장음표시 사용
411쪽
'Aertate Hr integro murorum ambitu, esuestuos fouet, es c. Et paulo post. , hi proma sedes Arrhi is i habetur, qui est torius An - Primas, o Patriarcha, ct , tecesiorum vestrorum Gregor, J Co- nomento Magni, cuius meminimus sup . De eiusmodi decretis uberitis Venerabilis Beda locis citatis ; necnon SI Guillelm. Nalmesb. libr. 1. de gest. Pontis qui expressim priuilegia summis Pontificibus Cantuarienis Ecclefiae concessa describit. quem adi si lubet. ἰ boni acq) Hic est fioni ucius quartus Romae Vrbis Episvus, ait S. Beda lib. 2. hist. Anglo. cap. Honori,) Hoc nomine primi: de quo Beda ibidem cap. II.&I8.n Vitatini in Extant eius epistolae, de decreta inter Concilia generalia.
A 1nemur. pibliothecario loquar loco prodii me adducto. Extat illa in vira cap II. pag. Ir. Atque apud eumdem Bibliotheiacarlum; sic incipit: Decet christianum qu
que , sec. Constans fuit ista consuetudo tam Scottis, quam Hibernis. & Anglis Episcopis , Archiepiscopo Cantuariensi
velut totius Britanniae Primati obedientiam praestare; formulas complures qui bus professio nomen est eX antiquis membranis eYhibet Iacobus V sserius suis inveteres epistolas Hibemicas annotationibus. Ex his ipsiisvnam solummodo quod' ad nostrum faciat institutum hoc loco apponemus , Donati scilicet Dublinensis Episcopi. Ego Donatus Dublinensis Ecclesiae Antistes
quae in Hibernia sita es, canonicam obedientiam Tibi promitto se successoribui
q Leonis j Leonem paucis laude sumus
prosecuti annotatione ad epistolam 3.lit. b. r In ea combustione Wq; abolitione ) Quam vidit conflagrationem memoriae prodidit Eadmerus monachus Cantuariensis lib. I. hist. pag. 9. Ostenditque quantum in illa cum Thoma Eboracensi consertatione, curae, labori S & olei insumpserit magnus Lan francus : Qui eo quidem magis,
anquit ille , in i is laborauit , quod i os
Ecclesiae priuilegia in ea c-flagratione, quae eamdem Ecclesium tertio ante Ius introitus anno cons sit , pene omnia perie-
dam ubi supra lib. I. cap. 29. Postquam B. Gre orius D. Augustino quid de Eboracensi Episcopo ordinandum praescripsit,
sic loquitur: Iou obitum vero tuum ita Α-
piseopis quos ordinauerit Episcopus Eboracensis scilicet praesit, ut LondoBiensis Α- piovi ni istomodo ditioni subiacent. Sit me ro inter Londoniae cin Eburacie ciuitatis Di scopos honoris ita disinctio , ut ipse prior ha beatur , qui prius fuerit ordinatus. Futile profecto & ad rem minime , ex hoc loci sumebat argumetum Eboracensis; quemadmodum meridiana luce clarius ostendit eloquentissimus Lanseancus ; cuius orationem eruditissimam s seu verius frag mentum ) medio in Concilio pronunciatam descripsit Malmest, lib. I. de Ponti f.
t Uuaedam scriptura ) Scripturam hic professionem intelligi conjicio , quam
Thomas B. Lanfranco Coram Rege, o Gus una manu in manu for exit, ut cum Mal-
A. C. Io 81. faciam eiusmodi professionem attestatur idem V serius. v Epistolam quam Berengario, es c In- pagier epistolas haud quaquam annumerauimus, quippe omnes propemodum scriptores eidem titulum fecerunt : Libellus de Corpore Sanguine Chrisi, siue, Liber
de Fuchari Itiae Sacramento contra Beren a
rium. Porro aduersum Sycophantam Berengarium illustres viri tum pietate, tum doctrina singulari instructi, tamquam catuli Leonis illius de tribu Iuda, ex asceteriorum Benedictinorum antris prodiere
permulti; scilicet Gulimundus Auersanus Archiepiscopus , Algerus Cluniacensis,
Durandus Abbas Troarnensis Guibertus de No gento, Perrus venerabilis &c quorum rugitu perterritis, immo & prostratis cum ipso capite sediariis, sepita demum est haeresis sacramentariorum ad tempora usque nefandorum Lutheri δίCaluini : sed optime omnium magnus
Lan francus velut Coryphaeus argumentorum suorum vi ita confutauit, & conuicit tantum haeresiarcham, uti non modo
palinodiam illum cantare, verum & scripta igni tradere coegerit; atque adeo gloriosi palmam deportauerit triumphi. Ita Lan franci biographus pag. 6. . Et libet. eiusdem Lan franci cap I. Necnon & Robert. Montensis in chronico MS. ad an. 1o 1. Cuius locus insignis maxime notandus est , Vnde contra eum de Berengario loquens j multum a multis cse verbis se riptis distulatum est , inter quos Domnus
timundus monachus de cruce S. Le edi contra eum de Corpore Sanguine Christi eleg intem edidit librum. Lanstamus etiam
412쪽
Ad Epist. B. Lan anci Archiepisse Opi. 3 s
Papiensis primum monachus Secrenses, dem- A nesciens mortis suae diem diei horam , egit a- de Archiepiscopus Cantuariensis omnibus lu- gacitate, es indubia , quά pollebat , ut au-etilentius es mirasititis lusrtim super hae recontra eum composuit: in ραο singulis illiu quaesionibus , o oppositioniba, Iatidabiliter Fesonat: male dicta ab eo es inteliedya . foris
pstirarum is moAus diuinartim improbando
Horitate Romanae o Apsotica sedis monaehoram habitatis in eadem Ecclesia eoὐκ-maretur, se inconsulsa dum fis iam duraret
in perpetuum sabiliretur. Qtiod ργitiitigio tali sommus Apostolicae feris Antipes Alexander , ita scripto Ius roborauit. Deinde stibiicit Alexandri epistolam. Vide sis e tiam Malmesburiens. de Pontis lib. i. La A Ceepimus a quibus m Historiam huius epistolae fuse , de luculenter deseribit Ea smerus histor. lib. I. pag. IO. Quam etsi prolixior forsan videatur referendam existimo, quia de ad elucidandam Alexandri epistolam, de quid praestiterit hac in re B. Lanfrancus exhibeatur. Omnes circiter, ait Eadmerus , qui ex cleri- eali ordine per Regem Vtil μυ- in Aritia tonstituti ponti ces erant, monachos qui inn/nnialiis Episcopatibus Auliae ab anti tiomitam agebant , inde eliminaνe molis sunt. se Regem ipsum in hoc bi consentaneum effecerunt in quo tamen se effectu potituros certi extiterant , mi Voarchetinus Episcopus adtinatos pene quadraginta clericos , canonicorum more, to uia ac mesere illos his beret, quos, eiectu monach O, Vmentanae Ee.elsae , cui pr.e eb.ti , mox intromitteret. Sola mora saec peragendi , κοAdum regu iis ab Archiepiscopo Tanfanco Ireentiastiit. Vt istitem eam dic o citius impetraret, nIIIam Ala eius dusitatio inerat , sed aliter ac imens Ioa soponderat extim rei protiori. Nam Chi quod ursum molirestir insontiitatinh- eius , illico fac nus exhorrtiit, nec fisaram ωHeret τι essectum qΛo tis modo talis motantissis obtineret con ensuram esseruit.
