장음표시 사용
11쪽
ra Cap. V. Aieronymus ad Damasum. I
hamunt aquam ct reponunt, tum in ipse A late cap. 3.&lib. de Sedis Rom. potestatExpis, tum in multis regionibus. In memoriam videlicet miraculi, quod ea die factum credeunt,& mea .quidem sententia merito credebant, multis in locis eadem die hauriebatur,x ad aliquos dies asservabatur aqua, & sorte nonnunquam cap. ult. Vel potius utroque libro toto.Quia tamen huic loco. plurimum fidis. Quoniam, inquit Hieronymus lib. I .ep. 12.
Vetusto oriens inter se populorum furore collibus in disii sam Domini tunicam ct desuper textam minutatim per lusta discerpit. Nempe po-
mutationem,quam refert Epiphanius, ex- pulorum furor eorum etiam, qui dicuntur ecclesia,saepe furorem trahit,&ecclesiam discerpit. Divisionibus tum laborabat Oriens, laborabat etiam Occidens. B Nam & Mediolanensem Ecclesiam Ambrosius Orthodoxus Auxentius Arianus regebant,& Romam discerpebant Damasius & Ursicinus. 9 Chri sti pineam e terminant Vulpes, ut inter lacus contritos, qui
aquam non habent,dincile ubi fons signatusct horris ille conclusius si ,psit intellio. Si jam id erat difficile circa A. D. 37s. quanto difficilius nono seculo & sequentibus in
tanta vulpium, leonum & lacuum contritorum copia Z maxime cum his malis C nusquam exitialius laboraretur , quam Romae, circa Romam, sub Romae jugo perti sunt ii, qui mutationis illius memoriam celebrabant. Sed omnes expertos Epiphanius non dicit, immis, ne 1 emel quidem id se quisquam ita testatur expertum, ut fraudis piae suspicioni nullus superesset locus. Quod si tot provinciae quotannis id essent expertae, num id Qtus Epiphanius
tetulisset 3 Potuissent ne tantum miracu- sum, tam conspicuum, tam ordinarium
tot Ecclesiastici scriptores sine grandi s crilegio contumaci silentio supprimere 3 omnino reliquorum scriptorum ea de re silentiam justam dat suspicandi caussam vel fraudem, tum Epiphanio, tum iis, quos laudat fratribus factam, vel hoc miraculum aliquando quidem contigisse, Ideo nulli cathedram Petri 9 sdem Apostolico ed non quotannis, ut putavit Epipha- ore laudatam censiui constulendam. oties Dius, in quo non secus ac in aliis aliquot orthodoxae doctrinae favebat Roma to- narrationibus potuit famae plusculum, ties hujusmodi titulos illi lubenter defe-
quam oportuit,dare. rebant Patres, ubi secus agebat, revoca-Quod autem persuadere conaris, nec bant in memoriam eandem Johanne Baronium, nec Plinium de quibusdam Babylonem dici, quod imprimis facit fontibus loquentes a Casaubono intel- Hieronymus circa A. D. 39 o. inde nunc lectos, id quam vere contendas, viderint animε mea postulans cibum, unde olim Christi
medici, viderint Critici. D velimenta si cepi.
Quia numero multitudinis utitur Hie-
TAb. V. Casaubonum Vexas, quasi
perperam exercit. XVI. cap. I 36. acceperit verba Hieronymi scribentis ad Damasium, qui locus sane consideratione dignus est. Sed huic, ni fallor, satia fecisus libro de Sedis Rom. sati Gronymus, ideb Calata bonus credidit designari, tum baptismum, tum presbyteratum: tu vis Hieronymum eo tempore
nondum Presbyterum fuisse. Huius Chromologicae minutiat dilcussione jam nihil est opus. Bapti latus certe Romae fuerat Hieronymus, & hanc ob causam Romam potius, quam aliam sedem consulebat. Ubicuns fuerit corpus, illic congregantur aquila. Profligato a siobola mala tat:,-rnonio, ud νοι solos incorrupta
12쪽
Vindiciarum V. Casaub. Lib. I.
