Universa moralis theologia ad usum confessariorum auctore P. Constantino Roncaglia Tomus 6

발행: 1834년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

341쪽

3 i TRACT. XIV. DE CONTRACTI AUS

assectata excusat a censura lata contra praesumentes. suam de cens. d. c. Seci. Io. num. a. ' et in praesenti doeet DelmD. cop. XI. h. 22. n. I. et alii quamplures a p. tauroq. s . n. g. 'Secundo excusatur alienans ex opinione probabili dictante hunc, vel illum casum non comprehendi a iuribus prohi-hentibus alienationem . Et quidem cum iste non credat se peccare. utique legari nora potest censuris etc. Boss. fit. 3. n. IS g. etc. Reg. in I. Io. nia. 6s. ' Navare. de cilieniat. rer.ecc&S. g. s. n. i6. Agor. p. a. lib. s. COR. a. qu. 6. Quaerant. n. s. card . de Lue . de cilieniat. disc. SI. n. s. et seq.disc. S3. n. I. in supplem. 'Tertio ut supra dictum est. excusantur a dictis poenisi ii qui celeri restitutione aibi provexerint cv. Si quis Pre-shrferariam de reo. eccles. non cillen. hoc est . ut ibi dicit Glossa. onsequom Ictediatur ecclesis. Si igitur . quamvis celebratum sit instrumentum alienationis. alienantem ejusdem poeniteat. et non det realem et Pacificam possessionem immunis erit a poenis. Covarr. lib. 2. NGr. COP. I S. I. I. Ricc. resol. III. n. 3. ' Dei Ben. IOC. cit. n. etc. Wies mn. ISo. et ratio est . quia non dicitur alienata. donec traditio facta non fuerit: I. Alienotum T G ν. ala. et in jure, in materia praesertim odiosa. verba accipienda sunt cum effectu et cci'. Reicitum . . de claric. non resident. iuncta gloss. M. Cum essectu . 'Dantur aliae poenae contra commissarios. aut iudices inique consentientes in alienationem cum ecclesiae detrimento. ut constat ex constit. Pauli II. Cum in omnibus judialis, buli. rom. t. r. P. isI. et Sequentibus verbis exprimuntur: . Si autem commisscirius. Nel delegialus conscien ficta svrae prodigus in gmocimen, seu detrimentiam eccloice per g miliam, cui timorem, vel sordes, hoc est 'meois pecvnira, Nel Pr missione illiua ciliencitioni consenserit. Gut decretum, Nel GM-ctoritatem interposuerit, inferior quidem episcopo sententicimeetcommuniciationis inclirrctf. episcopias Nem. Gut Superior obexecutione officii per cinnum no erit esse auspensum. ' Deeensura in hac Pauli II. constitutione contenta egerunt Na-

excom. p. n. 83. Bonac. de censum extra Bullam in Coen. Dom. et de clieniat. honor. eccl. disp. a. q. Mnia. R. 6. et

r. Et quid veniat nomine gratiae . vel sordis . tractat Thesaur. do poenis P. X. cv. a. '

342쪽

I. Accidit aliquando post aliquod tempus ab alienatione

facta rerum ecclesiasticarum . dubitari ab emptoribus . vel eorum successoribus. an omnia rite fuerint facta. vel potius, an omissa fuerit aliqua solemnitas etc. Confessarius igitur . ut consulat ipsorum conscientiae . advertat primo. quod si elapsi fuerunt Zo. anni a pacifica possessione omnia Praesumuntur rite facta. Si vero nondum elapsum fuerit tale tempus. et aliunde ecclesia non appareat graviter laesa. Potest sequi eam opinionem, qua dicitur talem alienationem. etiam solemnitatibus omissis. in foro eonscientiae subsisteret atque ita in foro conscientiae suum poenitentem tutum esse

'Si sermo sit de beneplacito apostolico . quod velit quisque intervenisse praesumere ex longissimi temporis tractu . advertat hoc Don amplius posse praesumi per lapsum do. . ut o. annorum post constit. ESy. Urbani XIII. editam de anno i 6 i. . per eam enim istud beneplacitum non interfuisse praesumitur, nisi post Eoo. annorum decursum: et quamvis dicti Pontificis mens esse videatur . nihil innovare in contractibus ordinariis inter ecclesias, et privatos, sed solum iura praeservare ecclesiae romanae , et sedis apost.. vel etiam aliarum ecelesiarum contra principes et potentes, ut audiisse testatur card. de Luc. de Glieniat. disc. g. n. s . ab iis in ea constitutione edenda partes habuerunt. quia tamen Rota verbis generalibus ejusdem hullae innixa, de omnibus alienationibus inter quascumque personas interpretata est. hinc dicendum ad hoc ut rile omnia lacla praesumantur

