Iusta defensio pro sermonibus S. P. Augustini ad fratres suos in eremo constitutos, edita à reu. P. Mag. F. Angelo Vancio Ariminensi Augustiniano ad perillustrem, et reuerendiss. D.D. Georgium Polaccum

41쪽

tamquam incerta quod sitne incredibili catholica fidei iactura esse non posset Posdomum S.Patris Augustini discipulu&eremita, horu sermonum non fuisse Auctorem, lique apud

omnes nec inter illaus opera habentur: refert tamena versus quosdam Augustuat mesaeaAxos,qui dumta . xat in sermone et leguntur in Sermone . de Obc-dientia, prodit se Auctor esse Augustinum , non Possidium. In sermone de triplici genere Monacorum, Auctor se facit Augustinum a quo Fortunatus Manicheorum Antcssignanus superatus cst. Pariter idem facit Auctor in sermonibus de Prudentia, de Iustitia, S de Misericordia ad Eremitas. Non est autem praesumendum quod prςfatus Auctor tot de se mcndacia confiet erit de nullo est prς-

sumendum malum , nisi probetur, descru t. in Or. fac. cap.Vnic. ac ni sit quod iustum est,prcstimi debet. V. de socio. l. merito: nec quod aliquis velit peccare, Sentent. d. 6. quae ergo dicuntur ab Auctore Sermonii, praesumamus este vera de ipso P. Augustino, non de Postadio rie in Neque boris sermonii Auctor linge ius est D. Prolpcr, D. Patris Augustini ite Eremita discipulus: hic enitiivir Sanctus pariterq; doctus, librum scripsit ex Augustino, Sententiarii nucupatum, in quo saepe refert integras Sententias ex his ad Eremitas sermonibus neq illas alibi apud Augustinu reperire licet; dicendum ergo firmiter, est. Diui Patris Augustini, no alterius Auctoris laborem cuius, tibi faciat questa siolacet aut non placet, fidem certam, exploratam,r Titu-

42쪽

Titulus pr monstrans, non alium, quam Augustinum illum Ecclesiae Doctorem Eremitarum Patrem' Athenis olim,excelso Aristides nuncupabatur elogio, Graeciae totius felicitas, nostra eremitarum, pater Augustinus iurantem vero expugnabimus. Quintum iam proponitur argumentum. Nomlai non essen thiin veterum patrum tum recentio-runi scrIptorum testimonia, quae aduersarijs, qua

tuo vel quinque recte opponamus numero merito , ac doctrina inferioribus Ipse P. Augustinus lib. 1 i. conti faustum c. s. m lib. . coni Cresconium , optime docet, qui libri sint a Calliolicis tamquam utiles recipiendi nimirum quia sunt quasi normari regula, qua imperitiae o strae regatur infirmitas . Sed certe huiusmodi sunt sui,ad subleuandam imperitorum Eremitarum imbecillitatem Sermones Lib. 2. Retrao .c. ips Augustinus fatetur, se familiari, acyropemodum

humili stylo aliquando ad imperitos scribens,vsum: fuisse, audi, liber de Agone Christiano patribus ire eloquio latino ineruditis, humili stylo conscriptus est alibis ire ob ipsius vel senectutis declinatam

aetatem, vel ratione imperitorum auditorum, vel materiae, vel ex improuiso oblatae occasionis. Pr

terea ex ipso in Augustino si sacra Scriptor

quod magis refert nullo locutionis genere titur quod inconsuetudin hominum non inueniatur, quia utique hominibus loquitur, lib. i. G

43쪽

Trin. c. I 2 tom. quaidam in Sacris literis locutiones inusitatae nobis videntur magis proprietatem linguae representantes, quam altiorem ensii

continere, ex Doe .Xpna lib. a. c. II.&ergo miram

bimurn Augustin una non ubique eundemicribendi modum tam varium , proutTerum arietas postulare videbatur seruasse De rebus diuinis disierentem , maxmaum audisses Theologum de mediocribus, insignem oratorem ac delata milibus cum Eremitis suis summisse loquentem; de omnib'sevbique summe doctissimum Librum Henoch propterea iuquit ipse August inus lib. 8 de GDei c. 38. non recipit ecclesia, quia nulla habuit testimoniaci Nos vero huiusmodi scriptorum testi