ditas. At enim Alexandriae Petrus non minus orthodoxus erat, quam Romae
Damasus. Sed Damasi quam Petri notior erat Hieronymo . Ut ut sit, Corpus illud,quod ab aquilis quaeri dicit,est idem intelligit per cathedram Petri,cum ait: Ego nullum primum, quan to magis nullum totius Ecclesiae Dominum , nisi Christum sequens, beatitudini tua, hoc est, tibi, o Damase, quem orthodoxum credo, id est, cathedra Ρetri communione consector. Super illam petram re istam de Christo fidem ad catam Ecclesiam scio. QM-cans extra hanc domum agnum comederit,prophanus est. Si quis in arca Noe non fuerit,peribit regnante diluvio. Haec ad a Casaubono recte referri vel hinc patet. Euphrati proximus erat Hieronymus, &tamen Ecclesias trans Euphratem sitas nullas noverat. Quanto minus has noverat Damasus, illae Damasum Z Num ideo flammis aeternis illas addicere fuit mens Hieronymi 3 Quin potius, modo vera fide Christum amplecterentur, tam intra Dei domum & arcam Noae sitas illas credidit, quam Damasum ipsum aut clerum
Romanum, in cuius moribus, ignorantia, veritatis Odio jam elogia Babylonis agnoscit Hieronymus in praefatione libri quem Didymus scripsit de S. S.
quod exercit. 1 f. 33. dicat mulierem, de qua loquitur Epiphanius har. 3o. liberatam virtute Dei, virtute Christi, non virtute transvolantis Ujus dam actionis, quae vocari solet si tum crucis, liberatam, inquam, ut sciamus quaenam sit Dei, quaenam Christi, non quaenam huius transvolantis digitorum agitationis virtus, ipsius Epiphanii men- . tem hanc esse, cum dicat liberatam lita
pertendis huius digitorum agitationis, vel, ut tu loqui mavis ; huius crucis signi fuisse virtutem hanc, halic Epiphanii
per ignaculum Christi ct fidem feminam auxilium percepisse. Item: Noli valuit incarnationis vis, ubi erat nomen Christi, is signaculum crucis. Hic quid sentiamus, animo sedato percipe. Cum dicitur incantatio nihil posse, ubi est nomen Dei, vis incantationis d pellendae non tribuitur Syllabis 8capicibus hoc vel illud Dei nora enconstituentibus. Sic cum Epiphanius, aut quis huius notae Pater signo crucis aliquod effectum tribuit, charitatis lex nos jubet credere mentem illorum fuisse convenientem analogiae fidei, ac consequenter illos per signum, signaculumve crucis intellexisse metonymice Christum ipsim, non digitorum aerem trans Verberantium decussationem. Qi md Casau boni correctionem laudas, dicentis apud Epiphanium haeres 3 O. legendum κam συγκυ - , id ingenuum est: quod ελειλιαν mavis nobilem interpretari quam liberam, mihi videtur valde
probabile. Q d dicis Gadara fuisse
monti superstructa, thermas Gadarenas ad radicem montis, Sc consequenter eX-tra civitatem, non est necesse . Potuit enim urbs ambitu suo tam radices montis complecti quam verticem. Baronius autem A. D. 3 I. g. 68. cum ait: Meminit 9 Strabo de aquis Gadareuis,&c. cum non dicat de aliis aquis, si non necessario certe valde probabiliter credidit Casaubonus Baronium aquaS, quarum meminit Strabo, confundere cum
aquis calidis quarum meminit Epiphanius. Sed haec levicula sunt.
13쪽
Caput VII. LiBER DE NATIVITATE
TAbula VII. Non fuit, inquis, neces
Baronio Erasinium citare de partu 'πο- sitio, qui tribuitur Hieronymo. Non fuit eerte, sed nec fuisse dicit Casa ubonus exercit. I. IS. Sed cum librum illum de Mariae nativitate nunc quoque Christo- Iphorus a Castro contendat perperam a nobis redymi, perperam a Sixto Senensi, perperam a Melchiore Cano νοθε e insimulari, merito Casaubonus optastet etiam Erasmi testimonio falsi damnari striaptum illud adulterinum, ut, qui velit, et iam Erasmum consulat, ac illius rationes
expendat. QRod Castri Jetuitae castra non lubens deseris, quod eius sententiam, qua potes,propugnas, nihil mirum. Sufficit, quod ne tu quidem negare audes sPseudoHieronymum hunc explosione dignum. Caput VIII. CAPHARNAu M.
