Jacobi Cappelli Vindiciae pro Isaaco Casaubono : continentes examen praecipuarum controversiarum, quas adversus Casaubonum moverunt Heribertus Ros-VVeydus, Andreas Eudaemon-Johannis, Jul. Caes. Bulengerus

발행: 1619년

분량: 77페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

31쪽

Cap. IX. X. R itin diei propitiationis, A

bus ministrarit Simeon iustus ,fors Vendebat dextrorsum, deinceps aliquando dextrorsium,aliquando sinistresam. Tum quos vitta purpurea albescebat: deinceps nonnunqllam albescebat aliquando non albescebat. Lucerna ν emtina ardebat, deinceps nonnanquam arisbat, aliquando extinguebatur. Deinde pagina sequen te: Anno quo mortuus est Simeon justus, dixit eis,eo se moriturum anno. Dixerunt illi 3

Vnde hoc cognostis mixit eis: Singulis diebus propitiationum occurrebat mihi senex aliquis pestibus candidis indutus, ct pallio candido. Ingrediebatur mecum Oegrediebatur mecum. Hodie occurrit mihisenex pullis vestibus indutus pullo, pallio. Ingressus est mecum,sed non egressus est - mecum. Postquam obtulit placentam si iiDanam,obiit, ct tres eius prohibiti sunt a benedictione nominis, id est Dei. Haec oblatio placentae septi duanae satis indicat Simeonem Justum non fuisse summum Sacerdotem,sed hebdomadarium. Multae pas

sim occurrunt in Talmude repetitiones. Igitur ea, quae modo retulimus,repetens Talmud: Annis, in civit, quadraginta ante

templi subversionem sors non ascendebat amplius dextrorsum ,suscia ccccinea non albesiebat, vestertina lucerna non ardebat, id est, haec con

stanter,ut antea,non fiebant,

per se patebant. Buxtolfius de literis Hebraicis optime meritus in recensione vel judiculo Taim udis pag. iso. patefactionem hanc portarum templi de volo templi fisse interpretatur. Interpretationem hanc sibi probari testatur Casaubonus in suis adversus Baronium exercitationibus. Sed neque res meque tempus fatis convenit. Igitur haec potius videtur esse Tal-mudis sentetia, templi valvas ante Simeonis Justi mortem, nunqua per sie patuisse, postea non quidem semper, sed aliquando pcr se patuisse, quod inter sinistra Iudaeorum omina refert etiam Josephus. Talnaudis tractatu de Synedrio cap. s. l. 4 i. a. Omnes anni Rabbini sive Magistri nο-

ri Iohannis lii Zacei fuerunt centum se viginti. Annos quadraginta γοῦν na- A rarit operam vita politica, annos quadraginta didicit,aὴnos quadraginta docuit. Ita Johannes hic eodem quo Simeon justus anno

mortuus e st.

Pergit Talmud: Annis quadraginta ante templi subνersone migrarit 'ne risi, magna

scilicet de Gazit,ut rectri. Salomon in terpreatur,ct collocatum est in vinosi ct dixit R.Isaac Abodimai filius. Dixeris forte vetitum illi,ne iudicaret ri dap ' a 'in causas civiles. Cave credas. Vetitum est illi,ne isticaret n Usa a et B causas capitales. Hieronymus a sancta fide contra populares suos disputans A. D. I I a. huius loci meminit,& insuper alterius ex tractatu de Idololatria. Annis

quadraginta ante secunii templi subversionem fuerunt remoti Sanhedrim de consorio Gadito fuerunt positi in Anot. Et deinde nunquam amplius iudicium criminale judicarunt,eo quod criminale judicium non nis in con istorio Gadit licebat iudicare. Et mox: Tum cooperti sunt saccis se capillos suos pillaνerunt, dicentes: Va2 nobis, quia sceptrum Iuda est ablatum,ct filius Darid in mundum deest particula nondum θ renit. Imb venerat, o perduelles,

venerat. Sed ad eonfirmatronem oraculi Jacobet, rursus audite vestrum R. Mosen assirmativo mandato XCIX. C. CI. CII. Annis X L. ante secundi templi destructionem, cum Siccarii multiplicarentur, migravit Ρne tum magnum e loco se , ct abolita sunt judicia animarum ex raele. Haec eo fusius enarravimus, quia pertinent tum ad poli- tiae Judaicae, tum imprimis ad prophetiae. Jacobi illustratione ira, quae gravissimos quosque scriptores pridem exercuit, ac inter caeteros Jos Scaligerum, Is . Casau- bonum, Baronium, Butengerum, cui uri quia postremus ea de re scripsit, sententiam sum ciet expendere. Buten gerus igitur Casa ubonum alloquens : Bene defendis, Inquit p. 7 I. in paticinio Iacobi per Iudam pvulum Iudaeum intelligi, male negas vaticinium illud βb Herode Christo Domino nato impletum cum authores tui Iustinus o Eusebiiu di ferte ante Christum natum duces ct prophetia

