장음표시 사용
331쪽
QUAEST. XVI. CAPUT II. 333III. Possunt etiam graviter peccare rectores ecclesiarum . vel nimis de grege ecclesiae distrahendo etc. vel vendendo modo unum, modo alterum de utensilit,us pretiosis. ita
renovando, ut nova sint viliora etc. Consuetudo ergo serthujusmodi posse vendi ad renovandum, at renovanda non sunt cum praejudicio ecclesiae: ita sequeretur quando in novis valde minus e. g. esset argenti . vel essent arte valde minori elaborata . Ita etiam eveniret. si venderetur antiquum vas . seu ornamentum ecclesiae antiquitate et arte pretiosum . et loco ipsius aliud valde commune subrogaretur. IV. Moneat confessarius rectores ecclesiarum. seu Superiores monasteriorum, quod quamvis male se gererent rem cusando sine iusta causa relicta suis ecclesiis. vel monasteriis, laudabiliter tamen id sacerent . si consanguinei testat ris essent pauperes, si ipsis relicta converti possent in sum Stentationem, pauperum . vel in dotem miserabilium puellarum ete. Ita praestiterunt sancti . V. Pro nostra dioecesi Lucana adest privilegium Sixti IV. quo conceditur cum licentia ordinarii vendere, Permum tare. vel dare in emphyleusim bona ecclesiastiea, quorum
fruetus singulis annis non excedant valorem quatuor florem Dorum aureorum cameraei qui quatuor florent computatur correspondere fundo scutorum trecentorum. Poterit ergo
cum sola licentia ordinarii. vel dari in emphite usim sundus talis valoris. ' Privilegium supradictum nunc Primum aeditum suit a praestantissimo arrhiepiscopo nostro Ioanne Domenico Mansi in appendice ad miscellaneo Lotulit toma. PM. cai. '' Licet patrimonia clericorum nullo modo comprehendantur sub prohibitione saepe etiatae bullae Ambitiosete cum non sint bona ecclesiae. ut tradit Scortia od selectos pon
tari . gravari, aut alio quovis modo alienari non possunt absque licentia episcopi juxta concilium Tridentinum sess.2 . cv. a. do resem. ita ut invalida remaneat quaecumque alienatio sine ea facta, ut tradunt DD. apud Barbos. in cop. a. de reb. eccl. ialien . vel non, et pluries declarasse s. Congregationem testatur Benedictus XIV. institui. ecclesiiast. 26.
g. 28. et seq. Quod in nostra Lucensi dioecesi fieri vellium est etiam quoad fructus. seu commoditatem eos recipiendi .etiamsi cleriei alia bene siria ad vitae substentationem suae-eientia obtinuerint. Synod. Lucan. Collored. p. a. cap. 8.:n. S.
332쪽
QUA EST. XvI. CAPUT. II. 33 sinisi forte essent superfluat aut ad cultum divinum necessaria . et inter haec ab iis, quae non sunt confiecrata, ut calices etc. Pariter notandum quod ut alienatio sit licita, debet eausa vere non tantum existere, sed alienanti constare.
nec sufficit, quod fortasse aliis sit evidens. sed ipse alienans de ea dubitet . vel eliam credat adesse: quia textus causam iustam in alienatione requirentes, eam irritant, si tacta sit sine justa causa, qualis est dum fuit pure existimatis Leur. q. I 68. ' Q. II. Quae solemnitates requirantur ad alienationem rerum ecclesiasticarum .
