장음표시 사용
81쪽
eadnezaro combustum est Cyrias autem, Persarum rex, postquam Iudaeis in Palaestinam redeundi potestatem fecisset. Sesbazaro. horum duet, vasa sacra
Burea et argentea, numero quinquo millia et quadringenta a Nebucadnegaro ablata, Eddi jussit Quod
eum Iudaeos non fugeret, miramur, nihilosecius inter eos fuisse, qui Ieremiam vatem tabernaculum, arcam sanctam et altare sumtus in montes Nebo oecultasso
erodiderint. Rursus Samaritae, qui in chronico memorant'), etiam, pontificem maximum, post trecentos sexaginta annos, quam Hebraei, e Aegypto e duces. Pa1aestinam intrassent subactamqu occupas' Sent, Vasa sacra in spelunca montis Garizim abdidisse, igitur temporibus Eli pontifieis summi, seu potius Samueli prophetae, vehementer Brrant. AEa enim toin pestate eum nullum inter Iudaeos et Israelitas dis idi . um intercederet, sed uterquo Populus ommuni Iogos religione teneretur, eausa Iane defuit, qua eo-- motus Ozia 'asa sacra abscondors debuerit. Ista quia dein tempestate area sancta Schnunt utiquo desido xabatur, quam Philistaei, eum aliis manubiis Hebraao - um abstulerant', nihilos'eius satis ortum Videtur, Ha hraeos Sehilantem commeasse, eho in Ibidem adortasse siquo sacra fecisse. Inde autom Patet vasa saera non abscondita fuisse. Nee ABUL PHRTAenus, a Mor Ite rius Chronici Samaritani, euhas exampiumoxonii servatur, audiendus est, memorans, anno gratac rixa I. 7 sqq. a Teste Ann. RELANno Dissertae miseelion. I. 151 sq.
82쪽
tia dueentesimo sexagesimo densissim; tenebris op- Pressum esse tabernaculum in monte Garietim, Oxia pontifico valde obstupescente ). Nam satis constat,
Salomonem tabernaculum, arcam Sanctam et Vasa a
cra in templum Sioneum intulisse. Quomodocunqus est, superstruxεrintn Samarita fabulis illis, sive opinioni, quod deficiente taber naculo Mosaismus integritati sua restitui non possit. p1acitum a MopharredseMo cum Anglis ex libris super stitibus communicatum, Messiam sacram scenam ab sconditam inducem protracturum, amque monti Ga risim impositurum, sivo aliis, quae ignoramus, Samararitanismi dogmatibus palam est, originem huius en tentia a temporibus esse repetendam, quibus Sama estanismus certis ae perpetuo duraturis decretis inclusus, Iudaismo oppositus fuit. Hac enim tempestatis sis traditio aut sabula, ius causa idonea affuisso vi detur, quas Samaritas adegit, praecipiendi, magnum venturum prophetam tabornaeuium monti Garizim es so impositurum. Nam nemo non videt, sectatorinus
Samaritanismi, postquam has religio in formam e culiarom corpusque, quod dicunt, doctrinas redacta esset, haud limisso, in alias partes abire, dogmataquis a maioribus praescripta et sancita aut adulteraro, aut noris ampliare. Supsrest, ut d moris Massias secundum Samari tarum doeretum Mes,ianum disseramus.