32쪽

1o Vindiciarum I

verent. & p. 7 2. ChristoDomino ante ob tum Herodis uno praeter propter anno nato, ct ducesct propheta Iudaica gentis eranaere. Omnino νel Iacobi raticinium sub Herode impletum est, cuius extremo regni anno natus est Christus,vel nullo postea tempos impletum est. Uaticinium enim diserte ostendit,sceptrum de Iuda non ante defecturum,quam reniat,qui mittendus est. Sed is venit sub Herode rege Iudaea: Defecerat igitur sub Herode sceptrum de Iuda. Contra verba Jacobi Genes. ε'. potius postulant, ut dicamus; Christum venturum antequam omnino recedat sceptrum de Juda. Atinter Christi nativitatem & Herbilis mortem quid contigit, quod referri possit ad illius sceptri abolitionem Θ Herode vero mortuo jam valde mutilari coepit illud sceptrum, cum Archelaus eoq; tota gens Judaica mulidaretioribus vinculis alligaretur jugo Romano,quam Archelai pater Herodes. Archelao pulso sceptri Judae mutilationi magnam accessionem factam patet, cum tribus Juda tum prorsus inprovinciae formam redacta sit, neq; posthac unquam facta sit sui juris; cum antehae sub Babyloniis deliquium potius passe sum fuerit, quam prorsus abolitum feeptrum Juda,sive gentem totam, sive, quod multo convenientius videtur, tribum Juda spectes. Certe Jacob eo capite cuique tribui sirum assignat elogium. Non igitur voce Iuda totum sed tribum Juda intelligit. Ex quo Ruben ob

incestum, Simeon & Levi ob immanem in Sichemitas perfidiam exciderunt jure primogeniturae. jus illud ad Judam transiit eiusque vestigium aliquod etiam ante Jacobi mortem videmus, Geneseos εἶ ,84q, iq. I 6. Imprimis post Jacobi, certe

post Josephi mortem tribus huius fuit

haec perpetua praerogativa, quod etiamsi Duces. Judices,Reges ex alia quavis tribu praeessent toti tamen tribus Juda primatum inter alias semper obtinebat,& aliqua certe

casaub. Lib. II. Π

ges quidem ipsi quidquam, quod totum

δωδέ eg υλον spectaret, aut paulo majoris esset momenti, moliri deberent, nisi de sententia Synedrii L X XII. viralis. Praeterea fuit etiam haec praerogativa tribus

Juda,quod in ea sedem haberet summum illud Synedrium, cuius vis & authoritas praecipua sub Pilato,tota sub Vespasiano non ad unum, in sub Babyloniis, jubi-leum, sed in aeternum intercidit,cum ha-B ctenusjure sceptri fuisset usa,quod innuit Moses Num. 2 I, 18. Ascende putre, celeusima conclamate ei, patre, quem es odiant principes, quem fodiunt ingenui e populo cum Legislatore, hoc est, Legislatorum Synedrio L XXII. virali Scipionibus suis instructo. Hic ipUuScipio prorius idem est quod data sceptrum Genes. 9, Io. jurisdictionis videlicet insigne. Hactenus LXX IlI.viri fuerant quasi totidem Erepta necis & vitae potestate nihil erat e Synedrii sceptrum, nisi κενο-Φιον & nomen evanidum. Cum igitur huius Syn drii sedes esset in tribu Juda, cum in eo Synedrio primas obtineret tribus Juda, Pilatus jus vitae & necis huic Synedrio eripiens id abolevit. In quo potissimum eminebant me tribus Juda. Huic Synedrio cum ereptum est jus vitae & necis, & ita quidem, ut id postea nunquam recuperarit, tum Grte nihil video quod merito desiderari possit ad integram sce- D ptri Juda abolitionem. Prophetas enim,

quod attinet, nunquam plures habuit tribus Juda, quam illo secuto,quod Christinativitatem proxime secutum est. Quod si pertendas,prius abolendum fisisse sceptrrim Iuda, quam veniret Christus, ne sic quidem corruet interpretatio nostra. Potest enim dici Christus tum demum venisse, clim praecurser eius Johannes e medio sublatus est. Potuit etiam Synedrio detrahi jus vitae ac necis uno priuS, quam Judaei nolent, anno tempus enim illi definiunt ολοκερως θ paulo prius quam Chri-

33쪽

Cap. IX. N X. Risi

Christus inciperet Evangelium praedic re. Sed prior interpretatio magis placet, venturum a Jacobo praedici Christum, prius quam tribui Iuda suum eriperetur decus,& quidem in aeternum. Cum igiatur suum illud decus pridem amiserit tribus Juda,necesse est Messiam pridem venisse. Mod assirmat Philo de monarchia lib. 1. Sacerdotibus quidem secundi ordinis Judaei vocant ni n δω-ς9Imis conjuges etiam ex aliis tribubus sicere, flummum νπὸ sacerdotem debuisse ducere

sacerdotalem ex sacerdotibus ortam,utexeῖ' dem domo ac propemodum ex eodem sanguine stl'ρημι ac stonsata quam verum sit,dubito.

