장음표시 사용
401쪽
mas a vobis exigere, Vel extorquere prae- A regimen animarum , teste Magno Grego- 1 rat. Tio, Curae Pastoral. Lib. I. C. I. Nouerat quia , tanto grauius est pondus sacerdotum
verba sunt Gelasiij Papae i. ad Anastas Augustum in quanto etiam pro ipsis Regibus
hominum in diuino reddituri sunt examine rationem. Noverat quia seipsum intim Enouerat. Sed , inquies , Eui Episopatum desiderat , bonum opus desiderat. Paul. I. Corinth. 3. Bonum opus desiderat do m nus , si quis hunc idcirco appetit , infit D. Chrysostom. in idem cap. non principatus,
Ad haec praesenti pagina duximus inhibendum ne quis Archiepiscopus, Episcopus, Archidiaconus, Decanus, siue etiam Leo atus Sedis Apostolicae procurationem aliquam, seu aliquid nomine procurationis a vobis, siue a domo vestra extra ambitum murorum vestrorum exigere, Vel extorquere nitatur. In adhibita temperantia , quam conuenit, praecipimus obserua ri: In minoribus autem, quorum ad hoc non suppetunt facultates, id omnino fieri B aut dominationis fastu , verum cura regimi prohibemus, paci quoque & tranquillitati nis , orcharitatis essectu , non improbo,bo-m uo num quippe desiderat opus. Si prius irreprehensibilis, Hoc est ait Theophylactus ad
haec verba in omni virtute construus , ut neque illum alis , neque se ipsum reprehendat. Illum enim , qui aliis praest, vetatistellam esse oportet , ad omnes ipsum intuentes illa minandum, se dirigendum. De his hacte- vestrae volentes imposterum prouidere,
ne quibuslibet Archiepiscopis, Episcopis,
Archidiaconis , Decanis, vel officialibus eorum , vos super aliquibus querelis in causam trahere liceat, nisi de speciali mandato Sedis Apostolicae, districtius inhibemus: verum si qui contra vos in iure voluerint experiri, in cirramarinis partibuS co
ram dilectis filiis sancti Victoris , sanctae Genoueta Abbatibus, & Cantore Pari-d A Principe Normannorum V illelmo ) pag. 299 ciuillelmus nothus Vulgo dictus,quod pro sensit in transmarinis vero coram me st- C creatus ex concubina, quam postea legi monasteriensi sancti Albani dc sancti Edmundi Abbatibus, quibus super hoc scribimus, causam suam ordine iudiciario prosequantur. Decernimus ergo , ut nulli omnino hominum fas sit, hanc nostrς protectionis , permissionis, seu inhibitionis paginam infringere; vel ei ausu temerario contraire. Si quis autem hoc attentare praesumpserit,indignationem omnipotentis Dei, & beatorum Petri &Pauli Apostolorum eius se nouerit incursurum. Datum Laterani decimo quinto Calentimam duxit in uxorem Robertus pater. Conquestor vero armis quia regnum Angliae comparauerit. Guillel. Malmestur. lib. 3. de gest. Reg. Anglo. in Guillelmo I.
e adomen praeelsem coenobio ,sc. Vsusiquidem didicerat magnum Lansean cum sapientia sublimem vitae quoque splendore, scientiarum facultate, & rerum secularium peritia illustrem; quem idcirco ad totius patriae negotia administranda summum consiliarium assumpserat Normandas Decembris, Pontificatus nostri anno norum Dux Guillelmus, authore Milone Crispino. Et san E ad dignitates Ecclesiasticas, nisi religione, pietate, scientia,
c Calamitatum causa exi liis ) refert sancti Lanfranci biographus, quemadmodum
ille toto animo, totis viribus conatus est, atque industria quanta potuit maXima, quatenus Episcopale onus humeris suis minime imponeretur: ita Vt frustra hortarentur Praelati, Primores Normanniae effagitarent, rogaret Regina , ni iussisset B. Herluinus a cuius nutu pendebat totus Rex imperasset, praecepisset summus E C. clesiae Antistes Alexander. At vero ubi prudentia viros insignes , & Dux Normannorum , & Anglorum Rex nequaquam evehebat: ut asserit Archidiaconus Lexoviorum Guillel. Pictauens lag. i9s ecro 8. Agens de electione Lan franci in Archiepiscopum Cantuariensem In sede Metropolitana Cantuariensi in meditabatur Guillelmus ) sanctum vita , famά carum, eloquentia diuini Verbi potentem , quis ra- ganeis Episcopis congruam formam praebet eorum cessisset votis & quam arduum , ξ o ouili Dominico praeest e siret , cune ii icalamitosumque munus Episcopale fuisset expertus , Alexandrum exorat, insistitque , ut ab hoc munere eximatur.
Nouerat si quidem verus sui inspector,&studiosius humilitatis Magistri S. dened. discipulus quam ponderosum esset illud Onus, nouerat quam dis scilem, o ardua rem susceperat , regere animas ut docet idem Magister cap. 2. Regulae) o multorumse
mire morabui. Noverat, quia ars est ara1um prodesse cuperet ludio vigilanti. Idem deordinationibus Ecclesiarum praecogitabat, sec.
Mathaeus Paris ad A. C. io 67. Porro causa extruendi illius coenobisi S. Stephani adfertur in gestis B. Lanfranci cap. 3. pag. S. Guillelmus Malmesb. l. 3. de gest.
Anglorum, pag. 6 I. a. n. IO. Orderi c. Vital
ticensis Hist. Normanorum lib. . cap 2I.
dc 16. solum hoc loco Guillel. Pictauens,
402쪽
Ad Epi f. B. Lan franci Archiepiscopi. 33s
restem oculatum in ges . Guillel. pag. 1ii. AI Rex Anglorum facius ) Victo nimiitim
arridet proferre : Cadomensi Basitica modo specieque admirabilis sviis impendis, ad tittitam S. Stephani Protomaruris a fundamento extrtiolae , stim diuersa donaria aduexit mater a artificio tie pretios ima , quae adfaetiti re miniam honora permanere maleant.
Singula descriptionibus aut nominibus designare satio tum foret oc. Et infra qua mente id impleuerit Dux Guillelmus, Ostendit his verbis 1 porentes quidem nonnulli sane tis iniqtie Iapetuntur, plerumque in Od m Lisationistis Iaudem litium in mundo, casioque Heral Jo, uniuersa sibi subiugatii insula, Rex est ab omnibus proclamarus, ac tandem consecratus ab Archiepiscopo Eboracensi Aldredo quia simoniacetum Stigandus, cuius id muneris erat, sedem Cantuariensem occupabat ) illique ab Alexandri Pap. r. Legatis corona est imposita. Ita Guillelm. Pictauens pag. 196. Monachus Malmesb. de gest. Angl. pag.
