Universa moralis theologia ad usum confessariorum auctore P. Constantino Roncaglia Tomus 6

발행: 1834년

분량: 350페이지

출처: archive.org

분류: 상속법

321쪽

: QUAEST. XVI. CAPUT I. 3s

clien . Manlic. de tac. et iambig. confriaci. tit. 6. n. 66. Leg- Eana ν. Alieniatio n. II. Quarant. v. eod. n. ES. et alii a P. Dethen. cia'. IJ. h. IX. num. 3. Card. Petra I. c. n. 3 . et seq. ' Praefata negativa sententia magis probabilis mihi apparet in permutationibus. quas faceret monasterium unius religionis cum altero monasterio ejusdem religionis: nam cum eadem religio faciat unum corpus . non videtur intercedere rigorosa alienatio, si quod est unius monasterii alteri tradatur, maximae si hoc fiat permutatione. Bordon. t. I. Nor. resol. 62. quiaest. s. ' Delben. I. c. Leur. q. I S. Nerum hoe acriter impugnat rard. Petr. I. c. n. 3.. et to. S.,iad constit. S. Potiti II. secl. 3. n. a T. Rot. P. fit. recent. incis. 23 c. n. s. praesertim si bona alicui ecclesiae vel monasterio ob cerium usum sint relicia. Et ita declarasse asserit idem card. Petr. n. 36. s. Congregationem in una A guliarium olienotionis et t. Febb. 3666. 'Q. VII. An liceat transigere sine solemnitatibus iuris eirca hona ecclesiae. . . n. Si res, de qua fit transactio. Non sit incorporata ecclesiae, vel monasterio . utique seri potest iransactio: quia non intercedit alienatio boni, quod dici possit monasterii . vel ecclesiae. Passer. de homin. Stiatio. st O sc. t. X. q. 28S. rari. I. ra niam. 2 s. Porro res tunc dicitur incorporata. quando acceptata fuit publico in trumento, vel decreto praelati et capituli. Bordon. Miam regOI. Prari. a. resol. 62. n. 33. Ego etiam puto aliquid acceptatum intelligi. quando monasterium Per suum Procuratorem gereret se tamquam dominum illorum bonorum. Si vero ecclesia, vel monasterium accepi averit, et nihilominus res de qua agitur, sit apud alium . qui ad ipsam habere jus credat. Potest ecclesia per transactionem accipere pecuniam, illique rem relinquere: nam non alienat bonum . quod actu habeat, ut dicunt multi DD. Dum autem monasterium, vel ecclesia actu Possiderent rem jure dubio, possunt sine solemnitate transigere dando pecuniam, quasi emant ius alterius: non vero Possunt reddere eamdem rem, accipiendo sibi pecuniam: tunc enim alienarent. quod actu possiderent. ' Quarant. I. c. n. an. Barbos. de potest. visc. vile g. sS. num. 63. et cum Bordon. tradit Delben ap. Leur. q. SSA. I. I.

IIue usque dicta veniunt intelligenda de bonis, quae cap. sequenti dicemus non posse sine iuris solemnitatibus alienari.

322쪽

Regulae in proxi Obserocindoei. Solent aliquando rectores ecclesiarum anticipate accipere pecuniam etc. conductoribus. relaxando illis fructus, vel pensiones per Plures annos solvendas. Advertat confessarius multoties id esse tacite locare bona eeclesiae ultra triennium . quando nempe fructus triennii non sufficerent pro restituenda illa pecunia: nam tunc cogerentur relinquere conductoribus res localas . Id ergo omnino illicitum est.' Consulant consessarii Benedicti XIV. Bullarium , et ibi

