Pvblivs Virgilivs Maro

11쪽

PRAEFΛΤΙΟormiem qiiam potiti diligentiam impendisse et quantum equidem scio nillil quod legen

tes offendere possit intactum reliquisSe, ne Ino tamen me melius cognitum habere potest, quid futuro horum carminum editori etiamnum praestandum sit. Corruptelae enim in iis sunt fere innumerae, neque plane officio meo defuisse mihi videbor, quum aequi harum rerum iudices aliquam etiamsi parvam illarum partem meo studio remotam, maiorem certe a me indicatam viamque illis aliquando felicius succurrendi munitam esse arbitrabiantur, quod cur in primis de Culice valeat, in epimetro ex-

Quum vero iam Heynius intellexisset, inten retalioni quam dicebat perquam exiguum in his carminibus spatium concedi,

rei potius cardinem in emendatione Verbo rum VerSari, Omnia mea paucissimi8 exceptis additamenta uncis inclusa et asteriSCO praefixo nolata varietati Iectionis inserui, irine quum inde adeo Crerisset, ut Vetere editionis Hoynianae forma servata Plerum

lyto in singulis paginis singuli carminum

12쪽

IULII SILLIG

versus lectitati fuissent, huic incommodo ita mederi salius duxi, ut omni varietati Iectionis ad calcem cuiusque carmini8 reiecta Ver bis poetarum nonnisi brevem Heynii inter pretationem supponerem accurate Praeterea indicans, quibus in rebus haec mea reCensio ab Heynii editione ultima recederet. Non enim Verebar ea quae praeferenda mihi videbantur in ipsam poetarum orationem recipere, quum his in carminibus Vulgalae quam dicunt lectionis nulla ratio habenda esset, quod eorum causa moneo, qui fortasse iudicium de opella mea Ialuri hanc

etiam ob rem me reprehendendum Censeant,

quod iusto saepius Vulgatam vilipenderim. Discrimen certe aliquod est faciendiun in ira ctando eo poeta, cuius multi iique boni codd. exstant, et eo qui lantum Paucorum et co ruptoriinx librorum ope ad nos Pervenit. Duum enim in illo valde periculosum sit, scriptura codicum omissa ingenio 8uo plustribuere, ita in hoc coniecturae amplior Iocus dari potest, et quod nimiae audaciae Oppro brium in mullis aliis quos afferre Possem poetis merito extimescerem, id in appen

dice mea Virgiliana mihi fieri patiar, siqui

13쪽

dem editoris est, Verba scriptoris alicuius corrupti ita tractare ut certe Aensus inde ex eat et grammaticae legibus suum iiis tribria

iur. Soli autem mutandi libidini minus, quam

varietatem scripturae Heynianae intuens putare possis, me indulsisse inde colligere poteris , quod ubi Verba ex mea sententia mutaVi, codices semper mihi praeibant, sive ipsi ve ram lectionem exilibentes, Sive per Corruptelas ad verum reperiendum ducenteS, terqunterVe tantiun, Si recte memini, omnibus codd. contradicentibus de meo aliquid intextu reposui. Et ut lectori suum iudiciunt mctneret, Omnem lectionis varietatem climn in rebus minutissimis apposui, ubi hanc re gulam mihi scripsi, ut quando codd. a me ipso collati cum hac mea recenSione Con sentirent, nihil de iis monerem, unum in Cu

lice excipiens Coibertinum III. de quo Vide pag. 26.; quodsi tamen interdum in locis cor

ruptioribus omnium codd. lectiones deinceps enumeraVi, nemo me in aliis negligentiorem

fuisse putet. In Copa dispositionem Hernii

seculus varietatem lectionis interiarelationi in- Serui, DXCurStim autem quem Hernius Ciri addiderat in ipsam interpretationem carmini