Et paulo post : Nam ne pari moto. miligognomine , Ono consensti , concordi animo
Ponti ces , quos resigiossis ordo non sbi a strinxerat , eniti caeperunt quatentis satiemae Primatu Cantuariens monachos eradica rent, intenάentes se foe facto facillime atiosaltande excusaros. De illis etenimpotiori- has , scut eis videbatur, ration has aὰ id a
gendum fulciebantur partim ob sublimitatem primatis edis, Iuae dis stroni se corre ctioni Eccles arum per sura personin quaque per Mettium inuigitire habet, parrim ob a
Limnltiplices causas gnartim executio, iuxta quod a confvebant, magis cle scorum quam monachorum os cium secrat. De
rictus es in sentenisum suis Rex es alij
Principes regni, La anco visui moris eratiotis miristis obnitente , es omnsum moliminiae Enaidiis miraliter esistente. Ne tamen pos
obitum suum fe=et quod se supersitesciebat
per auxilium Dei nequaquam persciendum, b Et Ctiricus inibi consit, e ) Ab Ecclesia Vintoniens clericos iamdudum exii mius coenobiorum instaurator 8c ificator Edgarus Rex saeculo prior Alexandro eliminauerat. Qua vero ad id ratio. ne impulsus fuerit, in Concilio A. C. 966 celebrato , edisserit his verbis r Tamens igitur ne aeternam incurre em mis iam , adepta potesate non facerem , ριοὰ ipse ρtii operatur omnia quae in caelo , o in terra suis exemptis itisfias examinator innotuit, ῬDio- sortim crineos Canonico tim e ditiess nos,iregiminis coenosiis chrussi v carius elimina.
tii. citisu nauu mihi intercesssonistis pro- , desse poterant, sed potius, ιι beatas a t Gregorius, iti; si mindictamprouocarent, qui maiariis mitioram nisuis contaminati non et tes tila Detis Abendo molebat, omκia quae noti sat ris Itis faciebant, anidus inPistis ad
uertens gratos Domino monachorum cuneos,
qui pro nobis incunctanter incederent, no stri iuris monasteriis deuotus hiiariter colioratii. Et quia praescierat forsan optimus ille Rex per clericos aliquando a praefata Ecclesia monachos exturbandos , anathemaribus
illos, qui simile quid molirentur, percellit
hoc sermone : Si a tem qualibet occasone, Drabolo snsi ante, eoArgerii, υt fasu superbientes arrogantiae , adiecti canon o mo nachorum gregem , quem ego venerans ctim pastore in Dei consiliu posse, ione, de cere in triando volnerint, agatur de eo, es de omnibus qui quolibet munere caecati iuvamen eis
mibus regna caelorum sed Lbtis eiecti enm his ni domini famulattim a sonantes contem Uerant, harathri anceκL 3 d Irns ivi craei entur miseria, oc. Et infra gratias coelestes iis impertitur qui benefic1is monachos assecerant: Quicumque, ait, monachos bonis quibustibet locupletans aItare to erat ,
Creator cunctitenens clementer eos eorumque
progeniem Istitis ubertate prosperitatis , hieo in futuro saeculo , ditando sic istet, sec. Haec ex MS. codice eius iussu litteris auareis pulcherrime exaratis deprompsis el- demus, arque suis notis in Ladmeri histo
413쪽
i nefario operi Noterit haec interim A largiente grati g, tanti profectus inibi monaissi qui tot clamores ta strepitus edunt in chul repcr GVotuerat. . Eodem modo agatur,
monachos, & toties obtrudunt, quae a Vintonietabus clericis obtendebantur.