T Ab. VIII multa disquiris de qui
bus litigare nihil est necesse. Quaestionum huius capitis ultima paulo acrior est, quam ut prorsus silentio transmitta- tur. Dixerat Casaubonm exercit. I 3.3 7. Male accepit Baronius, ut equidem puto,
mentem Iosephi, si putavit proprium ipsi sonti,
cuius Iosephus meminit, nomen suisse Capham naum . Ipsium enim nomen indicat ad illum fontem pagum fuisse aedificatum, cui illa appellatio proprie conveniret. Caphar enim villam signi dat aut pagum. Capharnaum e t pagus a Nahum sic didius. Hic tu.
ut d pagum hic eo nomine fuisse singis, sine
teste suis. Haesisses potius Hieron'mi interpretationi, qui Capharnaum interpretatur pillam,
. seu agrum pulcherrimum,qui tanto in Hebraicis literis fuit doctior, ut felix fueris,s discipulis eiu esse posiis. At & Hieronymi discipulus
fuit Casaubonus, ct aliorum multorum qui nihilo fuerunt indoctiores quam Hieronymi praeceptor, quisquis ille fuerit. Sed comparationibus hic nihil est
opus. Illud amrmo neque vocem Capharsignificare agi um, sed villam, nec Naum significare pulchrum. Pulcher vel amoenus Hebraeis est nya Naim. Naam autem Ia est nomen proprium viri, a consi l tione sic dicti. Quamobrem Matth. q. I 3. 8, , Marc. 2, t. M alibi Syrus & Arabs vocem hanc scribunt per Chet, non per Aun.
probes, cum, inquam, omnes in eo contentiatis B. Virginem post haec demum verba: sat mihi secundum verbum Domini, coepisse concipere,mirum,cur tam iniqui feras, quod Casaubonus exercit. I.3.27. antiquitatis illustrandae studio paulo fusius quam Baronius apparatus art.76. hoc argumentum pertractarit,& diversa sentientes refutarit, maxime cum tua super
hac quaestione diatriba sit Casauboniana multo prolixior. Caput X. AN PETRus Fu ERIT FIDEI CONDITOR. TAbula X. quo deteriorem caussam propugnas,ed plus affers acerbitatis.
Dixerat Baronius. Petrus Matth. Io, I .
Causam desinit, decernit, fidei canonem constituit: quid de fide sentiendum esset, solvi Petrus clavum fixit. Casau bonus exercit. II.
14쪽
q. 12. Quis veterum Patrum ita locum est rHie tu laudas Hilarium in Matth. c. I A. dicentem: Ignorantibus caeteris primus restandit: & Seleuci ensem Basilium orat. a s. reliquos Apostolos ignorantiae accusantem, & Euthymium in Matth. 16. dicentem : Solvi petria vere Christum ct na-
rura ct proprium filium Dei hunc esse intellexit.
