장음표시 사용
51쪽
ac tum qui deni quis erat illo qui vagam infelicem eStroque agitatam do rosocillavit ΘΑctionem prioris temporis huiusmodi participiis contineri non posse tacito intellegitur, quod una omnino acti0
exprimitur. Aesch. g. 3l4. νικω δ' ἡ ιρωτος καὶ τελευταῖος δραι - .
Vincit autem primus et ultimus cursor, id ist: ultimus ardentem sacem non minus tradidit ritu quam qui primus eX- cucurrerat de urticulo non repetito se Madvig. Dii b. Soph. Phil. 78. . . . δ' se αρα ξυλλαβων si καπονοσνίσας Πλων . hic orat qui me cepit spoliavitque armi S. Praesentis autem participia in eiusmodi xemplis adhibentur, ut res iis expressa durans et se explicans significetur. Satis erit ex permultis loci paucos memorRSSed Soph. O. T. I9. . . . καὶ ad οἰ τις αλλος ἐν ι 'γω π αυτ ' τασδ αρας Ἀροστιγu . ubi Oedipus atquo alius nona sui quam ego. qui mihimet has diras imprecatu Sum. Soph. Phil. 959. φονον νινον δὲ Ουσιον τι - Tocλας
γερυς τοι δοκολ'τος ουδῖν εἰδεναι κακον ab eo . . , qui Videbatur. Aesch. Choeph. I9. ii 'λεγχε τον πονον ι Gω καθ' iter . Orostes dicit matri: ne argueris eum, qui laboraVit. . .
Ultimum dandum cloduni intiristi participii substantivi J0e0 usurpati asseram, quod legitur apud Sophoclem El. 198.
52쪽
chorus extremis verbis Electrae caedis munitus iam sibi repraesentat: Dolus excogitavit caedum). Cupido patravit, horrificam horrifice formam procreantes, sive deus iVe Ortalium quis erat qui illud sucit. Si poeta actionem significare voluisset durantem vel se0Xplicantem, eum pro participiis oristi φράσας et κτείνας praesente tempore uti debuisse ex Verbo postea posito πρασσεον intellegitur. Sed mihi videtur ex consilio illam durandi notionem omisisse, ut oristo actionem magis Stenderet atque illustraret. Πρυνε τενσαντες in numer eorum participiorum est, de quibus supra copiosius disputavi; X- primit enim rem secundariam cum actione primaria arcti S-Sim coniunctam ex eaque manantem. Quod si quis talia per coordinationem interpretaretur, contra subtilitatem elegantiamque Graecae linguae ageret. Cum in eis quos adhuc enumeravi locis participium auristi pro participio praesentis positum esse videri possit sed non positum sit, in proximis exemplis nonnulla praesentis participia enumerabo atquo illustrabo, quae ad a0risti participii vim accedere videantur. Qui autem accuratius rem quaesiverit, inveniet ut illic Oristi ita hic pra0sentis temporis participium apte usurpatum SSe. Huius igitur temporis participii usum ita ru0gorus )quidem d0finit, ut quae eodem tempore fiant quo actio temporis finiti significentur vel ut ipsius verbis utar dem Κruo ger g 56, 10.
53쪽
hestinaniten Tempus Gloichgoitiges. Probatur mihi hoc quid uin, sed tamen aliquid deos ad absolutaui perfectum quod os nitionem. Nam ipso Praesenti participio
nihil exprini itur nisi condicio qualitasvo actionis, id est durare et se Xplicare actionem. Temporis autem gradus vel Sphaera, id est utrum de praeterito an praesenti an etiam de suturo tempore participium praesentis intellegendum sit, iudicari ob et cum ex verbo finito additoque aliquo adverbio tum ex toto rerum conexu ac sensu. Itaque etiam praesentis participio exprimitur, quod iam ante actionem verbi finiti incidit, si hoc potissimum significandum videtur actionem participialem cum primaria durare, permanere seque Xplicare. In quo nihil refert, utrum actio participio Xpressa per se ipsa momentanea sit an diuturna ut enim participio oristi maXime diuturna exprimi potest, si singula eius momenta quasi in unum seu primum seu ultimum punctum contracta apparent, ita participi praesentis brevissima actio, dummodo in explicatione fingatur. Quam si auctor more ac simpliciter incidentem fingere voluisset, participio oristi usus esset. Ad quom usum illustrandum ex multitudine exemplorum
pauca reseram, quod e iis quae sit Oristi participii vis molius intellegitur. i. Adduntur nonnulla praesentis participia, quae ad vim participii oristi acco derou i di itia.