Quamquam Rabbini Messiam eum, quonesoeundum sua placita Samaritanum filiumque Iosephi apponanti
83쪽
moriturum tradant, nihiloseiaua nulli dubitaremus, quoniam de eius morte in Pentateucho nil perscriptum est, eos et hac in re mendacii accusare, nisi ipsimet moenanREnscuius testimonio fide dignissimo, extra omne dubium posuisset, a Samaritanis ore praeeipi, ut magma Venturus propheta moriatur Sichemaeque epeliatur. Rursus ex eiusdam MOPHARREnsurixa disputatione satis constat, placitum de Messia Horte ex Pentateuctio a Samaritis haud probari. Nam huius viri candor animique sinceritas facit, ut nullum dubium sit, quin Samaritas Anglicanos, ad quos scriber sibi visus est, de loco istius libri ortiores scerit. queri sciret, a Sichemitanis suis de morta Messia enarrari. Cum igitur placitum do Messia morituro MOPHAn-nEnscurus decretia su potius placitis illis addiderit, quae a doctoribus Samaritarum vel tradi, vel in eoru dein libris superstitibus contineri ait Samaritanumque
dogma Messianum ab auctoribus Samaritanismi deero to Messiano Iudaeorum a quibus oriundi erant et de
sciverant, Superstructum esse, extra omno dubium positum sit, alo quidem Judaeorum priscorum dogmata Messiano et decretum do Messias mori contineri gravissimae, varie quidem tentatas, sed vix unquam eo eutiendas ae Iabefactandae auSae et argumenta adsunt: consequitur, Samaritas Iudaeorum decretum do Mossia morituro in uini Christologiam transtulisso, cumque illud e Pentatouebo probare non possent, eo autem noscimus, quam ob ausam et num eam Satis orspexerint 2 carere nolloni, forsan quoniam Samaritaniam non epugnaret, Me christologiae placitum ad opi
84쪽
Hones et sententias Samaritanorun sapientum aiecisse. Cum enim causa omnino ostituerentur, qua commoti Messiam mortem oppetiturum praseiperent, multo probabilius est, os hoc decretum Iudaeorum,no quid Christologia suae deesset, ideliter retinuisse, quam hos Vetus suum dogma Messianum secundum p1ω- uita perfugarum exosorumque Samaritarum adulterasse.
Rursus San rita culpandi sunt, quod in expo-nsndo hoc Christologia capite a corruptelis sibi non temperaverint. Etenim commonto illud adultorarunt, Massiain Sichemae, quantum coniti ero licet, On se pulehra Iosuas, calebi, I/azari Ithamari, in as; at Septuaginta Seniorum sepultum iri. Hoc nusquam in Pentateueho, ut neminΘm fugit, perscriptum est. Vix igitur dubium est, quin, quemadmodum IudasImorosolymitani toti in eo essent, ut Samaritis et
fiam riparent hi, magnum Venturum prophetam, Vita functum, ut sibi vindicarΘnt, PraΘcvorint, eum Si
chema sepultum iri. Non possumus calamum do manu deponers, quin valde optemus, ut EuropRei, quorum quidem intererit, litteras ad Samaritas dandi occasio autem his temporibus saepe redit interrogationes eiusmodi, ex quo rum responsionibus sporari licet, lucem fructumqus haud contemnendum in historiam religionis dogma
tum redundaturum essis, ei proponant, ut ex ipsorummet Samaritarum testimoniis accurato cognosca
inus, quid de singulis religionis dogmatibus hodis statuant Multo magis autem optamus, ut Europaei, in Palaestina e degent.s, ve peregrinantes xempla uetarum librorum, quibus Samaritae in negotio reli
85쪽
gionis utuntur, Vel nanciscantur, vel aecurato deseriui curent, antequam hu1us populi nomen, ad paucos iam redactum, plane intereat. Quod quantae utilitati futurum sit, ut Vera genuinaqus dogmata Samaritanismi accuratius cognoscantur, eum Iudaeorum doeretis com parentur Rabbinorum commenta de rebus dogmati husque Samaritatum refouantur, multaque dubia seu errores circa historiam Samaritarum tam in Mia, quam in Africa, immo, secundum eos, et in Europa dispeGIantur et corrigantur, longa non eget oratione.