Atqui licet hactenus hoc mysterium non intellexissent reliqui, tamen respondebat Petrus, ut discipulus Magistro, non ut Legislator subditis, ut fidei rationem red- Bdens, non ut fidei canonem constituens. Sed re falsiim est antecedens tuum,& falsi diserte damnatur ab ipso Petro, dicente :duodecim circiter ante petitionem illam mensibus, non ego solus scio, scisco, sed Nos credidimus ct cognovimus te esse Christum illum Filium Dei viventis. Joh. 6, 69. quin & biennio circiter ante Natanael dixerat, Joh. I, 3 o. Rabbi, tu es ille Filius Dei, tu es ille Rex raelis. Nec te juvat, quod mullii Patres vocarunt Petrum funda. Cmentum Ecclesiae. Sed videndum,an aliquis eorum dixerit, an vere dici possit Petrum tum esse fundamentum Ecclesiae, cum Ephes. 2. Apocalyps. 2 O. omnes Apostoli vocentur fundamentum Ecclesiae. Sed enim, fidei conditorem, inquis , solum Petrum dicimus, auctorem vero Deum solum. At utrumque soli Deo
convenit, neutrum soli Petro tribui potest,& utut urgeret te Casau bonus, tamen
cusas quod exercit. I. *. I O. dicat: Ub de fie 2dοὴ rana caelitus revelata agitur,nun
quam humanis testinetoniis apostolin utitur. Hic tu. Ain' sobrie an serio λ dZ Non iloctrina coelitin revelata Deum complere omnia, in eo ms 6st, in eo movere,in eo pipere Z ad quod tamen in alcandum Poeta Arati testimonio utitur Paulus Act. I p. Revelatam coelitus eam doctrina vocat Casiaubonus Evangelium. Nam Deum unum esse, creatorem universi, colendum a nobis,& c. Paulus
Rom. I. & 2. refert ad το γνω-ν Θεοῦ, quod Gentibus omnibus manifestum fecit, quod omnium cordibus insculpsit Deus, ut non mirum sit, si pro Paulus ex G cntium Doctoribus hoc Θεοῦ - , non fuisse Gentibus prorsus incognitum. Doctrinam autem Evangelicam quis mortalium divinasset, nisi Deus eam coelitus revelasset λ Huius confirmationem cum ex Sibylla petitam a Paulo legislet alicubi Clemens, meritot Caseu bonus in falsi fiaspicionem vocati brum, unde Clemens id hauserat, non neminem reperire potuisti Veterem, qui D minus, quam libros qui Sibyllis, Mercu-Baronianam blasphemiam usurpavit. Omnino, qui solus est conditor, idem solus est auctor fidei. Patres in Synodis dicuntur m ιν fidei symbolum, non canonem condere, nedum dicant se solas sdei canonem constituere. QΗ in de Athanasius Synodi Sirmiensis patres exagitat plurimum quod dicarir: η πιας.
Quid dicturus, si sibi vindicassent,
quod tu Petro, tribuis Zrio Trismegisto,Hydaspi,vel Hystaspi tribuuntur. Ne tu quidem duorum post riorum fidem ausus es asserere. Butengerus agnoscit eum, qui Mercurio tribuitur, librum esse ψήδίωκαιον .. Supersinta
Sibyllae, quibus an aliquid sit assictum,. nec ne, non profiteris, sed hoc ipso quoci
temerariam videri vis Casau boni sit spi- Cionem, satis innuis,non tantum misi e Sibyllas aliquid vaticinatas,etiam de Christo, nihil horum negavit Casau bonus).
sed ita vere tribui, quae tum olim eorundu
15쪽
ro 'Cap. XL Libri Siby E. Pleuripi raphi
nomine citata sunt a Patribus,tum hodie circumferuntur libris octo comprehensa cum acrostichibus quibusdam, quae omnia versibus Latinis a Castalione don ta sunt. Hic verus est quaestionis status.
