De cantv et mvsica sacra a prima ecclesiae aetate vsqve ad praesens tempus

391쪽

POSTREMA HAC AETATE. C. IV. 297

dicuntur duelli, teraeti, i quali si arte e P espressione degli affetti anno aggismi que vetant , inque bub gus , he sempre pii renian gratola no stra musca.

XX. Stylo naottetico madrigalico aliam contulit formam Bassus, Bastis gene- qui vocatur feneralis seu continuus, cuius inventio ad exordium saeculi δὶ λ , fuit 'Relapsi magno consensu tribuitur Lud VIA DANAE insigni organoedo ac ecclesiae ius. cathed Mantua praefecto nausicae eumque in Italia circa eadem tempora X- coluit uBus. GAZZARI Us Collegii Germanici Romae musicae praefectus. Bassus fundamentalis per gradus demum nostris his temporibus persectiois nem accepit, per systemata imprimis D RAMEAU TARΤINI paullo ante Xplicata : unde etiam a suis A ME A celebratur. En comparant Iessons , scribit ad eundem 'ALEMBER Τ, a leur asse fundamentale, donila deo0uverte votis es due, Mon eur, ous adea donne te modie de Merii'tine maniere plus sere, F plus luminet e les apporis de sons dans es

demi a prono Ic d apres mors app0rt. Haec SALEM AER in epistola eius elementis musicis anneXa quo in opusculo, quid ipse quoque 'ALEMBER secundum principia D RAMEA praestiterit, Xponit ROUssEA h. v.

ubi etiam ingeniosi systematis D. SERRE, eiusque duplicis hasti fundamentalis heminit iuXt systema TARTINI. Inter plura , quae circa hanc rem sunt edita a nostratibus , quos inter non pauci sunt, qui balsum hunc generalem egregie X coluerunt, Laur. IZLER eius compendium

in machina quadam exhibuit, quae descibitur T. I. Bibl. Mus P. I. pag.

8. XXI. In molietico stylo haec res tantam mutationem haud secit Ota, quae qui nempe ea continet, in quibus larmonica musica dominatur; veluti axias v0cant, contra puncta cimitationes, fuga S, canones, in quibus prOXimi taculis ni iti si 'th, natum est elaboratum, neglecta propemodum melodia. Quae dum postea aereiiiiiii 'magi coli cepit, dae seu mela, quae Cantata, artas vocamus, X cogitatae, VS, R Iiplis atque in chorum illatae primum a Lac CARISSIMI seruntur nec tamen . 'i' nostris temporibus rubique in ecclesia receptae siquidena' auctor spectaculi naturae optat, ut in ecclesiis illis cathedralibus, in quibus Otteta ad P. VII. et huc obtinent, eorum loco da eiusmodi introducerentur. Laudatus si porro Iac CARISSIM auctor hodiernicantus recitativi habetur, ut apud MATTHESO notatur . medero qui ea de re scripsit multa etiam e relatsO-Mrri

392쪽

L. IV. INSTITUTIO MUSICAE ACRIE

ne abbatis monasterii Olivae in Polonia, insignis usurgi ex disciplina

M. Ant. EST , qui ac CAR Issiae discipulus, das, quas eius magister ecclesiae tantum consecravit, theatro primus intulit, dum iam faec. XVI. Horatius Eccilius Mutinens harmoniam primus comicae facultat eoi iunxit, totumque terrarum orbem in sui admirationem traxit, ut ex eius Antiquit m epitaphio refert MURATO Rius Notat D. BURNE sacra dramata Romae primum audita apud ΡΡ. Oratorii in Chissa nova. Si MENEsΤRIER credia Theὸbuctis mu ita lib. De represeret en usque, ex ramaticae musicae fragmentis, quae nermo ς Rei- in cantu ecclesiastico usurpantur, pristinus Dramata cum cantu repraesentandi mos fuit restitutus, ut est a BANDi Nio lib. II de vita L. B. DONII annot tum p. XXV. resque insigni loco u ADRii illustrata de nobili illo etiam Floreirtinorum coetu, cuius imprimis DoNius de praesuntia muscae et meminit passim ac quidem praecipuos eius auctores cultoresque recensen pag. II s. c. si Quodsi inquit stylum, quem vocant Recitativum, ac monOdicum potius vocandum censes, ad Xamen revocemus, quid, quaeso, in

