장음표시 사용
71쪽
CXIII et ita ita concurrentibus, ut prior sive a situ sive Vocalem non habeat, et scheZmate sit signatum, a X-cidit, vero per Tesolidi duplicatur, ut
Eodem modo et pro Hamga inali cum praecedente, o Per Tesolidi geminatur, unde pullus dorcadis, diminutivum est Frequentius tamen Hamga Servatur, ut
CXIV. D et sinales post Eliph servile in Hamgam mutantur, ut 2 -- coelum Pro
CXV cum Vocati esserendae praecedente Fatha in quiescens transire solent, ut
CXVI. Si verbi flexione ita ferente postes illud quiescens de
72쪽
54 CAPUT DECIMUM quo S. praeced. sequatur itera schegmate signata I abiicitur, et Vocati atha, quae t illud praecedebat, substituitur hamma vel Κesra; et hamma quidem ponitur si cuius locum occupat, Vocalem habere debeat hammam aut atham. Vnde scribitur longus es aristi, pro forma rogularis esset ita . Item stetisti, pro forma regularis esset Resi a vero Vocali liamma substituitur, si l quiescens locum literae civel , permesram esserendae, occupat. Veluti
pro profectus es, et hoc pro OD . - pro eluisti, et hoc pro tam .
CXVH D et si in modio dictionis cum Vocati essent inserendae, habeantque ante se iteram schegmate signatam, post se vero literam cum Vocati esserendam reiiciunt suam Vocalem ad literam praecedentem schezmatam, fiuntque quiescentes, ut
princiscetur. Quodsi vel o ita positu cum Fatha essent esserendae, in transeunt, si Vero cum esxa, s transit in ta cf. LXXV.). Hinc dicitur . . metuet
t recte incedens CXVIII. Quodsi Ilteram vi permutationis istius de qua . superiore quiescentem sequatur litera Dachegmate signata, litora quie-
73쪽
i SI Uis constitutus S.CXIX Sta et ita cum Kesra sint proferendae, praecedat Vero hamma; efra reiici solet in locum hammae, quae perit; autem tum mutatu in ta quiescens cf. g. LXXV ); unde est pro dictum est pro directus est. Si eiusmodi Udi quiescentem sequatur itera scheZmata, o exci
dit ut ae dictus es, pro idque pro
CXX. Cum in suporioribus Canonibus literae Vo eali alicui postpositae dicuntur, immediata intelligitur postpositio, non intercedente scilicet schezmate, aut itera quiescente Xpres sa vel latente in eschdid. Sic in Voce Fatham o di impo sitam non immediate praecedit Dhamma literae' superscripta, quia oc Pro est scriptum. CXXI. nal habetur pro mediano si ad dictionem accedat Pronomen sustixum. Hinc in aqua eius Hamna mutatu in , ac si in medio dictionis posita esset cf. . LXXVIIL) Quod tamen non Semper observatur scribitur enim et CXXΙΙ. et o sinales accedente Pronomine suffixo non, ut I. XXI.), pro medianis habontur Sic in iecit illum, et OPPMquas it eum, o verbi situ verbi manent quiescentes, ut in sine dictionis vid. g. XCI. III ). Additum sussi-xum nullam asser mutationem, nisi quod in locui του substituatur l
74쪽
partes in his tribus continentur; nempe Pronomen in omine, Articulus, Praepositio, Ad verbium, Coniunctio et Interiectio in Particula. nitium ducimus a Verbo, ut pol quod in lingua Ara bie et in linguis cognatis est Radix, seu forma primitiva, e qua paucis exceptis ominibus et Ad verbiis), reliquae rationis partes, veIuti a stipite rami, derivantur. CXXIV. Nerbum primitisum vocatur Arabice nudum,
quod solis iis literis constat, quae radicem constituunt, et rcidiotiles dicuntur. Ea radix est semper tertia Persona masculina Praeteriti Activi.