et in Romano devolutionis com mei. Gn. I 6S , tradit Sa

II. Notet confessarius, rectores ecclesiarum Non raro. De

displiceant potentibus, vel ne aliquas faciant expensas, Degligere recuperationem bonorum, quae non sine gravi e clesiae detrimento fuerunt alienata. I i rectores tacillime graviter peccant: ne etenim humanos favores amittant. velut propriae avaritiae, seu ignaviae morem gerant, negligunt

sibi restitui quae eeclesiae suae sunt. Quis autem, nisi ipsi rectores, id praestare tenentur f

343쪽

III. Non statim ac confessarius novit rectorem etc. aliquid ecclesiae alienasse. ipsum cogat . vel ad rescissionem alienationis, seu pronunciet in excommunicationem incidisse. Quamvis ipse opinetur illicitam fuisse talem alienationem. videat. n contra propriam opinionem sit etiam apud DD. opinio probabilis in contrarium: et si esse adinveniat. desinat suum poenitentem ad aliquid obligare.' oriuntur interdum lites inter successorem rectoris male. et eum ecclesiae detrimento ipsius hona alienantis, et emptores ipsorum bonorum circa restitutionem fructuum et melioramentorum lempore possessionis factorum. Confessarius, ut lites praecidat, et quid in conscientia praestandum ab unoquoque sit . diiudicet. animadvertat oportet: an licet alienatio graviter laeserit ecclesiam . tamen fuerit valida, utpote facta cum debitis solemnitatibus. et debitor processerit cum bona fide, in hoc casu debet emptori restitui pretium, et satisfieri pro labore et industria et expensis factis pro cultura et conservatione bonorum . et si velit, fructus repetere. Prout potest . relinquetidi sunt pro dicta compensatione si non excedant, et e contra addendum, si non adaequant. Quod si alienatio nulla fuerit, et mala fides interfuerit, pretium datum amittit. et fructus perceptos a die alienationis: I. Iubemus C. de as. eccles. cop. Si quis de rebus

Si quia n. a 3. ubi plures assert notae decisiones. Leur. in a. decret. q. Is I. n. a. in sn. Si vero agatur de melioramentis. inspiciat, an fuerint necessaria. id est talia. sine quibus res periisset . ea enim debent omnino resici contrahenti. quia ista rem conservant alias perituram. card. de Luc. disc. c. de olieniat. n. I . Rot. p. s. Recent. decis. X88. N. 28. et decis. 3i8. n. Ic. etiamsi sit in mala fide not. decis. 8s8. n. 3. com Servis. Acis. 66S. n. a. et S. COR. Diarior.jun. dummodo ea non fecerit hoc fine, ut dissicilior evaderet recuperatio. Rot. in Terrac. melioramentor I 3. ivn. Isis a. et S. decemb. Isis3. cor. Muto. Sed eodem tempore animadvertat non attendendum hic et nunc valorem meliorament rum, sed considerandas expensas in iis laciendis. ut clare

constat ex I. In fundo p. de rei Nindiciat. ef I. Sumptus eo Si autem sint tantum utilia saeta bona fide, quae utilitatem perpetuam ferant. et de iis eo modo loquendum est, ac de necessariis: I. Coloni Si. st. Ioeat. Si vero tacta fuerint mala fide, ista cedunt solo, nec refici debent, I. Domum S. C. de

344쪽

QUAEST. XVI. CAPUT IV . sis et

rei Nindiciat. Rot. P. EI. recent. decla. 6. n. 3I., sed tantum permittitur melioranii ea tollere . si sint separabilia absque laesione prioris status. Rot. p. s. recent. decis. 388. n. 3o. Quod si separabilia non sint, solum potest ea deducere per modum aestimationis. si suissent ablata. Haec omnia advertere debet confessarius . ex quibus lacile ei erit ad compo sitionem adducere.

