Ex historia ecclesiastica P. Natalis Alexandri doctoris Parisiensis selectae dissertationes de schismate Graecorum

발행: 1780년

분량: 264페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

31쪽

XLVIIL

Coneilium Nieaenum II inter Franeosordiensequantum ad ipsum dogma nulla dissenso reperitur. XLIX. In te Leoc IV. Benedictum III. Deminam, quae Ioanna apissa dici consuevit, ad Romanae eis clusia gubernacula sedisso, pura fabula eli.

Gregorius VII. Summus Pontifex inter Pontifiees primus Principum exauctorandorum sibi potestatem sumpsit, at argumentis quidem in Epistola ad Helima. num omnino infirmis.

Clerum Oodiensem in fide Henrici IV. Imperatoris permanentem a Schismate remotum fuisse perspicuum iacitis ejus Apologia, Qtota agendi ratio. Etiam Graeci Patre Spiritus S divinitatem, processionem a Filio agnoscunt. Neque eit, cur Graeci Echismatie querantur de voee Filioque adjecta Coninstantinopolitano Symbolo hoc enim jure facere oecidentales poterant, neque hi, ut idem facerent Graeci, eis vim ullam adhibuerunt.

32쪽

Lateranens IV. Concilii Cano III non Romano Pontifici, non ipsi Ecclesiae adjudicavit jus a res Regum ac Principum politicis.

Innoeentius IV. Pontifex , non vero Lugdunensis Concilii Patres Fridericum II exuere Imperatoria benitate tentarunt. LV. Deeretum sessionis IV. Constantiensis Coneilii de Conciliorum generalium auctoritate genuinum, ac nistegrum ad nos pervenit.

Ejusdem Concilii Decreta Sessionis V. de generalium Synodorum auctoritate condita sunt, Womnibus penstatis, in omnibus quorum intererat coninsentientibus.

Historiea quae quidem fide digna sint, monumenta nulla iis suffragantur, qui hujus Concilii Sessionis IV. V. decreta, quibus suprema generalium Synodo rum auctoritas statuitur, ita explicant, ut illa de solo Echismatis tempore intelligant.

. LVIII.

33쪽

LVIII.

Ex Historia apertum est, Concilii ridentini Patres , ne attritionis , ut aiunt , pure formidolota

defensoribus, ne eorum

34쪽

GRAECORUM

DISSERTATIO I.

SYNODO OECUMENICA. Bardae Gregorii diraeusaui, otii οὐ raritione unatius Constantinopolitanus Patria eba a Sed detruditur.

ecimus tertius agebatur annus ex quo MN ebae Theophili Imperatoris filius sub matris I beodoro prudentissimae religiosisaimaeque seminae tutela felicisiime regnabat, eum egressus ex ephebis, per seipsum Rempublicam moderari voluit. Fuerant pensim indolis Principi ad omne sum se illestores, seu assentatores, nequissimus Praeceptor, Sardas The dori Augustae frater , quem ipsi dederat II Restorem. Hujus ardae malis artibus Manue Magister sive Μilitiae Praefectus , beοysus Magnus Logotheta sive Cancellarius Imperii a rerum administraritione publiearum amoti . Manue in Edes suas see deas, ita duri Monachorum vitae anilitate noa

35쪽

imparem. beοAsus, quem aemulationis studium ad

IHa1ruelis procurandam exauctorationem Bardae adjunxerat, per calumniam ab iniquissimo Imperatoris Praecepture accusatus, quod Theodoram Augustam ad recuperandum Imperium incitaret a juvare decrevise set, eodem agente Bardu, occisus est. Ejus deinde consilio beodora Augusta privatam ad sortem redacta est anno Christi octingentesimo quinquagesina quinto. Tum Micbae Imperator rerum omnium administratiorine arde avunculi arbitrio permissa, quem Curopalatem, cinde Caesarem creavit, totum se ludis, aurigationibus, perpotationibus, omnibusque voluptatia hus dedit, Neronis instar effusae in omnem intemperantiam libidini addens impietatem, qua rebus aeris illudebat Praeerat Ecclesia Constantinopolitanae unatius L haeἰis angabis Imperatoris filius, Nicephori Augusti ex silia Procopia nepos, Leonis Armeni Tyran ni jussu cum fratribus Eunuchus factus, in insulam deportatus, conclususque in Monasterio Sat3ri , post egregia virtutum specimina idem praepositus Abbas. Desuncto demum S. Methodio, non absque divinis ominibus eodor sugus agente, Constantinopolitanus P triarcha eIectus & inauguratus, anno Christi octingentesimo quadragesimo septimo. a Bardam Imperatoris avunculum QRegni Oderatorem, quod repudiata

