장음표시 사용
311쪽
licitus et invalidus est. Alii tamen . quibus saltem post factum adhaererem . dicunt quidem peccare religiosum . qui absque Superioris licentia suscipit ultimae voluntatis execuistionem: at valide operari. natio illorum est, quia ad annullandum aetum non sussicit legis prohibilio: sed ulterius re quiritur expressa an nullatio, quae non datur in Casin nostro Laym. lia. a. triaci. S. ccp. o. num. S. Sanch. d. c. n. si ei alii quamplures ab eo citati, Pirhing. G eaeectit. Num. los. ete. Caeterum si Superior dedit licentiam . et executio iam coepta sit. non debet eatu revocare. alias ab iis . quorum interest . cogi potest ad non revocandam talem licentiam Saneh. I. c. nu. 32. Advertendum etiam . religiosum . quam vis exemptum. si id exposcat episcopus. debere ipsi reddere rationem suae execulionis. Clem. un. cit. Sancheg I. c. n. II. d. IV. An executor in testamento nominatus cogi possit ad hoc munus adimplendum . . R. Regulariter loquendo, nemo cogi potest ad hoc munus exequendum: quia id nulla lege cavetur, et aliunde unicuisque liberum est quodcumque onus suscipere. Si vero expresse aeceptaverit. vel iacite . incipiendo nempe exequi defuncti voluntatem. tunc cogi, Pol est: iam . cop. IOOnnes 3 s. cit. Molin. disp. et S. n. a. ' Pirhiug. n. II 3. ' Covarr. de testam.eop. is. n. 3. Quod si nihilominus episcopus ex eausa rationabili clerieum compellat ad exequendam deiuncti voluntatem. maxime quoad causas pias, iste tenetur obedire. Episeopus etenim, dum ad illum devolvitur executio, potest munus suum alteri delegare. et si iste subditus sit, tenetur obedire: av. lv. m. c. qui Pro Sura juriae Sylv. N. Mamm. a. q. 3. Idem dicendum, si iudex lateus ob iustam causam laicum compellat ad suscipiendum munus executoris. v. v. Quandonam exequenda sit ultima voluntas defunis et i i et an possit an lici pari illus executio. R. I. Si testator certum tempus assignaverit. illud attendendum est in executione ipsius voluntatis: civ. no e Laa. cv. R. nec tamen obstat, quod late tempus praeveniatur, nisi adsit specialis ratio. cur defuncti voluntas exequenda sit tempore a testatore designator ovum. I. Post mortem 35. c. desideicomm. Molina disp. 2SI. num. g. et Communiter. Si igitur legatum generaliter sit distribuendum pauperibus, vel ob aliam piam causam, potest anticipale solvi h. quia dilatio concessa a testa ore praesumitur concessa in favorem haeredis, ne cito gravetur solvere legatum . non vero intelligitur voluisse expectare tempus a se designatum. C
312쪽
Nol. lib. 8. lit. S. num. ao. Quid autem dicendum sit quoad legata missarum. explicabitur in tractatu de missae sacrificio. Quod si testator reliquit quemdam fundum . ut illius redditus quotannis pauperibus distribuerentur, pulo posse ab haerede . vel executore anticipate tradi hospitali. vel alteri loco pauperi: nam cum testator principaliter respexerit salutem animae suae . non subsidium Pauperum suturorum. videtur salis adimpleta mens testatoris Per quod simul et semel modo dicto applicetur. Sanch. tom. a. congia. IM. c. d. ga. n. i. Secus dicendum . si Praesumi posset voluisse singulis annis aliquos pauperes sublevare . . R. II. Quamvis in foro externo concedatur annus ad solis venda legata profana. et sex menses ad legata piar auth. Hoc amplius coae de sdeicom. nihilominus in foro eonscientiae solvenda sunt statim ac fieri potesti unde iv. nulli coaede episc. et cler. dicuntur sine cunctatione implenda . quod
