장음표시 사용
211쪽
es nunc non habeam, quod certum scribam super organis in Italia posi- istis, ac monacho dirigendo , qui ea conducat. V. Apparet hinc iam tum, vergente nimirum saeculo decimo, o Usus orga nachos etiam his artibus ac studiis fuisse deditos In rhythmis alphabe 'Dim R
ticis ABELMANNi apud MABILLONIUM laudatur . Misisti. d. Raritate Si noster plenus atqIse ratia, v. in αMulta prasens re , manu , advenis solatia p. 38 IRSingularis organali gnabat in musca. Videtur is esse ΑΗ1LLONIO Siso abbas monasterii S. Flarenti Satam rensis ad terim, vir suo tempore, medio nimirum saeculo undecimo, clarissimus hunc in Annalibus dilaudat divinis charismatibus illustrem,
putatque eundem forte esse Cum SI GOΝΕ cantore Ca utens ecclesiae T. V. ςr. quem alibi in analectis memorat, FULBERTI episcopi insignem discipulum. ki si si sapientia vitaque clarum. SI GoΝΕ abbatem musicae scientia Xcelluisse, alias traditur. Quod vero ies Eulari or analia nasse in musca dicitur, duplici sensu, iuxta superius Xplicata, accipi potest nimirum vel de organo etiam vocum seu arte organandi, ut medio aevo vocabant harmoniam duarum aut plurium vocum per consonantias muscas simul concinentium, quam polyphoniam appellamus vel de organali musica, qua nunc agimus. Quam forte pariter indicare voluit A DELMANNUS cum iam medio saeculo decimo ingentia triginta follium , quo septuaginta versabant viri, organa in Ventano Angliae monasterio , ab LFEGomentano episcopo construi curata, a WoLsTAN monach in prologo ad vitam metricam S. Sw1TRUNI celebrentur, hi versibus apud MABILLONIura
Cernuntur , gemin constabilita sono.
Bissent supra sociantur in ordine folles,
Inferiusque iacent quatuor, atque decem Brachia versantes, musto udore madentes. Certatimque suos quisque nr0net socios,
Viribus t 0tis impeliunt famina sursum, Rugiat V pleno Ruma referta sinu.
yla quadring eritas quae sustinet ordine musas, quas manus 1 Panici temperat in enti it locum ex BALD Ric Dulensis archiepiscopi epistola ad monachos Fiscamnenses, quo organorum in monasteriis usus saeta XII non solum asseritur, sed etiam laudatur Illa sunt BALDRic verba, in eccles unumerat,
212쪽
erat, quod mihi non mediocriter complacuit, quod ad Deum laudandum excitandum AvI canticis suis inferdit laudate, inquit, Dominum in chordis organo. Ibi siquidem infrumentum vidi musicum, Mulis areis compactum, quod follibus excitum fabrilibus, vase reddebat melodiam
org an illud ocant, certisque temporibus excitabant. Singulariter sunt notanda, quae idem MABILLONI Us textui huic interponit verba in Annal. Bened quibus organi usus etiam ille explicatur, xxx1v. pag. quo altera organi, seu organandi ratio subintrat, polyphonia scilicet, seu in S, consonantiarum uni Graves, inquit, acutas medias uniens Doces, ut quidam concinentium chorus putaretur. Recte quidem e citatis verbis collegit Ap ILLONIUM, rariora tunc adhuc id genus instrumenta fuisse, nec omnibus probatari quod e sequentibus eiusdem epistolae verbis patet si Non tamen ignoro, quia sunt multi, qui tale quid in suis non habentes ecclesiis, eos, qui habent, murmurando dilapidant quos non obloquentes, detrahentes audemus nuncupare, qui, quod organa nobis
