Gregorii Barhebraei scholia in Psalmum quintum et decimum octavum

11쪽

- III

tiaeque ingenii temporum iniquitate male oppressi. Denique ipsa ratio scholiorum Gregorii varias ob

causa, quas sub finem protegomenon allatas hoe Ioco repetere nolo, talis mihi apparuit, qua et disputatione indolem eorum in universum speetante, et explicatione ad singula ea pertinente plane digna esse videretur. Itaque quae variis 1 c is de inebraeo S. S. interprete sparsa et sine ee

to quodam ordine a Proposito disiecta deprehenderem, colligere, digerere, noVis quihusdam augere et crisi adhibita in unurn quoddam corpus re-d ere sum coaxatua quibus deinde scholia supra die subiunxi cum interpretatione notisque, unde et Maior efficeretur fides prolesomenis, et Barh

braeum ipsum tanquam Ax ungue leonem cogno ceres de Psalmo pro aetate, qua vixit, docte et es ter disputantem. Neque Ver spem abiteore iuvat, ore, ut malorum a nostro tractatorum

specimina me aliis eiusdem auctoris haud iniucunda existant liti Syre lautoribus atque cultoribus, quoniam in iis omnium diligentissime et ratione ab ea, quam aliis in libris saoris adhibuit, Paullum diversa elaborasse videtur noster ita in si ea eum scholiis ejus ad Iobum a Bernstento V.

12쪽

oel editis contuleris, hoc vix seceris sine rei quam speetamus, emolumento quodam maiore Iam vero de exornando hoc meo libello iure mihi videor vereri, ne id in me vituperi cadat,

quod ea, quae apud Barhebraeum certa gladam a tione et eonsilio sarerent, nostrae aetatis disciplinam critico- exegeticam nimis secutus percurrerim et diiudicaverim, unde dolor antiquitatis exolescero et iudicium de aequitate saei e delicet etur; at enim putabam, ad interpretationis recentiore tem pore vigentis principia atque praecep a, accommodarem iisque metire operam a nostro in eod fac tractando positam, magis esse apparitum, quae inde ad nostrum etiam usum trahenda, quae ab eo remoVenda essent, quum praeserim in illius scholiis semina nostrae rationis hermeneutico--ticae iamiam sparsa iiivenirentur; nam qu. ab hac parte obesse, ab altera prodesse videretur, modo ne omitterem litterarum couditibnem, qua

Barhebraeus esset constrietus

Quod superest, Tibi, Vir sumimopere colende, cui istud opusculum meum uis auspiciis Tutaque

13쪽

beneficiis inceptum atque persectum, animo pio dedicatum volo, gratias quam maximas egregiae Tuae liberalitati solvendas palam atque fineere WOfiteor et a Tua pariter atque ab eorum, quorum in conspectum Venerint iuvenilia ista, V. V. I. CLD. D. lenitate atque elementia, ea qua par est, Verecundia expeto, ut quae Peccavi, ignoscatis, meliora edoeeatis atque huius beneficii memoriam me consematurum, persuasum obis habeatis.

15쪽

Gregorigus Barhebraeus h. e. Hebrael filius, qui et Abutipharagius, a natus est elisenes seu elitae, aerina Malatiae dictae et in prorineia eiusdem nominis ad care douiam seriore tempore ad Armeniam minorem pertinente,

sitae, anno p. c. 12ῖς Graee 1537), patre Mars messim Iudaeo, sed postha doctrinae Christi advieto quumque

Puer a Patre Graecorum, Syrorum Ar 'mque litteria satis esset imbutus, praeeipue quidem mediuina excessest, sinetiam erum divinarum cognitione necnon momm l tegritate ita praestitit, ut viginti annos habena episcopatum Gubae, oppidi circamellisnam positi a. 1264 intem secundum a patriarcha Iacobitarum locum Maphelant seu HLmatia orientia, uiua sedes erat ripit Teerio uisa in Mesopotamia ad Tigrim minorem alta, obtinuerit, qui quidem usque ad obitum suum a. 1286 in urbe Maraga Ut vinetae Aderbiganae olim ad Mediam pertinentis, rerum e Hesiastiearum' litteramnque gloria oon eorabat cuius quidem rei luculentissima sunt documenta, quae ab eo eo seriei nobis onservantur opera vel propter id ipsum bibli . Dicitur etiam Ram Maronis, uni με filius medici),