idem dieitur lv. Cum res cl. p. de legiat. r. cv. Si heterea
6. de testam. et ccin. Olii Ooliationea g. et a. II. q. a. Et
quidem cum legatarius evadat dominus legati a die aditae haereditatis, videtur statim ipsi solvendum. Ηinc theologi
communiter damnant peccati mortalis haeredes, vel executores per longum tempus solutionem legatorum procrastinantes. Lugo dis'. et c. n. 2s6. Layman. lib. a. tmcI. S.COP. XX. I. II. Salman . tr. S. c. S. n. ISS. ' Abbas tacu. Ai hcteredes G. n. S. Covarr. ibid. n. c. et superior authent. Ηoc linia cum aliis legibus. quae afferri possent. intelligendae sunt. quod annum concedant executoribus pro
implendis legatis profanis . et sex menses pro legatis piis. in ordine ad incurrendas poenas in illis contentas, si elapso lempore negligunt defuncti voluntatem exequi . Ita ne is
Quale autem sit istud longum tempus. quod inducii grave peccatum . disputant theologi: et multi dicunt non dari
tale grave peccatum, nisi per sex menses ab incoepta obligatione disseratur executio. Ego nihilominus universaliter non auderem approbare hane doctrinam. Primo quia si appareat testatorem sollicitum suisse de solutione alicuius legati , et enixe eam executoribus mandasse . videtur graviter defraudata ipsius voluntas. si absque ulla causa per sex menses non adimpleatur. Secundo quia potest dari casus, ut si tandiu disseratur solutio alicuius debiti. vel legati mandata a testatore , creditor, seu legatarius grave pa-
313쪽
QUAEST. XV. CAPUT IX. i et sistiantur damnum et incommodum . Sicut ergo si in hoc casu debitor per sex menses sine iuxta causa disserret solutionem, graviter censere ur peccare, idem dicendum est de executore. vel haerede: cum adita per ipxum haereditate legatarius statim. ut dictum est supra , fiat dominus legali. illud certum est. quod dum persolvendum est legatum Pro missis unica vice pro anima testa oris eelebrandis, dilatio ultra duos menses semper repulatur peecatum mortale. Salmani. gr. S. ccp. s. n. SI. Quod si testator praescripserit statim velle sibi celebrari. et id haeres. vel executor nullo incommodo facere possint, nescio videre quomodo dilatio etiam mullo minor non sit grave peccatum: nam in re gravi sine ulla causa transgrediuntur mentem testatoris iquam omnia jura clamant pro lege habendam esse: Ieg. Verbis Euo. p. de per. Sig. et novell. 22. cv. a. Praetere talis dilatio potest esse eum gravi damno animae testatoris, utpote eui disseratur paradisus ex dilala missarum celebratione. Q. VI. Cui competat compellere executores negligentes ad exequendas ultimas voluntates. R. Haec causa est mixti fori . unde competit iam i diei ecclesiastico . quam laico , daturque locus praeventioni.Couar. in c. Si hcterest Molin. disp. 5So. Et quidem quod haee facultas quoad causas pias competat episcopo. constat ex crap. Tvia si T. cop. Nos quidem 3. cap. Si haereae S. Ateatom. Molin. disp. a So. n. S. Covare. in cop. Si hcteredes ibique canonistae. Eadem facultas ex communi ipsi tribuitur quoad causas profanast iam. cit. ciap. Si hcteredes ubi episcopo sine distinctione tribuitur saeuitas eompellendi executores ad suum munus adimplendum. Suffragatur etiam ratio. quia munus est iudicis ecclesiastici subvenire personis auxilio destitutis et cop. Super quibuεdiam 26. de Nere. a n. et latis censetur defunctus, qui non Potest agere, ut sua voluntas adimpleatur.
