Institutiones ad fundamenta linguae arabicae; accedunt sententiae et narrationes arabicae una cum glossario Arabico-latino

51쪽

ptum, veluti poten qui

LVIL Excidit Eliph prostethicum s. unionis, nominis in formula frequentissimi usus ' i 1 l in nomine Dei miεeratois misericordis, ubi Ἀ-- est prodi nominis quando ponitur inter duo nomina propria, quae se mutuo respiciunt, ut b nidus,flius Ammari. Cum vero nomen ' post se habet nomen appellativum, ut in hac phrasi iure nidua lius patrui mei patruelis meus), aut cum duo nomina, inter quae ponitur, duas distin-

ctas propositionis partes constituunt ut midusiost stius olfhammedis, Eliph prostethicum non abjicitur);3 articuli 1, si praecedat praefixum o Dativi nota, vel ad verbium affirmandi , certe, utique, ut Hesro, est prολυγ, ct j a lique eritas, pro . Sob' nec non si praecedit inle rogandi particula , tim ' an ut

posteriore tamen casu Eliph unionis et servari potest); 4 verborum et nominum, si praecedat adverbium interrogativum , ut num flius tuus p pro et , in ta numacis

LVIII. Si Eliph protractionis XXVIII. proxime post se habeat Eliph aliud per Vocalem simplicem aut nunnatam Pronunciandum, loco posterioris Eliph scribitur Hametu tantum una cum Vocali, quae ad eam pertinet τω Eliph protractionis autem im-

52쪽

sonitur signum sive Medda, i. e. extensio s. prolongatio oppellatum, ut 'Samaon coelum, pro ita a. . As ponitur hoc signum ubicunque Hama post Eliph protractionis,

cem terminat.

LIX. Appingitur Medda et litora Eliph vocem aut syllabam Inchoanti, ubi illa per Falliam pronunciatur , et Eliph vel ham-zatum c ischegmate notatam, vel Eliph protractionis sequi

deberet, ut credidit pro Ceterum animadvertendum est, iteram Eliph signo Medda notatam, etsi duplicem Eliph allat, non lamen duas Otiare debere, est unam tantum, quae ta- n protrahenda est cuni quadam vocis extensione ). Quare erue non est Iegenu Um - amaria, Seu cimaria, ut Gerri aniCum L nare non Va-are, sed Imbre pronunciatur.

LX. Superscribitur Medda quoque nolis arithmolicis et dictio- nutu compendiis, seu literis integras dictiolae repraesentantibus, de quo illius usu id plura infra j. LXX.).

LXI. Toni et Accentus Arabes nullas habent notas peculiares; sed quae dictionis syllaba attollenda. sit facile cognoscitur. Nam dissyllaba attollunt penultimam, ut alto domus, Iahh- non caro, ofisor, adjuva Pobsyllaba antepenultimum , ut

53쪽

LXs L Quodsi voci una ex tribus literis , , ita insit quiescens post Olmogenean Vocalem, ea non solum syllabae suae to

num imponit, verum et illam protrahit, sive penultima sit, ius antepenultima, ita ut sola scriptione syllaba longa dignosci possit a brevi, ut amaton per ab obta amato opus, et

amudon columna ab Ma Omodon columnae, et Q . adi mori afutis ab udemon inops. Si vero duae ex illis literis quiescentibus una in voce concurrant, tonus est in ultima, ut ameluna perarites. LXIII Quum in vocibus nonnullis, ob frequentem earum usum, Eliph quiescens in scribetido omitti soleat, tonus tamen ejusdem protractus retinetur. Tales sunt pronomen demonstrativum

l. xa, In pro dita, cum suis derivatis, pro lax, io. laesho modo, proin ta et se Sed, eruntamen, pro ,

