Quaestiones Plautinae metricae et grammaticae

41쪽

go dedi', in eadem verba Mil. 338 desinit ad quos versus s. Shulach. Phil 5s, 83 et supra )3.

Restat unus versus ex diverbiis Rud. 1o86 Et crepundia Quid si da sunt ete.', qui a productum praebet ante personam

mutatam, ubi e Rud. 1363 et Cist. Tos collatis item Cist. 56

eum crepundiis commendat. Ex canticis Men. T. verbera compedes dubium mihi est, num dimetrum bacchiacum catalecticum dimetiri propter accentum verbi verbera in altera syllaba collocatum Leoni licuerit. Rerpugnat enim, ni fallor, talis accentus vel metri bacchiaci primo pedineque praeter Cist. 686 alterum exemplum extat Praeterea Pers. 61 extat in anapaestis facta sunt quae volui effieri', quem versum C. F. . Muellerus correxit . Si quis contendat in omnibus his exemplis antiquam syllabam

longam certis versus locis servatam esse, certis causi8 refutari non Pote8t, quamquam vocalem productam metro deberi apud Plautum, qui lingua vitae usus formis obsoletis versus uos mare non ividet, multo verisimilius esse arbitror Sed quid de exemplis, de quibus nunc disseram, statuendum sit, scit utrum vocalis metro prοducta an quantitas antiqua servata sit, omnino decerni non posse arbitror. Verborum enim, quorum praesens in Eo detinis, pars secundum tertiam, pars secundum quartam declinationem flectitur Ber-neher d. F. VIII 1 si aqu. verba, quοrum radix longam vocalem

Praebet, omnia quartae, ea, quorum radix praebet brevem vocalem, Pleraque tertiae, nonnulla quartae esse ostendit. Sed non mihi placet ratio, qua vir doctus hanc differentiam explicare conatus est, immo

eum huis io Wolae arch. 12 21 squia et Sommerο lat. V, 551 sqin facio, qui in ipsa lingua Latina lege de correptione ver-I Pseud. 126s nam ubi amans complexas amantem, ubi ad labrsi labella adiungit in octonario trochaico eodem loco, quo septenarius habet syllabam ancipitem. 2 'nulla est, neque ego sum usquam perdita perdidit me in initio quidem alterius dimidii a Spengelio reformv. 213 in periit, perdidit me

mutatum.

3 De Poen. 253 certum indicium proferre non audeo. Fieri potest, ut in priore ars pedis secundi versus bacchiaci extet syllaba anceps, ergo sunt hic omnis quae ad deum pacem portet . sed metrum versuum 253 et 25 plane incertum est. 3

42쪽

boriun iambicorum constituta vocalem origine longam exitus secundae et tertiae personae g. praes et Secundae PerS. g. imper. breviatam i), tum ex iis formis brevem vocalem secundum analogiam verborum thematicorum, quae dicuntur, in ceteras formas horum verborum translatam es8e, po8tremo an deponentia, ex

quibus formis lege linguae brevem vocalem nulla in loco longi

et ponere potuit, irrepsisse censent. Re vera enim in lingua Latina nonnulla verba, quorum radix brevem vocalem habet, quae pοstea secundum tertiam flectuntur, formas secundum quartam ostendunt cf. cupire etc. Neu IIIJ 2 2 sqq.), ante cetera autem formae deponentium et presivae longam vocalem praebent ). Apud Plautum numquam nisi apud deponentia et passiva formae inveniuntur, quae contra usum pοsterioris aetatis secundum quartam coniugationem flectuntur excepto uno a Philargyri ad Verg. ecl.

2, 3 allato parire e Vidularia. et Lange l. et). Nuaquam

autem formae iambicae extant praeter:

in quarta ars Men. 2I potionis aliquid prius quam percipit insania' Curc. 36 Laudo. Laudato quando illud quod cupis esse-eero '). Persaras vel tu me vende vel fac quid tibi lubet' A. P.), in baccheis Amph. 555 facis, ait tuis nulla apud te fides sit' ).