perient quibuscumque clericis beneficiatis. quacumque dignitate, honore et privilegio insignitis. huctus seu redditus et proventus beneficiorum vendere, distrahere et alienare. vel ad vitam, vel ad longum tempuli recepta ab emptore per unam, vel Plures Solutiones, pecuniarum quantitate. quam ipsi beneficiati per ejusdem temporis vel vitae. spatium probabiliter consequi potuissent. attenta eorum laetatis et valetudinis ratione, vel hoc fiat sub nomine alienandi utilitatem et commodum percipiendi fructus . vel alio quovis titulo, praetextu et colore, sub poena excommunicationis et nullitatis contractus, et omnium inde consecutorum, nec non aliis poenis inflictis contra alienantes bona ecclesiaei quae quid ein excommunicatio cum in supradicta constitutione nemini reservata reperiatur . ut eam legenti facile patebit, a quocumque consessario absolvi poterit. '' Advertant parochi aliique beneficiati dioecesi Lucanae subjecti eiusdem novissimae Synodi statutum, quo cavetur, ne occasione emphyleusis concedendae quidquam supra decem aureos recipiant titulo laudemii. seu primi ingressus sub poena nullitatis cou tractus, immo Potius annuum canonem augeant. Per hoc autem non prohibetur, quod interveniente evidenti ecclesiae utilitate . aut necessitate . de Episcopi aut Vicarii generalis licentia non liceat usque ad viginti nummos laudemium extendere, sed eo Casu, Par chus, vel beneficiatus decem tantum aureos sibi relinere P test , decem alios in ecclesiae ipsius utilitatem impensurus. Si vero viginti aureos laudemium excedat. tunc vel in fundum frugiferum nomine ecclesiae, vel beneficii comparandum erogandum est ob hanc rationem, quod laudemium sit quoddam utilis dominii pretium per emphyleusim alienati. II. Advertat secundo confessarius in conressione ad em-

Phyleusim rerum ecclesiasticarum , adhibitis etiam debitis

323쪽

QUAEST. XVI. CAPUT I. sus

sol'mnitatibus. multoties reetores valde onerare propriam conseientiam . vel ex nimio itaque asseelu erga aliquem Consanguineum, seu erga aliquem sibi amicitia conjunctum. faciunt quantum possunt. ut bona ecclesiae ipsis ad emphyleusim tradant: at non solum, ut necesse esset, sine evidenti

ecclesiae utilitate, sed potius cum ipsius praeiudicio. quod

rationibus solummodo apparentibus celare Procurant. Remanet ergo confessarium hujusmodi rectores sine absolutione dimittere. si prompte ecclesiae praeiudicium non sint reparaturi. III. Audivi aliquando scrupuligare circa generalem hypothecam bonorum ecclesias ieorum . Nerum doetus conses- Sarius suum poenitentem, qui ila operatur, tulissimum in

conscientia iudicabit.

CAPUT H.

Ouas hono prohibito sint olienori sine iuris

Solemnitatibus

D. I. Quae bona immobilia corporalia prohibita sint alienari.

R. I. Cum in extravaganti Ambitiosete prohibitum sit alienare bona immobilia. primo sub istorum nomine Praecipue veniunt ea bona fructifera, quae loco moveri non Possunt. Ut domus, ager, olivetum, vinea etc., et haec dicuntur immobilia corporalia. Si nihilominus sint immobilia exigui valoris, et ecclesiae minus utilia. alienari possunt cum solo consensu episcopi . aut Superioris, juxta con . Terrulas I a. q. a. , cui non fuisse derogatum per Paulinam Ambitioεcte saepe respondisse sae. Congregationem reserunt DD. Fagn. in cop. mili as. hoe fit. Barbos. de potest. viscv. Glleg. sS. num. SI. Hinc ad haec non extendi iuramentum factum a praelatis de non alienandis bonis ecclesiae, bene probant theologi: nam tale iuramentum debet intelligi de alienatione a jure non permissa. Molin. disp. c68. Ricc. piam pr. Pr . decis. 36. Advertere tamen est, quod cum dicitur posse alienari hona immobilia exigui valoris, duo verificanda sunt. Primum. quod tale praedium sit ex se seiunctum et separatum, non vero pars exigua magni praedii r nam ultra quam quod

Pars sapit totius naturam . in ipsius alienatione clare appareret fraus in legem: ila enim paulatim totum magnum praedium sine solemnitate posset alienari. Secundum, quod istae terrulae sine solemnitate alienabiles, sint minus utiles ecclesiae . ut dicitur cit. ccn. Tereulcia ere. Ricc. der. 22. Piar.

