Gregorii Barhebraei scholia in Psalmum quintum et decimum octavum

81쪽

7 quod in textu Syriaeo, ompendium est seripturae Pro . M. Graecusis eodex V ann. 2, seu inte pretatio LXX a Paulo episcopo Telan ei a a. c. 616 in se monem Syriacum translata. t. irs oh ohrest. d. B. p. 145 I. 15 sqq. Eiebh. inteit in a. T. d. IV. p. 134sqq. id. Repert. Idr bibl. und momenI Litteratur. III p. 197 sqq. et Prole g. V. 8 Pro in m a d. Bugat exhibet i m ima quod rectius, quum in textu Graeco legatur: εἰς τοτέλος, et quod invenitur quoque Ps. VI tit pro εἰς τὸ τέἈῆ, et Ps. XVII, 36 Pro εἰς nos positum. Longe saepius ver pro hoc legituri Am v. o. in inseripit Pas. 8. 9. 10 14. 18 - 20 M., quibus eum Ioel conferas Ps. 17 40, ubi pro ἐς πολε- μον inicita, V 44, ubi Pro εα κεφαλ μ id ficta v. 45, ubi pro εἰς ἀκοὴν IK atam Vix tamen maius inter et tu, A interfuerit diserimen, quam quod inter synonymalia . et fetia , quorum quidem illud Primum et prae-espue de cominoratione quae est in loso, in extrema parte, alterum autem de dimotione quae est in locum s. extremam parism, usurpatur, utrumque tamen deinde In sum D inisenum abiit; qua de resons Matth. 25. 11 Pesin.). 22.27. Me 20, 82, quibus locist Grame δντεων syr a. Gaporro Mo 4, 2. Io. 13, 36, ubi Gr. ld. ΝΠ l .. mare 12 6 Gr. ω, Π id. In mam. V s. hexapi sic scriptum

sub ἄm amni undecimi; et in ali¬a ei adero e lonia

per quibus obrius est in ne iis cia autem . . an

82쪽

pro μου ται, in Ps. Maro, v. 1. Iaeobus Edeas avis dicit imἱ --, infra pugnae. Iam vero si quam Tatur, quomodo ait intelligendam illud in e seu a nem; vix, quae sinciant, respondere licet Forsan autem non inepte statueris, Symm, qui Graecum transtulerit, verba εἰς ου uno ita intellexisse, ut inseriptionem Psalmi ad eius finem ablegandam atque pro subseriptione potius habendam iudicarent; et inel 12', 9 sqq. an vero Graeeus, quum ita redderet verbum aed*, idern senserit, non statim ID quet potes enim, ut alias mittam Interpretationes, illud εἰ sensudatiore et minime τοῖνο inusitato interpretari quod auinet ad de ita ut verbis laudatis seu finia, in quem, seu ausa, ob quam Psalmus esset eonscriptus, innueretur et pro argumento singulorrim arminum ea aut ad tempus imturuis, aut ad praeteritum referrentur. tque, ut exemplia probem hanc partieulae vim, hue pertiant Ioci Ps. 62, 7r

verooninem interPretum controversiam dirimit, auctor Grameus textum Hebraeum intellexisse non videtur.

Post lia' ima , ve potius A, M. Bugat. additi iaci. AM, sed male deest enim in Graeco. 9 Sio interpretandum ei, qui textum Graecfum, μιρτῆ ὐηρονομήσm, inspexerit Barhebraeus vero, quod ex iis quae statim sequuntur apparet, ita verba Syriaca intellexisse videtur pro illa se haereditate haeredis ad pr nomen in mestate addens δοάμ et paruo pro M. emph. maae habens et ad Davidem reserena. Unde satis I

83쪽

eat, uniterim Graee mimon adlubuisse quod semideius oriam dis, haea vitaim miridis, huic repugnat argu mistum Psalmi, quod ad victoriani r port-dam magia -- reportatam ametat debuit igitur populum Israelitisum s telligere per pronomen . io resimum, adduxemuteum fortasse ad hane Maam istopaeetationem ius riptionea Symmachi 'quilae et Theodotionis ἐπιν - , πνι--ιλ