Nam si vera narrat Philo,ne extra Aaronis quidem familiam, nedum extra tribum Levi licuerit semmo sacerdoti uxorem ducere, quod falsum esse docet exemplum Jojadae, quod laudant Lyranus, Abulensis, & tu adversus Casaubonum l. I. c. 9. Nec est quod hinc colligas communia tribus Levi ct tribis Iuda fuisse iura. Nam nec si verum quidem esset Philonis

axioma,tamen verum esset tuum corolla

rium, quia tum diceretur JHada duxisse

uxorem ex domo regia, ante quam esset

sim mus sacerdos. Ut autem tribui Iuda nunqua licuit sacrificare,sic tribui Levi nunquam licuit sibi regnum arrogare. Fieri potest, ut Mathathias Asamonaeoru pater a Jo ada, vel quavis alia ratione atribu Iuda vel etiam a familia Davidis originem duxerit. Sed an revera maternum genus duxerit a tribu Iuda, a domo Davidis duxerit, id nego constare. Itaque qui Judae steptrum in solis regibus, aut etiam principibus spectant, ii quibus se dissicultatibus involvant,vide. Iacob

obiit fere mille septingentis annis ante Christi nativitatem: Ut Othonielis, Abesanis, Davidis & eius ad Sedekiam usi.

que posterorum annos numereS, non es.

ficies septingentos annos, vix sexcentota

diei propistationis, c. I

A Ita mille circiter annorum spatium supe erit, hoc est, totius intervalli, plus quam semissis, quo tribus Iuda nec Regem,nec Principem ullum habuit. Quod Asamonaeos dicunt genus maternum a tribu Juda duxisse,quomodo probant Z aut quidni potuit etiam Herodes, genus mater num ab eadem tribu ducere Is certEapud Iosephum Originum I.II. c. Iq .Tem inquit, Deo instaurarunt--ε- , patres nostri, quasi Zorobabelem B inter majores sitos numerans. Et meritδCasaubonus laudat Talmudicum illud, familiam matris non vocari familiam, apud Judaeos videlicet, in iis, qui lege naturae nascuntur ex patre & matre. Itaq; quod

objicis, Christum e tribu Iuda originem

ducere, licet patrem non habuerit, alienum est,& Talmudis axioma confirmat potius qu m convellit. Nam quod Christus dicitur filius Iudae, perinde est,ac si

dicas,Christi mater erat ex tribu Iuda. At- qui maternum genus a Levitis ducere potuit. Sed undecunque maternum genuS duxerit B. Virgo, tamen ad selam tribum Juda refertur ipsius prosapia. Instas: A-

pu plerassgentes paterna jura, si matres desuerint,ad faeminas transeunt. At cum regnabant Asamonaei, num defecerat tribus

Juda, vel mares a Davide oriundi λ Quo jure igitur potuissent Asamonaei gloriari paterna Davidicae domus vel tribus Judae jura ad se transivisse ε

peram sit interpretatus. Dixerat Baronius A. D. 32. f. IA. Erangeliga textus non habu πλυλο γαν, sed εα μολογίου - Cas bonus ait exercit. XI V. F. 8. perperam id assit- mari, clana utramque vocem habeat damu et

34쪽

Vindiciarum I . Casaub. Lib. II.

dam et Evangelistae textus, quod cum A siastica pertinentia. Tu quod Casiauboni sua luce pateat,alterutrum vel utrumque desicriptionem Baroniana certe pleniore vitium tecum incurram, si longiore ser- vellicas,id cum recriminandi tantum animone rem tam perspicuam Velim confise mo facias, & meram vitiligationem con- mare. Illud quoque probatione non in- diget a Christo damnari non simpliciter multiloquium edinane ermonem, nisii quod aptius & apertius dixisset Baronius damnari, non quamvis prolixitatem Oxationis, nec quamvis repetitionem, sed inanem, plus fuci quam veri, plus ambitionis quatineat,in eo cur immorer, nihil est necesse.