R. Primo requiritur. ut Superior volens alienare prοPonat suo capitulo, canonicis nempe . seu religiosis, an expediat talis alienatior con. Sine caecept. II. q. a. cctP. Tuia de his quae fiunt et praelatis ciap. Ut stiper de reb. eccles. non ialtera. ccp. g . stoc tit. in S. Debent ergo omnes, quorum interest, iuxta consuetudinem ecclesiarum. vel monasteriorum capitulariter congregari. Requiritur deinde consensus ex Pressus
totius, seu sanioris et majoris partis capituli ad evitanda plurima damna, quae ex nimis facili alienatione pos ent oriri:
cian . Sine except. cop. Ut super cit. Quod si alienatio exposcatur a rectore ecclesiae non habentis capitulum, tunc intervenire debet consensus episcopi: civ. cian. Placuit ut Pr Myteri I a. q. a. Nideretur etiam requiri subscriptio singulorum de capitulor con. Sine except. etc. Verum quoad hoc Consentiunt DD. suffirere . si fiat manu notarii. vel id testificetur secretarius capituli exhibendo decretum cum appositione sigilli, si talis sit loci consuetudo. I,on. de cillen. q. linic.
P. c. n. 3. Demum quidquid fuerit de iure antiquo. modo
requiritur consensus s. Pontificis et cop. I. hoc fit. in 6. et
ex Paulina Ambitiosiae. Intervenientibus igitur simul. vel aliqua ex eansis praefatis, et hucusque explicatis solemnitatibus, alienari possunt ea horia ecclesiastica . quae capitibus Praecedentibus diximus esse in alienabilia. ' videantur Reic
Leuren. q. III. citans Molin. Less. Tam bur. de jur. αδδα Et haec duo. causa nempe. et heneplacitum apostolicum . quod est una ex solemnitalibus requisitis, adeo sunt necessaria . ut unum sine altero non sufficiat. Gongal. in cop. Nulli de reb. eccI. non cilien . Rot. decis. 288. n. S. cor. CI--Oler. et decis. 38s. n. 3. cor. PGniphil. Card. Petr. t. I. iad confiit. d. Leonis n. seel. 3. n. 6o. et 83. ubi ita declaras- Se s. Congregat. Conc. in Signiensi olienotionis die I S. Mom
333쪽
336 TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS P. III. Quid faetendum, si post tempus diuturnum exa
minetur aliqua alienatio. et non appareat consensus apostolicus. R. Si lapsum fuerit longissimum tempus. quale reputatur tempus 3 o. vel co . annorum : Ieg. sin. cod. de Praescr. long.temp. praesumitur intersuisse beneplacitum apostolicum. quamvis enunciatum non fuerit in instrumento, et id verisiratur etsi beneplacitum apostolicum reservatum fuerit in vim eo ditionis, ut quando dicitur: silao beneplαcito vostolico im. Petron do. Ut autem ita Praesumatur. oportet possessoremiolo tempore praefato fuisse in bona fide et nam nulla quam tumcurnque diuturna possessio favet possessori malae fidei: cap. Vigilianti de praeacripi. et ulterius contractum semper fuisse in observantiar si ei enim nulla suerit mota lis in contrarium. omnia legitime facta praesumuntur: cv. Sicut IS.
mmph. decis. Sit . Isa. et glyc. 'Q. IV. An possit fieri contractus alienationis cum rei traditione, antequam adveniat consensus apostolicus, si in eo tractu apponatur clausula, quod eo non adveniente. nullus et irritus censeatur.
R. Potest ulique ante consensum apostolicum seri tractatus de alienatione facienda, si Papa consenserit: nam id non est vere alienare. Non potest autem celebrari contractus ante talem assensum: quia iste in vi Paulinae Ambitiosae, et aliorum
iurium annullantium tales contractus, reputatur de essenti Contractus: ac proinde vanum esset illum ante talem consensum celebrare. Ricc. P. X. Prax. remi. a.. BOSS. cit. I.
