Institutiones ad fundamenta linguae arabicae; accedunt sententiae et narrationes arabicae una cum glossario Arabico-latino

발행: 1818년

분량: 470페이지

출처: archive.org

분류: 어학

41쪽

a perpendiculum directa imponitur, hoc modo pro ini

leo, lino pro γι λιο, αἱ pro tempus Est vero Lineola illa proprie Eliph parvum. XXXI. Quodsi litoram ' aut ita in fine socia Fatha praecedit, syllaba in pronunciundo non est producenda, elut in sta, quando, jam iuvenis Tum illae literae vocantur P, Iiferae resilatis, sive Gin uis liferae rei es. XXXII. Vocalium notae si duplae scribuntur, hoc modo sivo quod tamen nonnisi in fine vocis fieri solet, ita sunt pronunciandae, ut post sonum ipsis proprium audialia n, quasi scriptum sit ese an en, bon. Hinc legendam babon, O baben, baban hhecmatan. Appellant Grammatici hanc soni et additionem et ' TanoM, i. e. uimalionem. Inservit ea declinationi nominis indeterminati, ut infra videbimus in sermone vulgari tamen aut numquam aut certe Taxissime auditur.

DE SYLLABIS ET DE SI IN 1 ORTHOGRAPHICIS D SCHE ZM ET TE SCH DID.

XXXIII. Ex Consonantibus et Vocalibus consurgunt Syllabae, ita ut in pronunciatione Consona Vocalibus semper praecedant nulla enim syllaba Arabica a Vocati inchoatur aut ea sola constat. Suntque syllabae vel purae sive simplices, vel mixtae sive compo3itae. XXXIV. Syllaba pura sive simplex est, quae constat una Sola Consonante et Vocati ei addita, eaque vel repi, ut b, Ve-

42쪽

nantibus oculi una copulatis, ut quo pertinent literae cum vocali Duunata vid 3. X au.) ut p. XXXVI. Ultima syllabae mixtae litora notari in libxis punctis vocalibus instinctis Solet signo imposito hoc quod haud raro et ' vel pictum reperitur Appellatur θ' schazmon vulgo I scheam i. e. resectio, S. Separatio, qua bulabam mixtam, cuius Consonanti ultimae impositum est, a syllaba quae proxime sequitur resecat quasi sive Separat, simulque indicat, ea1n cui imponi tu literam cum praecedenti Vocali copulari. Hinc pronunciandum ab-don nori a-bdonM , Ibin Or-n non non - rari OH . Prorsus igitur respondet τω Sc a quiescenti Hebraeorum. Quod

uppellatur et Socran, i. e. quies, proptero quod literis Ocali propria destitutis quas Arabes dicunt quiescere imponi Solet. Eadem de causa liter signo schezm notata dicitud a quies cris liter vero Vocati notata Dac-- mota cf. ΛΙΙ. . XXXVII. Litora I si post Vocales syllaba protrahendae inserviunt XXVIII. signum sokeam sive Mosin non habent impositum, ut Varon ignis, tam urΟΠ, UX, - , δDON, jugum. Nec imponitur schenm itera L in fine vocis post vocatum Fallia, cum illa vicem gerit literae Eliph, neque iterae In aedia voce, ubi pro Eliph quies pute ponitur vid. XXIX. et exempla ibi adducta. NAX III et x fi schegi impositum habent, ut eae

Propriuili suum alorem servent, et cum Vocali praecedenti nou

43쪽

coalescunt, sed iphthongum faciunt. Sic sonat Mumon dies, ' lai cion noX; au aut letat, ut. XXXIX. Secunda syllabae mixta liter cum immediate post se habet alium sui similem, compendii causa inter scribendum non exprimitur, sed per signum quoddam sequenti appositum reprae sentatur Cui signo nomen est Tesch dies seu G S hai dad i. e. roboratio, duplicatio, forma haec ' PaΓVum, Ompendium nominis modo commemorati), sive apud Occidentales';

situs, supra literam ut o pro O . Duplicat itaque figura

illa iteram, cui imponitur, ac omnibus omnino consonantibus Communi est, ne excepto quidem Eliph; scribitur enim maryaritariuS, tu qui pecorum mactatorum capita enundat. XL. Est autem eschdi duplex, necessarium et euphonicum XLI. Tesclidi necessarium est quod adscribitur literae in mediate ante se Vocalem habenti, ut supra in F, , et quae his similia sunt. Est enim signum illud necesse ad definiendam complurium Ocum pronuntiationem earumque significationem. Sic , sine eschdid effertur nazala, denotatque de6cendit; F vero pronunciatur naazala, significatque descendere fecit, δε- misit. XLII. Tesolidi euphonicum est, cum impositum est literae ante se habenti Consonam Vocali destitutam, quae euphoniae causa in pronunciatione periens sequenti similem in locum suum substituit Tale est in , quod non legendum a Scham3

XLIII. Tesolidi euphonicum os vel commune, vel initiale. Illud est, quod supra mediam vel ultimam vocis literam ponitur, estque vel Deltale, vel Lam D. Deltale adscribitur literae