Quod vero eadem facultas eompetat iudici laico quoad dispositiones ad causam profanam, dubitari non potest, utpote quia talis causa est intra fines suae iurisdictionis. Extenditur etiam ad causas pias ex auth. Doc iamplius de s-
lic etiam advertendum . posse executores a iudice vel ecclesiastico vel laico compelli ad suum munus exequendum. etsi testator id prohibuerit: cap. Tuo ri. de testiam. Ratio etiam est, quia a privata persona non potest immulari constitutio juris ecelesiastici, aut civilis r lv. Nemo poteat SS.
314쪽
cit. ev. 'ci . Ut vidimus autem iura volunt executores negligentes esse compellendos ad exequutionem sui muneris. Regulae in prooei obser iandae. I. Si eonfesssarius diligens sit in perscrutando statum suorum poenitentium aliquando . adinveniet executores testamentarios. qui licet tale munus non recusaverint nihilominus omnino negligentes sunt in suo munere adimplendo,
ac arbitrio haeredis omnia relinquuntur. Si non certi sint haeredem omnia adimplevisse . et actu adimplere quae singulis annis debet praestare. graviter ipsos moneat reos esse peccati mortalis . dum ipsorum negligentia per longum tempus differtur solutio legatorum et e. vel ergo illos dimittat sine abso lutione. vel compellat in posterum ad majorem diligentiam. . II. Advertat secundo confessarius perniciosam dari ignorantiam in haerede . vel exequuloribus . eo quod censeant propriae conseientiae satisfacere . si intra annum persolvant legata pia . quia intra id tempus sub excommunicatione reservata praescribuntur adimplenda in nostra dioecesi . Eliminet quantum potest hanc praxim, et moneat quod lieet
intra tale tempus solvendo se eximant ab excommunicati ne, non tamen a Peccato; cum teneantur ex dictis statim
ac commode possunt, non solum adimplere legata pia i sed profana etiam . III. Bene addiscat confessarius, quando incurratur dicta excommunicato propter pia legata non soluta. Ea igitur innodantur: Non cium lentes legetici pici . . . infria cinnum ci dis scientio: et G tempore, quod jus, Nel fratcitor Praescripsit.
Quamvis executores . tutores . curatores, administratores teneantur quam primum, ut dixi . solvere legata pia et non effugiant peccatum mortale. si in hoc fuerint graviter negligentes . nihilominus praefata excommunicatio solum afficit haeredes, utpote qui proprie sunt debitores talium lega
Excummunicatur igitur haeres. si a die a dilae haereditatisi eo enim tempore incipit ipsius obligatio j e siluat annus sine legali solutione. Quod si post aditam haereditatem ignoravit pium legatum, tunc annus ad incurrendam ex ommunicationem numerandus est a die scientiae. Quia tamen non dicitur scire etiam ille . qui culpabiliter ignorat. hinc est non innodari excommunicatione haeredem ditarentem solutionem ex ignorantia culpabili. Denique si ius vel
315쪽
testator tempus praescripserint ad illius solutionem, annus ad incurrendum excommunicationem humerandus est a tempore a iure, vel a testatore praescripto . Ilaec omnia con
' Advertat consessarius. quod praedicta locum habebant ante ultimam synodum Fabii Collore do. sed post ipsam
aliter dicendum est: nam in ea piar. I, cop. 6.. excommunicatione reservata innodantur executores testamentorum .