APPENDIT

De successione ob infestato si Quandoquidem non parum titile esse possit parocho. et confessario scire quae iuxta nostrum Lucense statutum lib. 2. ciap. s. competant haeredibus ab inleslatoi et cum suo loco hanc notitiam dare omiserim , non iudicavi hic eam Praetermittere. Eo magis quia non parum deservire potest pro intelligendis Fis. quae dixi in regulis ecp. 3. et c. Cum autem diversa ratio in aliquibus gradibus habeatur de bonis a patre provenientibus. ac de iis quae a matre procedunt i ut clarior . quam possibile sit, ordo tradatur. de successione in bonis maternis. in iis gradibus . in quibus diversa est dispositio, per exceptionem in parentesi inclusam sermo instituetur. Si quis ergo intestatus decedat. primum gradum successionis occupant silii masculi legitimi et naturales s sorores enima fratribus germanis semper excludunturi et si filius alter su- Per vivat. et ex altero praemortuo nepotes sint, aut pronepotes . hi simul cum patruo succedunt in stirpem . scilicet habituri sunt eam portionem quam obtinuisset eorum pater si viveret. Ηinc. si mortuo Titio sine testamento . vivat

Sempronius filius Titii, et ex Seio praemortuo. Titii pariter filio. vivant tres. aut quinque filii. Titiique nepotes idum haereditas in mille scutis sistat. quingenia habebit Sempronius . et altera quingenta Titii nepotes . seu Seji filii masculi. Quid si etiam Sempronius praedecesserit, et ex eo nati filii vivant y tunc etiam iam filii Sempronii. quam Seii succedent in stirpem, et consequenter quingenta capient filii Sempronii. etiamsi suerit unus, et quingenia filii Seii,

licet quinque fuerint, et e converSo. Secundum gradum tenent siliae . quibuscum una succedunt in capita neptes ex silio praemortuo. Ex quo, si Tim

( Sueeessio ab intestato sie definitur: aequisitio haereditaria extra camatim vitimae Moluntaria tergamento tran8miniae.

345쪽

3 8 TRACT. XIV. DE CONTRACTIllus

tius Caiam filiam reliquerit. et ex Sempronio Praemortuo Titii filio . tres filiae, seu Titii neptes supersint, haeredimias Titii in quatuor peries dividenda erit et , unam habebit Caia, et tres alias filiae Sempronii et cuique una: Tertius gradus competit nepotibus et neptibus ex filiabus

Praemortuis. quibus successio convenit in stirpem, exclusis tamen . uti dictum est, sororibus a germanis fratribus. Puta

Titium genuisse Caiam et Lucretiam, et Caiam genuisse Agriae

pinam . et Aureliam . Lucretiam vero genuisse Antoniam et Marium . Mortuis ante Titium patrem Caia et Lucretia. eam-dern portionem haereditatis Titii censequentur Agrippina et Aurelia, quam consequetur Marius. Antonia a Mario exclusa. Cum diciis nepotibus Titii concurrit pro virili Caesar e. g. Titii pater. vel ipso praemortuo avus Titii, aut alter masculus ascendens . atque in hoc casu quaelibet filia pro uno stipite computatur . Ita igitur in Praedicto casu in tres parte dividenda erit haereditas Titii. Una ad Agrippinam et Aureliam spectabit: altera ad Marium i tertia ad Caesarem . vel ipso praemortuo ad patrem Caesaris si superstes fuerit , vel praemortuo etiam patre Caesaris ad avum. et ulteriorem ascendentem masculum . salva gradus Praerogativa . At si neque Caesar superviveret, neque alter ascen dens masculus, tunc eam Partem . quae dicto Caesari. aut

ulteriori masculo ascendenti debita erat. obtinebunt fratres Titii quotcumque fuerint ex utroque parente. aut ex latem re patris conjuncti. et eorum desectu ipsorum filii. Tertiam igitur partem haereditatis Titii. deficientibus ascendentibus habebunt Titii fratres: et si unus fuerit. ipse totam consequetur: et si plures fuerint . inter eos aeque dicta tertia pars dividetur: et si frateri aliquis praemortuus filios reliquerit, hi partem quam pater habuisset si viveret. Consequi debent. Verum non extantibus etiam Titii fratribus fratrumque filiis . tunc in tota haereditate succedent nepotes

et neptes Titii, et sic dimidiam haberent Agrippina et Aurelia et dimidiam Marius . Nota quod si Caia Agrippinam

solum genuisset. et non Aureliam, idem dicendum foret . quia nepotes et neptes succedunt in stirpem . Consequutura

ergo esset Agrippina sola id . quod dictum est Agrippinae et Aureliae debitum fore, i Praedicta intellige, si pater.

puta Titius ex uno matrimonio prolem susceperit. at si ex

pluribus matrimoniis filios habuerit et tunc quoad bona Titii jam dicta teneas, et quoad bona materna filii propriae

