장음표시 사용
371쪽
otiani super rem ullam l. e. 13on habent Veram religionem, et diaciant tristiani non sunt Iudaei super rem ullam. 45 s
CLXXIII. Plurali fracto Feminino Verbum praemitti solot Singulare Masculinum, ut Sur. XXXIX, et dii feritin eos mala quae fecerunt iaci dicunt mulieres in urbe Rarius Pluralia asculina Sana praeco-dit Verbum Singulare as ulinum, ut Sur LX, o Q et , , l
les transmigrantes ab in delibus, Probate αδ- Qualis constructiolamen anomula habetur. CLXXIV. Nomina ribuum Arabicarum solent seminina esse . sed, ut collectiva, laud raro Verbis Pluralibus asculinis iunctar periuntur, ut in ioc Xemplo Vide8 ,-- α'
ti ibus Amen Bera Sasaath, cath et Coschair, et conquesti suntinoi em de eo quod contigit iis a Seis od Daula. CLXXV. Dualis easdem quas Iuralis, syntaxeos regulas se
ex obis, ut ignat a recederent e proelio.
372쪽
554 LIB. N. CAPUT QUARTUM inter utrumque Verbui est col ocatum, valent, quoad ob regulae syntaxeos Verbi Subiectum praecedentis, quoad alterum Verbum vero, regulae syntaxeos et hi Subiectum sequentis. CLXXVII. Qua adlluc traditae sunt regulae valent tantum modo de tertiis Verborum Personis , primae et secundae Personae Genere et Numero semper conveniunt cum Nomine aut Pronomine, quod eorum Subiectum constituit, nisi Verbum a Subiecto seiungatur Particula δ' nisi praeter ut non enιι
scit intιs, quisquam praeter te, O feminal CLXXVIII Quando Subiectum est nomen collectivum Verbo Praemissum, Verbum poni solet lurale, ut Sur ΙΙ, 244. G
liment homineS.CLXXIX. luribus nominibus Subiectum constituentibus e bum praemitti potest vel Plurales, ut in hac phrasi bl M. Meriimus ego et tu vel Singulare, quod Genere conventu cum eo nomine, quod proxime sequitur, ut A loquuti sunt Maria et Aaron contra Mosen. CLXXX. Subiocto quod constat e duabus personis, Verbum subiicitur Dualo, ut in Locinani Fab. XX. USU
runt inter se, uter alterum antes et feret, et poSuerunt terminum inter se montem. Quando vero Subiectum e pluribus constat Vei
hum subiungitur lurale, ut Fab. XXXII. bai
di tu menter et petris contenderunt inter se. CLXXXI. Subiecto e pluribus diversi generis nominibus coam
373쪽
D E SYNTAXI 'ERBORUM. 355 posito Vorhum subiungi solet osculinum, ut in hoc adagio:
multitudo omni abducunt a Deo et adducunt pauperfialem. Reinperitur qui dena nonnumquam pluribus Subiectis femininis iunctum Verbum asculinum, aut, ubi Subiectum sequuntur plura Verba, eorum unum convenit cum illo Genere et umero, alterum non item sed apud probato scriptores eiusmodi constructiones non
CLXXXII. Subiectum quando constat e duobus nominibus4ppellativis in statu constructo positis, Verbum, quod proprie cum Domine regenti, tanquam Subiecto grammatico, convenire deberet, haud raro cum Domine recto, sensus ratione habita, convenit, ut
qua est benefacientibus. ΙΙΙ, os. l. o. estis optimum gentis, i. e. optima gens quae producta fuerit hominibus. CLXXXIII. 1. Quod attin0 ad convenientiam Verbi cum
di omine respectu Personae, tenendum est, Verbum Semper congruere Persona cum Subiecto, sive expresso, sive subaudiendo, quod et valet, cum plura sunt iiisdem Personae Subiecta. a. Si vero unum Verbum iungitur pluribus Subiectis divors ruiti Personarum, convenit cum Subiecto illo, quod loquenti ostpropius, ubi prima Persona antecedit duas reliquas, et secunda
nimus ego et tu, et cepimus quod nobis opus δεet ex eo, Verisbum est in prima Persona, quia Subiectorum, ad quae refertur, prius eius sit Personae Si autem Verbum duo habet Subiecta,
374쪽
356 CAPUT QUINTUM quorum unum secundae, alterum tertiae est Persona', se unda