36. de 37. Plenric. HuntinIo. ad an IOss. Roger. Houeden. pari. priore in Guillel. seniore. Gemeticensis lib. 7. Hist. c. 3 .aelitru sua coram Deo adaug ntes 1 soliant & seq. Orderi c. Vit. libr. 3. pagin. 4 Ecelsas , o rapinis ipsis atras ditant. Animaduertant haec nonnulli Principes, Prasati , Abbates commendatarii immo&concionatores, qui diuina pietate affati hominibus vi appareant , nouas religiosarum aedium structuras aggrediuntur, erogant eleemosynas, interim vero, diei
noctisque diuinis laudibus posthabitis, collabentes Ecclesias & Monasteria quorum perpingues redditus quot anni S percipiunt ) diruta & solo adaequata misere derelinqunt. Sed heus multo iis peiores perditissimi illi patrimoniorum Christi decoctores , qui omnia prandiorum gurgitibus absumunt, obliguriunt, ludis absorbent libantque Veneri. Merito eius modi insectabatur olim piissimus Anglorum Rex Edgarus elegantissima illa oratione, quam habuit ad Patres Synodi circa A. C. ' C. Sic ,sis, inquiebat, patrimonia Regum , eleemosynae pauperum immaquod magis est 3 illius pretios sanguinis pretium profiteat r. Ad hoc igitur exsatiferant thesauros sos patres nostri , ad hoc scua re- Quam ob causam & quo iure , Angliae
regnum sibi comparare aggressus fuerit patefaciunt authores pr. 3 icti , maxime vero coaetaneus author Hugo Flavinia censis Abbas in Historia sua NS. Anno, inquir, I 6J. Edua1dm Rex Anglorum obji: qui quia est is fuit, corianguineum futim
I asse tim Normannoram Comitem post se Regem in siluit. Sed Neroiam contra Sacra mentum , quod Umille o fecerat, regnum Ἀ-nast. Ipso anno Vmisi mus Rex mare transit, se commisse praelio xi. Id Octobris ruit C Herbidus, o V iste in die Natalis Dom ni apud Londonaum in Regem eleuatus ese coronatus es. Alias superaddidit causas Robertus Monachus de Non te in chronico
emerunt. I. Elata Robertam Episcopum , ct Odonem consanguineum , o omnes Francos,
Goduinus , os iij, arte sua ab Anglia extitinerunt, sec. Certe quidem Victoriam non Guillelmi viribus aut industriae sed soli sitis distrassitis redditibus multis, deiumuit, D Deo ascribendam praedicat Eadmerus Hi .
. pag. 3, edit. Lond. stor. nouorum libr. I. 1623.
ricoram meretrices ornentar, luxurissa conuiuia praeparentar , canes es aues , ac talia ludicra comparentur. Hoc milites ctimant,
plfbs submurmurat , mimi cantant o jaLiant , o oos negligietis ξ υos parcitis λ mos δή mutilis p υhi gladius Leti , ese relus Simeonis, uec. Ad cor tandem redeant illi,& S. Prosperum auscultent. lib. a. de vita contemplativa obiter gesta sanctorum E- AIexandro pro restonsis etcles asitu ad Repiscoporum Paulini,& Hilari j Arelat. de- n gem Anglorum Eduardum m in regio praeee- Armen fredus , diuersis est legationibus Alexandri Pap. r. iussu egregie functus. Florentius Vigorniensis coaluus scriptor
adan. ιοίχ. ContIngit namque eo tempore,
mi o Legatos Apo stolicae dis hiu, Vistant AZ Lon interesse Ανmensi dum scilice beati nensem Episcopum , ese alitim , qui a D. Papa
scribentem: Tatis ac tanta Ῥiri, qui Cotin-tes 6se Chrisi disciputi, renunciauerunt omnibus, quis habebant non υt possessores dedmi procuratores , factitiales Ecclesis possidebant. Et iri res frientes nihil aritia 4se res Eecle nis υota Melium , pretia peccatorum , o patrimonia paupertim , non eaου vin-ἀcaront in suos Uus mi proprias , sed vi commendatas pauperibus d uiserunt. De his plus satis.
pto Vorniae per totam fere quadrage amrigebat , sec. Rogerus Houeden. ad A. C. io o. Praedictus Sedunensis Episcutis
Synodam tenuit, in qua cinge cin non ca
nonice degradabatur oc. His astipulatur Crderi c. lib. 4. pag. 3is. Porro Sedu ms cuius meminit Iul. CHar de bell. Gal. lib. 3. cap. I. Praecipuum oppidam seduAortim est, in quo Epi seopum constituunt, qui regioni τι Princeps, o euissa licus erasat
403쪽
amperat, liberis tamen, non ersos: nihil enim A dumentis , o indisserenti genere ciborum re--icλ aeit hi que omnium ciuium consensu. Diam ludificabant. Uptimates gulae or ve-Haec Henricus Garenus in idem caput Caesaris. Et Raymund . Martian. in descriptione veterum Galliae locorum : Se- sit, vel Seduni populi, Heluet ijs es pro pamie Celtis annumerantur , via saltem eis sunts nitimi , ipsosque Rhodanus fluuius irrigat. Ciuitas es Episcopalis , Tarentesiae latine nomen retimns. At vero Martianus postremis hisce verbis hallucinatur, nam Tarentesia Archiepiscopatus est, quae dc Monasterium dicitur, vulgo Monfer: cui sub est Sedunensis Episcopatus. Sed unum Gallica siue Sabaudica lingua, Sion nun
h ubertus S. R. E. Carinales Quem S. I anfrancus Epistola'. Subdiaconum appellat. Subscripsis decreto de primatu Catuariensis Ecclesiae super Eboracensem facto. Vita B. Lanfranci cap. II. pag. IJ. Et Guill . Malmesbur. de Pontis Anglo. lib. i. Legatione fungitur idem H ubertus Gregorii Pap. 7. nomine in Britannia minori. libr. S. Epist. H. eiusdem Gregorij. Missas etiam est ad Guill . Angliae Regem Episeopos, ne Romam peterent, prohibentem ; quem admonendum voluit summus Pontifex per Hubertum. lib. P ep. I. Regem vero Pontifici acquievisse epistol. α . eiusdem lib. ad illum destinata fidem facit. scopi, Abbates, sec. J Deliocce conuentu , consule praedictam vitam loco citato pag Iz,
fert Ea erus Lan franco aequalis Histor. nouorum libr. I. pagin. 6. In huius Guillelmi) regni anno 1. Lanstrancus Cado mensis carnobis Abbas , vir strenuus , sdiurnis atque humanis rebus excellenti scientia praeditus , Angliam ex praecepto Domini
papae Alexandri , es praedicti Regis , aduenit, or pauco pos tempore Archiepiscopatum Cantuariensem regendum suscepit. I Tantumque Janctae Ecclesiae casum Sic nimirum , in aliis constans atque infra ctus , premebatur flagitiis, quae in Deum N Ecclesiam perpetrabantur, ut nihil pla ne esset, quod eius dolorem alleuare, nihil quod eius in Deum Zelum temperare Epollet. Ad viuum nefanda crimina, queis erant obuoluti illis temporibus Anglige--, exprimit S. Bedae continuator lib. 2. cap. II. Verumtamen, inquit, literarum, o religionis sudia aetate procedente obsoleve
runt, non paucis ante aduentum Normannorum annis. Clerici literaturi tumultuaria
contenti , vix sacramentorum verba balbutiebant : svori erat oe miraculo caeteris qui grammaticam nosset. Monachisubtilibus in-neri deriti Ecclesiam more solito non adibant, sed in cubiculo se inter uxorios amplexus
malutinorum solemnia se missurum a festinante Pres tero auribus tantum libabant.