346쪽

QUAEST. XV. CAPUT TU sis

matris haereditatem capient. exclusis fratribus . veI sorori bus ex latere patris coniunetis. I inc si Titius in primo matrimonio eum Prisca inito genuit Caiam et Seium, et in altero cum umilia Sempronium et Lucretiam, Sejus totam Priscae matris haereditatem , exclusa Caia sorore Dancisceretur, et Sempronius lotam rem iliae matris haereditatem . exclusa Lucretia sorore . idem esset. si in primo matrimonio solum genuisset Cajam haec enim non excluderetur a Sempronio, quoad bona Priscae . sed ea Caia tantum consequeretur .i

Quartus gradus pertinet ad patrem, puta Tilli. et non

extante Patre, ad avum . et hoc pariter deficiente ad caeteros ascendentes ex ordine . illaec quae dicta sunt quoad quartum gradum intellige respectu caeterorum bonorum exceptis dote et bonis. quae Titius a matre, vel a coniunctis ex linea materna habuisset . Etenim in hisce honis. excluso Patre, aliisque ascendentibds. fratres Titii utrinque coniuncti, et praemortuorum fratrum filii masculi in stirpem 'succedent: his autem, fratribus scilicet . fratrumque filiis non extantibus, succedent sorores utrinque Titio conjunciae insimul cum filiabus fratrum praemortuorum . qui pariter utrinque Titio conjuncti fuerint: successio vero filiarum erit in stirpem. Proinde si Titius habuerit duas s rores . et ex Mevio fratre praemortuo tres neptes, Mevit filias, dos et bona Titii ex linea materna provenientia in tres partes dividentur, una ad filias Mevii attinebit, alterae duae ad sorores Titii. Non extantibus autem Praenominatis personis, tunc nulla habita distinctione dotis et honorum maternorum . pater in tota Titii filii haereditate suce

det, eoque Praemortuo avus, ae ulteriores ascendenteS masculi per lineam paternam. servata lamen gradus Proximitate. 3Quintus gradus fratrum Titii est. si ei utrinque coniuncti fuerint, vel ex latere patris, qui omnes aeque et Provirili succedent. Cum his concurrunt in stirpem Praemortuorum fratrum filii. ideoque si Titius Mevium. Servium et Labeonem fratres habuerit, et prius mortuo relictis filis Mevio Titius deinde decedat, haereditas in tres partes dividetur , una Servio, altera Labeoni, tertia siliis Issevii distributa. Quid si et Servius et Labeo praemortui fuerint, filiosque relique init Puto tunc in capita nepotes Titii successuros: unde si Mevius tres filios, Labeo quatuor. Servius quinque habuerit, in duodecim unicias sive partes di . videnda haereditas erit, cuique una parte assignata. Non

347쪽

QUAEST. XVI. CAPUT IV Ssi

consequentur amitae. alteram filiae patruorum. et tertiam filii filiaeque sororum. Et si amitae e. g. non existant, tunc pro medietate dividetur, et una medietas ad filias patruorum. et altera ad filios filiasque sororum attinebit. Idem dic, si filiae patruorum non existerent.. vel non adessent filii filiaeque sororum . Nerum si duo genera simul de sicerent. Puta amitae et siliae patruorum, ita ut succederent soli filii . vel filiae sororum . tunc successio fit in capita.diota iterum, quod superius notatum fuit, existentibus fratribus sorores excludi: qua de re, si simul adsint filii et filiae sororum, filiae non succedent, dum velint succedere filii. donus gradus ad matrem pertinet, quae secundas numptias contraxerit.

Decimus gradus. sublata sexus disserentia , agnationis et cognationis, competit prioribus in gradu . sive masculi fuerint . sive foeminae, sive agnali, sive cognati, et Successio sit in capita. Ilic redit proinde successio iuxta jus commune. quod Iustinianus sancivit. cujus legem Pen. in cod. de I git. hctereae Nooeli. xo8. et inst. in iit. de haeredit. quae

ob intest. deseruntiar, consule . Pro removenda quacumqe difficultate, notandum primo est non posse succedere eos. qui in secundo gradu recen-Sentur . nisi in casu . quo desecerint illi. qui in primo gradu

numerantur, aut haereditatem repudiaverint: idem enim reputatur aliquem non adesse, aut repudiasse haereditatem . Et hoc dictum ad caeteros gradus extendas . Secundo. quod Successio in capita idem est, ac quamlibet personam Suo jure succederet successio vero in stirpem tunc sit. cum Plures Succedunt stirpem repraesentantes, uti explicatum est saepe Saepius, et praecipue dum actum est de quinto gradu. At si qui alias succederent in stirpem . ex quo concurrere debent cum proximioribus media repraesentatione, Si