Igitur, quidquid in genere de Sibyllis
pertendas, aperte cum Casaubono profiteor,mihi videri Graecos illos octo libros, qui dicuntur carminum Sibyllinorum esse opus hominis otio suo abutentis. Quin & addo mihi videri opus hoc aliquanto post L. Veri vel M. Aurelii Imperatoris obitum confictum circa A. D. CLXXIII. vel CLXXX. Paucis igitur docendum, primum cur spurium: secundo cur hoc tempore natum credam: Tertio, quis videatur eius operis esse parens. Inducit is loquentem Noae nurum, & tamen non modo Graece scribit,
sed.& Hebraicae linguae ignarum se prodit. I. Adami, inquit, nomen est designatque quatuor coeli plagas AHπλί- , δυπιν Ἀ-- ά.κπν. Atqui Hebraeis Adam est τρι- 1. Ab Adamo deducit voeem
δαia. Atqui Abel ante Adamum mortuus est. Fors n&Cain. 3. Dei nomen constare ait quatuor syllabis, literis novem, quae simul conficiunt numerum Ic,'7. Ut id verisipeciem habeat, barbare scribendum est Dei nomen H o VA JAH. Argutius ille, qui dixit Dei nomen constare
Hestchius hoc epigramma alludensa, inquit, τοι οργιλον, σκλη εὸν, ἐ-At horum vocabulorum
unum quodque septem quidem litteris constat, Nullum septem voealibus,quod nulli nisii Dei nomini convenire potest
Ai . Quia videbat Deum passim vocari Deum Sabaoth,paravit Sabaoth esse nomen Dei
Ratio metri postularet, ut legeretur Sed in his versibus passii riratio metri negligitur. Haec paucula iussiciunt ad confirmandum, quam Hebraice linguae imperitus B fuerit horum librorum autor. Eandem fere insaniam insaniverunt Ascodrutae, qui dicebant Sabaoth esse Judaeorum Deum, diaboli patrem apuJTheodore
tum de haeresibus lib. 1.fol. 89. In rebus ipsis non minor est huius i 1δελέως ignorantia. I. Noam ait δli uti in arca mansisse. I. dies I. cum mans rit menses ampliuῖ tredecim.
a. Illud quale est 3 Deus in ultimo C judicio perdet omnes Hebraeos τους μετ3. Rancidas poetarum de saturno, Rhea,Jove,3unone,Titanibus fabulas ita narrat, ac si verissimae sint historiae. . Ubi de Augusto agit, male Alexandriam designat Memphis nomine. F. Tiberium perperam ait aggres sum Babylonios, Persas,dc Medos, qui,ex quo imperium adeptus est,fuit caesarius.
Sed ne vivente quidem Augusto popul iv D illis bellum intulit, immis nec Augustus, nec Tiberius, ipsi, vel per legatos quisquam tale moliti sunt. 6. Inique Hadrianum Vocad ovat s sv Antoninum Pium cum ilIevitiosissimus fuerit, hic illo tam felicis quam pii nomine dignior. Ne illud quidem verum est quod de Hadriano est λ
7. Perspicuum est eum milIenarium fuisse,qui error a Papia proseminatus tuto obtinebat. 8. Habet aliqua de Angelorum n
16쪽
rninibus, Trist, Romiel, Smie Aeaei sic A- ι βααλων enim legendum videtur quae hausit ex lacunis Judaeorum, quibus plurimum
Tempus,quo prodiit in lucem hoc scriptum, hinc colliges, quod neque probari possit hoc scriptum Hadriano vetustius esse, dc Tertullianus, qui vix dum natus
erat, cum L. Verus obiit, huius scripti quaedam verba laudet in Pallio, cum alludens haec verba: sic ait: Inter infulas nuru Ia 1am Delos, harenae Samos, ut L lla non mendax.Sic enim legendum,hoc est, UT, non autem ET, ut solertissime notavit Jos Scaliger ad Casaubonum scribens operum Posthumorum p. qT C. Sed & ipsius autoris verbis tempus, quo vixit hic tam&λύ ς, non eo tantummodo colligi licet, qiuo modo ex AEneidos sexto non male conficies Virgilium η - δης. i. e. Nero Roma fugiet.
Ο ν πιαντες γiseri βροτοι πάνπς Occisae matris uterum contrectavit.
Tum Vespasianus cum improbis Vlis Romanis injucunda genti insidians Dei templum sapiet,ctiores Judaeos incendet.