Noti omnia Verba, ne triliter quidem de quadriliteris vid not. seqv. , sunt primitiva , sed ut taceamus denominativa haud pauca, et e Particulis nomatopoeticis derivata, e Coniugatione VIII nonnumquam nova verba exsis in primae Con
iugationis. Sic a verbi Coniugatione VILI ut timuit pascere, in VIII. palimn incessis , si novum Verbum idem siguificans et praeterea vatiando e recreaνit, Sur. XII, iri
75쪽
DE VERBO IN GENERE S CXXV. Radix, sive verbum printutivum, Don paucioribus quam eriblis, nec pluribus quam qua suor literis constat. Prius illud vo
catur friti erum, ut adius it extendit; posterius quadriliterum, i, lari ut G oloit, commos it.' Verborum iriliterorum litora radicalis prima dicitur u IQ, secundas Ain, tertia H Lam, quod singulae eum locum obtinent, quem Iitera istae in usitato Grammaticis Arabicis paradigmate ab tacu. Verborum quadriliterorum radicales duae Postremae appellantur Tam primum et Lam secundum. CXXVI Vorbo primitivo plures deducuntur species derivatae, quae ei in inserviunt, ut primitivi significationem variis modis immutent, eique addant vim effectipam declaratiνam rem. cprocam intenεiνam, desiderat am , nota quadam peculiari et characteristica designatam Species hae derivatae a primitiva fommantur ita, ut ad tres quatuorve literas radicales addantur certae quaedam aers il ε, una vel plures, quae peculiarem singularum characterem constituunt. Illa literae addititiae sive serviles vel Per geminationem radiculium oriuntur, ut permutat it, vel
' Verba quadriliter pleraque etsi ab Arabibus pro primitioia abeantur, reue., Pa sunt deriναla, vel a radice trilitera, sive ea si etiamuum iu usu, sive in deis suetudinem abierit, et in una alterave linguarum Ognatarum reliqua, quale est
discipulis fuit, discipulυε, cuius radix superest in hebrae d dicit vel a pluribus vocabulis arabicis, ut 3 - pronunoiapi formuIam -- i. e. in nomines Dei. Iura verba quadriliter deducta sunt a verbis tri Iiteris secundam radicalen geminatilibus, quale est cibi commoνit, tremes ole,
76쪽
aliae sunt a radicalibus diversae, ut Ata accessit, vel denique ex utroque genere coniunguntur, ut o accepit quid ut gratum. Quae hoc modo a verbo pirimitivo formari possunt derivativa etsi minus rite et apte Coniugationes appellentur, ' tamen quia haec verboruu derivativorum appellatio inde ab Erpento apud nostrates Grammaticos usu est recepta, eadem nobis retinenda videbatur. CXXVII. A Verbo primitivo triliter plures possunt species derivativae seu Coniugationes deduci. Solent vulgo earum duodecim recenseri, ut proinde, si formam primitivam adnumeres, reis decim unius Verbi sint Species seu Coniugationes. Sunt inter Arabo Grammatici, qui quindecim numerent Verbi unius Coniugationes. Verba quadriliter haud plures quam quatuor agnoscunt ConiugationeS.CXXVIII Coniugationes derivatae in tres Classes dividuntur, quarum prima continet formalas a Primitiva, sive radice, adiectione unius, secunda duarum, tertia trium iterarum Eae adscito paradigmate ab hoc modo repraesentantur:
Qui quindecim numerant Coniugationes CXXVII. duas hasco
77쪽
Nullum vero Verbum exstat, de quo uno omnes hae Coniugaliones usu sint receptae, sed de alio hue, de alio illae usitata sunt, vel pauciores vel plures Coniugationis duodecimae et tertiae de cimae pauca reperiuntur exempla, rarissima ero quartae decimae et quintae decimae, quae verbis quadriliteris, a triliteris de-xivatis vid not. p. 57. accenseri possunt, unde a paucissimis Grammaticis inter Coniugationes, sive formas derivativa Vo bi trilisuri recensentur. Xemplum quartae decimae profertur lti
xtiriaoit et densior seu collecta fuit coma, ab quae tamen pro forma quadriliteri derivati haberi potest. Quineae decimae Coniugationis exemplum est cita decubuit in dorisao, quod tamen amolio ut Coniugatio tertia quadriliteri
CXXIX. 1. In prima Coniugatione Verba significationem habent si inplicem, quam a prima sua origine possident, eamque vel activam, ut scripsit, vel absolutam, ut tristis fuit. 2. Per Speciem sive Coniugationem secundam, cuius characteros modi radicalis duplicata, Verba cluae in prima habent significatum absolutum sive intransitivum, sunt transitiva ut a b fristis fuit ita, confriεtasit, a se hilaris fuit, exhilara-oit. Si prima Coniugationis significati sit trabsitiva, in secunda Ulla, misit duplicitor transitiva, s transitiva in alterum, ut a oerbe Q, .raoit est et berare fecit, seu mandas it ut quis alterum oer beraret erax fuit est erastem aestimαoi, quasi ' Πνeracem fecit ut a mentitus fuit mendacem esse di- -
78쪽
xit mendacii arguit Subinde hac Coniugatione actionis iteratio, aut intonsio indicatur, ut a b occidit ,, plura homicidia teratis icibus commisit, aut plures una ice interfecit. Verba haud pauca in Coniugatione secunda sunt, quod ad significationem, derivata a nomine, indicantque facere, producere id quod omen si-
miscat, ut o di, exercitum colle it conscripεit Me, exerci-
m tus, A coxit, inauit panem ab panis, in acetum oertit a L acetum.
