장음표시 사용
361쪽
sunt quoad iura substantialia: habent enim illae quamdam pem sonalitatem, ex iure. non ex viribus dimetiendam. Gens sortior quae vi abutitur in debiliorem, in quonam, nisi criminis granditate, a praedone discriminatur Non iusta propterea quae olim Europei in Americanos, quaeque illi nunc in sinitimos agunt. Primum ius gentis, est sua ipsius existentia. Stricta haec iubet iustitia. Ad liberam iustitiam reseruntur commercia; quibus dando et accipiendo sibi gentes subveniunt. Liberum inter gentes commercium libero Mambiri optabile esset, nisi oppositae quandoque larent populorum utilitates. Sic opificiis norentem maxime gentem si cum agricola conseras, ex libero opificiorum commemcio illa gaudet, haec patitur. Commerciis liberum mare datum est a natura, ut hominibus aer: excipe loca prope litus peculiariter fructifera. vel adiacentibus populis ad securitatem necessaria. V. Iustitiam comitatur beneficentia, unde siunt subsidia. Primo ad paccm serva=uiam. Varias enim inter gentes. vel inter gentis ei em populum atque imperantem ortis dissidiis, actu rit gens altera pacem allatura. Atque utinam non foverentur dissidia, ad propriam utilitatem l Utinam sancte hoc paeis minist rium semper exerceaturi Certo hoc est Diplomatiae opus et beneficium, quod pene ignoraverant gentes antiquae. Licet Dipi malia simulandi ars definita sit a Machiavellistis, primam habet conditionem fidem et sinceritatem, cum regia quadam dignit te: est enim quasi permanens principum et gentium consilium ubique disrusum, mutuae utilitatis et cone diae servandae causa. Hinc honores atque immunitates: quae hominem eiusque gentem ellicerent scelestiorem . si ad serendas fraudes et dissidia apud exteras gentes, gradu, nde, atque immunitatibus uterentur H. VI. Nutantem quandoque pacem foedera et subsidia tuentur in exteros, tum in internos. Foedera pactorum tabulis continentur. Sicut privatis, si inique impetantur, sic gentibus gentes honeste subveniunt: lex enim seri aequitatis et humanitatis. ut sortiores imbecillioribus stant in salutem: tum, ut iunctis viribus, iniuriae repellantur. De internis simultatibus populum interet populum. vel inter illum et principem, dissicilior est quaestio. VII. Facta non sibi constant. Americanae emancipationi laverat Gallia in Britanniam: non quaerimus iure ne an iniuria, sed malo sane pacti socialis argumento. Paulo post, gallicae imsurrectioni favebat ipsa Britannia, alio tamen exitu: nam novo imperii ordine gens Americana constituebatur: Gallia et Europalare dissolvebantur. Peracta restauratione, explicito eumpeorum principum auxilio Graeci in libertatem a Turearum iugo vindita Diplomatiae osseia, errores, somnia, ineptitudines vel crimina, ab
anno praesertim l8lb, ex penitissima rerum temporumque notitia enar
362쪽
cabantur. Belgae nebantqui iuris: Hispaniarum et Lusitaniae mο-
narchia convertebatur. Anglicanismus suum perficiebat opus: monarchiae repraesentativae ubique constituebantur. Demum, anno 1830, Gallia a legitimitatis iure, nova insurrectione pleni si me recesSerat. Tunc Satius visum est neutralitatis ius sit non interventri: usque ad annum 1850, quo, expleta rerum serie, europeo iudicio exceptis insurrectionum patronis) Sed is Romanae civile imperium restitutum est. Interim vero dum neutralitas publice esserebatur, totius orbis insurrectiones uno foedere iungebantur.