Quarta post generatione veluti redivia vus &-Nero Romanis talionem rependet. Sed dc redivivus Josite Judaeos postliminii jure restruet,& be
bit. Si credimus PseudoSibyllae. Rursiis
ad Neronem reversias. a clio me των γ ης-α- ,
sub Augusto floruisse, quia prophetias C &e. Redibit invii, ab ultimo Oriente ma- suas non ultra Augustum porrigit. Sed quia hactenus,si non peritissimum,saltem non prorsus ignarum historicum egit, deinceps, ubi prophetam agere incipit, falsi manifestus sit. Augustinus de civitate Dei lib. XX. cap. XIX. Nonnulli, m- tricida, omnia perdet, populabitur. Coelum ipsum commovebitur. Sed tandem bellis finis imponetur κ GH An τὰ ξίφε Πν m-λεμίζετω, ηδε αδηριου. Alludens Esaiae verba cap. 2. Itaque cum ait Romae Vestae templum arsurum, Synecdochice totam Ur-quit, Neronem resirrectursm ct futurum an bem conflagraturam innuit, quemadmotichristum susticantur. Alii vero nec elim occi- dum libro octavo ; Που τατε Παλλάλον , sum putant, sied subtracium potius clim putare' π λος-; Iterum praedicit tur occisau,9 pirum occultari in rigore eius κυ- Hieroselymorum instaurationem allutis, in qua fuit, cum crederetur extinctio, donec D dens Apoc. 2I .& 2 2. Sequuntur et εκα- suo tempore reveleturo restituatur in regnum. ς ς in his libris frequentes. Sed multum mihi mira en hac opinantiu taη- Libro octavo redit ad excidium, quod tu praesiumptio. Hoc sibi persuaserat horum Urbi Romae interminatur. Tempus eius
carminum auror, δc id passim Get πινικτι- κως innuit,ut initio libri V. Πεντήκον ός
Ἱ- ιν λῶ αυτον. Fiet, inquit, α- φανης, dc cum paucis evadet, sed redibit sequaturus se Deo, quod proprium est Antichristi. Et moX. sic circumscribit: Cum Romae quindecim reges imperaverint, adnumerato scilicet Pisone, quem Galba Caesarem dixit: Eoπεὶ quadragen
ωαο εγοντες. Antoninus scilicet Pius, L. Verus, δc Marcus Aurelius. ut lib. V.
17쪽
κώ ri κλαδο- -δ' ἐμετα πάν , hoc est, sub liberis tuis veniet novissimum tempus, o Hadriane, κεις αρξου ν, ὁ ο παντων ὀιεκυπησέ. Aurelius primo cum Pio, deinde cum L.Vero, tandem solus rerum potietur. Et lib. VIII. Δομα επουρονίοιο λοχ.
Nomen illorum ab ea litera incipiet, aqua & nomen Dei sive Adonat, hoc est,
Antonini vocabuntur. Eli, Pius αεστυς ζέων quinquagenserio major σκηπαι. ν imperabit fere annos XXIII.
a quibusdam dicebatur δc sordia
Miser, inquit, thesauros congregas, quos filius Neroni reduci dare cogetur. Tempus quo rediturum Neronem,& perituram Romam putabat, colligit ex no
nos 9 8. Totidem annos daraturam h riolatur. Sperabat igitur haec intra viginti quatuor a L. Veri obitu annos e ventura. Ex his tempus , quo scripsit autor hic perspicue colligitur. si divinare libet, huius operis autor videtur non absurde dici posse Montanus, vel duarum eius Prophetissarum altera: Montanus, cam si ab Antonini Pii finem innotescere coeperit, facile potuit ad haec usque tempora vivere. Caussae, cur id conjiciam, hae sunt. i. Quia Montanus prophetam mentiebatur. 2. Quia Montanus erat Phryx. Hic autem Phrygiam plurimum laudat, &primam ab aquis diluvii emersisse fa bulatur, quia apud Herodotum legerat,
Phrygas cum AEgyptiis de antiquitate
certasse. Quod nomen Dei circumloquiatur numero I 69 7. Nomen numero 8 88. Momen PMμη numero 9q8. Impetatorum Romanorum nomina a numeris literarum initialium, hanc, inquam, x απινικὶ κως loquendi rationem
didicit ab aequali & vicino sito Alexandro Cappadoce, qui & ipse quatuor primas sui nominis literas dixerat efficere. I .' O, 3. 6O. atq; hinc confici numerum πιπακυκλον. id est, cubicum, cuius radix, hoc est, senarius circuli perfectionem adumbrat, ut legere est apud Lucianum.
