Schekalim. Hoc est: Tractatus Talmudicus de modo, annuaque consuetudine siclum mense Adar offerendi, De nummulariorum officio ... tractantur & explicantur, Latinitate donatus, & perpetuo commentario ... à Johanne Wülfero, Norimbergensi

발행: 1680년

분량: 202페이지

출처: archive.org

분류: 유대인

41쪽

CAPUT L i

την φρονησιν, benevolentiarn, quasvhdit tanquam hamo capiuntur pisces Ita enim sedulb Synedrauml 'opuli habebat curam, ne esset Cile quod animadverteret, sed facilitate sua devinciret sibi populum tum ad obedientiam, culium,ium vero etiam ad amorem.

Ad cibum pecorum projectas fuiste. Domino agri

relinquebant herbas, ut pecoribus ad pastum eas asservaret, id quod Moeae Tatov. . facile est intellectu. Ita enim ibidem ma CN a

erat , tum quod agrum ejus expur avertur, tum verbi quo pecoribus ea suis in pabulum renaruerint. Cum autem parvi benevolentiam suam eri Senatus videret , per lenitatem suam populo remissiore facto , id consilii cepit, ut in posterum evulsae a ministris herbae in vias projicerentur e quibus per inambulantium obtritum deperditis, ne quicq .am amplius commodi perciperet pos.

selibragri s uoniam alitem malo lilii nec ita mederi poterat, malo tandem nodo malum aerebat cuneum agrumque,in quo heterogeneat eperta fuerant, omnium pater Volebat usui, quo fieret, ut poenam subditi suo Jam edocti malo um effugerent,animoque magis strenuo, vigilanti, atque arre diar. Nec Vero arbitrari te

velim, ain 'PΞΠ, prout quidam lischnae nostrae verba exponunt, idemessi ac iitigalis eum opibus exuere, quibus publicatis poenam Magistratu dede: in , qui dicto audientes non fuissent 1 sed per a Uu res agrarias intelligi hic certum est, in quibus, supina negli gentia excrescere heterogenea passi sunt Nimis enim durum esset ejus rei tantaSpoenas luere,omnibus bQnis prolcriptis, cum magis ot sendat nimium, quam parum.

42쪽

coeptis desistere ei non licet.

-- pzae oa de Sacerdotes pacis gratia non QP - αδ ta n usum an pignerantur. ANNOTATA. Nummularii. Mallem ego eum Maimonide, Baal τροῦ Smag

legerem 'an, C, ut regulis grammaticis melisis sua constaret ratio. Erant vero zzumata illi, quos germanice dii deest i dicimus, Sy-xus I in Sis, qui alias in Mischna 'as,n vocantur, proprio satis

Vocabulo in ua Rasichii Masi. Megirp. a', a. testimonio mi Ξ',n nitaris 'Pa commutabant siclos argenteos in minutiorem monetam, aut contra;juxta Arucis an, et ideo dicuntur quia Num aD inbir inbmidii naapa naan perpetuo mensura ante eos posita erat super quam emebantis vendebant. Vid se Maimon cap. 4. M CSchne. Hinc δουνα ἐπιτραπεζαν, Luc. XIX, 23. 'uae Verba egregie Treme iis ad marginem Interpretat Syriacae N. . hebraice ita exponit Iriuun,ita, ni nna Cur non dedisti argentum Me Piario Amen.-sulis igitur Mensularii nomen trahebant, quibu frequenter utebantur, quas in Templo D Jesus eVertisse dicitur, Matth. XXI, Ir quod ipsum certe intra hoc tempus factum est omni procul dubio,a quo in