Vide superius producta ex Eadmero in &nefario huic operi molitionis vi loquar
cum Alexandro in animum appellentes, velim sibi ob oculos ponant pr claroS IDO-Machos, qui cum sanctis moribus, tum verbis, id scriptis christianam catholicamque fidem multis in locis inseruerunt, instau- Tarunt. propagarunt, illustrarunt Cassio-d Grum dico, Gregorium maiorem , Apostolos, Augustinum Cantuariensem, An - Bglia: Bonifacium Moguntinum, Germaniae, Benedictum , Poloniae , Gerardum, Hungarorum. &c. Bedam venerabilem, Iid fonsum Rabanum Maurum Strabum Fuldensem, Perrum Damiani,Rupertum, Lanseancum , Anselmum , Bernardum atq; innumeros alios: qua de re Arnoldur Vulonus in ligno vitae lib. 2. de S. CaeteruNon moὸo Episcopales Ecclesias monachi administrabant , sed & eisdem ex prisca consuetudine praesideban t Antistites quamlurimi in Anglia monasticam vitam pro- nec alio quolibet modo dum eiusdem sunt conuersationis , a quoquam praesumatur , est. Deinde post pauca. Fui ordinatus videli
cet Episcopus in omnibus eumdem m9rem re
gularem cam monathis suis, quem Abbri tenet regularis , diligenti cura , se magnopere excellenti , sine intermisitone custodiat. Nec Episcopatus occasione , regulae praecepta tiamidus forte tumidus ) vel obliuiosus temere intermIttat , sed quantum excellat se
D EPISTOLAM GOmanae Ecclesiis Archidiacono Hilde- pag 3O A branaeo) Qtu & Gregorius 7 postead ustus, de quoad epistolam 3. lit . b. Otto Frisingensis. Nunc vero ipsum pleno ore
laudantem coaetaneum scriptorem & Οccularum Hugonem Flaviniacensem in Chronico nondum edito sub annum Io 8. placeat audire: N atus est igitur in urbe
tegi; quin etiam si quis forsan, annuente C si quod maximum est religios s ascriben- Rege, e clericali ordine, vel ex laici S ad sidus ciuis curiae coelestis, id ab ineunte ae- , tale ecclesiasticis macipatus ossiciis: pue- , , ritia suam non sine certis , quae eum illu- s rem futurum iam tunc esse signarent, documentis. Religiosis personis comi-Matus, excoluit adolescentiam, assumpto sanctitatis proposito inter mundi contC- , , ploreS, no sine magnis perfectionis indi- , , ciis: perdomuit iuuentute nihilominus o militiae christianae dedicata; sicut aetate, , ita sani doctrina, & firmameto veritatis episcopalem dignitatem assumeretur, necessario priusquam consecraretUr, mona chi tonsuram, & habitum, necnon ic norma: Benedictinae professionem emittere cogebatur. Quod produnt inter alios Malinemur. de Pontis lib. I. in Cantuariensibus Archiepiscopis agens de Odone Episcopo Vintoniensi, post Cantuariensi Archiepiscopo electo : Ilis qui nondum amicisset monachum , constannus reniti ne
morem maiorum ambitionesua turbare vide- D ,. roboratam: sub praeclaris totius christia-
retur: nullam enim ad id tempuου nis monaehili sthemate indutum Archiepiscopumfuissse. Et post alia. Itaque transito mari apud Floriacum monachilia accepit , sec. Et Nicolas Harps ld. saeculo I 1. Vbi electionem S. Viri Edmundi in Episcopum Dunei mensem describit: Cum itaque nullum sutisfactioni vili locum videret: in monasticum primum ordinem cooptatus est Id enim omnibus a Cuiberti tempore Dunelmi Episcopis solemne erati accersitque uel cum monachum e caenobio Burgens , qui praeceptis eum , se regulis monasticis imbueret ,'c.
Immδ & ipsos Episcopos monasticis legibus subiectos vii Abbates in egregium habes monumentum in illis institutionibus monachorum inter notas Sel deni adhistoriam Eadmeri) Saxonich dc latine ab Edgato Rege prolatas circa A. C. 'OO. sub medium : Episcoporum quoque electio, uti Abbatum, υbicumque in sede Episcopali monachi regulares conuersantur, si, domini se ni nominis tutoribus, dc Praesulibus, pu- , blicis sanctae Ecclesiae maci pauit utilita-- tibus. Hic ob singularem excellentis, , ingeni j praerogatiuam a NICOLAo Papa in Archidiaconatum matris Ecclesiae , prouectus, strenua dc laudabili huius os ficij administratione, in totius orbi S ΠΟ-- titiam, & religiosorum dilectionem bre-
,, ut deuenit. Decedente vero Papa A- LEXANDRO ad summum christiani regi- , , minis culmen accitus, ic electus, diuini-otate in electi sui exaltatione comunem ,, seruorum suorum deuotionem incitante ad perferendum quod abhorrebat iu- ,, gumi quodque semper quidem animi , , aliquando autem corporis fuga declina uerat: mansuetum animal domino suo
se ceruice subdidit. Cosecratus igitur in iustitia & sanctitate, miro modo . assiduis V votis , pro se, & grege sibi commisso eY- Cubans, urgente pastoralis ossicij necesse sitate distorta peruersorum corda ad
414쪽
Ad Epist. B. Lan franci Archiepiscopi. 3 7
. o . - A se Deinde quod vanitas ipsa permultaregna dissiparetur, diuina inspiratione cori rectitudinis lineam furiam a vi corrigere se nitens , veritatem Dei absque personae se acceptione omnibus patefecit nactus se omnium bonorum dilectionem, ob geli, , Dei fertiorem , de iustitiae executionem. Sed quia nulla est societas lucis ad tene se bras, perditorum hominum odium , dc, detractionem, immo persecutionem a- Cerrimam incurrit: regiam tamen viam, b, quam semel intrauerat, inconcussus, im- , , motu S, pCr arma iustitiae; a dextris , dc
a simistris fortiter incessit. Ac pximo , quidem apostolica aut horitate, dc veri- Bis dicis sanctorum Patrum animatus sen--tentiis , ad eliminandam symoniacam haeresim, & pr arcipiendam clericorum ,, castitatem, pro commisti sibi ossicij de , , biro vehementer exarsit Arque adan. IO83. Pergens auctor gesta S. Gregorij describere , felicem ipsius obitum recen- set in hunc modum : Sciens argo , in- , , quit, imminere diem vocationis suae, ,, longe ante c5uocatis Cardinalibus, Epi- , , scopis , dc caeteris concaptiuis diem obi--gnouit & praedixit. Demum absoluit se omnes, qui in fide ista, quae per illum m-- notuit, usque ad fidem perseuerauerint, ,, ab omnibuS peccatis suis dc sic spiritum, , Creatori tradens Anno ab Incarnatione,, Domini M. LXXXV. Obiit Martyr ic Confessor. Hactenus Hugo Flaviniacensis, qui res Gregorii T. accurate ac uberrime persecutus est. Et historia MS. Guillelm. Nangiaco ascripta, ad id anni 1o81. Hildebrannm Papa qui se Gregoratis . apud Salernum exulans mortuus est, ct post
mortem multis miracusis claruit.
AD EPIST O LAM VI. Venti personae vestrae priuilegis Perpag, O priuilegium hoc loco pallium pro euldubio denotat Hildebrandus. Et quia
absenti Archiepiscopo nullatenus mitti soleret , vetarentque id sacri canones, & tus sui praedixit; consummatisque om- C Pontificum Romanorum decreta ; iter, , nibus ecclesiasticae institutionis ossiciis Lan franco Romam necessarium amrmat.