VIII. De iure nunc quid constituendum sit, res est plena periculi. Nam quilibet in domo sua princeps, nec alienis ordinario patet accessus, licet non omnia ordinatissime fiant. Nec alia est res sui ipsius adeo dissusiva, quam revolutio, ut vere scripserit Taparelli: et La repubblita trionsante voltu regalor repta bliche, i usurpatore usurpatori, la costiturione costituetioni. e attuat mente l'anglicanismo vuot regatare spagnolismo. Questa specie di soccorso si quella elle rende pili ab ini nevole Ogni intervento; δ il soccorso recato dali' uomo at cavallo nulla giterra contro ii cervo l).η Sed eum rei abusus non illius inliciat naturam, interventus licitus vel debitus fiet, 1. Si invocatus a principe vela gente in causa iusta. 2. Si invocatio non sit possibilis, sed pra sumatur: quod sit, imperante factione, et tyrannidem exercente. 3. Etiamsi nec invocetur, nec praesumatur, cum malum instat finitimis gentibus, subversivis vel doctrinis vel lactis: est nim ius ignem extinguendi in proxima domo; insociales autem doctrinae, si periculum vere asserant, iam ipsae facta sunt et crimina in gentium societatem. Dixi: ignem extinguendi: non vero domum et familiam perimendi H. 4. Si aliquando populis instet revolutio universalis atque insocialis, iunctis viribus in illam populos tueri, imperantium est non dicam ius sed ossicium. IX. Bellum est ius armatum, pacis servandae vel restaurandae causa. Singulis quippe natura concessum est, ut impendens iniuria propulsetur, vel illata sarciatur: quod, extra periculum, servato ordine iuris, et publica agitur auctoritate. Sed cum nullum gentibus emineat superius tribunal, tunc arma suppetunt, ultima ratio regum. Ratio inquam: si enim deficiat rationis primilentia et iudicium, non hominum, sed belluarum certamen haberetur. Hinc prima conditio: aequitas et prudentia. Aequitas
avstsser dato nuove forme politiche meno impraticabili delle antiche sareb- hero stati dalia posterilli lodati come benesattori d una societa alleata alTaparelli, loc. cit . . Monarchia hereditaria, pro electiva quae tamdiu a morum civilium somes extiterat, Poloniae saluti consuluisset, sequentibus autem insurrectionibus maximam materiae partem sustulisset. Sed aequa prineipibus et populis iura nunquam edixit recens philosophia.
363쪽
ius, prudentia respicit media et essectus. Altera conditio est publicitas, ut nimirum bella a publica illa persona indicentur, ultra quam nihil sit. Tertia, ut moderamen Serietur inculpatae tui li I.ib. li, tit. Iae, de quo alibi diximus 1 . Hebraeorum bella, quibus a Deo iussa ii S Vli, populorum exterminia implebantur, ad iuris naturae exemplum minime adducenda. Ut gentes amicae, cum natione bellum gerente, innoxias communicationes et commercia intercipiant, anatione altera nullo iure exigi potest: unde laudatur Pii VII aequa mens, invicta sortitudine iussa reiicientis gallici imperat
ris, ut ille a communibus ex iure gentium cum Britannis relationibus recederet. Atrox belli ius, quo gentium rebus et personis damnatio inserebatur, religio amanda,it, rem essiciens strictissimae necessitatis, defensionis, atque humanitatis. Hoc rationis canone, universam belli iuris prudentiam complectimur: in repelle,ida iniuria avi vindicanda. nihiι agendum. nisi quod aequi simus ediceret iudeae vel tribunal, si adesset, reparatione eum iniuria optime commensurata.