Caput XII. PETRI PRIMAT us. CAp. X U. Casaubonu damnas quod

e Xercit. Iῖ. g. Ιχ. nullum in Apostolos pietatis,plus superstitionis habente quam B dominatum Petro datri agnoscat his ver-κeli: At quis pius his, quae damnari fateris, bis: Tu es Petrus, &c. nedum dominatum criminibus liberabit iteratas certo nume- hunc Petri merito datum, cum ne Apo-ro sine intelligentia, sine attentione, inter- stolatum quidem Petri merito datum, ut currendum precularum demurmuratio- dicamus, patiatur Benedictus Justinianusnes, quales ab iis, qui pro devoti itimis a- Magister tuus. Tu dicis ab Apostolatu pud vos habentur, quotidie fiunt Zinaxi- male concludi ad dominatum, vel, ut tame cum ad creaturas multo saepiusquam loqueris, ad primatu inter Apostolos. Sed Valet argumentum a minori ad majus. Nam si minus beneficium mere gratuitu a nobis agnosci debet, quanto Vis tan-C-ὸ Sed Casau boni sicilicet misereris, fila percurrantur, quorum unu quodque quod eXercit. IS.*-8. neget,quod Petrus Ρe- contineat quinquagena Ave Maria, & tra Ecclesia dictus si , ex eo primatum elim satis

ad creatorem suam oratione convertant

Q is prudens idololatricam & superstitiosam battologiam negabit, quod j ibet Rosiarium, ut terna quotidie globulorum quina Pater noster i Postea regrederis ad exercitationis Casaubonianae XIV. S. 4.

Baronius A.D. 32. F. . explicata vocis Apostolus etymologia, variaque significatione: Iam vero quod ad Apostolos C hi si lectat, ea de causa illos elegit Christus, ut verbi praedicatione probari posse,cum idem sit in aedificiofundamentum,quod in Reperinceps. Verum id quidem, quisquis est simpliciter&absolute totius ecclesiae fundamentum, idem est totius Ecclesi Princeps: At prius illud soli Christo scripturaetribuit,ergo δc posterius. Pe-arbi caligine luse lumen peritatis impartirent. trum nusquam vocat scriptura Petram Casiaubonus exercit. 1 q. f. . Hac descriptio Ecclesiae. Sed ut largiamur hoc elogium propter multiplicem omissionem vitiosa est. Hic D in Scriptura Petro dari,certe simpliciter& tu. Quἱ Rit, inquis , desicriptionem Apostolatus absolute totius in universum Ecclesiae petram ac fundamentum esse tantum abest, ut id usquam Scriptura dicat, ut contrarium eius aperte doceat, cum Ecclesiam

Apostolorum & Prophetarum fundamento superaedificatam dicat Ephes 1. cum aequaliter duodecim Apostolos totidem Ecclesiae fundamenta vocat Apoc. ro. Sed huic argumento peculiaris a nobis destinatur tractatus. Atque haec sunt crimina, quae Casau bono primus tuus ohicit liber.

eam e se baronio 3 At id suadet series sermonis. Deinde quidni potuit Casau bonus in Annalium Ecclesiasticorum conditore descriptionem Apostolλtus desiderare,&quidem descriptionem Baroniana pleniorem 3 Quadni, quod Baronio deesse videbat Casaubonus,id supelere potuit i Pio- fessus fuerat eo se consilio scribere, non

tantum ut emendaret ea quae putabat emendanda sed etiam ut supplerct ea, quae Batonius omiserat ad antiquitatem eccle-

35쪽

IA C. CAPPELLI

VINDICIA

ANDREAE EVDAEMONOIOHANNIS.

36쪽

π Vindiciarum V Cafaub. Lib. III.

Α t cinyem figmentis suis ire adjutum. Nempe finem hunc aut quaerebant,aut prae xebant librorum falses titulos praeferentium & fabularum authores. Plurimos autem etiam tribus prioribus Ecclesiae Christianae seculis hoc fingendi vitio laborasse, non temere Casaubonus assirmat. Specimen exhibebit examen controversae de genealogia Christi. Specimen etiam exhibet Gelasius d.Is.c. Sancta, sin expertem,sed nequam etiam, reJiciens ut apocrypha,hoc est,ut pseude-nes satis eruditum Gramma- B pigrapha multa,quibus fides a multis fuerat adhibita.

Africanus apud Eusebium l. I.c. 1. narrat Mattanem, cuius meminit Matthaeus

c.I. V. l . genito Jacobo Josephi patre reliquis se Estam viduam,quae postea nupsit

Melchi, cuius meminit LucaS c. 3. V. 26. atque ex eo matrimonio natum Eli. Itaq;

Iacob, inquit, ct Eli statres uterini erant, quorum alter nempe Iacobstatris Elisne liberis δε- functi uxorem ex mandato legis accipiens genuit