Iulio Acci Nio, in Iacobo PERIO, in CLAunio de monte Viridi quosa politissima illa Florentiae schola prodiisse constat tibi displicet 3 Quae

idem tum alibi, cum paullo post p. 24. 29. memorat, XplicatiuSStos ad n edisserit Io. Bapt. MARTi Ni, de eadem societate nobilium litteratorum

m fi Florentinorum, primordiisque styli recitativi ac melismatici sub dinem sae-ρ '' culi Vl minitium XVil eius progressu ad nos usque statuque hodie

no, memoratu digna a Fuerunt penes nos ante incendium non pauca huiusmodi opera non solum dramatica, verum etiam ad sacros ecclesiae usu egregie Comparata composita, quibus non modicum delectatus, uti fieri potest, privato etiam usu ad clavichordium, saepe numero mecum cogitavi, quanto satius foret prae confusa tot vocum instrumentorum, aurium mentisque sensum uocantium, musica, eiusmodi recitatione seu declamatione mu

sica coniuncta cum cantionum modulatione dulci quidem sed simplici uti in

a , Aleiani gentiluomini e letterati di irengela fine de XVI. secolo , e sui principio dei

XVII. non contenti delia musica de'lor tem-pi, quanto leuia 'artifiZi onsistenti in fug-he, imitagioni de canto ferino, ovesci, contrapptincti oppi canoni, composigioni a iuvoci, e a tu cori, attretant Ioniana da nivo-ve gli steti . tentarono 'introdiirre singu- Iarniente ella dramatica, litterae qualita deula Greea musica la monodia, o si canto di una

sola voce su uno de'singolari meaZi, con cui pensarono tu facile per ottenere it loro intento , ondera divisero parte in recitativo , parte in arie. In fati essendo I recitativati discorrere cantando ora cantare discorendo , egit e tu atto per se steta a moverisii amiti di uello que an te arte, stante chei recitativo con semplici inflemoni di voce epiccoli intervalli non copreci sentimento delle parole ma loro da non poco risalto per semis pre tu insinuarsimel animo degit uditori c.

393쪽

Pos TREMA HAC IETATE . . IV. 299

in ecclesiari qua mens sedata Verba non perciperet tantum integra in- Corrupta, verum etiam in animum instillarentur suaviter, ut erga Deum divinasque res assurgeret, piumque effunderet affectum. Laudat L. MAΤΤΗEso indoctorem UFFEN BACHIUM, qui de stylo recitativo & dramatic' musicae ecclesiasticae egregie locutus sit in praefatione quada in odis seu cantionibus Franco Ordi pro integro anni decursu editis praemissa. oster vero Io Bapi, MARTiNI postquam, quid in hoc genere musicae hodie desideretur , exposuisset, Otum suum l. c. depromit, a quod dudum ni amo sedet, ut publica auctoritate circa musicam ecclesiasticam id curaretur, ut selectus quidam fieret Virorum tam naturae, quam arti ac scientiae dotibus praestantium, quibus longo usu experientia probatis atque idoneis etiam morum probitate, id negotii daretur , ut sacra melis mata diversi generis ac moduli conficerent, quibus utendum esset, X clusis aliis omnibus, quae ineptus quisque pro libidine orbi, ecclesiaeque obtrudit, saepe theatro etiam indigna ac trivio, nedum ecclesia. Quae res , si unquam, certe hodie necessaria est, crescente in dies magis audacia, vitio quodam saeculi nostri, ad nova minus solida proruentis, in quod etiam

