Institutiones juris naturalis

발행: 1820년

분량: 272페이지

출처: archive.org

분류: 철학

201쪽

jiciunt ejusdem imperant , nec ad aliud sobligunt, quam ad non turbandam Securitatem illius territorii g. 17 3.), hi etiam obsides

dari inviti non potorunt; Proinde Solum Subditi sensu proprio sine discrimine SexuS, aetatis, Statu consentiente , vel in iti PoS- sunt sesso objecta hujus juri S. - Ju gentis, obsidem accipientis, Proxime ju cuStΟ-diam Spectare, ex qua aufugero obsidi non licet, quia fugien ju Pignoris gentis , cui datus est, Violaret, ideo etiam a gente sua remittendit esset Attamen OhSes Statim Servus non sit, res Mactione suas pro arbitrio moderaturri nam cogere illum ad praestandas operas idem foret, ac creditorem re OPPignorata uti. Quamprimum Vero genetiS, a qua traditus Si obseS, adparuerit Persidia, obses in captiVitatem ac SerVitutem redigitur sine

na obsidis Civitati , hunc custodient , non competit, Sola enim ei obsidi PerSona, non autem bona ju oppignorantur, nisi obsessi dejusso simul, et expromissor fuisset. 3-ΟΟhs id mortuo ad haeredes jus obligationem Hori transire, ni Si una cum familia sua datus fuisset pro obside 4- Obsidem, si imperium Civitatis, a qua datu , Con Sequatur, de regula obligatione Sua liberari. Qui in obsidis

datione conjungitur voluntatim perantium Super subdito pro indo in hoc a Su ea circumstantiarum mutatio evenit, a qua non SeCUS,ac tacita condition jus actitium Pendere U

202쪽

18o intolligitur, Si constat, an objectum obsidis

dationis omnimode, Vel quo ad genus tantum dolorminatum fuerit. 5-o ObSidem obligatione in cujus Securitatem datuS St, implet , dimittendum Sse. 6- Morte bSidis, ad tempus domum dimissi, alterum, qui in Securitatem reditus ejus datus S , detineri non

posse, nisi obligatio domum discedentis ad

alterum tranSseratur.

Quaeri hoc Ioco solet, an obses praeStili S. in quorum Securitatem datus est, aliam hcausam detineri ossit 2 Si obses proprio Suo fuCt e. g. Contracti S, non solutis chitis novam auSam detentionis Suae suppeditavit, tum Communis Si omnium juriSperitorum Sontentia, illum jur reditu in Patriam Prohiberi quia imperans Subditorum Horum jura necessariis, efficacibus modiis otiam adverSu extraneo laedente tuer potest , debet, qui tamquam Subditi temporarii ejus u-Premae PoteStati SubSunt. 3. 173.). Si vero causa negatae libertati obsidum Civitas est quae . . Publicum debitum elapso tempo1 edosinit Oxpungere Cunctatur, OhSidem Secundum nonnullorum sententiam detinero nos aseSt, tum quia ex facto tertii nemini accresceris potest obligatio, tum quia, Si obses impleta obligatione, in cuju Securitat ni datia Sest non dimittitur, contra tacitam pacti conditionem agitur, tum denique quia, Si Contrarium affirmaretur , nimiis cavillationibus

aperiretur via. At Prima ratio tunc Solum est vora, si illo tortius non it Ostor mandatariuS. aut SuPerior, altera Vero subsistit, si

Civitas obsidem an aliam obligationem, qua

203쪽

erga gentem, ObSidem recipientem , tenebatur, nota Violavit, tertia deniquo nihil probat, scd solum cauta reddit gentes ideo Contrariam Sententiam rotii amplectimur SSerentes, b Sidem Praestiti etiam, o quorum Securitatem datu est, aliam ob causam Civitatis suae detineri posse; quia tali in CaSu genti laesae jus pignoris in omnes Civitati laedenti subdito , adeo quo otiam in obsides exercen licet. Dein creditor , pignus OSSidenS, XPuncto etiam primario debito pignu retinere poteSt, Si illud necesSarium medium est ad avertendam uris IaeSionem, ut inferius ostendetur Sed obses vices ignoriS,

non fidejussoris subit; orgo aequo detineri potest. Obsidem detentum indomno servet Civitas, si probari OSSit, ei per hanc detentionem damnum illatum fuisso quia loco totius Civitatis a 3Su QSt.

g. 186.