monijs minime caremus : quod perspicuum mox faciemus. Decipitim et aliquot libris canonicis, olim ante conciliorum sana decreta, primitiva dubitabat ecclesia, ut ex Patribus narrat Bel arminus c. o. i lib. non ob id nihilominus spernebantur habentes aliorum firma testimonia. Dubitatum ergo circa Sermones ad Eremitas a quibus iam suo genio fretis quid tum postea Nonne de Virtutibus amplectendis optime tractant Z Nonne vitia omni taacriter insectantur nonne monita salutis passim ibi traduntur 'quid amabo, ibi iura reprehendendum ostenderint aduersari 3 o nimis delicati velle videntur pro suo arbitratu loqui Augustinum modo non de Eremitis, caetera quaecumq;, optime dicta: iam ergo teneo animum vestrum. In insigni Bibliotheca, cum Cicerone, Virgilio, Aristotele Pla

tone.

44쪽

no, Avicena, adest in Asopus,qui non aureo, ar genteo, gemmeo sed ligneo poculo, Vinum tamedulce propinat. Institutum prosequamur Sermonem : tanta est doctorum auctorum , scriptorum consensio mira prorsus, ut vix dubitalidi locus relin i latur : ipsi sancti Patres hos Sermones agnoscunt esse Diui Augustini. Sanctus Prosper Diui Augustini ος

taneus, ex illis multas sententias accipere non Vere tur Beda venerabilis cap. 1 . coment in prouei'. inquipdam carmina ex his accipit. Sanct is a Camo tensis Sermone dicit a Diuo Augustino ac fratres in Eremo esse conscriptum Sanctus Antonius Patauinusina quadrag. in cap. eiusa ex Sermone. io utitur dictis, item x Serm. 28. Sanctus Bona- uentura ex codem Sermone Si Petrus prodito renasciuisset, dentibus dilaniasset. Sanctus Antoninus 3. p. it. q. c. q. ab his non abhorrct Sanctus Dionisus artus anus Sermone . de S. Augustino dehabct Venio ad Pontifices , Gelasius Papa in cap. Sac Roman. Eccl. 3. i. opuscula inquit B. Au rustini Hippon Episcopi, Catholica ecclesia recipiuntur quibus verbis, non modo non excludit nostros Sermones, sed dum Augustinum Beatum a pDellat, omnem illius institutionem vitae , ac Reli ionis

Ercini tace professione apro basie videtur, cuius ipse quoq, antea extiterat Prus vocat P. Augustinuvirti versatas simu in humanis, S diuinis uteri Atqι in suis operibus variam dicendis rasem amplexatur si Nicola '

45쪽

SER. D. P. Nicolao Quinto Pontifice, in tractat a de laudib. Diui Augustini , mire extollitur eius puritas con 'scientis doctrina, quae, inquit enituit in con 'fessionibus, Meditationibus, soli loquiis, nec non

exhortationibus ad Fratres in Eremo. In Concilio Aquis ranens. approbatur Scrin 12. ad fratrcs nostros in Eremo, MPatri Augustino adscribitur; quo loci clare patet, prius institutum pro Ercinitis Onasterium extra Ciuitatem Veinde clericorum in

AEde Episcopali subsic tabunt fere singuli Dociores,

surgat Sententiarum agiliar, atq; in . Sent, . ΣΟ. eam distiniat paenitentiam prout ex pret- se Pater Augustinus in Serna quam e Gratianus decretorum compilator eisdem verbis habet d. . c. siquis d. 3. c. paenitentes. Ex sacra Praedicatorum familia, consentiunt plerique Doctores, hi sunt. Sanctus Vincentius ferre rius Serio. de S. Augustino Luceria ς ardentes. At phon susciaconius ni opusculo de Cardinata tua .Hioronimi Seras nus Caponi super cap. 28. Deuteron. agnoscit ex D Augustino Sermonem 7 cumq; tum Glo a inter linearis, thim D. Thomas . . . 3 . r. i 2 ad 2 accusationem Ioseph contra

ratres suos de crimine pessimo , intelligunt, ut ibi loquitur Augustinus hinc consequens est, illuni, quoq; Diui Augustini Sermonem approbasse vi

deantur.

