeptum est orari ero animabus,& sacriticari: & bono quidem animo, id quod ex quibusdam
locis sanctori Patrum non obscura intelligitur.
Postea cum Episcopi & paroelii veteres superstitiones non modo Concorrexerunt, sed potius bona, ut vocant , intentione auxerunt, tandem inimimensum audita sunt: Nam quando ut ira apparuerunt , homines non Deum
327쪽
D A s p x e T R L s. Deum sollim per christum invocaruntν sed sanctos , non cogitantes de dicto
Pauli m. Io. cap. alia enim argu menta nunc przetereo) Quomodo imorabimi istum in quem non crediderunt 'In solum autem mi credendum essene Papistae quidem negant, ideoque ipse solus per Filium sui adorandus
Quidam scribunt ad pellenda Dectra imprimis conferre, si oremus Ave Dis M. Maria. Ubi obiter annotandum est,salutationem illam angelicam, non Hieorationem, sed salutationem & historicam narrationem: quomodo scilicet Alrebangesus Gabriel incarnationem
chrisi sanctae virgini praedixerit. Sed
expende, quaeso, verborum significationem,& velis nolis dicere oportebit, haec verba,neque petitionem,mq; gratiarum actionem, quae orationis species sunt, continere. Clim angelus ad ipsam accessit, salutavit eam, dicens χαι, hoc est, salve, vel gaude: Grae- secum enim verbum, & Latinum Avere,
teste Feso, eandem habent vim) addit gratia plena, quod passivε, ut in scholis loquuntur, intelligendum est, quod Deus gratiam suam ei contulerit: ita enim ipse angulus exponit , quai 'dis
328쪽
ΡΑRs ΤERTIA do postea dicit, eam gratiam inventia se, hoc est , Deum ipsi esse propitium ,& bene velle. Non ita accipienda sunt illa verba, quod ipsa sit fons gratiae sutquidam interpretantur in quodque ex se
gratiam habeat, eamque illis conferat qui eam invocant, vel salutatione angelica assantur, hunc enim sensum neque vox Graeca, neque alii loci Scripturae admittunt. Ad Ephes. 1. cap. dieit Apostolus, Deum nos suos 'deles gratia jua charos reddidisse per dilectum, hoc est , Iesum Christum. Ubi
idem verbum ponitur, quo usus est angelus in salutanda diva Virgine, yoan. a. cap. diserte scribitur . Joannem Baptisam de christo alta voee tesatum esse , atque dixisse , quod nos omnes de plenitudine ejus acceperimus gratiam pro gratia. Legem enim datam esse peν Mosem , gratiam autem . veritatemper chrillum exortam esse. Alia id genus loca brevitatis causa omitto. Ipsa Maria virgo dicit, Deus mihi magnifica fecit. Celebrat gratiam sibi a Deo, nullis intercedentibus suis meritis,tributam. Majorem enim gratiam nulliis minae contulit. Magnum autem est discrimen inter illum qui gratiam contori , & illos qui gratiam accipiunt vel
329쪽
D a SP a C TRIS.Consequuntur. Apud illlum solum qui gratiam conseri gratia quaerenda eli ,& non apud illos qui gratiam acceperunt. Superioribus aliquot seculis ,Omnes opem D. Virginis implorarundplus gratiar & auxilii ab ea sperantes quam ab ipso chriso. Addit angelus , Domin- tecum, benedicta inter mu- lieres, hoc est , plus gratiar Devi in te contulit, quam in ullam aliam. Quae adjiciuntur , Benedictus fructus ventriS tui, non sunt verba angeli, sed cognatae ipsius Elisabesbae,quae & ipsa eam salutavit.Ηis adjecerunt homines religiosi, Iesis Cistylus,amen. Proinde angelus non omnia illa verba salutationis angelicae protulit id uod manufeste colligitur ex ipso contextu, L ι- I. cap. non quod negemus illa verba bona esse & sancta: de Elisabeiba enim dicit textus, quod impleta fuerit Spiritu sancto: sed quae an luS non dixit, non sunt ei tribuenda. Temporibus Apostolorum & multis sequent, bus, non invenies apud probatos striptores , hanc salutationem orationis loco habitam fuisse, aut pios D. V . ginem salutasse vel invocasse. Quod non idcirco scribimus,qubd D. Virgini suum bonorem praereptum velimus:
330쪽
sed ideo ne contra ipsius voluntatem ipsi illum honorem deferamus,qui Deo
Patri , ejusque Filio Iesu cisisto soli
competit. Ipse enim ess unicus intercessor nuleris redemptor, L. Timoth. 2.
Alias angelica salutatio , & alii loci δε- erae Scripturae pleni consolatione, de humanitate chri fit , ejus supplicio, morte & merito stepe& diligenter te, gendi & expendendi sunt: neque plebeiis hominibus excutiendae s lint ex manibus sacrae Seripturae, in quibus
haec omnia siuis oculis videre possunt. Non quidem nego Spectra ad recita. tionem salutationis angelicae saepe eva mine: sed ita factum est , ut homines in superstatione confirmarentur. Ulterius progresti aquam peculiari. A - - hus ceremonii ex orciZarunt,uel consecrarunt, eamque in templis, domi. bus, & alibi in alienis habuerunt: hanc vim ei tribuentes inter alia, quod Del- - eon- lat Spectra Sc phantasihata. Salem umi. μνη - diter consecrarunt, & docuerunt quo cunque projiciatur pellere Spectra Scdolos Satanicos, imo ipsum Satanam. Adhaec lucernas , palmas , herbas& alias crepturas , certis ceremo ni is & verbis adjurarunt , adpellenda, ut vocant, phantasmata. In loca l