P. SEYO graviter invehebatur. b hXXII. Dolens hic reminiscebatur antiquae gravitatis, in musica Hi As Π spanica deperditae, ex servili imitatione Italorum DURO quemdam ali '

quoties appellat, qui musicam Italicam Hispaniae intulerit, luXuriantem passim Itali eo nimis proe ecclesiastico usu eque vero denegat Magnam habilitatem QRDrm tu . auctori illi, sed male applicatam queritur. Iraesagit postea, musicam in Pal. 3os, Itulia idem manere fatum, quod lingua latina atque eloquentia e X perta est, ex naturali ingenii volubilitate affectationeque, ac studio ornandi co

a, se Ε'desiderabile , he rinast qualche rosem pro tari de'nostri torni, che ia danno granre di raro talento, 'en instruit di tuti te siggio della loro distitit cogniZione superiore parti delia musica, e sepra tutio de valore e alia communes degli altri possano procurare delia proprieta deli Armonia e delia melodia, quel regio alla nostra musica, che aveva queli quale ioco curantes delle dicerie, degli l la de Greei tri yrofestari, che impegnatio ostener i l0ro Ter a tergi distingione pongo quella tantastile, disprezZano tuto io, che olire passa a liberta, che si prendono i compositori, introdulor, limitata cognitione, faecia uinascere ad cendo ella musica tuti te modulationi , he imitagione i Greci da vera e iusta Mogione vengon loro alia fantasia . langa obligarsi adegit Setti, e sollevi gli animi degit uditori tema, o ad 4mmitagione leuna gusto digia annotati della presente iusica, e supplisca questa musica sciolia, anai dis ordinata, 40ma dilatio di quei compositori, che troppo si mamente inferiore a uella, che con tanta Vag- dandosi di uel primo e momentaneo foco deli hegga buon ordine scrivevano i composi- Idea e luna premur prendendosi 'impos.s tori de secolo passato, i quali con amenissima farsi deli 'arte, he persegione ella ni usica la per varieta continuavano vn medesimo sentimento, felix harmonica, e la euola Napoletaim a vi speZialmente quando era a quattro voci. Piso, vaeita iliale dee, cosi e da erarsi, he escunt XIV. n. o. p. Oz,

394쪽

mandique ut ETRONI iusta gentilibus suis exprobrandi causa fueritie0s primos Omnium eloquentiam perdidis h. Ab eo tempore quo haec scripserat Evoo, non parum auctum fuit malum, quod decorem musicse ecclesiasticae attinet, in Itaὶia maxime collapsae a dimidio fere faeculo , ut iam nihil a theatrali differat. Causa eius rei haec potissima mihi videtur , quod in praecipuis solemnitatibus musica ceu ad spectaculum fiat in profesto, festoque per mediam propemodum diem continuata

nihil enim non agunt metopoetae , ut suos auditores iucunde detineant. audiendae saltem musicae causa accurrentes, seseque ad rectum daeum toto convertentes. Curant tamen probi piique pastores, sacrorumque

praesules, ut dum ad praecipuas divini officii sacrificiique partes venitur, musica eiuscemodi profana sileat. A dum compositiones eiuscemodi inusicae ad nos deferuntur, seposito omni alio respectu, veluti coelo delapsae adhibentur sacratioribus quibus vi momentis; quin imo etiam cantiones ad theatra tuli compositae sic certatim e Xcipiuntur: compositoresque nostri mirum se egisse autumant, si haec imitentur, plerumque infeliciter, nequaquam issecuti ardorem , Oecunditatem, ac vivacitatem illam ingenii , facilitatemque sese insinuandi suavi, gracili, elegant melodia, forti, concinna a e X quisita harmonia, usu quodam mirabili dis nantiarum, easque cum consonantiis artificio quodam inimitabili miscendi. Hinc fit, ut quaevis e X terae nationes imitari studeant Italas hodie, itiain a sacris nostris alienae sed non eo, a no piaculo, periculoque profanationis apud eas sectas , quae T. I. di . 23. musicam in sacris, non omnem saltem, admittunt. Sic Spectator n-ν Ιε Eous gentilium suorum studium imitandi musicam Italicam non dissitetur, utpote linguam etiam in theatris, ut pasti in omnes alilae uropae nationes, adoptantium. Nec se invito music9 An licae Italica commodat amoenitatem iucunditatemque , tantum ne omnino genium nationale e X trudat.