Ex sacro Fianciscanorum ordine, plures habemus. Alvarus Pelagius. De planc eccles lib. 2. c. a. Michael de Medina de sacrorum hommuni conti

nentia

46쪽

ii elatia, Sermonem 37. ex P. Augustilao cognosci Aloisi Mirande, tomo. i. Manual peti placer sermor . ipsius P. Augustini.Nostros hos sermones ad Fratres Eremitas, sipὸ cita Anioeius de Gueua ra in Oratorio Relig. Robertus de Licio Episcopus Aquinaten Michael de Carcano nobilis Mediolanensis. Alitonius de Baiocho, concionatores celeberrimi, Q quia suis, Beati praedicantur, sermones ad Eremitas pro Augustinianis veneratur Licienserii quadrag serm. misterio x Augustinus, inquit, ad Eremitas Carcanus in Quadrag. de O pr ceptis serm. q. p 4.de paenitetia terna , . p. 3. Baiochus

in quadrag, p. 3 ipsi, D. Augustino inscribit. Idem quoq; assirmante Canonicorum Re ula rvina acro instituto nonnulli Dominicus 6 lus hauriveritate tandem,post disju tationem cum Eremitanis cognita admittunt ab Augustino trorumque parent ad Eremitas missos sermones; idquod plenius fecit Ioannes Mabucrnus lib. Venatorium Canonicorum, Regul Ioannes Trullusti ic. 7. serna. 3. admittit. S serm. 8. Nauar

rus tomo i de Regul semper hos cita sub Augustini nomine Ex Carmelitis adest Thomas Vulalensis spes pius. Ex Carlusianis, non recta sit sermones remiticos Landulphus de vita Christi: atqu Amonius de Molina instruct Sacer trach. St. l. QU/ςx 'te IESU, Petrus Maturus; sed latius progreditur magnae doctrina Vasque i

I9 C. cap. 9. de sermonς 1 loquitur Vispui D

47쪽

Nunc de Historicis. Renatus cho pinus lib. i. anon. tit 3 Ferdinandus Hispanus Franciscus Pisanus lib. . historiae Toleti c. Σ . Gargias Lotiis ad . Concit Tolet. c. ΣΣ. Petrarcha de vita solitaria Iacobus ualla Papiensis lib. . hist eosdem sermones inter opera Sancti Augustini reposuit Benedictus Capra Perusinus in consilio de auctoritate, potestate prioris localis, hoc idem confretur. Aliosquet o mistis faciamus. A Petro Albiniano Iurista, in De Au et Pont Thesau. ccci saepe leguntur

multi ex his citati, praesertim serna. 23. 27. 28. 29. 3i '. Iamq; hi testes omni exceptione maiores videntur aperte nostram conclusio nona,

assirmante approbare. Tum quia si poeta tum dicta fidem faciunt in iudicijs. s. si certa pet. l. i. deus. de, re diu in . quantum . ii id modo de to p est antissimis viris 3 5 nonne fidem facere debent, etiam in alterius preiuditium, ut late probat elinus in, cap. cum inter dilectos de fide instrumentorum in cap. primo de rescriptis prope finem dixerat quo l. Aristoteles in primo Topicorum unicuiq; credendum in arte sua. Quae ergo religio in istos incessit tanti quaeso deponant Refert D. Hieronymus in Epistola ad Paulinum , illud Horatia suim, quod medicorum est, medici tractant fabrilia fabri si in ore duorum , vel trium stat omne verbum L ad

Corint. cap. 3. nonne iurandum ellet in tantorum

virorum ore. quid pauci, quatuor, quinq; vel sex

48쪽

eontra multitudinis torrentem Z certe plus vident oculi, quam oculus Secum aiebat Pericles, cum in Atlicniensium conspectu concionaturus Veniret vide apud quos,ac quibuscum loquerisci sat illud, Athenienses sunt isti as me nunc reprimam , nec diutius vagabor in hac non Vera opinione refutanda longius f. VI. Pro sexto argumento, nobis pulchre possent de seruire, qhic eo lina Theologus, pariter ac Canonista, vere docte i scripsit Magister Nicolaus Barianus Placentinus ordinis nostri, in causa Vitaliani Monasteri j de praecedentia Omni iure Eremita nisa diu dicata , ut legenti patebit prima remita rum Institutio a D P Augustino faecta, atq; eiusdem

nostr acriordinis antiqua, ac prior caeteris aliena tacita approbatio. Caput secundum, in quo ponitur, c reicitur Patris Gabrieli Penotti sententia.