E AD CARI POTESTAS INC L E R u M.
' l 'Abula XII. Casaubono succenses
1 quod magnae Britanniae Regem alloquens dicat Eadgarum Anglorum Regem A. D. 93'. ita locutum: Mea siollicitudinis est Ecclestiarum ministris, gregibus Monachorum, Choris Virginum se nec aria procu ure,2paci eorum ct quieti consulere de quorum omnium moribus oectat ad nos exameri, dc quia Personius Jesulta pro Nos scripserat Vos, insignis aliquis vir Robertus Cotton indicavit Casiaubono mem- γ b ranas antiquas complures ex quorum fide constabat legendum N o S, non autem Vos. Tu quid contra mutire potes, quum membranas illas non videris 3 Certe series orationis observationem Casauboni confirmat. Itaque quos quaeris anfractus, ii sunt απυσδrονυστι. Nam
quod Jacobum Serenissimum magnae Britanniae Regem Eadgaro similem optas, alienum est. Cuiusque sive Regis, sive parentis imitanda sunt optima quaeque. Quo miseriore seculo vixit Eadgarus,quo fuit erroribus illius addictior eo
18쪽
minus est suspecta veritas illa, quam la davit Casaubonus. Tu si malis araneae quam api similior e sie,fruere judicio tuo. Nobis certum est cujusitis seculi, cujusvis Principis praestantissima qstaeque Deique verbo convenientissima ad imitandum proponere, quod ut ab aliis obtineamus 5c as sequamur ipsi,faxit Deus Opt. Max. pro sua in Christo gratia.
Tamen, ne putes solis membranis M S. inniti Casaubonum, audi Matthaeum Nic estmonasteriensem. Eadgarin, inquit, desolam Dei ecclesias renovans ditavit, abitectis a caenobiis clericorum sicularium vene-νeis, XL. monasteria construi pracepi pastorei ipsis prapsuit A. D. 96 . noris monasteriis abbates praefecit A. D. 967. Monasterio Κα- mesede abbatissam ordinavit A. D. 968. In Exonia Sidemannum vice abbatis proecit A. D. 9 o. Disicopis per Angliam constitutis prac pit, dcc. Haec, sed imprimis Davidis,Salomonis, Iosaphati, Eaenae, Joste, Nehemiae, Zorobabelis heroica sibi propo
nat optamus exempla trium provincia
rum Rex potentissimus Jacobus I. ut non tantum Sedis Rom. jugum excutiat, sed imprimis, ut Christi regnum pro virili parte promoveat. AMEN.
19쪽
20쪽
J o H A N N I. S. Asauboni laborem longe aliter, quam Ο- portuit, acceperunt, qui Candorem hominis non norant, imprimis tu, Andrea, locum, i nqui s, reprehens Ioni rimatur,
Casaubonses odiose strutatur omnia, ita quidquid undis poten, in calumniam derivat, ut imminuta ὀiri praestantissimi Aaronii existimatio
ne Ecclesia Christi,si qua pol, ossciat.
Atqui praeconum Baronii nullus eius existimationi plus contulit,quam Casa ubonus: Nam a suis laudari quid mirum 3 Ab adversi partis homine eoque tam laudato
viro laudari pulchrum est. Quam non parce, quam non maligne Casau bonus Baronium laudet, sciunt qui bonae frugis plenissimas eius exercitationes legerunt. Contra: Non soli Baronio, sed Italiae toti parum honorificum perhibes testimonium, cum Baronium vitiosis Graecorum historicorum interpretibus fidentem excusaturus ais:
In Italia ne nunc quidem magna suppetit Graecorum δε-brorum copia, s cum Annalium suorum sylvam consi-ceret vir egregius, vix usia usiquam typis excusa reperiebantur, ut fontes ipseos consulere in promptu esset. Atqui
Baronius primum suorum Annalium tomum dicavit Sixtato v. qui sedere coepit A. D. Is 8s. Ab eo tempore Grae-