Quaestiones Plautinae metricae et grammaticae

31쪽

nam quod non ego id perpetrem quod Ohi et fortasse Cas. 651 tua ancilla hoc pacto exordiri coepit in fine versus bacchiaci et Cist. 68T sed idinam ut eodpi tamd quaeritabo in

fine ille ius Metri Mere. 533 quom mecum rem codpit' in fine iambies septenarii occurrit i). Memorabilis forma est gnaruris posteriore aetate a scriptο-ribus, qui veteres poetas imitabantur, usurpata ). Apud Plautum gnarurea Poen d extat in fine versus et Moat 1 oo simul gnaruris vos volo esse hane rem mecum in haecheis, fortasse in his collocatum, ut verbum obsoletum versus loco defenderetur. Cum redducere usitata mensura sit, plerumque adiectivum

redux priorem syllabam brevem praebet, bis autem reddux extat: Capt. 23 quom te redducem tu patri reddiderunt', Rud. sos templis redducem, plurima praeda onustum' ' quibus ex versibus bacchiacia techeisen ann. I T is squ. has formas iniuria expellere voluit et Lindin Capi pag. aio ad. 'S. 23). Nusquam eccere ita collocatum est, ut perscipuum Sit, qua ratione Plautus ultimam dimensus sit, et achius Stud stud.

II 3 si qu. nisi in baccheis Amph. 55 :

mihi praedicas. Eccere, iam tuatim', quo ex versu ultimam syllabam longam esse viri docti concluserunt. Sed quoniam hoc loco Plautum interdum syllaba ancipiti usum esse demonstrare conatus sum, hac re nisus ex hoc quoque versu nihil de quantitate elucere arbitror.Maurenbrecher in libro supra adlat pag. 3-Ti comprobare studuit -m consonantem syllabae verbum finientis ita post vocalem evanuisse, ut primum naaalis vocalis longa reretur, deinde haec longa vocalis breviaretur, apud Plautum autem ante vocalem syllabam in -m' exeuntem hiatumque efficientem et longam et

brevem esse posse. Quam argumentationem perversam esse Pedi

32쪽

quam e Catone Quintilianus inst. r. IX d. 3 affert, ex exemplis in arsibus versus hexametri inventia Maurenbrecher ibd pag. 2 et 58 concludi potest ullo tempore in lingua Latina syllabam

in brevem vocalem et m exeuntem longam fuisse, nisi argumentum esse arbitreris, qua ratione Maurenbrecher pag. 68 qu. numerοSeomparat Ego hiatum in m ita explicem . Selimidii disputationem vocat. I. 8 sqq. complectens In lingua vestica

et vetere Francο-Gallica m vocalem antecedentem nasali sono instruxit et Iachaon, vesta Gramma pag. 13, Meyer-Luebhe, gramm de rom. Prachen I. Os qu. Postea autem vocalem Dagalem et, in unam nasalem vocalem confluxisse stendit velut scriptura defectiva in vesta praeter cripturam, quae naSalem vocalem et mostendit, extans velut y iuxta rum etc. Eadem ratione in lingua Latina primum nasalis sonus consonantis m in vocalem praeeuntem translatus est, deinde nasalis vocalis etra salis verbum finiens in vocalem nasalem coaluerunt. Quare quia per longum temporis patium non certe decerni poterat, utrum innasalem vocalem an in nasalem vocalem et m verbum desineret, et elisi et hiatus admissus est, quae diversa rati pronuntiandi in viva pronuntiatione retenta est: cf. Leonem orach. o et Rirchhostium l. c. T sqq. qui in viva pronuntiatione m aliquam vim ante vocales retinuisse comprobat. Scit ante consonam na- salis vocalis et nasalis consonans extant, et Leonem ibd.), concludendum igitur est primum ante vocalem nugalem vocalem et min unam nasalem litteram confluxisse. Quod Sommer lat. r.