Qua in re laudat Io Baptistam Lur L coryphaeum Gustiae, Italia oriundum,

qui cum musicam in Gallia imperfectam a quodammodo barbaram depi hendisset, non eam exturbandam, eiusque loco Italicam inducendam duxit; sed illam excolendam, poliendam, ornandamque gratiis, e Italica in-T. m. v. numeris acceptis, Xistimavit. Nec dubitat Auctor Gallicus historiae in Lysi ca iuuesti ofectuum, instituto hac de re longo examine, quod musicam ecclesiastica in speciatim attinet , Gallicam in multis praeserre Italicae qui dein quoad nostrum argumentum facile eius sententiae accesserim, quod gravam usuiques sacro consentaneum stylum in Otteticum attinet, qualem

395쪽

Iem auctor descripsit a Quid iam dic sturus esset, si revivisceret, cer a

neretque statum musicae, tantopere immutatum ab illo, nihil iam a thea-I'. 78. Em trali distare; cum iam iisdem partibus ac modulationum generibus sit

composita, atque adeo longe magis docum habeant sitii illa, quae cille in molietico stylo Italorum paullo post nota vita

In moc praecedentibus explicavimus votum celebris operis Galliei Spectaeis de usure, ut in ecclesiis cathedralibus, ubi adhuc moliet ob tinent, eorum loco dae, cantates, substituantur: quod ingenio Gasio T. VII. Mo. rum accommodatum dici potest, prae caeteris nationibus cantu melodico

addicto. Non hic inficias itur, quantum in musica Gallia debeat Oncedatque Italia etsi illa etiam in harmonia hoc tempore insignes prosectus fecerit. Qtia in re iam faepe laudatus RAMEAu extollitur, post LULLI Omnium Ore Gasiorum celebratissimum , qui nempe utriusque nati O-nis coniunXit veneres vitium tamen illud, luto , non satis eliminavit, quod in utraque gente iam notavit Isac. ossius, longas nimirum .pei De ' ρ .petuas voci flexiones, quibus inquit non verborum tantum sensus, '' ' , . . sedis ipsum carmen ita X tinguitur, ut neque cantu rationem, signi-1, 11 a. sicationem inquam percipere possis Sive Italos, iuves Gallos audias cantantes, nihil nisi plasmata audias, in iis solis totam expendunt vocem. Est tamen inter utrosque magna differentia, Galli quippe breviora, sed magis frequentia amant plasmata, ita ut in singulis pene syllabis vocem nectant Itali longioribus utuntur flexionibus, unde ridentur a Gallis, Veislut in uno formando plasmate utrumque exhauriant pulmonem. Galli

praeterea in suo cantu rhythmum magis obervant. quam Itali unde fit, ut apud illos complura occurrant cantica , quae Concinnosis elegantes admodum habeant motus; verum eo laborant incommodo, seu vitio Otius, quod quanto saepe elegantior sit rhythmus, tanto minus verborum

sensus percipiatur. Italiis Hispani verborum magis observantes, singula

396쪽

la vocabula longe proserunt distinctius , sed rhythmum saepe negligunt; quodsi huius velint habere rationem, nihil eorum , quae canunt, intellia

M g. m. Neque inepte e multorum annorum usu ac consuetudine cum VJI. p. 3. exteris etiam nationibus de diversarum cultiorum Europa nationum cantus ac musicae ratione ΚIRCHER Us di erit. Habent inquit Itali stylum melotheticum diversum a Germanis, hi ab Italis iustis Galli, Italique ab Hispanis habentis Angli nescio quid peregrinum unaquaeque

naturali temperamento patriaeque consuetudini convenientem stylum. Oderunt tali plus aequo morosam in Germanis gravitatem dedignantur in Gallis frequentes illos in clausulis harmonicis teretis mos, in Hispanis pompo sana, assectatam quandam gravitatem. Galli, Germani, Hispanique contra in Italis reprehendunt plus aequo licentiosam compi sinatum, quos illi trillos aripposque vocant, inamoenam fastidiosaria repetitionem quarum indiscreto usu omnem harmoniae decorem potius tolli, quam sustolli putant. Accedit, ut dicunt, Vocum capriZantium inurbana quaedam cincondita luguries, qua, ut dicunt risum potius, quam affectus movent, iuxta commune proverbium Itali capriZant, Hispani latrant, Germani boant, cantant Galli Qui quidem diversarum nationum dive sus in musica stylus non aliunde provenit, nisi vel ex genio inclinatione naturali, vel ex consuetudine longo usu introducta, tandem in naturam degenerante. Germani ut plurimum coelo frigido nati, complexionem acquirunt gravem , firmam, constantem, solidam, laboriosam, Muibus qualitatibus stylus musicus conformis est; sicuti voce graviori constant, quam meridionales populi, ad acutiores autem sonos difficilis illis concedatur ascensus hinc naturali inclinatione illud, quod optime praestare possunt, eligunt, scilicet stylum graVem, remissum, modestum, πολυφρ- Galli contra plus mobilitati habentes, utpote compleXionem hilarem, vivacem is contineri nesciam sortiti stylum similem mant: unde ut plurimum hyporchematico stylo, id est choreis, saltibus, similibusque tripudiis aptissimo puti cantiunculae, quas Galli arda S, Passam eZZOs, Cum rentes ostendunt indulgent. Hispani uti non tanti musicae cultores extiterunt, ita quoque nihil adeo dignum habent, quod cum aliis comparari possit. Sed condonandum est, si forte non nemini videatur esse vagum nimis