- Quomodo autem pallium e manibus Ale-Yandri Papae susceperit B. Lanfrancus, declarat eiusdem vita cap. a. pag. II. Hac in ipsa vita cap. F. pag. T. c. Constat nihilominus Ioanni Rothom agensi Archi episcopo pallium absenti concessisse Alea xandrum Papam ; δί ipsummet Lansean cum, qui eius rei gratia Romam sese contulerat , illud attulisse. ,, XV. Kal. Iuni j praedictos fratres sub di- ,, stricti iudici j interminatione, & sanchae, , Obedientiae praecepto constrinxit, ut si ,, qua in se corrigenda deprehendissent,
nullatenu S tacere praesus Perent. Quibus , collaudantibus,& vitae conuersationem,
, dc disciplinam doctrinae sanctae, morum ,, que institutionem, de secundum scien- tiam sancti teli feruorem compulit eos in apostolica auctoritate singillatim sibi se dexteram dare, promittentes, quod haesereticum illum inuasorem sanctae, dc Apo- D, .stolicae Ecclesiae numquam reciperent, nisi forte canonice resipiscens puram si confessionem Cardinalibus Episcopis, , offeret nudarus omni ecclesiastici ordi- senis dignitate, contestans, dc assii mans,, omnes simul in perpetuum condemnan-Q dos, quicumque communicare praesum
psi Tent HENRr Co Archipyratae usurpa- , , tori Imperi j; nis deposita dignitate Re-
gni secundum praeceptum eorum, dcre- , , liquorum religiosorum in Theutonico, , regno commorantium, condignam poeis nitentiam ageret
AD EPISTOLAM VII. a Idelitatem facere nolui Miror ego Regem Guilleliariam summo Ecclesiae Pastori obedientiam seu fidelitatem alioquin sedis Apostolicae Obseruantissimum j denegare, qui dc vltro tributum, siue denar1um S. Petri quod Vocant) persoluere non dubitet ipse : siquidem nihil aliud intelleXere, puto, prisci Reges per
illum denarium annuatim persoluendum, quam tributarium, vel laudatarium libera atque christiana voluntate S. Petro eius Deinde confirmauit E que successioribus regnum consecrare: ex uno sequitur alterum, nempe ex tributo
persoluto , subsequi fidelitatem necesse est. Huic veritati suffragatur Polidorus Virgil. lib . hist. Angi. pag. 8'. Verum
propius rem intueamur , dc ex fontibus nonnihil hauriamus. Lex Canuti Regis Anglorum sic habet: Nummum Rom. e de bitum aus sum S. Petri reddito, oui tum non soluerit, Episcopo denarium illum , aliosque
praeterea ter deno numerato, ac Regi eo no-XX, vicem suam, potestatemque ligandi, de ,, soluendi omnibus vicariis suis, sicut ipse se per orbem constituerat, ut quos ipse li- ,, gauerat, ipsi post condignam satisfactio nem absoluerent , sed apostolicae fidei normam, non sicut quidam seipsos fallen res, errantes, d alioS in errorem tra- , henteS , Confingunt 2 quos omneS eXo communicatos indiscrete absolueret ac si si posset vivificaret eos qui non vivunt.
415쪽
mine ducenos dato , s .iginti solidos. S. A dileximus , vel maYimp tua culpa nobisne a- Eduardus explicatius lege Io. Omnis qui habuerit triginta denariatus vivaepecuniae in domo suά, de suo proprio , Anglorum lege, da Iit denarium S. Petri : s lege Danorum dimidiam marcam : Ise vero denarius debet submoueri in solemnitate Apostolorum Petri, o Pauli ; se colligi adsestiuitatem , quae dicitur ad incula, sec. Non solum Anglorum Regum eiusmodi censum soluere, verum- etiam omnium paucos si excipias) diuersorum regnorum orbis christiani Regum, summorumque principum mos fuit. Dithmar. l. 6. BaroniuSadan. IOS'. IO62. v
b Cum opportunum fuerit trani mittetur Auaritiae vitio passim ab authoribus notatur Guillelmus Rex, carpiturque quod in aggregandis sibi non debitis pecuniis animum plus aequo applicuerit sed monitis B. Lanfranci assurgens demum ad meliorem frugem se recepit: quod infra ad epist. Jo. lit.b. ostendemus. uit, o c. Ιstllaec igitur crimina sibi imposita diluere B. Lanfrancus, atque perperam de se queri Pontificem ostendere conatur. Quid renuat Guillelmus Rex, sua ad Gregorium Papam epistola manifestat. Cur tandem ita compellat Lansean- cum Romam proficisci ; mentem suam aperit his verbis uatenus nos his se aliis
negotiis praesentialiter conferre, atque utilitae, Ee Abia nostro colloquio augmentum valeat, De attente, percipere. IN EP ISTOLAM IM
mas canonicus Baiocensis ait Guillel. AD EP ISTOLAM VIII.
a res gestas obiter perstrinximus ep.
s s Pater nί me dulcedine reprehenderestuduisis 3 Binis respondet epistolis ad sese a Gregorio destinatis: extant lib. 6. epist. 3O. & libr. 9. epist. 2o. Illa Lansean cum
arguit his verbis : Saepe staternitatem tuam apostolica legatione multauimus Romam vetanire , etiam pro fidei se religionis christia a comprobatione, quod hucusque olaui apparet, aut superbe aut negligeηter nostra abutens patientia distulisti , cum nec etiam canonicam excusationem praetenderas , sec. Hac vero illum a pristina dilectione defecisse conqueritur : Euod ex illo tempore, inquit, quo sacerdotale summae sedis iugum ceruici nostrae , licet in igni , suscepimus , venire ad
nos non multum curauitstaternitas tua, quanto minus de dilectione tua sperarepotuimus, es 4
Malmesburiens s l. 3. de Pontis in Episcopis Candidae Casta ) a Guillelmo Reee Archiepiscopus Eboraco datus es ,permansitque
in honore triginta annis, omni vita integer,
es cui nihil υel ingestis , vel in dictis occen- fera debeat, nisi quodprimo Archiepiscopatus
tempore in causaprimatus Cantuariensis ma-Cgis errore, quam pertinacia certauit , sec.