16쪽

in aram tenebare eripienda, quia monumenta anni veteria litterarum Syriaearum in Oriente evitarum 'flendoris, qui et omnino artim bonarem studia, et inrelisa bibile a viris, qualas fuerant Iacobus Edessenus, Sar ensis Q. Te effluenatque hermeneutica invisaea, uota et enaendata eouustraret, euiusque phopugnatores acerrim praestantissimique Barhebraeus et Ebedissuri 1318 a exstiterant, antequam barbarorum orientalium eaedibus exstingueretur. Notitiam vero illius aeriptorum debemus inprimis utro larissimo S. Assemano, qui singula ea reetasuit et in quatuor genera dispescenda docuit, theologica, hilosophica , hiastorica et medica δε quorum primo ad omnes fere hul disciplinae partes pertitiente illud ipsum opus continetur, culus quidem specimina quaedam infra dabuntur, rationem vero, quantum per exiguam elus notitiam Iicuerit, nune PavLlo Meuratius descripturi sumus, horreum mysteriorum

. M inscriptioriem libri quod attinet, l l . , quod ex argumento prooemioque linus olligitur, nihil audeontinetur nisi opia Meum a vulgari notitia remotiorem adituque dis iliorem, in tamen ut frequens verbi plusus, . in n. t. et 'ud scriplare eeclesiasticos si ιυστηριφ

17쪽

respondet, ab auctore sitim pectus, quis quain integrum opus ad saerari relaxatur seri tumui. Neque lenum ablino Ioeo videtur, similes lilia omni recentioriam et et D suorum eonferre inseriptiones, quales sunt: MSaurua am

expositionem et emendatam lactions totius scripturae sareae; - Paulla brevius in eod. odleiano, quem tollinit Bemnenius, v. l. hla verbis Q Go. , plicano mirus crimuras saerae. hy Non avium enim exegotieas, sed tisas quoque partes Bain Maens in hoc libaeo agit quamquam illae primariae esse Lointne si auctorem ipsumta vias, qui in prooemio horrei Be habet ,,In No huius isbelli semen variarum totius semimur inte i raωα-um ista via propri intellectus, intentig-imatismo seminara--us . tantinetur igitur istud opus sin ins plerumque Moloribus ad Hurimos uine ieis libros, quorum lacos singulos auetor exegetice et eritis illustrat, adhibita inte4retumueri numque auetoritate et praemissa singulis libris praefatiunavia ad auetorem ammmentumque libri potissimum spectante M. quae vero Ba Ass hibL ox. I. P. 27 t.

18쪽

-hmetis e sexu seripta saera, Asse manu hoe ordine re-- et a V. T. Pentateuinus Iogua, Iudices, samnovamri duo rivimi, Reguml duo Proverbia, eclesiastis , Cohelesi, canti canue., sapient h), Ruth, Susannaehu Moria, Iob, Isaias, XII proph. min. Ieremias eum mirenis, Ex h. Dan eum historia Bel et draconis. N. T. Iveva gelia, Aeta, epp. athesime, h. e. Illecti, I Petri, Joam

uis, Pauli 3 IV epp. inter qua ep. d Hebri, qua ianitur

. uua e . Reliquos libros . et n. t. noster propterea non interi iret tus esse V2detur, quia in emonem Monophyaltarum non