Vorbi orsona adhibetur, ut in hac phrasi Uri. O tu et coetu tuus compareatis coram
DE SYΝTAXU PARTIC ULARUM. CLXXXIV. 1. Particulae utique, quod tetit, Ora sed . . utinam, uel et Ii forsan, id sibi peculiare habent, quod nomen, subiectum oratiotiis constituens, Degant in Acacusativo, ut sane Deus est clemens, miseria
hodie. u. Vt autem Particulis illis haec potestas sarta maneat, requi-xitur, ut nihil inter eas et Nomen intercedat, nisi forte Praepositio cum suo Casu ui utique in hoc est senum. Quare quando articulis hisce aliae Particulae in unam Vocem adiunguntur, vis haec fere cessat, ut in hoc siquidem scientia est apud Dum. CLXXXV. 1. Post neganta Particulam I nomen poni soIoli Accusativo, sed absque uianatione, quando non est Nomen
375쪽
DE 4YΝΤΑXL ARTICUI, ARVM. 35 proprium , nec restrictum Articulo, ut nomine recto, neque d6.. nique illam inter o nomen alia o intercedit. Hinc diesiue I
I. Quando postri duo equunt a Nomina per Coii iura tion om copulata, ulli Dum potest pro lubitu in omita uti v aut Accusativo
nec omina Hst in domo Ropetita autem et Nominativum ad mittit, is et vim suam vel in utrumque omen, vel in unum lautum eorum, sive prius 8 V Posterius, retinere possit, ut igitur
3. Aditiotivum Subiecit, cuius existuntiam ae negat, triplicitor
CLXXXVI 1. Negandi articulae et V praemissae Subiecto et raedicato, quae per Verbum in subauditum iuncta sunt, regunt Praedicatum in Accusativo ut U ni Eus non est stans ir non est praesens. u. t oro hanc suam vim in ratidicatum obtineant, requiritur, i ut Praedicatum post Subiectum sit positum; a ut Dier utrumque excipiendi articula non intercedat 3 ut Particulam ' non sibi iunctam habeat negandi vim obtinentem p. 56. 4 ut, cum I adllibetur, Subiectum sit nomen
376쪽
358 LIB. IPVT QVINTVMoppellativum in determinatum. Alio tui ratidicatum in Nomina
sta Jl a tractu meridionali usque ad aractum septentrionalem.
CLXXXV ΙΙΙ. Adverbia Tempori et . . a tunc, Dic vim raepositionum oblinentia, regunt enitivum', unde di-
Habet tamen nonnumquam post se ominativum, ut
LI- , , , quomodo ellipsis est statuenda, hoc sensu inittiam
temporis quo eum non idi, est dies Veneris Genitivum regit quoque, O te, GePs, Ouniamquam, quando usque signi Cat. CLXXXIX. Particulam regere snitivum, ubi iuriiurando praemittitur, aut Pro ponitur Accusativum vero, quando eum valet, Observatum est upra P. 25o se tu.
CXC. Particulae interrogandi quantitatem, et sive b, quantum quot regunt Accusativum, ut v di quot Di hemi quot omines ualido vero vel interrogationi, vel nomini rei numerui e quod sequitur, raepositio Genitivum regens ravsigitur, Onundus est enitivus ut
377쪽
quo Dirhemis emisti hoc quot hominum Gonitivum regunt quoque, ubi aliquis non interrogat, sed nar
rando refert, ut nescio, quot homines
CXCI. i. articula exceyt a nisi praefer, rem Xceptam regit, quando oratio est asprmatiνα, in Accusativo, ut o , μ' se Σ' cncit enerunt ad me homines praefer nidum quando negati, a, et quidem perfecta, sic ut nomen rei, unde sit x-cODlio exprimatur, sive in Accusativo sive Casu eodem cum illo
sive λυ, ' non attuli libros, praeter Pentaleuchum. a. Quando Vero defectiνα oratio est, ubi semper est egatis a, ros Xcepta Subauditi nominis usum accipit, ut ta II II non nocinia scit quisquam inferpretationem eiu
quenquam Praeter schasarum. 3. Quando VOX, quae Particulam praecedit, est Subiectum, a Vero, quae illam equitur, raedicatum, ponitur utra-
m aldicti. CII. Reliquae Particulae excoplivae, et , ,ΠΟ-men post se indisserenter in Genitivo aut A cusativo habent licet uochae in Nominativo ponere, ut mortui sunι