I ex capis capis, ex eapi capi, id est capsi, de qua forma falso Sommer l. c. 2 de Plauti usu fi Langen symbola 2 qu. brevem vocalem contra usum praebet fortasse verbum experiri Cist. 22I maritumis moribus mecum xperitur in anapaestis, quod pro tradito expeditur scribatur necesse est nihil enim est experitur'. cupitus breviri pronuntiatus eontra usitatum cupitus' cupivi secundum analogiam denominativorum verborum formatum fortasse Merc. 8 I Ubi quidem si regnum detur, non est cupita civitas, est cupita C. D. est cupida B), eisius in cupita est transposuit. 3 Κampmannus i. e. p. T ad hunc versum adnotat: cupis' pro iusto trochaeo halberi, ut sit verbum quartae coniugationis (cf. Struve lat. decl. etc. oi, utque voluerunt frui et Both.), vetat alius Plauti locus

Asin I, I, T . . .'

plane incertus versus bacchiacus Truc 555 dotas qui facst improba facta amator duabus syllabis aneipitibus instructus.

43쪽

Decernere ego quidem non audeo, rutram syllaba metro producta

an origine longum servatum sit j. Liceat mihi de etymoloma vinus ex verbis a Bemetar l. l.)allatis usque ad hoc tempus, nisi fallor, non explicati pauca disserere. verbum sarire . quod quamquam radix brevem vocalem praebet ), semper secundum quartam declinationem fleetitur' significat denhoden gerHeinem lochem, mi de hach bear iten' - καλEustu, velut Colum II II, s nihil amplius in iteratione sariendi quam remolliri terra debet aequaliter'; sariri terra dicitur reatris ligneis vel ferreis quadridentibus aut sarculis' et ei Mart. 3,s3,2 in sarire quis velit saxum' ita Sehneide ad Varr. r. r. 2, 11, sed significatio tam

non semper plane diversa est verborum sario, sartor, sarculum'

ab occare etet, ct Colum. 2 II, s Varro r. r. I. 2s nonnulli Postea, qui segetes non tam latas habent, ut in Apulia et id genus praediis, per sartores occare solent, si quae in porcis reli tae grandiores sunt glebae' ct Plin. at hist. 18, 1183, cum apud Plautum in Captivis 66I P. sartorem et occatorem' i dustriam occandi et sariendi discerni notum sit. Nostri rusties

Postquam agrum creverant, ubi praeaertim cum aestate sicca humus arida sit, ager non satis mollitus est, glebas relictas aut sarculo findunt aut rastro quasi malleo contundunt, id est pos quam oecaverunt, arcui aut rastro sariunt iam semper occant

prius quam sariunt rustici Capt. 663). Verbo latino autem sario quod descendit a radice sar' , in lingua Graeca respondet bet hammer', quod semel in fragmentis Callimacheis traditum est

I Si antiquum longum P his locis extare arbitreris, necesse eat, Pers. 3s fa, pro face scribi. 2L sarrire est falsa scriptura codicum. f. Capt. 663 Ruscia

ditur sari Iaxare').. natum ex sar id aut ex re io et Bragmann urge vi. gramm. 135.), quia praesentia in io desinentia et hochstula et liefistula', quae dicuntur, radicis ostendunt. si de sario et cespis, quod antea viri docti comparare consuev runt, L Vanice etymol. tb. de lat. pratae 3 , item emineri l. nunc lοqui opus non St.

44쪽

tio radiei fuit undoro . unde significatio mallei et instrumenti, quo rustici pro malleo ad glebas comminuendas utebantur, de condit. Eadem ratione in exico Pollucis 16,2Molpupet appellatur 'ωλox settoe, scholia ad Arist. Pacem 565 transscribunt etsi petc. v βω-λoxortouotv Idc instrumentum agriculturae commemoratur apud

