장음표시 사용
61쪽
eum hune Chronici Samaritani corrumpentem aut malo
Sua rex arcem ver montem, qui est ad sιnistrum latus montis benedicti, qui dicitur chomroni, quem BOTTIA GERUS. Verterat Iosua in monte benedicto, id eat, maritano, non tantum arcem, sed et templum in eius
Mertice construxit. Sed ipsemet RELANDus ex hoc Ioco colligens, montem Schomron, in quo urbs Samaria condita fuit ), benesdictum audisse, errarit. Sus Picamur, chronicon Samaritanum hoc in loco vitio in terpretis arabici laborare. Prisci Samaritani, sanctitatem montis Garizis exatra omne dubium posituri, vel fraude usi sunt. Locum enim Deuteron. XXVII. 4. - tari in odi rin α' n annN 'Ara 'dis 'EN AN azNin 'n' pn P ri: 'um tran' m. ira iv ndi aques quando transieritis Jor nem, erigetis vides istos, quos ego obiis odispraocipio in monι EbaLee ianis os o De corruperunt
seripseruntque attiarao i in montes Garizim.
Licet BENIAM. ENNIO OTus hanc codicis Samaritani lectionem vindicare conatus sit , nihilosecius eius argumenta ita comparata sunt, ut in Germania saltem vix quemquam hodie ei assensurum inveniant. Et enim si prout re in dubia decet, vetustissimos inter Protes consulas, non solum nullum invenies Samari-
62쪽
trino eodiei suffragantem, sed tiam re paulo curiosius explorata, intelliges, a nemine, nisi a Samaritis hanc depraVationem proscisci potuisse, qui et Decalogo Iongum additamentum, undecimum quasi praecopium, obtrudΘre aggressi sunt, quod cum lectoribus communicamus, qui Bibliis polyglottis Parisiensibus aut Lon dinensibus carent. Post Decalogum Exod. XX. 17. Deuteron. V. 21. Sichemita haec addiderunt: 'harid
i. e. cum autem introduxerit te Dominus Deus tuus in terram Cananaeorum, ad quam Madia possidesndam, eriges tibi duos lapides magno et ob nes eos calce cri
63쪽
Postquam etiam trans eris Iordanem, Masura lapides . HOS, quo ego rascipio Mobis odio in monis Garizimae aedimabis ibi auara Domino Deo tuo, allars via Gum. Non lex abis super εο ferrum. Ex lapidibus informibus adimabis auar istud Domor Deo tuo, eo eras super iuud holocausto Domino Deo tuo et acria abis aemo e comedes ibi et lauaberis coram Do mino Deo suo in mone isto ultra Iordanem, post Miam occastis solis in terra canaan sit ira planitis, e region Gilgal, iuxta arebinthum Mors, Mersus Sicha
mam. Hoc additamentum in dubio ex Deuteron. XXVII. 2 3. 4. 5. 6. . conflatum est. Sed fraus a quo temeritas Samaritanorum in corrumpendis adulterandisqus plurimis Pentateuchi locis, aeque ac orundem socordia in negligendis omittendisque aliis locis,
quas eorundem rem iuVassent, Satis Ota St, V. e.
Exod. XX. 24 Deuteron. XII. 5. 11. 13. 14. 24-te. Si quis autem obiiciat, nondum extra dubium positum esse, num longum illiud additamentum Samaritani eo dicis sub ipsum finem Decalogi antiquitus exstiterit: huic iniungendum erit, ausa exponere, qua salo monem impulerint, templum merosolymis exstruers, quod iuxta praeceptum Mosi in montis Garizim exci landum erat Aut cur nusquam Ephraimitae eonque sti legantur, quod Salomo templum in monto Sion seu Moria erexerit Si Iudae grinati non sunt, taberna culum sanctum, tam Schil unto, quam Sichemae, an tequam templum inierosolymitarum excitatum osset,
a Perperam haec vecta in Polyglotus reddunt , in terra Cananaei habitantis in Ianitie etc.
64쪽
adire atque in hisce locis rem sacram sacere non πι- demus, quare templum, in tractu Ephraimitarum ex citatum, adire noluissent, si Moses praeceperat, ut in monte Garietim exstrueretur Salomonico aevo certe perinde fuit, hoc templum in tractu Iudaeorum, aut Beniaminitarum, aut Ephraimitarum aut in aliis a Iasstinae regionibus erigere, Salomoque, seu potius Nathan vates, magister eius et amicus, Omnino censendus est, nullibi hoc templum, nisi in eo loco, quem Moses disertis verbis indicaverat, recturus fuisse causa quoque defuit, qua Iudaei commoti, aram, iuxta Mosis praeceptum in monte Ebal erigsndam, in monte Garizim erigero maluissent Samaritarum autem, seu potius Iudaeorum, Hierosolyma profugorum. magni interfuit, ut, cum nova aedes in monto Garigimaedificata esset, in Pentateucho Scriptum exstaret, aram in monte Garizim fas excitandam. Ex his rationi bus ac consiliis spetendae sunt multae Θpravationes, quibus Sichemitani post conditam novam sectam Samaritanismi Pentateuchum adulterarunt ). Silentio non est praetereundum, IOA. ΗΕKR VERScΗuin recta monuisse 'h aram, quam Moses erigi jusserat ), nul-1 Μulta horam additamentorum ita omparata sunt, ut non nisi a Samaritis proficisci potuerint. V. 5. Deuteron. XI.