Vulgus in medio postum praeda erat potentioribus , ωt υel eorum exhaustis substantiis, vel etiam corporibus in longinqua distractis,
aceruos thesaurorum congererent. Illud erata natura abhorrens, quod multi ancillas ouas
ex se Wrauidas , τbi libidini satisfecissent ,
v aut adpo blicumprostibulum,aut ad externum obequium venditabant , orc. Sed tamen Archiepiscopus noster in tam tetrae noctis obscuritate , densaque caligine velut lucidissimum bydus effulsit, quo uniuersum illustraretur Anglicanum regnum, ignorantiae , vitiorumque tenebrae dissiparen
m Vitamque coenobialem quamprae omnibus pag. 3Codiligo) Non mirum sit tam impendio magnum Lanseancum delectet vita monasti ca, quam θά adeo religiose coluerunt, tOtique sese deuouerunt primores Ecclesii ae Catholicae sancti Doctores, magnus Bas1-lius, Gregorius Theologus, HieronΤmus, Augustinus, Gregorius magnus, Augustinus Angliae Apostolus, de illis inferiores Beda venerabilis, Rabanus Maurus, An selmus, Bernardus, & alii pene innumeri. Hine Chrysostomus Homil. 7O. in cap.
11. Matth. Non coelo Huerticula monacho
ram minora aetii manda funt: Angeli nempe, immo vero ipse quoq ; Angeloru Dominus, ad eos saepe numero diuertuntur, o c. Et homil. D sy. ad populum Antiochenum : Monachi sunt tamquam faces ab excelso loco venientibus in portu se entes ; es omnes adsuam trahentes tranquillitatem , neque simentes feri naustagia ad he ressicientes , eo contuentes in tenebris non permittentes versari. n Vi taceam multa) Ita forsitan quae profert Milo Crisipinus in vita cap. II. pag. II. Ipsum mei Alexandrum, videlicet S. Lan sanci, Scholas Becci cum adhuc tenerer, auditorem extitisse Posteaquam enim Laisanco Papam ali urrexisse honoris gratia, Romae degenti, enarrauit; tanti honoris rationem adfert his verbis: Tum pro sua magna religione, or eminenti scientia,
tum quia cum esset in Normannia, venientes
Ecclesia ministros suscipiebat, or quosdam
Papae con anguineos diose docuerat. Fertur etiam Papa dixisse : Non ideo assurrexi
ei, quia Archiepiscopus est med quia fecti ad
scholam eius fui, se ad pedes eius cum aliis auditor confedi. Sed audiamus testem locupletem Eadmerum Hist. lib. I. pag. 6. Statuto die Pater Lain ancus, ais ille , AZo-
404쪽
Ad Epis h. B. Lan franci Archiepiscopi 33
solicae Seris ρonti ci Alexandro praesenta- Asona religionu merito audabiles. Nullus di ues, ni sinu mmularius 'ullus clericus ,ni cau- tur; cui quod Romanam sinentibus consuetudinem forte mirum videatur, ipse Papa ad
se intranti assurgens, eum, ut gre .m geret, dulciter hortatus es ; ac deinde subdens, honorem , inquit , exhibuim- non quem A
chiepiscopatui tuo , sed quem Magistro cu-im studio sumus in ilias, quae scimus imbuti j
deburmui ; hinc quod ad te pertinet, ob reuerentiam D. ρ tri te exequi par est. Haec Ead merus, cui haud refragantur Guillelm. Malmesbur. de gest. Anglo. libr. 3 pag. 66. n. 2 o. Thomas Val singliam Ypodig. NCust. an. TOTO.&alii. Mo Ad vos venirem vobiscum in palatio, o c. J Sapientissim si iuxta ac doctissimum Lanseancti volupe omnes auscultabantur,& Praesules, & Abbates ,&Principes , dc Potentes taculi, eum verbis, tum literis illum ad sese, quo eius consuetudine nullo
non tempore uterentur, allicere conabantur. Id ab eius biographo Milone alseritur supra cap. J, pag. 6. dc cap. 6. pag. 7, sdictis, nullus Presbyter,n ut verbo larum
latino utar rmarius. Cuiu cumque conditionis homunculus , cuius monte criminis
reus statim ut de lucro Regis appellasset, audiebatur; ab ipsis latronis faucibus resoluebatar laqueus , regale commodum promisisset. Tunc fluxus crinium , tunc luxus v sium, tunc usus calceorum cum a natis aculeis in entus, mollitie corporis certare cum se
re nudo inced re adolescentium ecimen erat. Enerues, emolliti, quod nati fuerant inuiti manebant, expugnatores alienae pudicitiae,
prodigi suae, sec. Hactenus Malmesburg. de gest. Anglo. labr. 6. cap I. Eadmerus Hist. lib. I. pag. I . dc lib. q. pag. T. V. Bedae Continuator. libr. R. cap. 29. Ordem ric. Vital lib. 8. pag. 682. & 683. Eiusmodi calamitatibus considere , iam e vivis sublato B. Lan franco, perperam conatuS D. Anselmus spontE ab Anglia discessit, Immo & ΑleYander ipse praefata dilucidat nequitiae temporis cedens 'authore Ro berto Montensii in Chronico MS. ann.IO98. A Velmus vero Archiepi scopus reces it 'ab Anglia , quia nihil recti Rex prauus Guillelmus; in regno os eripermittebat, sec. Chronicon Beccense ad calcem operum S. Lanfranci, an . IO98. mirum in modum epistola sua ad Guillelmum Conquestorem; eo namque admonito, ut Christianς pietatis ossiciis omnem operam impendat, Ecclesias , earumque personas defendat; sic de beato Cantuariorum Archiepisc. effatur : Ad haec igitur perficien a , se aliarum virtutum Incremenia percipienda, Fratris nostri Lan 'anci Cantuariensis Archiepiscopi monitis es consiliis, gloriam γeniram hortamur acquieicere, quem aris mum membrum , se unum exprimis
Romanae Ecclesiae fit is titeri nostro Uidue non ad uncytim esse dolemus ; sed ex fructu
quem Ecclesae in regno vestro tribuit, consolationem eius absentiae umim tu. p Post mortem vero eius nec pacem , nec aliquid bonum in Praedicit vir sanctus quae mortuo Guillelmo Conquestore, dc regnante Rufo eius filio pullulare iterum coepere mala , citius dixerim & grassari per Angliam via tersam , atque Normanniam; isthaec graphice more tuo Bibliothecarius Malmes perstringit. Hoc authore t Guillelmo secundo ) jacri Ecclesiarum honores
mortuis Pastoribus manum locati audita namque morte cuiuslbet Episcopi ,vel Abbatis conssim clericus Regis admittebatur , qui Lomnia ina ni a scripto excipe; et , omnesque imposterum redditus fisco regio inferret. Interea quaerebatur, quis idoneus loco defuncti substitueretur, non Promorum , o pronum
morum experimento. Dabaturq; tande honor, ut ita dicam, nudus , magno tamen emptus. Haec eo Indigniora Videbantur, quod tempore
patris post aercessum Episcopi mel Abbatiae, omnes re itus integre cisoriebantur , fuυ ruendo pavori resignan G, eugebanturque per. AD EPISTOLAM II.
