Institutiones ethicae et iuris naturae

발행: 1890년

분량: 388페이지

출처: archive.org

분류: 철학

5쪽

ΙΝSTITUTIONES

7쪽

SOCIETATIS IESU

NEAPOLI

MDCCCXC.

8쪽

PROPRIETAS LITTERARIA

9쪽

PRAEFATIO

Duobus ordinibus tota vita hominis , prout homo Si continetur et viget quorum alterum per Spicientia Veri, alterum appetitio boni suppeditat. Illa in Sola rerum contemplatione Sistit, haec ad operationem e porrigit illa cientiae adoptione contenta est, haec ad virtuti exercitium

Hinc duae philosophiae Sunt parteS eculatis et Vactica, prout ea Solentia alterutrum finem ibi praefigit, et vel intellectum vel voluntatem perficiendam aSSumit En obiectum et materia tertiae partis haStitutionum noStrarum, qUne hoc volumine continentur. Cum enim Superioribu Logicae se Metaphystea libri in contemplatione verSati SimuS neceSSe S ut pro philoSophiae complemento ad praXim OSConvertamus, inquirendo leges quibuS libera homini operatio, ut bono adhaereat, temperatur. Et quoniam Sub hac etiam consideratione duplo relatio nos afficit, quatenus nimirum Cum mundo nectimur vel phySic vel humano idcirco equitur ut quoad utrumque respectum actio noStra conSideretur nempe prout e rebus utimur, vel cum aliis hominibus Ο-cietate coniungimur. At, SiVe unam Sive alteram relationem SpectemUS nun Uam cogitatio avocanda est a Deo a quo, tamquam R SUPPemo

Principe dimanant lege omneS, quibus humana regitur pe-

10쪽

6 PRAEFATIO

ratio et ad quem tamquam ad Ultimum finem, Omnia, quae

Qua in re incredibile dictu St, quantam perniciem nobilissima huic philosophiae parti RationaliStae transcendentalus attulerint qui, ProfeStantium niX prinei pio de absoluta hominis indefendentia, honeStatem et iuStitiam, in Deo, in

autonomia rationi fundandam XiStimarunt. Ex quo laetum eS ut labeS, quae eorum opera iam contemplationem infecerat, in ambitum actioni flueret, et ConScientiam non modo privatam, sed etiam publicam contaminaret. Semoto enim Deo,

omnis bonitati et iustitiae sonte, conceptus boni et iusti

omnino corruit et, quod conSequenS St, nihil Sanetum et re-v0Pendum in Oribu Super0St. Itemque Si homo, quemadmodum sit a rationalistis, X ente relati s in absolutum convertitur; tota eiu natura deformatur et in praepoStero ordine conStituitur. Qui vero non videt e pervePS rei cuiuSquenniura non POSSe, niSi pePVePSam operationem derivari De nique Si DeUS, Ut Upremum bonum, Supremus Si terminus actioni humanae, a quo volunta directionem et legem in motibu Sui mutuatur per Spicuum eS hominem, diStractum a Deo, planetae SSimilari, qui Soli efficientiae Subtractus, propriae gravitati relinquitur. Hic eXtra Orbem XeurrenS, ad Sua conficienda revolutione deStinatum, non modo a proprio fine deSciScet, Sed cetera etiam Corpora , quibUSeum connectitur, perturbabit. Quare mirum nemini videri debet, si rationalistarum doctrina non modo reSpectu privatorum peStisera, verum etiam PeSpectu societatis auctri consuSionis, tumultuum, perduellionum evaSit. Id neceSSario conSequebatur e principio ante commemoΓRto quod diSSolirenti virtute, qua pollet, nonnisi ad corruptionem et interitum adducit. Comperta in praeSenti et confeSS re eSt, Socialem everSionem, quam recente libertini tantopere asse-

SEARCH

MENU NAVIGATION