장음표시 사용
41쪽
muneribus illecti, ministerium suum foeda proditione
dehone utarunt, dotio favorem omnem ac patrocinium sunt polliciti.
S-- Latroeinalis contra Ignatium Con santianopoli elibrata.
pbotius miram in securitatem elatus ex ignavia Legatorum, Synodum Constantinopolim congregari curavit ab Imperatore anno octingentesnno sexagesimo primo Adfuit, immo praesuit Imperator, cujus ad nutum gerebantur omnia, prout sugeerebat botius quamvis Legatis Apostolicis inane Praesidum nomen, &umbra quaedam προεδριας relicta esset, ut ecumenicae Synodi speciem haberet aliquam hic Conventus. Ingens erat Episcoporum botio devotorum numerus adeo tit labae Imperator gloriatus sit, Nicaenae Synodo non plures interfuisse, ut refert icolaus I. Epi-yοις jactantiam illam comprimens hae rationes Quod nihil prosit numerus Nicaenorum Patrum, ubi ab eo . rum sententiis, aequitate deviatur, Qquod majors peccatorum cumulus, ubi multiplex agmen est praevaricatorum. Cum edis Apostolicae Legati Literas bini Pbnti fieis aximi tradidissent, ut secundum Con-eiliorum morem egerentur, botius multa in iis immutavit, suppressit, mutilavit. Maxime quae ipsus intrusionem, violentam Ignatii depositionem perstringebant, cujus causam suo judicio desiniendam Pontifex reservabat. Istius interpolationis probationes affert Ni-eoluus I. Epistola 9. ad Michaelam Imperatorem. Post hae Ignatius, qui ex InsuIa 3tiIene in Te-σehinthum Insulam revocatus, Winde Constantinopolim adductus fuerat, Synodo se stere iussus est Legatorum Apostolicorum nomine. Cumque Patriarchali senatu
42쪽
busque non paucis comitibus, occurri yoannes aurutius cognomen tu Coxe Imperatoris nomine ipsi danuntians periculum capitis, nisi positis insulis, sola Nonachi veste indutus, ad Synodum accederet. Sa . eris mox vestibus exutus, Imperatori, Synodoque pro datoria sistitur Santium patriarcham Princeps petulantissimus conviciis assicit. Respondet modestissimus Prae sui , conviei tormentis paulo esse mitiora. Quo responso nonnihil mitigatur Imperatoris animus, eumque in ligneo scamno sedero jubet, licentiamque dateolloquendi cum Legatis Apostolicis. Rodoaldum itaque Machariam salutat, ab iis naerit, num aliquas a Romano Pontifice litteras ad se scriptas habeant 7 Nullas, respondent illi, eo quod non ad Patriarcbam, seu ad eum, qui in Provinciae suae Θnodo damnatus
est, venerimus, parali omnia ex anonum Decretis dein
finire. Quibus gnatius: Ergo, inqait, prius adu
terum removete suod si facere non potestis, ne Pudices quidem esiis. Illi vero manu Imperatorem indicantes: Ita imperat, dixere. Nox Palatini Pro- Ceres urgent gnatium, ut sponte Patriarchatu se abdicet. Quod conitantissime negans , ad Synodum citatur. Judices recusat Sanctus Antistes, oen numque Pontificem appellat. Ego, inquit, non compareo, neque video vos udices quidquam ex praescri 'pis Ecclesiae gentes, bono ranno non ejecto, ad cui jus mensam accumbitis V cujus munera procu etiam non agnosco ad Papam provoco I lubens udicium ἰ-
. ur subibo. Legi postulat tum Innoeenti Primi De cretum in causa S. Ioannis bosostomi, quo statuit prius eum in Sedem restituendum, nam Iudicium subiret tum Canonem quartum Synodi Sardicensis, quo sancitum est , ut Si quis EpiJcopus fuerit depositur, dicatque se abere defensionem, non prius sub β-ciatur in locum ejus alius, quam de eo Romano Ecclesiae Pontifex decernata stantes accer istis
43쪽
Urgent nihilominus Sanctum Antistitem, ut synodo se sistat. Illis vero ipse exprobrat ignorantiam contemptumque Canonum, quod per Diaconum, Maia cum ad Synodum vocent Patriarcham Secundae Sedis , quum cclesiae Lege sancitum sit, ut judicandus a Synodo Episcopus per duos Antistites iterum ac teristio eonveniatur Testes illi praesto esse dicunt, qui