Sanctuario sedere occoeperant ad Siclorum pensitationem excipiendam,circa Pascha nempe,ut D. 'bhannes ρ. II. annotavit, quo tempus solutionis didrachmorum solenne erat, intra vigesimum quintum diem mensis Adar, principium του istari, si Mischnam sequi lubet. initia am vero Mensulariorum munus obierint,e Rabbinorum quidem scriptis exploratum mihi hactenus non est. Olim quidem Sacerdotes per collectam emi siclum a populo,&per multos etiam annos, accepisse,certum est II. l g. XlI. donec, insus icionen fide eorum tracta, arcam quandam Rex Joas, in quam ipse populus pecuniam deferret, erexisset; quibusnam autem postea,tempore Christi, haec Cura deman data fuerit, certo testimonio perspectum mihi non est. Interim a

43쪽

men non displicet Franc rura Brugensissententia, dum in Matth. C p. XX l. inquit Nummularii porrbi inmodi,ac Mercatores sinoner t cerdotes ipsi, aut Sacerdotumfamuli, certum sanosnc uisse, q- quos Sacer oles admisi sent nec alios admissos, ouam qui Sacerdotibu certumpenderent tributumpro concesso loco tam ructuoso, ad quot ms

Accommodo orc. Cur autem a decimo quinto mensis Adar,extra Hie

rosolymas, Nummularii mensulas suas erigere consueverint, iactum ideo est,ut quilibet , permutatione alterius monetae, semificium nan Cisceretur, ne ulla incensus pensione mora esset, aut difficultas. Non licebat enim annuum tributum illud alia re exsolvere, nisi semificio ips6,quem,cum omnium in manibus repertus non fuerit, a Numul viis prius commutare cogebantur. Attulisse enim quemlibet hominum, sartenora ait, moneta uae regionis nonsatis benesibi conscium euot nummi dimidium scium facerent. Quod autem Rabbini praeterea alunt, femi siclum fuisse 'MS I ICO pa RO D epuro argento mone e signatam, jam antea dixeram, mihi non videri, ante captivitatem Babylonicain, ullum nummum signatum iis in usu fuisse. Antequam autem in explicandis Mischnae nostrae verbis ulterius progrediar, id obiter addendum elle duxi,si Num hilariorum quidam ad

uxorem animum adiecistat, eamque certa pecuniae summa, quam inmensula ostenderat,in partes suas allexisset, si,quos ostenderat, nummi mutub,vel aliunde suscepti non fuerant, firmas fuisse nuptias ; sin id minus,incertas. Vid. Mia chin p. 6o. r. Fortunae igitur errorem, hac ex parte,contractum hunc dis lolvere potuisse manifestum est, stacus ac in Jure nostro,quo spe divitiarum allectis, per impias fraudes circumductis effugere nuptias non licet. Nolebant enim Iudaei,cum dol6 malo iacta, e sint singula, tam aperte laominum quemvis delu- ei aliorum argento,in quod nullum ei rus erat.

Me lina. Discrimen illud inter Medi na, Mikdasich Maimon

ceptis tantum Hierosolymrs Viri tamenia Bartenoram. Nec enim con cors ea de rei abbinorum est sententiaci arbitrantur quippe alii, nomine Medinae omne id Venire,quod X tra Sanctualium erat, sive caetera Hierosolymarum loca ea fuerint, sive provinciae urbesque reliquae

extra Hierosolymas, quam opinionem Byhi Cap. IV. Eosch hascha

C a cum

44쪽

Cam Bartenora tenet Cum enim ibidem dictit esset , tubam in Sanctu alio quidem inuari,non autem inMedina,si novus annus in Sabbatu in cidisset,haec addit Rasichi: i),m in M, ci, dircini namnetai, Ire Me a tubam non inflatam esse, i. e. nec Hierosolymis, nec in Geb sim

Vigesimo quinto in Mikdasch. Avigesimo quinto A

darin Sanctuario consederant, necessitate jam maxima flagitante, up Intra paucos qui supererant,dies.siclum curarent, nisi oppignerari sic Vellent. Ideo enim, ejam convenisscitum, ut moram nectenre ad offricium cogerent,tum velo pecuniae certam in conclaVi collectae, summam brevi tollerent. De loco autem ipso, in quo Nummulariorum edes fuisse videatur, paucis dispiciendum erit. Lubens ver,doctissimis Viri adstipularer,quorum plurimi, in Atrio gentium,sedem suam eos rixisse, unanimi consensu opinantur , nisi unius 'siphi autoritas diversum me traheret, qui Lib. V Cap. XIV. aliis Lib. I. Cap. XIV. 'Belis, cum de Atrio ma ierum loqueretur, vi 4,ου, inquit, μεταξυ