10 Η est et, qui vietor viseesserat a sortium divisione qui utimam eduxit sortem. Iam vero quae Mont Ialconius in hexaptis ad hune loeum affert Aquilae verba, φν--ο- πὲρ τηλοαηρονομουσης, ea parum longruunt eum iis quae e Syro hexaptari laudat Barhebraeua auetoritate eodicis Ambrosiani munitus. Unde quidem eonfirmatur ontes. eoni tura, verba -ὲρ τῆς κληρονομουσm, Aquilae non esse, neque vero apparet, quae iis sint supponenda. Fortassessi huit interpres ille ἐπὶ τῶ κληρονομ- eLmontes hex Pla ad Ps. 46 5. 73, 2,mebr. Mid, et eius d. indicem s. V. ἐπι), Pro quibus Syrus legit μου τῶν ὐηρονομι- autzἡπὲρ τῶν ὐηρονομῶν, Pro quibus Μrum: πο . . 11 Sunt igitur, ut recte innuit Baritebraeus, dit)siones sortium; divisiones eorum, de quibus sortes coni

ciebantur; ita ut hoc loco de iis eoistandum sit agris, quoa Davides bello hostibus eripuerat, et quorum optimam Partem Tex sibi arrogaret et 1 Sam. 8, 14. 15 . Coritici vero hoc lae idem est a concuti, et de urea quassata intelligitur; quae quidem agrorum dividendorun ratio usitata fuit Hebraeis es Ios. 18, 10 sqq. et simili quoque modo ab iis e

autem iste dicendi modus saepe Invenitur, V. e. s. 22, 19 Pesin et syn hec . ita cci oreat. ed. B. P. 106l. 6.

84쪽

aviae Symmacia interpretatio, - - - κληρονομω mis, eandem movet suaptelonem asque aquilae modo eommemorata.

dynast Oxon. 1663. p. 51. vers. p. 33 eonuuentarios in utrumque testamentum et scholla, ex quibus pauca dedit ex eerpta Assem lari. I p. 488 - 498, et quomm plura intemposita sunt scholiis Ephraems v. irae h. l. l. p. 137 not. . quantum vero extis, quae praesto sunt apparet, in eorum interpretum numero est habendus, qui ab Ephraeis au rumque nugis mystiola lamiam instinere inciperent et hiat ricam eriticamque s. s. interpretandae rationem inirent ita ut similitudinem quandam illi cum Barhebraeo intercedemiem facile ognoveris. Neque vero pauet a nostro Iaudatur

addendum mente videtur a Damide aptiua tamen puto

rim hanc lectionem mutari in ιδ dispersos, quos iam i tene eris Iudaeos aeditione et bello intestino tum temporia aedibus domesties expulso et per omnem regionem dissiP

85쪽

nam diversi non posmnt una eam haereatim et haereselortasse autem aliquid excidit post vocem'. ita. Ad ipsam vero interpretationem quod attinet, pluries quidem ex me liorum interpretibus Gam non eapuemn v. Rus enmuel praesiit ad hune Pa.), sed quo iure , non apparet. Celeminoonferenda emni ad hunc laeum quae Ieg-tur 2 Sam. e. 1 - 20.

15 Athamasius Magnus Alexandrinus t 371 seo. Q. 378 p. c. et Asa. b. o. III. 1 p. 19 sq. Cuius quae

M. A th. opp. Patav. 1777 vol. IV .m. III, is Supplementis commentari in Ps. p. 57. B). quibus addi possunt, quae idem affert ad titulum Psatini nostri: ουτον Ουν τὲρ

τῶν ἐκκλησία λέγει τον δεμον τῆς ιι suovσης ὐη-ο ιεῖν τὴν μανι λείαν τῶν δρανῶν. Frlao autem, quae respondent priori Ioco Barhebraeus videtur desumpsisse ex eonversione quadam Syriaca operam Athanasii v. Asa. b. o. I p. 475 col. 2. p. 612, VIII pag. 607, III ol. 1 . Laudat quoque noster eum ad s. 1, 6 et eo Irgi Lond. t. VI exeerpta Lo- sin sit .

16 --- est defeetive seriptum Pro ---; pra fert tamen mirae gr. Syr. p. 204 et perspieulistis ea a alteram seriptionem, quae statui constructo postponit pron. avi. - Ut igitur formae illius desectivae osseurit tem tolleret partim, partim Oeem minus apud Syro usit tam et ad Hebraeam aer emetam explicaret, noster adi est verba ista' - -Σ-