aos. Quod si ultra celebrationem contractus tradatur etiam PoSSessio ante assensum apostolicum, alienans incidit in ce, suras et poenas extr. Ambilicscie, quamvis in contractu APponatur clausula, de qua in quaesito: cum etenim Per tr ditionem transferatur dominium , ea clausula contineret Pr testationem contra factum. Boss. n. ao6. eig. Bon. cle Olign. q. unic. p. c. n. S. ' card. Petr. t. S. od constit. S. Potiti II. feci. S. n. 26. ubi asseri declarationem s. Congreg. ronc. 28. Ilin. I 6Ss. m. ai. Acm P. Si . quae respondendo variis
dubiis, nullum declarat instrumentum emphyleusis celebratum sub reservatione apostolici beneplaciti, ac tradita possessione ante obtentum dictum beneplacitum. Quod videtur
extendendum etiam in casu. quo in istruinenlo reservaretur beneplacitum cum elausula non Olim, nec Glio modo , ut
334쪽
est decis. LII 8. n. go. Molin. disp. c68. et alii ap. eumd. Petr. I. c. nti. 28. ' Quod si non tradita suerit pacisca possessio , alienans immunis erit a censuris i neque enim per solum contractum sine iraditione intelligitur translatum d minium . Sed de his iterum cap. sequenti. Reguloe in Proeti obser Ondiae. I. Potest aliquando evenire , ut in praxi adducatur nec essitas alicujus boni ecclesiastici alienandi . quando revera
non adsit. Tunc autem id eveniret, quando e. g. rePrehesentaretur annuos fructus non esse sufficientes pro aere ali no solvendo. vel pro ecclesiae reparatione, quando de facto sufficerent. Si rector . vel praelatus tot commoditates non exigerent. Debet ergo examinari an annui proventus supersint decenti non superstuae et nimis commodae sustentationi. Si purae decenti sustentationi non supersint . iure ablegatur Decessitas i secus si non supersint sustentationi excedenti statum et conditionem rectoris etc. II. Multoties etiam rectores et praelati ecclesiarum gravant suam conscientiam in adducenda causa utilitatis pro oblinenda alienatione facienda in gratiam alicujus amici etc. Reprehesentant exiguam utilitatem , quam habet ecclesia ex alicujus praedii possessione. quod de facto esset multo magis utile . si illius culturam non negligerent. Ilinc fit, ut novi possessores illud incolendo non exiguam percipiant utilitatem. dum interim ecclesia illud permutando vel in emphyleusim tradendo, non recipiat nisi ad mensuram illius exigui tructus quem recipiebat, dum praedium alienavit.. Aliquando in adducenda causa utilitatis solum mentio sit de majori copia fructuum . quae ex alienatione promittitur: at tacetur difficultas eos exigendi ab iis, in quos sit alienatio i incommodum. quod subibunt successores carendo praediis sibi proximis. et habendo praedia latea ecclesiae et canonicae fere contermina . Ilaec et similia silentio occultantur non sine gravi praejudicio animae rectoris alienantis. etc. ' Potest quandoque, evenire. maxime in contractibus em- Phyleuticis, quod superveniat aliquis offerens maiorem ac uberiorem canonem . et rector pro majori ecclesiae utilitate hunc secundum oblatorem praeserendum credat . aliquorum doctorum auctoritate ductus. Sed animadvertendum, an actus
alienationis sit perfectus , nec De . Si non sit perfectus, debet T. VI. 22
335쪽
338 TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS
haec maior oblatio recipi, et secundus oblator Praeferri . Tunc autem actus perfectus dicitur, cum factum est alienationis instrumentum , et obtentum apostolicum beneplacitum. et executum ab executore i in hoc enim casu non est locus Poeni lentiae: ita sensit f. cone. Congregatio in Neopolitano benepluciti die u8. Sept. i6s p. v. tard. Petri Od constiLOPOStol. to m. I. conss. X. d. Leonis seel. 3. n. cet. verum etiamsi non sit perfectus. semper praeferri debet Primus oblator pro eodem pretio. Videatur card. Petr. l. c. n. 38. et seq. Insuper animadvertat rector. Inultoties has novas oblationes esse ad aemulationem , ut nempe unus alterum
ab emphyleusi acquirenda dejiciat. In hoc casu nova major oblatio non est altendenda i si enim a legibus civilibus tales aemulatoriae oblationes reiiciuntur . tanto magis Per ecclesiam . quae esse justitiae cultrix , et nunquam locupletari alieno damno pati debet. Quarant. v. Alienotio nia. II. Bois
n. I. Rosa de execut. Iire. OPOSt. p. R. cv. s. n. 32 p. diemque ob requisitam evidentem utilitatem primum oblatorem rejicere, et secundum ad majus Pretium solvendum paratum acceptare licet: quotiescumque enim prior iustum pretium offert, . ei tradenda sunt hona ecclesiae iuxta Gloss. in ev Ποc jus porrectum Nere. Ut Plus cous. Io. q. a. Boreli. in Stimm . decis. fit. i S. n. 56. Nivius decis. i S. n. S. et alii itum quia licet leges civiles contrahentibus se invicem fallere permittant intra limites medietatis. ne litibus omnia pateant: I. In causae g. c. r. de minor. et I. Item si S. I. p. locosi Sabelli in promi Nerb. Venditio nu. 3 . Leur. in a. deerat.