Episcopus , e Flandria oriundus, Regi Eduardo sanctissimo a sacris fuit: suDD sectus autem in locum Brittiuoldi. Et
tandem animi cupiditate motus ab Eduata do petiit , ut Meldunense coenobium, sibi ad constituendam sedem concederet, sed cum id consequi desperaret, abdicato Episcopatu, monastitae vitae sese mancipauit. Rogerus annal. parte priore ad A. C. io 7 . Harpsfeld. se eulo II. Et Guillelm. Malmesb. de gest. Ponti f. lib. i. Episcop. Schireburnensibus , ita depingit Hermanum Necdum plane initiatus expulsus est , quo pudore confusus Angliam indignabundus
reliquit. Nec multo posis aegritudine a monente simul , se quo. quod secutaria parum
pro serauerunt, fortunae Iratus mundo renuntiauit , monachus apud S. Bertinum factus.
Sed miserest in talibus, repentino illo impetu religionis stigescente, in dies in Angliam
reditu meditabatur. Afflauerat secundus --mor aures erus Alauoldum Episcopum Schire-barnensem obisse. Etiam Goduuinus, quem
vehementer timebat , discesserat , filiusque eius voluntati Regis , O in hoc se in aliis
accesserat, Accepit ergo uermannμί Schire
405쪽
burnensem Episcopatum integrum cum tribire pagis Eduarda Rege dante , vivacitateque sis datoris annos transcendens ad GuiBLmi tempora durauitsub quo tribunal adsuum iranstulit Schireburnia Sa raberiam , sec. Haeret profecto animus, &ubi pedem figere debeam ignoro Lanseancone testi occulato , qui Hermannum intus Mn cu- te quemadmodum illa ex epistola compertum habetur optime nouerat, fidem praestabimus; an vero. Malmesburiensi, aliisque nonnullis scriptoribus , ad quorum aures Hermanni gesta ex Vulgi duntaxat dum habes illis ferme temporibus exemplum Marbo di Episcopi Redonensis, qui
deposito episcopatus onere , sese in monasterium S. Albini Andegavensis recepit , atque inibi induto monastico habitu sancto fine mortem oppetiit: quod disces ex antiqua in membranis scripta formula denuntiandi mortem defuncti monachi caeteris eiusdem societatis monasteriis; ex eodem S. Albini coenobio mutuata.
VNiuersis unius sacro-sanctae Ecclesiae filiis humilis Congregatio beati
rumore ac relatione peruenerant Penes B Albini Andegavorum Episcopi, plenam
lectorem esto iudicium. Sed vero sui di cam quod sentio) sinistro animo praefatum Episcopum, quae relata sunt actitasse, non
est reuera, cur aliquis sententiam asserat. An non coenobilicae vitae amore, & rerum
secularium fastidio secedere potuit Her- mannus ' Forsan & pauperie oppressus, &eleemosynarum erogandarum animo suti Praesulem decet) atque ut clericos ad canonicam vivendi formam perduceret, in
Abbatiam Meldunensem Episcopatus' transi nigrationem est meditatus'. Nonne de hoste victoria, & de victoria coronam. Apostolica nos informat auctoritas, ut pro
inuicem orantes, alter alteriuS onera portemus in sic adimplebimus legem Christi. Leoem igitur Christi , nos serui Christi pia sollicitudine adimplere satagentes, de-
nunciamus vobis obitum Domni Marbo-d1 Venerabilis Episcopi, semper cum laude memorandi, lingua facundi, religione praecipui, morum honestate praeclari, literarum eruditione doctissimi , cuius sermo sale semper conditus erat, & ex ore illiusta passim legimus apud authores , immo C omni dulcior melle fluebat oratio. Et usu sepe venit.plurimos scientia & sancti, quamuis eodem tempore, variis studus to-
tale viros per celebres , censorum spongias & calumnias diu pertulisse ' Et sane
Hermannus dum virili robore ut verbis loquar B. Lanis.) atq; iuuenta viguit scietialiterari; diuinarum atque mundanarum praeditus , ad pastorale ossicium satis itilis persona extitit. At ego in unam eamdemque sententiam omnes pene scriptores antiquiores, & recctiores adduci chm videam,
nolim usquequaque illius Episcopi cauta Gallia resonaret , ipse tamen oratΟ-rum rex Gallicanae arcem eloquentiae
specialiter obtinebat : Tertio siquidem Idus Septembris infirmatus carne, sed spiritu fortior , excedens a feculo, vivens in Christo, sua nos viduauit praesentia,& amoris sui iaculo vulneratos intolerabili dolore confecit. Qui post longa liberalium studiorum longE latEq; vernantium exercitia, quibus in Andegavensi ciuitate,
sam suscipere . atque omni culpa vendi- D cui famosus ac nominatissimus extitit ma r c 3 ἰ gister, efficacissim E claruit; electus a Recsae. Verumenim uerb, si authorum opiniones cum beati Lan franci sententia conciliare velimus asserere necesse est Hermannum bis asceticam vitam appetiuisse: & hoc liquido constare videtur ex ipsiusmet S. Archiepiscopi verbis: Mo
nachicam υitam petiit, nunc iterum hoc id8m fue re omnibus modis petit. Primum quidem dum in coenobio S. Bertini apud S. Audomarum monachile collobium sui a Malinemuriens relatum est supra j assum- o PlecranUO, IDCIEFAHQU, M: Ypsit. Postmodum ubi in Angliam ex Ber-L uit, tandemque confectas semo , plenu Stiniano monasterio optimis documentis, dierum, in sancta confessione, ut praemii uerendissimo Papa Vrbano in Turonenii Concilio, sanctae sedis Ecclesiae Redonensis, annuente Domino,Ponti sex ordinatus est. Quam ipse dignitatem, immo onus, accinctus gladio Spiritus sancti, licet inter barbaros, & naturali quadam armatos feritate , per annos viginti octo fideliter prudenterq; gubernans, superborum colla iustitiae censura perdomuit arguendo, obsecrando, increpando, disidia pacifica-
pietate, virtutibus instructus remeasset,& egregie multos per annos Episcopatum ad strasset; tandem aegritudine senioque confectus vitae solitariae dulcedine
s quam pridem delibauerat) illectus, &
morti iam proximus, ad tutam regularis vitae stationem appellere peroptat ; quo securus E cella D. Bernardi sunt verba ad caelum quiret euolare. Non spernensum est, in Domino requievit. Ingressurus itaque viam uniuersae carnis, mortem que vicinam praesentiens, onere Pontificali deposito, sanctissimi Benedicti habitum. humilitatem P suscepit; monachum que professus beato Albino se tradidit ; ac sic exoneratus pauperem Christum, pauper & ipse secutus est. Ante quidem ut Martha sollicitus erat, dc occupatus erga plurima,
406쪽
Ad Epist . B. Lan franci Archiepiscopi. 33 9
plurima, nunc vero velut altera Maria v- A seu potius Conuentrensis, quia sedem, denum esse necessarium recognoscens. opti c ri mam partem elegit , quae non auferetur ab eo. Commendamus etiam oratiῖnibus vestris, &c.b Venerandae memoriae Leonis ) Noni scilicet, viri plane fide, meritisque insignis,
qui cum angelicam vitam duceret, Consortio angelorum subinde dignatus est. Leo Ostiens. lib a. cap. 81. Chronici Castanensis Berengari j haeresim duobus in Conciliis Vercellensi & Turonens damnauit; ita Guilinundus Leoni compar lib. 5 d In locum eius hum praesumpsi) Non au de Corpore & Sangu. Christi. Leonis det in Lichfeldensem Episcopum et si
Metropolitanus j sententiam proferre, functo Petro, e Cestria in Conuentriani transportauit. Liquido constat praeterea consecratum an . I 88.& summum Pontificem Alexandrum ab humanis ereptum A. C. IO72. seu, ut aliis placet io 73. Frgo de Petro, aut de Leo uino illa in Epistola loquitur S. Lan francus. Porro praedictum episcopatum tria sortiri nomina comper tum habetur ex dictis. i. Licti ldensis seu Lici feldensis. r. Cestre sis ; postremo Conuentrensis.