innuant, nesciunt Xponere, nec attendentes chqrdarum modulatione animi motus mitigari. Quod cum DAVID is ita SAULEM, is Ri in seipsum exemplis probasset si Non igitur aberramus subdit si tantorum patrum vestigia, ut possumus, imitamur. . . Ego siquidem in modulationibus organicis non multum delector sed per hoc ad intelligendum excitor, quod sicut multimodse fistuli varii ponderiso diversae magnitudinis in unam agitat3e conveniunt cantilenam ita homines in unam debent convenire sententiam, a Spiritu sanct inspirati, in unum convenire voluntatem. Demum post multa similia, quae in Neustria pia legi possunt a MasiLLONI citat , ita concludit : Si litur or anahubemus, eis uti ecclesiastipa consuetudine permittimur ; sin autem, in sacrile i eis carere possumus. Haec vero omnia BALD Rici silentio praeterit MARTE N ius in Commentario ad caput XVIll regulae S. BENEDICTI,
do disciplina psallendi dum Xemplo intoviensis monasterii alia etiam, Rame sienses ex chronico ames farc. V. Bened. p. 7s6 Cavensis monasterii apud BoLLAND ad vitana S.IL Tici Abb. Caventu . martii, ad- dit sed cum exceptione semper aliqua. ra Supra
a Certe inquit organorum usum apud vetereS
monachos raro invenies. Aliqua in novo Wiutoniensi monasterio LPEGUS construxisse dicitur in vita mettie S. AT HELVOLD , sed hoe in cathedrali ecclesia, quae monachis Benediolinis olim intoniae commissa erat. Similiter Ramesen, basilicae comes ALDER-MANNus tiginta libras ad fabrieandus u preos organorum calamos erogavit, qui in alveo suo super unam cochlearum denso ordine foraminibus insidentes, diebus festis
follium spiramento fortiore pulsati , perdulcem melodiam Ω clangorem longitis resonanistem ediderunt; sed hoc comitis liberalitate,
non monachorum Apensis. Denique ex S. chronico GDenisis monasterii organorum enationem reperi in Dedicatione ecclesi; ab UREANO II factam sed hoc in summa festivitate is praesente summo Pontifice Calteriam in uostris Gustiis, dubito , an vita fuerint in ino
nachorum ecclesiis organa ante trecentos, aut ad summum quadringentos annos
213쪽
Supra laudavimus . AEL REDum hiet allensem abbatem saeculi lΙ. cui improbatur uerribilis ille fossium satus tonitrui potius frag 0rem,
quam vocis exprimens suaditatem P ut adeo X cessum, seu tumultum follium vituperet in organisci quae eodem sis culo Xll. circa medium Venerabilis Psaestus Climiacen si defendit adversus Petr0brusanos iisdem, quibus f ι sp ilaudatus BALDRICUS, Xempli DAVIDIS ELISAEI si Deus enim inquit tu Bib olim si quod voces pie cantantium , sonos religiose ' organigantium leni vi c- - --9signe susciperet inter alia divina obsequia, haec quoque devote e X- si hibita approbaret, tantorum prophetarum tam sublimibus Xemplis vo- siluit indicare. THOMAM , qui saeculo sequenti li I. adhuc asserebat: - - 'φ Iustrumenta musica non assumere ecclesiam in divinas laudes , ne videatur iugulaure , supra de aliis instrumentis, quam de organis sumus interpretati; quem ferme usum adhuc finientis decimi quarti aut ineuntis decimi quinti saeculi 0 GERso Ν, qui tunc vi Xit, attestatur Habet Ve-- ro scribit r. I. de canticis modernus usus appropriationem , nec irra I tionabiliter ad organa ex plumbeis vel stanneis istulis, quae cum follibus, cum digitis multiplicem perfectam habent inter aliud quodlibet instrumentorum vocalium resonantiam fistularum quae fistulae non illiberales appellandae iunt, uix non Oric deformatione . sed tollis inflatione sola ni Hoc solum vel praecipuum retinuit ecclesiastica consuetudo musicum genus instrumenti, cui vidimus aliquam iungi tubam raristi me vero bombardas, seu thalemias, seu cornemus a grandeS, aut parVa , Vel alia. Si qua sint, quae nominaverimus instrumenta P qualia DANIELis liber omnia concludere videtur in adoratione statuae sub omni genere musico