M In Dissertat eritiea, qua lecti eodiei Nebraei neut ren XXVII. defenditur etc. in eiusdem Disseri philologico- exeget pag. s. dde ven. GUIL GMENII Commentat de Fentaleuehi Samaritani origine, Pag. 61.3 Deuteron. XXVII. s.
65쪽
eaeremonia laederi Hebraeorum, cum Deo percusSi, hoc in monte peracta suit, seu, quod eodem redit, quia imprecationes adversus periuro in eo recitata ius Tunt. Quo argumento perSuaSu IOA DAV. MicHAELIS, qui KE NicoT sententiam Secutus erat ), eam deSe
Quomodocunque est, Sati patet, auetore Sama xitanismi in horum locorum depravatione suis rebus consultum iVisse. Cum enim fieri posset, ut Iudaei Hierosolymitani ex ipso Pentateucho docerent, Mosen Iiaud obscuro innuisse, templum IehoVae in confiniis Beniaminiticis esse excitandum ), Samaritani autem non viderent, quid huic argumento PPonerent, praecipue cum inficias ire non OSSent, maiore suos me xosowmam, festorum celebrRndorum cauSa, commeas s atque in splendidissimo templo Sione rem a cram Salomonico aevo feeissct n idonea causa de stitui viderentur, cur templum Garizimitanum per Satiballa ruam erigi curarissent, locum Deuteron. XXVII in suis libris corruperunt, et quo testatior lectio foret, quam libro obtruderant, Decalogum longo addi tamento ampliarunt. Samaritani in chronico memorant, tabernaculum sanctum in monte Garizim constitutum fuisss, post
subactam ab Hebraeis Palaestinam. Quod a vera hi
a Orientaliaeherum exegeri Biblioth. n. 5. a Mosaiaehes Rech ΙΙ. s. 3 Deuteron. XXXIII. a. ux vetus huius loci explicatio deam xenda sit, mulleu videmus causam idoneam.
66쪽
storia non omnino abhorret. Nam tabernaculum, Sehi Iulii p. in tractu Ephraimitarum, repositum, Sichemain advectum essis, cum Iosua noVistime, antequam supremum diem obiret, procores Iebraeorum convocasset, non solum ex verbis colligitur, inhN 'as, 'na n,
XXIV. 1. ), sed etiam paulo post versiculo 4 per spicue innuitur ).
1 Post FRANC VATABLUM ANDR. ΜAsrin aliosque interpre tem hanc explicationem secutus est eamque commendavit GUIL ME. ACHIENE , iatoriaehe una geograph. Beaehreia Bung on alastina II 5 Pag. 559. a In epistola tertia ad Jonu Luno ore apud IcnHORN. in Repertor. XIII. 85. Samaritani haec scripserunt de monte Garizim i. e. ver illo constitutum erat tabemaevium ibique
Cuius temporia gratiae Saepe mentionem fecerunt, E. E. Αau PARTAonus in Aronte onoedoro cons. Aeta ruditor. 1691 pag. 68 AB RHUT in viatota a Iose h. ealigerum, apud IcHRORN. in vertor. XIII. 63. Numerantur isti anni Reαυα seu faveantis numinis a moris,osis et a Joaua, principatum inter Hebraeo tenente, . I I ante Christum, decurruntque ad mortem Samsonis, eum dissiden-ribu inter aera aronis motibus Deus alienos populas quare rae Cons. Bu PHRTAorius apud EDUARD BRRNARDvΜ in Aetia ruditor 169I pag. 68. Auctor noster OPHARRED-
scarus in sua ad Anglos epistola paucis attingit,messiam rempus amissae uius gratiae educturiun, Pud GonnonN. in Repertor. IX, 55.