καλῶς ab μεγαλοις νειχοντο κιρσι : Porticin procurrentes interportas, is

muro interiiss protensae ante Gazophylacia pulchris grandibin susten-rabantur columnis. Quae ipsi verba sic Latine veri a celeberrimo LightDoto eundem moverunt,ut arculas tredecim, quas in Sanctuario dispositas ante seNummularii perpetuo habet,ant, inAtrio mulierum, absque omni haesitatione, statuerit. Namvis enim non ignorem , ex ipsis etiam Judaeis, Abrahamum Haresphein Schille h gibbis ,Nummularios in Atrio gentium conclave quoddam habuitie ac proculd bio ibi etiam,vel in conclavi proximo consedisse, arbitratum esse non injuria tamen,sequioris aevi Judaeis, Josephum anteponi credo, quem principem,utplurimum, Antiquitati Judaicae testem Viri eruditi hahent Eam autem R. Abrahami Messici mente fuissGut crediderit Nummularios in Atrio gentium consedisse, ex ipso loquente intelligemus. cu)us verba Cap. XXV. haec sunt. a mn et din D DII tna,2 IX UM ny in re et re In n NSun, a ΣΝ Innta 'n I I NI ir ra n 'uni ira in et IVDI Da vnta Un,itanis 2G, Murimi,' Tunan 'tan unis, Πω n D: '. muta autem, secesiui quae in riogentium fuerint opines, haec , quibusIamscribam, quamvispro tenuitate ingenii me Coorem, quam piaram

45쪽

nutem conciave es mmulariorum,quiXXV. Adar in Sanctuario mensistas erexerunt, Levitin serae litas, Proge)tos, oemo iam flos oppin rarunt,qui statuto temporescium suum non oferebant exceptis tantum Sacerdotibus, qui pacisgratia non oppigneratiIunt. Plura paulo post

dicentur.

Oppignerata: Audiamus hac de re Maimonidem in Dd

do: Decimo quintoAdar ubis sederuυtNummularii extra Hierosis mas, placide a quovu hominumsemisiclum expetierunt, quem etiam, siauide erunt, acceperunt nec tamen vi eum adegerunt, qui tum temporis nondum obtulerat Aigesimb quintd autem Dusdem, cum in Sanctuaris sedissent, tamdiu eum urgebant, donec traiisset. longa moras nexisse , ne dedisset, oppignerabant eum, in pignus vetuese retentὶ Pignorum enim haec est ratio,ut, in securitatem debiti, res quaedam Creditori tradatur, qu3, desiderio rei suae recuperandae,debitor urgeatur ad exsolvendum,quod debet. Ita enim multorum hominum sunt ingenia, ut non nisi malo coacti, officium suum faciant, α, dum leni nos animo vident, patientiam plerumque nostram eludant. Non fas autem erat, Vel talum oppignerare, nii consensu Synedrii, aeque ac nobis id moris est, quibus indebitoris bona nullum jus competit, nisi a Magistratu impetrata venia, cujus autoritate facultates vel exportantur, vel arresto concluduntur, e quibus mutuo data res nostra nobis redeat.