uxore, incestam cum nuru stupri consuetudinem haberet, Communione privavit, quem paternis ad muniintionibus emendare frustra tentaverat. ob censuram

aequissimam Sancto Patriarchae Bardas insensus, ulciseis decrevit occasione data. Atque ut Ignatium ob vitae sanctimoniam perditissimo Imperatori jam invisum malis artibus apud ipsum velut reummajestatis facilius traduceret, Michaeli persuast, ut matrem Theoclaram velari juberet ab Ignatio, ne forte conjugium iniens, maritum ad Imperium, eo deturbato, provehere niteretur Augustam vellare invitam recusavit Irnatius, maxime quod illi fidem solemni iuramento, ut moris erat, obstrinxisset, postquam P

tria

36쪽

triarcha inauguratus est. ma arrepta occasione, Bardas Imperator suggessit, Patriarcham Theodoro Augusti partibus penitus addictum, cum ipsa res novas moliri. Quin etiam Gebonianae factionis reum egit

natium. Gebo vir malesaniae mentis, Dyrrachio De Duras nuper venerat 1 Ibeodori Augustae filium ex alio viro attitans cui non pauci, ut est ingenium plebis ad novitatem propensum, velut futuro Imper tori adhaerebant. mune manibus pedibusque trunc tum M oeulis orbatum ludibrio habuit Imperator. Ignatium vero, instigante Sarda, in Insulam Terebin .

thum relegavit. illi deinde Episcopi Aulici ac

Patricii, qui cessionem Patriarchatus ipsi vehementer suaderent, celesiasticae pacis gratiari at invictissimus Praesul ne precibus, ne minis adduci potuit, ut se Episcopatu bdicaret Qua in illi constantiam, non dignitatis amor sed e clasastica libet talis, aequitatis studium , quam cessione sua videbat oppressum iri, imperabat. Ilia constant ex icet Popbιagone in vita . Ignatii ex Curvata te, ex noslusi Bibliothecario in Praefatione VIII. Synodio cedreno

Photius intruditis in Sedem Constantinopolitanam

Constantinopoli tune degebat Gregorius Syracusanus Episcopus, quem Vnmius Patriarcha ante a quot annos seditionis, schismatis, alioruirque criminum convictum, congregata Synodo deposuerat Orientalis imperii pars adhuc erat Sicilia, CConstantino- Politano Patriarchae pareb ni illius Provinciae Eccle-sae, ex quo illas cum omni Dioeces Illyriciana Leo Isauricus a ditione Patriarchie Romani Ponti Dcis abstraxerat. Non initur itaque quod 'norius Gregorium Syracusanum iudiearit. Ut autem eius exaucto- Iatio rata esset, Leom IV. Ri mani Pontificis rogavit

37쪽

tur, ut onstat ex Epistola IX. Nicolai L anno octim gentesimo quinquagesimo sexto Ignatius ad eumdem Pontificem misit Acta Synodalia documentaque -mnia, quibus Gregorii Druci sunt depositio egitime

facta probaretur quam Benedictus Tertius causa discussa confirmavit, ut testatur Nicolaus L Epistola

6 ad botium ti Epistolacio ad Clerunt Constantinopolitanum quod Ilianus Neocaesareae Euphratesiae Episcopus in Epistola ad tubanum CL Pontime emiaximum confirmat. Hoc insuper habito judicio, dignitatis insignia servavit semper nequissimus