GVarantia sensu latiori S pactum , quo Securita promittitur, SenS Vero proprio GDaranti QSt foedus acceSSorium, quo uni, Vel utrique genti, foedere quodam unctae, alter O-Pulu Promittit . So omnia media adhibiturum, ut foedu illud Servetur qui hoc modo Se in Conventionem interponit , Uarari duSVOCatur. Cum arma POSSint 8Se media ad

Promissionem varandi adimplendam, Patet,gVarantiae tacitum inesse foedus de auxilio hollic serendo. Εκ natura hujus foederis intelligitur , non oberi auxilium , nisi imploroluva indigente, nec in alia causa, quam de qua

ConVentum St, nec contra alia PerSOHaS quia e Pacto nemo magi obligatur , quam

se obligatum velle declaraverat. Hinc Si foedus

204쪽

principale per novationem aliud objectum accepisset varandus ih novationem non consonsisSet, liberabitur ab omni obligatione. Atque ideo varantia non intelligitur, nisi salvo jure tertii, resque inter alio acta aliis non Praejudicare.

, varantia dissor 1- a foedero essensiDo, quo Promittuntur auxilia bellica ad jura genti conservanda proinde est foedus principale per se iniri, intelligi potest, gua raritia vero Si foedus, accessorium, abSque alio Principali cedere non intolligibile. Foedora defensiva rationis assen Su non probantur tantum sod etiam Praecipi Untur, Secu enim jura gentium arta , tectaque con Servari , jurisque leκinis gentes in effectum deduci non posSent.

At foedera ostensiba a duabus gentibus ad hollum, Sine uSta causa tertiae genti inferendum, in ita , uri gentium adversantur g. 106. 2- aidejussione, qua gens e PraeStituram, quod altera obet, pollicetur, Si haec non praestiterit, quod gVarandus nuriquam Promittit convenit tamen varantia cum fidejussione in eo, quod utrumque foedus Sit acceSSorium. Ommune oro id est omnibu hisco conventis quod eo in cotisulto , de cujus si de motUitur, celebrari posSint quia finis eorumdem os remotio futurae laesioniS, ad quod ju con- natum habemuS g. 49.), neque Pro Pterea laeditur iis connatum bonae existimationis; quia vi hujus id so lum sigi Potest, ut nem Sine sufficient ratione pro offactivo laedenta habeatur , non vero , ut quilii, et praeSumatur, non posse seri laedens.

205쪽

Foedera, Cum Sint pacta, generatim CeSSaro iisdem modis , quibus pacta , abunde liquet g. 124 127.). Peciatim ver deSinunt

tations Rectoris Civitatis , formae regiminis, vo clivorso imperii modo introducto a diSSolutionem foederi ducoretur conclusio, ni Si Ο- Iunia Paciscentium ad ortum reipublicae ta- tum adligata fuisS do coatur. Ut vero remiS-sione foedus ceSSet , ipsa gens foederata uri suo renunciare debet, non pro eadem tertiti S. Quia tertius de juribus nostris disponere Ο-test, si gaudeat jure imperii a quo cum gentos sint liberae, tertius remittor obligationem, e foedere pro manantem, non potest. Id ipsum censendum est, Si foedus jurojurando sit firmatum M Romanus onti seca obligationis juramenti dispenset; nam haec obligatio est tantum CceSSOria, qua ceSSante principalis obligatio ominu ceSSare PoteSt. quominu ecclesiae caput de civilibus negotiis praesertim adverSu gentem , Sude eccleSiae non Subjectam, disponere PoteSt.