Resiodum p. 25 cfies. Supuietic atάpootc , ut fpsipet easdem ambas significationes ostendat in lingua Graeca, quarum unam radix sar ostendit in lingua Graeca, alteram in lingua Latina i). Saepe in linguis Indogermanicis ab eadem radice significatio sareuli' ligonis et securis, asciae derivata est: cf. Schrader, ro-alencyclopadio de idg prachen sub axi, acherbau, rem hache, hammer, schaufer; velut d. hοuWan', anord 'horeua' nhd. haven , lit khuti schlagen schmioden, k-plan akst. kovati schmieden', lat. cudo iuxta rel. hoo' - d. hache', hem' hachen . - .moDDa hache', at madam egge, malae et lat mateola erkgeuggum inschlagen in die erde . 1ακελλα - γία-κExi ad radicem hel schlagen inred ri evm WL), of Sommer I. F. 11, 265 i. de radice indogem mad haven, achneiden, testen Spiritus lenis autem, si recte traditus est apud Callimachum debetur dialecto vicae aut ionicae, do formis ionicis apud Call. et Schulae S. S. A. 18sT, T adn.), ut primaria forma sit tpet ex sarii aut ar in nata. Non est mirum, quod notio sinendi deflectitur ad notionem runcandi, velut Plin. nat hist. 18, 2d dicit ueri sarculo purigare verius quam sedere' conferas quoque, qua ratione Xenophoni Oecon IT, ID industriam oκαλεost determinatrice Schneidera Colum. 2, 11, 2 , velut in lingua Francogalliea sarcier significat galen Eodem modo pertinent ad unam radicem lit. Miu,

Dauleo et C. I. O. Sept. 2 1522 in il Theb. utrumque testimonium ex media Graeca ines. laedetvupoc hla saeuipova et pupet Id et' datopblio re et lx etpou, qui modus aut velut ruri secundum instramentum aut velut porca' apud Baeticos scf. Col. V I. 5 secundum ferram adare ratam appellatus est.2 lat. ruta rex effossa' in ruta aesa' Schulge u est. p. 18.

45쪽

Bureius aB. B. 18, 16 T iure cum lati sarire comparet, ut radix sar in linguis Indogermanicis ad significandum schlagen hachen, Steno quorum primariam notionem schlagen esse puto, adhibita sit. Atqui cum in lingua Francogallica sarciure' das gregiete unisaut a sarcier Iaten', in lingua germanica vetere jetto Misaut, Ioleh a betan, getan' descendat, non dubito eonicere lolch (apud Res. ipet: i ptet potetvαc originem ab eadem radice sar sumpsisse atque ip hammero atque primario significasse dasgdalete', velut supc das aulaemo ene land praebet notionem passivam iuxta activum verbum et pupet hammer i). Spiritum lenem testantur Theophrastus hist plant. 8 d 6) καθαpo ea intelκωcκαὶ tua1hi: κα γύαλtoet o 'Aκpet civetivo oux et piod' etc. et Plut ouis noc. 658 ood' αιρα ἐγ βαλatvrat et' unόκαυettu' verbum

in comoedia Attica extat apud Pherecratem Meinino III 3 5, 1 T atque in fragment aliquo comoediae Aristophanis oλαάhac'(Meinok IIJ II 22, XVJ, sed utroque loco in anapaesti3. Quare

quia alio loco nusquam, nisi fallor, in pura oratione Attica verbum invenitur, nobis licet spiritum lenem initio positum simili modo explicare atque Solmaen uniersusiungen gur mech laut undversi re o squ. dissicultatem, quam spiritus lenis verbi oncca lori. svehis minas hara', liti sinat hara' etc. pertinentis praebet, auferre conatus est: ip is frui medicinischer te in gemordeurice ante ceteros quae Dioscorides nept λη ιατμικ. βιβL 122 exponit); mit de ausbreitun de ionischen eilhunde tante aure die ionische Form des mortes, evigaten im liti rarischen gebrauch, aula me gelande haben'. ef Wilamo it Beria II 'no I ad s. 3s8: in de altis en eleiatensprache albu-

I ambo verba ad eandem radicem pertinere dubitans opinatur Leo Morer handbuch d. grioch et,