summam animi demissionem enarrat Ot. ibo Frisingensis chroni c. libr 6. cap. 33.
Hic ex nobiti Francorum prolapsa ortunaeus,
authoritate regatis excellentiae ad se ἀem Γ.Pεtri destinatus fuerat. Cumque assumpta pu=ρura Pontificali Gallias urr ageret , contigit eum Clumacum venire , ubi forte tunc Hildebrais c prioratus , ut dicitur , obedientiam administrahat : is L onem adiens aemulatione Dei plenus , constanter eum de
neque alium in eius locum sussicere, reconsecrare; nam Metropolitani, & Com prouinciales, Prima tesq; posunt quidem Episcoporum in ius per accusationes depositionesque vocatorum causas audire, discutere, euentilare; sed definire, atque ultimo determinare iudicio , sine praeuia summi Pontificis authoritate , nequeunt
ullo modo : Quod Iuli j Papae epistola ad
incipio arguit , illicitum esse inquiens , per C Orientales Episc. confirmatur : Sicut S. manum laicam iummum Pontificem , ad gubernationem totius Ecclesiae violenter introi
re. Verum si suis se credere vellat consi sutrumque se quod maiestas imperialis in ipso
non exacerbetur, quodque libertas Ecelesiae ineleiatione canonica renovetur, se pollicetur effecturum , inclinans se admonitum eius, diu
puram deponit peregrinique habitum usumens, ducens secum Hildebrandum , iter carpit. Igitur ad urbem usque veniens , con ti, H Idebrandi a clero es populo Bruns infummum Pontificem eligitur sicque ut cum Petrus Apostolus, primus fuit omnium Apo- solorum , ita se haec Ecclesa no nomine consecrata , Domino instituente prima se caput sit caeterarum , se ad cam quasi ad matrem,
atque apicem omnes maiores Ecclesii e , causae,
ct tu ista Episcoporum recurrant se iuxta eius sententiam terminum fumant, sec. Eleutherius Papa epist. ad Galliae Prouin-
uincias cap. r. C. quamuis 3 q. 6. euam uis liceat apud Comprouinciales o Metropo, litanos , se Primates, Episcoporum ventilκ- re accusationes , se criminationes non ta que Romana Ecclesia ad faciendam etentionem romen licet δε ire ne huius sanctae sedis authoritate ,scut ab sosolis eorumquesucce syoribus multorum consensu Episcoporum iam definitum ; nec in eorum Ecclesiis ali, aut ordinentur antequam hic iuste eorum terminentur negotia. Id non latebat D. Cyprianum, qui passim in epistolis totius orbi ς summum Hierarcham de rebus suis consulit , maxime Vero lib.3. epist. I 3. quae
informatur. S. Leonis gesta conscripsit Wibertus auctor coaetaneus, quae & euulgauit Doctus Sirmondus. e Lilis fidensis vero Episcopus Siue Licefeldensis in Anglia. Petrus vocabatur Antistes ille, si coniecturis indulgendum. Siquidem a Lichfeldio sedem , regnante Guillelmo primo, Cestriam remouit. Vel sane dixerit quis decessorem illius , cui literas hasce inscribit mapnus Lan francus,
Leouinum fore. At vero de utroque, a C de nefando, quod hic memorat crimine
B. Archiepiscopus, summum est apud hi. Estoricos silentium. Petri autem successorem Robertum sugillant pene omnes, affirmantque illum ipsum auaritiae vitio infectum, Ecclesiarum dilapidasse facultates , redditas exhausisse. Verum chro nologia cum repugnet, rationi minime nec tempori consentaneum video, B. Lan franco mentem esse ad Robertum scribere: Liche ldensis siquidem Episcopus extitit nus iam Robertus, sed Cestrensis, AD EPISTOLAM III. a CN praesentia Celsitudinis vestrae , es c.) pag. 3or. Quae obiter hoc loco attingit Archi praesul, affatim suppeditatMonachus Canis
tuariensis historiae nouorum lib. I. Calumniatus est accus auit Lanfrancus, cora Papa Thomam cum Remigio , quod neuter illorum iure fuerit promotus ad Pontificatum. Primus ea scilicet re, quo acri canones filios
Presbyterorum quos religionis ordo non ornat. a sacrorum ordinum promotione remoueant.