C Iasi bum natura suum suum, secundum legis

rem praceptum Eli filium. Afiicani autoriatas Eusebium, Chrysostomum,Victorem Chrys Antiochenum, Titum Bostren,veteres ac Max bsauboni persenam spe stant, age summa recentiores multos atq; in his Baronium flsecundi quoque libri tui capita percur- impulit, ut his fidem adhiberent. Sed ramus. qui propius rem inspiciet,agnoscet Afri- p. I Io. ea fere repetis,quae primo libro cano planum aliquem imposuisse. i. quia

de Iustino, de Jacobi testimonio dixe- Eli non est filius, sed pronepos τ, Mel-ras. chi. 2. quia non uterinis, sed ομο--

p. III. Hieronymum opponis Casau- πίοις sive germanis fratribus lex imperat. bono dicentem 2Dψωνία, qua νide- D ut frater fratris, sine liberis defuncti vitur esse in genealogia Domini Salpatoris apud duam ducat ad familiae&parentelae con- Matthanm ct Lucam, ab Asticano plenissime servationem. autem tota ratio distulari, cum Casaubonus Africani judi- a patre pendet,non a matre. 3. Quor cium nec in huius genealogia: enarratio- sum hae genealogiae, nisi ut discamus, ne, nec in Jaeobet vaticinii explicatione Christum esse Davidis filium ρ Quod si magni faciat : Imprimis pag. 1 IE. da- uterque Evangelista Josephi genealo-mnas Cafaubonum, quod dicat exercit. giam narrat,neuter Mariae,quomodo no-I3. g. 7. Africanum quin & Epiphanium bis probabunt hae genealogiae,quod po- levibus auritiunculis neficio unde acceptis facile tissimum requiritur, nempe Mariam animis aliquando fidem habui se ,δc exercit. 1. Davide,atque adeo a Iuda ortam Z Certe f. io . Solenne fuisse primis Ecclem temporibus Lege licuitJosepho,ututa Juda orto,uxω- bono ne libros salsos edere. &p. 7si. perita- rem a Levi oriundam ducere. Fabro au-

caput L

CARI sTI GENEALOGIA, P s Eu D EPIGRAPH AHi L LES.Ibro secvado profiteris te velle probare, Casa o-

num non modo Theologia proditicum eum lιise. Mihi contra satis est docere quam invalidis argumentis labefactare coneris causam, cuius patroc nium suscepit Casaubonus. Personae patrocinium non suseipimus. Nam, nec si quo vitio laboret patronus, id causae debet esse fraudi,& ea scriptorum Casaubonianorum est eruditio, synceritas, soliditas, ut eorum vel sela lectio siissiciat difflandis omnibus istis convitiorum portentis, quibus eum obruere cogitaS. Quia tamen adspergis quaedam, quae nostrarum Ecclesiarum causam aut historiam ecclesiasticam,non minus quam C

37쪽

tem non nisi regio sanguine cretam du- ba haec a Video Mariam ab Angelis adorari. chirs in cere,quaenam lex jussie Z Chrysostomus: Aliquanto minus est suspectum Epi-M-ho. R. si μονον φυλῆς co ἐφυ ἔαροιδε αλ' ουδῖ' scopi Porinensis Hippolythi testimo--πιας ετἡοα. Sic Theophilus An- nium, qui Paschalem computum scripsittit hiemas: Eam utpropinqua tacere cogebatur Α.D. 222. Is apud Nicephorum l. 2. c. s.

in uxorem. At ubi tandem hoc iubet Dei docet Barachiae filios duos fuisse, Zac lex λ Hoc,inquit Casaubonus, lex impe- riam, Iohannis Baptistae patrem, & APIat,non omnibus mulieribus,sed gariam patrem Salomes. Salomen Ios κληροι e Numerorum ultimo. Recte. Sed pho nupsisse, & ex eo genuisse Jacobum, quo jure dici poterit quae ουδε Simonem,Josem,Judam,qui Matthaei 33. βηαα-ad filium potuit transmittere t dicuntur fratres Christi. Sorores Christi

Testatur ipse sibi tuguriolum,nidum,an- B non nominat Scriptura, sed eae fuerunt trum nullum esse, κεφαλιέκλ νη. Hippolyto teste Thamar &Ester. Idem Huic nodo cuneum affingit Dama- aitJosepho post Salomes obitum nupsiL

scenus l. . c. io . Vult enim Eli putatilium Iosephi patrem, revera patruum, fuisse Melchi filium Levi nepotem .Hunc autem Levi vult esse Pantheris patrem, Barpantheris avum, Ioachimi proavum, B. Mariae abavum, atque ita B. Virginisse B. Mariam. Rursus. Asaitan, inquit, Sacerdos, ex Maria genuit tres filias, M riam obstetricis Salomes matrem,Sobam Eligabethae matrem, Joannis Baptistae aviam,& Annam uxorem Joachimi,B.Mariae matrem. Haec Salome obstetrix dia

patrem Joachimum M Josephum vult citur, ut distinguatur ab altera, quae Jose-

ambos esse pronepotes Levi a Nataneo- pho nupsit. Haec confirmantur autori-riundi. Hic quaero I. quis veterumin ter B. Mariae majores Pantheras memoraverit Z 2. quo jure nobis liceat B.Lucae mendacium impingere λ Certe, si Damasceno,s Africano credimus , non est

dicendus Christus filius putatilius T Ιω-

grato aliquo condimento adspersiam facilius fidem inveniret,addit Damascenus anna significat gratiam; Maria Dominam.