324쪽

3, 3 TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUs

Porro valde discrepant auctores in assignando. quae brana dicenda sint exigui valoris: nam aliqui id extendunt ad rem

valoris goo. aureorum. alii ad rem valoris aureorum co . . et quam plures docent modicam in casu praesenti dieendam illain rem . quae non excedit summam aureorum 2S. Melius tamen . meo videri, dicunt illi, qui id iudieis arbitrio

relinquendum decernunt: nam quod modicum apparebit re- speetu ecclesiae praedivitis. modicum non erit respectu alterius ecclesiae minus divitis: cvit. taeterum a. de donotion ., Menoch. de Grh. judic. lib. a. c. I S. num. c. Card. de Luc. de olim. disc. i. n. XII. Fagri. in cy. Nulli n. a6. Debet etiam attendi in hac re iudicanda loci consuetudo.' Barbos. de Pot. visc. Glleg. sS. n. St. Wiestin. in I. decret. fit. XI. I. cI. R. II. Nomine honorum immobilium corporalium . quae vendi nequeunt sine iuris solemnitatibus . veniunt etiam ipsae ecclesiae materiales, et oratoria auctoritate episcopi sundata et destinata ad perpetuum usum ecclesiarum: si tamen non sint oratoria . quae accessoria sint alicui domui privatae: nam tunc sicut alienari potest principale, ita et cum eo quod est illi accessorium . Ugol. de potest. visc. c. ic. BI-Dac. de contr. d. a. q. S. p. c. n. ao. Idem dicendum de

cappellis. et de sepulturis . quorum dominium alienari non potest, quia et ipsa sunt loca sacra. Usus nihilominus. et consuetudo invaluit . ut notant DD. quod pro cappellis et sepulturis sine iuris solemnitate aliquid accipiatur. ratione usus illarum , situs ecclesiae, vel loci in ea dignoris i nam tunc potius venditur honor humanus . quam cappella, seu

sepultura . Ricc. dec. ca. ' Menoch. Quarant. Bonac. ap. Delben. l. c. h. II. n. a. 'R. III. Arbores non caeduae veniunt sub nomine imm bilium corporalium . adeoque non possunt siue solemnitalibus iuris alienarii cum etenim solo cedant, pars fundi,

quod alias est inalienabile. iudicantur: Ieg. Adeo ID Goeqvir. rem domin. , S. Si Titius instit. de rem diois., Riec . P. I. Pretae. dec. Sa. BOSS. νOr. morol. t. a. fit. 6. n. cati. et c3s. Illae autem censentur arbores non caeduae . quae sunt fructiferae. ut olivae. vites . ficus i quercus etc. Se

illae, ex quarum incisione fundus deterior fit: ut si popu-

325쪽

QUAEST. XVI. CAPUT II. suetli. ulmi, platani, salices, aliaeque similes arbores caedantur. Quod si istae arbores non caeduae sint vetustae et inutiles, ita ut indigeant renovarii vel reddant fundum nimis opacum. unde ipsi noceant. tunc illarum incisio redditur licita. Item licet caedere ipsarum ramos pro usu fundi i sicut etiam illas licet caedere . si ipsarum indigeat rector ecclesiae pro reparatione suae domus . seu ecclesiae. dummodo tamen ex incisione non sequatur majus damnum. quam beneficium reparationis. ' videri possunt Nauar. con- sit. 6. et p. de reb. eccI. non Ollen. Suar. de relig. rem. . lib. I. cop. 2 p. n. I S. et Plures alii ap. Leur. q. IS . in sin. Card. Petra ad constit. S. Politi II. sera. a. ia n. Ra. cd i S. 'Quod si praelatus sine iusta causa paucas arbores noracaeduas faciat incidere. quamvis peccet. nihilominus non incurrit poenas extr. Ambitiosiae. Si delerioratio fundi non sit notabilis. Ralio est . quia tales poenae nonnisi nolabili detrimento possunt correspondere. Donat. q. 6s. n. I S. Arbores caeduae, ut silva. Demus et c. tempore convenienti caedi possunt: ideo enim caeduae dicuntur, ut succisae ex stipite . seu radice renascantur: I. Ioia Zo. p. de