407쪽
se e s vero pro eo quod facIa conuentione il- A Ad Eburacum vero riuitatem te υolumus E-
tum a Guillelmo ρo It Rege facto emerit , of o Gidelicet quo ei in excidium Angliae properanti multifaria contentione ac multiplicitabus impensis deseruierat. Ad haec illi nul-Iam , qua excusari possent , probabilem causam habentes redditis baculis ct annulis, cum ora Pontis ali, adpetendam misericordiam conuersi sunt. Ouorum precibus fefe Lanseraneus medium injciens , sicut erat vir pietate, ac sapientia pollens , eos multarum rerum scientia fultos, nouo Regi in nouis regni Elyspositionibus pernecessarios , multis praesare ,
oratoria facultate ostendit. Quibus auditis Pontifex summus conuersus ad eum : Tu videris , mquit , PATER ES PATRIAE ILLIUS, ac per hoc industria etna consideret quid expediat. Virgae pati orales quas reddiderunt , ecce hic sunt; accipe illas Or distensa prout viilius chri stianitati regionis illius agnoscere poteris. At ille susceptis eis in praesentia
Papae reuestiuit praefatos viros , quemque sua. Eadmero accedunt Malmesbur. lib. I. de Pontis fol. m. Harps ld. seculo M. Pagin. aTI. Decretum eXtat Alexandri 2. Papae . ut electus filius presbIteri, modo virtutibus polleat, minime respuatur. Eboracum porro siue Eburacum diuitatem vulgo Yorke in graphice designat
Cain denus in sua Britanniae descriptione, verbo Brigantes : Vrbs est toti m Angisaes cunis , ait ille, huius regionis Eboracensis, vulgo Yorkeshire pulcherrima, uniuersae S xentrionali parti , se praesio , se ornamento est gulari. Amoena , ampla , munita aedificiis , tam priuatis, quam publicis expiscopum mittere, quem ipse iudicaueris ordinare : ita duntaxat, τυ eadem ciuitas cum finitimis locis υerbum Dei receperit opse quoque I a. Episcopos ordinet, o Metropolitani honore perfruatur: quem tamen tuae fraternitatis volumus dispoisitioni Jubiacere , es c. Lege eumdem Bedam lib. 2. cap. II. dc
vitam S. Augustini post vitas Abbatum
Beccensium, pag. 62.b Primatum niterer obtinere In medium
hic discidium inter Thomam Eboracen-nsem, & Cantuariensem Archiepiscopum Lanfra si proferre operae est no putaui; quippe tot & diuersi de eodem scripsere
authores, tam vetus i quam recentes, Ut in immensum ferme exurgeret materies;& obtrudere roties iam repetita, viderer potius eruditi lectoris stomachum ad nauseam prouocare, quam ad legendum animum everberare. In vita proxime citata
pag. eadem de Primatu Cantuariensis Ec-- clesiae in Eboracensem, & gesta beati Lan-V franci cap. io. & D. pagin. II. l gere est. Meminere & eiusdem controuersis Guillel. Malmesburiensis libr. 3. de gest. Ang. fol. 6 s. amplissim E vero libr. I. de Pontis fol. Il8. &seq. Or eric. Vital. hist. lib. 3. pag. 48. ad ann. io 7 . Harpsfeld.sςculo H. Caesar Baronius annal. to. H. A. C. IOTI. & IO Ti. & alii complures Nos quoque infra paucis admodum ex S. Beda, ne lectoris animum prorsus ieiunum relinquamuS.c Conuentus Anglicae terrae De hoc conuentu in vita Diui I anfranci cap U. pag.
uita, opibus, ciuibusque referta, o Archi- U Ir. piscopali sede praeclara , sec. Malmemur. d ud Uventanam riuitatem J Cam deno, in praefatione ad lib. 3. de Ponti f. B. Alacui nus apud eumdem Malmemur. eodem loco in Archiepiscopis Eboracens. post med. de insigni illa Bibliotheca Eboracensi Carolum Magnum alloquens : Date mihi , inquit , exquisitores eruditionis scholasticae libellos , quales in patria habui, per bonam se deuotissimam magistri mei uberii Archiepiscopi indu iam s placet
excellentiae vestrae, remittam aliquos ex pueris vestris , qui excipiant inde quaeque necessaria, o reuehant in Franciam fures Britan
Caeterum Metropolim Ecclesiam Eboracensem constituit B. Gregor. apud Venerab. Bedam lib. I. cap. 29. ita B. Augustino Anglorum Apostolo scribens : Et
quia noua Anglorum Ecclesa an omnipoten-ris Dei eratiam , eodem Domino largiente te laborante , perducta est, usum tibi in ea ad sola missarum solemnia agenda conccdimus :ita vi p r singula loca Iet. Episcopos ordines qui tuasubiaceant ditioni. Et paulo infra. ubi supra verbo Belgae, Venta Belgarum dicitur, vulgo Vinichester, urbs regia, &amoenissima , Episcopali sede insignitur. Plura vide ibidem : necnon& Malmesb. lib. 1. de Pontis in Episcopis Vintoniensibus.
e Ecclesiastica gentis Anelorum historia ὶ
Quae habetur ut notum est to. 3. Oeerum S. Bedae Venerabilis: Vbi libro I. a cap. 23. ad finem; ac libris sequent. passim de Dorobernensis siue Cantuariensis metropolitante sedis primatu, D. Augustino primo eiusdem ciuitatis Archiepiscopo a B. Gregorio concesso, & ab inferioribus Ecclesiae Romanae Pontificibus confirmato,
disseratur: quorum priuilegia seu litteras bullatas ut vocant) siue etiam decretales ab ipsismet Pontificibus in gratiam Cantuariensis primatus promulgatas ad sua vDque tempora , scriptis ad verbum consignauit sepe fatus Malinemur. de gest. Anglor. libr. 3. cap. vltimo : Et libr. I. de Pontific.
408쪽
Ad Epist. B. Lansranci Archiepiscopi. 3 1
s Angloram diseror deda 3 Praenomine ve nerabilis , vir equidem admirandae sancti talis, regulae Benedictinae religiosissimus
obseruator, atque eruditorum omnium
sui seculi facile princeps fuit: verum quid de seipso sin calce nimirum His oriar Ecclesiasticae gentis Anglorum ) ad posseros
transmisit, audire non pigeat: Aeda Dei famulus GH presb=rer mona e , beato, tim Ataposolorum Petri es pauli , quod est ad Viri
mu - Ingi umo qui natuu in territo is eiusdem mons se , , cum essem annorum 7. ιυγά propin Morum datus sum educan s Re tieνendo Abbasi genedicto cognomento ABiscopo) ac deinde Ceo ido cunctumque ex eo tempus vitae et dem monasteri, habitatione peragens , omnem meditandis scriptoris operam diai , atque inter use an tiam dis p ae r gularas , , quotidianam cantandi in Ecclesia curam semper aut dis re , aut docere, aut crabere dulce bubui. No
no decimo aut m vitae meae anno diaconatum,
tricesimo gradum presbyteratus . virumque per ministerium sieuerendisi mi Ioannis, iubente Ceos iri Abbate, suscepi. ExqEo tem-
solemne fuerit presbyteros venerabiles vocitare. Altera, viri eximia fanctitas, pietas singularis , cum pari doctrinae scientiarumque peritia , id effecerit , ut illius I omiliae publice in Ecclesiis, eo in vivis
existente , legerentur, Unde es venerabilis nomen est adeptus ; verum huiusmodi titulo ornatum nusquam apud coaetaneos scriptores reperitur , Vci Baronius annal. Eccles ubi stipra accuratE pertractat. rg A. Augustini primi Dorobernensis Episco piὶ De ancto Augustino quod obseruat doctis limus Hugo Menardus) Anglorum Α-po solo non hic praeter mittendum censetii in ignem locum Almo ni Floriacensis in vita S. Abbonis cap. 4. quopraedicatores in Aetliam a S. Gregorio missos addicros regulae S. Benediati testatur : Eadem quispe natio de Anglis loquens ad amorem Patris nostri Benedicti memorati loci duabus ex causis maxime accessit. Vna quidem, quia S. fi apa Gregorius mi is ad am conuertendam Dei Christi pr.ed catoribus eiusdem diluti domini Bonedictipore accepti presbyteratus osque ad annum C regulam obseruandam β alius inculcauit. atatIs meae quinquagesimum nonum , hScripturam sanctam meae , meorumque nece sptati , ex opusulis venerabilium Patrum breuiter annotare, siue etiam ad formam fmos interprrtationis eorum up ra cere
curau O . Deinde operum subjicit elenchum. His plura referunt illius histori Continuator lib. I. cap. S. 6. 7. Malmesb. lib. I. cap. 3. fuse. Sed vero eadem plane reserunt & Malmesburiensis & Continua. tor ille, seu verius ipsissima extant verba In utroque s ut coniectari liceat unum ab altero mutuatum fuisse quod eloquitur. Antequam excederet e vita quid gesserit