Itase gratia omnium creatoris operum Dominam genuit. Sic dc liber Epiphanio inscriptus de laudibus S. Mariae. Marquidem Syris Dominum significat. Sed

Domina nec Syris, nec Hebraeis dicitur Maria. Ea Hebraeis Miriam, Sytis Mariam Orig. eon' dicitur ab amaritudine amictionum,non traCςlsum dominio in creaturas. Pantheram k p yi' patrem vocant apud Origenem impuri quidam Sycophantae. Cum Epiphanius increpet adoratores B. Virginis , quis nou videt illi falso tribui ver- rate Origenis in Matthaeum c. I 3. Eusebii l. 2. c. i. Epiphanii, Gregorii Nyssenide resurrectione Christi art. E. Joannis Chryse stomi de annuntiatione Virginis, Euthymii in Matthaeum c. a. Theophylacti in Matth. c. 27. Hilarii in Matth. c. 1. Ambrosii in Galatas c. r. Hac, inquit Baronius, apocr'pha fiunt, pote ex Pseuderangelio Petri desumpta teste Origine. Sane Origenes in Matthaei c. I 3. ait, tale quidpiam narrari in Evangelio.

D quod dicitur Petri. Sed non ideo id fauu damnat Origenes, aut fassum esse ne cesse est. Ecquis enim ita mentitur, Et

non aliquid veri suis mendaciis admisceat ὶ At Hieronymus contendit Iosephum non fuisse digamum. Sane. Sed Hieronymus & secundis & primis nuptiis iniquior, cuiuscunque conjugium aut liberos non memorat Scriptura, hunc coe-hbem fuisse contendit. Nihil autem mirum, si sui nominis autoritate multos in

sententiam sitam pertraxit. Magis me mo

38쪽

Vindisiarum ζ. Casiaub. Lib. III.

quam syncerae pietatis viri. Is exercit. I. Α6. I7. inquit , sequitur apud eundem

salse creditum Hippol tum vixilbe Μattanem ct Mariam sub Cleopatra 2 Casioparis Persa regno, quis sana mentis legere poterit fine risu ὶ Sane

nec Peris tunc rerum potiebantur, nec Cas par ullus metrioratur huic seculo conveniens. Sed potest h1c esse mendum, ut dicas Mariam B. Virginis aviam Matiani nupsisse regnantibus in AEgypto quidem Cleopatra, in Perside vero sive Parthia Pacoro, de quo dicimus anno BV.C. TIq. Mattanem autem quem Matisthaeus Josephi avum esse dicit,hunc merito negat Casaubonus esse Sacerdotem.

Ulut sit, si liber hic H ippolyti nomen falso praefert,hoc ipsum confirmat id, quod Casaubonus ait, & plurimos hujusmodi fabulas finxisse,& multos veterum hujusmodi fabulis facilius quam par fuisset, fidem accommodasse. Librum, qui Gale Raessa inscribitur, supposititium esse contendit Baronius. CHunc videre mihi nondum licuit. Tamen ex his, quae citantur a Galatino, Baronio, aliis, constat, absurde memorari Consulem Antoninum ante Christi ad

ventum.

Ulut sit, huius libri autor inducit aliquem ante Christum ea vaticinantem, quae ipse contigisse pridem sciebat. Is ergo in suo Gale Raeeia, hoc est, revelatione arcanorum et Heli, inquit,idem eIt,quod Ioahim. Sceptrum Iuda descendet ex domo Zera- Dbabelis sui Sealtielis, cui scriptum est Zacariasi. - V. 7 Quis tu es, o mons magne, adversans Zorobabeli, -lo aquaberis: Illa autem educet lapidem primarium populo confragosis clamoribM acclamante, Gratia,gratia ei. Templi fundamenta pridem jacta erant, primarii lapides educti, compositi: Quamobrem ex his verbis Ionathan Ugielis filius, ct author libri, qui Gale Raraia inscrubitur, petram hanc interpretantur Christum, eumque a Zorobabele oriturum colligunr ex his Zacariae verbis. Cum

tam adversis pugnantia multa de Christi genealogia scripserint veteres,hinc liquido constat, quam circumspecto examine opus habeant etiam quae apud veteres, apud multos veteres leguntur. In hae autem tam perplexa quaestione videamus

quidnam probabilius dici possit. Nos igitur credimus a Matthaeo Iosephi,a Luca Mariae genealogiam describi. Utrumque a Zorobabele Salathielis filio ortum esse, Salathielem esse filium Neri, sed a Matthaeo dici Iechoniae filium, quia fuit Jechoniae haeres, cum alioqHi Iechonias

teste Jeremia c. 22. Thariri mortuus sit. LXX nterpretes perperam Vertunt -- αν. Ambrosius in Lucam c. s. abducatum. Melius a vetere interprete Vertitur sterilis. A Tertulliano in Marcionem l . . c. o. illiberis. Sic Geneseos 1 ,2. L vitici 2o,2. 2I. Thariri est orbus, ιουπως.