Tamento confirment ipsum canonice non fuisse consecratum Patriarcham, sacrisque Infulis indignum esse. Tum ille: Si ego archiepiscopus non sum, neque tu quidem Imperator es, neque si Epipopi, Omnes enim mos indignis manibus meis precibusque estis consecrati. Eitatur tandem latrocinali Synodo Sanctus Ignarius , duo & septuaginta testes muneribus redempti, quos interis haeretici Dibaptistae, contra ipsum audiu tur: qui periurio confirmant ipsum canonie ordinatum non fuisse, sed a potestatibus saecularibus intrusum, Ecelesiamque tyrannice rexisse Episeop xum nemo intercessit praeter beoduιum Ancyranum,
qui propterea percussus est a nescio quo parricida vi proprio sanguine ob justitiae defensionem purpur tus. Lectus est Canon inter eos, qui Apostoliet inseri-huntur, vulgatus, cujus haec sunt verba: Si quis Episcopus saecuιaribus Potestatibus usus, per ipsa Ecclesiam
obtineat, deponarur Photium perstringebata damnahatque Canon ille, non gnatium. Damnatus tamen
est gnatius , quia nulla Canonum, nulla veritatis, sequitatis ratio prorsus habebatur, sola impotenti freti potentia Iudices decernebant. Induunt itaque Pontifieiis vestibus Ignatium, pannosis quidem sordidis moxque sacra dignitatis insignibus exui jubent
Nefarii facinoris ministrum se praebet Subdiaeonus o- Iim ob vitia depositus, nomine Proeopius, qui Pal-1ium, eterasque vestes sacras insonti Patriarchae detrahens, istud solemne proclamabat Indignus M charias, inodoaldus Apostolicae Legationis praevaricatores, aliique homines perditi, corrupti, simili Vociferatione suffragabantur.
44쪽
Nondum tamen Dardae odiis, aboli invidia sactum satis. Damnatum gnatium satellitibus tiadunt immaniter divexandum, done exauctorationi suae iupse subscriberet. Colaphis plectitur, rigore contabescit, carcere. inedia duarum hebdomadum macer tur,is prope conficitur in Copronymi sepulchrum vi ereptus, saxis e pedibus suspenus cruciatur, impetu super marmora jactatur, quae sanguine tot expresso tormentis perfundit. Ad tot crueiatus accessit dyssenteria, quo morbo pene consectus, curri vix spiraret, Theodorus Photii satelles, manu ejus apprehensa, Crucem in charta pura exaravit, paginamquo tradidit Photio. Qui signo crucis hae suapte manu subjicere ausus est unatius indignus Constantinποι tanus confleo me non ege V sufragiis creatum, E
eique Thronum invasisse, neque bis annis rite, sancte Eccι6ium rexisse, sed γrannidem exercuisse. Pseudo- chirographo Imperatori misso velut trophaeo quodam
Sanctus Patriarcha e carcere dimissus, maternis in aedibus Ueos paululum a tot aerumnis recreabatur, eum botius nondum se tutum existimans nec firmiter in Sede collocatum, quam tyrannice invaserat, suggessit Imperatori , operae pretium esse, ut gnatius ad Basilicam Apostolorum reductus, exauctorationem
ipse suam publice ex ambone legeret, sibique ipsi
anathema diceret. Ne id ipso crudeli Bardae visum satis. De eruendis ipsi oculis, manibusque praecidendis onsilium ineunt, ne in Sedem regredi, Ieat. Quamobrem ipsa die Pentecostes, missa militum aEu edes ejus obsident. Vir Sanctus servili sordidaque veste indutus, geminas portas e pertica suspensa humeris gestans, quo facilius Custodes deluderet, uno Curiano distipulo suo comite, vix ev sit: Proeonesum, aliasque Propontidis Insulas, desertaque loca pererrabat, victum a piis emendicans. issus Ornbas cum ex Cursoribus, ad Ioca maritima, cunctasque Iusulas Ignarium quaesituris quihus in mandatis datum , ut quocunque deprehenium
45쪽