Guillelmi Conquestoris fatis functi naeniam scripsisse attestatur Ordericus hist. libr. 8. quam & refert ipse ad verbum. Thomam sanitati redditum meritis beati Cuthberti Roserus Houeden. Commemorat ad an . IO83. iii mitelmo seniore. Ob cuius gratiam Dunei mensi Episcopo concedit ipsemet millelmus Canonicos ab eadem Ecclesia submouere; sussicereque monachos in eorum locum. b Robertus Sagiensis ὶ Ordericus Vitalis lib. 4. hist. pag. Jao. Iuon agiensium P sule Aefuncto , Robertus Huberii de Bias uos successit , qui fere duodecim annis praelatus praefuit , se ipse circa Dei cultum feruens Religiosos multum dilexit. pag. 32 T. Interfuit concilio Rothon agensia Ioanne Amchiepiscopo congregato A. c. IO72. Et lib. 9. pag. 833. Roberti doctrina indica
c Montem S. Michaelisos De celebri monasterio in Normannia sanctissimo Artachangelo Michaeli sacro , non de illo
Verbis tuis calumniam ingerere ) Iis videlicet quibus summus Pastor ille epistola E monte Gargano , loquitur hic haud dupriori ubi supra , Archiepiscopum Lan- bie B. Lan francus. Hic locus Tumba vo-francum squod remissior ac segnior in li- citatur ab incoli, ut fert historia MS. hu bertate ecclesiastica defendenda, & promouenda gesserit sese) obiurgat, culpat, criminatur e Nisi Apostolica mansuetudo verba sunt epistolae j necnon es amoris pignus antiquum nos hucusque detinuisset,profecto nos hoc auiterferre iamdudum constitisset. Verum aduentum tuum vel metus Regii Guillelmi primi) eis cilicet quem in-xer caeteros illius dignitati peciali ussemperiusce monasteri j) qui in morem tumuli quasi ab arenis emergens in altum, in statisi ducentorum cubitorum porrigitur. Oceano vndiq; inctus locus , angustum admirabilis insulae
praebet spatium. Ab Abrincatenis τrbe sex distans millibus , occasim pro pectans Abrinis catensem pagum dirimit a Britannia , sec. Illius fundationem obiter perstringit Si-gibertus in chronico a . 7oy. Childe-
416쪽
Ad pist. B. Lan ranci Archiepiscopi. 3 9
Francorum monarchiam renen A inferni cupiens effugere, ¶disi gaudia desiiderans habere post mortem ; locoberto te; fundatorem vero S. Aubertum Abrin censem extitisse , posuisseque in eadem Ecclesia clericos. Verum illi ipsi cultu di uino susque deque habito , &laxata prorsus ecclesiastica disciplina , cum dc gulaeta veneri indulgentes toti in vitiis immersi viderentur , neque Deum , neque homines reuererentur ; Richardus I. Dux Normannorum iisdem eliminatis Benedictu os monachos suffecit: quod late desse cribit Robertus de Monte in iustoria MS. eiusdem monasterii, e qua dum uulgauerit quidam ex nostris, nec non CX car-tulario, in antecessam describere non grauabimur cartam Richardi 2. Ducis Normannorum , quae instar est alterius funda tionis. Proxime de subsequetur celebris illius monasterii catalogus Abbatum. CARTA RICHARDI SECUNDI
Normannorum Comitis; in qua donationes
Patre fiso Richa do , Abbatiae S sancti Archangeli Michaelis sito innaon te, qui dicitur Tumba , fratribusque ibidem Deo monastice famulantibus, trado Abbatiam sancti Paterni sitam in pago Constantiens, cum terris cultis & incultis, cum Ecclesii is, & molendinis, cum pratis, S siiluis, ab oriente via publica
tendente Constantias , a Septentrione riuulo nomine I EN LEIO , a meridie fluuiolo nomine Tam . ab occasu mare Oceano , cum Insula quae dicitur Calpolo. Do etiam villam quae dicitur Chanteleti,
cum Ecclesia, & molendino , cum siluis& omnibus appenditiis : terram quoque Grombaldi, quae sita est in Bri queuilla, &in Flamem uilla, & in Lengrona,& medietatem Ereveruilia; terram etiam Durandi, quae est intra terminoS villae, quae nuncupatur Vertei: de terram Petri monachi , quae est in Batula Gerso'. Columbam iterum sitam in eodem supra nominato pago , cum Ecclesia , & molendino , &
chaelis factas irmat. Vbipriuilegia Y cum sit luis e terram etiam Bernar a Patris eiusdem monasterj videre est. In nomine Sanctae se Indiuiduae Trinitatis
Patris es Fili Spiritus sandri. Amen. ANtecessiorum nostrorum institutionibus sancitum , decretumque est, quatenus si quis suarum facultatum quiddam loco sanctorum alicui, vitae supernae accentus amore, perenniter possidendum tradere voluerit; solemne exinde idonearum personarum pluribus astipulationibus fulcitum , ut id inconuulsum permaneat, testamentum faciat. Reserentibus enim quam plurimis sanctae Ecclesiae Dei doctoribus, diuinum esse receptum didici, ut illic nostri recondantur thesauri ubi omnis aberit furum formido , omnisque tinearum demolitio ; esseque quoddam peccatorum purgatorium eleemosynar i& quod Deus in largiendo munificos eX- poscit, qui se prς parat munificentissimum. Detur igitur Deo non nostrum, sed suum. Quid enim aliud nos habere putamus, quam hoc quod ab eo accepimus ' tribua
domini Hildeberti Abbatis, quae est in territorio villae , quae nominatur Rotoloi, cum molendino, & pratis. Trado etiam donatione perpetua quamdam villam sitam in pago Baiocasino nomine Versum, cum omni terra, quae ad eam pertinet, culta de inculta cum Ecclesiis, & molendinis omnibus, Sc silvulis, medietatemque villae Mondreuillae , quae huic adiacet terrae. Co firmo insuper donationem matris meae de Britauilla, quam de suo dotalitio , loco superius dicto obtulit , pro Patris nostri suaque salute, ac mea, meorumque fratrum. Villulas quoque, quas auUS uSν illelmin , i pago Abrin catino, sancto Michaeli tradidit, sed Robertus Comes postea vi abstulit, reddo, quae his vocitantur notionibus Maldre1, Carcet, Marrinei, Curet, Forges, Solinei, Dum manet , Ma cet, Scallei, Peleton dimidium Gomeret, Verguncei, Mannei: sancti Ioannis iterum villona prope littus maris stam, cum Ecclesia, & vineis, & molendino, dc prati S,& villam in valle Castelli Moretoin, quae dicitur Maisnil ranger do ; teloniumquetur fri idae aquae calix, ut aeterna recipiata Z totius Abbatiae , de de mercatoribus venientibus & pertrans euntibus. Monasterium etiam sanct i Petra Apostolorum Principis, situm in latere montis ipsiuS, tribuo, ea lege , ut Abbas, vel monachi ibidem pro mea, meorumque filiorum salute clericos constituant quos voluerint; si quem autem ex illis sordide , aut negligenter res sanctae Dei Ecclesiς tractare perspexerint, potestatem habebunt diuinum ossi acium ei interdicendi, dc nisi correxerit eo
tur merces. Tanti Valere audiuimus regnum Dei, quantum habemus. Suffecit viduae quadrans : profuit & Zachaeo bo
norum dimidi j distributio. Quae denique ad id quod finitur, ad quod non finita
rur comparatio' Scilicet pro terrenis caelestia, pro petituris mereri perpetua. Iis,& aliis diuinae authoritatis incitatus hortamentis ; Ego RICHARDVs gratia Dei Dux, dc Princeps Normannorum, poenaS
417쪽
deposito , alium in illius locum subrogan- Adl. Omnes ad postremum consuetudines ipsius villae, tam ad me quam ad Abricatensem Episcopum pertinentes, sicut sanet e memoriae pater meus Richardus Romani Papae constituit, perpetualiter poscsidendas tribuo: ea ratione ut in omni successura generatione Abbas, vel monachi ipsius montis , omnes leges, omnesque forisfacturas, clericorum ac laicorum, Vi- Torum ac mulierum eiusdem burgi, ab que calumnia cuiusquam nostrorum successorum, seu praedictat sedis Episcopo rum possideant , & quaeque corrigenda fuerint, corrigant: qui si in aliquo rectitudinis tramite , quod quidem absit, deuia
uerint, curamue animarum incolarum loci neglexerint, iam dictae sedis Episcopus,
siue Deum timentes vicini , in notitiam defferre curent Principis , qui illis tempo- Tibuς Normannorum D ux merit,ad quem deinceps pertineat corrigere ea consilio Rotho magensis Archiepiscopi , caeterorumque optimatum prouinciae.