Li est, an cedus quo auxilia bellica adverSuihoste PromiSSa Sunt, cesSet, Si mPe-xan ejus gentis, cui promissio facta est, Per rebelles expoliatur, e an Regi XPul So , Vel subditis obollibus auxilia praestanda sint Regi a tota nation expulso chori auxilia, quae ipse sibi vel ejus antecessore in hunc eventum fuerant stipulati non autem ea, quae tantum contra externos hostes foederati promi-

206쪽

gerant, extra dubitationem St; St si neutrum horum fuerit dictum , tunc eo foederata neutri obligatur auXilia ut pudita re no 11rmi; qui enim cum rege iude torminate foedus h olli init, concludit illud cum Populo, cum orians foedus in dubio Sit reale Praesumendum 3 1780 , Proinde consen Sit, ut ire Suascum viribus illius conjungeret, non ero , ut contra OSdem omneS, aut majorem Partem

dimicaret ideo jure Sceptionem a non existent casu foederis formare potest g. 181.): non subditis rebellibias quia Subditorum

CaUS Praesumitur SSe inju Sta rePugnat enim obsedi sentiae eorumdem, nisi victum Sit, regem fuisse Tyranniam , non licet autem injustos fines vrsequentium molimina juvare.

g. 470. At si Vult gens foederata, expulso Rector Civitatis poteS auXilia Suppeditare, quiri per id obellibus injuria inferatur quia gentes habent us Connatum aliarum gentium, &earum repraeSentantium justos fines tuendi,

promovendi. g. 9Ο. Di stant a Rederibus Sy risioris Publicae,

Seu Pacta , quae qui ultra fine conceSSpe ibi poto statis de negotiis Civitatis cum gente

alia celebravit. Ιdso, si imperan conventionem lacero logibus fundamentalibus adVerSam, quoniam ConcluS hac transgressus QSSet HS regiminis naturam sponsionis indueret. ΡΟ-pulum tale Sponsiones, niSi ex PreSS , Vel tacita ejus accessori rati habiti , non Ohligant; quia nemo Iterum invitum pactis obligare PoteSi Proinde Non solum ad id non to- Deri , quod per Spon Sionem PromiSSum St, sed neque ad tem reponendam tu eum Sta-

207쪽

ttini, in quo erat ante PonSionem , manifestum St. Altanaen lucrum , quod Spe ratiliabitionis e ro alter tu Perceptum St, reStitui

justitia naturali , quae Suum Uique tribuit,oκigit. At si officialis publicus vi muneris sibi

incumbentis, pactum cum gente alia cones usit, quod erat secessarium medium ad obtinendum inom sui muneri S tunc non St Pon-

SO , Vel tacito acti contextu dijudicari do-heni g. 114.). Qui enim tantummodo factum incertum is ab aliona voluntate PendenSPromi Serunt, macceptanti idem notum fuit, omni adhibita industria, ne improbetur Ponsio fido in suam idolatur liberaSSe. At, Si rem ratam habitum iri di sorte Pollicentur, ac forte PraeSeferunt facultatem contrahendi publico Domine, ii omne damnum culpa, dolove datum, Vel Proprio aere , Vel si hoc non sufficiat , otiam libortato luere cogendi sint, nisi

PraeVie Certa ceria cori Dentionalis Statuta fuisset, quae St mne malum, cui Se promittenSPacto obnoxium reddit, caSu quo PromiSSaPraeStare neglexerit.

g. 192. Cum Sine multis diffficultatibus fieri e- queat ut gentes immodiato foedera invicemilaean Per diteras 'nim conficere mogotia

208쪽

res si Plena ambagibuS, conventii Vero, in quibus omnia gentis membra immediate voluntatem declarare se assensu Suo Probare deberent, ViX, ac ne vix quidem ad Parari ΟS- sunt ideo negotium foederum ineundorum legatis, Potestate ad publica pacta Concludenda instructis , committitur.

f. 193.

Legati sunt personae , quibus tamquam subditis gentes sua negotia, cum aliis gentibus coram, Solemniter gerenda committunt. Legati quatenus ut subditi negotia publica Civitatis suae administranda habent, sunt ministri publici, quatenus Vero negotia, a gentΘ sua Sihi commissa coram alia gerunt, Sunt mandatarii, Procuratores. Jura igitur, & obligationes illorum x officio ProcuratoriS,4 ministri publici dignoscenda urit.

f. 194.

