장음표시 사용
411쪽
11. Avarum quendam, qui panem et scyphum nollis coram se apposituri haberet, aliquis petiit, liceret sibi, ut hospos ipsi adsideat. Ille autem panem abstulit; animus quidem ipsi erat, mel auferre, sed putabat, hospitem melle sine pane non Vesciturum. Tum dixit illi placo ut tibi me sine pane comedere. Bene in quit hospes, et statim coepit mel avide lingero. At por Deum mi frater, inquit avarus, prosecto illud comprimit cor. Vere dicis, respondit hospes, sed
Dio fost quodam incipientis anni us chirvan publicum convivium dabat, in qu regni proceres palatium ingressi assidebant. Oena sinita polias, fructus, o condimenta in aureis argenteisque Vasibus apponebantur. Ea autem dum remoVebantur Surripuit Orum, qui adessent, quidam scyphum aureum mille drach marum pondere, eumque sub Veste abdidit observantodia schii vano Illum quum incerna desideraret, ulta voce dixit nemo, nisi exploratus antea, egrediaturi Quaerenti regi causam, incerna rem narrat. Tum Ddd
412쪽
413쪽
rex qui scyphuni surripuit, eum non reddet, et qui observavis, furem non prodet nemo exploreturi Exiit igitur ille, qui scyphum subduxerat, eumque confregit, atque quam pro illo accepit pecuniam impendit gonae ensique suo Ornando, atque pretioso Vestimonio. Quo ornatu quum post aliquod tempus idom vir in simili regio convivi compareret rex oum ad se vocavit, eique dixit hic ornatus oste illo scypho . Tum ad torram illi se prosternenti dixit bono est Deus te meliorem reddati Caesar rex Syriae et imperii Romani Orionialis, mittebat quondam legatum ad regem Persiae, Os-roem diu schii vanem, qui celeberrimum illud palatium odificavit. legatus postquam advenisset et magnificentiam palatii regiique consessus atque principum regi servientium conspexisset, singulas palatii partes attentius perlustravit. 3bi quum quandam
414쪽
415쪽
palatii partem incurvatam animadverteret, rationemo interprete sciscitatus, responsum tulit, hanc anus cuiusdam domum esse, quam illa quo tempore palatium exstructum 88et, Vendere reCUSaret, neque
placuisse regi ut illa suam domum vendere cogeretur indo illam quam animadverteret legatus, et de qua sciscitatus esset, curvitatem ortam esse. Quod quum audisset Romanus, per Veritatem, inquit, religionis eius haec curvitas pulchrior est rectitudino lsor veritatem, addidit, religionis eius, quod unicus hic aevi sui re secit, non commemoratur in annalibus de rege aliquo superiorum temporiam, neqUe Commemorabitur de rege aliquo suturi tompo vis. Quod lo-gati dictum Cosro mire placuit, dimisitque eum donis ornatum laetum hilaremque.
Abia Dolam a poeta, quum quodam die apudas Sussa hum Chalisam adosset, dixit o Chalisa:
roga me quod tibi opus. Rogavit bu-Dolam canem venaticum. Quem quum o dari iussisso Cha-lisa, ille, sed nunc, inquit, et iumentum mihi Opto, quo Vectus Veliari possim. Eo accepto puerum petiit,
416쪽
417쪽
qui canem duceret, et cilin eo onatum iret. Et hunc ipsi tradi iussit princops Iain oro uollam sibi Opi vi poeta, quae seras in venatu captas ad cibuiti bene adparare calleret. Accepta et a domum nunc sibi necessariam esse ait, in qua omnos una habitare possint. Postquam et hanc ei dari Chalis a iussissot dixitpoota und vero illis victus suppotot, nisi et agrum liaboant Respondit Chalisa iam ass gnavi tibi decem agro ciuitos, totidemque incultos. Quales, interrogat, ille, incultos, o princeps dolium Tales, re spondit hic, in quibus nulla planta. Ego vero, tum infit Abu-Dolarna, tibi, o princeps, assignavi centum agros iucultos in desertis Asaditarum. Ad qu bd arri dens Chulis ci cunctos illas cultos assignavit. I. Bosor Ebn ol Charis, patroni suum sibi accnarrasso Tradidi Achmodo Ebn-O. Sabba, proxenetae, Vestem, quam mihi venderet, simulque vero
419쪽
illi iniunxi no emturum celaret in illa fissuram, quam ei ostendi. Sub extremum diei attulit ita pocuniam, quam pro Vendita peregrino cuidam veste
acceperat. Quum autem eum interrogarem, num
ostendisset prius emtori scissuram in vesto so id oblitum osse dixit Minime, inquam, Deus tibi boni quid rependat eamus ad istum virum. Ad locum
Vero, quo commoratus ille fuerat ubi devenimus, eum non invenimus, comperimusque, illum cum cohorte eccam proficiscentium abiisso. Conduxi igitur, accepta prius a proxeneta descriptione pere grini, iumentum, et assequutus peregrinantium ca-terVam, reperto in ea viro isto, ei dicebam omisti
heri vestem a curaeiva, hoc quod ei indicavi pretio pro ea soluto sed vitium illa habet, reddo igitur mihi illam et recipe tuam pecuniam. Tum attulit ille vestem, eaque hinc illinc versa quum scissuram detexisset, redde mihi, inquit, illam ipsam, quam
solvi, meam pecuniam, quam agnoscam. Ego ero, ut illam a proxeneta accepi, non seorsim repO8Ueram, nec a reliqua, quae mihi erat, segregaram. Protuli