Eodem igitur modo a Matthaeo Sal thiel, quo I. Chron. 3, QSedehias, dicitur Jechoniae filius. Sic Joram a Matthaeo dicitur genuisse Oziam, cum tamen Joram sit Oziae abavus, non pater. Sic Josias genuisse dicitur Iechoniam, cum tamen Iechonias sit Josiae nepos, non filius. Quanquam eo loci Maldonatus credit esse potius mendum librari quam

schema dictionis. Certe series ποσαρξσ- postulare videtur, ut dicamus Matthaeum scripsisse, ut quidem codices vctusti habent: ΙωGM ti τὸν Ιωα

Iosias genuit Ioahim. Ioahim a .genuit Ieιhonia. Quas p.ria. vomis in Calvinum cali mnias authore Bolseco putidiores sunt, quam ut refutationis indigeant. Fatemur ab ea insania, quae pias fraudes commendat,procul ab suis veterem Ecclisam, hoc e st,

Apostolicam, sed sub ipsis Apostolis non

descierunt, qui literas-mandata I postolorum nomine comminiscerentur, ut colligitur ex a. The T. χ, I. Impi ita ii qui dem militabant illi, sed pietatas Lamen obtentu fraudes istas adornaba li. Sic

39쪽

G Cap. I. Christi Gem

qui nomen Esdrae mentitus scripsit librum , qui vulgo dicitur quartus Esdrae,

cum memoret Domitiani mortem, nec suos ultra proplietias extendat paulo post Domitiani mortem scripsisse videtur. Is Christianus fuit, nec apparet causa, cur Esdrae nomen mentitus sit, nisi ut authoritate tanti Prophetae, Christianam religionem commendabiliorem redderet,

imprimis apud Judaeos Hellenistas populares suos. Hunc quotus quisque Vete rum falsi damnavit 3 quam multi sub EDdrae nomine citant Z An non etiam omnium tacito quodam consensu Scripturis canonicis immixtus est, idque nulla praeeunte diserta monitione nec Canoni- eum esse, nec ab Esdraconscriptum. Vel hoc unum exemplum docere te debuit non esse, quod p. 11 3. Casau bonum damnes, dicentem,se Patrum iudicia satis mirari non posse, qui e inmodi scripta tanta facilitate receperunt, ut ad fulciendam cρelestis peritatis austoritatem testimonia ex illisproferre non dubitarent. Ut eos excuses eundem errorem Apostolis affingis . Iudas, inquis,

Michaelis Archangeli ais Diaboli super Μου- corpore altercationem ais Henochi vaticinium quoddam memorat,quorum neutrum in genuinis veteris testamenti Scriptoribus legitur. An hinc sequitur haec ex eo libro petita qui praesert Henochi nomen λ An non hac occasione potuit impostor aliquis Henochi nomine librum Ecclesiis obtrudere, idque non multo post Iudae tempora Absit, ut velJudam e canone deturbemus , quem omnes Ecclesiae reformatae, tam in Germania, quam in Gallia canonicum agnoscunt, quidquid privatim de eo senserint quidam: absit vicissim ut ex libris propheticam autoritatem sibi falso vindicantibus quidquam ad fidei confirmationem mutuatos dicamus Apostolos. Hieron vivi, inquis, ad Titum cap./.ct Augu- sinus de ciritate Dei lib. XV. c.23. 2I. II. csy. hac ita interpretantur, ut dicant in apoc phis

etiam esse aliquid veri. Quad ξ an non de

Plinius ait nullum librum tam malum esse, ex quo non aliquid boni possit elici 3 Num continub proferetur ad fidei Christianae dogmata confirmanda 3 Quidquid est extra canonem,apocryphum dici

potest. Sed apocryphum, si fiamas pro pseud epigrapho, si quis Apostolorum pseudepigrapha Barnabae, Petri, &c. Evangelia laudasset, si quod ex iis testimonium produxisset,an non errorem simplicium fovisset, ita σολεων imposturae s

B visset, aut erroris ipse manifestus suis set 3 Nihil horum potest Apostolis sine sacrilegio tribui: Ultimum cuivis doctori potest. Hieronymi verba repetens eum ab errore non liberas: Duas domos,inquit in Isaiae c. g. mearai familias interpretantur Sammai ct Histet, ex quibus orti sunt Scriba ct Pharisaei, quorum si cepit Scholam Ahibas. Omnino dicere debuit HieronymuS,m ortos dicunt Scribas ct Phari eos. Alioqui quis non credat Hieronymum C hac in parte fidem NaZaraeis accommodasse Z Immerito quoque Casaubonum damnas, quod adversus Hieronymum contendat Hillelem,cum per Ηe, non per Chet scribatur a laude, non a prophana tione nomen accepisse. Quibus literis, inquis p. II 4. conssequen tibus seculis nomen Hillelis scripsirint Iudaei, aut etiam nune scribant Hebrai, neq, divinare Hieronymus potuit, nes vero etiam si divinare potuisset, magnopere laborare debuit. At du-D centis annis Hieronymo vetustiores sunt Judaeorum Pande quas Misenaioth vocant. Harum tomo secundo 1 66. Venetae editionis A. D. 16o6. tractatu de capitulis Patrum cap. i. g. I 2. legitur. Hillel G