Ex supradata definition Iegatorum rectΘconcluditur : -o legatorum nomin haud censori, qui subditi nullo modo Sunt ejus gentis, pro qua Se interponunt, Sed Sunt mediatores, intesrnuncii , nec qui subditi quidem sunt,

Iaegotia genti externa tractant, verum in territorio Suae gentis , Sed sunt ministri status externi nec qui Atra territorium re agunt suae genti S. Sed sine Solemni mandato; - omissionem legatorum non SemPer ΘSSE DECES-sariam , Si qUidem nonnunquam ii eliguntur, qui degunt in territorio genti S, quacum tractare jubentur 3- faemina non 8SQ in CaPa ce negotiorum publicorum coram alia gente solemniter tractandorum ideo non Si contra-

209쪽

dictoriuin, in Solitur tamen, ut legationi munus obeant, - Iegati veri nominis dissor- TQ geritES , mutatos, commissarios, illionim negotia imperii, vel civium privata intra, et extra Civitatem procurant, Sti vero

subditis ad impergntem, at ab imperante

ad subditos mittuntur.

Cuivis legato ure compelit character ἱ-gati , quem Vocant reyro Eratatilium, qui Stfacultas exigendi, ut non tamquam PriVata sed tamquam publica persona vicarius totius gentis tractetur. Quia Iegatus in rebus , Suae curae demandatiS, Personam gentis, cujuSjure,, nomine negotia adminiStrat, repraeSED-tat. Ergo illius personam Sustinet. g. 43.). Hic character alter est gEHEralis , qui nimirum a ration Solius negotii repetitu est communis omnibus legatis cum V hujus tantum gentem Suam repraeSentent, gente Vero in essentia a se invicem non disserunt: altor

vectialis jarbitrarius, qui a ration dignita tis mittentis, missio mittendi modo ori-Valur, ac ideo etiam est diversus, bariis extornis honorum significationibus insignis. II in cum charactere speciali pro Iogatis illi Potissimum sunt mittendi, qui dignitato ominent inter Suo , ne Secu naturali utriusque

sentis aequalitati detrahi aliquid videatur. S. 196.

Ius Iogationum est facultas legatos mittendi S accoptandi. Cum legati negotia gentium tractanda habeant, patet u legationum

gentibuS, earumque repraeSentantibus, Mem Pe

210쪽

m imperantibuS, Competere. Quarido Vero in bellis Civilibus duo inter se decertant regni aemuli , tum jus legationis posSessori imperii est Proprium , quia Oh u connatum bonae existimationis praesumitur esse egitimus im- Peran , Proinde repraeSentans gentis si contra Populus in duas parte Sit diviSus, quoniam duae pro tempore fiunt Civitates, ab utraque sactione separatim exercetur jus legationis. Ne autem cuiqua Personam egati per fraudem induere liceat, oportet legato luctris credoratiorialibus muniri, quae sunt PubIicae fidei testimonium , unde gen , ad quam

venit legatuS, cognoScere OSSit, qui , a quo in quam rem, quonam denique Charactere,

potestate legatus mittatur. Ah hi Secernendum est mandatum instructio , cujus finis est legatos idoneis consiliis, Hegibus ad negotia gersnda inStruere, estqua vel Publicum manifestum), vel arcanum, Prout idem Cum alia gente communicare licst, vel non. Hinc si legatus sinos mandati in literis credenti- Oi alibuS XPreSSOS, egrediatur, Civitatem mittentem non obligat; quia nemo magis alterius facto vel contractu obligatur, nisi quatenus Se obligari velle ipse declaraverit. Aliud

foret, Si negotium concluSum arcanae tanti imio structioni repugnaret cum geri S ad Uam missus est legatus, juro de negoti , in Publica instructione expresso, tractare Potuerit, ex eo, quia arcana inStructio contraria fuit, quam altera gen scire non Potuit, conclusio

impugnari non possit.

SEARCH

MENU NAVIGATION