322 p. dicit, mihi non persuadet uischium quoque ollin. b. IV. 3. Exemplorum autem, quae Maurenbrecher pag. 6

ert, in quibus syllaba in m exiens ante vocalem arBin explet,(c Leonem fors . . cum adnot. 3. haec secunda et quarta arsi

excusantur:

I. Amph. 68 Blepharonem, ut re divina facta mecum prandeat' Loemius Goelgius scribunt qui re divina'). Capt. 62 atque agnum afferri proprium pinguem Cur Ut

Sacrufices'.

Lind8uy ad locum proprium dimetitur, quod Merc. 338 et

Trin. II do legendum esse verisimile sit Merc. 338 autem, ubi proprium in versu hacchiae inter anapaestos aut trochaeos col-lοcato extare sibi sumit, coniectura ei pua est, ut versus hunc in

33쪽

modum restituatum, atque plane ad arbitrium Trin. 13 in versucοrrupi et cum sequenti versu a loco suo alien ij proprium legit Praeterea ne etymοn quidem, quo Lindsa nisus vocalem lom gam fuisse contendit, recte se habet. Nam si re vera proprius' ex pro et privus' natum esset, fieri non potuisset, quin, cum privus priore aetate preivos esset cf. ah. preivatud umbr. preve', prelvaio Sen cons. l. 16), ex propriavos propreus sed non proprius' dactum esset, confer deus ex deivos natum ' '). Cure d63 lapantam an sycophantam mag(is esse dicam nescio' (Maur. m.)Merc. 26 senex est quidam, qui illam mandam mihi ut emese ad istanc faciem. At mihi quidam dulescens, pater'. Leo seripsit ut emerem fiuo ad istane faciem . . . .' illam versus antecedentis probari verbis versus sanus non est ex amore illius arbitratus. Quod fieri non posse cum Seyffert Beri phil.Woch. 18s6 8 5 puto nam multum interest, utrum s. o 26, ubi primum Demipho senem commemoratur, an ad 3, ubi iam multo acrior fit altercatio et impatientia senis, expressis verbis dicit Demipho, senem illam ipsam cupere. Accedit, quod Plautus non ita dicturus fuerit, ut primum illam senex commemοmaret, deinde ad istanc faciem', hac enim ratione gradati tollitur. Immo s. 26 illam est corruptum, aliquam scripsit,itachelius. Poen. 12sb propemodum hoc opsonare prandium potero mihi'

Stire. iam dudum ego istum patior dicere iniusto mihi'

Π Amph. 32I. Olet homo quidam malo suo. Et numnam ego bolui

Asin. 85 dothlem servom Sauream uxor tua'. Mere To vidisse credo mulierem in aedibus'. I cf. Leonis adnot. quos versus in locum genuinorum Plautinorum,

qui communem sententiam continebant, concessisse versimile est; nam si1136, 1131 induxeris, non recte II 32 post II2 sententia continuatur. 2 cf. Thuraeysen X. . 28, Ibs, cui Brugmann grdr P 18 , t 8, J. F. 6,8 Sommer lat. r. 8 consentiunt deivos deos deos, quae verisiinitior est explicandi ratio quam qua ratione Solmsen stud. TI hoc

verbum explicat.

34쪽

Pseud. 88 A P. teque ego hoc homine quemquam vidi

magis malum et maleficum mur m. Leorici adn. fieri posse, ut anapaesti sint, putat. Sed neque sine offensione esset me ura homine', neque erium est Plautum octonariis hypercatalecticis anapaesticis usum esse qua de re es insem Nam, si anapaesti statuuntur, cum Ara 38 et 38 eoniuncti legendi sunt ita Goetg-Sch It d. min.)Rud. o nam Arcturus signum sum omnium acerrimum T in d25 A P. Trapegitae mille drachiunarum Olympim'.

Trin. 1185. miseria uno uni quidem hominis adfatim.

Immo huic parumst cum persona mutata, cuius exempla Mauromnia non adfert.