46쪽

xotvvi quae dicitur linguam e dialecto Ionio invasit. Ita quoque αtpα - hammer spiritum lenem ab iapc lolch accepisse potest. Vestigia infinitivi aetivi praesentis in re ex se set Usai, nati, cui in lingua vetere Indica infinitivus in se exiens respondeat, praeter infinitivum in si ca natum apud Plautum extare Biamsen I. F. IV do sqq. eontendit littera o horum exemplorum in traditis versibus scripta dipthongum in syllaba accentu non elata in , tum in i mutatum reddi arbitratus Syllabam longam autem huius infinitivi apud Plautum inventam metro attribuendam esse iam multi alii contenderunt, qui ante extremam bpodiam quoque syllabam ancipitem poetam admississe existimaverunt, velut Lindsumat gramm. 61T, ut introd. 2 , Ahibem de proceleuam. 12T et Sommer lat. V. 63o )3. Testimonia syllabae longae haec inveniuntur: Asin. 25o atque argento comparando finger fallaciam

Merc. 3. Stultus es, noli istuc quaeso dicere. Certum e sequisi cum personarum mutatione. Mil. 8 8 Numquam edepol vidi prome . verum hoc erat'

A. P.

Mil. 1316 tibi salutem me iusserunt dicere. Salvae sient',

persona mutatis.

Pseud. 355 ego scelestus nunc argentum promer possum domo A. P. Pseud Iood nullam salutem mitter scriptam solet A. P., sed in scaena interpolata es Leonis adnot.3Trin. 585 Non ertumst sine dolo haud dard. Quin tu i modo persona minia est. True 25 Non audes aliquid mihi dare munusculum'. cf. Titin Io Ribb. Com. et Ter Andr 3T.)(Persa 6 2 pro nolle loqui Camerarius scripsit nolle eloqui':et Langen symb. 1si, Pseud Io 2 cuiam te esse vis Camer rius correxit in cuiam esse id vis ). In canticis inveniuntur: Rud. Tu faeis me quidem ut vivere nunc velim' A. P. in Metieis.1 exempla ad e infinitivi comprobandum allata nihil probare contendit huischius Vonmdllersob. II. 8.

47쪽

ducer te uxorem' A P. omisit te )Pseud ido P praebet: est eorum opus ut mavelis lupοs apud vis linquere quam hos domi restodes', sed A dorum officium ut mavelis lupos apud oveis quam hos domi linquer custodes' traditum domi in secunda linea). Cas. o praebeto ut nubat mi illud quidsi dicere volebam, id est dimeter baechiacus Ithystallicus. dicere' miserunt

Priscianus et P. ut versus sit dimeter bacchiacus catalecticus ithyphallicus et Leonem cant. 16 Sq.Ithyphallici plerumque eum creticis coniuncti sunt. cf. Leonem eant. 18 cum adn. 2 . Qua re licentia syllabae ancipitis eos usos Se quod in quarta parte opusculi mei aliis exemplis demonstrare

Bacch. 655 afferendum non est, ut hoc versu longa syllaba infinitivi confirmetur Cas. 6T illud dicor vilicum volebam' A. P. praebet inter versum bacchiaeum et thyphallieum syllabam

ancipitem. Iterum certis causis decem non potest, utrum hi versus longam voculem exitus servaverint an metro producta sit 'si' infinitivi, qui posteriοre aetate solus in usu est. Concedendum enim est fortasse explicari pοsse, qua ratione acciderit, ut infinitivus in re desinens evanesceret. Nam postquam dipthongus ei in syllabis accentu non elatis in o mutata est, plane adaequati sunt exitus

huius infinitivi aetivi et infinitivi passivi, quem ab initio vοcali r finitum esse verisimile est et humeysen, Z. 35, 21 SP.,Sοmmer lat. gr. 31 qu.), ut in lingua, ne infinitivi mutarentur, infinitivus in rsi exiens pro genere activo solus Surparetur. In lingua Latina declinationem stirpium in 'i' exeuntium et stirpium cοnsonanti finitarum valde permixtam esse constat. Sed num re vera Plauti temporibus locativus in i plus stirpium ineonsmum exeuntium occupaverit, quam aurea Latinitatis aetate'(Reddin sil), ut viri docti existimant, quaerendum est. οncedendum est nullum versum extare, in quo locativus si stirpium consonantium inveniatur, sed quibus locis versus manifestum fit Pla

rem aetylio verbi velut temperi ultima syllaba brevi usum me, eum verborum cuiusque generis ultima longa multis locis apparere