iit. II. via. 28o. n. a. attamen id nunquam praestare licet ecclesiae. quae in suis contractibus dolum sacere non debet:cv. Per fucis de Gniat. Bossius Oper. morol. fit. X8. n. 33 .
Tum quia non ei deficit evidens utilitas i quoties enim iustum pretium consequitur, non potest dici utilitate fraudata.
etiamsi rem minoris vendere cogatur, quam ab altero consequula suisset. s. Thom. a. a. q. II. Ori. c. Card. Petra Oo. cit. n. cI. Saminiat. contra . I. n. XoI. Bero consiI. M. n. 6. nam haec utilitas a canonicis sanctionibus requisita ad justitiae leges conformanda est, et pro hac sententia faciunt plures declarationes sac. concilii Congregat. tum veteres, tum recentiores. Iae autem oblationes aemulatoriae quamvis praesumi non debeant. sed justificandae sint. Pere. I. c. n.
p. conjici tamen saepe possunt ex pretii gravioris oblatione. justitiam excedentis, ex peculiari affectione, vel bonorum vi
336쪽
QUAEST. xvi. CAPUT. III a seraritate . quae si pro parte emptoris stent, Dora Posse a vera dilrare acceptari, tradunt praeter citatos doctores Rierius in Praxi resolvi. ST. n. c. et plures alii theologi apud Reissensi. in I. decret. tit II. n. g. p. et Leur. ibid. q. 28 . n. a. in n. et dicium est superius hoc triact. q. a. cOP. 3. q. c. revisu. Ad constituendam autem et dignoscendam pretii justitiam in canone emphyteusis etiam ecclesiasticae adhuc Post constitutionem Pauli II. Ambitiosae haec regula a doctoribus traditur: quod nempe ex ea fructuum portione, quos ex Peritorum judicio temporaneus conductor annalis. vel triennalis
solvere posset. sexta detrahatur pars savore emphyteutae relinquenda. Allograd. lib. g. ciansit. 28. n. i S. et I S. nota Part. X. recent. Acis. Ic. P . c. tOIN. I. Acis. 26 i. n. s. incia. 28c. n. a. p. I. incia. sc. n. 66. Insuper ultra sextam
partem detrahi debet pro singulis decem aureis quae solvuntur pro laudemio unicum frumenti sextarium . vel ad
rationem sex aureorum Pro quolibet eorumdem centenario.