quae sic legenda: dilsa, ε leca, cloaresa, Iden. Quibus addunomon D6 pro Il), quod sive articulum praepositum habeat, sive non item tonum semper ii Penultima iubet, quae producenda est, ac si Eliph quiescens Xpressum esset, unde Icilibu Deus indeterminate, letalii Deus determinate, ae allatiu Detis serus. At in Participi contracto, quale est arator, custos, pro nec OH in es, pro ad uti lietit Elis in seribendo vel omittere , Vel Sprimere, ita etiam ilia syllaba voleorripi, vel protrahi potest, unde pronunciare potes et alaharethu, 6 Hhhnrethus atque tam thala fora , quam thalathon. Ceterum in statium omissi Eliph in Vocibus commemoralis solet Fallia adpori sudiculum directum P0ni, o modo: rol. quod tamen a libitu pendet. LXIV. Syllaba mixta s. coinposita, . . ea, quae duabus I

54쪽

constat Consonantibus XXXV.), quales sunt syllabae tres priores vocis duxi, semper est attollenda. Unde intelligitur, cur in vocilius, in quibus es clidi occurrit, ibi sit tonus, ubiost illud Consonantis geminatae signum, cur itaque . . locus stabilis, rura nansis, sit ma drron legendum, non crutari on est enim pro scriptum. LXV. In duabus vocibus per mesiam XLV seqq. coniungendis ibi tonus, ubi conjunctio, quare conjunctionis syllaba cum accentu est proferenda. ut amudtι Lbaiti, columnis. fulcimentum domus Pari modo in Duali et Plurali articipiorum Genitivum regentium, et propterea literam is in fine amit-ttintium, ut 'b H naseia Zeiden, duo adjutores nidi, dilatadharebummaren, percusSores maris. LXVL articulae monosyIIabae, quibus accedit monolittera praefixa, eaedem cum accentu aculo sunt pronunciandae, ut talam annon composita ex interrogativa nogativa Iasi utique in composita e s Trinante, et praepositione O' Iehat, ut composita et I et labemaciane propterea quod, composita e duabus monolitteris, praefixis videlicet ot

pronomine L. Excipitu comparandi partieula S 1

Composita, quae sine accentu legitur, ama icut In iis vero, quibus plurium literarum praesiguntur praepositiones, aut plures

syllabae, tonus juxta regulam ponitur, uti sima cum c ε 1idama, tempore quo cosam quotiescunque Excipiuntur interrogativae, itera quiescente in atha detruncatae, in quibus tonus protractus in media retinetur, ut Glama, pro ta

55쪽

quousque halluma, pro idem lama, vota M., ad quid quare p

LXVII. Expositi adhuc quae ad vocis constitutionem et aD sectionem pertinent, restat, ut quae dicta sunt ad praxi reVocemus, et lyronem in Iectione quoque juvemus. Dabimus autem primo Orationem Dominicam una cum pronuntiatione, prouti eam latinis litorarum elementis expressit Antonius Aryda, SyrO- Maronita'), quo ex specimine intelligetur, quomodo Arabes literat in Syria Arabica legere soleant.

56쪽

Amen malo a nos libera amina 'sch-scherri mena adscit Ischena LXVIIL Specimen alterum sit ocinani Fabula XXIII., cui subjicimus ejus pronunciationem latinis literis expressam ab Heris binio ), qui Arabice legere et eloqui in Aegypto didicit.

Niger in die quodam exuit estes suas, incepitque caperenioem et fricare cum ea corpus uum. Dictum autem ei fuit:

quare frica corpus tuumnii e Et dixit ille fortasse albescam. Venitque ir quidam sapiens, qui dixit ei: o tu, ne assige

Deueloppemens de principes de Ia langue Arabe moderne pari. I. Unnnis Ρaris, 1805. . Presace p. IV.

57쪽

le ipsum feri enim poleos, ut corpus tuum nigram faciat n/ς In ipsum autem non amittet nigredinem.

DE DISTINCTIONIS SIGNIS ET SCRIBENDI COMPENDIIS.