86쪽
MArriollinxM retulissa supra diximus, doctores Iudaeos tempor R. MκIER, praecoptoris R. IvDA HAKRADoscu, quem Mischnam conflassct perhibent, Linu Iacrum columbae in monta Gariaim invenisse indviquo eos collegisse, Samaritas idola adorare ). Sed cum Samaritanismus post ducentos fors annos, quam Iudasi, Potestate a Cyro Persarum rogo eis data, ex Babylonia in Palaestinam redeundi originam duxisset, Iudaeo rumquo illi Samaritanorum nominis distingui coepissent, qui ob rem uxoriam, e comasi illiciti cibi, volsimilis delicti causa, merosolymis rei acti, in Sama Tiam confugerant, hos autem nunquam idola adorasso satis constet apparet, siquidem doctores mimonidis
statuam columba in monte Garizim inuonerunt, a maritas a Iudaeis oriundos, eam non coluisse. α'nii Samarisci illarum gentiam colluvies a Iu daeis Vocata est, quam Salmanassar Assyriae rex, post quam Samariam, terrae caput, spisset a diruisset plurimosque Israelita in regnum Suum deportasset, cum
1 Cons. SAMUEL. Bocriam meroxola. II. s. die Franeos asta, qui et aliam hinorum testimonia profert.
87쪽
stodia praesidiique causa in Israelitidis durelictos Meos et oppidamisarat, Variis superstitionibus doditam ). Sod si horum barbarorum P toros, PostquRm, BVΘΥ-- sis o Chaldasa Iudaeis, eum Samstruis, Mneris voLI-Eaelitis, e Iudaeis, in corpus unius populi coalui .sent, idololatriam suorum maiorum abioeissa et o gaismum amplexos sa , tam x Iosephi do idololatria Samaritanorum silentio, quam ex Novo Teata nonii, colligitur, in quo nusquam proditum est, Samaritas De os adorasse, quamvis anatio, hae Paucis memorandi, non defuerit.
Fidom quidem tribuimus doctoribus Iudasioruni apud Maimonidem, quod signum olumbae in monis
Garisim inuonerint sed innino negamus, Samarita, eampore R. eis columbam adorosse cur enim isti doctora sua non sunt asserere, o Vidisso amaritas columba dea rem sacram faeientos Se conspexisso
Omnem damni cultus apparatum, aram, sae. dotes, H etimas Quas quidem ros ita comparatae sunt, ut miaxum sit, sapientam istos, religionem Samaritarum ova Horatum missos, a reticuisse. Quar eum nih11 --
tulerint, praeterquam quod signum columbae in monto Garigi viderint, hoc nobis Perindo idotur, ae siquis Christianos idololatrRs appellaturus esset, quoniam ab eis in splendidissimis Museis Romanis, Pari. sinis, Dr densibus, aliisquo signa deorum dearumque
Graecomm et Romanorum sumin eum eura Sarventur.
88쪽
rum multum tribuens, ex Chronico Saniaritarum rotari ). Bomanos in monte Garizim avem aeneam, scilicet columbam, iuxta solis cursum se eonvertentem iustae telesmatis frexisse, quae, si quis Samaritanus montem censurus fuisset, clamaverit, Hebraeus Pluribus igitur non opus videtur, ut tostimonio sapientum apud Naimonidem fides adhibeatur, quod signum columba. invenerint. Quid vero de Samaritas nonymi testimonio statuendum sit, paucis dispiciamus. Iam hic auctor anohymus nemini facile persuade-hit, Romanos monti Gariaim, ut indigenas abigerent, coIumbam aeneam imposuissa Satis quidem constat, Vetsires solitos fuisse, animalium arcendorum causa, teIesmata erigers, scorpios Serpentes, ciconias figurasque aliorum animantium. Sed Romani si non erant, qui, ubi mons custodiendus praesidioque firmandus erat,toIesma erigerct, excubiarumque agendarum gratia in eiusmodi sisnum avum milites immittere maluissent, commissantes