Sammai acceperunt ab illis. Ηillet dixit, . In iis Pandectis passim memorantur Hillelis & Sameae Scholae, sententiae, dissensiones. Hieronymus huius libri titillum audivit,&-vertit Librum ipsi ima se lectum nusquam profitetur. Ne illud quidem usquam ait Hieronymus Hi Llelis nomen sibi visum Hebraice icti-

40쪽

iss Vindiciarum I Casaub. Lib. II L ει

plum. Sed quem profanum sciebat,ma- A daeum laudavit, docentem quid sit

luit a profanatione quam a laude Run- τῶν. Caeterum dixit se legisse φιμητο αλcupare. p. II . Casaubonum damnas, quod

exercit. I. c. 2I. Damascenum mendacio

rum plenissimum vocet. Quidni vocet, cum Damascenus palam idololatriae patrocinium suscipere non sit verecunda, qtς apud Eusebium. Legerit,mendose le-g: t. Casaubonus soceri sui nomini merito pepercit. Ipsius Lexico quod deerat , luculentissime supplevit, &eruditi , sime probavit. Tu patrocinium ignorantiae tuae non aliunde quam a Lexico-tus 3 Quem Deo non pudet obstrepere, rum vitio vel defectu quaerere potuisti. ne mentifi quidem pudet. DeeOjam sis p. 119. Casaubonum imposturae d pra in Ros-eydum tab. Cum ne tu mnas, quod in vertendo Chrysostomo quidem negare possis,apud Nicephorum B Trapezontium non sit secutus. Judicent& Suidam multa falsa pro veris narrari, periti lectores, uter fidelius verterit. quid succenses Casaubono monenti quid Chrysostomus ait in Matth. I s. hom. s. ab iis sit sperandum, cum tu Eusebium, es mri του ἐςιν ; ο- χων , οqdo vix ullus luculentius Nicenam Synodum laudavit, audeas p. II s. ut Aria num, oti nomine,Christianum,trad acere r

zontius: Qui nam o Petre λ hoc est, tu qui revelationem desuperhabuisti qui beatificationem consecutin es, cui cupes coelorum tradita, tamnariter adeo lapsus cecidisti, ut pastionem peditimueris ' Casaubonus. Ille qui revelationem

ticam rides,doces te ne Grammati cum quidem esse. Is exercit. 1. c. 3. docuerat erudite, quid sit φανηπια. , nempe

hic adeo celariter excidit oetipsius est, ut metu retur illivi casus. Hic tu. Quod lapsum dicere maluit quam deceptum,eo nimirum flectat, ne satis posset intelligi excidisse, ne eum a iustitia, quod peccarit,an a veritate,quod hallucina- tinfit, eo ista Chusostomus diceret. uuod reis subjecit, ut metueretur illius casus, cum di- per ostentationem aliquid facere, cum cere debuerit, ut passionem metueret, id ve- Rufinus perperam verterit studio tanti β- τὸ aperti fimum est, ac digna quinto Evangelio minis demonstrandi. Hic tu. uuid fluen- i sura. Atqui Trapezontius ipse vertit dumsit φανητο utinςὶ Certe is in Lexicis,hunc D lapsium, Sc verbum ἐσφαλη id significat & sium Eusebii locum ita laudatum reperies: nec antecedens verbum umenν, ac res ipsa aliter fortasse legerunt Ambrose ac RQnM. Chrysostomi mentem demonstrat. Quid Nam φομητιο- esset illustrare patefacere. At prius tibi demonstrandum esset, non Lexici, non Stephani sed Graeci probae notae scriptoris autoritate vocem φα-νητιο- esse Graecam. An eam hodie Cretenses usurpent, tu videris. A veteribus, usurpatam tum demum credidero, cum

tu testibus idoneis id probaveris. Videlicet cum Stephano nec ψ αμητιαν, nec φανιτιο- usquam Occurrisset, unum Bu-

enim an simpliciter hallucinato dixisset Christus: γ page, vel pati post me Satana 3 Verbum autem passive potiusquam a stive sumendum agnoscunt,quibus est aliquis literarum Graecarum gu stus, quidquid infra repetas auctore Caryophilo p. 133. Novum Evangelium a Franciscanis olim conditum, a nostris nullum. P. II p. Rursus peritiae tuae specimen edis.

SEARCH

MENU NAVIGATION