v. sign. Dixi tempore conoenienti: nam si anticipetur earum incisio in damnum successorum, reparandum est tale damnum . Boss. niam. ca .

Q. II. Quae sint immobilia incorporalia, quae non posmsunt alienari sine iuris solemnitatibus. R. I. Quamvis bona . de quibus in hoc quaesito. Proprie immobilia dici non possint, quia non sunt bona. quae

loco moveri non possint . ut se habent praedia . neque mobilia, quia incorporalia sunt, adeoque non possunt ab uno loco in alium moveri . nihilominus in praesenti sub immobilium nomine comprehenduntur. quamvis in iure tertiam

quamdam speciem bonorum constituant: I. A divo Pio D. In ruenditione F de re iudic . Primo ergo . iura et actiones ad immobilia veniunt sub

Domine istorum . quae non possunt alienari: Cv. a. de reb. eccles. non olim. in 6. nam immobilibus aequiparantur, uti

esset ius et actio ad aliquid immobile recuperandum: Ieg. Oui action. alias Is qui F de reguI. ivr. Si vero actio sit ad aliquod mobile, ut ad debitum certae pecuniae, et ipsa mobilis dicitur, nec venit sub immobili non alienabili. Bo

s. q. f. Lug. de just. disp. 6. n. 66- '

326쪽

OS TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS

Seeundo. immobilia ineorporalia prohibita alienari sunt servitutes praediorum , iura venandi . piscandi et similiarleg. MII. g. sn. eoae de Amracri't. IOM. temp., Clem. r. de reb. eccles. non cilian. Et quidem cum haec omnia fixa maneant. asserunt fructum suum instar immobilium. Tertio. immobilia eodem modo pariter judicantur census.seu annui redditus in perpetuum constituti pro sustentatione rectoris ecclesiae. vel monasterii. Clem. Exioi g. Cumque iannui de Nerh. son. I inc pecunia restituta monasterio ex extinctione alicujus census non potest sine solemnitate alie narii nam cum sit destinata ad fructificandum. aequiparatur iuri incorporali exigendi quotannis ex ea certam summam pecuniae, adeoque rei immobili comparatur. Debet ergo iterum applicari, vel ad censum, vel ad emptionem alicujus fundi fructiferi . Volunt etiam aliqui, quod si annuus census sit diminuendus censuario. id non possit fieri sine assensu apostolico . cum talis diminutio sit quaedam species alienationis. Ricc. p. p. dec. I 3 - Donat. q. 58. Di- eunt ergo. quod ut licite fiat talis diminutio, vulgo colore. sine assensu apostolico, debet rescindi prior contractu . et

tunc si monasterium . vel rector non inveniat meliorem conditionem , possunt novo contractu emere minoris Novumeensum. Verum haec opinio recessit ab aula. nam rescindere primum, et dein facere novum contractum nora solum

esset quid otiosum . sed etiam praeiudiciale ipsi ecclesiae. quae novis impensis gravaretur. Monaceli. simulam L