3. In Coniugatione fertia, cuius character est Eliph post primam radicalem inserta I Verbum quod in prima est intransitivum, vel absolutum . neutrum vim adsciscit transitivam, indicatis quo actionem in eum, a quo similis actio recipitur, nomen vero eius, in quem actio fit, iungitur Verbo nulla intercedente prae positione, in Accusativo positum. Ita a Socius, consor fuit,
l adscioit nidus socium Amrum, ut igitur Amr simul Zeidum sibi socium fecerit. A . . . sedit in III dieitu ut assedit Sullano, ut igitur Sullanus alteri assidens factus sit. Eodem modo a sedit tertia in P sequente Accusativo personae, notat consedit, δεedit alteri. In prima Coniugationeos simpliciter cripsit, sed in tertia: cripsit ad alterum , ut seripsi ad regem. stetit tertia , b, sequente Accusativo personae, est: tetit iuxta alium. obduruit tertia sequente Accusativo personae vel rei est obduruieae contra aliquid, id pertulit A b dixit tertia I bsoqu0nieAecusativo personae, deDolat Sermocinalia est cum aliquo. Praeterea Coniugatio tertia a indicat conatum aliumque ante culleiadi
79쪽
studium. Sic a tota decepit, fellis, tertia estfallere studuit alium vid. e. c. Sur. ΙΙ, . . excelsus et nobilis fuit, Plia de nobilitate et gloria cerinoi cum alio , occidit, sola alium occidere luduit, Pugnas it. 4. Quarta, cuius character est Eliph radici praeposita, Iane ut Coniugatio secunda Verba quae in prima sunt absoluta reddit . .
transitiva, ut magnus fuit, id magnum fecit, Uni se
cit, honoras it abiit, abduxit. abstulit. Transitiva sunt in hac Coniugatione transitiva in secundum, ut a Der P
5. iamia, quae a secunda praeposit c formatur, at Iolae, significatus plerumque est assiVum Coniugationis secundae. Ita ab se it, ΙΙ est cientem e fecit, docuit, et .
gnum fecit, et, honoratus est pro distitie, segregata et distincta fuit res a re, ΙΙ. est manifestum, diastinctum reddidit, declaras it et . distinctus, an festus, elarus fuit. Nonnumquam vim intentam habet Coniugationis primae equutus est, V. insequutus, persequutus eεt 'quaesii is V. alia iterum iterumque , diligenter quaeNA L iAliquando significat assectationem rei, ut se prophetam dixit, propheticum munus ibi indicas it a II. prophetavit. Ita 6 a o regem se geSSle. 6. Sexta, quae a tertia praeposito: somnatur, haud raro eiuss
80쪽
6 LIB. II. AP V PRIMUM latus est. Fr queuter haec Coniugatio mutuam inter duos plures-vo actionem iudicat. Ita a d roatraoie VI est unus Llerum prosternere fuchwit, colluctatus fuit scripserunt ad
ciati sunt omines. Habet quoque significationem simulatae actio-- nis ut a se aegrotas it VI iri ob imulat i se esse aegro fiιm mortuus fuit, VI. se mortuum snxit ab ' caecus fuit, talem se frixit. - Coniugatio eptima, cuius character est praefixa radici io, qua Eliph prosilieticum XLIX. ante se habet Θ'), significatum possidet reciprocum, Vel etiam passivum, ut a M. fefellit, decepit, VII. . A decepi, deceptus est; fregie VII. fracta est reS.
8. Octaνa, cuius character est , post primam radicalem, cui Eliph prostethicum praemissum, item habet vim reciprocam et passivam, ut a COUgrWas it VIII congregatus fuit et se congregaνit u ad 'erraus occurrit, VIII. se oppo- oui alleri obstititque. 9. Non , cuius character est tertia radicalis geminata per Teschilid, praepost se primae radicat Eliph prosthetico, propria ost
tum colorum brubuit, flaous fuit, tum defectuum corporis ut luscus fuit, curous et distortus fuit.
o. Decima, quae formatur praeposita radici syllaba - , petitionem et desiderium designat, ut a -- remisit, condonaνit