Signum Richardi fili j eius. Signum Roberti filii eius.
Ego Mauosius sanctae Abrincatensis Ecclesiae Epit opus hanc donationis camtulam manu propria voluntari h confir
Robertus Archiepiscopus Roth agensis. Hugo Episcopus Baiocensis. Robertus Episcopus Constantiensis. Hugo Episcopus Ebroicensis. Herbertus Episcopus Lexoviensis.
Porro de V Bernardus filius eius. Osbernus filius Arsast. Ranulphus Darer eiuS. Hugo clericus, & multi alii. Sed vero eisdem immunitatibus derogat in nonnullis pactio Abrincensem Episcopum inter & Abbatem , ac Monachos Montis sancti Michaelis ann. I 236.
facta. ordinatione Abbatum vel monachorum, siue clericorum loci, hoc decernimus , Ut
iuxta quod a supradicto meo genitore sancitum est , generali assensu Romani Concilij, monachi sepefati monasterij ordinandos sibi eligant, ut sibi placuerit aquolibet Episcopo suae vicinitatis, aut in illius sede, aut in suo monasterio ordinari
faciant. Haec autem omnia praenotata
Deo, sanctoque Archangelo Michaeli, in eius praedicti montis monasterio placuit
tradere, pro meae redemptione animat, pro mei quoque patris, vel matris, & uxo- Daeis, filiorumque meorum Richardi & aliorum salute: quorum voluntate Consensuque id ago sub testimonio Christi, totiusque Ecclesiae, eo tenore, ea lege, ut absque calumniatione omnium succedentium, siue parentum, seu quorumcumque aliorum praefatus locus & habitantes in eo habeat, teneat, possideat: quod si aliquis diabolicae prauitatis telo iaculatus qualicumque modo his calumniationis vim inferre praesumpserit , ipse, consentientesque sibi totius execrationis, atque maledictionis cum Iuda traditore, & Da- dem anno, moritur an. I 33. rhan & Abiron perennibus perenniter L 7. Suppo an . IO33. cui in praelatura IJ. anni tribuuntur ; sed Duce Normanno- CATALOGUS ABBATVM S. Arichaelis de monte Tumba.
MAynardus I. expulsis Canonicis a
xichardo I. Duce Normannorum prςficitur ann. 966. rexit monasterium et S. obiit 99Ι. 2. Maynardus II. an. 99 I. moritur lCO'. 3. Hildebertus I. an. IOO'. migrat Evita
. Hildebertus II. an. IOI7. mortem obiit
. Almodus an . IO13. Abbatiam abdica
6. Theodoricus Almodo sussiectus est eo-
irretiatur vinculis. Vt autem huius donationis authoritas verius credatur , ac diligentius per omnia seruetur , firmius que futuris teneatur temporibuS, manu propria subterfirmare curaui, fideliumque nomina meorum , quorum consensu
id egi, subscribi imperaui. Signum Richardi secundi Comitis filii magni Richardi, qui & Vetus dici
cessit an . IO 8. vita functus an . IO J8.
9. Ranulphus , postquam duobus annis
sedes vacasset,electus est an. IO6O.obiici O84. IO. Rogerin I. eodem anno. In Angliam relegatus, ibidem moritur an . IIII.
418쪽
Ad Epist. B. Lans ranci Archiepiscopi.
11. Rogerus II. Rogero I. adhuc vitam a- A 27. Nicolaus te Vitrier III. an. 13rvi. obiit
gente, eligitur an . Iro 6. e monasterio 1 61. gente, eligitur an . Iro 6. C monasterio elicitaran. II 13.11. Richardus de Mere in locum Rogerii
3. R ertus de Thori gny, vulgo Rober. tus de Monte nuncupatus. PriUS m nachus Rc Prior Beccensis monasterii, cuius Chronicon ad annum 1114 Ro- Ηbe tum de Tougeyo appellar. Inde communi monachorum S. Michaelis asensu in Abbatem assumitur an. IIJ . In omni genere doctrinarum praestan-ossimus fuit. Centum quadraginta volumina edidi . se atque turris stub ruinis &im pluuio computruisse refert historia S. Michaelis calamo exarata. A. C. II 69. iussi, Alexandri Papae 3. interest Concilio Turonensi. Orator ut Godefridum Britanniae Ducem publico cum apparatu exciperet, legatur. CStephanus Redonensis Episcopuε circa A. C. 11 6. Roberti laudes versibus est prosecutus. Extant etianisum eius chroni con seu appendix ad Sigibertuna : aliud item chronicon nondum editum, necnon& historia Montis S. Michaelis , ac in Epistolas B. Pauli Commentarius. obiit
18. Rodulphus des Istes ann. I 2Ia. obiit.
19. Thomas des Chambres an . I 2I8. excessit e vita an . I 21y. 1Ο. Renatus de Ville-Dieu. an. I 22J. moritur an . 1236.11. Richardus de Tustinan. 1136. a semimo Pontifice insignia Pontificalia obtinet.