hoc, ut in re late per maXimam uropa partem patente, iudicium. Fuit tunc vulgare ad nos usque imitari symphonia variarum naiationum musicae genium Seriosus vero nostra aetatem Germania Ε-

LEMAN singulari studio non solum , quibus Italia quod multi , ut Lximus

397쪽

ximus egerunt sed etiam Gallia praestat, coniungere elaboraVit, imo etiam Polonici styli specimina dedit, qui aequisono delectari dicuntur stylo, ad nos nihil attinente. D. BURNE ex ore principis AP igil Poloni resert in Polonia musicam ecclesiasticam Italicam ubique obtinere. Musicam Italicam passim extollit. Dum vero de musica apud S. Marcum Venetiis loquitur cum vocibus' solo organo, eam stylo dicit satis convenire cum choris Aetlicis, quos snthem vocant Id ex imitatione musicae Italicae fieri quod etiam in Rusia post mortem demum LisABETHAE Imperatricis nuperrime licuit non addit. A Gallica vero musica se abhorrere data quavis occasione profitetur. Forte gravis patheticusque Hispaniae, prae hilari celerique Gallico ac vario Italico ecclesiastico stylo accommodatior reddi queat, accedente cultura non segni felicis cuiuspiam, haud exorbitantis, excitati nihilominus ingenii Gemmunici, indolisque modestae, compositae, ac amoenae. XXIII. Saepe laudatus . FE Yo ingenue se fateri dicit prodire in Nem' u Hispania subinde, sed rarissime, excellentissimas modulationes, in quibus ' ', ΥΤ

sapor seu gustus, suavitas, artinciosaque industria audire sit, plerabque musitam. autem esse auditu intolerabiles; quod nempe promiscue quisque hoc si- .p- y

bi componendi munus sumat quidquid illantasia suggerat, nimia λ' 'licentia profundat. Quae est communis ubique gentium querela, a que antiqua Cantilena. si Compatior artio sunt verba Io de uti

duo quae cum ab antiquis omni laude dignis philosophis laboriosiss-

me sit inventa, nostro aevo a vilissimis Beanis corrumpitur, laceratur, &confunditur. O si viveret BoETius, certe pietate motus musicam potius deplangeret, quam transferret. Non modo diceres, o GuIDO fatuos esse cantores , sed omnes magistros putares; nam sine magistris omnia, quae volunt, praesumunt. O temerariam audaciam O Xecrandam praesumtionem vix duodennes iam discere veremur, aut si didicimus minora praecepta, quasi intima arcana defendimus artis, larum intelligentes omnia nos scire stirmamus, nulliusque correctioni subiacere volumus ut mirum in nobis appareat scriptum in musica loli ANNI Papae nescientes scire volunt, scientesque fugiunt, quaesiti impudenter obstrepunt, veritati resistunt, erroremque suum summo conamine defendunt MURATO Rio teste saeculo XV. musica assiargere cepit, diligenterque antis medis

excoli a doctissimis viris Qua de re nos paullo post, iamque memini. Vi 'ti mus societatis litteratorum Florentiae ad finem saec. XVI. initium XVII. 'λ' atque etiam CONRi Notus de recta Moptima in republica educatione de Ita T. Uphi id commemorat, revocare eos in usum musicam veterem Id nempe '' de