48쪽

possit Sane quin Plautus 1'. et lucr adhibuerit, dubium non est. rura testantur Mere. 223 A. P. ruri qui vobis exhibet negotium' Cist. 226 me hos ses sex re continuo i)', sici'Men.1oob luci deripio in via', ubi quidem forma deripier confirmatur Plautum huic versui trochaico cantato formas non usitatas adhibuis e in fine versus cum lue1 aimur, qua de locutione cf. Engelhardi stud. Ter. 2. Lindsa ad Capt. Ioo8, Mere. 255 ef Stich. 36. sed ruri non solum apud Plautum, sed usque ad Ci, ceronem praeter rure in lingua Latina extat ), neque quicquam impedit, quominus ux esse stirpem in ' exeuntem et ahia luci

contendamus ruri pro adverbio, contra cum adiectivo et pronomine coniunctum rure in linguae usu extare constat Quare verisimile

esse mihi videtur rari caecepisse ab adverbiis velut ibi fiben, ubi illi, fortasae praeterea analogia locativorum velut domi belli' i translatum est in rure Contra verbi temperis)' usus finibus antiquae linguae Latinae circumscriptus est. cf. Neu III 6. sqq. Apud Plautum longam syllabam exitus testantur hi versus: Aul. do Temperi, postquam implevisti fusti fissorum caput Capi ista numquid vis Venias temperi Memorem mones ante personam mutatam fieri potest, ut temper Mdmor ' legatur.)Cas. 12 Temperi, postquam oppugnatum At S. Age, uxor,

nunciam'.

Ep. o 6 edepol ne istam temperi gnato tuo', ergo bis in secunda, bis in quarta arsi i longum extat Pers. 68 et Rud. 821 de quantitate primaria litterae i verbi temperi in anapaestis

I ruri praeterea Cas. 8 in quarta arsi Most is in versu acchiaco ante tertium pedem. 2 de ruri et rure in eodicibus traditis apud Plautum f. Langen symbola Bo squ. Merc. 6 praebeto rurist 3 ct gen lux Varro Men. 6 et lucu, quam formam scholi Donati Ter Ad. ii testantur cf. Solmsen stud. Is83, velut gen nox noctu nocte' 'nocti quamquam legitime derivatum de nocti- nusquam certe traditum est de uaci forma primaria f. auerum quoque ad Ter.

49쪽

iudicari non potest Negari non potest i adverbii temperi', quod a rubstantivo 'tempus in lingua line separatum esse e in altera syllaba servatum ostendit, speciem antiquitatis prae se ferreri . Brugmann urge f. Ti)). Sed eandem ob causam veria simile non est temperi eodem modo atque aenori e faenore 'm tori e maiore e Lempore formatum esse ita Lindin lat. gr. 55.)Immo adverbium tempere ab adverbiis velut peregri' de quo verbo ct hulachium l. b. suppL T, 8. , vesperi' i' sumpsisse credo fortasse secundum ruri iuxta mire iam antiquis temporibus ob aliquam causam formatu . Sed quacumque ratione de temperi iudieaveris, i longum quarta arsis etc. tuetur, ergo aut obsolevit, aut, quod multo verisimilius est, temporibus Plautinis

novatum est.