14쪽

IULII SILLI G

suhieciam recepi, quod ea de causa dico, ne lector pristino in loco quaerens eum a me omissum putet. Indices verborum quos initio adiicere in animo erat, Wagnero etiam auctore Omisi, quia eorum nullam utilitatem fore praevidebam. Oratio enim adhuc nimis est incerta et repetitis in posterum curis Virorum Doctorum opus erit, PriuS- quam ea ita flabilita et composita erit, ut de usu loquendi, quem poetae qui haec carmina scripsemini seculi sunt, certi aliquid Proniinciari possit. Confeci autem brevemeariam rerum indicem, de quibus in addi lamentis meis sum loculus, Hemii Commen inclum non respiciens, in cyto quid annota

tum sit, ipse Vir Egregius in suo indice do

cuit. Unum est quod addam, omnes W

kesoldi et Boihil coniecturas in hac editio

ne commemoratas inveniri, non quod inde magnεan utilitatem redundare putem, sed ut lector lino obtutu omnia conamina ad hunctisque diem in emendandis his carminibus facta comprehendere Possit. Hac igitur editionis meae ratione reddita nihil superest, nisi ut tibi lecto rhene

15쪽

PRAEFATIO IULII SILLIG

Vole me resque meas Commendem teque ro

gem, ut quae in hoc libello a me peccata fortassis haud pauca invenies, non negligentiae et socordiae sed communi hominum imbecillitati tribuas. Scribebam Dresdae

16쪽

PRAEFATIO

J Uiliora haec carmina a Virgilii recensione bene

at esse poterant; etiam eo reSpectu, quod iuvenili ingenio seu capiendo ac detinendo Seu Ornando vel locupletando exigua in iis proposita est materies ; et memineram Burmatinum Secundum in praestat. Anthol. Lat. pag. XXXVJ selectis iis, quae ad Anthologiam Latinam sacerent, reliquae Virgilianae appendicis in separato volumine edendae spem fecisse. Cum tamen in alterum Anthologiae volumen Diras, quod unum eX iis maioribus carminibus est, inseruisset: spes illa aut incisa aut in incertum eventum producta Videbatur. ΜOxaudieram, prelo Subiectos esse IO. Schraderi libros Emendationum, quorum capita plura in Culice et Ciri corrigenda occupata essent. Cum tamen in fronte nostrae editionis promissa essent Virgilii opera, et carmina haec Virgilianis plerumque sub iungi soleant, etiam in Heii Siana editione, quam

in nostra hac repetere constitutum erat: accinxii ne ad eadem carmina iterum recensenda, inpri- Inis cum seu critica Seu interpretatione ea omnium

maxime indigere viderem. Adiunxi Copam et Μο-

17쪽

retum; cauSam in praefatione ad ea carmina dixi uti et de ceteris carminibus satis dictum est in Prooemiis, quae Singulis Praemissa Sunt. UniverSe autem de poematiis his haec monuisse sufficiat: ex pluribus ea codicibus, in quibus modo unum et alterum modo plura Seorsum extabant, aut Aeneidi vel Bucolicis ac Georgicis erant Subiecta, in unum esse collecta, nec tamen Statim omnia. In ed. Pr. 1467 Culeae, Dirae, Copa, Est et Non, Vir bonus, Rosae, moretum, Priespeia, Epitaphia et alia erant descripta; in altera autem recensione acceSSerant Aetna, Ciris, et Catalecta Vid. de Edd. Virgil. h. a. In ed. 1471 s. l. et typogr. vid. ibid. tantum prior Roma-Da episcopi Aleriensis repetita esse videtur; auctuSCarminum numerus, adiecto quoque libro Aeneidis XIII in edd. Ven. 1472 cum per Barthol. CremODensem, tum Per Ant. Zarottum cous ibid. h. a. . Ab eo inde tempore pleraeque huius saeculi editiones minora illa carmina repetiVerunt, diverso tamen ordine et loco, ut in hanc Vel illam recensionem ii, qui eas curabant, inciderant; nec multum utilitatis ex earum comparatione exspectari posse intellexi. Interpretari quoque NODI Ulla aggreSSuSest Domitius Cald crinus et Pomponius Sabinus omnia Badius Ascensius. Nova lamen horum carminum recensio non facta est, nisi in Aldina edi