X. Sed cum neminem deceat iudicem fieri in propria causa. cur in maxima gentium societate, idem princeps. vel populus, in gloriae aliarumque cupiditatum aestu, sit actor, et iudex. et quidem armatus3 Quaenam iustitia, quae in ore gladii expenditurΤ Quaenam adeo atrox iniuria, quae tot innocentium angoribus et caede sit eluenda3 Quaenam haec fraternitas, quae in cogitata fratrum internecione et sanguine laetatus Habes corruintae naturae irrefutabile indicium: ira Dei in gentes; ignis, grando, spiritus bellorum et procellarum faciunt verbum eius. Ex qua humanae gentis perturbatione, quandoque assurgens societas ethnarchica. ipsa sibi communem componebat auctoritatem. pontificiam in medio aevo . nunc autem in diplomaticis consultati nibus. Hoc testantur gentium ad gentes appellationes et prot stationes: humanitatis, non verae iurisdietionis vel auctoritatis ossicia. Hisce limitibus ethnarchicum tribunal, et possibile credimus, et praestolamur: persecti iuris . cum coactiva sanctione, non Θxpectamus. In tanta enim cupiditatum pugna, discissis sus- fragiis. quis superius dicet ius, quis alteram coget partem3 Absolutum ergo gentium tribunal, ipse est Deus. XI. Esset tamen in eonsultivo atque amplissimo gentium Senatu, magna auctoritas et utilitas. In eonsultivo, inquam: est enim ius cuique populo immanens. sua ipsius autonomia. Dami-ronis quippe sententiam, qua ille rudiores populos in tutelae iure apud cultiores esse decernit, ut gentium libertati noxiam non recipimus: perieulosior deinde gentium in gentes dominatus. Quis autem, qui pupilli vel tutores dicendi sint, certa signat linea luris itaque loco, nos charitatis et beneficentiae ponimu8 Suasi nes et consilia. Civilissimum missionariorum opus iuvent principes et excultae iam gentes: praecurrentem religionem sequetur morum comitas, iuris imperium, et vera civilitas. Primo iri
364쪽
gitur ethitarchicus Senatus, seu magnum principum Consilium. persuasionibus agat, non vi. Excipe, si lactio in lactionem, vel gens irruat in gentem: iniquos enim Bggressores compescimus, ut aggressis opitulemur. Rem non imaginariam prosequimur, sed
quae in legationibus et diplomaticis relationibus, iam plurimam
sui imaginem reserat. XII. Communibus consultationibus conflatum tribunal, communi utilitati et paci advigilabit, subtractis bellorum et sediti num causis. Erunt igitur eius ossicia: l. illa gentium utilitas, quae in singulis iuribus sit constituta. 2. Mutuis se benevolentiae ossiciis prosequi, ut pax sit pulchra et diuturna. 3. Bellorum et seditionum causas removere potius quam cohibere. Usquequo enim se, armata pace, Europa conficiet 8 Veruntamen, positig armis. imperia subvertentur. Dum itaque, communi consilio, urbium eversores cohibentur, civium educationi, et restituendis moribus et doctrinis strenue incumbendum: ut, Deo lavente, iacens erigatur auctoritatis principium. Hoc unica siet catholica religione, quae cum ipsa sit auctoritas e caelo demissa, ideo a societatis hostibus latissime oppugnatur atque acerbissime: contra Vero, pr
testantismum primo extollunt, qui omnigenae auctoritati bellum movet, donec solus imperet individualismus et egoismus. Sed illustria quoque moralitatis exempla populis emineant. Si subi ctum humanis legibus populum reges desiderant, ipsi primum iuri divino frontem submittant. Cessent legumlatorum scandala, cesset athea lex, et ministra fiat iuris divini: in quo sunt iura principum et populorum, ordo, aequitas et libertas. Dum populi summum refellimus imperium, quis tamen summum neget popu- lorum ius,ut ad communem utilitatem apte et recte gubernenturi Non vi itaque semper, sed iustitia, et prudentia, et aequitate maxime ac probitate contendendum. Dignae hae sunt curae, quibus principum Senatus, augusta orbis Curia, operam impendat.
XIII. Quis vero praesideat 3 Sapiemia deβurεum docem iiiiebb iii
dens l); non homo, sed Deus: a Non enim hominis exercetis iu- is '' 'dicium, sed Domini R. n Ille, ut summa erat ratio et Summum 2 H Paralip. ius, ab initio sermonis, sic in sine summus sit rector et iudex. XIX, 6. Metam itaque contigimus, contrahimus vela, et concludimus.
365쪽
CONCLUSIO. I. Errorum caput, rationis emancipatio a iure divino. I. Expenditur literaria, IlI. tum iuris publici et politici institutio, ex paganorum sontibus hausta. IV. Hinc duplex essectus: paganismus et republicanismus. V. Remedia: retinenda veterum concinnitas. auctores seligendi et expurga di, divini et saeri in lucem extrahendi; civitatis iura et omela ex divino iure reficienda. VI. A qua ideati et politica gentium restauratione quam longe absumust VII. Gentium civilium conspectus. Vill. Futura tempora; minae et spes. IX. Salva erit navicula, ad iustitiae sontem, cum suis, re
I. Persecti iam operis rationem reddituri, nos iacentem n turam, ad rationalem et civilem et politicum ordinem erigendam assumpsisse, atque in id perpetua oratione conatos esse, et an Lmo percipimus, et libentissime latemur. Rex ersionis nostrae. tum ideatis tum politicae, ad naturalismum et paganismum, teterrima causa et universalissima est emancipatio mentis a iure divino.
