De fato Sophocleo, particula prior

발행: 1853년

분량: 115페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

Pergamus igitur ad alium locum. Gladio se transfixurusAjax Mercurium indit Ahi κομισNναι cupiens' et Furiis, it totum Graecorum exercitum lessumdarent petit, quibus haec addit ): o τον αἰπυν ουρανον διπρηλα ων, Ἐλιε, παχρωαν ἐν ἐμὴν ταν χθονα Id ης, m σχὼν χρυσον ον ηνίαναγγειλον τας τος εμὰς μορ0 τ εμον γεo0ντι πατρι τῆ et δυστήνω P0φω, in quibus uanta insit verborum translatio neque quemquam fugiet, nec, si non inesset, magnam celebrari Iλιο ii auctoritatem, quippe qui nuntii munus subeat, existimandum esset Tum Furias ulciscentes injurias provinciam, ut ita lateam, administrant, in Ioves ii assignatam, et penes Ερμῆν χθόνιον mortuos ad inferorum sedes, ove certe non invito, deducendos esse scimus Accedit ad

haec,' quod qua es in primi. Maei cordi sunt, quis

inimicorum corpus suum canibus vel avibus projiciat dilaniandum, sed ut primus Teucrus se inveniat mortuum, haec ut sibi contingant a Jove petit') qui de caede sua non orat Jovem quemadmodum Ηλιον ut ipse nuntii partes agens certiorem faciat Teucrum, sed

102쪽

ubi ' ινυς et Λίκην adduntur item ad illustrandam ovis

vim, quae si mortuo justa injustis ex caussis non solverentur, instarent graves aliquando poenas repetiturae. Omnia igitur quae modo de summa ovis potentia etiam in hac tragoedia conspicua, X posuimus, tam solida nobis suppeditant argumenta, ut ne id quidem difficultates asserre

putemus, quod nuntius diserte secundum vatis sententiam ad Minervam Ajacis insaniam, sontem ceterorum malorum, refert. am fortasse Sophocli Minerva in macem inducta nihil fuit, nisi os συλ πομα fe0νη πως quae Sit Secundum eundem poetam ,, λεος μεγας') ut similiter atque in Electra Jovis minister inventus est Apollo, sic in Ajae inserviat Minerva ovis superbum et insolentem animum frangentis consiliis. Duae usque ad hunc disputationis nostrae locum disseruimus, eorum haec sere Summa est atque sinis spectari per septem tragoedias Sophocleas summam Jovis vim, cujus et numina fatalia et ceteri dii ministri sint tuam

Jovis praep0tentem naturam quod magnopere quemadmodum vidimus, amplificavit Sophocles nescio an probanda videatur Wisso wae sententia, qui hunc poetam unum tantum deum exsistere credidisse opinatur Sic tamen, mi 'h s. 80 et 808 s. 361 d 363 fragm. 750.

103쪽

non diminuta vari P deorum concilii. quod sibi in xerat

vulgaris opinio, religione, ceteros deo majorum cultu ac veneratione sancitos adhibuerit ad politicam tragoediarum artem exornandam et ad unius dei, quem suspicatus sit, majestatem sublimitatemque celebrandam. In locum illum: Ela ταῖς αλλὶ θείαισιν, εἷς ε ὶν θεολ

quem Jais, Clemens Alexandrinus Sophocli tribuit, , etsi

pariter atque in ceteros ejusdem 4 generis cadit Boeelthii illii di): ,sclis . . . fragmentis Christianae ecclesiae patres, alius ab alio transmissa accipientes, si posthac sunt, quo novas religiones Graecis persuaderent facilius atque eos traducerent ad suae fidei consessionem,' tamen quod ejus-ni odi sententia Sophocli vindicata sit, non inepte colligit Wisso a. hunc poetam prae ceteris dignum Vi Sum esse, qui purissimam et integerrimam ueligionem ranimo in Oncepisse crederetur Sed utut haec se habent. hoc certe etiam atque etiam premendum est argumentum . de praepotentis unius ovis natura omnem expulsam esse dubitationem iamque sic illustratam isse a Sophocle, praesertim numinum satalium muneribus, quae ejus auctoritate nitantur ut ultricem illa , quidem sed ion injustam se exhibeat uod cum verum sit, quae inter hanc poten

104쪽

s6tissimi numinis vim et hominis liberam voluntatem intercedat ratio jam a priori conjectura possumus assequi pro iis quae exposita sunt sic concludentes nulla fatali necessitate ad strictam teneri hominis libertatem, qua si consulto aut errore abuteretur ad prava sae in ora perpetranda calamitatis impetum in eum irruere. Haec Vero, si sola esset Sophocleae artis sententia, ut per ejus tragoedias valeat vis divina ustitiae humanae notione metienda, quae gravissima quaeque peccanti acerbissima mala immittat, parum in illa poeticae sublimitatis inesse recte contenderetur. Alia igitur erit divinae qualis in tragoedia spectatur, justitiae ratio, alia ejus, quae in humanis legibus posita est, nec semper malorum, in quae incidunt personae tragicae acerbitas in eum modum respondeat oportebit peccatorum atrocitati, ut humanae leges in nequissimum quemque gravissime solent animadvertere luare si quis, ubi in tragoedia saevissimas in miseros irruere vidit calamitates, hos summopere abusos esse libera voluntate

opinetur, quam salso is colligat jam apparet, cum id tantum postulet artis tragicae ratio, ut cernatur malorum sons et origo non temeraria illa quidem, sed e naturali

quadam lege apta quod praeceptum etiam Sophoclem

Secutum esse quo magis probetur, qualemque ineat rationem vis illa, quae signis eata est, Summi numinis, cum eorum qui agentes inducuntur, liber arbitrio, ut accuratius explanetur, ad singulas tragoedias Sophocles perlustrandas convertendus est animus. Hanc vero quaestionis nostrae alteram partem arcto vinculo cum hac priore conjunctam, quod typis imprimendam in posterum coacti Sumus dissere dolemus acerbeque serimuS.