III. Cas. oo clam viraim, et quae habet, partum ei haud commode est in fine primi pedis eretici tetrametri, eodem loco, sed ut persona mutata sit, Rud. 2 3: Cedo manum. Accipe. Dic, vivisne obsecro n. 211 in priore ars pedis alterius tetramet, baechiaei navem et mulierem haec duo comparato Ex exemplis, quae restant, Mere. T s(qui versus alteram offensionem praebet, ct infra , T 88, Mil. 1 oo T,

Pseud. 315 AP.), Trin. 3T5 AP. syllabam in m exeuntem

ante vocalem pro longa usurpatam ante personam mutatam Stendunt, Cas. 1 ood A P. rectius legendum est: Censeo ecastor veniam hanc dandam. Faciam ut iubes . ut hiatus post censeo' ante diaeresin sit spondeus in quarto pede verbo pyrrhichiae 3 quenti excusatur. Curc. Tot dimetitur Maurenbrecher animum V vertite si possum hoc inter te ' quia Plautum thesin duabus brevibus syllabis compositam ita effecisse, ut una aut ambae verbum polysyllabum finirent, contra Leonem larach. 236 squ comprobasse sibi videtur Argumentationem autem viri docti pag. 26 sqq.)falsam esse neminem esse confido, qui neget, de Pers 1so et infra quo modo fieri possit, ut quusquam Pseud. 66T, II 82 Stich.6T, Tot Trin. 35, Baech. 8T, Pers 15 ad hane sententiam confirmandam asserat, non intellego. Stich. 18 antea Shutachium erae ex ore' larach d adn. 2 proposuisse notum est, nunc idem in quint pede septenarii arachaici Plautia facultatem aereticorum 1 ct infra Sprenge reformu o seripsit hominem

35쪽

vertarum breviandorum eodem mod atque in prim pede et in

anapaestis fuisse putat Sat. Viadr. 1 2 adn. 1 i)j, Truc. I legendum est pertindi ad viros', ut 3s 5 eonfig(e sagittis' aut confige silvittis, de Truc. Is Amph. Ibi Pers. 31s agere pus non est uischium quoque lit Centr. 18ss, 6s). Reliquuntur Cist. 53 1 Rud. II 2 Persa 28 , Bacch. di 2 perdidit assentatio', nisi licentiam quinti pedis septenarii trochaici perdidie admittere

credas), Trin. Ts 2 euius initium corruptum est, quae exempla satis esse nemo existimabit. Ad Trin. Ts 2 Maur dicit numquam exitum tertiae personae singularis perfecti longam fuisse pag. io adn.

triti ei Plautus nurranter dem ictus in . me fugit. Ignoro, qua ratione iudicet. Sane quin praeter longam vocalem in lingua Latina exitus tertiae singularis periecti brevem vocalem praebuerit, dubitandum non est, et quae rectissime Bοmmer lat. gr. 1 Tiqu. exponit neque apud Plautum testimonia brevis vocalis desunt. Bacch. 665. fecit ex patre in trochaico colo cum creticis

Cist. 312 nimis lepide exconcinnavit hasce ' ante diaeresin

septenarii iambici brevem vocalem autem tam raro extare mirum

non est in versibus Plautinis Itaque mulachio sat Viadr. 1 3 adn. 2 non licuit tam confidenter loqui Nei jacte annitio dasi de 3 g. pi et Plautinischer Mit noch lan Nar' eodem modo non reete iudicat Leo lameli. 23T . Lindaa Capt inre pag. 13 brevem

syllabam duobus locis Plautinis non comprobari censet, iniuria, ut vinor, quia brevis vocalia in inscriptionibus in dubio extat atque hic vocalis rigine brevis est, non decurtatus temporibus Plautinis. Contra quin e breve coniunctivi praesentis primae coniugationis Rud. 12 in colheretico monstret ita, nunc falso traditum sit, dubium non est, quia e coniunctivi rigine longum pristinam quantitatem apud Plautum servavit sc C. F. . Militer pros. fortasse versus ita mutandus est: qui mihi ex his locis, aut viam monstret aut semitam ita nunc' non legitur. Cure To Fleeheisen ante si inserit ego . fortasse mutari potest animum advortite hoc si possum p. 363 astutiam1 nuper alio modo C. F. . Mulier Rh. Mus. 5. 538 versum

corrigere conatus est.