Q. III. An aliqua bona mobilia prohibitum sit alienare;

et quae sint. R. In saepe cit. exre. Ambitiosos prohibetur alienatio m bilium pretiosorum, ut sunt vasa aurea, argentea. vestes Pretiosae, gemmae. ornamenta etc. Barbos. Fc. et ' test. ePisc. p. 3. GII . s S. n. 3s. Duo tamen requiruntur et Primum , quod servando servari possint. et durent saltem

ultra triennium et hinc absque ulla solemnitate vendi possunti

vinum. oleum. frumentum etc. in maxima etiam quantitate . Secundum . quod res vere sit preliosa: et licet iuxta superius dicta id relinquendum sit arbitrio viri prudentis.

nihilominus commune est nil reputari pretiosum nisi excedat valorem et S. aureorum. et id declarasse s. Congregali nem referunt . Antonetl. I. g. g. g. num. S., Dian. p. c.

327쪽

QUAEST. XVI. CAPUT II. IssEt hic tamen notanda est doctrina supra insinuata, ne aliquid scilicet fiat in fraudem legis i ut si quis ex rebus

alias ex natura sua pretiosis . modo aliquam partem , vel rem non excedentem valorem 2S. aureorum alienaret, modo

rursus aliquid simile . et ita paulatim alienaret rem pretiosam . vel notabilem partem illius. Et id maxime valet in Praesenti materia. in qua res pretiosae , ut pole ordinatae ad eumdein finem , nempe ad cultum Dei et ornatum ecclesiae, considerantur ut quid moraliter unum. Donat. q. S... Boss. n. coi. Sicut ergo non licet vendere modo unum agnum, modo alium nun superfluos . et ita paulatim alienare notabilem partem gregis. ita dicendum est respectivae ad ealices.. lampades. aliaque pretiosa. Eadem doctrina

applicanda venditioni librorum alicujus bibliothecae . Caeterum si quis ex praefatis rebus pretiosis distraheret aliquid

nora stans Io. aureis. et id non faceret modo praefato in fraudem legis. certe credo excusari ex materiae parvitate. Praeterea vi consuetudinis. quae optima est legum inier- Pres, possunt quaecumque res pretiosae in novas saltem aeque bonas commutari absque ulla solemnitale: sicut et possunt alienari vestes pretiosae , quae usu sunt attritae, et quae quotidie magis veterascunt. et fiunt minoris valoris.' Enget n. S. Reissensi. n. Ic. 'Lis autem est inter DD. an quod dictum est de rebus pretiosi is ecclesiae. valeat etiam de oblationibus, et votis faelis alicui s. imagini. casu tamen quo sint pretiosa: nam cerae elemosynae aliaque similia non Pretiosa certe sine solemnitate possunt alienari . Quamvis autem multi sentiant ac firmative. alii nihilominus non improbabiliter negant: nam iura prohibentia alienationem mobilium pretiosorum. videntur loqui de iis, quae sunt destinata ad aliquem usum ecclesiae, quo modo non se habent ista donaria quamvis pretiosa, postquam enim reddita sunt a vovente manent otiosa in testimonium gratiae acceptae. Donat. q. Sc. n. S. Meundo, inter mobilia pretiosa inalienabilia numerantur reliquiae . maxime si sint muro clausae. vel perpetuae sepulturae traditae. et pariter si sint insignes. nicC. P. P. ymae.

g. g. n. 8. Et quidem preliosiora utique sunt quam sacra vasa, et magis illustrant ecclesias et unde etiam de stylo euriae, non sunt alienabilia sine consensu apostolico . Quia . tamen in extr. iambitioscio sermo solum est de alienantibus