Si eriptura temperet in A Pseud. 1182 tradita niti liceat,

secundum perem ex peregres natum et hulach. l. c. et vesperi ex vesperes' temperet ortum esse confirmatur. Etiam longa vocalis locativi vesperi in quarta ars extat Mil. s5 , qui aucupet me quid agam, qui de vesperi vivat suo ' sed nimis raro substantivum apud Plautum invenitur, quam ut Aecundum hunc unii locum de quantitate r vocalis iudicari possit. Varro ablativis vesperi et vespere utitur, praeter ablativum autem nullus resus secundum tertiam declinationem, dum lingua Latina viget, fleetitur. Qua re vesperi ex tesperei natum esse locativum stiripis in o desinentis et Lindis lat. gramm. 553 impere secundum rurI rure etc. ad vesperi formatum esse arbitris. impere' esse eteroclisiam posterioris aetatis uulschium aliquo loco memini dicere . I locativi Aeherenti' longum fuisse Mere. o comprobari dicitur secundum eddingium. si neque hic neque Acherunti sum, ubi sum Nusquam gentium'. Sed haec mensura falsa est, quia apud Plautum nusquam prima syllaba verbi Acheruns loco brevis syllabae extat, cum Lucretius quidem Acheruns ita dimetiatur, ut anapaestus sit re Baierum in comment phil ineri 2s 5 sqq.,

Lindsv aruar stud. IX, 126 sq. O dices quidem praebent

Acherunti . I quod i fieri non posse, quin longum sit, nemo est, qui nesciat.

50쪽

heri' aetate posteriore i et breve et longum praebet'), sed quaeritur, num iam Plautus longo i usus sit. Extat heri Amph. Isset ain heri nos advenisse huc Aio, adveniensque ilico' aut ain dri' sed et Leonem ad Amph. 28 in ecunda arsi Most. 53 A. P. nam nisi in hodie emigravit aut heri, eerto scio in quarta arsi, contra Capt. III heri quos ni de praeda a quaestoribus ' ' hiatus post praeda' legendus est, et urc. I dimetiendus est caruitne febris ted des vel nudiustertius ')

Quare aut i metr productum est aut secundum ube' ei', quase quasei' etc. novatum est ad here' herei', quod versus locus tuetur, i heres' Sommer lat. gr. 6. neque ut i adverbii heri e stirpibus i vocali finitis translatum esse putemus, coacti

Sumus. et Lindsa quoque ad Capt. 111. At quidem Sivoni' praebet I Cist. 156 fudro Sicyoni iam diu Dionysia', A et tradunt Cassi, Poen Io 56 Carthagini', Pseud. sta Sicyoni', sed

nihil, nisi fallor, obstat, quominus a locativis Dominum urbium, quae flectuntur secundum II. οniugationem velut rutidusii, in haec urbium nomina i translatum esse putemus ). Difficile est mea quidem sententia de ablativis stirpium consonantium longa vocati finitis, quae apud Plautum extant, iudicare. Nam quamquam in titulis, velut in senatus cons de Baech. in

inscriptiones de luco prope Spoletum sit recripta etc. AEtestimonia

I velut Ter Eun. I6s cf. Lindsa lat. gr. 28, sed Quintiliani aetate in lingua here fuit pyrrhichius Quint. I, T 22, cf. Lindsa iud. 2 si in locum de inseruit Flecheisen Lindsac de defendit. 3 scripturam here testantur A. P. Mil. 5s P. hercle' et P. C. D. ere'J, gloss. Plaut Pers. Io8 cf. Ruschi opusc. II 25 sqq. Neve u. 6. . . cf. Schoel praef. XXIV adn. Mulier pros. ITO. . Brumann quem ad modum in iamb. sen etet scripsit Sicyoni hic'. Pseud. 85, ubi Rissehelius in Sieyoni mutavit, nulla mutatione

fieri posse ut in mane suffixum ablativi stirpium in consonam desinentium in stirpem in i exeuntem translatum sit, Lindsa I. c. arbitratur, qui ipse in parenthesi adiungit talis dies hein adverbialer aceusativ scit stirpis i finitae ist. id autem verum est. f. hutsch l. b. suppl. T, s et PorioWshq Κ. Z. 35, 23T. Nonius ad Amph. 253, Servius ad Aen. 5 Is ad Most. 6 scripturam mani festantur, id est locativus stirpis in i exeuntis.