mortem oppetiit an . I 26 . 11. Nicolaus Alexandream I 26 .animam exhalavit. I 2TI. 13. Nicolaus II. cognomento Famigotan . IlII. Obiit an . 11 9. Est . Ioannes le Facan. I 279. vitam egit an . I 298. 21. Guillemus du Chasteau an . I 29'. mo
26. Ioannes de la Porte, hoc nomine II. an. IlIΦ. Hoc anno praesidiarisi milites Regis authoritate in monte S. Michaelis collocati sunt: quorum administrator extitit Ioannes Abbas , qui e vita discessit an . I 3 4. 18. Gofridus de Servon II. an. I363. Vita
29. Petrus Regius sie Koy) ex Abbate S. Taurini Ebroicensis fit Abbas S Mi
chaelis ann. I386. Vir non minore mΟ-
rum probitate, quam doctrina prςditus. Publice sacros Canones Parisiis est interpretatus. Praefectus eiusdem monasterii litteras postliminio ad pristinum splendorem reuocauit , effecitque ut inibi celeberrimum seret scientiarum omnium gymnasium. Postquam diuersis est legationibus functus nomine Caroli 6. Regis Francorum in Arao onia, Hongcia. N Anglia, Pis,s proficiscitur, qua an urbe, vel, ut estis placet, Constantiae, facunda atque vehementi oratione ita Cardinalium sibi conciliauit animoS, ac voluntates, ut communi consensione Othonem f Martinum3. Vulgo S. postea vocatum summum Pontificem omnes proclamarent Post. hac dum rediret, Bologniae Tuscie obiit
31 Guillelmus distouteuille II. Cardinatis
tituli sancti Martini. an. I . Summa contulit beneficia monasterio. AEdificia mirae structurae quae extant hodieque ) exaedificasse ferunt. Legatus a latere fuit. Quae in electione Rectoris Academiae Parisiensis peraguntur,aiuntipiummet ordinasse. Vitalarisis funia
biitan. IJ IC. 3 . Guerinus Laure an. IJIO. mortem op petiit an . IJl3. 33. Ioannes de Lamps II. an. III 3. obiit e Vita an . IJ2336. Ioannes le Veneur ΙΙΙ. Episcopus Lexoviensis, & E. R. Cardinalis. I. Commendatarius. Abbatia quoque Beccensi potitus est. Moritur an .i33'. dein ceps Abbates Commendatarii. 37. Iacobus d Anebaut Cardinalis. ann.i 339. de vita decessit. III 8. 38. Franciscus te Roux Pro notarius Apostolicus ann. IJ J8. animam egit, ISTO.39. Arturus de Cosse Episcopus Constanatiensis an Iue o. obiit an . I 82. o. Franciscus de Ioyeu se Cardinalis an . I 88. diem extremum clausit an . I 6 IJ.
Isis. &post annos 26. Abbatiae cessi.
419쪽
ciis anno 16 Q. Monachi Congrega- Uonis S. Mauri in hoc coenobium introducti, monasticam resarciunt disciplinam. 1 Iacobus de Souure an. Is R. de OrciI- de Benediistino quam optime pro metitus, atque illius monasteri j immunitatum accerrimus propugnator. Et hanc Abbatum serienta cartasque praepositas ex veteribus S. Michaelis mo-Πumentis excerpsit unus e sodalibus meis, atque ad me transmisit.
AD EPISTOLAM X pag. 3o6 a tenus in conspectit Dei es hominum
pos, more solito, Episcopi conisecrandi gratia) transmittat. 1De hac & sub sequenti epistola vita B. Lan franci capit. 13,
uis Noricorum Regi haereditarao subiectus , ita Regis Henrici primi) amicitias Io biciebat, ut crebra ei munuscuia mi fratret, c. Guillel. Malmesbur. lib. s. in Henrico primo l. i. Et Florent. Vigorii. ad an.
c De Orcadum paertibusὶ Orcadum Insularum graphica legitur descriptio apud Guill. Canidenum in Insulis Britannicis
Obiμcet Cath regioni Scotie , quam ob promontorium Cathenesse nunc appellitant , sec.
Et paulo post : Ex his insulis in Pomonia Episcopali cathedra celebris , primaria est, scis d Eidem olerico cones se ) Rodtilpho nem p verba sunt Sel deni de hac epistola in notis ad lib. 1. historiae nouorum Ead meri)ctiim nomen quoa iam in άitiis liferis minia irinter appareat J Ideo haec profert propter litigiosam illam de primatu Cantuariensis Ecclesiae in Eboracensem Quaestionem roties agitatam ; de qua su-
rnum si in Deo minime diligamus, Deum haud quaquam amare conuincimur r Si as, Leserti inquit Apostolos Ioannes epistol. 2. cap. 4. quoniam diligo Deum , o fratrem suum oderit, mendax est: qui en non diligitstatrem suum , quem mirit, Deum quem non videt quomodo potest diligere a Quod attente reuoluens B. Augustinus lib). de Trinit. cap. 8. Sic eloquitur: Manifestum est, quod tu stitia perfect onem infata iri, dilectione posuerit S. Ioannes.) Nam
e Duos Episcopos Hrigat Id moris continuo in Ecclesia, Episcopum a tribus salutem Episcopis consecrari, perseuerauit. Concit. Nicamum cap. 4. 0 copum consenit maxim; as omκibm quistini inprouincia Ducopis ora χχ i. Si atitem hoc dio Iescierit , aut propter instantem necessitatem , aut propter it neris longitudinem ; tribus tamen omnimodis in tui ιm contiententis m,
se ab leni ibtis puri modo decernentibus , siti, dilectitone posuerit S. Ioannes. zm CT in quo scandalum non e Iis, utique per feectus D per scripta conse entibus , tunc ordinatio /,n ' rL. fὰγ ih celebretur. Consule Menardum in Obser e C Et tamen dilentionem Dei videtur tacuisse , quod non faceret , nisi quia in i Israterna dilectione vult intelligi Deum. h Plurimae SS. Patrum authoritates Pa sim in decretorum libro, atque in Conciliis, potissimum can. 48. Apostolorum. Concit. Arelat. I. sub Siluestro I. cap. IO. Et Foroiul. Sub Adriano I. cap. IO. Ιnnocenti J I. epist. 3. ad Exup. cap. 6. Qua de re legendus D. Augustinus cap. 7. de bono coniugali. Lib. 2. de adulterinis con iugiis cap. Φ.&j. AD EPISTOLAM XI.
stola animaduertere est, quantum Thomas a pristino statu deflexerit, dum adeo mordicus ac praefracte obedientiam negauerat Archiepscopo Cantuariensi Lan franco ut ex dictis superius comperrum habetur at nunc vltro ei sese submit-
celebretur. Consule Menardum in obseruat . ad librum Sacramentorum D. Greg. Papae.
