장음표시 사용
581쪽
Per idem tepu3 Poladora Hecuba partu postremo parit Omnes aute bos motus subseqqi dctet glus, non hieuerba exprimens scenicus,sed uniuersam rem Cr senten. tiam non demonstratione, sed significatione declarans, latera inflexione, hac strii de virili,non ab scena ex hiis strioni,ns, ed ab amus,aut etiam a patiesbra. Manus auritem minus arguta, digitta subsequens verba, non ex iis mens brachium procerius proiectu quasi quodda telum orationi, supplosio perii in cotentionibus aut incipienis dis aut finiedis. Sed in ore seunt omnia. l n eo autem ipso Di natus est omnis oculoruiquo melius nostri illi senes qui personati ,ne Roscium quidem magnopere laudo bant. Animi es enim omnis actio, ex imago animi uulit 3 est,indices oculi. na haec est una pars corporis, quae quot animi motus siqnt,tot significationes ex commutationes
posit xljicere: nes uero est quisqua, qui eadem contuens efficiat. Theophrasti 1 quide Tauriscum quendam dixit
actore aver solitu esse dicere, qui in agendo coluens aliqui pronuntiaret. Quart oculoru est magna modoratisinam oris non est nimium mutanda stecies, ne aut ad ineptias,aut ad prauitatem aliquam deferamiar. Oculi sunt quom tum inretionsitum rem lanctum coniectu, eum hilaritate motus animora signiscenim apte cum gemnere ipso orationis est enim actio quasi sermo corporis,
quo magis menti congruens esse debet. Oculos aute nais tura nobis,ut equo Cr leoni fietu,caudam,aures,ad motus animorum declarandos dedit. Quare in hac nostra actione secundam uoce vultus ualet, is autem oculis gurabernatur. Atque in iis omnibus,quae fiunt actionis, inest quaeda gis a natura data, qsare etiam hae imperiti,bae
uulgus,hac denis barbari maxime commouenturiverba cnim
582쪽
cietate colunctus est,mrettas sepe acutae,non acutoruhominum sensus praeteruolant, actio quae prae se motum animi fri, omneu movetisdem enim omnia animi in tibus coci tur,er eos iisdem notis et in alijs agnosci tier in se ipsi iudicunt. Ad actionis aute usin dis laudem maximum sine dubio partem uox obtinet, quae primum est optunda nobis:deinde,quaecus erit,ea tuenda de qua illud iam nihil ad hoc praecipiendi genu quemadmo uociferulatur,equidem magnopere crasto seruiendi . sed illud uidetur ab huius nostri sermonis officio non abhorrere, quod, ut dixi paulo ante, plurimis in rebus, quod maxime est utile, id nescio quo pacto etiam decet maxime:nam ad vocem in dicendo obtinendam nihil est utilius, quam crebra muritio:nihil perniciosiusquam ese fusa fine intermisione cotentio. Quid ad aures nostras, er actionis su intem,quid est uirisitudine,σ uariem te,Cr commutatione aptiuu Istim idem Gracchos, quod potes audire catule ex Licinio cliente tuo literato hois mine, quem serum sibi ille habuit ad manu, eam ebur
Meola solitus est habere fistula, qui stiret occulte post
ipsum cum concionaretur,pertim hominem, qui instariret celariter em sonum, quo illum aut remistim exciareret, aut a contentione reuocaret. Audivi mehercuisle, inquit catulus,Cr sepe sum admiratus hominis e diligentiam, tin etiam doctrinam er scientium. Ego uero, inquit crasus, ac doleo quidem illos uiros in eam Dudem in republica esse delapsos, quanquam ea
tela texitur, erea incitatur in ciuitate ratio uiuendi. ae postertati ostenditur, ut eorum ciuiis,quos noctripatres non talcrari iam Diles habere cupi M. Mitte
583쪽
DE ORAT. L I B. III. obsecro,inquit cruse i ullus sermonem isti , er te ad Gracchi si ivlum re ericulus ego nondu plane rationem intel igo. In omni uoce,inquit crassus,est quidda mediu, sed suu cuis uoci binc gradatila ascedere uocem utile crsuaue est. Nani a principio clamare,agreste quiddam est, illud idem ad firmandum est uoce salutare.D einde est quiddam colentionis extremum,quod tamen infrius est, . quam acut imus clamosiqnὰ tes stula progredi non ' ne Cr tame ab ipsa cotentione reuocabit. Est item cotraquidda in re rufione graviyisu, quos tanqua sonor gradibu3 descenditur. Haec uarietas,et hic per omnes si