sine dicto consensu mobilia pretiosa temporalia. ideo . qui

328쪽

33o TRACT. XIV. DE CONTRACTIBUS

alienaret sine eodem reliquias' non subjaceret poenis talis

constitutionis. Bordon. Acis. rv. t. l. rra. II. n. 62. , Fagri. COR. Cum ex eo a. de reliq. num. IS. Excusandus etiam esset ille Superior . qui personae benemeritae vel ecclesiae. vel monasterii alicuius reliquiae frustulum largiretur: nam si remaneat pars major talis reliquiae, non deficit decor ecclesiae . et pietas augetur. Donat. q. SS. D. S. Tertio. inter mobilia pretiosa numeratur bibliotheca monasterii . Possunt autem libri vendi. ut in meliores commutentur: cv. Sine except. I a. q. t. Item Parva esset materia, si unus aut alter liber venderetur. dummodo non fieret in fraudem . ut ita scilicet paulatim bibliotheca in materia gravi distraheretur. Donat. q. So. Quarto inter mobilia

pretiosa inalienabilia sine consensu computatur grex ovium. Caprarum etc. ex earum etenim fructibus ecclesiae. vel monasteria percipiunt magnum emolumentum. Possunt ergo

vendi agni, haedi etc. superflui . non tamen distrahi grex. vel graviter deleriorari. Molin. de just. d. c6S. n. c.

Pecunia. utpote de se non fructifera, Potest propria au-etori late distrahi a Superiore. est enim res mobilis, et de se non fructifera. Si tamen vel ab aliquo testa ore, vel a Superiore. et vocalibus monasterii destinata sit ad emenda immobilia: vel quia de sua natura ad emenda immobilia debet deservire. ut est pecunia recepta ex venditione alicujus immobilis. vel ex redemptione census . tunc Participat Daturam immobilium. Idem dicunt de pecunia. quae conservatur pro aliqua gravi necessitate. Dos pariter monialium in emptione immobilium est applicanda . quamvis multis in locis vigeat consuetudo eam distrahendi pro solvendis debitis et sustentatione monialium . ' Superiori doctrinae in

q. lG. n. I S. et alii apud Leur. q. IS . 'Q. IV. An possint sine solemnitate alienari bona immobilia vel mobilia pretiosa, quae donans, seu testator voluit esse alienabilia ad libitum praelati . seu monasterii. R. Eam conditionem, qua permittitur praelato etc. alienare praelata bona. rejicieridam esse ut turpem, Communius docent DD. utpote quia est contra pontificias constitutiones. Covarr. in cop. Tuliae n. 6. de testiam. Bordon. t. g.

resOI. II. nu. . . Ultraquamquod postquam praefata bonae aequisita sunt ab ecclesia. adeoque facta sunt ecclesiastica, videntur omnino subjacere praetatis constitutionibus. Verum

329쪽

, QUAEST. XVI: CAPUT II. Iat

ego ei iam in praxi probabilem judico contrariam sententiam . unicuique enim licet adjicere rei suae, quae pacia maluerit etiam tradendo ecclesiae : cv. . Verum de condit. Ovos. Mar. Anton. Nor. i. g. redol. Fn. cc3. . . Pirh. Corrad. de divens. l. s. c. I. n. is. Ilinc etiam alienari potest sine solemni Lale res relicta monasterio cum obligatione alteri tradendi , quoties iste pretium erogaverit. ita etenim velle potuit testator: ultraquamquod res transit cum suo onere. Boris don. resoI. ai. n. cc. ' Et lenet Delben. l. c. Ah. go. n. g. contra Quarant. n. 3I. ei. II. Org. l. i. et S. C. Otion-do decreto Opus non est. Et tradunt Ugol. de potest. visc.cv. s.. g. T. S. Barbos. Glleg. 'S. n. 6 I. I oc idem docet eard. Petr. f. S. Id constit. S. Piatili II. sera. i. n. S. Q. V. An praelatus repudiare possit Sine solemnitate rem immobilem. vel mobilem pretiosam relictam monasterio. R. Quamvis multi sentiant negativei nihilominus communior et recepta opinio est assirmativa, nam Paulina Ambitiosae intelligenda est de bonis jam incorporalis . seu quae ecclesia actu Possideat, qualis non est haereditas delata et nondum incorporala: quapropter, ut dici solet, praelatus non potest praejudicare ecclesiae in quaesitis, bene tamen in acquirendis. Sancti. de motr. l. 6. div. c. n. ES. Rebell. I. i8. q. Ic. n. S. ' Leur. q. IS . et alii ex Gloss.