Remigius ὶ Linconiensis Episcopus ad
epist. . a. Romam eum una cum Thoma Eooracensi peti ille vidimus. Ille primis annis egregia apud Dor ecestram meditatus, o aliqsa facere ingressus , noui me curam omnem se sedem transtulit ad Lindocolniam Linconiam ) ciuitatem. Et infra. Suod
eo raucundius erat, quia ipsepro exiguitate corporis pene portentum hominis videbatur , E ctabatur excellere se foris eminere animus, eratque Gratior exiguo meniens λ corpore virtus. ιem ideo natura compegisse videtur , ut
sciretur beatissimum ingenium in miserrimo corpore habitasse posse. Hactenus Malmes bur. lib. . de Pontis in Episc. Lincoln. Henric. Huntindon. sub finem lib. 7. historiae.
420쪽
Ad Epist. B. Lan franci Archiepis Copi
V senesimonia eluxerit S. Vt stanus,
perhibent Rogerus Houeden. in Guillelmo seniore ad an . IO7o. &1 73. Guillel. Malmesbur. de gest. Anglorum lib. 3. Et lib. 4. de Pontis in Episcopis Vigo . v berius. Sed prae caeteris Florentius Vi gorniensis, diu familiariter cum B Vl-mno in eodem monasterio conuersitus 3 cap. paπ I E n
b s Casulam pos itὶ Castula eo loci pro ve
A gensis fritus est. Hic ardore virtutum in veribis se operibus multipliciter feruebat , nimio que steti in vitia, ut Phinees, saeuiebat, sec. Plura vide apud eundem lib. 4. pacr. Q T. lib. F. pag. 3 r. Et Chronica S. Stepha m Cado mensis. A. C. IOCI. &seq. Ioannes tum Abrincensis Episcopus libellum edidit de ossiciis ecclesiasticis 3 quem primum euulgauit, notisque adornauit coctissimus Ioannes le Preuost, Rotho magensiis Ecclesiae Canonicus. De Ioanne Rothomage si in vita B. Lan franci cap. J. pag. 7, & notiS ad eamdem pao . lit.
Eboracens s Ecclesae , flet nanimis consensus tam cleri, qicam totius plebis Vilomensis)in flos Vis ani j electione. Isto vero obstinati ime renuente , quo indignum acclamante , - cum sacramento a Irmante , semestro libentius decoliationi , quam tam altae ordinationi succumbere velis. Tandem a viro Dei Vulso incluso correptus, diuino etiam oraculo territus, consentire cum maximo dolore cordis compulsus est , sec. Eximium vero Vistant effatum , ubi veterem Ecele stam a S
ac 1ubruere cospiceret, lachrymas tenere nequiuit: unde a familiaribus modeste redargutus quod magis gaudere deberet, respondit : Ego longe alisex jnteitigo quod nos misera sancto ram operia des imas , ut
nobis DAiam comparemus: non nouerat ilia filicium tirortim aetas pompaticas aedes con-
uere , se ob qualitum ke triti se ipsos Deo immo re tibi cso sitie ad exemplum attrahere . nos e contra nitimur , et i animarum ne-stigentes curam ac muremtis lapides. Ita
ille in Malinemuriensi ubi supra. Quod D construxit ponderent precor , qui nimia prurigine M ut ita dieamo vetera abolendi monumenta occupantur.
ste ac sumitur. Alcvinus lil, de luinis
ossiciis. Amalarius lib. 2. cap. I9. Rabanus libr. I. de institutione Clericorum
e Canis indutiὶ De capparum siue pluvialium ecclesiastico usu , Isidor. lib is
Originum, cap. I 2. Hel gaudus in vita Roberti Regis Francorum agens de capella Porro ritus capparum deferendarum in dedicatione Ecclesiarum etiamnum obseruatur,ut notum est ex libro Pontificali Iosa /L LIVL UULum eli ex libro Ponti fieali
Osualdo exaedificatam detegi, c d Leo Romana se is, O c. ὶ Cuius suprae cospiceret lachrumas tenere momini mine n Aramin. , I PAD EPISTOLAM XIII. ag. 3 ora banni Normannorum Archiepiscopo Normannorum appellat Archiepisscopum Rothomagensem eam ob causam,
h d ii quidem pro mappula, quae sinistri
, rimae , c. i I i , aptatur brachio, ad humores e naribu, at Do at o to- que oculis defluentes extergendos acci- meminimus ad epist. 3 b. nonnullarum e gime consecrationes Ecclesiarum , atque inter alias Romem censis s Remis habita
Synodo j cum Gallias primo sui pontifica
e s Romeri censem Ecclesiam in Romericum seu Romari cuira mons, locus haud procula Mosellae ripa in Voges monte. S. Romaricus inibi coenobium sanctimonialium construxit : unde locus est appellatus Mons romaricus , & vernacule vocabulo corrupto Remi remoni , quas Romaric-mont, vocitatur de Sancitus mons. Multa de S Romarico & eiuS coenobio, necnon de sancto Monte Hugo Menardus in obseruationibus ad Martyrologium Benedictinum, ad diem S. Decemb. Manipulum esse commune ornamentum )Alcvino &Rabano communis est caeteris ordinibus manipulus, velut a mimis & alba: siquidem pro mappula, quae sinistro
tius Hyberniae Metropolitano, Hyberni Episcopum nuncupat. Ioannis gesta stilo sito prosecuti sint Guillelm. Gemeticensis hist. lib. 7. cap. 38. &lib. 8. cap. 3. Robert. de Monte in Chronico MS. ann.IO67. & IOT . Sed maxime Orderi c. Vital. hist. lib. 4. pag. JO7. Ioannes desaee
Abrincatens, quam T. annis es quatuor mensibus rexerat s O Metropolitanas Eothomais
pitur. Mapulam, Phanon seti Mantile dicunt illi authores s primus lib. de diuinis CHciis, alter vero de Institui. clericorum lib. I. cap. 18. De manipulo seu mappulo praedictus Menardus Concordiam regularum eXplicans , pag. 894. Gauantus in Rubricas Missalis pari. a. sit. I. g Sosint ferre manipulum J Abrogata postmodum fuit ista consuetudo. Concit. Pi-