nos uocis cur A,er se tuebitu tim actioni aseret suaviantem,sed Mutatore domi relinquetis, sensin huius coissuetudinis uobiscum ad forum deferetis. Edidi quae potui,non ut uoluissed ut me temporis angustiae coegerunt. Scitum est enini,causam confine in tempus, cum adii replura si cupias,non queas. Tu uero,inquit catulus, cotilegisti omnia,quantu ego possum iudicartim diuinitus, ut non a Graecis didicisse,sed eos ipsos haec docere posse uidear ne quidem clius sermonis participem Actu esse
gaudeo, ac uestem ut meus gener sodali, tuus Hortensius
affulset,que quide ego confido omnibus illis laudibus
quus tu oratione cfmplexus es ,excellente fore. Et crabis
sua ore dicis, inquit ego vero esse l.im iudico, Cy tu i dicaui,cum me C o s. in senatu cut sani de indit Africae, nupers etiam magιs cum pro Bittaniae rege dixit. Qua ob rem recte uitis catuli nihil enim si i issile iceti ne su natura, neque a doctrina deesse sentio. Quo pragι, ej tibi cotti, cr tibi Sulpiti uigilandum ac labor indum: non enim ille mediocris orator vestrae quasi bucerescit
aestiti,sed er ingenio peracri studio flagranii,
584쪽
n n. v τarina eximia , er memoria 'igulari cui quanquamsaveo,tamen illum aetati suae praemre cupio:uobis uero ita iam tanto minore praecurrere vix bonestim s. sed iani surgamus, inquit, nosq; curemus,er aliquati ab hac coistentione disputationu animos nostros curams laxemus.
VII e Cilicia decedens Rhodani uenissem, Cr eo mhl drin. Homtens morte esset allata, opinione
omnium maiore animo cepi dolorirem. Nam CT amico antipo, charcobuetudine iucunda, tum ;nsilio rum victoriam conivitatone me priuatu uidebunt,ez interitu talis auguris dignitate noras, i collegis diminutam dolebam: qua in cutiatione, Crcooptatis me ab eo in collegium recordabar,in quo iururatvi iudicium dignitatis meae feceratier inaugurata ab eodem, ex quo augurin institutis in purentis eam foco, colere debebam. Augebam etiam mole1tiam, ubd magna sapientium ciuiaem, bonorumq; penuria, uir egregius, coriiunctifimusq; meci consiliorum omnium sociem te, aliensimo reipub. tempore extinctus, Cr autoritatta, Cr prudentiae suae triste nobis deo riwm reliquerat: dolebos quod noti,ut pleris putabant, aduersarium, aut obtrectatorem laudiam mearura , sed sociwm potius,NN s Cr
585쪽
uiorum artium studio memoriae proditum est,poetas noabiicis poetarii aequalium morte doluise quo tandem aniamo em interitu strre debui,cin quo certare erat glori sius,quam omnino aduersariam no haberes m praeseratim non modo nunqua fit aut illivi a me cursus impediatm,aut ab illo mens,sed cotia semper alter ab altero a tutus er communicando, Cr monendo, er fluendo. sed
quoniam perpetua quada felicitate usus ille refit e uis, suo mavs quum suora ciuium tempore,er tin occidit, eum lugere Aciliuε rempub.posse si uiueret, quam iura reuixitis tandis,quam licuit in ciuitate bene beates uiauere,nostro incomodo detrimentoq; est ita necesscd
iramus illius uero mortis opportunitatem beneuolentiat
potius,quam misericordia probequamur, ut quotiescus de clari, imo er beatifimo viro cogitemus,ssium potius, quam nosmetipsos diligere uideamur. Na si id dolemus, quod eo iam frui nobis non licet,nostrum est id malum, quod modice stramus,ne id non ad amicitiam,sed ad Dis inesticam utilitate restrae uideamuri 1 in tanquam isti ipsi acerbitatis a liquid acciderit,angi nur, si mam eius' citatem non satis grato animo interpretamur. Etenim si uiueret Q .Honesius,caetera βrtassee deoderaret una airaiquis bonis cm yrtibus ciuibus hunc autem er praeter ceteros,aut em paucis sustineret dolorem , cum Di Pop. Rom. quod Aisset quasi theatruingenij , voce σπα. dita, ex Romanis Graecis que auribus digna, stolida
twm atque orbatium uideret. Equidem angor animo, non consit , non ingenij, non autoritatis aregere
rempub. quae didiceram tra lare, quibus, me assuestem ram,qMs erant propria cin pro tun in re Auiri,
586쪽