398쪽

3o L. IV. INSTRUCTIO MUSIC TE SACRAE

de eo ipso studio intelligendum est, quod in indaganda restituendaque

vi ac stupendis effectibus musicae veteris collocarunt. Alibi vero dotan b.f. abii det modo laudatu MURATORI Us, hodie negligi eam musicae artem, quae vere ad commovendo affectus facit cuius memoria penitus X cidisse vide tur, in qua veteres praestiterunt : hodie musicam ad titillandas aures luna factatam, posthabita potiori ad animum passionibus liberandum rem musicam ad solam praxin esse redactam sine recta scientia harmonica. Agitata est nostra memoria, nec hodieque conquievit penitus, simisi quodammodo, quae olim inter Itha 0ra0 ARISTOXENEM eiusque asseclas efferbuit, controversia de usu mathematices in musica. Qua de re, nostros quod attinet, plura in bibliotheca Musca Laur. 1gLERI Occurrunt, qui hanc spartam praecipue tuendam suscepit, non solum quoad mathematicam, sed etiam philosophicas disciplinas, ad formandum persectum musicum utiles ac necessarias, singulari etiam edita dissertatione,

uod multica solentia sit M pars eruditionis philosophica. aullo ante

meminimus M 1ZLERI, Lipsi instituta societatis musicae auctoris qua verom controversia id mihi accidisse videtur, quod in humanis rebus passim ubique , ut disputationis aestu nimium abripiamur is in partes abstrahamur. In Gallia haec res 'ALEMBER cum A ME A commisit; cuius tamen systema musicum ille tanti fecit, ut m compendium ordinem- quae illud redigeret. Legi possunt, quae hac de re 'ALEMBER in P.Mωziς en istola ad RAMEA scribit eius elementis subneXa, inter alia usum illum ac considerationem scientiae ceu illusoriam penitus explodens, qua reddi queat ratio delectationis, quae e musica percipitur quod tamen Leon ur- ELLE Rus m tentamine novae musicae theoriae studioseis acute, nec infeliciter, tractavit argumentum , ad definiendum suavitatis delectationisque gradum , si ipsarum istarum rerum , quae ad harmonicam scientiarupertinent, ordinem, quem inter se tenent, cognoscimus. Censeoque acuenda inflammandaque esse studia ad artis scientiaeque musicae, nimium utigo neglectae, trivialiter illotis manibus a quovis imperito tractari solitae, profectum quidquid demum mathematica ac philosophia possit conferre, aut alia etiam adminicula esse queant ad usurgorum X colenda ingenia, quae, si alia ulla volubilia esse solent. Dudum vero ERAS MUs, aptissimum hac in re mathematices studium ipsum se iuvenem esse e Xpe tum edixit, ceu ad argentum vivum figendum Accedit hic naturalis ista a pulcherrima proportionum harmonicatum perinde ac arithmeticῖ geometricae mathematicae propriarum ii

finitiin

399쪽

finitio Philosophia vero tam theo retica, quam practica , naturalis moralis, taeterquam quod ad firmandum musicum omnes illas utilitates asterat, quas cultura ingenii humani usu Sque facultatum nostrarum serti peculiares adhuc sunt arti scientiae musicae, vulgo minus expolitae in suo ambitu atque encyclopaedia quadam, longe demum tempore , diligentia , meditationeque comparanda, ac diuturna X perientia. Quanata sit vis vocis humanae, novimus, in sola simplici declamatione ad movendum flectendumque animum, quorsum Velit absolutus orator; nemo vero ignorat, quanto studio, labore, Xercitatione constet laus eloquentiae cui nihil coniunctius est, quam musica facultas, ut quae amplius adhuc pateat. Vulgo dicitur Oeta nascitur, orator fit apud perfectum musicum utrumque consociatum sit oportet. is propiti natus sit quis coelo, secunda dotatus ingenii Vena , sterile aridumque erit quodcunque in arte studium ac labor quod si vero naturae seu ingenio ars desit ac disciplina, illud si optime habeatur ad musicam factum, tanto etiam proclivius sine institutione erit ad luXuciandum evagandumque quod maXime tamen in musica sacra cavendum foret. Unde hic praeter mathematicam philosophiam etiam theologia opus est ut alia taceam, quae .pe tamen desiderantur , ipsa etiam linguae latinae haud raro cognitio in eo, qui thema latinum elaborandum suscepit. Circumstantiae porro sunt personarum , locorum &c quae non permittant domi suae plurimis omnia illa acquirere, quae necessaria sunt, universim pro omnium facultatum apta dispositione rectoque usu ad acrimoniam illam iudicii comparandam , quam gustum Oaninare solemus, ut proposito sibi recto fine, eundem haud minus promte ac e X pedite prosequatur assequaturque in