siam habere ius quaesitum non solum quando actu possidethona sibi incorporata, sed etiam quando habet ministerio legis in suis bonis certas res. ut si esset haereditas adita . vel legatum . substitutio agnita, licet adhuc haec bona non possederit, in quo casu repudiatio non posset fieri, etsi bona

essent penes alium . 'Si nihilominus praelatus id faciat sine causa rationabili peccaret contra iustitiam, et contra obligationem sui ossicii,

ac teneretur damnum ecclesiae illatum compensare . atque ista uti posset beneficio restitutionis in integrum. Bon. de clienos. p. a. num. 33. ' Quarant. n. c3. Barbos. con . seu cumque i a. q. c. card . de Luca disc. I . de haered. et disc. de alieniat. n. l a. 'Sunt etiam qui dicunt praelatum , et monasterium sine juris solemnitate posse concedere ei, qui omnia sua donavit monasterio, ut de donatis tot vendat, quot necessaria sunt ad sui sustentationem . si tactus fuerit mendirus et men'

330쪽

3I, TRACT. XIv. DE CONTRACTIBUS

P. VI. An quae hucusque dicta sunt de bonis erelesiastitaeis aptanda sint bonis hospitalium, confraternitatum, ali

rumque piorum locorum. R. I. Consentiunt omnes DD. loca pia auctoritate episcopi fundata non posse sua bona sine solemnitate alienare: nam vere sunt loca pia .' quorum bonorum alienatio inier- dieitur in extr. Ambitiosiae. Barbos. in colleci. cie cop. Si quis pretesbterorum n. S. de reb. eccleS. non olim. Et fusius de potestote episc. P. 3. Olleg. IS. n. 3I. et seq. Card. de Luc. de cilleniat. disc. r. n. IX. et seq. ubi multas assert. not. Rom. decisiones, card. Petr. I. c. 8ecl. 3. N. 26. et sev

R. II. Si praefata loca non sint auctoritate episcopi sundata . opinio tuta est posse sine solemnitate bona propria alienare. utpote quia in rigore non possunt dici pia . quamvis in eis opera pietatis exerceantur: et eo maxime quia talem credo esse consuetudinem. Riec. in Prax. etc. d. 8.

I x. ' Et hanc consuetudinem, ubi adest, esse servandam docent plures DD. ap. eumd. Card. Petr. I. c. 'Reguliae in promi Observiandiae I. Peccant quandoque rectores ecclesiarum in alienatione terrularum. vel quia scilicet eas vendunt cum non sint

seiunctae ab ' aliis ecclesiae praediis: vel quia in gratiam alicuius viri nobilis, quem nimium sibi benevolum optant

conservare, id praestant non solum sine utilitate . sed potius cum ecclesiae praejudicio, cedendo terrulas e. g. ecclesiae contiguas . adeoque ipsi utiles et proficuas, et acceptando in compensationem alias absentes. quas invisere non possunt. vel colere . Moneat ergo confessarius hos rectores de culpa. quam committunt, et multo magis si permutatio

esset praedii magni momenti: scio enim quandoque id aecidisse cum ituris quidem solemnitatibus. at non fideliter

omnibu . narratis: quapropter permutatio inventa deinde esteeclesiae salde onerosa etc. II. Peccant aliquando rectores indiscrete caedendra arbores non caeduas, vel anticipando incisionem Caeduarum. Potest id aceidere respectu rectorum iam senescentium . qui ut pinguiorem nepotibus reliquant haereditatem, ultimis senectutis annis retrahunt quantum possunt ex praediis ecclesiasticis, non observando ab ipsis in praejudicium successorum caedi arbores nondum caeduas etc. Ila certe non ne se disponunt proximae, quam timenti morti.

SEARCH

MENU NAVIGATION