VI. Generalem organi notionem, ita ut, iuXta . AUGUSTINUM, quid Instrumento quid optatur ad cantilenam corporeum e si, suo instrument tititur, qui rivo musico cantat, ord anum sit . firmat laudatus Io. GERSON ceu receptam Caterum latius adhuc or an a re isti tur a Glo His pro musco qualicunque comping atur in strumento S. Di DORU tamen, quique eum secuti sunt scriptores de re musica medii aevi, vocabulum restringunt ad certum quoddam musicorum instrumentortiri , quae vento inflantur genus auiaca est, inquit in his, quae spiritu instante completa sunt in vocis an VI Etymantur, Mi sun tubae, calami, Attila, or una , pandoria, V milia is frumenta. Sequitur tertia singularior adhuc divisio seu notio mus labe rhyth, micae Tertia est divisio rhythmica pertinens ad nervos ultus, cui dantur species cithararum diversarum tympan in quoque, cymbalum, strum, Citabula aenea argentea, vel alia, quae metalli rigore percussa red-MART GERBERT DE MUSIc Ecc L. T. II. L. T dunt
214쪽
dunt cum suavitate tinnitum caetera huiusmodi Breviter Austria LIANV cap. s. Discipi. Omnia complectitur : Igitur ad omnem sonum , qui materies cantilenarum est , triformem constat esse naturam. Ρrima est harmonica, quae e vocum cantibus constat secunda organica, quae ex flatu subsistit tertia rhythmica , quae chordarum amministratur intensione, pulsuque digitorum numero recipit. Antea vero capite tertio musicae tria genera distinguens, I mundanam , a. humanam , . quae quibusdam constat instrumentis , prosequitur de tertio hoc genere, ut sunt organa , citharae, lyrae, .caetera plura. Sed istud, quod in instrumentis positum est, a musicae scientia intellectuque seiunctum est, amministraturque aut intensione, ut nervisci aut spiritu, ut tibiisci vel his quae aqua OVentur , ut Organa aut percussione quadam, ut in his, quae ad concava aerea feriuntur atque inde diversi ei sciuntur soni. Ita nimirum semper distingui solebant instrumenta musica , ut alia dicerentur ἔν πνευι α , quae spiritu inflantur, alia ἐντατα, quae impulsu feriuntur quorum alia quae nervi intenduntur, alia μυμενα seu κρουςαὶ qua pulsantur. T. L. n. CASSIODORUS de artibus ac disciplinis liberalium litterarum c. s. et Si. musica , instrumentorum musicorum tria genera distinguit, percussionale, tenssibile, inflatile si Percussionalia, ut sunt acetabula aenea' argentea, vel alia , quae metallico rigore percussa reddunt cum suavitate tinnitum. Tensibilia sunt chordarum fila, sub arte religata, quae modo plectro percussa mulcent aurium delectabiliter sensum in quibus sunt species cithararum diversarum . . . Inflatilia sunt, quae spiritu reflante completa in sonum voci animantur; ut sunt tubae, calami, organa, an duri .caetera huiusmodi. Rem , prout antiquior usus ad nostrum etiam propius Ap. Hugolin accommodatur , persequitur Iulius B ARTO LOCCI Us de musicis instrumentis