eason rose 'l; qui vero num versiolus simplieis anmtu solaeonsuluina fuerit, dubitare potes, quum inter seripta saeri dieis modo enumerati , iniquae Asa emano teste d) uentioribus adserinantur intex etibus, v. e. Moria μει nae, e et draeonis, quam Emmannas non explieuit, qui idem scripta Salomonia non exposuisse videtur, quaesum ex eius quae supersunt, operibus eoiligere Iiees; unde vero non sinum uouisitur, haee in interpri impl. non exauusae ei temporibus. Magia vero hoc eo amoris de libria Chronio rum ο), Esrae Nehemiae Esther i , quo Barhebraeus parDa l. i. p. 182. OL 2.b Eieli hornius, qui in introd. in v. t. ecl. IV. 18M.tom. II 3. 255 h. Pag. 150. g., canonem Nestorianorum refieri, dicit: , vientia Scit seu Proverb. fortasse quod uterque IN her in illo esset coniunctus. Ol. not. f. e cf. do otio ini in n. . d. II. Paeg. 12 sq. As s. h. o. II. P. 277. OI. Eosdem Iibros eodem ordine continet cod. xoniensis, quem adhibuit Boxnst. D . . I. p. 72. Ol. 1. . Apud Nestorianos comprehenduntur tibi Chron nominΘIibrorum Regum v. Elch h. I. I. 0 Desunt dies isti libri in eod. μειοrianorum quoque, et posteriores duos Metiton episcopus Sardensis c. a. 171. P. C.)

19쪽

ter atque Phrixeanus intaeim reliquit. -- - -is late libromini ordo, quem sine est semius, eo evadit, quod histor a Mammae, diri ἀὐ- exl-m aliquam inmmenti similitudinem, post libellum Ruth eo eatam in 'deprehendimus; und id e te apparet, eam ab antiqua Syrorum eocleata habitam non esse pro parte libri Danielia elu demque eum eo auctoris a). Finis dentque operis totius imstituendi qualis fuerit, partim ex iis quae de argumento eius modo disputata sunt, elueet, partim a uratius e n scitur ex ipsius Bainobrael prooemio iam laudato. Iunenim quae ab aliis ante ipsiunci arte critica quae ast σι - , verba, pertinet et her-neutica ad vostram a

storicas, iam . exponendas apestante ad eodi m sacrnni adhibitis essent elaborata, brevibus eomplecti atque inducem proferre, sibi diisque lucrum mansuram utande emeeret; h)quippe quum et res per se ipsa Deo accepta humanaeque

seientiae incremento esset, et rursus multitudo librorum una eum magno eorum pretio scriptorum merorum studium

iusto plus prohiberet o) quod quidem eonsilium quomodo

non vocat inter canonicos. Idem quoque Sapientiam intex S Iomonis scripta erari, si Iegitur 4 σοφία quod si autem legandum: η και σοφια, Provecti ita vocantur, ut apud Nes h. cf. pag. 4. not. b. EocIesiasticum autem, qui apud nostrum sequitur Proverbia et qui a conciI Hipponensi a. 398. p. C. canonicis eat adscriptus, iugi tinua , quad. simili udino SHomoam diei putat. v. de Walte tant in a. . d. III P. 45. g. Pag. 5 sq. confirmatu cod. Nestoriano quoque Eichh. I. Leius d. in1sit inra Apolix. d. a. T. P. 468. not M. ιν mi aes oh. I. 4. 144. l. 6 sqq. λ ix sch. chr. d. e. p. 144. l. 1 - β. AblI. l. 14 sqq.

20쪽

' suis emitus, ridem Mehlt vobis res unde haus rit, rati-mque, qualis et ingenio P yri suo ait, quin' tum pro iis, quae . se que de .hori eo imiotuerunt, fieri poterit, muratius hispeeturis α). Textus, quean inbiecit Bar Iebraeua gehesiis sula, est desumtu ex interpretatione simplice Pesinito , quam bi optis elebritatem, quam apud rixos omnimn gentium nauta esset, ae elegisse profitetura, Neque ratio elus eat talis, ut inde eonfirmari queat acerbum ludicium, quod noster in universum de indole latius interpretationis inlit; sed potius haud paucas exhibet nova bonasque lectiones et, quantum ex iis, quae huiusque in notitiam pervenerunt, Iiquet, mutationes et depravationes ex aliis conversionibus et textu Hebrae exortas fere Culus quidem rei haec habe exempla Iob. 4, 21. Eirs oh oheest ed. Be. P. 190. Iin. H. not. ' ), ubi pro - - et nomen eorum, legit

non inspexi.

hy Ait sch. I. I. p. 144. I. 18 sqq.