aut dormientes commilitones, cum hostis appropinquaret, ad arma ituros. Auctorem Chro nici Samaritani pudere non debebat, de idololatria Meraneorum, ex Syria, uti Videtur, in Samariam spo tatorum, accurate ea exponere, quae aut ex traditione maiorum, aut ex libris monumentisque vetustis domu thaeorum religione ac deis ei innotuerant, hacqu oc casione, ubi pus videbatur ostendere, quam alienia si Dissertat miseelian. I. 47 sqq. Ante Relandum hilius sabulae memini Jo. ΗnNR. OTTINGER, Exercitat. Antim
89쪽
IsraelIta post excidium Samarias in patria superstites a barbarorum superstitionibus fuerint. Sed si fama ad
eum perVenit, ex Assyria olim colonos in Samariam Inissos fuisse, forsan opinatus est, et Israelitas, malo res uos, religionem advenarum Assyriorum amplexos
esse, qui cum indigΘnis Samaritas ), a Iudaeis autem, ut modo diximus Cutatae appestabantur, forsan propterea, quod maximam partem ex Cutha Sidoniorum )oriundi erant. Ut autem istos colonos in Samaria quoqne deos suos patrios coluissa scimus, Cuthaeos Nergalem, Chamatenses Asimam, vaso Nibchasumat Thartacum, Sepharphaimaeos Adramelechum et Anamelechum ): ita indicia vel vestigia desunt, in digenas Israelitas antiquam maiorum Bligionem deseruisse, aut eam cum Superstitionibus barbarorum miscuisse. Inde patet, quomodo locum 2 Reg. XVII. 32.
33. 1. capiendum censeamus istae gentea coluerunt IahoMam simulque adorarum idola Indigenas Ieho vain colebant, extrane deos suos patrios. Cum ero Ieous in Samaria praevalescerent, quoniam abducta incolarum multitudine haec terra sera deserta esset: 1 Samaritae semetipsos vocant 'tici 12IV Ἀ-αγαὲο ho que nomen deducinit a 'IlV eustoditiis, quod Iegem Μο-
90쪽
Samaritas a Tεge Assyriorum petisrunt, ut saeerdos ex Assyria remitteretur, qui co onos cultum Johovae doceret. Re impetrata leones non multo post, sine dubio alias ob causas, quas ignoransius, incola infestare de Memini. CTEsras apud Diovonu Sic Unu refert As-- Syrios columbas coluisse, propterea quod Semiramidem post ius mortem in columbam transformatam
erediderint. Potuit igitur seri, ut Babylonii, in a
mariam profecti, hanc supsrstitionem in novam patriam transferrant signum E columbae in monte Garigia ex- Citarent. Nam eos hoc ignum instar monumenti erexis. as, quo docerotur, hanc terram ab Assyriis ditione teneri, verisimilo quidem videtur, sed amrmare non au-aim a Biblioth histor. V. o. μιοι δὲ μηθολογουντές φωσιν αυτὴν Σεμίραμιν γενέσθαι περιστεραν, καὶ πολλῶν ορνεων εἰς μο&έαν καταπετασθέντων, με ἐκείνων μετα-ννας διὰ καὶ τους 'Aσσυριου τὴν περιστεραν τιμῆν os θέον ἀπαθανατίζοντας τὴν Σεμίραμιν. Sunt qui in olumbam converaam Semiramidem lentur: eo luribus enim avibus nisatalium
aius delapois, una cum illi avolasse creditur. Et hin serum,ti Asayrii, aum Semiramidem diis immortalibus aeeensene, eesumbam pro eo honorent. Edit. .chatavi. I. ast inerapolitani in Syria eidem addicti erant superstitioni, teste Lu- IANO: Περαστερον δὲ zovνην ο σιτεονται, ἀλλα σφισι ἡ δεερη Lmba sola non eaeumur, ed est ea illis aera Deaeo Syri eap. 4. Edit B Pone. IX. 96. Idem uesanus intemplo ierapolitano tria seiramidis signa invenit in vertice unius, quod nuua parte aliis imaginthua imile anonymonque fuisse dicit, Vidit stantem columbam auream, quam ob causam Semiris missi eas simulareum litia fabulan- euret e Pas. 18, 1a9.