δ' f μ' ii Hebraeorum. Porro instrumenta inquit quibus cantiones modulari pos-XAILναιε sumu8, sunt in triplici disterentia. Vel enim sunt neumatica, vel fidicina , vel pulsatilia Primi generis sunt, quae inflata , seu flatu , spiritu, vel vento incitata sonum emittunt, ut sunt fistulae, sampuniae, cornua, tibiae, tubae , litui, syringae lalia polycalam , quae Italice dicuntur Or uni, Reguli. Secundi generis sunt omnia instrumenta , quae chordis seu nervis instructa, digitis vel pinnis, vel etiam plectris in harmonicos motus artificiose incitantur .sonum suavem reddunt ut sunt citharae, testudines, hi orbae , nablia, harpar , lyrae , viola seu chelys, sambucae, pecti des, pandorae, clavi cymbala , clavi chordae, spinetiae, barbita , aliaque his similia ' omnis generis citharae, vulgo Phiturre Tertii generis sunt, quae digitis aut bacillis. vel ferrea lingua pulsantur is sonum reddunt,
215쪽
dunt, ut sunt crotula naccari, syltra , tympana cymbala Campa-
VII. Supra ad finem Libri secundi iam quaedam praelibavimus de U Eorumquε sicae instrumentalis disciplina medii aevi quo a tempore demum ecclesias usus. nostras intrare est ausa, prima Ecclesiae aetate inaudita in Sacris christianis existimabant quippe S. Patres , etiam Iudais solum per Oeconomiam quandam eorum esse indultum usum in Gentilium sacris autem eorum frequentia vitio dabatur: Vos , lib. VII. adversus Gentes scribit ARNOBI Us, aris iunitibus X tibiarum sonis , vos equortim curriculis V theatralibus
ludis, perseustissim habetis Deos X delectari irasque aliquando
con eptas eorum satisfactione molliri. De sacris Myntiorum acorum id constat apud Lumanos vero antiqui ilima erat ii tabularum te CICERON lib. I l. de Legibus allata : Popularem titiam in cantu, jdibus V tibiis moderanto, eamque cum divum suore iti unis. Res haec plurimum negotii fecit doctoribus, pastoribusque ecclesiae primae etiam aetatis, in antiquandis huiusmodi ritibus, quibus assueti, e Gentilium sacris ad nostra transeuntes, tripudiis choreisque festis celebritatem , laetitiamque conciliare gestiebant quam tamen cum musica sacra seu ecclesiastica nunc non confundimus ac iam libro primo locum Venantii FoRTUΝΑTi e sententia graviorum scriptorum e X plicatum dedimus T I p. 2IT. quem sunt etiamnum, qui putent, posse de usu instrumentorum musicorum in ecclesia accipi. Addit MuRATOR ius, IONAE obienses monachi te T V e stimonium, qui eodem saeculo se X to ante FORTUNATUM in praefatione ad O L 1, 1. vitam S. COLUMBA Ni sic loquitur Plerosque organi scilicet, fusterii, citharae melus at res oppletas mollis sepe avenae modulamini accommodare. Haec eo quidem affert MURATO Rius, ut organa Italis tunc iam usitata comprobet addit nihilominus , cum X ploratum minime sit, quid Organorum voce proprie isere Iosa FORTUNATUS designent , se haerere. Idem nobis accidit in loco, qui propius ad rem est, e vita nimirum S LAMBERT M. apud CANisi Uri ad finem, ubi , dum eiu S dem Sancti T. II sus. translatio solemnis describitur, haec leguntur: si Hinc inde fratrum fideli ' Θ, si si ter psallentium chori cum cymbalis canoris organisque suavis lima modulaestione sonantibus concinebant ' Adnotat BASNAGIUS, cum organa in Gallias allata narrentur sub spi No , non fuisse ergo in usu apud Trai ctense tempore translationis S LAMBER Τ organa igitur addit illa fue- si runt fistulae , vel omne instrumentum musicum , eo enim sensu accipie- bantur apud veteres organa. Iam supra attigimus locum, quem GOL-DAsius in margine vitae NOTRERI adscriptum reperit in S. Iubilus au T. LRερ. AT a tem emov. I