LXlX. Signa viaibus Vel int0grae periodi, Vel singula earum membra invicem distinguantur, in Scriptis vulgaribus Arabes vix solon adhibere Finem solum pericopae majoris, qua unum continuatUr argumentum, designare Vel puncto rubro solent, vel uno horum signorum ' In Corani tamen codicibus singuli verisus signo, distinguuntur in iisdem praeterea certae literae minio lineis superscriptae pausas ongiores vel breviores in praelegendo Corano observandas indicant. Atque liter quidem p compendium vocis , nece artus, designa pausam necessariam adsensum recte oncipiendum Litera L, compendium vocis absolutus, nil erθalis, indica pausam ab omnibus ordini anagnostis receptum Litera Pr permissus, signum est ausae, quam lector pro Iubitu facere potest. Quodsi in sine versus ob sensum minus absolutum pausa locum habere nequit, indicatur

id vocula non pro non est hic pausa ultimae versus voci superscripta.

LXX. 1 after illa scribendi compendia in Corani tantuminodo codicibus pro distinctionis signis usitata LXIX.), in aliis libris rarius nolis compendiariis uti solent. Sunt autem illa vocabulorum, quorum Vicem explent, iterae vel ultimae, quibus in codicibus accuratioribus eclita tanquam compendi sig

58쪽

pro ab narrauit nobis, pro tradidit robis. Compendium ceteris usitatius est hoc, quod vicem gerit horum quatuor vocabulorum inpropitius si ei Deus

et alutem praestet, quod Otum semper Mohammedis, prophetae, nomini addere solent. Nec minus frequens est hoc pro su ei salus quam formulam nominibus aliorum prophetarum, ut Abraham et Mosis adjicere solent. Reperiuntur in fronte nonnullorum capitum Corani literae quaedam compendii signo, Medda notatae, ut et iquarum si guificatio tamen ipsos doctiores inter Mohammedanos latet, maxima enim de illis inter ipsos sententiarum est diversitas, de qua Coran Commentatores sunt adeundi.

LXXL Numeros Arabes vel singulis iteris, veI signis quibusdam peculiaribus exprimere Possunt Literae ubi numeris designandis inserviunt, Vetus earum ordo servatur de quo II ), qui cum Hebraicarum literarum ordine convenit et ita quidem, ut primu ΙX Iiterae unitates exprimant, IX sequentes denarios reis liquae centenarios, ultima milienarium, ceteros additione supplent, ut Hebraei.

59쪽

Patet ex hac tabula, literarum pro numeris usurpatarum consequutionem esse eandem, quae est in vocabulis scribendis et Iegendis, a dextra videlicet sinistram. VerSuS. LXXII. umerorum indices, quos Arabico nos Vocamus

ferunt. Gane originem peregrinam Prodit illorum consequutio, quae est a sinistra dextram versus. in eorum figuras: 25 4567 9 οHis eodem prorsus modo utuntur, quo nos vulgaribus istis nostris, sit io, o 1 tu, o, O, oo, o booo, 63 18 17.

CAPUT DECIMUM

LXXIII. literae frequenter inter se permutantur,

undo Arabes eas ' tera in mas vocant. Sunt autem

illasum permutationum certae regulae, quas necesse est nosse ad invenietidas radices earum dictionum, quibus uua vel pluros illarum literarum 11sunt recedunt enim eiusmodi voces, cum nectuntur, a communi norma plus minusve.

60쪽

LXXIV. Literae I in principio dictionis conflanter ma-nore solent, nisi Voci praefigatur particula inseparabilis, qua sucitur, ut liter initialis esse desinat tum enim illa literae nonnumquam inter Se permutantur.

LXXV. Literae ocalibus destitutae post Vocales heterogeneas iis fiunt homogeiaeae, ita ut post Fatha transeat in et post Keεr transeat in cis atque i et post Dhamma transeat in Νam i homogeneum est Vocati atha, D est homogeneum Vocali hamyria, et C est homogeneum Vocali esre Unde dicitur

Puteus

certiam reddens natale tempus

LXXVI. Literae post atha haud raro manent, et diphthongescunt, adscripto schezma, aut quiescunt insta I sine Dschegma, Ut aumon dies ramali iecit eum. JJ Iailon nox gagaton oppugnatio. LXXVII. Literae quiescentes sequentemschegma excidunt, ut