Ioed verut Imperii perturbatorem e medio tolle. rent. Sed ipsum tuitus Deus est, quo minus in manus eorum ineideret, tantique facinoris in Antiuitem innoxium admissi poenas Iepetens, Constantinopolitanam urbem terribili terrae motu, solidis diebus quadraginta, asilixit. His veluti caeli irati minis ad mansuetudinem nonnihil inclinati Principes Michae Imperator, ardas, gnatio potestatem cere ad onasterium redeundi suum, ae ibi quieta degendi qui nuntius ubi ad ipsum pervenit,
Petronae atritio Imperatoris avunculo se manifestum feeit. III torquem aureum Imperatoris Viro fianctissimo tradidit e securitatis pignus, quem appen- dens collo unatius ad arctam aecessit. Cui ille: Quid fugitivi more ex loco in oeum profugus oberras 8 Respondit gnatius, o Christi praeceptum secutum dicentisci Si persequentur vos in una Civitate fugite Matth. Io. in aliam. Victus itaque ejus innocentia, Quirtute das, liberum in Nonasterium abire permisit; st timque desiit terrae motus. Constant ista ex iceta an ita gnatii, ex LibelIo gnati nὸmine scripto TheognUO, Nicolas . cuneusque oceidentalis Ecclesiae Episcopis oblato, ex Epistolis icsια priis mi . . - . .ex Annsasio Bibιiοιbeeario in Praefatione Synodi VIII.
Sad ad Latroe inaIem Synodum redeamus. Exauae norato praeter jus, .sas omne Igmtio, habita est pro imaginum cultu Actio altera. Unde hanc Synodum Graeci Primam e Secundam Constantinopolitanam vocarunt, ut apud Bassamonem videre est. Ut vero non fidei solum , sedis Disciplinae Ecclesia- stieae ccnsuluisse botius videretur , septemdecim Ca- non es in eo condi curavit, quos inseruit Om C noni, quod ibi cem meditatus est.
46쪽
13 Canones in Pseudo-Sonodo Constantino litana Prima, Secunda conditi.
non primus perstringit innasteriorum Fundatores, qui eorum Dominos etiam post consecrationem
se inscribebant utque huic abusui medeatur, cubquam nefas ess sanet Monasterium absque licentia Episcopi aedificare Iubet novi Monasterii dotem, bonaque omnia in Brevi inscribi, & in scriniis Episcopatus Breve hujusmodi reponi. Potestatem adimit Fundatori seipsum, re alium pro se constituendi Μonasterii Praefectum. Hypocritas quosdam ferit Conon secundus, qui
monasticam vestem assumebant non ut Deo pure servirent, sed ut propter habitus honestatem, pietatis opinionem consequerentur Win propriis aedibus arbutri suo vivebant. Huic malo ut eat obviam , statuit Nonasti eo habitu induendum esse neminem, nisi ab eo, qui, onasterio praeest, qui eum ad obedientiam suscipere debet. Depositione decernit mulctandum, qui aliquem contra Canonem tondere praesumpserit eum vero,
qui tonsus est, intonasterii subjectionem tradendum,
ubi voluerit Episcopus. Canon tertius segregando Communione statuit Monasteriorum Praesectos, qui Μonachos transfugas, apostatas diligenter non requirunt, invitos non recipiunt, nec emendant. Canon quar- ω, quod grassante conomachorum haeres necessitas suaserat, ut Monachi in alia Μonasteria, vel saecula- res etiam domos se reciperent; tune autem sola fiebat plerumque dissoluta Monachorum licentia, prohibet sub poena segregationis, monacho, ei, qui ipsum susceperit Episcopis tamen licere decIarat, o inachum, cujus pietatem perspectam habuerint, in aliud
Nonaiterium ad ejus constitutionem, regimen, resor- mationem , quin etiam' in domum saecularem tradu e re ad eorum qui inhabitant, salutem. Rationem affert Balsamon: Qui enim secundum Deum converba
47쪽
tur, a loco non detur, sed sta eis, qui una sunt ad modum proderat. Secundum hanc disciplinam Lueam Patriareham ermitisse narrat Macar in Hieroso mit nomonacho, QSacerdoti cum Michaele globeodorito, Supremo Logotheta Curius perpetuo versari , Beribae ossicio fungi Canon quintus triennio solido probari jubet eos, qui inmonasteria recipi volunt, ante quam Angelico habitu induantur ob morbum perieulosum probationis tempora contrahi permittit Nee- non in gratiam eorum, qui Uitammonasticam in habitu saeculari, propriis in aedibus ducunt quibus sex probationis menses lassiciunt. Hanc legem de probatione per triennium iis solum positam interpretatur