36쪽

institui ita legi posse, uti perfecti longum sit, quod in fine edi BuB non offendat, supra iam dixi.Mοst 6 iam Acidalius correxit clamatio in clamitatio j'. Hi restant versus Aul. 55 cf. Diehi. O. O. A. 18ss 68 UI 1236, Poen. 328, Pseud. et os 3, qu in utroque versu syllaba in exiens primam arsin senarii explet, Pseud. I 258' , quibus variis modis viri docti mederi conati sunt. Eadem pagina 6 Maurenbrecher eos versus affert, in quibuB syllaba in m exiens una cum prima syllaba brevi vocabuli sequentis arsin solutam explere dicitur. Sed cum valde dubitem, num syllaba in m exiens in ara posita hiatum efficere possit, quam facultatem syllabae in m exeunti in thesi fuisse verisimillimum est, iamque supra fieri non posse demonstraverim, ut ultima syllaba verbi polysyllabi vocali finita una cum prima syllaba verbi sequentis a vocali incipienti hiat admisso arsin faciat hiatum in his versibus traditum littera m syllabam finienti non excusari renaeo. Extat syllaba in in exiens in secunda arsi Capt. 2I: num hi quidem, ut adoreat, aut iam nihil est aut iam nihil erit')'.

Cure. o. aeditumvin aperire fanum qu usque, quaesο, ad hunc modum in versu non recte tradito, ut de initi quοque dubitandum sit in quarta arSi:

Aain. 5 nequo illae ulli pede pedem homini premat Capt. TV sequere. im tibi hominem. Gratifim habeo tibi'. idem exitus versus Mil. 1 2b A. P. extat; hiatus arsi admissus verbis ruri inter se coniunctis, Id quod indaa ad Capti

Most. ss numquid processit ad forum hodie novi 'Pers. 33 mirum, quin tibi ego crederem, ut idem mihi' A P., Poen T do. Ibo et pultabo ianusim. Ita quippini ante personam mutatam. te mutavit in anuam iam. Quippini 'Psevd. militi Macedonio, et iam quindecim habe minas'

I clamatio' festatur glossa in C. Gl. L. II 258., de clamitatio ct Boge Fl. Suppl. 28, s . 2LDubium est Cist. T5, ubi fortasse secundum Schoellium tradita verba ex etiam Lampadionem corrupta sunt. 3 in clegitur nam hic quoidem ut adoriri ...

37쪽

Vid. 2d Dare possum, opinor, satis bonum perarium iuro satis fori. si vis A. Vid. quin mihi qui vivam copiam inopi facit Creliquis Amph. siferam da uti nuntiem traditum est, Ampli do ineptus et vitiosus est quem Fleckesse delevit , Bacch.Ios pro reliquo id . quod Maur scripsit, relicuom id legendum esse nemo est, qui nesciat, Mil. 135T a Maur omissum fieri nullo modo potest, ut habe bonum animum recte se habeat, quia paenultimam arsi ita duabus brevibus syllabis mei, ut hae syllabae in duo verba dispertitae sint, vetitum est. Restant Aut 323 eoevin ego dico . quod Acidalius correxit in cocum ergo dico' Bacch. 558 A P. Dis sin anapaestis , Persa T AP ), Poen. 1386 in exitu non Plautino, quos viri docti corrigere conati sunt i)'). Most sm quid ais, tu omnium hominum taeterrime '(ita um syllisham verbi omnium in hiatu esse posse si statuere8, non recte Versus Procederet, quia caesura careret, qua de cauS hoc modo versus non recte traditus est. P praebet hominum omnium . quam collocationem falsam esse praeter finem versus docet Brixius Trin. ' pag. 1 3. Contra Maurenbrecher pag. io v. verba monosyllaba m' consona finita arsim explere potuisse negat, rem autem ita traditum, ut arsin expleat, recte se habere iudicat. Exempla haec sunt In quarta arsi Capt. s 5 eheu, quom ego plus minusve feci quis aequom fuit', ubi viri docti me post quam in

serunt.