216쪽
1 8 i. III. DE ORGANIS ET INSTRUMENTI s
tem, id es neuma, quem quidam in Vanis iubilant, plausum victorum laetantium commendat Palam haud est , de cuiuscemodi organis intelligi velit incertius adhuc it, an alter locus in eadem OTΚERI vita cap. a. huc faciat: Per psalterium , seu per rotam , neumata inventa dulciora g. di . sunt. Apud eundem TUTILO, sic ut .socii eius, laudatur in omni genere dium V Muturum prae omnibus soler , quodque fidibus filios nobilium edocuerit; sed quod in ecclesia Xercuerit, nihil additur. A GALFRIDo in Poetria omnis generiS, qu3edam circa an Ia OO potius ad rem videntur coria memorari musica instrumenta, cymbala praecava , concors
1 Tmphonia dulcis nutu, somniferae citharae , Citulaeque iocosae. Vitulae an
violae quae passim inter instrumenta musica medii aevi censentur, veluti apud pseudo-BEDAM : Artifciale Ter in strumentum est, ut 0r antim', i0- D. X cithara , ut0la , Uslterium. IOANNES AEdidit in arte musica viellam cum aliis instrumentis recenset musca ero instrumentalis quadam
tur infrumento , ut patet in jella, O cithara , eg rdanis huiusmodi, de quibus in sue dicetur. Organa, ut de Oriente etiam aliquid dicam, unde ad nos translata primum iunt dicuntur etiana fuisse poli, e auro facta, quae IcHAEL imperator conflarit forte alterius generis, de quibus postea legimus apud Co DINUM Cui opulatam de officiis politanis, ubi de estorum praecipuorum, imprimis Natalis Domini, celebratione agitur . . de impe
ad irret . ratore ec ecclesia in Oratorium redeunte Inter haec autem, clerum, in-
quam, Iammula sunt omnes, qui dicuntur ad Hi0tae, nempe tubicines,
huccinatores , tympanistae sui uisae hi soli, nam ex minutioribus instrumentis ne unum quidem est Et paullo post, Ergo sinu a ianuae panduntur, i imperator isque solus conspicitur, satim cautores cantant
istud Diuturnum faciat Deus imperium tuum c. resonantibus Vanis, quae dari sunt, ut antea dictum. latam autem est , haec abesse a musicaa sacra seu ecclesiastica, a a qua arcendi sunt Pa niota , Germanice pietit. XII. D. Leuth Surulisae a fur ulli instrumento ut interpretatur GRE1sΕRus: P. z. p. i. qui alibi contra uidenses, inter alia cantum ecclesiae, sive organorum, sive hominum aliorum instrumentorum musicalium incestentes, edidit
a Apud eundem CODINUM de apparatu impera rum formam , sed alia quadam rigura praetoris Graecorum in publicum prodeuntis haec dira sunt Indicat hoc ipsae etiam sonus rea- cap. V. i. o. leguntur Parat, iam M e lium instrument0rum qui est , ut si quis exquitante imperatore tympanistae tympaua sui populo aliquid petat, vel iniuria rametatur, san tubicines tubis huccinatores lucet audit hoc lanx accurrat ad imperatoremnis argenteis janunt Ilae vero tubae tui libere referat. usui destinatae , non referunt aliarum nuba-
217쪽
tractatum g TR de pilicho; si quo in opere inscribitur caput 27 de incredulitate cantus ecclesiae seu de cantu, orkunis, re aliis muscis. Sequitur apud eundem refutatio eorundem Maldensium incerto auctore, ubi si dum quarto dicunt ecclesiarum dedicationes esse inutiles, Maedificationes
turrium , ecclesiarum , Campanarum , Ornatuum , altarium consecrationes, coemeteriorum, cantus organorum, plurima , ex iisdem refutantur scripturis. REI NERU inter errore eorundem de solo cantu mentionem niti. p. o.