non quidem omnes indiscriminatim , sed ii, quibus haereditatis administratio demandata est. nec non administrai res locorum piorum , si locis piis a testatore haereditas cum certo onere relicta est i item tutores . curatores pupilli si administrahi haereditatem et qui omnes incidunt in hanc excommunicationem reserva iam . si gravem adeo adhibent negligentiam in exigendis illius haereditatis creditis. ut idcircopias dispositiones implere non possint. Caeterum non statim ac consessarius novit haeredem negligentem in solvendis legatis , debet excommunicatione innodalum pronum tiare. sed prius interrogare, an annus esiluxerit, an sciverit legem ecclesiasticam dilationem solutionis prohibentem. et poenam ab ea inflictam : quod si haec omnia intersuisse dignoscat, ad Superiorem pro absolutione dimittat iij. Verum etiam multoties dimittendus sine absolutione ex aliarat inne, ex desectu nempe dispositionis: si enim potuerit satisfacere legalis . et tamen distulit, jure merito dispositione necessaria earere dicendus est. Videndus omnino hac de re
P. Ioan . Dom. Mansi de ciasib. rectem. Seciandiae edit. p. a. q. t. excom. I. ubi fuse et dilucide totam hanc materiam
( Videat insuper Consessarius an haeres post dilatam satisfactionem Iegati pii ultra ann irin, adeoque post incursam excommunicationem, Postea o bligationi suae satisfecerit . Nam hoc in easu poterit Confessarius illum tuto absolvere, utpote quia dicta excommunieatio in laudata saeti speeie dubie reservata remanet, adeoque saltem in hae nostra Dioecesi, ut nullatenus resedivata haberi debet. Ratio est quia videtur probabiliter Superior induxisse hane Poenam , ut haeres ad solvendum urgeatur, unde restitutione sequuta non censetur idem Superior invitus quin ea poena ab omnibus confessariis etiam simplicibus tuto, ac impune tolli queat . I id. P. Ioan . Dom. Mansi deciasib. VererM. accrandiae edit. P. 2. q. 2. Excom. ., et Maxuch. disp. 2. c. do. n. I. aliique , quoruiu sententiam absque ulla haesitatione sequi , uec tenere uiausquisque Potest.(2 Advertendum tandem hic est, alium esse terminum in ordine ad inducendam excommunicationem, alium ad inducendum peccatum . Licet enim annus excurrere debeat auisquam Tenhura ulla inducatur, hrevior tam
316쪽
Liberal ue haeres a quacumque poena , si probabile sit legatum nran subsistere. uti dici solet ab aliquibus de lμgato
pio contento in testamento irrito ad causas pensanas. Item cerium esse debet legatum esse pium: nam si de hoe rati nabiliter dubitetur, cum certum non sit haeredem non solvere legatum pium . neque subjacere debet excommunicationi. Idem dicendum si habeat aliquam iustam causam. qua vel liberetur a solutione. vel possit eam rationabiliter disterre. Praetereis observandum est excusari haeredem a solvendo legato, si illud solvere non possit sine valde gravi suo incommodo. Semper tamen considerare debet confessarius an tale incommodum rationabiliter praeferri possit satisfactioni legati . quo succurrendum est animae ' testatoris . vel aliorum . Quando voro iustam habet causam non solvendi . illud tempus , quo juste non potest solvere, non est numerandum ad complementum anni. quo elapso incurrit excommunicaticinem: nam talis annus debet intelligi de an. o. quo tenebatur solvere. unde in eo non est computandum tempus quo liber est a solvendo.
DE REBUS ECCLESIAE NON ALIENANDIS.
Tractatui de eontractibus necessarium duxi addere quaestionem de rebus ecclesiae non alienandis, ut scient praempositi ecclesiarum, quando omnino sit prohibila. et quando licite et valide seri possit talis alienatio, ac ita bene consulant propriae conscientiae.
Ouo iure prohibeatur Gliencilio rerum ecclestae, et qlacis alienatio sit prohibilia .