Denique detrahi debet ea pars, quae oneribus, si quae forte sunt. solvendis necessaria est. Quae quidem regula passim in toto territorio Lucensi admittitur. Quod si quis emphyieula hanc regulam rejiciens. majus pretium offerat, vel ecclesiae rector recipiat . clara erit ex unius parie aemulatio. et ex alterius ipsius ecclesiae damnum Potius, quam utilitas. Cum enim non detracta sexta parte possit emphyleuia Petere pensionis diminutionem, quoties ob sterilitatem, vel alium casum fortuitum damnum recipit et cum frequentiores sint steriles anni, inde fit, quod ecclesia fruetus diminuere frequenter cogeretur, neque haberet certitudinem recipiendi quolibet anno tantum nomine canonis. 'Cum beneplacitum apostolicum extendi non debeat de Contractu ad contractum, sed adamussim servari quod Pontifex praecipit. Corrad. in Prom. divem. lib. s. cv. c. I. Io. Rice. dec. 23o. lib. c. Quod etiam ex eo confirmatur. quod concessa venditione rerum pupillarium non censetur
concessa earum hypothecatio. ad text. in I. Si pupillorum D. Si praetor, et I. M ia puto D. Item Praetor st. de rebus eorum . hinc aliqui putant, concresa in beneplacito lacultate
alienandi aliquem ecclesiae fundum . non Posse in eo censum imponi. Sed distinguendi videntur casus cum card. Peir. I. c. n. ISa. Vel eni in Pontifex expresse in beneplacito loquitur de certo contractu et Paciis, quae non possint alieri contractui apiari, et tunc neque lex eadem, vel etiam majori ratione validus erit alter contractus. Di . exPressus ex cu .
337쪽
3 o TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS. Cum dilecta de rescript. et ibi Abbas, et tradit Rot. p. r6.
recent. decis. 356. n. c. et T. aut loquitur in genere, ita ut possit veri sicari in alio contractu, aut saltem non adsit omnimoda repugnantia, et tunc valebit alius contractus, si fuerit ecclesiae utilior. et hanc distinctionem probavit Rot. decis. E. D. I. cor. Cerra, quae denuo confirmata fuit dec. S.
Supervenit aliquando necessitas reficiendi domos . vel alios alicujus ecclesiae fundos . pro quibus impensis solet obtineri beneplacitum apostolicum fundandi censum super
rebus ecclesiae. quod conceditur cum clausula illum extinguendi infra certum temporis terminum praefixum . Hanc igitur extinctionem praestare debet rector proportionabiliter ad tempus suae possessionis, et si culpabiliter neglexerit. hanc praestare tenetur ipse , et haeres Pro rata annorum et fructuum i ita nota p. g. recens. decis 3So. n. c. et P. ES. Acis. 3S6. n. II. et 22. Neque se tueri Potest ex defeetu
congruae . quia praejudicium sibi intulit, beneplacitum ae ejus formam acceptando , ut decidit s. Congregatio concilii
in Tiburtinet extinctionis censuum I. Decemb. I 68S. vel salistem prorogationem nou Postulando. quae solet concedi a s. Congregatione, si cognoscat redditus non sufficere pro Congrua parochi. Card. Petr. som. g. Od constit. g. d. Leon. ecl. c. n. X6s. et seqq. 'CAPUT IN. De nullitate cliencisionis foctae sDie solemn licitibus, Crasque reos ciatione et poenis contria itet cilieniantes.
Q. I. An alienatio rerum ecclesiasticarum . non servatis debitis solemnitatibus, sit ipso iure nulla. R. I. Praefata alienatio in foro externo est ipso iure nulla, in favorem tamen solius ecclesiae et con . Sine except. XI. quiaest. a. cci'. Si quis PNS terarum S. de reb. eccI. etc. juncta Glossa cv. a. D. Contractus Gutem eod. fit. in S. Clem. E. et ex tr. Ambitiosiae. Ilis omnibus iuribus similes alienationes irritae, nullae, viribus carere dicuntur, adeoque communis sententia est saltem pro foro externo ut nullas habendas esse. Covare . I. 2. Nor. NSOI. c. XI. N. 2. Agor. P.