facit. Item ecclesiae cantum subsannant, dicunt, quod in Verbi tw-Md. s. o. tum, .non in melodia sit vis. Item clamores laicorum derident. Item procelliones festivas, ut paschae, Hugubres, ut dies Rogationum, funerum respuunt. Dicunt, quod cantu nocturnus diurnus noviter a GREGORI sit institutus quem prius ecclesia non habebat. VIII. Ut vero singillatim aliquid de instrumentis musicis breviter dica-Pneumaticamus, a neumatici ordiri lubet; quae utpote inter non solum principa i0strumςntytum, perinde ac inter aetera omnia instrumenta. tenent organa , verum
etiam omnia illa instrumenta, quorum usum aliquem in ecclesia reperit sua aetate Io GERso Ν, huius generi sunt, prater rLanum, cui, inquit, tu, R III o, .mus aliquum itin i tubam, rarosme Ter 40mbardas, seu thalamias, seu P. I p. 6α s.co emi as uae tubae descriptio legitur in epistola inter opera seu- T. V. Θν...donyma S HIERONYmi ad DARDANUM, convenit omnino schemati, quod 191 habetur in cod. San Emer Dium. in San-Blaf n. a. inter instrumen IAB.ta musica Tuba autem onsuetudinis apud rerum peritissimos hoc modi XXIV. intelli itur, uribus Mulis aereis in capite an usto inspiratur, in capit per IAB.
quatuor vociductus are0 qui per reum fundamentum quaternas voces XXV H.
producunt, ud itum nimium vehementi si umque profert si vehementia sonitus bombarda dici posset, mimisi Ratishon. ad an I O4. apud OEFELIUM T. I script rer Boic. p. 21. de belli tormentis minaeis is loquitur quas ason Bombardas nuncupant Videtur vero a triplici fistula nomen antiquum Gallicum apud CARPΕΝΤ 1g esse Trebi triplum, quod idem tubam inuidem usu ecclesiastico significat in annal regni S LUDOVICI d. reg. p. 23. mme devolementi si phanter a me sse,
tor ue ompetie, ut etiam nos Germani nominamus. Apud MONΤ-TIIT M. FAUcON in antiquitate Xplicata cernere est instrumentum in tres exiens tk δ 'Q- tubas ex uno orificio. Simplicem vero describit tubam IOANNE AEgidii in arte musica: si Et dicitur tuba, quod ova , id est cava interius enim concava valde plana propter ampliorem flatus receptionem , Xterius autem est rotunda, circa tubantis orificium valde stricta, sed in parte an-T 3 teriori
218쪽
Iso i. III. ME ORGANIS ET INSTRUMENTI s
teriori multum ampla, manu clangenti ad O ponitur, regitur , erigitur,
deprimitur,o tenetur. Quod materiamo sana spectat, Cassio Do Roin psalm iso. Tuba est corneis partibus adunatis, aut aliquo metallu productus tubulus, a patula circula inchoans G sinens in angusto foramine. Haec spiritu retracto completa terribili personantia dilutatur, quae aut bellorum temporibus fumitur, aut re iis adventibus apparatur Tubas m b rihil apud O celebre fecit quem quidam monachi in concione convocanda outiq. faestari imitiati iunt x veteris testamenti usus, earumque ectypon passim habetur mi XA N ex arcu triumphali imperatoris Titi Espasi ΑΝ , qui hodieque conspicuus est Sunt vero tuba illa directae siquidem eas perinde ac tibias filiu-las, calamos, de quibus Isi Do Rus lib. II. Elim Ol. a buccina in hoc distinguere lubeat, quod in semetipsam refleY siit, contorta. Veluti lituus, cornua, ac tubae nostrae, seu ut canit OVI Dius lib. Ill Metamorph. Aut Deum matrem cornu tibicen adunco. Utrumque videre est imagine etiam expressumis explicatum apud Ano-mpsi 't ρ' i sanum ae conar. S. Au Ri, de ceremoniis observatis in funeribus Γ0