U. I. Quo iure prohibeatur alienatici rerum ecclesiaei.
n. Cum utroque jure rerum ecclesiasticarum alienatio prohibeatur, ut constat: lv. Iubemus a. aulli. mc jus PO
men temporis mora suisicit ad hoc ut haeres dieatur in mora eulpabili , adeoque peccet . Suffcit ergo ad peecandum , si ex mensibus ab incepta obligathne , seu quod idem est ab adita liaereditate , iusta eausa cessante, solutio differatur. Si tamen legatum esset Pro missis unica vice Pro aedimma testatoris celebrandis dilatio ultra duos menses a morte testatoris ( nisi alias gravis ea usa excusaret a peceatra gravi non excusaretur; ut Patet ex doctrina theologornin , qui sacerdotem disserentem eelebrationem missae debitae post duris melises , gravioris culpae damnant. Vid. Salmania
317쪽
rectum cod. de actor. eccles. et S. Acta igitur colliat. a. auth. de non Glien . et tot. itf. de reb. eccles. non . cillen. lib. 3. decret. et Clem. I. eod. fit. modo Paecipue allenditur constitutio incipiens Imbitiosue cupiditati etc. quae est Pauli
II. adeoque Paulina nuneupatur bulliar. Rom. lom. I. PGg. coo. Quod decrevit Paulus de rebus ecclesiae non alienandis confirmarunt concilium Tridentinum Sera. 22. COP. IX. de resim t. et sera. a S. ccip. xi . de reformiat. aulius III. constit. incipien. Cum aletit occepimus, Paulus IV. constit. incip. Injunctum nobis buli. AOm. t. i. pctg. 8os. s. Pius V. Consiit. lneip. Et si de singulis hvll. t. a. PM. asT. Clem
mens vii l. eonsiit. inei p. Ad Itomani Pontificis eod. buli. t. a. Prag. r. Item s. Congregatio eoncilii Tridentini iussu Urbani VII l. edidit decretum . quo abrogatis omnibus rem gularium privilegiis, et indutiis, innovavit prohibitionem intra sines Europae alienandi res acclesiasticas. de quibus insequentibus. Item novo deerelo. approbanie eodem Pontifice. sancivit ne monasteria accipere possent pecunias ad rambium . vel mutuo eum solutione tueri eessantis et damni emergentis . Ηyacint. Donat . in Prox. rer. reguliar. t. a. P. a. tr. 2 c. q. t. et q. 68.
: Q. II. Quid sit alienatio, et quae alienatio in praesenti
prohibeatur. , R. Alienatio striete sumpla importat aetum . quo aliqua res in alterius dominium transfertur: Ieg. g. cod. de funae t. I. Alienatum st N. ala. I. Alienationis νerect r. eod. Sufficit autem ad hanc alienationem . si vel transferatur etiam dominium directum. ut in venditione, vel tantum utile. ut in emphyleusi. In praesenti autem late sumitur non Solum prout importat translationem dominii directi et utilis. sed etiam prout importat translationem alicujus juris in alterum . et via aperitur translationi dominii, ut statim videbimus. Barbos. in clotieed. ad cop. Nulli ei seqq. de rebus eccles. non clien . Molin. disp. .6 . Pal. div. unic. triaci.lla. Planci. s s. g. a. . Q. III. An ei quae locatio rei ecclesiasticae sit prohibita . n. in celebri extr. Ambitiosae: cap. Atilli: et Clem. I. de reo. eccles. non clien . prohibetur locatio rerum ecclesiasticarum ultra triennium, quod tamen intelligi debet de triennio utili, de triennio nempe . quo tribus annis ex Praedio ecclesiae fructus colligantur: Covarr. lib. 2. Nor. c. I S. N. 6. Boss. P. 3. fit. 6. nu. 3IS. Pignallel. t.' c. cons. 223. Hinc potest rector ecclesiae ad sex annos locare olivetum.
318쪽
quod altetnis tantum annis fructificat et sicut Potest locu ad quindecim annos fulva solummodo caeduli singulis quin quenniis. ' Et ita docent Less. IM. I. cci'. 2 c. n. 6s. Agor. . a. lib. S. ccp. 2. Barbos. de Potest. viSc. p. 3. GIIeg. 6S. nu. c. Dei Ben. de immunis eccI. Cop. X8. h. c. '. vere tamen debet rector a percipiendis anticipatis soluti nibus in praejudicium successoris, ut decernit Tridentinum
aera. 2S. c. I. de refLis est aulem inter auctores, an locatio facta ultra triennium ita annulletur in extr. Ambitiosos , ut nulla reputari
debeat etiam pro primo triennio. Meo autem videri henedicunt illi DD. qui distinguunt inter contractum localionis individuum. et contractum lorationis individuum. Tunc iudicatur individuus . quando pensio locationis est constituta prototo tempore locationis. ita ut conductor non conducere voluisset praedium, nisi e. g. per integrum sexennium. Dividuus vero reputatur quando pensio est separabilis. Et Cori respondet v. g. singulis annis locationis. Si contractus locationis sit individuuxi et excedat triennium, totus nullus est i quia in individuis utile vitiatur per inutile. Praeterea eum desererit voluntas eontrahentium quoad triennalem localionem, quae solum valida est. nil validum remanet in tali contrae tu: ac ita saepe fuisse decisum
asserunt doctores . Genuen. in Priam. c. IS. Nu. XX. etra. Riccius P. X. Priam. c. Ei T. .