Doctor ille fuistissimus, descripsit ex eius
discipulis nonnullus apud Suri una to. 3. die 1 o. Math: refert aurem die Ascensionis dominicae cilicio subiecto decumbentem, illibato sensu , & hilari vultu hanc orationem seu Antiphonam proserentem, O rex gloriae Domino virtutum, sec. atque illa peracti emasse animam. De S. Beda Martyrologium Romanum die 17. Maii Baronius in notis ad id diei & annal. to. Ead ann. 73I. Arnoldus mion. ligni vitae lib. 3. die 27. Maii, & lib. S. cap. m. Atque omnium amplis sme Eduardus Mai- heus Tropiticorum tabula I, Cur vero potius venerabilis vocitetur Beda, quam sanctus , rationes interserit ultimo loco citato Arnoldus Uvion. quarum haec praecipua ; Viventem enim , inquit, abier nuncupare , quanquam fanoritate ciareret , fas non erat. At ego ut dicam quod sentio eo nomine has ob causas insign itum puto, Ita Menardus notis ab martyrologium Benedicti num ad uri. Kalend. lunias. Verum Menimuero propius, latiusq; rem haud minimi momenti non abs re erit inspicere, discutere , ac dubitationis tenebras pro viribus a me tibus excutere nonnullorum: sed quia nimium sibi in propria causa arrogare quisque ludicatur, authorem An glum producere sputa cuius nihil interest aptum, congruumque existimavi, Selde-
D num intelligo qui in notis ad Ead meri historiam probat eliciter satis si quid iudico ὶ illum ipso in Augustinum extra dubium familiae benedicti οῦ dedisse nomen. Et primo qui iem ex Guillelmo
Naimemur. in M S. codice de antiquita, tibus Ecclesie Glastoniensis Hine si sinquit Guillel. post aduentum Augu , stini in diuersis locis ordinantur sides E is piscopales , construuntur monast cria se secundum B. Patris Benedicti regula Deo se militantia, ita ut postea in gente Anglo- , ,rum nulli reperiantur monachi, quin ,, fuerint B Benedicti regulam professi. Inde his temporibus in monasterio Gla . stoniensi capit primo eadem regula eXoerceri, quod prius fuerat more coeno, si biorum AEgvpti. αua de re consulesi placet. Henricum Vandenet pium par. I. Eo mo
nauico ordine S. Gregorij cap. 1. atque fusi iis dissutisi ilis in eiusdem libri pari. 2. ca'. q. de Augo mi nostri familia, quam haud aliam fuisse praeter eam , in qua sacratin erat S. Gregorius , est , puxo , Vu. omnes in confesso etiam i e Gregorius satis testatur tib .7. epist.
409쪽
i ad Syamum Episcopum Augustodunen- A , , Vsque , quod temerario ausu peregit, 1 n is Domino placita satas factione poeniteat, & huius inquietudinis veram emenda ,, tionem faciat. Aut igitur prima , cuius author Augus nus , ins tutiοχe sodalitiam
huitis coenobii erat Equitiantim, aut Benialis citinam. Ne tie enim dabitatur a Baronio,
quin o Augustinus , o Gregorius Equitiani essent , s non Benedictini. Si primo Equitianum fui sset necessum plane erat, ut noua rio ei modi ρο modum accederet, qua in
Bene ictinum transmutaret. est non modo
nihil ei modi reperistir , sed, in ipsis etiam incunabulis , a iam aicto Bonifacio sancitar; τι Monachi se aχte tigiltir ) qai ibi ejant ab Augustino institati, Monacho timsbagregem a1fociarent, se eorum vitam nictitatum moribus exornarent es ne quis omnino san cito illi a Aetareitir ue grauis res cautumes anterminatione e ac se iusii set omnes eis suem familiae , eitisdem isdatitii , quo primum fuerant in ituti , o nomen moresperpetuo ibi fretiare. Neque sane nisi m/re is habenua sit sis , aut nouation 3 hiat modi,
ae iis qtii apud maiores 'nostros eo nomine me- C etiam constitat tabulas iam a cri C obfmbi
sem A mbi Augusinum quondam monaseris mei praepositum mocat. At Equitianam , non
Bon Hamam Gregorii familiam fuisse molimronius atque is ni fallor hoc primas molait o receptis ima meitisatis sententiae demum refragari a sus es, duestis nimirum
coniecturis, nec sane contemnendIs , nec magni faκὶ ponderis. Videbis annuI. to. 8. sub anno D. XC VI , o qua in eum stri lirandent pius Iocis iam di sis. Fateor aptiu
meteres rertim nostrarum consarcinatores mi
nime disertis si bene memini) Uerbis alicu-hi doceri Atigasfjntim ex sodalitio fui Oe Be- Bnedictino : fed praeelse monachum duntaxat mocari saepitis. Et Augustinum se alios plares ciam eo monachos legimus apud Bedam ,
quem plerique sequunttir. In Ῥeteri item Chronito Saxonico I S. 1ob anno D X C V I. ,, Hoc anno Gregorius Papa in Britan- , niam misit Augustinum Monachum , , cum quamplurimis monachis, qui An-
glicanae genti verbum Dei praedicarent.
Ne tie aliter , au hanc rem mentionem eiu sdem feri apud metens reperio. Sea interim Monachias, nultius familia nota adie Zamorantur , dictam femper nisi memor a me fallat ) Benedia num interpretarar ; vii apud Graecos fere Bastianum. Accedit eiram coenobii S. Saluatoris Cansnariae incoias Be-κed cymis familiis etiam ah ipsis inetinabtilis seper apud nos e se habitos Ssalie nihil occtiriarere in mei sis quae huic resimonio esse pos-stini monimen iis quod alias cui iam familiae nomeΛ υnquam ast induisse eos, aut extitys se , aut suadet, aut omnino inntiit. Et apprimo hac faeit illud gonifatii poκtoliis Ro
qua Iurama eaque τerast ima Ponti cii ramenta, qu bus munitum es, comperio; huiusmodi sero transmtitationis neqtie molam comperio, neque vestigium. Et midess Orde- fietim Vitalem sisor. Ecclesau. lib. 4. pag. 3I6. &. 317. At vero sprimis m initiis Be-κeuintinum esset Coenob um liud , eadem tria argumentandi ratro , quά in conjectaris Dis
de Gregorio us es Baronim , Augusinum Benedictinae familiae stiisse , demonstraret. Ne tie enim dubitat ije,quin eiu modi fuerit litteris suis ad Ethelbertum Fili D Antistes,quales ipsi tales ab Antistite adsci- gloriose, inquit, quod ab Apostolica se- ti. Sed porrὸ viderint his quorum interest. de per Coepiscopu nostrii Mellitum po- Hactenus Seldem obseruatisne S , quaso stulastis libenti animo cocedimus id est, huc eX integro I praeter ratione S superius allatag) transferre libuit, quod vix ac ne
vix quidem occurrant. At ego duos antiquiores inter alios te
stes adhibuero, qub D. Augustinus apertissime Benedimnus demonstretur. Primus aderit Anglus S. Adhelmus a Ven. Beda commendatus hist Anglo.libo. cap. 19. ὶ apud Aymoinum Floriacensem sermo. de S Benedicto post med. Ieporibus 'ustus Benedidi' claruit disdem, Euem Deus Ausoniae clemens indulsestat
Primo qui statuit nostrae certamina vita, ditialiter optata teneant coenobra normam, uoque modo properet directo tramite
sanctus, Ad operaim ascendens coelo culmina
, , Vt Vestra benignitas in monasterio in ,, Dorobernensi ciuitate constituto quod is Sanctus doctor vester Augustinus beatae se memoriae Gregorii discipulus, ancti Sal- ,, uatori S nomini consecrauit, cui ad prae
sens praeesse dignoscitul allectissimus,, frater noster Laurentius , licenter per ,, Omnia Monachorum regulariter Viven- Ε,, tium habitationem statuat, Apostolica ,, authoritate decernentes , ut ipsi vestri ,, praedicatores monachi , monachorumis gregem sibi associent, & eorum vitam ,, sianctitatum moribus exornent. Quae nostra decreta, si quis successorum ve- ,, strorum , siue Regum , siue Episcopo - ,, rum, Clericorum, siue Laicorum irrita facere te tauerit, a principe Apostoloruri Petro, & a cunctis succestaribus suis a. uuiculo. ranathematiS vocabulo subiaceat, quoad
410쪽
Ad Epist. B. Lan franci Archiepiscopi 3 3
mius alumnoram numero glomerantur Ao magis, o no ro B edicto, es in disciptili, eius specialem o sngularem gerimus , o c.