praesentis non oristi participium aiositum ist, quod d-
motu non solum illud momentum atque iunctum intuetur,
54쪽
ubi Alcostis olictura os t. sud quod duranteni statum Ribi cogitat; oristi participium ιονωθεὶς legitur:
Αοristi autom participium legitur
55쪽
alit ni in Oresten Strophius), qui utilii mala ancipitia praedixit. Aesch. Eum 240. μοι χερ συν καὶ θαλασσαν κITFo ov
56쪽
si persectam absolutamque actionem exprimere voluis Setp0eta, participium persecti p0suisset Participio oristi automactio simpliciter incidens et in unum sive primum sive ultimum punctum contracta exprimitur Ergo qui actionem durare significare vult, praesentis participio eum uti neceS80 est Quodsi quis vorterit geram tandemque moriar. id est
coordinatione adhibita rum interpretetur non recte me iudicio vertit; mum solum racti in secundaria minori momentiquam actio verbi finiti participio struitur hic autem actionem primariam contineri verbo sinit θένω ex superioribus apparet; est enim a serum conexus es domumno repetens Aegeum mare traiciam cis vers. 400 an geron aliquid moriar hic Θid est revertar an moriar Particula εἶτα participio app08ita esse mihi vid0tur ob eam causam, ut actionem participii non Solum cum actione verbi finiti, sed iam ante eam durare Sequae explicare significetur Eodem modo larticula ε α participi praesentis adiuncta invenitur veluti: Soph. l. 1007. γἀ γανειν εχγιστον, ἀλλ' 6ταν θανειν
ubi J Prometheo suadenti, ne mala sibi constituta quaerat, respondet cum commodum mihi proposueris et proponas, ne deinde m privaveris o. Si vero participi auristi particula is apponitur idquo inulto saepius quam participio praesentis , documentum ni illi esse videtur illo non per se ipso Spectat prioris tempori actionem exprimi, sed eam quae uno aliquo tempore incidit. Ex particula lici autem sequitur participiatum actionem iam ante primariam incidisse. Hoc Vero loco, ut revertar unde exii, minus apto Mors tuditus
57쪽
Progr. 8 64 p. 4 i 0 uoi ut in πολλοῖς εὐνος mutavi 880 videtur; nam Solus cum solis congressu magi rei consentaneum mihi videtur quana solus cum multis φ. Nam facile Aias a multitudine opprimeretur nulla re geSta accedit, quod poetae tragici eiusmodi annominationes valde amantiisque student satis erit memorasse:
et alia. - Sed hae satis esse videntur propter notitiam rei. Jam si os locos rospicimus quo enumeravi, quibus omnibus participio oristi temporis ad actionsem primaria uiuorbo sinito expressam secundaria actio adicitur, quae non prior sit quam illa huius usus ut iste lilio: una' sequar duple ratio cogitari potest, ut aut X vi ac natura oristi aut e vi atque natura eorum Verborum, quae cum OriSto ita struantur, regula derivari possit. Is igitur hanc vim auristi negat veterumque grammati eorum di 8ciplinam sequitur, qui omnes prius tempus participio oristi significari
putant. Ei ut seni, qui hac notato arte grauianatica forent, participio ori Sti aetionem incidentum expri in volunt nulla alia admixta sunt sentia. )uor uni mihi ipsi sententia maximo probatur. Eius nim regula auxilio omnia X empla facillim explicari p0SSunt neque illa complicata atque contorta ration interprotandi pus os t. Sol igitur indicativo modonoristi augnientu quo affiX pra0torita actio significatur. Participio autum i o infinitivo colorisque modis luod augmento carot non gradu qui dicitur doni poris . Praesens, futurus,
58쪽
praeteritus , sed condicio qualitasve actionis indicatur ea quo intollogitur ut in praesenti tempore durans, in perfecto persecta peractaquo ad finem, ita in oristo instar puncti inci- dotis Sed non est hoc ita intellegendum, ut sola incidens actio participi noristi contineri possit, praeterita priorque ad orbi finiti actionem primariam eo adiungi nequeat sunt enim longo plurima haec Xompla. of hoc non in vi ac
natura noristi positum isti sed vel o tum poro verbi finiti vel ic toto aerum i0nexu in sensu apparet Participiumonim, ita foro Curtius ' docos, natura set origine osse adiectivum actionemque io rus actionem ausorri Atquo verbo finito quidem iri mariam inctionem AEX primi secundariam autem participio. Qua si cum illa duret atque permaneat Παραι Gr/κ oc prae Senti tempori participi esse AEXprimendam si xplicatura se significanda sit, futuro temp0re Opus osse; perfecto, si qui I ad lactionum primariam perfectum roseratur Si vero n0n duran S, non perfecta, non futura condicio, sed punctum quoddam et momentum significandum sit, participio oristi utendum esse. At nos quidem, qu0d unctum ad actionem aliam i Xum auferatur S iure antes illam positum putaro. accuratius deliberanti praet0ritam actio-nsem participio oristi nullam significari Sed sive ix consuetudine narrantium sive i vi indicativi mutuata facito sequi, ut cum participio oristi sententia praeterita actionis soleat coniungi. Jam satis quod mihi propositoram participio oristi non solum prioris, sed etiam ius dona temporis actionem
significari domonstravisso mihi videor. Roctissimo igitur so habui, quod Akunius* ita foro docet in constructione participiali participi acristi a qua an id actionem v0rbi finiti iacta sunt significantur ob eam causam, quod eum acti Se-
59쪽
cundaria puncti instar exprimatur idem tum pus o si ita dicero licet conduratio teneri non potest ita ut punctum quod vocant ipsum in praut 0ritam condicionem recedat sp0rfecti nim participio persecta duransque condicio X prime-rotur). Alia sententia admitti non p0t08t, praesertim cum hoc solo participio illud solum pr0babit praeceptum de m0dalibus formis eludi non p0ssii Aeeddit quod illam vim non solani habui. Apud Iomorum nim saepissime idolii tempus significat quod actio priniuriari voluti: Od. 3, 304 Qicito hin αγι υλνγρει κτείν& Odidi P. ibid. 316 4 Pl. Protg. 34 rore cic. Phaed. 6. D. M dumques in 'ir0sa orati0n eo incidentia duo puncta significat, ut:
Et p0tos participiunt praesentis saeta ante mctionum iri- mariana significare