II. Studiorum quoque rationem hodie reprehendunt multi. Revera, quid novimus, quid pueri animo ebibimus, nisi Deorum labellas et crimina, republicanae autem libertatis amorem, quousque ad delirium servent graecae et romanae litterae Τ Nonne divina Ciceronis mens, de horrendo parricidio, ex Stoicorum placito, iuniori Bruto gratulabatus a Nullo, inquit, publico consilio rempublicam liberasti; quo etiam est res illa maior et cla-l Adfam . . rior 1 . v Sed quae libertas, qua privatus homo sit et iudex, et xl, 7. carnifexl Quae libertas, qua foedissimus homo Ciceronis ipsius caput et manus pro rostris poni iussit, dum foedissima mulier, spectantibus Romanis, et vix attollentibus lacrymis oculos, linguam acubus compungit, illudens et conspuensi Et nos olim pueri illam admirabamur libertatem, et nunc plurimi, homines saeti, Sed semper pueri, arrogantiam illam, et licentiam, et despectum
illustrium virorum, et bonorum Oppressiones et caedes et proscriptiones, et incertum quotidie rei publicae statum, verae libertatis praeserunt decori et sanctitati. Non ultima haec errorum causa, litteraria institutio. III. Gravior altera: iuris scilicet publici institutio. Romao nunquam, nisi umbratile, populi suit imperium. Verba tamen aderant: a Praetore siquidem, cuius auctoritas senatui et legibus eminebat, ad populum appellabatur. Imperatores verba retinuerant, etsi publica quaecumque iura in Augusti successoribus eoiligebantur. Cassae ideo formulae, imperatoribus summa tenentibus, Senatus Populusque Romanus. Hinc rerum et verborum pugna, ut nescias quomodo illud Reipublicae atque Imperii monstrum denique delinias. De Imperium vigebat, nomine Respubli- gle
366쪽
. Imperium, cum emortuis dudum popularibus formulis, in Romanos Pontifices traducebatur. Sed elapsis medii aevi tempestatibus . cum Amaldo bririensi respublicanae formulae resurrex rant; litterati homines, sed nequaquam philosophi. e graecis et mmanis codicibus paganam libertatem ebiberant, ad nullam ce tam humani vel divini iuris rationem comparatam: Lutheri demum. Calvini, et Hemici VIII secessione, reversionis opus implebatur. Sed quidquid moliebantur litterati homines, scholarum vel circulorum ambitu continebatur: iuris autem periti, propter illam quam cum legibus, et legum datoribus, et cum imperantibus ipsis retinent assinitatem, modo populi, modo imperantium
absolutissimam tyrannidem, ex romano iure haustam, in mode nam traduxerunt civitatem. Illorum Deus Civitas vel Status: iura revelata et divina, ut paganorum sere tempore evanuerant, vel ad humanam temperabantur voluntatem. Insurgenti demum revolutioni, legales sormulas aptaverant. Si raris exceptionibuη, -- mani iurisconsulti, praecipue vero Rotae tribunal, germana logum scientia orbi inclaruerunt, catholicae fidei reserant, cuius cathedram tenent.