dicti proximiores deficerent. tunc successionem fieri in capita iudico, uti expositum est in dicto gradu quinto Ners. Ouidsi et Servius. Excipe tamen in linea recla descendentes, ut dictum fuit, dum agebatur de primo gradu Ners. Ouid Stellam. Tertio notandum, quod dum sermo sit de numero graduum , ut in septimo gradu . eos esse computandos iuxta Sacros canones . Consule igitur canonistas et theologos. Quarto sermo semper fuit habitus de legitimis et naturalibus: quoad eos enim, cujus origo aliqua polluitur macula, adeas cα .so. lib. a. Sicittit. Quinto. quod ex successione fratribus fra-

348쪽

3Sa TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS trumque filiis, sororibus et neptibus delata , non intelligitur praejudicatum ususructui, qui aliunde patri iure competeret.

Sexto tandem notandum, sancita in dicto capite nono, ac usque adhuc exposita. locum habere. vel si testamentum factum non fuerit, aut ex quo testamentum facere quis non potuerit, aut ex quo noluerit. vel si testamentum factum ex aliquo defectu legis validum non sit.

349쪽

INDEX

TO MI SEXTI

TRACTATUUM, QUAESTIONUM, ET CAPITUM

v. IX. De proxenetis PBg. p. x. De evictime QUA EST TO III. De mutuo . et usura

Cap. I. Ouid sit multivm: qui 'gsint miaturarer et qtii rei mantvr iah ohligiatione restituendi nititiatim n P. II. Quid, et quotvlex sit usum; et quo jure prohibita a P. III. De diMersis pactis mtillio iadjectis v p. IV. De titulis quibus licite exigiliar aliquid ultret sortem

pendix de montibua pietatis n

De contractu cambii P. I. id, et quolt Pleae Sit cambium, et quo titulo ex eodem possit lacrum V Mirari a Cap. II. De combio ad rarandinias; de cambio cum reccimbio , sera Ciam recurati; et de conditionibus quae solent apponi in

Do Censibus P. I. Ovid , et quortiplex sit census et et de conditionibus pro his instituendis a Cap. II. De censti bitalitio u

De Iocato, et condueto p. I. De nctium consitionis et laccitionis; de iis qui locare, et condiacere; et de rebus, quiae lorari, et conduci possunt u p. II. De Obligationibus. et juribus locetioris, et de Obligationibus , et jurthias CON Ilictoris remm p. III. De obligationibus, et jinribias lacatoris, ei condiaci la

350쪽

3 si

De Mmphyleusi P. I. De natum, et diuisione emphoeteusis; de iis qui por-

sint in emphoeteliam dare , et iacciperes et de rebo , qu Pontant Oss materici hclias contractus t Cap. II. De obligationibus, et Aribtis Emphimine . . ra Cap. IIT. De obligationibus, et juribus domini directi: et . quando valeat expellare Eu tralam g teti P. IV De Sucrassione in emph telisi; et vecialiter de em- Rhoeteusi ecclesiasticci . . et ,

qua E Tllo viri.

De preeario, commodato et deposito P. I. De Prerario, et commodato . - It P. II. De Deposim . sa

De pignore, et hypotheca Cap. I. Ouid et g ruplex git pignus, et hin them . a i S P. II. De iis quae possunt Oppignorari et Ain themri; de ruetibua pignoris 3 ei da ejusdem venditiONE . . .

Da fideiussione ei assecuratione Cap. I. De s Dasione , ejusque esseclisia a r SICap. II. De iis, qui possunt statiliberct . . . . . . s gla

Do ludo et sponsionibus Cap. I. Ouid sit ladus ; quibus licitus; -ibus prohibilvs ; et de eonditionibus Iudi s i 6

De contractu societatis p. I. Ovid et quotvlex sit societas; et qui possint contrahere societatem g 88OCap. II. Ouomodo dividenda sint damna, et expensast societatis , vel lacrum sinita societata . . 8s P. III. De confractu societatis, evi iaditar alter contraclias asse rationis cultatis, et aeter assecurationis lacri; tibi et de societate circet animadi si R. IV. De societate inter Patres uis3

Da promissione et donationa p. I. Quid sit promissis; et qualim inducat obligationem is aos

SEARCH

MENU NAVIGATION