3. Primus.

Liberius, quidem quam par erat, contentio sic sim sermones nostros, in angi una, in tenebras profligandos decernit, post damnatae memori hereticum Erasinum, post Lovaniensi uni Theologorum ac rem cura sueta iam qu ibui porro a noctia tibiis sa tis abunde factum fuit, lati pia insurgens, de omni armorum machina armatus R. P. Don Gabriel Pe notius, lib. I. c. o. in magna tripartita historita

mimi

tata

tradi

49쪽

sere tota contra Eremitanos Fratres; ubi siquidem vii excellens ingeni j verborum abundantia cernitur, amaritudo quoque, Ss veritatis egestas late prodit: sit nihilominus religiosa, Odesta, ac Fraterna obitirgatio, qua ut habet Cicero. I. Ost non nunquam fmidit necessaria, et mundum vocis conteutione maiore , merborum grauitate acriore.

Vix credendendum Bone Deus quis nostrum aequo animo ferat, horum sermonum Auctorem, Cuem omnino Augustinum magnum Ecclesς catholicet doctorem profitemur, imposiorem nominari, mendacem, fati una nuncupari semilatinum, lutulentum, indoctum, nouitium dicit errore tum

in morib. tum in fide disseminatem Diuus ne magnus ille Augustinus, haec habet fled decet iucundum esse Religiosum; Mnon temere, ad ciuile bellum vocatum,mode ii respondere; ne ruditatis inprudentiae, ambitionis colligatur opinio. Nos tanquam Triarium militem agemus, cuium Bonae volutitatis opponendo, gladium ubi opus erit ad inuadendum. Res non dissicile certe haberet explicatum, si a sermonibus Aug. adscriptis, nomen tolleretur Eremitarum De Patre Aug. transeat . Fortassis tali doctoris nomine quiescerent Aduersarij,

verum quod di si licet, Quod pungit, quod toruo cernitur ibi oculo, tollerari nequaquam a quia busdam potest , illud eli. Ad Eremitas. Dcleatur cr-go dicunt haec Tituli pars inuisa ad August. o stea sermones, candidum facient aduersata acces sum. quandiu stibis, Ad Ercinitas in prospectu , ac

50쪽

16 V APp ENSIO intus de his est locutio,. abeant, explodantur sermo nes hi August. indigni, pessundetur ergo ingentis magnitudinis Rhodi statua celebriorIapsa, quae recta cum stabat, meministis 3 ac Sol, nonne lucidior cum occidit 3 clariorque in aqua visitur Mactem trinque inuadamus, ac super hoc negotio pr veritate digladiemuria. Ontra itaque nullius valoris sermones hui- scemodi, Pater Reu. Don Gabriel Penotus Canonicus Regularis, duos proferri inquit ipse iudices non suspectos, censores aequiores, simulq; do- iores, S sua opinione seueriores. Cardinales, videlicet, Baronium, Bellai mimina , qui stricto ala m O, peius angue, inimici Oderunt D. AugusL attri

butos sermoneS

Respondetur primo, Hic iam queritur inter Iu dices, tuis fidelis inueniatur: D. Penotus alias, mil-

se utrumque cij cit Cardinalem, illis non dit Nunc vero quoniam stant ab illo, miris ester nu

dibus seueriores, Oct iores, aequiores, iudices nosti spectos praedicat Verum petamus quaeso, quisnam istos operum D. August. lii dices tandem constitu crit 3 num forte Apostolica sedes tum Reo uia lares canonici vel Academia litteratorum Θquae: quae docilistimorum hominum uniuersitas Videte ne sit usurpatum Iudicium, a D. Thoma Σ. Σ. . Iart. damnatum ad Roman. q. Tu quis es, qui