Βαιsamon, qui ignoti sunt, de quibus dubitatur
an alicui fortunae sint obnoxii. Cano Sextus Mona
chos, &ioniales nihil propr m habere debere statuit; nee posse de rebus suis ullo pacto uspi nere, ubi viatam amplexi fuerint Monasticam Cano Septimus eistat ne Episcopi nova Monalteria ad Episcopatuum sinis rum perniciem construant. Si secerint, ad Episcopale dominium redigentur. Sed si nullum Episcopatui creetur incommodum novi Monasterii constructione, cenisset illam non prohiberi hoc Canone Bassamon, cum Photius ipse Emanuelis onasterium a fundamentis
erexerit, mali Patriarchae, quos cum laude commemorat, nova etiam Monasteria excitarint. Cano octamus eos qui eunuehos faciunt, aut fieri iubent nisi cogente morbo, Sacerdotes quidem deponit Lai eos vero a Communione segregat. Canon nonus depositio nis pol nam incurrere declarat Sacerdotes, qui per se, vel per alios, quempiam verberant eum doctrinis admonitionibus, quandoque etiam poenis Canonicis, in delinquentes animadvertere Sacerdos debeat, non gellis verberibus in hominum corpora insultare. Contumaces tamen ad agistratus deserri permittit ut coerceantur, juxta Canones Antiochenae Synodi. o nam Canonis non incurrere Praeceptores, qui discipulos eruditionis gratia verberant, notat obamon nisi
48쪽
cum ira pereutiunt, aut baculo, quo caedes fieri ponset. Canon decimus depositione mulctat eum, qui vasa sacra , aut ornamenta Ecclenastica rapuerit aut ad profanos usus converteriti Canon undecimus Presbyteros vel Diaconos, caeterosque Clericos, qui saeculates:
Μagistratus, vel curas suscipiunt, depositione ac exmpulsione ex Iero plectendos statuit, secundum anti quos Canones Duodecimus deponi jubet eos, qui celebrant, vel baptizant in Oratoriis praeter Ep coporum Voluntatem, secundum Canonem 3I. Trullanae Synodi. Canon decimus tertius statuit Sacerdotes, mi conos esse deponendos, qui ausi fuerint ab Episcopi sui Coinmunione recedere, ante Synodalem cognitionem A seriactam ejus condemnationem Inferiores Clericos, qui Schis
malim hujusmodi adhaerent, removet ab honores Moianae 4 laicos a Communione segregat. Decimus qua
tu eamdem poenam decernit in Episcopum, qui se Μetropolitani sui Communione subduxerit, ante Syrinodi judicium. Decimus quintus eidem poenae subjicit
Iiat, nisi palam haeresim doceret munc Canonem Photius condidit, ut rebus suis consuleret, atque in eo agere secundum Canones videretur, qui Communionem ipsius repudiabant. Decimus sextus vetat ne via venti Episcopo alie superordinetur, nis sponte esset, aut canonice fuerit depositus. Statuit insuper ut, qui
nec cedere vult, nec gregem pascereo ultra sex menses manet extra Dioecesim, nec Regiis, nec triarchae sui mandatis, neque gravi morbo detentus, ab Episeopatus dignitate, honore penitus amoveatur. Canon decimus septimus prohibet ne ullus Laicus, aut Monachus repente ad piseopalem ignitatem deluceps promoveatur, nisi per omnes gradus processerit, in unoquoque ordine tempus praestitutum adim-Plens. Hoc etiam Canone rebus suis consultum voluit Photius. Cum enim violatas Ecclesiae leges in ejus
uicinatiuae optimi quiquo quererentur, quod σαώ
49쪽
eo Episcopus subito inauguratus esset, voluit ipserum pro Disciplina celesiastic studio facere satis, decer,nendo ut in posterum id non fieret: declarando Ee-elesiae Legem non esse paucorum exempla, qui propter eximias dotes, exigente necessitate, statim piseopali honore digni habiti sunt. Quod innuit, ut ordinationem suam Nectarii, S. Ambrosii, barasti, de Nicephori exemplis tueretur, qui ex Lateorum ordine adapiscopatum assumpti fuerant.