sicus, scite, eleganter satis nec solum auditum percellat, sed placide etiam animo sese insinuet a Qua in re habenda quoque est saga auditorum ratio, aliarumque

circumstantiarum consideratio est facienda, ac omnia prudenter sunt moderanda circumspiciendaque. Unde etiam Xempla praeclarorum virorum habemus, qui pro temporum locorum diversitate apposite mutarunt musicam. Hos inter tamen eos haud laudamus, qui vitio novitatis eis ducti senes demum repuerascere ac lascivire non erubuerunt, a gravitate

desciscentes. I f. UX, qui ebullienti musicae se Viennae opposuit, dicit adlinem sui gradus ad amassism p. 278 se novitati studium nequaquam reprehendere; sed maximis X tollere laudibus. Nenio tamen eo aegrius ferret hodiernam mi usicae dicentiam clasciviamque, in ecclesia praesertim. si L

ay Duo sono Meetzi per ii quali a nostra mu eo voeaboles dissicile a deseriversi non usso sic eccita e musve gli affutti Ι'uno si eri 'idea, 'altro si e 'armonia, odia uniones di vari sito. O si Inventione, isti piae anche dichiamare ni o voci contemporanee siesta per se stes.

400쪽

cautiones cruaedam in vantu plano seu chorali.

Adolphum H Ass E, eiusque Xorem celebratam arte canendi AusTINAM, ambos in lustrum nostri saeculi eius Xordio natos, non semel de hac prurigine conquerente Vienna audivi an . 773. superstites.

XXIV. Id in cantu plano, qui a choro ecclesiastico proprie choralis dicitur . Ximium iam depraedicavimus, quod idem sibi semper similis ad

nos usque decurrerit. Sunt, qui cantum etiam planum melodicum ma

gis reddere studuerunt, qualis in Congregatione Benedictina Casneus habetur, apud Ital0s musicae egregios aestimatores in pretio habitus quam

equidem mutationem nemo Vitio Vertat. Vitia vero cantorum potius sunt, quam ipsius cantus plani seu choralis quae ego hic Andreae ORNI-TΗΟΡARCHi potius verbis in Opere de arte cantandi, quam meis haud importune, in gratiam potissimum gentilium meorum perstringam : Cum varii variis in divina laude abusionibus agitentur, modo indecenter corpus movendo, modo indecoros oris hiatu faciendo, modo vocales mutando cumque quisque suo vivat genio, nec ii S dem omnes pareant legibus, nationumque diversitas diversos mores habeat atque ritus, habitu, ritu, studio, sermone, cantu cum sit melius familiaritatem destruere, quam contra veritatem aliquid dissinire, temere veritas dicere cogit, quae amor patriae propalare reprehendit Germania cantores plures, musicosque paucos nutriat. Nam praeter eos, qui in sacellis rincipum aut sunt, aut fuerunt, paucissimi canendi disciplinam, cleri gloriam, vere cognoscant : Magistratus enim, quibus haec res commissa erat, cantores secundum vocis asperitatem, non artis peritiam eremoniis ac iuventuti praefecerunt, Deum boatibus, mugitibusque placari arbitrantes; qui suavitate magis, quam stridore, plus affectu, quam voce in scripturis legitur gaudere. Addit opportune hos o B MAΝΤ UANI versus: Cur tautis delubra boum metitibus imples Tune Deum tali credis placare tumultu ZSequuntur decem praecepta, omni canenti necessaria, quae huc redeunt. Primum cupiens quidquam decantare, prae omnibus tonum, seu

repercussionem eius diligenter animadvertat Secundo scalam sub qua

composit arach. c. q.