Truc. 8 2 eundem pol te iudica8se quidem istam rd intellego'. Dubium autem non est, quin versus hoc modo falso traditus sit, neque suffcit, id quod Maurenhrecher feeit, iudicasse in iudieare' mutari Leo verba in qui admisti eam rem intellego correxi Quare unum testimonium, quod Maur affert, ut accusativi rem voca-ILFacile est Pers. T. quoque emendare ego post ui inserto deformula ut ego opinor iuxta ut opinor cf. aempfius de pron.

2 Epid. o praebes c si invenio, exitiabilem ego faciam ut hic fiat dies', quod defendit Vahlenus,ermes IT, s sqq. qui ipse fieri posse, ut ei aut illi post exitiabilem inseratur, putat, quod illi P. habet: si invenio, exitiabilem ggo illi faciam hunc ut fiat

diem'.

38쪽

lem origine longam servatam esse usque ad Plautum confirmet, tollitur, num qua ratione dimeter anapaesticus Trin. 8 2 quam hic rem at unimum advortam', ne plane certe quidem traditus(A. praebet rem agat gerit', P. rem' cf. Leonis adnot. vocalem longam verbi rem comprobet, non intellego i).

Pseud. tum si constitheram dimetiendum est. cf.Solmsen stud. 6T , Truc Toc tum illuc' pro tum hoc scribatur necesse est: emachius Stud stud. 2,2T6, ut unus versus Epid. 3 relinquatur, qui facile sanari potest Most 1163 eodem iure atque hiatus post sum hiatus post neque traditus esse potest.)Postquam hoc modo, ut opinor, numerus tmtimoniorum, quae in secunda aut quarta ars hiatum aut productionem metricam praebent, aliquantum auctus est, eos versus enumerabo, in quibus

syllaba origine longa, sed temporibus Plautinis iam breviata, in

secunda aut quarta arsi ollocata est. Sed quoniam his locis edisus et brevem vocalem pro longa usurpari et formas antiquas aliis locis non admissas nisi in fine versus poetam collocasse me demonstravisse confido, dubitare licet de singulis formis, utrum lom gam vocalem servatam ostendant his locis an vocalis brevis, quae una in lingua locum obtinuerit, metro producta sit. Tamen minus fallaci via utamur, si eas formas antiquis vocalibus productis pra ditas, quarum alia vestigia in linguae Latinae monumentis non exstent, etiam Plauto abiudicamus.

De exitu nominativi singularis primae declinationis cum multi alii, tum ultimus eddin id vocalibus productis Lat voces terminantibus P. B. XXVII. I qu. disseruit. et Ahibem de proceleusmat 12 sqq. Quin temporibus Plautinis iam in a correae tum exierit, dubium non est, sed restant nonulli versus, in quibus a longum deprehenditur. De quibus edding l. c. non plane

accuratae omnibus locis egit ), sed superfluum e8t, rursus Veram 1 quin brevis vocalis verbi rgm fuerit, dubitandum non est velut Merc. 35 quom tecum rem habet certo fit P. in paenultima thesi septenarii iambici qua de re f. infra. 2 velut ad Cist. 555 ignorat, spondeum in posteriore pede primae et alterius dipodiae inventum verbo monosyllabo sequenti excusari, Bacch. 8s putat Mindrvsi sitona Plautum dimensum esse licentia in nominibus propriis assumptaal et antepaenultima verbi Latona e lege iamborum correptionis breviata iij, etc.

39쪽

enumerare, qua quin correpte traditi sint, non est dubium i). In quarta ars autem inveniuntur haec exempla: Cist. o nata, inquam, me ero est lisi Certe modo cum

Persona mutatis.

id. s motuit plus iam sum libera quinquennium' A. P.).Poen. 85 aliqra quinquennis, altera quadrimula Poen Io52 haec mi hospitalis tesser eum illo fini mei. Phil 5s, 83) ct Rampmannus i. c. v. d. Curc. o mater istum meus gestitavit. At me matertera

quem versum recte traditum Sse censeo.