378쪽
56o Iu CAPUT QUINTUM Praeter Z idunt. Post L et autem nomen ei exceptae semper in Accusativo ponitur. CXCIII. Excoptioni exprimendae inservit quoque quod proprie est Accusativus nominis mutatis, Adverbialiter Surpatus unde nominis regentis instar rei ex septae nomen, Jamquam rectum, in Genitivo regit, ut non alloquusu est me quisquam praeter nidum V avia quo que suam terminationem, poniturque in eodem Casu, quo Ponui dum esset rei excepi a Domen, si M adhiberetur I. XCI. . . Via de quod modo dedimus lxemplum dole o sic offertur
non attuli libros, praeter oritaseia his, aeque recte, aut, ut
quidam volunt, melius, dicitur lCXCIV. In dictionem inlogram , qua Subieci et Praedicato corastat, praecedens a vim non habet. Ita dieitur
o in b ro a praeterii u mquam quo nidu non Pulchrior esset. Haud raro in ali constDuctione ille tale dictionem, qua ex optio continetur, inseritur ut in hac phrasi: , -- -- - b- ne moriamini, nisi antea uoslemisiaci fueritiS.CNCV. qnando in adem sententia pluries repetitur empha-
Se O causa, haud vero iteratam exceptionem importat, Omen Tem exceptam denotaus post se habet in Nominativo, ut
ad me enit, iis frater tuus, riδ Z ι clus. Quando vero repetitum novas infert exceptiones, nominares Sceptas indicantia ponuntur in Accusativo, si quidem Omeu
379쪽
rei, inde exceptio fit, sit XpresSum, ut in hac phrasi ita so
Amria exceptis. Quodsi vero nomen rei, unde sit exceptio, subaudiatur, primae, quae excipitur, rei nomen ponitur in eo Casu, quem Verbum, quocum construitur, poscit, reliqua nomina vero in Accusativo ponuntur, ut in hoc Xemplo ro et surrexi scit quisquam uisi sch arus, Scitidus et Mohammed. CXCVL 1. Particula si non in Subiectum sententiae, quae sequitur, vim non exercet. Quae autem illam sequitur affirmatio
hypothetica praefixum habet , ut Ubi si nidia,
alios eorum per alios, sane corrumperetur erTa. Onnumquam apodosis affirmativa, si e contextu facile subaudiri potest, non ex
r non benignitas Dei super iis eas et, et misericordia eius, sane statim puniret periuros; sed profecto euo est propitius et misericors. 2. Etsi re, ut supra 1. dictum est, in Subiectum sententiae vim non obtineat tamen, si Subiectum sit Pronomen adscissit
Asfixa, Casus obliquos alias referentia L. III. J CCCLXXVI ), ut in hac phrasi ,-ληὶ non fuiysee
380쪽
CXCVII. In sententii s verbalibus, id est iis, in quibus iae dicatum exprimitur Verbo, ordo servari hic solet, ut primo potiatur Verbum, sequatur Subiectum, et huic subiiciatur obiectum, quod regitur a Verbo, sive sine Praepositione, ut occidit nidus Amrum, Sive intercedente Laepositione: ut
se praeteriit Amru nidu/Π Potes lamen obiectum, quod a Verbo regitur, huic praemitti, ut in hac phrasi Sur. VII,
oli ducti, et alios errori adiudicat. CXCVIII. Nonnumquam obiectum, an liram bini hali usabsolutus 3 L huius Libri initio sententiae ponitur, o post e bum per Pronomen affixum repetitur hoc modo Amrtim quod alti et occidit eum nidus Quod locum absit,
quando iunio sententiae ponitu ecce,
occe Z idum quod attinet percutit eum Amru, vel quando inter obiectum praemissum et Verbum inseritur mian pnon, certe profecto, ain, ut , intimo. disti nidum o profecto Abμ Becrum amo. CXCIX. Nomen obiectum indicans, Verbo suo praemi,Sum, os in Accusatis o ponendum, et per ronomen Verbo affixum repetendum 3. Praeced.), si praecedat Coniunctio conditionalis, aut cxcitandi vel coniungendi articula, ut in hisce Oxemplis vides: si nidum occiaderet Amru, gratum faceret Omnibus hominibus;