Meolaus L Rotianam Synodum in irritum mittit, restituit unatium, damna Legato praυ
ricatoreI. OAntequam gnatius baiuli habitu Constantinopoli fugeret, Theognossus Archimandrita Libellum Ignati nomine scripserat ad Nicolaum Pontificem Maximum quo suas omnes suorumque calamitates, botii tyr-rannidem, Sanctus Patriarcha vicario Christi exponebat, ejusque se appellasse significabat Iudicium Romani Pontificis rimatum vel ipsa Libelli inscriptio egregie probat Si enim habet unatius Frannide oppressus, e Sanctissim Domino nostro di Beatissimo
Praesidi, cunctarum Sedium Patriarinae S. Petri ni eipi Apostolorum Successori, Oecumenico Papae Nicolao
Episcopisque ιιius Sanuissimis . U Sapientissmae Ecclesiae Romanae universe 2 c. Si desinit Libellus: Tu Sanctis ita Domine, ostende in me viscera miserationum, es eum magno apostolo tit ipse dicas: Quis infirmatur, Uego non infrmoro latuere majores tuos Patriarcbas , a hianum, ullum. Ιmocentium, Leonem, hi omnes denique qui pro fite , veritate viriἰiter decertarunt: illosque eis mulare, θ' vindex pro nobis tam indigna passa exurge. Hune Libellum Theognostus veste mutata, Clamis mam Properans, Nicola Papa obtulit ipsique causam
omnrm unaιii, Gyaudi Latrocinalis gesta exposuit
50쪽
II Interea Legati praevaricatores Rhodoaldus CZacbarias muneribus onusti, Romam rediero. Prosectus est istatim post eos Leo Imperatori a Secretis, ejusque ad Nicolaum Pontificem orator, Principis, botiique litteras deserens. Nil aliud renuntiavere Legati , nisi depositum gnatium, & botium in Sede Constantinopolitana firmatum. Imperatoris orator duo volumina Eummo Pontille obtulit; quorum unum depositionis Ignati Gesta continebat alterum Acta de sinctis Im ginibus omplectebatur , quibus cognovit prudentissimus Pontifex Epistolas suas nedum non fuisse perlectas in Conventu Constantinopolitano, sed foede interpolatas fuim nullam Apostolicorum rationem habitam mandatorum Legatos suos in ontrarium vertisse omnia, quae ipsis fuerant imperata, cum butio communicasse, gnati exauctorationem suffragiis suis coniirmasse. obtulit praeterea idem Leo Micbaeιis Imperatoris rator ipsius literas Nicοια Papae, quibus ipsum rogabat, ut gnati depositiosi, Photii confirmationi subseri- heret Tradiditis botii literas elegantissimas ii Ias Eas ex
quidem, .spectetenus caritatem spirantes, atque ad T
persuadendum aptissimas. me invitum, a reluctantem nens d in Sede Patriarchica suisse collocatum mentitur in
augurationem suam Nectarii, S. Ambrosii, Tharasit sis bis su
QNicephori tuetur exemplis Canonum execution uom. O. in posterum curanda spondet, cavendumque ne ex μεμμημ
Nonachis aut Laicis Episeopi subito fiant, quodis ipse 'oondito eanone in Synodo prohibuit sed, quod gestum est mitti in irritum non posse absque contu Π.elia atrum. Sortem suam ob tremendum attoralis oneris pondus Iugere se simulat hypocrita. sui pationem ordinationum ad Apostolicam Sedem pertinentium, in Illyrico, & Sicilia, factam ab Episcopis Constantinopolitanis excusat quod jura Ecclesialtica, maxinne quae de regionibus sunt, sinibus, soleant cum Reipublicae Potestate ac administratione mutari. Synodicam sententiam , qua Sehismatici compressi sunt cita S. Ignatium . eum eo communicantes Vocat du-