manis, in quibus usus eius cemodi etiam ΑΤ Tulgi l . 23. legitur Ut
gulieres, enim, inquit, I SIDORU l. c. in Deneratione disina Tmni, ita in nuptiis 2 ' V menaei in funeribus threni V lumenta ad tibius cauebantur a)iit bule. Venim VS nunc ad singulare plane instrumentum , quod adumbratuma ex cod. San-Εmeramen si SaΠ-Blas in n. s. X plicatum vero ex episto-T1sq. la citata ad DARDANUM damus, obscurius quidem Conflassius, ut quod-Xxiv. nam genus plane sit, non satis perspiciatur verba auctoris X scribimus, xxix Fistula praeterea artis esse mysticae, sicut fusores earum affirmant repe-S. Hieron ritur ita bombulum aereum ductile quadratum latissimumque quasi in mo-
ρ dum coronae cum siculo fistulo aereo ferreoque commiXto, atque in medio concussi, quod in ligno alto spatiosoque formatum, superiore capite constringitur alterum altero capite demis sed terram non tangia plerisque putatur,o per singula latera duodecim bombula aerea: duodecim fistulis in medio positis, in catena figis dependent, cita tria bonabula in uno latere per ircuitum utique figuntur .concitatis duodecim bombulorum fistulis in medio positis clamorem magnum fragoremque nimium supra modum simul proferunt Bombula in nostris schematibushunibula dicuntur, eXplicaturque corrupta OH 6cula, e cod. SaΠ-Τm ramen si non ausim tamen asserere, fistulum hoc, uti aetera , ad Ventum flatu potius concipiendum, quam concussu ad reddendum sonitum esse composita Primi generis certe est arbor fusilis, quam X Od. San-
a Vid. o. AIRCHN ANNUS de funeribus Roman lib. II. c. q. c.
219쪽
Blasiano n. . habemus, de qua in ALEXANDR1 estis te itur, quae in imis Ag. inspiratur . . per ora avium illae o diversas emittit voces habet XX vii L
res duas ex auro fieri curasse, seu λέγσαι Ἀργανα λοχρυσαι μετοι διαφο- ρων gων, δένδρων χρυσεων. ἐν οὐ τρουθοὶ φε μενοι σια, μηχανῆς τινος μουσικως ἐκελαδουν τὼ πνευματος δια κρυφίων πορων ἐις πεμ πομενους, ut scribit SIMEON
Logotheta De CoNsΤANTi No ero Porphyrosi enit in chronico ALBERI-ci apud LEIANITIUM haec habentur: Ante imperatoris oculo stabat ar T. II p. et ἐλhor aerea , sed deaurata, cuius ramos diversi generis volucres deauratae replebant, quae secundum speciem suam avium voces edebant. Impera- roris vero huius solium ea erat arte compositum, ut in momento humile, mox Xcelsum , tandem sublime Videretur quod immensae magnit dinis leones deaurati quasi custodiebant, ter artem, qua aves istae canebant, leones isti mugitum emittebant. Tibias utricularias, sive utriculares , quae pastoribus mines ribus passim adhibitae, usu etiam sacro in natalitiis Domini diebus, praesertim in Italia, ab antiquis quoque usurpata nota Fr BLAN cui Ni Us a apud CAUSEUM in musaeo Romano. Sic aliis corna T. I ferii.
musa est uter seu buccina symphonica, quam etiam Pipam dicit CARPEN Τ iERV. Pipe. Forte etiam eo referenda OX Pipet in regula ordinis de Sempring hum apud DUCANGIUM . Decentum , ubi oreanum Decentum , aufeium V ipelli omnino in divivo rici omnibus no stris utriusque sexus prohi- riqhetur di schemate codicis Sau-Blasani ter symphoniacus 90rus appel xxxiii
latur cuius tamen alia genera inter instrumenta neumatica repraesen x xxxiv. tantur ex cod. San-Εmeramensis. 3. cui geminus est in cod. San-Bl AB.num. a. addita ubique inscriptione etiam num. O. 22. Instrumentum XXV. hoc paucis nobis describit laudata ad DARDANUM epistola: ch0rus quo XXXI.