86쪽

r entiorem -- ec vi a urinaui, qui est mos verea via rixohexaplaria, pronomin Gramum μου singulari 'oeis reddens a. Eiculi. Eies. p. 189. Horim. r. p. 316 . At quum ina editio hae in re non prors- sibi eo tet et Ps. 17 1M, 3. 4. 16 apud irsu h. l. I. Φ. 159 161 , non statim praeserenda est oe lae eius auetoritas neque vero ab altera parte odi in Bais mei vere a cod. Bugai diserepasserat tueris, quum saeue evenire potuerit, ut Bainora a in re minoris momenti textum Imino larean Pauno eoige Mus laudaret. Vide quae plura hac de re attuli laprolam VP g. 17, a. 18 De versione Armeniae ride quMdam in anno re ad hune Ps.

quam habet Ps. 90 14. 143 8, hoe Ioeo obstat parallelistius, quod iam Rudingerus x te ridit et nos enm schol. ad h. l.) quem vero exhibet edit polygl. Lond. statum

aesutum με is et per se, et quia mox sequitur in eadem editione stat emph. in hunc mutari debet ex Barhebraeo. 20 Si verba Syriae recte distinguuntur, quum SP rus Voeem Hebr. inre lya A ..im ad versum seque tem traxerit, quod ostendit part o voea, 'Laci, ' PraeP0 sita. In ed. obo Lond. autem signum interstinctionis male post voeem priorem positum est quum eod. Pomin 1 eum Bainebraeo con ruat v. Pol Lond. t. m. lecti. Varr. vera Syr.

21 Leetionem Bugat. quam sub textu Syriam attuli, praeserendam puto, quum aptior sit textui Graeco et loco Ps. 14 Heb. 15 muniatur et ies eh. l. I. p. 1573. Neque mirari debes, cur hoc loco negligentius laudet te

87쪽

tum syriaeum noster, quum interpunctionis tantum vivere talem indieaturus eum int s-μ eonferat Syro rex Iarem. 22 Et sica te Hebraeus enim eodem modo membra v. 8 eis divisit. 23 Syrus omam Pae non temere elegisse videtur, sed ut exprimeret pari. κατ eum verbo ἀμ- eoniunctam V annot 70 ad Ps. 18).24 Versis Aegistia, quae seribitur etiam ι-

cf. Ass. b. o. II p. 290 oes. 1. irsoli I. I. p. 101 lin. 15. Wiae m. l. I. p. 148), de qua es prolem. P. 19 et annot. 29 ad h. Ps. 25 Habuerunt igitur eodd. isti pro leetione nostra alerx---ον ἐνάπτων μου τὴν ὁδόν σου, quae praetexenda vide tur, quum et textu Graeo, et auctoritate Hieron mi Praeterea confirmentur, qui in p. ad Sunniam et Metelam Baeo: , Dirige in conspectu me viam tuam. Pro quo II betur in Graeco: κατευ θονον ἐνιππιον - την ὁδόν μου, hoc est Dirige in conspectu tuo iam meam quod nec LXX Per quam Versionem Hieron proeul dubio vult intelligi edit. Origen emendatam) habent, nee Aquila, nec SVmmaehusineo Heodotion, sed sola κοινὴ editio v. Μonis hexapl. tom. I ad h. l.). Ex quo Hieron testimonio id uerte apparet, nostram lectionem ex editione corrupta desumtam admodum esse suspectam. Atque is ipse locus unus ex iis est, quibus Barhebraeus et Syrobex laris egregie textui nostro τῶν oemendando inserviunt. Ceterum ante lai data particula excidisse videtur.

26 Hae verba laudantur Rom. 8, 13, ubi Fesinito

plane habet eadem verba. 27 Ed Bug. hoc loco etiam rectam tueri Ieetionem Puto, quum versio Syrohexapi aliena videatur ab ea adlaeti- iii siti by COOste

88쪽

-- en linendoriam ratisne, quae relativo pleomaue ut tur in Ps. 14 15), 1 v. irae h. I. I. p. 157. s. 17, 26. R. P. 163. v. 28 ib. V. 46 i, p. 166 . 29 Versio Armeniae a mearobo elae a 410 P. c.