tam bene moratae Cr bene constitutae ciuitatis. Quod Rh it in repub. tempus ullum, cum extorquere arma posset e munibus iratora ciuia in boni ciuis autoritas Cr cratio, tura projecto Iuli,cum patrocinium pacis exclusuam est aut errore honunx,aut timore. t m nobismetipsis accidit. ut quanquam coent inulto magis alia lugenda, tame hoc dolo enim,quod quo tempore aetu nostra periuncta robus ampli inui tanqua in pcrtu configere deberet, non inertiae neque destidiae , sed otii moderati atque honntis cui mos ipsa oratio iani nostra canescere haberetis suam quandam maturitatem, er quasi senectutem: ι- arma sunt eas pia,quibus illi isi qui didicerant cis uti gloririobe, quemadmodum salutariter uterentur, non reprariebant. Itaque V mbi videntur fortunate beates uixisese, cum in caeteria ciuitatibuη, tum maxime in nostra, quibus cura autoritat rei αms gesitarum gloria, tu metiam sapi eiuriae laude perfrui licuit. Quorum memoriam recordatio in ministri nostris grauisimis que curis iucunda sane fuit, cum in eam nuper ex sermone quom dum incidissemus. N am ciam inambularem in xγ io,Cressem otiosius coim, M. ad me BrutuK, ut consueverat, cum I ito Pomponio uenerat, homines crum inter se coruiuncti, tum n hi ita chari, itas iucundi,ut eorum albeoctu omnia, qt me angebat, de repub. cura consederit. Quos postquam fatu.xui, Quid uos, inqssam, Brut G Attice nunc s quid tandem noui s N ihil sane,inquit Brutus, quod quidem aut tu audire uelis, aut ego promto dicere audeam. T iam sinicus, Eo, inquit, ad te animo uenimus, ut de republica esset flentium, Cr doliquid audiremus potius ex te, quam te abscσenim uluino: lig. vos gero,inquum, Attice,Cr praesentem me
587쪽
aos B R V T V s. cura leuatis,cir absenti magna solatia dedictis: nam Maest, is prinis literis recreatus, me ad pristina studia reuo cauti Tum ille, Legi,inqui perlaberer epictola,quam ad te Brutus misit ex Asia, qua mihi usus est Cr monere te prudeteriCr consolari amicisitae.Recte,inqua,est usus: . nam me idis suto literis,ex diuturna perturbatione toritius ualetudinis tanqua ad asticiendam luce esse reuocarutum. Ais ut post cannensem illam calamitate primum narcelli ad Nolam praelio popuIus se Romanus erexit, posteas prosterae res deinceps multae cosecutae sunt sic
post rerum nostr Mer communium grauisimos casus,
nihil ante epistolam Bruti mihi accidit, quod utalem,aut quod aliqua ex parte solicitudines alleuaret meas. Tum BrutasVolui id quise efficere certe, er capio magnumstuctura,si quidem quod uolai,tanta in re cosecutas sum. sed scire eupio quae te Attici literae deIectauerint. Istae uero,inqui, Brute non modo desectatione mihi, sed etiant stero,salutem attulerunt. salutetisquit ille. quodnam titidem genus istuc tam praeclara Iiteraru uitin An mihi potui inqua esse aut gratior uila salutatio, aut ad bobtempus aptioriquam illius libri,quo me hic assatusquo' iurentem e multi Tum ille, Nempe eum dicis,inquit, quo iste omne rem memoriam breuiter,er,ut mihi quiderisum est,perdiligenter complexus esis Istuam ipsum nisquam, Brute dira Issim mihi saluti fuisse. Tum Atticus, . Opαtifimu mihi quidem est quod dicissed quid tandem habuit liber iste,quod tibi aut nouu,aut tanto usui posset
esse' Ille uero er noua,inqui, bi quide muli ex eam utilitare,quam requirebam,ut explicatis ordinibus temisporum o in constem omnia viderem: quae eum '
disse tractare e issem, ipsa tata tractatio Herarum saluta
588쪽
aliquid ad me reficiendum,tes remuneradum, si no p ri, at grato tamen numere: quanquam illud Hesiodum laudatur a docta,quod eadem mesura reddere iubet qua accepem,aut etiam eumulatiore posiis. Ego autem uoluntatem tibi procto emetia sed rem ipsam nodum posse uictorius ut ignoscas a te peto. Nec enim ex nouis
ut agricolla solens fructibus eii unde tibi reddam quod accepisc omnis foetus repressus,exustuues flos siti ueteris
ubertatis exaruit:nee ex conditis, qui iacent in tenebris,