Caeterum vel levi digito tetigisse hic sussiciat, doctissimum

uendam iram, chim supra adlega tMmmonis Verba alicubi trans erret, vocem naz per canistrum, seu vaseulum interpretando mimus seliciter , ut videtur , Rabbini mentem assecutum esse. Impe trare enim a me non possum, ut credam Nummutirios cum vinculo a quoia

iis lagita sesicrum, ut hodie ibrsan assolent, qui ad colligendam sti pem, singula domus circum ambulant,&pyaeide quadam, quod datur, excipiunt sed eos potitis, ad exemplum publici Erarii, quemvis sponte sua,&religione Operis,molumexpectasse,ut annuum,quod debebat, tributum exsol feret, vero longe similitis est. Nec nimio lent hodie Trarii publici pracsecti, indit a tributi pensitatione, cum

46쪽

vasiculo singulas circumire aedes e sed praestolantur quemvis, doneς ἀυτεπάγγελτο suo sese liberet debito. Etsi enim olim Rex Joas hanc

legem Sacerdotibus tulerit, ut una cum Levitis totam terram per 'grarent, O ab universo populo, cum astispecuniis, dimidium quos μει exposcerent, Nec exoectarent,donec populus pecuniam eam in GmumDei ferret se ut ipsemet omnes tribuspermearent, eam odii gerent,doctis mode Dieuadu Reg. XI annotante;Idipsum tamen institutum rescissam dein erat, quae consuetudo ad postero Judaeorum etiam descen disse videtur. Nec parum in rem nostram faciunt verba Baal SI U, qui, modum colligendi a Nui tutariis, siclos describens, sententiae nostrae favet, dum ait m In ci),pd nn Cun,iUnis ciata 'Ma

tra Hierosolymas duponunt antese duas arcas, quarum funaeum a parte

inferioritatum est, arririoris ra ori cid, adformam tubae, ut siclos iis im mittant,necfactis iterum extrahisto sint.Nummularios igitur accessisse videntur, qui siclum suum exsolvebant. Et quamvis e sieqq. Nobilissimi Viri verbis abunde appareat, in hac eum sententia non fuisse, ac si singulas aedes Nummularii circumivissent,in hoc tamen parum cum congruit, quod quodam seu cansrb exactum si clum, e Rabbini verbis collegit, significatione vocabulonna data, quam nec ullum exicon agnoscit quod semel tantum , quan. tum novi, in Bibliis Eccles. IX. II. lectum LXX. χέω συχia reddidere, i. e. placide, humaniteri comiter. Nec male ceterum Milchnae

nostrae mentem expressit Vir doctissimus Chrisianus ara echer in Annot Belgicis ad Matth. XXI. Wyhebben fovendisti Aa de Diaden jaerti s gemoon uvare tot hei bruit des Te is renen hamens et te betaon, taene uri illi geschieri van de ersten a ' do

Maenis Adar tot en s. oeu maer aer na ieris Bunmet eυυrit fgenomen c. Δ liae torquiadis autem ipsis pignoribus, Nuipularii exutae ius,' potestatem suam servasse videntur. Quid enim Arculis it lis duabus opus fuisset, quarum univerba haecimn ip Sico an

m possentis' asteri ' n pSpes escis annis teriri inscripta erant sis ure suo peregissent 8 Et cum manifestum Arculam,cui vepha haec : Sicli Anni Praeterici, adpingebantur, in eorum gratiam tapolitam fuisse, qui, praecedente anno non exsolverant, dubio omni rei,de ure suo Nummularios quandoque cessisse, cum summum

summa saepe in uria esse sole ueri

47쪽

CAPUT L asEcquem ver, Oppignerationis poenae quilibet subjici

ebatur, qui ad vigesimum annum dum excrevit, siclum persolvere debebat, pauper nempe cum divite, qui ambo pari in hoc casu ambulabant passu. Tenebatur nimirum quilibet Israelita, jussu divino, quotannis semificium offerre, quinimo pauper, qui e publico sustentabatur . etiamsi ab aliis tantum argenti emendicarit, vel ipsam Vestem, quam egestas corporis sibi deposcit, vendiderit. Hinc Macb-I α , pta prim Uttan du)Sp α,,pii piet , Rr m asp