2. I. s. cv. X. q. S. card. de Luc. de Olien . diSc. r. n. M. Dixi tamen in favorem ecclesiae. nam cum ecclesia Duatur iure minoris: cop. Auditis a. de in integr. rest. sicut pupillus et minor contrahentes Sine auctoritate tutoris, vel cu-
338쪽
ratoris contrahunt in sui favorem . non in sui praeiudicium: g. g. instit. de cuctor. tutori ita dicendum est de ecclesia . Non tenebitur itaque rescindere contractum ad instantiam emptoris, qui emit sine solemnitatibus. si ecclesia stare velit contractui: at bene poterit cogere ad ipsius rescissionem.' Accedit etiam textus notabilis in cian . Si quia de rebus XI. q. a. ubi laeta alienatione possessionis ecclesiasticae , sede episcopali vacante . et sic non servatis iuris solemnitatibus, dicitur in iudicio esse episcopi noviter ordinati constitutum. si pretium debeat recipi, necne. Et docent quam plures D D. cc. et romanae notae decisiones relatae a card. Pelr. I. c. geci. c. I. 6. et T. et Secf. S. n. cI. et cet. 'R. II. Si adsuit causa necessitatis. vel utilitatis ecclesiae. alienatio facta ab iis, quorum interest, sine dolo et fraude, quamvis praetermissa formula juris . probabiliter sustineri potest in foro eooscientiae. IIuius autem responsionis ea adducitur ratio. quod solemnitates introductae sunt a iure ad evitanda scandala et deceptiones: unde his cessantihus . et interveniente aliunde vero consensu contrahentium . adest quidquid requiritur de iure naturali, ac proinde contractus potest in foro conscientiae sustineri. Abbas in cap. Ovici plerique n. I t. de immun. eccles. ef cv. Aequisivit nia.
Q. II. Quid agendum dum ecclesia graviter laesa fuit
R. I. Quamvis contractus alienationis suerit validus, saetus scilicet cum debitis solemnitatibus, et ex causa. quae videbatur justa. nihilominus si ex post facto ecclesia appareat graviter laesa, peti debet restitutio in integrum: hoc
etenim est remedium extraordinarium, dum contractus iure subsistit: c. Ad nostriam de reb. eccI. non Ollen. et c. g. et
seqq. de in integrum restitus. Quamvis autem ecclesia hocheneficio restitutionis in integrum cogere possit possessorem ad restitutionem rei alienatae . simulque fructuum ipsius: cop. Si quia pres ter. 6. g. sin. de reo. eccl. non ialien . etc. nihilominus emptor bonae fidei habet adversus ecclesiam acti nem non solum de pretio recuperando, sed etiam de suo interesse, ni sibi satisfecerit ex fructibus perceptis: cap. Ad nostriam eis.. iuncta glossa . R. II. Si contractus fuit ipso iure nullus, tunc ecclesiae subveniendum est, curando, ut iudex pronunciet contractum nullum fuisse, ut de se patet.
339쪽
Primo autem tenetur providere ecclesiae laesae graviter per alienationem idem mei qui alienavit: c. Si quis presbyterOrum S. cum Gloss. Secundo successor alienantis. Tertio in praedictorum defectu quivis clericus potest agere Pro restitutione rei ecclesiasticae male alienatae r cv. Si quis presbri. cit. Porro ecclesia laesa agere potest primo contra praelatum male alienantem , ut damnum sibi illatum resarciat et ccin. mnemus Ea. qM. I. eo autem desuncto. agere potest contra ipsius haeredem. utpote qui repraesentat Personam desuncti et auth. de jurejur. g. g. eollat. S. et in otnne ipsius ius sueeedit: Ieg. cum haerea F. A dioers. et tempONI. praescript. Secundo agere potest eonira Possessorem rei male alienatae. ut supra dictum est. ' verum animadvertendum.
quod si ecclesia obtinendo contra unum v. g. contra possessorem . ut bona sua recuperet. tunc cesset actio contra alterum . nempe contra alienantem: I. r. g. Si plures r. de eo per quem socium fuerit, quia bona fides non patitur. ut bis idem exigatur: I. Bono siles p. de reg. ium Reiff. l.