Si vero contractus sit dividuus, validus est quoad primum triennium . neque quoad tale tempus credendum est invalidatum . sed solum quoad tempus illicitum: nam locatio triennalis permittitur a lege, et aliunde leges generaliter loquentes non censentur improbare . quod aliis legibus
Permittitur. Boss. viam mor. l. 3. fit. 6. ct n. acet. Guttier.cianon. qq. lib. a. cOP. II. n. T. Engel in a. decret Iit. 23. n. ra. Reiff. ibi n. c3. not. vud. Mortis. decl. 826.. Dubilatur etiam an valida sit locatio ad sexennium. vel ovennium cum clausula . ut singulis trienniis nova loratio Censeatur. Communior tamen sententia est eam localionem
esse nullam , utpote factam in fraudem legis: parum enim resert ponere illam clausulam, dum praelatus habet obligationem relinquendi conductori praedium etc. elapso triennior de saeto proinde est loratio ultra triennium. Covare. lib. a. via r. cra'. IS. n. c. BarbUS. de potest. vlac. Glleg. ss. n. XI. Boss. ciliat.' Ivit. cor. utibulo die I. Sept. 1S8S. In Plocentinia honorum; et veriorem dicit, et in praxi receptam
319쪽
Card. de Lue. de locat. disc. 22. n. a. Disi tamen usu rem
Ceptum esset locationes hoc pacto fieri per Drauennium. ut de consuetudine Mediolani vigente bona ecclesiastica ad no-vennium lorandi huiusmodi contractu testatur Dei Ben. cop. I S. h. a. n. c.' Porro sacere contra legem et in fraudem sive eontra intentionem legis. idem reputatur: c. sin. de reg. ivr. in S. Idem dicendum contra aliquos, quando locatio fieret ad triennium. sed cum obligatione illam renovandi eo elapso: nam et hic clara apparet fraus in legem. ' Vid. Bossius et ab eo adducti A A. I. c. 'Propter evitandam eamdem fraudem communiter improba.tur loratio fructuum ultra triennium: inutilis enim redderetur prohibitio localionis honorum ultra triennium, si ad libitum Possent fructus locari: eo magis quia talis locatio fructuum
vetita videtur Clem. I. in reb. eccles. non lallen. Gare. Ghenes P. I. ccp. X. n. a. Ricc. decis. Ei c. n. a. Bonac. dareh. eccle . q. unic. p. a. n. 25. Quia tamen DD. magni nominis adhaerent opinioni affirmativae, ideo non auderem Condemnare tamquam transgressorem extr. Ambitiosae, illam sequentem. Molin. diutit. 368. Covarr. lio. I. aeram c. g6.
n. 6. ' Ita Abb. in cop. I. De his quiae sunt G Arcelat. et in cu. Veniens de transcct. n. g. et alii quamplures, quoseitat et sequitur Dei Ben. h. go. n. g. qui tamen hanc conditionem requirunt. nempe quod non obligentur fundi, ex quibus fruetus percipiuntur. ultra triennium. ' .