44쪽

siis Lam tale apponitur literis solaribus I XXI. post s Articulis' nominibus praefixi, ut ut arrabbu, o κυριος

addinu, et κρισις, allatira H θεος, in quo tamen ultimo liter in prioris Iocum supposita ab ea non dissert. Sic Latini pro adtollo dicunt attollo, pro conligo, colliso pro conripio, Corripio, non iugentes literam euphonice mutatam alioqui scriberent adllolla, conrripio, conliseo secus Arabes confusionis evitandae gratia sciomen Articuli laud raro omittitur, cum olaris eam sequens s quoque est, ad conipendium et scripturae elegan

ob frequentem usum perpetuum est in pronomine relativo eiusque feminino et plurali masculino suumquam in reliquis casibus, qui rariores sunt), scribuntur Dim pro

Articulo praesigitur stativi casus nota, ne tria Lam concuTrant,

XLIV. Tesclidi euphonicum initiale est, quod supra primum dictionis literam ponitur, adeoque ultimam praecedentis suppleta, estque rimarrum aut ecundarium. Primaritim est quod apponitu literis sag. 6. immediate ante se habentibus unDschegmate notatam, idque et X pressum, ut errabihi, Domino suo, vel latens in unitatione XXXII.), ut ,εL Ialbon motnhharon, cor mundum Sciandarium vocatur quod apponitur cuivis non ultu vult immediato posita post sui similem DSchegmate assectam, ut man ascra fer abbahu, qui veniam petit a Domino suo, ubi esclidi nil nisi hoc iudicat,

45쪽

DE RELIQUIS OTIM ORTHOGRAPHICIS ETC. I duas istas voces in unam coalescere. Ceterum eschdid initialsi non in quibusvis codicibus reperitur, sed tantum in Corani exemplis accuratissime scriptis.

DE RELIQUIS N OTIS ORTHOGRAPHICIS, HAM ZA, ESLA ET MEDDA.

V. Hoc signum , amra, . . puncti vocatum, ' semper literam Eliph mobilem comitaturi eique cum Vo-

cali appositum, motum eius indicat actualem, ut O , . O , , en, n Vimque habet Accentus, Vel lenis, quando ivitio vocis ponitur, veluti clodnon tempus, eusclnon, homo, vel acuti, qui cum elata acutaque Vocis commotione pronuncietur, maiori adhuc et acutiori, quam quae auditur in nominibus italicis in tot et fi desinentibus quique propterea, si recte proferatur, energiam indit, auditui quam maXime gratam, uti quando invenitur in medio et in sine, veluti saala, interrogavit,

malais, implevit. Ubi vero literae I sine Vocali appositum reperitur, significat, illam esse radicalem non cum permutatam , ut in OAb ecurus est. Hinc et ipsa liter Eliph haud

XLVI. Saepissime ubi Eliph mobilis uua cum Hamga poni' Ab ,-- unxit, quia, sicuti stimulo puncti boves arantes excitantur, ita Eliph Hama notatum novetur. Figuram habet parvae vi Min Mauri pro eo Puuctum crassum navo i ut viridi colore usurpare solent. ' A daciustikt P. 5.

46쪽

uS CAPUT QVINTVM deberet, hoc solum ponitur una cum sua Vocali, liter ipsa omissa, uti pro raros, consuesticis. Quod potissimum ei solet

in fine dictionis, praecedent una ex literis eaque vel quiescent vel Vocali destituta. Ita ta qua, malum,

res sunt pro 'ta, - Verum et an media dictione solum ponitur Hamga una cum Vocas, omissa Eliph, post literam Vocali carentem. Sic pro rogabit. Quod ipsum et lo- eum habet praecedente alia Eliph mobili, ut O P pro sio admonea EOS. XLVII. Hamga literis et C superscriptum iudicat, ea se eundum certa quasdam permutationis literarum regulas

de quibus infra pro Eliph radicali sive sua natura mobili poni, ut Pr 'di eddi pro cinge Literae G puncta diacritica tum omitti solent, scribiturque m dicens non

pro '

coniuncti Vocatur, et soli quoque iterae Eliph superponitur in principio vocum, cum illa, ocali sua abiecta, plane est otiosa, quaeque eam sequitur Consonatas cum praecedentis dictionis ultima Vocali untii debet, ut Ialb ulmnieli cor regis. Nihil itaque est est aliud, quam unionis illius indicium. XLIX. Non autem Eliph quodcunque initio vocis positum cum ultima praecedentis dictionis Vocati eo quo diximus modo coalescit, signoque esIa notatur; sed Eliph proslethicum tantum, ideo praefixum ne vox inchoetur Consonante Vocali destituta, quod quantopere Arabes Vitare studeant, inde apparet, quod Grae- eis Latinisve vocabulis, duabus Consonantibus incipientibus, Eliph

47쪽

prosi ethicum praeponere solent, ut pro σταβλίον dicunt λL.I, pro σταφυλίνος , pro σπογγος ' Et in Vocibus quidem arabicis Eliph prosi ethicum, esia notandum AJ