Gregorius , Barda patrocinante cui ut vicem reserret, operam illi suam contra Ignarium Patriarcham pollicitus est. Nec implere distulit necessaria promissa. Non paucos enim Episcopos, quos uiae pestilens aura apliaverat, cum traxisset in partes, irregulari facto Conventu depositum dixit Ignatium, itatium Patriarcham renuntiavit, inauguravitque sex dierum spatio ad omnes Ordinum gradus ipsum promovens, prima scilicet diemonachum, altera Lectorem, tertia Subdiaconum, quarta Diaconum, quinta resbyterum,

sexta Episcopum ordinans, ut testatur Nicetas in vita 6 Ignatita Photius vir erat nobilitate insignis, Taras quondam Patriarchar vos, Sergii Patriti frater, Proto- spatiati dignitate ornatus, Legatus Imperatoris in

Persidem, tune vero idem a Secretis prinius . opibus potens, ingenio, αλculari littetratura nulli se- Perseu eundus caeterum ambitione impotenti ad quodvis au- i' .dendum nefas paratissimus. mune Bardas amicissimum,

hic fur suisque devotissimum consiliis habnit Quo usus est ministro ad persequendum Sanctissimum Patriarcham Ι- gnatium. Suggessit nempe Imperatori botius, Ignatium in exilio res novas moliri. missi satellites qui ipsum longius deportarent in Copron mi sepulchro in- cIusus, tore, & fame extinctus fuisset, nisi viri pii, delusis, aut praemio conciliatis custodibus, ipsum eduxis-

38쪽

duxissent. utatis subinde saepius earceribus 4 exilii

Iocis, quasi nullus ad ipsum cruciandum satis aspercrudeli Bardie, Cimmiti botio videretur, famem, verbera, dentium contusionem passus a barbaro milite, cum Episcopatus cessioni subscribere invicta conis stantia recusaret, in Mitylenem Insulam, onustus vinculis, deportatus est. Nec in unum Ignatium exarsi persecutio: In Praesules, Clericos, Monaehos, bonosque omnes, qui Photio ceu Patriarcha Iegitimo communicare noluerunt, desaeviit Basili Chartophylaci Ignati amputata lingua, quod Sanctissimi Patriarchae innocentiam libere tueretur alii variis modis vexati, ut constat ex Libello Episcoporum Octavae Synodi Patribus oblato, actione secunda relecto Photius, Bardais Michaele Imperatore faventibus, plurimos Episcopos, &Clericos Principum voluntati ignavissime servientes, seu spe praemiorum, seu exilii metu, partibus suis adjunxit quibus in Synodi speciem congregatis Munatium solemniori judicio exauctoratum declaravit, Canathemate perculit , quo facilius populum ab ejus Communione absterreret. Cum vero multos Episcopos, piabisque partem maximam ab Ignatio stare nihilominus videret ita ut collecticia E- de S. Denes Antistites ipsum anathemate confixissent, a Patre, filio, Spiritu Sancto depositum renuntiassent quod primum contestatus se gnatium pro incuIpato, Qviolenter ejecto habiturum , seque tamquam ejus Coadjutorem gesturum, chirographum suum rescidisset ac fidem fefellisset Micola Primo Pontifici,aximo obrepere conatus est, ab eoque Ordinationis suae snfirmationem impetrare Romam itaque misit ori tores Theopbilum Amori Episcopum, QSamuelem tironarum, quibus Arsam, sive Areta-hi Spatharium mperator adjunxit, deditque Lis3ras Pontifici suo nomine tradendas, muneraque m indicentissima SS. Apostolorum Prineipibus consecranda Pietatis spe etem praeserebat ejusmodi Legatio, a Principe de rebus Relieionis solicito decreta vide- 3 batur:

39쪽

hatur Rogabat enim stolauma ut Legatos constan. tinopolim dirigeret, qui ejus Auctoritate collapsam in

oriente disciplinam restaurarent, repullulantis Iconoma horum haereseos radices penitus evellerent Literas etiam ad Pontificem dedit botius, quibus fidei Professionem inseruit: unatium seni Cmorbo confectum se Patriarchatu abdicasse mentitus, suoque in Coenobio commorari . Principibus, populoque,

tota Ecclesia , omni honore, & ossiciis oli se ver , secedente unctio, electum omnium Metropolitanorum, totiusque Cleri suffragiis, vimque ab Imperatore sibi factam, ut atriarchalis Throni fastigium ascenderet. Ista constant ex Nicet in Vita . Ignatii, ex EpistoIa botii ad Nicolaum primum, apud Baronium, Tomis X. Annalium ad annum Christi 839. ex Epistola X. Nico ια I. ex raefatioη Anastasi Bibιiotbecari in Synodum VIII ex Epi. ola Stγιiani ad tubanum VI. Eurumum ontifice o ex Epistola Metropbanis Metropolito Smyrnensis ad Manueιem Dromi Logothe

laus I. Anditis Imperatoris, botiique Legatis, lectisque

Literis, ac discussis NicoIaus Pontifex prudentissimus Legationem decrevit in orientem, cujus gerendae munus imposuit Rodonido ortuens, Zacbariae Anagniae Episcopo quibus dedit in mandatis ut redivivam de cultu sacrarum imaginum quaestionem se- eundum septimae Synodi Decreta definirent, ac Icono- cichorum reliquias Auctoritate Sedis Apostolicae com

PrImerent. Causam vero unati Patriarchae diligenter investigarent, Sed sp klico plenis, ac Veracitas referrent indiciis. Merito solum examen istius

negotii Legatis permist, ultimum judicium sibi reser- , avit

40쪽

vavit Pontifex, quod e majoribus Ecclesiae ausia haeeesset Praecepit etiam Legatis ne cum Photio, nisi

quasi eum Laico communicarent, ut ipse testatur Epistola I. Ad universes Catholicos, Epistola X. Ad Episcopo. Dioeceseos Constantinopolitanae Scripsit ad

Micbaelem Imperatorem, ad botium per Legatos Nicolaus. EpistoIa ad Imperatorem incipit his verbis: Principatum itaque divinae potestatis. mae improbat vehementer exauctorationem gnatii Patriarchae fine Romani consultu Pontifcis factam. II Consecrationem Photii ex ordine Laicorum assumpti, in qua violatos Canones Sardi censes ostendit, Decreta Romanorum

Pontificum Caelestinia Leonis L Gelasii, madriani

I. conculcata. III. Decernit ut sistatur eoram Legatis Apostolicis, universa Synodo gnatius, ut inquiratur, quam ob aulam Episcopatu cesserit, Cutrum in ejus depositione Caaonum tenor fuerit observatus. IV. Traditionem de sacrarum imaginum veneratione a Decessoribus suis onfirmatam exponit. N. Dioecesim Illyricianam a Leone Isauro distractam, Syracusassii A chiepiscopi consecrandi libertatem, δε Patrimonia in Sicilia, CCalabria constituta, Romanae Ecclesiae red-

Id jubet. Rogat demum, ut Legatos Apostolicos honorifice, benigne suscipiat. Data est Epistola dieas. Septembris, anno octingentesimo quinquagesimo nono. Epistola ad botium incipit his verbis: Omni

titilitas, profectus animarum. Uc. . Eius ordinati nem Contra Canones factam ratam se habere non poΩse gnificat, donec per Legatos certior factus di da ejus fide ac gestis. Constantinopoli, cum pervenissent edis Apostoli eae Legati, centum dierum spatio detenti sunt ab Imperatore, Barda, Subotio suggerentibus, eisque negata quemquam alloquendi licentia, praeter eos, quos ad ipsos mittebant ut ipsis exilii, famis, paedoris minas

intentarent, nisi ratam haberent gnati exauctoratiopem ac Photii ordinationem, ut ipsi botio expro- . brat

SEARCH

MENU NAVIGATION