IV. Habemus igitur puerilem. iuvenilem deinde ac virilem institutionem, paganismo et republicanismo latissime insectam. Mirabimur itaque si plurima gentium pars, pagana ilarum et republicana essiciaturi Quid ipsa antiqui habet Roma, quod commodam Deorum sidem, et popularem non esserat libertateis Iamdudum ergo, et litteris, et legibus, nutantes versamur inter mu dum christianum et paganum. V. Si remedia postules. abrumpet ne quis simam atque niversalem cum veteri mundo consuetudinem' Nec fieri posset, nec decet: est enim traditionalis, variisque persecta aetatibus h minum vita. sitque humanae argumentum imbecillitatis ipsa vetustas erroris. ωid ergo' Expurgentur auctores, atque a christianis praeceptoribus christiane interpretentur: ita ut gentiles ipsi dilectissimis adolescentibus recte tum dicendi tum agendi, magistri fiant. Deinde christianae sapientiae doctoribus ampliornat locus: in quo vere nos nos ipsi defecimus. Quot enim et quos habemus poeseos et eloquentiae thesauros in Prophetis atque in Apostolis, in Ecclesiae Apologetis et Patribus, quos nunquam iuventuti reseravimusΤ Si minori quandoque hi fulgent eloquii v nustate, quam illis mente et pectore eminent' At in media nos christianitate, ethnicam institutionem prosequimur. Quae vero ad ius publicum et politicum attinent. semper ne homines, Pa dagogorum vix digni honore, ex corrupto ethnicorum iure elicient, nobisque imponent3 Adhuc ne ex delapsa, et longa Memiorum vice corrupta, nunquam vero ex restaurata natura, gentium depromemus iura et ossiciar in litteraria igitur, et civili, et politica hominis educatione, in disciplinis, in moribus, in legi bus, vis iacens erigatur iuris divini. Gentes quae, vix media dia
367쪽
lapsa aetate, cum paganorum cultura, paganos spiritus, in dies ac velut nescientes attraxerant, ad divinum tandem ius, quo estres ta et reparata natura, strenue revertantur. Quemadmodum enim inordinati assectus, in homine, rationis imperio continentur: ita devia ethnicorum placita christiano iure coercebuntur: ut ex illis dicendi venustas ac vis, bene facta si actint, non m
res accipiantur sa). VI. Sed quam absumus a sinet quam absumus a principio lΛnte diem 2 decembris anni 1851. per universam Europam s cialismi fulmina coruscabant: postea, sictitia atque utinam non proditrix securitas incubuit: mergimur rebus secundis. Fruitur hac ipsa pace nec victus, nec iners sodialismus, ultima haeresis politica et civilis. Boni tantum actum est, quantum magnis vertendis angoribus et suspicionibus sussciat, de quo ipsi ga dent socialistae, maiori studio et animorum consensione suum ubique Opus retractantes. Socialismus, recte desinit Proudhon, unum habet hostem. dogma eatholicum. Hoc ergo servet certamen. ultimum hoc civilis Europae verbum: VEL SOCIALISMΓS VEL CATHOLICisucs. Socialismus est ratio vel arbitrium hominis. imp rans in hominem atque in Deum. Catholicismus est ratio Dei. homines. atque ipsa imperia, iure suo gubernans et continens. Ille est civitatis dissolutio, quae unica irrannide possit refrenariet coerceri: hic est libertas, ordo. et ius morale, quo homines et gentes ex suavissimo naturae et Divinitatis instituto consociantur et continentur. Atqui eum pG Catholicismi restauratio, quae non pri atos tantum, sed et publicos mores assiciat, quae leges et imperia sanitati atque integritati restituat, ut communi agmine et consilio communis hostis propulsetur et perfringatur. estne, praeter extraordinarium Divinitatis interventum, expectanda3 Mundus patet: inspiciamus. VII. Austria, in primis, sua infert spei argumenta: sed quanto labore, et quam lento gradu, quasi invita, a suo Iosephismo revertituri Prussia, licet ab anno 1848 plurimum edocta, prot Stans quum sit, a libero examine, revolutionum parente, quom . do se abstrahet Bussia, hinc quidem revolutiones, sed inde r