uos gerit in gremio secunda Britannia
A quo iam nobis baptismigratia fluxit,
Atque Magistrorum veneranda caterua
Sanctum Adhelmum illustrat secundus , Ioannes Diaconus , Italia oriundus vitam describens Magni Gregorij lib. 4.
Cap. 8a. inItio : moa vero moκachi, qui a Gregorio misi S. Benedicti Regulae fuerint Sed Risius, luculentiusque caetera S, mea sententia, Antonius de Ytepes to. I. Chr. ordin. S. Benedicti ad ann. 776. cap. 2. &seq. Vitam sancti Augustini offendes post Beccensium Abbatum ex peruetusto & optimae notae M S. eiusdem monasteri j.
h Super Eboracensem Ecclesiam totamque pag. io insulam in Uti supra laudatus Vener. Beda docet lib. I. hist. gent. Anglorum Cap. I9. mancipati, inter alia etiam illud osendit, B Vita beati Augustini pag. 6 r. Vbi magni - di Gresorij epistol. ad S. Augustinum Cantuaria: Archiepisse. recensetur : Tua staternitas inquit D. Gregorius) non solum
Episcopos , quos ordinauerit, neque eos tantummodo, qui per Eburacae Episcopum ferint ordinati, sed etiam omnes Britanniae sacerdotes habeat Deo , Domino no stro Iesu Christo auctore sibi eritos. uatenus ex vita es lingua tuae sanctitatis se recte credendi, crbene vivendi normam percipiant, atque o ffcium suum de ac moribus exequentes ad cae .
quod ex j ius discipulis vispotest inuenis a quo non obseruetur tam inproposito, quam in habitu , Regula Benedicti, sec. His accedit quod Venerab. Beda quem legibus Benedicti niueastrictum dubitat nemo j circiter A. C. 678.δc aetatis T. tonsuram monasticam , sub S. Benedicti cognomento Biscopi disciplina, susceperit ille autem ipse Benedictus, ad decrepitam senectutem vita protracta mortem obierit, cum I . annorum esset sanctus Beda , quod
docet ipsemet in fine hist. gentis Anglo- C lestia , cum Dominus voluerit, regnapertin-xum ; necessario colligendum videtur e
discipulis B. Augustini vita functi ann.6o . Bed. ubi sup lib. 2. cap. 3. ) comarem extitisse Biscopum ; atque adeo degulam eamdem professum Bedam, ac ipse Benedictus; & Benedictum eamdem, qua monachi, sanctus videlicet Augustin.
caeterique illius discipuli, qui in Angliam
hisce temporibus instituta monastica inuexerant, par est credere. Ecquem aduocabo huius assertionis authorem λ Coaetaneum profecto , atque ut nonnullis iplacet, sancti Bedae discipulum, hoc est, D gratiam habuit , ut eum alterius orbis Papam gant. Si cui autem dubium fuerit, qua in ciuitate vel Ecclesia sedem collocauerit B. Augustinus , consulat vitam eamdem. pag. 6 I. Caeterum Papae alterius orbis nomine ornabat olim S. Anselmum Cantuarienissem Archiepiscopum Urbanus Pap. r. vi author est Geruasius Dorobernensis M S. in declamatione contra Robertum Abbatem S. Augustini : Anselmus, inquit in Cantuari in ciuitate consecratus , ab Vrbano Papa pallium suscepit, se tantam eius Alcvinum monachis Virenssibus seu Vire-mud, ubi vitam monasticam egit venerabilis idem Doctor , scribentem epist. 49. aut r3. Regularis vitae, inquit, ob eruationem, quam statuerunt vobis an issimi patres, Benedictus piscopus scilicet , cseCeo idus , diligeutissime cusfodite. Et infra. Regula S. Benedicti in conuent atrum propria exponatur lingua, ut intelligi possit ab omnibus ; ad cuius institution m vn squil que suam corrigat vitam , ut quod vovisis ante altare , inuiolabiliter custodiatur a υo bas. Quid, oro vos, his verbis apertius tNihil plane : ac proinde haud indio eniexplanatione. Caeterum fuisse magnum Gregorium nenedictinae familiae monachum probant Ioannes Diaconus locis citatis, Mathaeus Lauretus, Arnoldus Vi onus ligno vitae l. a. C. I. Vbi ex priuilegio S. Bonito Abbati Lateranensii concesso ab eodem Gre orto haec profert : Proinde iuxta vesram peti-sionem,pro amore, quem in commtini Patre, ocaret Haec Seldenus in notis ad Ead meri hist. pag. a C 3.14.3C. Ipsissima Vrba ni verba vitae S. Anselmi lib. 1. inseruit Edinerus: a uas comparem , inquit, velutati/r m orsis Apo stolicum . , para archam inra υenerandum s Anselmumὶ re emtis Antiquis temporibus ab ipsitis Ierrae in istis Dor obernia mocabatar ) Doroberniam siue Cantuaria Cam denus in descriptione Britanniae verbo Cantium, sic exhibet: Stotire druiso altieo , Duroti timprimariam hesimprouinciae Caniij scilicet) mrbem rata
piae a sitiit, nomenque fecit. Durvvsera enim Mutilam rapidum Britanni, denotat. PIo mas pro Darouerno Daruernum, Adidae s afijs Dorobernia , Saxonibus , Caniίzarabar g,
id est, mrbs potiti Cantii , nobis Canie sury, latinis Canitiaria dicitur , urbs pertiet a , Romanoque ferati procus bro inriseris. Ita Cam denus. Nec adeo magna Malmesburiensis loquitur initio praefationis lib. 1. adgesta Pontis nec exiliter parua , quae opstione terrae quippe soli affinis , maxima