somposita, a Barhehraeo nonnia ad Psalmos Iaudatur teste laetnam no l. l. p. 1423, quia fortasse ad reliquos libros adhibere eam non licuit ipsi. Neque vero indoIes istiuari Meprotauinus nostrum suosse videtur, quum ad Ps. XVI, e te observet eam ex textu Graeco esse exortam, eum Syriae eonatam et initiiseiscitiae Meommodatam qua quidem in re consentit cum eo Elch hornius Elia II p. 385 sq.), qui hane mutationem satis probabiliter et tempori assigna dam dueli, quo celesia Armeniaca a Graeea se averterit et eum Syriae eoniunxerit see. 6 med.). Dolendum tamen est, nostrum haud pluris attulisse Ioeos, unde opinionem suam eonfirmaret, praeter ulum au. Wis emann chori Syr. p. 142 eitatum, quem, cum liber iste in paveorum is

tum manibus Versetur, huc apponere iuvat o

num mihi non est praeter te. Arme Riacus ut Syriacua dicit Et bonum meum a te est ed simpl. enim habet, la, Atque inde Ognoscitur, quod etiams exuraeeo transtulerint Arinenti, tamen eum Syriae eontes rint exemplar suum idque hic illic ongruens reddiderint se eum Syriaeo . Nempe ita noster hoc Ioe ooneludere Ddetur: suum Armeniae conversio exorta sit e Graee

89쪽

fraeea autem hoc lae plano aliud quid habeat atque Arin

Maea, hae vero Ursus cum Syriaca Iocum singulari modo interpretani congruat, Verosimile est, Armeniacam Syri eae esse aecommodatam. Ex quibus igitur mutanda sunt,

quae habet teli hornius Elia. t. II p. 336), qui Pro verbis stat in or e , dieit ,,Res nota est unde quae

noster caute et eoniecturae hista profert speelem eri rem induunt. Praeterea vero conferre licet cum Usemanno

pro Q ..m legunt nais in Iam vero si quaeritur, an Barhebraeus ipse textum Armeniacum inspexerit, hoe quLdem propter regionem, in qua degebat, ad fidem non est dis elle, sed ex iis, quae ex Armeniae Psaliuiorum laterpret tisne ab eo allata vidi, hac de re eerti quid4uam statui vix Meet. Est quidem vox .g: iisdem Malibus instruet quibus Armeniae sonat Gog H, M sed fortasse iam interipvea Syriacus conversionis Armeniacae hane vocem immut tam in auam interpresationem transtulit, quemadmodum Syrohexaptaria verba Graeca recepit v. e. Dan. 9, 26ia Z μ, r. πρψεσμια, ex Syrum.), intra Ps. 18, 30 vox Arabica H in textu Syriaco legitur et Ps. 51 9 POL

Lond. t. VI in exempl. Loltus. Duerum offendit vox Ammon. - ac Gr. ἔ--ο ceteroquin non solum ob voe lium diversitatem noster attulisse videtur interpretationem Armeniacam, sed ut furem quoque aliud notaret, quum vovi M. sum 1 p. sing. annexum sit, ori Syriam autem sust. 8 p. l. mase qua tamen in re observandum est, Biblia Armen Amatelad. a. 1766 editar tam exhibere interpretationemr. gogor noteta h. e. se viemm apertum est guttur eorum; quod mihi unguae Armeniaeae imam be-

90쪽

vim tradidit Bemstea hin v. e. - vero quomin is Bain heae sumturam a librario eorruptam statuas, id impedit, quod Risem annus, vi mine laeum laudavit hori Syrip. 142 sq. , euam e eod. Vatisano sis Neque dei stin alii Ioel, in ea verrio Armeniae seu fresae ex Armo ni a laeta, quam Barhebraeua adhibuit, ab altera 'disione modo dicta abhorret, V. e. Pa. 18, 38 noti v. 26 annot M. Quod denique ad totam vivionis Armeniamina nostro laudatae indolem attinet, in universum et quantum ex pineis e luere Iieet exemplis, cum matre Graeea Onsentit quin i, nonnunquam tamen ab ea recedit et ad Aegyptiam se ines, nat, cuius rei testimonia haeu habe: Ps. 16, 14 v. Brunα

utriusque a textu Graeeo mise diserepantem ieetionem qu modocunque ex usa eris, id eris ammebit, ea eandem των His ensionem esse eeutas Ps. 8, 5 Wiae m. h. S.

sumta videtur ex elus lecti vardi in Psalmose quas Αssem. h. o. I p. 493, 17 exstitisse diei miri. 2. 4. 7. 10.22 27 fortasse quia . e in reliquis Psalmis Iae PedDuonem των ε 3rlaeam allatam a Barhebraeo non invenit. Ad hane enim, quam Iaeobus adhibitaversione simplici euma

sevidetur et Elch h. Elia. t. II f.258 p. 155 sqq. De Wetterant. d. III s. is et in qua procul dubio interpretationemrimhexaptarem salso figuratam M vietam praeespue seu F