Cy ad quos omnis nobis aditus,qui pene solis patui obustructus est.Seremus igitur aliquid tanquam in inculto Crderelicto solo, quod ita diligenter colemus, ut impendijs etiam augere posimus largitatem tui muneris, modo idenoster animuε efficere posit, quod ager, qui cum mestos annos quieuit,uberiores esterre fruges solet. Tum ille, Ego uero er expectabo ea quae polliceris, nes exigam, nisi tuo comodo,Cr erunt mbi pergrata, si solueris. Misbi quos,inquit Brutus, Cr expinnia fiunt ea quae Attalico polliceris,es Pruse ego a te huius uoluntarius proacgrator petam,quod ipse,cui debes,incomodo exacturum negat. At vero,inquam,tibi ego Brute non soluam, nisi prius a te cauero,amplius eo nomine neminem, cuius petitio si petiturum. Non mehercule, inqui tibi reproinmittere illuc quidem ausus .nam huc, qgi negat, video flagitatorem,non illim quidem tibi molestis,sed Vidura
tamen Cr acre fre: Tum Pomponia Ego uero,inquit, Brufum nihil mentiri puto. Videor enim iam te ausurus
esse appellare: quoniam longo interuasso modo primm animaduerti paulo te hilariore. Itis quoniam hic quod
589쪽
aliquid:iampridem enim coticuerunt tuae literae. N am ut
illos de repub. libros edidisti,nihil a te sane ponea accopimus,cus nometipsi ad rem memoriam comprehend dum impusi uis incensi sumus.Sed illa cum poteris,at b
ne nobιs quod quaerimus. inlidita est icinquams Quod imbi nuper in Tusculano inchoasti de oratoribus, quado esse coepi sectit,qui etii, Cr quales suinent. Q nem ego semmonem mm ad Brutum tuti, uel nonr- potius detulisse magnopere hic audire be uelle dixit. I cul; hunc elegiamus diem,m tesciremus esse uacuu. onare itibi est com
ro,inqui,si potuero, iciam vobH satis. Poteris, inquit: relaxa modo paus animi ,aut sane si potes libera. Neripe igitur hinc tum Pomponi ductus est sermo, quod erat a me mentio Acta,causam Deiotari fidelisinu ais optimi regis ornatisime Cr copiosi inre a Bruto me audisse deafnsum. Scio,inquit,ab isto initio tractium esse sermone, tes Bruti dolentem uicem, quasi defleuisse iudicioru uuae lintem er fori. Feci,inquum,inuc quidem, er sepeliario. N am nubi Brute in te intuenti erebro in mentῆ uen exemeri equodnam curriculum aliqvido sit habitura tuam natura admirabiti ,er exquisita doctrina,Cr singulariris indataria cum enim in maximis causis uersutus esses, ex cu tibi aetas nonra iam cederet, fasces que sv mmittearet,subito in ciuitate, cium alia ceciderunt, tum etiam ea in de qua distulare ordimur, eloquentia obmutuit. Tum ille, caeterarum rmum causa, inquit,illucer doleo, er dolentam puto: dicendi autem me, non tam fructus
o Iloria, θη studiam ipsum , exercimo, delicit:
590쪽
B R. V T V s. 1 a quod mihi nulla res eripiet, te praesertim tum studioso Etenim dicere bene nemo potest, nisi qui prudenter inritelligitimare qui eloquentiae uerae dat operam dat pruridentiae, qua ne maximis quidem in bellH aequo animo e rere quisqgam potest.Praeclare,inquam,Brute dicis, eos magis ijti dicendi laude delector, quod caetera quae sunt quonda habita in ciuitate pulcherrima,nemo est tam humilis,qui se non aut posse adipisci,aut adeptum putet.Eloinquentem neminem uideo fictum esse uictoria. Sed quo mcilius sermo explicetur,sedentes,si uidetur,agamus. O idem placuisset illi tum in pratulo propter Plutonis matum conmimus. Η I C ego, Laudare igitur eloquentiam, er quata vis si eius expromere,quitaris ijs,quifint eam csecuti,diagnitatem allirat, neque propositum nobis est hoc loco, neque necestarium.Hoc uerosne ulla dubitatione eonfirmauerim, siue illa arte pariatur aliqua, sive exercitati ne quadam,siue natura, rem unam esse omnium difficilia inam: quibus enim ex quinq; rebus constare dicitur, edarim unaques est ars ipsa magna peris. Quare qui
que artium concursus maximarum, quantam uin qua
tunic9 discultatem habeant, existimari potest. Testis est Graecia, quae cum eloquentiae studio sit incensu,ta
diu, excellat praestetque eaeteris, tamen omneis artes uetusti m habet, ex multo ante non inuentas
solum , sed L n pesctas, quam baee est a Graecis
elaborata dic uis atque copia. In quam cum inatueor, maxim nihi occurrunt Attice, ex quasi lucent Athenae tuae, Aa in urbe primum se orator extuli priamumque etian monimentis Cr literis oratio est e rimandari: tamen ante Peridem, cuium scripta quaedam