que implax, pellis cum duabus cicutis areis, per primam inspiratur,
per secundam vocem emittit. BLANCHINIUS eam in rem Sc ALIGERUM citat in notis UsEBI ad an . MDCCCXCV. p. 69. IX. Nihilominus in utroque codice San- eramensium. 4. Ian Enehord,. Blusian num . . chorus comparet tensus fidibus, quidem cum hac in a1s. utroque codices inscriptione chorus secundum qu0sdam cum quatu0 Chur XY111. dis Sic chorus inquit I an GERSON vocatur a nonnullis vulgaribu vix. instrumentum quoddam instar trabis oblongum vacuum , chorda ha T. I. decant.bens grossiore multo plus, quam cithara, duas aut tres, quae baculis eru E tis percussis varie sariant rudem sonum Sed haec descriptio non Xasse congruit schematibus nostris, inter quae, cithara secundum qu0sdam
220쪽
Τά g. - utrobique forma haud absimili num. 3. irinΠ-h eram. num . . Sun-xx111 lasano repraesentatur, cum Oxem in San- eram chordis prout ad-TAs modum variavit Cithara tam forma quam chordis cessante dudum vete- xxi X tam Grac0rum hac in re religione . apud quos summum piaculum fuit
vel unam addere chordam. Apud christianos hoc genus instrumentCrum musiCorum proscriptum erat, ut e iis, quae primo libro de prima ecclesiae aetate diximus, elucescit Fidicinas, F psaltrias O butissmodi chorum diaboli. detestatus S HIERONYMus ad FURi AK scribens, monet, 'Das m0 tifera frenarum carmina proturba ex aedibus tuis Nam in ecclesia nihil
eiusmodi admittebatur, nec sequiore etiam aetate. In omni quidem tractatione musica utramque fere paginam doctrina de monochordo implebat; quod alia forma, quam apud BLANCHINIUM CAUSEUM repraesentatur in Mus Romano, diversis in schematibus exhibemus
is. i. di eXC0dd. S. Liui uis, uno ann. circ. OO tabula unica . . Ra qui iam igne TAB consumtus en Cyclop3ediam quandam continebat scientiarum, ac principio xxv 1 statim magno num es scriptores de re musica in editos mentemque Ostram testinavit a iuvenilibus annis, hoc de musica pertractare argumentum alter paullo recentior monOChordum cum alii compluribu , in-TAB. chordis pr3eprimi 8, instrumentis n. 23. repraesentat; sed pleraque illa, ve-XXXlv luti etiam qu Ee e codice an Emerumens Xhibentur, dealiter tantum, ut ita loquar, facta videntur, Iro ut nimirum in auctoribus descripta inveniebantur Sic in utroque codice exhibetur cithara, Π HIERONYMO DT si citur in m0dum Deltae litterae cum XXIIII chordis, uti scilicet in lauda xxix ad DARDANUM epistola describitur in San-Blasiano autem codice XII. tantum chordae Comparent, mentioque cie XXIV. omittitur . . Ex fl* sententia nat Oen IN GELBERΤ1 Admontens scriptoris faec VlII. non patiuntur in organis fistulae, nec in citharis aut psalteriis chordae , ad tres octavas, id est 2 I. chordas, seu ad tum rucillimum acuti semium so
darum in citharis determinatus legitur numerus apud si DORUM , qui di- III versas citharae specie. distinguit Forma inquit citharae initio similis fuisse traditur pectori humano , quo veluti vo de pectore , ita ex ipsa cantu ederetur, appellataque eadem de Causa. Nam pectus Dorica lingua cithara vocatur paullatim autem plures eius species X titerunt, ut psalteria, lirae, barbitae, phenices, pecti des quae dicuntur Indicae, feriuntur a duobus simul. Item aliae atque aliae, in quadrata crina, vel trigonali chordarum etiam numerus multiplicatus estis commutatum genus c.