Dubius est Cure eam volt meretricem facere e me deperit', quia hiatum post facere traditum esse opinari liceti

In baecheis: Baech. 1128 ol hodie filior iis bis dolonasceri est' Leo item eddino dimetitur dimetrum baeehiacum

clausulam Migianam, sed hoc versus loco a meis productum esse eodem modo atque in versibus supra e baccheis allatis ut Item fieri quidem potest, ut Cas 655 legatur secundum Pr ditam tua ancili quam tu tuo vilico viso quamquam verisbmilius est verbum dicam versut 65d, cui in A. adhaeret, attribuendum esse, quia, si cum P. legas, in uno verso duae arses solutae es quae Spenge relamv. 26 mu de arsibus in baccheis solutis exponit et syllaba anceps extent.

Caa. 6s6 A. P. quid uxor mesi non adis atque ademit' item legi potest. Ad me dos et edding Id, de Pseud. 12T8

Leonis mensuram, qui paroemiacum dimetitur, de M. T 3 eiusdem cant d8, qui iambum esse propter modo suspicatur, Aul. 35 fortasse recte edding 11 creticos b clausulam statuit. Trin. 25o autem A. P.): nox datur ducitur familia tota fortasse syllaba anceps in altera ars tertii pedis cretici tetrametri si eat primi pedis post caesuram admissa M.

I nisi fortasse Curc. Hi sequimini Leno, sive in te sit mora mihi hiatus est post verbum iambicum m ave', item Maurenbrechor 2OS; Asin. 62 epistula' a productum servasse ex lingua Graeca, quod fieri possetophius Ilaruar studies IX si existimat, verisimile nullo modo est, immo fortasse cum Leone ne epistula quidem ulla sit in aedibus legendum est hiatu inter quidem et una admisso, item Maurenbrechercto3. Baech. 8s Bergh Leo alii nomen Latonae tolerandum non esse putant, quia sola peregrina inter deos deasque Romanos extat.

40쪽

ven. 62 quidnam hoc sit negoti quod filia te Leo dimetrum hacchiacum bolon eigianum legit. Quae si ita sunt, fortasse statuendum est Plautum col Migian civi baccheia coniuncto easdem licentias admisisse atque baccheis, sicut alteram thesin colicum baccheis coniuncti solutam eadem ratione atque in anapaestis in duo vecta diapertiri vetuit. cf. Leonem cant os. Quam argumentationem plane incertam esse libenter concedo. Sed a nominativi singularis nominum propriorum Graecorum

longam fuisse multi viri docti contenderunt i, quibus edding pag.

Is obloquitur, iure, trepinor, quia exempla allata ad rem comprobandam non sufficiunt Nam extat in quarta arsi: Amph. 38 Quis ego sum saltem, si non sum so si te interrogo. Qui putat post diaeresin trochaici septenarii Plautui eisdem licentiis usum esse atque initi versus, Sosia ted intereogo' dimetiri potest. 3 quidem, ubi ubi ego Sosia nolim Me .....' extat a nominis Sosia productum, mea quidem sententia mutarivus est').

Plane eis, quae edding pag. o de vocativo singulari

nominum propiorum Graecorum dicit, assentior et Lindsv -οque Capi intr. pag. 18 s. Eodem modo quo de . nom. g. primae declinationis, de anom et aec. pl. neutrius sectandae declinationis iudicandum est, neque desunt exempla, quae a productum praebeant. in 1ss Ceter quae volumus uti Graeca mereamurride'

in secunda arat.

In quarta ars apparent: Pseud. 563 A. P.L Me ideire haec tanta facinora promittere Men. oo quae me clam ratus sum facere, ea omni fecit palum . ad quem versum iam Vahlenus (Ηermes 1 T, o6 monet, ne transpositis vocabulis brevis syllaba removeatur.

Mil. 131 Quid vis Quin tu iubes ecferri omni quae isti

habet Aetna non aeque altos e versu corrupto trad. Aetna mons non aeque altos'.