67쪽
Alustratio inceri dogmatis Messiani Samaritanorum. Cur Samaritanismi conditores dogma Messiamura,
a Vatibus Iudaeorum 1 ropositum et enarratum, eum cetera placita HierosoIymitanorum reiicerent omnia, non repudiuVerint, i intelligeremus, nisi OPHAn-REDScΗiUS, epiStola THOMAE MARAHALL Angli per motus, aliquot Pentateuchi loca indicasset, quae a Sa maritanis de magno venturo propheta explicantur. Verum tamen cum nemo non videat, haec loca, isto fere excepto, qui Douteron. III exstat, de Messia enarranda non esse, et vix probabile sit, Samaritis, nisi dogma Iudaeorum Messianum cognitum perSPectumque habuissent, in mentem venisse, haec Penta teuchi loca de Ventur magno Propheta enarrare ma nifestum esse arbitramur, Samaritanos, cetera Iudaeo ruti decreta damnantes, decret de Messia carere no Iuisse, hanc forsan ob causam, quod in eo grata fausta quo omnia posteris Abraham promitterentur. Quare mirum non est, Samaritas, cum libr. Psalmorum et
prophetarum, in quibus singula Messiani dogmatis capita exposita sunt, reiicerent, diligenter Versiculos et assata Pentateuchi investigasse, e quibus omnes istius dogmatis partes derivarent speciemquct sacerent, quod decretum Messianum a Iudaeis non mutuatifusiant, sed illud in Pentateucho enarratum invenerint. Nemo autem mirabitur, Somaritas in hoc negotio sibi multum
sumsisse multaque Pentateuchi loca secus ac accipienda sunt, enarrasse. Vel hinc ind Vetus Iudaeorum dogma messianum ab eis adulteratum est, quam is non
68쪽
maritani docuerint rectentioresque doceant, nondum satis constat. In epistolis, ad Europaeos, a ducentis, et quod excurrit, annis ab is conscriptis, de Venturo inagno propheta, a Deo per Mosen promisso, quidem loquuntur: sed de eius genere omnino nil memorant. Nec miramur, eos hanc rem Silentio praeteriisse, quo niam in Pentateucho genus ortusquo Messiae non de
scriptus est. Nussi autem dubitamus, quin Mopharred schius istum librorum Mosaicorum locum, a populari bus suis de genere Messiae enarratum, Anglis in vi stola sua indicasset. Nam cauda plane defuit, cur Sa maritanos, quos in Λnglia degere falsam sibi persua Aionem induerat, hanc rem celar't, aut omnino eos in describendo dogmate Sichemitarum Messiano falleret. Quare Verisimilo id tur, Samaritanos hoc Christolo giae caput intactum reliquisse hodieque silentio prae terire, forsan quod nefas ducerent, genus Messiae cuni Judaeis Hierosolymitanis a DaVide repetere. Verum iamen priscis Samaritis temporibus Christi persuasum fuisse, Venturum Messiam genere Iudaeum fore, ex evangelica historia facile colligas ).Babbini Jssessiam Samaritanum Iosephi filium num. cupant sed non solum nulla e libris dictisquo Sama eitanorum idonea testimonia ad probandam Vince . damquo hanc assertionem adducunt, sed etiam alias ob causa haec sententia genuin Samaritano dogmati re
69쪽
pugnare videtur. Nam si Samaritae docerent magmini Venturum prophetam o stirps Iosephi originem esse tracturum, non Videremus, quae causa Mopharre schium impuserit, hanc rem Anglicanis Samaritis roticΘre, quam omni Samaritano nomini summo honori esse Vidercti, praecipue cum idem ille oblitus non sit, Paulo post asserere, tradi a Samaritanis, Messiam Sichema sepultum iri. NulΙus omnium Samaritanorum, quotquot ad Europaeos litteras dederunt, asseruit, fore, ut magnu Venturus propheta originem a JoSepho tra hat, ac ne tunc quidem hac de re, mentions dignissi-nia, Iocutus est, cum totus in eo 8Set monStrare, quam tum in omnibus robus Samaritani Iudaeis praestent. Samaritae, ut hac in re sinceros sis Mosaismi se clatores praestiterunt, creder satius ducentes, prophetam a Deo per Mosen promiSSum esSe Venturum, quam de eius origine disceptare ita miramur, eos in tradendo huius prophetae nomina a Pentateucho reces sisse. AB SEHui enim, sacerdos Samaritanus, in
Prima ad Ioseph. Scatigerum epistola ait ' :
εia interrogasti: nomen eiu apud nos aliud non est, nisi machhab, ne quisquam Praeter Dominum a ensum eius noMit. Huic similem responsionem nuper SALAMA,
sacerdos Sichemitanus, Gallis misit, ad eos scribsns: ,,Das mas in uns an de Propheten Hatha botros fend socisis, me in es sagi. Ieho a sagi auriosis:
70쪽
quadam laborare. Si ero seripsit Q. Aς - om
nia bene so habent et Vertendum est Nomen Hathab vel secundum aliam pronunciationem machab' magnum at mysterium. Haec autem Verba bifariam pos sunt enarrari vel hoc nomen magnum eSt mysterium, quod reticemus, tam multis ex uostratibus, quam ex traneis vel, quod ita obscurum est, ut, quid sibi e lit, nosmotipsi nesciamus. Utram expositionem prae feras, res ambigua et impedita erit, quoniam Mophar redscitius, dogma Messianum secundum idem librorum superstitum Samaritanorum enarrans, huius no minis nullam mentionem fecit. Hanc ob causam suspicamur, nomen Hathat in libri Samaritarum non occurrere, sed in ore traditionibusque Samaritanorum tanquam commentμm istius generi ViVere, ex quo ex
a Memoire stir erat aesue de Samarisains a Sylvestre de v, Paris i8ia. Cuius commentarii exemplo cum Care-Temus, translation germanica usi sumus, quae exstat in Ven. LUDOv. CHLER Theologiae n moritaten 18 5 ag