105쪽

Natus sum ego Carolus Ludovicus Augustus

Hage mania, Angermundensis a. d. V. Cal. Febr. anno

MDCCCXXVIll patre Augusto Ferdinando, matre

Henrica e gente parr. Profiteor doctrinam Lutherianam. In iis cum versarer rei familiaris angustiis, ut periculum esset, ne impetus ille, quo serebar ad literarum studia sequenda, videretur reprimendu esse, tum patrepuero mihi duodecim annorum erepto omnem jam abjecturus eram spem ingenii liberali doctrina excolendi. Verumtamen patruus meus, quantum in eo erat, patri Vicestincturus egregiae benignitatis constituit exemplum liberalibus artibus me erudiendum se curaturum esse pollicituSpromissaque fideliter praestans. Propter illas vero, qua Ssignificavi, rerum a miliarium angustias cum patre Vivo non potuissem iis imbui literis, quibus juvenes ad altiora studia informantur, actum est, ut vel quindecim annos natus vix undamentis earum rerum, quae in gymnasiis traduntur, in Structus quartae classis civibus gymnasii Frideri eo-Werderant Bero linensis adscriptus sim abi. Bon-nellio rectore viro et eximia doctrina et singulari puerorum educandorum arte praedito, qui egregia liberalitate, humanitate, benignitate in sempiternum me habet obstri-

106쪽

ctum. Berotinum ubi me contuli etsi rerum divinarum studiis me aliquando daturus eram, tamen in ordinem secundae classis civium receptus cum mirum in modum delectatus essem iis scholis, quibus vir doctissimus et inprimis ingeniosus Ernestus oephe interpretatus est carmina Homerica, nulla impediri potuissem re, quin ad literarum antiquarum studium totum me darem. Examine igitur quod discipulis studia academica inauguraturis subeundum est, ut praeceptoribus mei satisfeci, anno MDCCCXLIX a rectore magnifico . it Eschio in numerum civium academiae Bero linensis adscriptus nomensum professus apud A. Tren delen burgium ordinis philosophorum tunc temporis de canum et per septem semestria magno cui fructu meo audivi scholas horum virorum doctissimorum: Boech hii, Lachmanni, Frangit, Tren delen burgii, an hii, Statilii Lepsit, Panos hae, E. Curtii, G. Curtii, Hertzii Benaryi, Eo ephii Althausit, atten bachii, quibus omnibus

cum magnam debeam gratiam, tum Summam non modo

utilitatem, sed etiam delectationem percepi ex scholis Boech hii, qui, si universum litterarum antiquarum studium ad eum spectat finem, ut excolat morum facilitatem, animi mansuetudinem, summam denique et persectam humanitatem, quoniam his talibus virtutibus ille vir ornatum se praestat, omnibus in idem studium incumbentibus singulari debet esse et illustri exemplo.

107쪽

SENTENTIAE CONTROVERSAE.

1. Lessingiam illam miliam Galotti si oethium se eutiet ipsam ponimus captam fuisse principis amore, mirum in modum tragica hujus dramatis vis augetur. 2. Phaedram Racini Hippolyto Euripide equidem prae-

3. Septem quae supersunt tragoediae Sophocleae ad persectionis artem respicienti in hunc ordinem reserendae erunt Antigona, Electra, edipus Coloneus, edipus Rex Ajax, Philoctetes, Trachiniae. 4. Antigonam Sophocleam qui prorsus insontem putat interire, omnino non perspectam habet verae et persectae tragoediae indolem atque naturam. 5. Locus Antigonae s. 23 - 25 si legendus et distinguendus: Eτεοκλέα ρεεν αν λέγουσι, συν δίκη, χρησθει δικαία, καὶ νομω κατα χθονὸς

ut a Verbo χρησθεις apta sit Voc δικαία se. δίκη, non teocles.

108쪽

6. 9uae leguntur apud Livium II, 5 ,, eminente animo

patrio ' Ribbeckius corrupta esse salso opinatus temere ausus est mutare in hunc modum , , mentientis animum placidum. Patrius enim animus cum nimirum sit , Patriotismus ' nemo sententia illa potest olnsendi.

7. Apud Horatium Sat. II, 5 59 - 60 pro iis quae

vulgo leguntur: Laertiade, quidquid dicam, aut erit aut non: Divinare etenim magnus mihi donat Apollo facile adducor ut cum Haberiat dii substituam: Laertiade, quidquid dicam, aut erit aut non Divinare mihi magnus donavit Apollo.

SEARCH

MENU NAVIGATION