d. IV. An liceat dare in emphyleusim bona ecclesiae. R. Id pariter in Paulina Ambitioiae, et in decreto supraeit. Urbani, VIII. prohibetur . et de tacto esset vera alienatio: I. ult. cod. de reo. Glien . non Orien . Conreditur autem
in dici a Paulina rem solitam dari in emphyleusina, et non incorporatam iterum in emphyleusim iradi. Dicitur solita dari in emphyleusim , si semel ita fuerit alienata eum consensu Papae, aliisque solemnitatibiis, de quibus infra. Dicitur non incorporata. quoties, etsi redierit ad ecclesiam. animus tamen est iterum illam dare in emphyleusim cum evidenti ecclesiae utilitate. Covare. ναr. c. II. Molin. disp. 6 8. Non pauci ei iam DD. docent res ecclesiae incultas, et nullius, vel sere nullius utilitatis posse sine solemnitalibus concedi in emphyleusim ad meliorandum . Boss. NOVmor. tr. s. l. 6. n. asa. aliique apud ipsum. Q. V. An res ecclesiae possint oppignorari. vel hypothecari. 'II. Id etiam prohibetur in Paulina Ambitiosiae. I on desunt qui intelligant etiam de hypotheca generali, sed tuto
320쪽
Sua TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS solum prohibita censetur hypotheca specialis, quando scilicet aliquod particulare praedium . vel mobile pretiosum hypothecatur. Id autem probatur, quia ubi non sit expressa antiquioris juris derogatio . expedit iura iuribus concordarer
c. 26. de elecf. in S. Cum proinde c. Nulli liceat S. de reo. eccles. non ollen. solum prohibeatur hypotheca specialis . et eadem solummodo prohibita censenda est in extrav. Ambitiosoe, et decretis s. Congregationis in primo quaesito relatis. Patet etiam ex absurdo i nam regulares et rectores ecclesiarum nullum contractum a jure permissum inire possent i cum semper in eis apponatur clausula obligatoria bonorum . I inc pro hac sententia Stetisse s. Congregationem referunt DD. Bordon. reaOI.: a T. n. XI et resol. I 26. I. . T. Fagn. lih. 3. decret. in copit. Nulli licecii de reo eccles. non alienand. ' Laum. lib. a. tr. c. cv.. go. niam. a. DEI Beia.
Petr. t. c. od constit. VI. Benedicti x II. o n. 26. ubi validis rationibus, et pluribus Rotae Rom. decisionibus, et s. Congregationis declarationibus, praesertim in Romana Beneplaciti ES. Icin. assi. et tandem mullorum DD. auctorutatibus hanc opinionem firmare studet Q. VI. An res ecclesiae possint cum aliis permutari. R. In praesenti nomine alienationis vetitae venit etiam
quaecumque Permutatio, ut Palet ex cian . Sine exceptionella. q. a. et ccp. Nulli S. hoc tit. ' Gongal. in ciap. g. et a. de rem permut. Corrad. in priaet . di lit. lib. s. cv. fio. Diam. 8. Barbos. tum ecclesictat. lib. a. cv. Zo. n. 38. Rot. decis . r. cor. Bich. decis. II 3. n. c. cor. Dunot. et cor. Pom- phil. decis. i53. n. g. et seq. 'Quaestio autem est, an etiam intelligatur vetita permutatio honorum unius ecclesiae cum bonis alterius ecclesiae inegantibus id pluribus DD. . eo quia ccp. g. de reb. eccles. non cillen. de consensu partium permittitur episcopo Permutare terram unius ecclesiae cum terra alterius ecclesiae. et
in extr. Ambitiosiae videtur prohibita solum permutatio cum laicis: ea enim redditur ratio hujus prohibitionis, ne res Deo
diecitiae od profanos usus opplicentur. Nerum cum communiter asserant etiam DD. eontrariae sententiae esse de stylo
curiae, ut etiam in his permutationibus serventur juris solemnitates, de quibus infra, in praxi affirmativam sententiam , quam multi docent, amplecterer . Spereli. dec. IS .
Dr. eceles. num. 22. Card. de Luc. de cilleniat. d. g. n. grc.' Ηoc docent pariter Imol. in cop. I. de reo. eccleS. Non