Eliph unionis vocatur a Grammaticis , est tri Plex , erbale, nominale , articulare. L. Eliph unionis . proste thicum erbale est duplex: Imperii et Characteristicum Imperii est, quod format ΙLuperativum primae

Coniugationis, Nεor, iuva pro edreb verbera pro Characteriaticum, quod initiale ε in raeteritis activis, Imp0rativis et Infinitivis Coniugalionum septem Posteriorum id est septimae, et quae eam ordine Scipiunt usque ad tertiam decimam), mutatus fuit, cibum petiit. LI. Eliph unionis sive prostethicum nominale est, quod his decem ominibus praefixum:

In his omnibus nisi initio ponantur sententiarum aut post Articulum Eliph initiale vocali sua privatur, et quae eam sequitur litora vocali destituta unitur cum vocali terminante dictionem prae-eedentem, aut servilis praefixae: ut adu-bnica, manus

Dii tui, MI bebnica, in filo tuo. LII. Eliph unionis articulare est Articuli I, o, quo

48쪽

portinet id, quod est in Pronomine ; F et casibus eius. Hinc

belbarri amoliri, terra marique. LIII Eliph unionis nonnumquam post se habe tu vel quies cens sive schegmate notatum. Quodsi Vocalis cis Eliph propria est hammi, Potest quiescensis 'hegmate signatum sequi, ut umol, Impexativus verbi J-- γερ αυιι similiter si vocalis τιυ Eliph Dropria est est e potest Disclicetino te notatum

sequi, ut in idaren Imperativo orbi nudioit. Si

vero vocem, cuius initialis est eiusmodi Eliph, praecedat vox in vocalem Xiens, ut igitur duae voces coniungendae Hul lite rae quiescentis sive schegmate notatae, quam Eliph unionis post se habet, pronunciatio quidem, si necesse est, mutatur, scruptura vero eadem manet. Quare liter illa quiescens sive sito, ut in sive di, ut in , semper pronunciatur ut si vox praecedens in hamma exit, ut ita vero, si vox illa eεre ter ininatur, atque ut si ultima Vocabuli prae edentis vocalis est

nasai ulmulexa, jus arunt regem; II onsortlacha, adjuνα tu soror fral em. LV. Quando voX, quae praecedit Eliph prostethicum s. unionis terminatur Cotisonante Voculi destituta et proinde scheg-

49쪽

DE RELIQUI NOTIS ORTHOGR PHICIA ET C. Imale notata, ea Consonans adsumit Vocale ut euphonicam, quae utriusque vocis coniunctioni inserviat Atqu61 Vocalem quid 'm atha adsumit liter ultima vocis praecedinti a post provomina sumXa prima persollae o aut , Squando ea sequitur Articulus bl , ut in hisco exomplis c., la, b d elide nyas-serata, duc me iam ematij illati, gratia mea quae D POS monosyllaba quando sequitur Articulus si aut nomen e . Hinc menalia lehi, a we, scribitur proti Vocalem eor ante Eliph prostethicum adsumunta illa ipsa monosyllaba si sequatur Eliph unionis aliud quam Articuli et nominis 5- Ut cil muti b- nuca, qui filius tuus ubi pro ..b Particulae aliae monosyllabas, qua in Consonantem Vocali destitutam exeunt, ut sed ob rem, bo num3 excepto b a quo tempore , nec non eruntamen.c Tertia persona singularis feminina caeteriti, ut i in Acripsit femina), atque uturi apocopali tertia singularis persona

iam masculina scribet , quam feminina secunda Singularis persona masculina ), et prima generis coinmunis persona tam Singularis quam Pluralis nec non o Cunda persona masculina Singularis Imporativi ). id

Al harabati ommia, erberas it mater, ubi Eo, est Pro d Geuilivi ualis in statu constructo, quales sunt Oduorum librorum, duarum urbium , ambarum m*-

50쪽

ntium. Si h Uri duorum librorum legis Sunt a uici,

Grammatici, qui praecipiunt scribendum esse e Secunda feminitia persona uturi apocopuli et Imperativi verbolum tertiae rudicalis o vel cis, quam iitha praecedit, qua

3 Vocalem hamma ante Eliph prostithicum adsumunt, pronomina rix et nec non prononien secundae personae masculinae pluralis Mos. Sic uota occidit eos hostis. De suffixo ' tamen nota eius Vocalem hamina prae-eddonte efra aut particula super inmestram transire, atque tum, si Eliph unionis sequatur consonantiae gratia, literam etiam Kosram assumere, ut o si jarmihemi' dou jaculatur illos hostiS.b Torminatio secundae personae Pluralis masculinae Praeteriti, ut occidistis hostem. c Porsonae plurales Verborum tertiae radicalis 2 et qui0scentis, cum eam atha praecedit, ut PQ jecerunt, opta-btint. Sic oppugnarunt urbem, ubi est prod Particula monosyllaba ia tempore. LVI. Si vocem, cujus initialis est Eliph unionis, praecedat utinatio XXXII.), post eam adsumitur in pronunciando Vocalis Osra, quae tamen non scribitur, ut adinatonii latatiliat, urbs quae capta est. Quod in nonnullis codicibus ma-

SEARCH

MENU NAVIGATION