lαὶ Quaestionem quae nunc praesertim in Gallia, suspensos habet Mnimos, de auctorum qui classici appellantur utilitate, iisque ubique inflectendis ad christianam veritatem, diserte alibi pertractavimus. Vide quae non ita pridem conscripsimus: Introduzione agit studi ecclesiastici. eon-Drme ai bisooni religiosi e civilio Torino l847. Deinde: Metioni di eloqueneta saera: Torino, l850; tom. l et Ili., edi2. b. Excessus reprobamus: antiqua patrum hereditate, eum delectu et sapientia uti possumus, quin abutamur. - Haec nos anno i 852. Sequentis vero anni 18ba clarissima extat Pii IX ad Galliarum Episcopos littera. eodem plane sensu litem des niens. Auream itaque ethnicorum cogitandi dicendique elegantiam re tineamus; sed vacuam formam vel corruptam sententiam. ubique in studiis, in moribus, in iure privato et publico. ex integro resciamus, ut labentem ubique societatem sustentemus vel restituamus. Duiligod by Corale
368쪽
manam fidem oppugnat. et sola innititur vi materiali: qua sorsan corrupta Occidentalium populorum civilitate, universale imperium arripiet. Italia, adversis conatibus et doctrinis studiosius lacessitur, imo aliqua sui parte iam periclitatur ac mergitur. Ηeroica olim Hispania, catholicis et monarchicis suis traditionibus. ex revolutione genitas institutiones sulliciens, perditionis viam ingressa est, qua modo haeret, modo revertitur, sed probabilius incoeptum iter ad exitum usque perficiet. De Britannia quid i quimur Illic utilitas est pro iure et iustitia, illic hostis maximus catholicismi, illic incendiarius lanis, illic socialismi lames et nabellum. In Galliam nuper oculi et vota convertebantur: incoepit plurima: quid perficiet3 Christianismi alis execta ac sussulta, olim orbi eminebat. ipsisque orientalibus plagis tutum atque
spectandum christianorum nomen ac ius effecerat Gens ipsa Christianissima, nune diuturnis rex olutionum venenis imminuta atque attrita. Interim Iona quaedam torrens ex oceano Belgium, Helvetiam . Subalpinas et Ligures regiones usque ad Sardiniam occupat, ubi Λnglicanismus suas merce' effundit, Europam secans et discerpens. Socialismo, vel in altissimis regionibus, sautores sunt acerrimi et prudentissimi; plures catholicismo, sed latentes vel frigidi. VIII. Quid siet opus nostrum explevimus; iura gentium naturalia et divina, in ordine rationali, civili, et politico, non m do exposuimus, sed suis momentis. pro Firibus. Sincere et strenue communivimus. Hic longo iam itinere peregrinantes sistimus. expectantes iudicia Dei, illaque ut longe fiant toto pectore. odiurantes: et Quia transgressi sunt leges, AVERUNT IES, DISSIPAVERUNT FOEDUS SEIIPiTEnΝΓΗ, propter hoc maledictio vorabit te ram 1 . v Sed illa sorte evolvuntur tempora, quibus certiori quadam ratione apparebit in gentibus ea Dei sapientia, a ludens coram eo omni tempore, ludens in Orbe terrarum M. n Nam, eum
navicula simago gentium et Ecclesiad in medio mari fluctibus iactabatur, Iesus vero dormiebat, surgens ille si imperavit ventis et mari, et sacta est tranquillitas magna 3 . n Divinitatis signo perciti. si qui in navicula erant. Venerunt, et adoraverunt eum, dicentes: vERE FI Livs DEi Es M. DIX. Ceterum . quum extremo eaSu gentes atque imperia di solventur. salva fiet na icula iura gentium reserens, ipsB, eum suis, ad iustitiae sontem immutabiliter reversura.
370쪽
Praelatio Titulus Praeliminaris . operis conspeetus et partitio I IBER PRIMUS.
xl. x II. xl II. Falsa de origine iuris systemata reseruntur et iudi n-
Iu mente humana indita sunt principia aeterni veri et boni, quae in iura gentium evaserunt De lege naturae ratioualis . . uLegis applicatio ad actiones humanas: earum entitas moralitas, imputatio, et canones Lex naturalis, in hominum societate, sons est aequitatis landamentum libertalis In ossietis et iuribus desiniendis, praesens naturae status est perquirendus Humanae sceletatis constitutio et fundamentum . . um humana persectibilitate . . Naturalistarum circa naturae et societatis persectibilitatem systemata nMagnum ius gentium, religio nDe vera religione nDe salsa religione nAuctoritas, naturae rationalis standamentum et perse
DE RELATIONE novi XIS AD EXTIA MATERIALIA, SIVE DE PROPRIETATE. l. Nolio proprietatis: eius hostes, communismiis et socialismus