tione 1517, de qua in Recensu edd. dictum est, et dicetur mox ad Culicem. Nihil posthaec seu opis seu studii accessit, etsi saepius recuSis carminibus, et, quod mireris, haud raro ad antiquiorem lectionem, ut in Iunt. 1520 ab Ant. Francino Varchiensi curata, et Lucae Ant. Iunt. Ven. 1533, Rob. Ste

phani 1533, usque dum Scaliger Appendicem Vir-

18쪽

gilicinani adornavit 1573. repetitam a Guellio 1575pt auctis nonnullis emendatisque a Scaligero, cura Lindenbrochii, apud Franc. Rapheletigium 1595, tum sub Catalectorum nomine novoque titulo praefixo 1617 apud Io. Iaire; nam ab Appendice separata sunt Catalecta libris duobus. Repetita sunt quoque eadem in Pithoeana Epigrammatum et Poematiorum veterum collectione 1590 et 1596, nulla tameia, Disi in paucis locis, quae tacite emendata Sutit, Opera collocata: in Emendationibus ad Poematia monetur: haec opuscula, inprimis vero Culicem, Cirin et Aetnam, ampliores notas aut potius iustos commentarios desiderare; itaque paseponi ad meliora otia. Inde in Heiusiatiis editionibus servata tantum sunt ea, quae aliqua Saltem cum ratione probabili ad Virgiliuin reserri poterant. Cum interpretationis Omnis Severior ratio a lectionis veritate proficiscatur: in his, quae a me curanda erant, criticae subtilitati coniectandique licentiae tribuendum erat plus, quam aut mOS meus, aut otium, aut ingenium sortasso serebat: nec unquam ad emendandi hoc genus, quod non in sententiis per emendationem constituendis, aut in orationis castitate et integritate vindicanda veri satur, verum in librariorum erroribus congerendis, et in verbis litterarumque apicibus Variandis verius quam corrigendi S, haeret, Satis magna me propensione animi ferri memini: etsi inter ingenui lusus genera nunquam non illud retuli, nec detrectavi aut refugi, quoties res ita serebat, ut novandum aliquid esse viderem: hoc tamen iudi-'ὶ De Scaligeri et Rilioei opera in his Catalectis collocata vid. Burin. Sec. Praef. Anthol. p. XXXI sqq. Diuitiam by Corale

19쪽

cio adhibito, ut in eo, quod, circumspectis iis,

quae ipsa res et V rba et Sententia posceret, SeSeo erret, acquiescerem; Sila Primo statim Occursu nihil, quod satis probarem, Se Onerret, Otium in vano conatu haud conSumerem, Sed, apPOSito seu monito seu iudicio, ad utiliora I ergerem. Μaiorem omnino ex idonea interpretiatione eorum, quae sana sunt, et ex eleganti subtilique iudicio rerum ac sententiarum, proficisci utilitatem, ot Olim arbitratus sum et nunc. cur ab ea exiStimatione recedam, multo minus habeo; inprimis si inventorum sontem, tractationem et exornationem totiusque operis summam et colorem, Si omnia haec, inquam, docte et sagaciter perspecta et explorata habeas, et

de iis dilucido ac perspicue aliis praecipere POSSiS.Μonui itaque etiam in his carminibus, quae inte dum. nam pauca in iis nitere fatendum est, Praeceteris probanda et bono poeta digna videri deberent.

Quod si his a me curatis ad litterarum harum, quae ad humanitatem ingenia fingunt, utilitatem quicquam prosectum intellexero, in sinu gaudebo. Ad inanem doctrinae ostentationem multa moliri meum non eSt; quippe qui illam Phaedri sontentiam meam saciam: Nisi utile mi, quod fecimus, stulta

est gloria nostru. Scribebam XXIII Sept. MDCCLXXV, refingebam d. Iv. Martii IIDCCLXXXVIII et iterum

20쪽

UT VULGO FERTUR

CUL EX