c. n. 6c. 'Q. III. Quae sint poenae contra male alienantes bona ecclesiae. R. Iuribus antiquioribus praetermissis, referam Poenas, quae continentur in extr. Ambitiosiae; nam haec constitutio pro regula habetur in praesenti materia. Prima igitur po na est nullitas contractus celebrati sine solemnitate, de qua supra dictum est. Hic solum addo et invita etiam ecclesia. Posse ab eo. qui cum ea contraxit, opponi defectum solemnitatis. quoties actus alienationis nondum fuerit consummatus . ' card . de Luc. disc. g. nu. EX. ROt. P. T c. recentis
degis. c68. nu. 3. et seq. et sic intelligendi sunt DD. apud Fran-eh. decis. IIS. et docere videtur card. Petr. l. c. Sect c. n. T. Secunda poena est excommunicatio latae sententiae: ea autem non solum afficit male alienantes, sed etiam recipiemtes . ni sibi prospexerint celeri restitutione, hoc est, ani quam ecclesia laedatur: ev. Si quis Presbyterorum iuncta Glossar Barbos. in extr. Ambitiosiae nu. a c. I aec excommunicatio nulli reservatur. unde satisfacta parte potest a solvi a quocumque approbato. Dei Bene de immun. eccI. P. 2.
COR. ET . duo. 22. n. s. Gavant. in mon. vlac. ν. Alieniation. 28. Nec refert dicere cum aliquibus fuisse reservatam a Triden lino sess. II. c. a X. dum resemata excommunicati
ne innodavit vel usurpantes . vel in Proprios usus convertentes hona ecclesiastica ; nam simpliciter alienantes. maxi-
340쪽
me in materia odiosa, sub istorum nomine non comprehenduntur. Dou. q. sa. nia. c. Dei Bene n. XI. etc. Tertia poena, quae comprehendit episcopos, vel abbates, qui immunes sunt a superiori excommunicatione, est interdictum ab ingressu ecclesiae, in quo si obdurate per sex menses perseveraverint . ipso facto suspenduntur ab administratione spirituali et temporali suae ecclesiae . Molin. disp. .66.
n. g. Bon. de cillen. q. linia. P. S. N. E.
Quarta poena latae sententiae contra praelatos inferiores et rectores ecclesiarum, ultra praesaiam excommunicationem. est privatio ipso facto praelaturarum et beneficiorum ecclesiae, cuius bona alienarunt: unde ab eo. ad quem pertinet. possunt libere conferri tanquam vacantia. Pro regularibus autem, ultra excommunicationem ex decreto Urbani III. de reb. rvtil. non clien . est Privalio omnium officiorum, vocisque activae et passivae. Ilic tamen advertendum,
Poena, qua in praesenti materia assiciuntur regulares, solum affici capitula generalia, vel provincialia . et superiores eo rumdem , non vero subditos; nam de Praedictis loquuntur pontificiae constitutiones et decreta s. Congregationis. et de iis . qui habent administrationem. Nec obstat subditum in
capitulo consentire in alienationem: nam in materia odiosa consentiens in alienationem non dicitur rigorose cillenians, et solum hic innodatur excommunicatione. aliisque poenis . Fil-lluc. tr. cc. c. q. c. num. c. Bonac. p. s. nia. r. Ulterius advertendum, quod . licet excommunicatio, et quaecumque alia censura incurratur ante omnem iudicis sententiam, nihilominus aliae poenae privationis bonorum, beneficiorum. officiorum non afficiunt delinquentes . nisi post sententiam declaratoriam criminis i adeoque rector ecclesiae male alienans non teneretur dimittere beneficium nisi post talem sententiam . Consule tractatum de legibus q. a. c. a. ' videri
etiam possunt Caieta u. a. a. q. 6 i. rari. I. et in stim. N. POeno. Molina disp. s6. Sol. de juat. lib. a. qu. 61. Ort. 3. et alii ap. Leur. q. Esc. 'Q. IV. Quid excuset a praesalis poenis incurrendis . n. Cum in extr. Ambitiosco praelatis poenis ligentur ii,
qui cilleniare proeεumpserint, ab iis incurrendis excusat omnis ignorantia juris . vel facti. etiam culpabilis. Palio est. quia ecclesia prohibens aliquid sub his sormulis, intendit
punire delictum formaliter et expresse volitum, quod non intervenit. si adsuit ignorantia etiam crassa et supina . Ex dictis autem in tr. de legibus q. g. c. s. ignorantia etiam