determinaturis hoc quantum semisicli,inu uit, o dititio pauperi, quos uiaquau censes censientur Oprincipes, in ima plebs, ne impudenter crisas erigat dives contra Ecclesam,exciamando se dicendo: Opes mea redemerunt me apeccatis meisTotiori autem iure oppignerationis pCena diVites manebat quam egenos. Quem enim in magnis opibus Oluntas bene faciendi deficit, hoc improbior habendus est, ubilus cessat, occasione sibi oblata, bonum aliquod perficere. Levitas J Notetur hic Canon ille e Mass. Chol in p. 24. I. abunde cognitus Gumn 32 C ,, Taiu,n bios una naea AEqui quod in Sacerdotibus licitum est, illicitum est in Levitis , o θ- qui in Leviticis Ecuum, illicitum es in Sacerdotibin Etsi igitur, ut paulo post dicetur, ab oppigneratione exemti fuerint Sacerdotes, eodem tamen jure non gaudebant Levitae, dignitate multo inferiores.

Servos dimissos Cur servi dimissi aeque ac alii, qui tem

pus inexsolvendo siclo ducebant, oppignerati fuerint, ratio haec dari potest, quod sui jam sint juris, nec amplisis sub herili potestate virant: sed iisdem in domo sua fruantur immunitatibus, acherus, cui olim erant a servitio.

Non autem Mulieres Foeminini sexus magna ubiq; habebatur ratio, ob communem omnibus imbecillitatem, ut siclum abus extorquere non pium satis crediderint, vel imprimis ideo, quod Divina Lex ad siclorum pensitationem eas non obstr mxerit, EaffagiuPentat. annotante: SNnta Nata n ad D 'Cani, Mi,M'U DUI Mulieres ab Osrendosco liberaesunt forsan ideo, quia scriptum est Cum levabis caput sta rum Israe O nonsitiarum. Infantes J Ipsa enim lex Divina parvulos ab hoc onere ferendo eximit, tempuSque iis dicit annum Vigesimum, quo legibus tene

antur,

48쪽

antur siclum offerre, xii solito comparuerint, oppignerari que ni Rabbinorum legibus id ita postulantibus tum enim, inquit secti m od XXI, Mi tum p an CDP oppigner potest rebitor,seupyjam tempore nonβisit debitum Gemara nostra

Minorennem tamdiu ab oppigneratione liberum pronunciat, donec DUI a ran duos capiataspraduxerit,i e. pubescere occoeperit, quamVis potior mihi sit Barte raesententia, qui ante villesimum an num, neminem,etiamsi vel maxime primae lanuginis anni advenerint ad merendos siclos legibus teneri ait Bene enim notulae ad MacNor,tum demum inquiunt,)um praemis, vesparse, vocemese, i vigintianums habeat 'ae' 'ta aer inta nata a P. Et servos iuplex apud Ebraeos erat servus , alter Izy Izp, qui vela Synedri ob furtum commissum in servitutem redactus eli, vellieipsum ex inopia vendidit; alter vel 'aya III. Qui in Ebraeorum iura transierat, seu in eorum foedus recipi ultro desiderahat, de quorum legibus videatur prolixe I imon in michmulo, M seqq. quidemstrvum Ebraeum ab oppigneratione non exemtum utile arbitror me enim in universum omnium servorum Misclina meminit, quorum conditioniShabita fuerit ratio sed eorum Laltem, qui sentilismo renunciaverant. Vbicunque nimirum s-rvorum simpliciter mentio ocurrit semos Canan stiemper intelli

Rabbinos hanc quaestionem Tractatu nostro oriri με ritu

Paucis tamen dicendum duxi, mihi noti dra

49쪽

CAPUT I. as

annis, sistere se coram Deo jubebantur. Illorum itaque ob infirmitatem cum aliae leges mitius expositae sint, iisdem eos privilegiis lila a-Visos es I vero non videtur absimile. Id ipsum tamen,quod hi facera non poterant eorum loco alios praestitisse nonnunquam, arbitror,lponte sua motos amore tam legum Divinarum, quam commiseratione illorurn hominum, quo in integrum restitutos vellent, ut propria cara Rivinas leges adimplere possent. Frequenter enim alter pro autero siclum solvebat, libertate hac cuivis concessa, prout brevi pluri

bus dicetur.

Si forsan acciderit, ut Pater filioli loco Si religione

quadam ductus, Pater, propria voluntate, filioli sui loco, siclum Obtulerat, tamdiu hunc obtervare tenebatur morem,clonec robustior filius

p zῖ N, , Si Patersilioli locommorennis adhuc,sulum dedit, dicunt ei Nummularit quoniam an opraeteritopulum ejus loco sedisti, amθ- mclhocpraeceptu' super eum constituisti, in posterumetiam' isio da, nec siIu tam aetatem excremerit. QuDd si tamen interea temporiSin vivis esse desiisset Pater, qui filioli loco siclum dare consueverat,apio Patris instituto non resilire amplitis filium potuisse, affirmant Vid. Mai-mon. p. I. HII h. Scheh. Ita nempe Rabbini rerum Divinarum quasi arbitri, quicquid ingenio eorum lubitum est, fingunt,&refingunt, prout commodum iis esse videtur; eaque propter apertam Maimonidi dicam scribunt Tosepho fom Of. quae ingenue caussam ignorare se fatentur, qua is motus crediderit, hoc Patris instituto,ab eodem nec re quisito quidem, filium minorennem adeo firmiter obligari potuisse,ut integrum huic non amplius fuerit coeptam a Parente Consuetudinem

deserere: 'Σ,n, za IN 'n' In D ID, IU DI nur eni et pri , I n Obligatio enim ex contractu, in quem consensit utraque pars, oritur, qui si ab alterutra abest, inanis. inefficax habetur, quaeque exceptione submoveri potest JCtorum scito.

Pacis gratia i Ergone licuisset Numulariis, Sacerdotes ipsos,

si voluissent jure suo uti oppignerare Ita quidem Videri posse chim, quae Cura saltem tuendae mutuae pacis intermittuntur , ea ipsa stricti juris non esse putanda sint. At vero alium praeterea sensum Verba haec Σ3,et 'am aBU pati hic posse videntur,ut non tam conserVandae tranquillitatis gratia, quam publicae honestatis caussa a prehensione lacer

50쪽

, HIS CANAE dotes issiunes dicamus, prout Nobilissimus Seldenu de 'neaer. Lib. IL

p. I. ante nos etiam annotavit.Talmud enim Hierosol. Fa honoris caussa non oppigneratos eos, inquit. Equum videlicet fume, major iisdem ut exhiberetur cultus,& ob sacrificia, quorum curam hahebant,&ob spem, inexsolvendo siclo suo eos adeo longam moram non ducturos. Praeter opinionem autem si diutius justo cessaverant, admonebantur altem saepius , occasione ocytis arrepta peram darent, ne&ulla per eos mora esset,ipericulosam imitationem Xempli aliis proderent, quam istius temporis ratio non serret. Si tamen crebro rogati nedum quidem comparuissent, non admOdim urgebantur amplius, quia,Bartenori monente, rim Cin),9 nn m 'IC 'rapis, tarn Seuam confult)constitutum erat, ut loco munerum suorum, qua obibant,eum ibi reservarent, quemadmodum ne Peae siclorum,qui in conclavi superstites erant,congerie, aliis Compluribus etiam certum quantum in praemium laborum suorum assignavorant, qua de re infra.

in Ias naiestatum esse,nullum Sacerdotem , qui Siclum offert, peccare. Regessit autem ei R. Jochanan F. Saccat,

-- ω - iam enim, Inquiunt, Homer,

duo panes, panis facierum ad nos pertinent, quomodo come

dentur. λ

Ait verbum ' Pre videtur hic loci significationem objectionis habere Arbitror enim R. Jehudam, ultimis praecedentis Mischnae verbis,

SEARCH

MENU NAVIGATION